장음표시 사용
11쪽
tate. Hinc postquam CLEMENs XI re nomdum perfecta obiit , eius Successbr LN CENTius XIII inter plures testissimos Vi-rOS , quOS eidem muneri praefecit, te puriter appositissime delegit. Sed brevi tempore noc etiam e vivis sublato , BENDDicrus XIII Familiae Praedicatorum praecla rissimum decus , tuis laboribus & expo rientia usus, Indorum religioni , ac rit,
bus , sapientissime iuxta atque opportunissime prospexit.
Quae cum ita se habuerint, consectarium plane erat, ut qui hac in re insigne, operam tuam, aliis Praedecesseribus tuis sedulo impenderas , deinde Bonorum omnium gaudio, ad Summi Pontificatus apb
Cem evectus , eamdem promovereS, a
que in id totus incumberes , ut quam Citissime, quaecumque ad Sacramentorum dogmata, ritus, disciplinamque stabiliemdam ; quaecumque ad Indorum ethnicas superstitiones , vanosque ritus propulsam dos attinerent, summo, maturoque judicio expenderes , aequissima Sanctuarii tam
12쪽
ce librares ; demum quid in Regionibus
illis sentiendum esset, atque sequendum , peculiari edita Constitutione stabilires. In qua, admirabilis Sapientia tua , ac Pastoralis Ellicitudo, maxime enituit; ac tamia fuit illius cum Decretis Diamperitanae Synodi , tamque arcta concordia , ut Spiritus Sanctus , qui Spiritus unitatis eri, & pacis , per Dioecesianam Synoedum , Apostolicae stactionis , rudimentum aliquod ponere , eique proludere quodammodo visus fuerit.
Opus itaque hoc qualecumque, Te Patronum , dc vindicem , sibi jure suo, omnino postulabat ; ita ut nisi ad id me tua Beneficentia impulisses , adhuc ne operi ipsi , tibique injuriosus sorem ,
illud Tini nuncupare debuissem . Quod unum ergo superest , hoc observantiae meae , & grati animi monumentum sic accipe , ut si quos errores in hocce Opinstulo obrepsisse animadvertas , qua seles humanitate excuses , eidemque gloriosissimum, quod praefert Nomen tuum, sit
13쪽
contra obtrectatores praesidium munitisism ; sincerum Vero demissi animi o,
sequium , quod in ipso continetur ,
in quo certe errare non potui, plene approbes , S amplectaris. Hoc sane quidem est, tuae Dignitatis , ac Beneficentiae erga me tuae plane impar , sed quidquid pretii ipsi deest , diuturnitate rependam . In
Hispaniam enim regredienS , ubique comitatem tuam , Beneficentiam , ceteras que animi tui dotes egregias depraedic, bo , & quoad vixero , quibus mecum lasti , beneficiorum memoriam nulla Un- quam delebit oblivio . Interim a Summo bonorum omnium largitore , Tisi atque adeo Ecclesiae universae , felicitatem omnem , enixe apprecor, tuisque pedibus, paternam postulans benedictionem , me atque mea supplex advolvo.
14쪽
Uam ex antiqui mis Sancti Momae: in India Orientali Grinianis, coel git olim Diamperitanam a Inodum s
fermonis Iatebris diu abditam , ος per me ultimis esse temporious D tine versam en tandem in publieam tacem profero . ὀι εροι hoc sane arduum aggrederer incitamenio fuerunt sero Orodi tione polumes , Viri non pauci , cum Amestici , tum cx tranei ; e quibus duos , honoris gratia , potissimum memoro; eximium nempe , ac toto or/e literario te iserrimiam Icrip Θ rem , Ludovicum Antonium Muratorium , qui in fuit me humanissime datis asserebat, me in excudenda Diumge μtana Θnodo Rem gratissimam Italis saltem facturum Hetiam si alias quod non consabat ) ab alio fuisset latinitate dinnata ἔ apud quos vix aliquod ipsius exemplar Lusitanum reperire liceret . Et Hieroumum Augustinum Zazzeri sVirum omnigena eruditione eo sicutim , Italiae Ex- Pnentem , Cong. Ge. Rituum Consultorem , in Archiraqn ossientiae urbis , sacrae Scripturae interpretem ae de ni pro Religios ordine optime meritum ; qui zelo nomi coetus decus ampliandi , quam maxime inem ι , di egregiis -- nessi virtutibus, rebussique gems , miri ce castus , fuse pium a me onus commendavit, atque ad iuud sumnendum me domesticis , atque adeo o duis hortationibus con mavit. IIIud etiam accedebat, quod cuncti Conciliorum erudit; m Editores , nonram Θnodum vehementer expete ant,'satis
15쪽
in Couectionidius Labbeana, Sismoniana, Misaiana, b Harduintania facilenus desideretur , non mediocris per illam lucis,
accessa , praeniantissimis operibus fleri post; Nee parum OL
Iiciebat , ad id laboris urgendum , quod cum hoc elucubra tionum genus , pr entis temporis disciplinae , atque eruditorum saluto , congruere videretur , rem non tuis ingratam me facturum aroi rorer ; se demum uberrimi fructus , sic utilitatis , ad improbum laborem excitabar .
