Nova anthologia Oxoniensis

91쪽

OXONIENSIS T

XLIII

Elisti votusta Ploridum domos urget per ovum nox taciturnior ni fors dosustos doloris improba Vis umero reSolVat. testor nigrantis ulmino Dolphieo silvas, set alto Carpathio insulas Ponto seminentis, set Uinserva qua gelido Seeat amne rura Ilissus si io margine ovio qui volaris auro flumina turbidus

Maeandre, o monte Saerati earumine clam validos Ootis

qui concitastis ostiora in impotus

olim stropebati por umbram quam Veterum iota colabat. dono prior Aod molieonidos SSere maeStae Parea Sui simul aversa Grai invidobat, o Latio petiere eamPOS. regum Camonao Acilies impios odoro fastus plobis insertiam damnant eaedem, qua Superbit Inela SV impoScisSo collo mo ut Latina eoAsserat indolos excelSa gentiS. Consilium sis sodit Britannorum refuSΟ

92쪽

78 ANTHOLOGIA

XLIV

93쪽

S non a thoriis rudontia fluxit ab astris

ulla mihi, astrologum Q tamen QSSO Teor. non quidon novi Sit Sor bona, necne futura, an Sitis, an labriS, candida, necne, dieS. non ego Omonti Sua fata Volantibu odo, quid tonitru aut lontus, quidVo motur hiemS. non Og Vatieinor quo orta regibuS nnuS, Saepe roquirendo rapSeia Signa poli. 0 oeulis se cuneta tuis rudontia suXit ar moa Sunt oculi, Sidora orta. tui.

indo logo fido forma qua destinet aptas, haud tibi sod onori si studuiSSO Ire S. noluoris, do ioquo hoc auguror; ipse peribis. t prior illo forma fidosquo dio.

94쪽

8 ANTHOLOGIA

XLVI

95쪽

OXONIENSIS 1

XLVI

A. E. H.

97쪽

OXONIENSIS Q

Nox ruit intoro se lato loca vasta tenobriqOccupat, arrecinSque CieS, OlOSque olietOS ductores; golidusquo simul submiessus ab OXOit eum Oete apor moX, Oetu ut Saepe Soluto, murmura miseeri tractivi, obulaque micare intorrupti ignos; itonim nunc agmon utrumque caStra Petunt, OSitiSquo parant So accingere menSis: Porestea Orrecti pubes opulatur harenis aX Sub AuStrino, sed rivi in margin Parthi: et solus sentior nati eum furiore reStat. At tacito Stropitiiniquo hominum nubeesque laesenties flumine pereurrenS, 1OX SOS in porta locorumlaotus agit, Iovo Sub olido, Te ΟXUS qURVUm. claraquo Solivaga Splendoris ad lumina lunas foriur Hyporborsi or vasta Silentia campi. illo quid in Arctoo tondon itor Obvius Strorura per orgunia larga doVolvitur unda, Plenu adhue, neque enim curSum Ora tardat unti. tum oro incipiunt alVo concreSeor harenne, dividuoquo obstant advorSa mole fluento.

Sic porcitor longum iam obilis inquo poditus

por ad limosa se iuncis ot harundino donSaobsita opit inorS, quantum mutatu ab illoqui nuper patrii miSSu do montibus Xus lueontis urgobat aquas nunc ovili ereor ludit millo Via frustra dum tomptat undi. Mo tamen Optato pelagi cum miremure fulgenSStollarum radites, tolla modo laVerat unda, en quaesita domuS, equie ea corta laborum, metaque, tranquillum ponti patet sequor Aralis.

98쪽

tona

99쪽

XLVIII

ως ήσομαί γε πρὸς βίαν φεύγων χθόνα.

ανaκτα δ' υτῖς , μεταστησας φρόνει 'λύπης γὰρ ει χῶρον οἶς ντυγχάνει ὰθυμία φέρουσιν Ἀγκειται βάρος.

100쪽

XLIX