Nova anthologia Oxoniensis

81쪽

OXONIENSIS

XXXVIII

Iuro igitur vitam humanam ratio increpat ipsa tono ut go amploeta cupido studeamvo morari 2 quam iii ordidorit, tantuni modo ordidit illud non nisi quod Stulti cura est; qua corporis huiuScompagem loVi aura habitas, mutabilis hora insidiis, varii quo minis obnoXia caeli. no Iovi instanti obos ludibria morti: quam misera SSidue roPera Vitare, graduque dum fugita propior potis noc deniquo honoSti in te quod laeteS, quicquam St; quando omnia turpi commoda, qui fruoriS, tibi sunt ab origino nata. quin minimo A fortis Morro quem amula SerpenS, mollia no bifidas intonio tibi vulnera lingua . tu, sequio homini quia Si datur optima, Somnum

quippo aliundo anima cui Sint alimonta petenda, qua tibi granorum tot millia uisor ab ipso

odita suppeditant. od nec poto QSSO beata, qua quod aboSi quaeri Semper, PraeSentia omnones no stabilo praeStam animum, quae Otibiis aetahue illud variis fluitas Iovis atque VagariS, tot mutanS, quot luna, ieeS pauperrima serte tunc es, eum divo eris p quippe instar Solli, sarcina cui lumbo congeSto praegraVat auro, pondere reSSa graVi Um UI'Sum Xegeri ReVi, invonioS, qua domat Onu tibi, donique moriom. noe SalVum Vult te quiSquam, nequo amari ab ullo

nam proprio tibi Semini qui naScitur horos, qui patrio appellat te nomine, Saepe quereliSinerosita scabiom, et labris, tardamque Podagram, quod tibi non filio attulerint properantiu aeri.

82쪽

XXXIX

83쪽

OXONIENSIS 69

nempe dios, molior qua non datur ulla iuventae fit tibi par sonio, dum mondiearo eoacta auxilia a romitti Aonibus vitalia captas;

at matura anniS, cum faeta o nupsero divos iam moris, elim forma, calor, Vigor Rrtubii omniSoxiorint, torponto animo nil doniquo rostat divitis undo quoa sori iucundiuS QVUm. tono igitur, vana citius sub imagino mortis millo latoni pocios, dignentur nomine Vitae dun Voram squo linam, qua tot discrimina tollit, selliost horromus es Ssa formidino mortem 2 Non ita, non )OVOor tempus, quid inano Suporbi.8quid nova pyramidun tu mihi monstra rosors 2 at illi non nova sunt, non admiranda, tuonti has specios notum diSStimulavit opus. nostra dios rovi QSt, Orgo quodeunquo vetuSti prompSoriS, attonitu doVenoratur homo, nata sibi mori tanquam qua0sita OluptaS, noe potius patribit fabula trita suis. odi go i fastosqlio tuos, utiquo omnia demum

Sseu Sunt, Seu fuerant, non Veneranda Puto.

84쪽

T ANTHOLOGIA

85쪽

Surgia inu ad loetum tua iam milii onit imago, noetis ubi rima me tono alnia quieS. pleo, tranquilli uitamiSSO murmur Venti adspirantes liquid si lora lueo nitorii. surgimu ant tuam mirando moro fenestramnosei quid nostro durit, amata, PedeS. concidit aura vagans, Strati immota SuSurriS, qua aettus fuscis labitur amni aqliis ambi si frigor rosa languonti Odo S.

ut fugiunt orio duleia visa dio.

lanitas otiam tristis philomela querelaeSponit, et immoto ordo quiset Silet. utinam ip- tuis, utinam requi0Seere OSSinapeetoribus D tantum m tuu urget amor. tolle Solo, morior, mo gramino tollo adsentom languoSeo, SonSu deficiuntquo mei. eula multa genis a sentibus, seula labris figo. Voluntati pignora grata illae. me Sorum, frigo laeto eolor omnis ab Orofugit se insan peetu amore alit. pectora petoribus rursum, diloeta, foveto nostra tuis, Si iam moritura loco.

86쪽

T ANTHOLOGIA

87쪽

OXONIENSIS 3

6άκρυα δ' μαυρὰ καὶ φρενῶν θυμίαν,

των πων ἴν' αἰχμάζωμεν ἄξι' ὀμ μάτων ὁ μὲν πολέμως ήμφιεσμένος κρατος στήτω Ἐρεταννο δ', ους φιλεις, βαιος λεως, τύχην δ' Gμοιος και φρόνημα καὶ θράσος,

88쪽

T ANTHOLOGIA

XLII

89쪽

OXONIENSIS 75Vix a eum tollues nuda laetonti Omnis et XI QPStogminis, o Dei squalon inamoenaque visu, graminoa Summittit pos totam iii tonsilao pariurions orba Viridi s vosti amictu. mox Subitas tructit omina VarioSquo coloreS Xplicat Omno onus florum festivus Odori multu lionos romii: donesi subit Ara rneomiqiuXurians, tumido mo Vontro cucurbita prodit. horret arundinibus tune cornea Silia, myricaΘmO humilos tortis ot spina innoxa capillis subvoniunt iustas sine ps imitata horoas quaeque levat prostera arbos caput Ordino, set Omn0Smigifero pandunt ramos aut florida truduiit gormina in colli passim semora alta eo nant, si vallis seorant orba mitSeoSaqhio fontiS gramina, perpetuo clauduntur margin rivi. iam paria o Supori fit in torrestria, SodoS dis ipsi dignas cloea seu per amoena TagariSivo umbra liboat aera colobrare propinquo numino. nondum adeo mollis immisserat imbris tolluri Dous omnipotonS ooratquo labore qui domitum Xoreoro agrum tamen ipS Vaporem Sponte Sila Summisit humus. totumquo rigabat rore Olum Ollomquo herbam plantasque tonollaS, qua OmniS, Priu in culmo quam Iasta vironti eroSeentis loro tellus, DeuS PS crearat.

euneta Pator iam visa probat sic tortia lastam dodueit lux orta dioni, nox tortia laudit.

C. S. .

90쪽

6 ANTHOLOGIA

XLIII