Haec quantum adscribendi causas , θ' quae scripseram promu audi : quod vero ottinet ad onodum , non ea es, ρ σut primo ootu u quibusdam fortasse videbitur , At inter DizeVanas parvi momeuti recensenda. Nemo profecto in Ecclesia- sicissuriis , vel meriocriter versa us, hunc nisi Nationalem exictimaverit ,' immens enim sexdecim fecuIorum isatio , nulla, hanc unam si excipiar , ab illa fetustis a Indorum Orientalium Ecelsa , habiιs S nodus es orthodoxa ; unipe fa item Natio , in isse Diamseritana Synodo convenit . Indicta etiam es atque celebrata , jussu Comentis VIIL cujus egit vices , Iegatur utque Proes , Auxius Menusius Indiae Orientalis Primas, s Archiepiscopus Goensis . Si rursus in ea dogmata dectes, pleni mi atque accurati mi Catecfi idoctrinam complectitur ; fl di ipsinam aut mores ; omnium Contanorum nucisum continet ; A tandem Decreta I Sanctiones percurras ; cuncto eoque gravissima , summa prudentia , doctrina atque solertia discus , nabilita , librata tandem comperies . Ahiaestura Z Res a eri novas , quas in aliis Conciliis frust a requiror ; si ergo pertim habetur illud , quod omnia nova placem, nulli displicehit, Indorum Ma- Iubarensium Ecclesiasicos libros , situraeiam, ritus , ma reisue cognoscere . mobrem , quanta ex hac Θnodo , adjungenda fit Ecclesiasticae disciplinae lux , quis non pideat ξPorro , Nestorianorum in primis tum veterum, tum ruentiorum deliramenta , eorumque cognitio , vix sitiunde
curtut , quam ex hoc fonte , peti ac hauriri poten . Euodque
16쪽
nostroris temporum Heterodoxi Angli , Batavi , ir Dani , per horum Sancti Nomae Grinianorum teIeres ritus , in Cat/oticos moliuntur irrite quidem , sed moliuntur tamen bnempe Sacramenta Consirmationis , Poenitentiae, Extremae I Uncilionis , usum etiam multiplicis Sacri Oui, b Aquae
nia inducta a nobis , nova esse in Eccosia Dei ,' id aspr me in illos inperiitur ae retorquetur , su onori genuina evulgatione , ut plene in ejusdem Vindiciis consabis . me Geddesius , Croetaeus , aliique Pseudodoxi , ex nosrae Θηodi tractatione praevidentes , Hum , ut solent plerumque , quia recto dei , 6' rationis tramite deviarunt , quum non P Ieant in Daspartes trabere , probris Iae ere , b omni contumesiarum genere Ialefactare conantur . Vident enim , Bacperfectum iri , ut sis erroribus, ne in Indi is quidem , id es in ultima Thule , ubi extremum perfugium aliquando quaeriataverant, requiescere tuto liceat , atque adeo aὼ universo orbe
depulsis , Iocus nullus , ubi sedes desigant, reliquus sit ; nisi fortasse in spatia tua imaginaria confugiant , fedes nimirum
delirantibus non omnino incongruas .
Opus ergo totum , Ac in suas veluti nes distribuam Primo brevi oratione perfringam pauculas notiones, quα, exium de Ageneres Synodi Praesidem, ejur ingenium ac mores, vobis Meliter exprimam, ae Virum tantum , UReligiosum , 6' zelo Dei plenum , I de Catholica Retigione optime meritum , tuis lineamentis adum9ratum exsibeant; sequentur elogia aliquot Virorum IIIusirium , quae Synodum ejusque Presidem Auxium, amplissime eommendant. Historiam deinde S)nodi attexam , b in ea ita agam de ant quis a Grirrianorum Sancti Nomae origine , incrementis, fecessione , tr reductione; ac pro re nata de recentium Nesorianorum fraudibus , dolis versutissique ς ut plene de rebus tam longinquis , impediti ue , cognoscere qumque pus c. Synodus ipsa quarto loco aliferetur, e Lusitano ipso Arctet O , edito Conimbria anno 36o6. septemps Sanodum
17쪽
nestianum accurati me defcri is, ut e tectimoniis veridicis, is schedii commentarii ue Auxit ipsius , acceperat, ex il-D LUitano , pene ob isto fermone , per me Deo adjuvante in Lasmum conversa, tanta diligentia ιamque sincera fide, ut, nisi forte quod bumanum en , fauor, exemplar exacte autographo respondere, non di dam . Nuo flet, ut ampla, reta dasur via , per quam , ut jam attihi , tuto liceat, ont
quos tr novos Nectorianorum errores detegere ac refellere ,
atque i orum libros , I codices discindere . Nec sane injucundum fore Catholicis omnibus puto , quodammodo praeoculithoere ampli mum triumphum tuum , quem ex miseris illis lGrimanis, ad avitam Religionem , a qua mille circiter annos , divulsisH male fuerant , Menustistario revocatis,
Romana Ecclesia reportadit. Sequitur Liturgia , quae poti um apud eas genter erat in usu , ex Syriaco idiomate in Latinum translata ; quod munus Sstnodi tempore, eum Europaeis in eo sermone versatis, tum Cassanariis illius Marteseos , Alexius commendaverat. Hanc damus Praefatione iuuseratam , nee non animadversonibus, or notis apologeticis munitam . Ea Iamen talis non es
qualis antiquitur , di ante Θnodum , ab illis Nectorianis usurpabatur ; sed a Srnodo emendationibus eastigato ; qucreactigationes tamen si praetermittas , 67 in i arum locumquc in ima pagina adnotantur substituas,Liturgiam integramoc sinceram , quodplures eruditi Viri exoptabant , kabebis . Eamdem Liturgiam Renaudotius, b Le Brun exfibent, mutilam tamen atque deturpatam . Et quamquam Renauritius praesertim fuam jactet versionem, ut nosram deprimat; quasi ab hominibus adornatam , non admodum Sariaco sermone pollentibur; tamen pro certo hasendum , ut mox inferius patefiet; non ejusmodi esse Renaudotium , ut eum aliquo H-Drum , de eruditione linguae Syriacae , contendere ealeat. Dissertationes variae proxime aecedunt; quorum prior
18쪽
innutiistir ; De Apostolatu Sancti Thomae , is, ymo communi titulo sequitur fecunda ,' De Apostoli Thomae , ma tyrio , sepulcro , Reliquiis, ct transsationibus corporis . III. De Religione ac moribus Christianorum S. Thomae . IV. Continet Vindicias Synodi , adversus CroZaeum . V. Per tractat de Dioecesi Indica, ejusque Praesulum serie. VI. Et ultima ad innar appendicis EMMEAEIA infruitur 67 Consensio Synodi Diamperitanae , cum posterioribus Apostolicis Constitutionibus . Has excipit Syllabus vocum exoticarum , e multiplici peregrino Idiomate Maularico , b Lusitano ; aut etiam ex utroque mixto Hebraico , Graeco die. : quo flet, ut ubi ejusmodi ossenderit vocer , pr-so earum explicationem habere possis. Notis etiam sive animadversonibus , π quidem serpetuis , totum opus iusseratur ; quae si aliquibur purei quom oporteat, aut pauciorer ; nonnuuis etiam jejunae videam Iur ; id criminis benigne a cordatis Viris excusabitur , quod
pudio infersiendi , variis di inter se pugnantibus Θominum ingeniis , obsequi e commisi . At earum nonnuIIae resonent aliqui, Moram olent; obtrectatores hujusmodi ,siqui fuerint meminerint ; me toto opere , Apologema pro donodo , atque disciplina Romanae Ecclesiae , adornare pota e ; Acuti autem nihil alienum magis eis a meo ingenio ; ut Religiosum Θomnnem decet ,' quam alios gratis lacessere ; ita nisu mui antiquius jucundiusve es , quam Mem atque Ecclesiae Romanae Sanctiones , ac disciplinam , acriter pro mea virili parte fustinere : quae disserendi ratio ungueret penitus , atque Ie- genti oscedinem induceret, nisi urbanis falibus identidem
pergeretur. Fortassis etiam non nemo , de eo mecum exponuiaverit,
quod contenderim in aliquibus notis , onori Decreta , fon-ctioni us Ecelesiae Occidentalis, cujus disciplina ex diametro opponitur illi , quae a Diomperitana Synodo fatuitur , irriso conatu roborare e sdnon id in animo Babui , nec alia de camina contrariam doctrinam , . apud uot vigentem Uposui, quom
19쪽
Gut rei utrobique faneitas, veI adlaphoras esse probarem , veἰ etiam Romanae Ecclesiae disseiplinam prae Orientali tua amplo Nontibus , fontes e quibus tua profluxit , di ad quor confugerent si opus esset, illis indiearem . Obloquutores etiam hic prodere, qui nonram Synodum ejusque Praesidem Menessum , quasi ad id mercede conducti ,
diris omnibus devovent , operae pretium arbitramur. Aueren acat/o cur Crogor, ae prae ceteris essrons ; auer Rensiu-
dotius ; eui proxime succedit Le Hrun ; qui autem priorema euaserit, adversarium invidum , atque fanaticum ; si tertim ab illa , literatorem gloriosum , imperitum ἱ ter tium tandem , caculam Renaudotii , ejusque congerronem, hujus furfuris Homines paucis perbis graphice deferitet. ia tamen adfersus libellum Crogaei, de Christianismo Indorum , peculiaris Dissertatio insiluitur , in onori vindiciis Renaudotius item 6' Le Brunus quamquam non promerito , piaribus in Iocis cactigantur ; ab iisdem oppugnandis , nunc supersedeo . Piaculum autem inexpiabiti committerem , A in an ecessum , quanta fuit Renaudotii in singula Orientalibus seritia, cujus oesentandae cupidine , vesementer prurit ; omnium oculis non subjicerem . Atque ita flet, ut omnes animadvertant, non multum Adendum es laseus Iemmonis; A alucinari eo duce notant.
Et quidem et plura possem , i us sphamata , in m
dium adducere , paucis tamen contentus ero I ex iis enim qu
libet , quantumsibi ab ejus suspecta e cavere debeat , probe tenere poterit. Principio igitur ; quae tui linguae Θriacae peritio, aut erudisio esse poterat , qui nescient prorsur , qui Agnificaretur hac pero : Tabel ita , aut Thobonita Diagnuatem aut titulum Oecumenici peIuniversalis Antistitis, eum nomine proprio confundit Z Is plane en clari mus Re-naudotius ς ut annotavit Almanus in sua Biblioth. orient. tom. l. pag. a uis sibi Praeceptorem in lingua Arabica eum deligui, qui piissimo aureo libelis Thomae a MNir , quem Arabice persum invenit, hune illi titutam praes it i
20쪽
tinum r Historia Prophetarum Mahometanorum uanti ergo facias hominem , qui in ridiculum hune turpi mumque errorem prolapsus es, cum Catalogum Codicum Orientaliais, ornatissimae Hibtiotbeiae Mediceae conficeret Z uapropter ipium meritissimo, hoc exornat elogio Archiepiscopus Apameae Stephanus Euodius in elegantissimo ipsorum Codieam Catalogo , quem accuratissime exaravit, ae opis edidit Florentiae anno I 42. in pagiXI. suppresso usus nomine , sic de eo loquitur Confecerat Catalogum , sub CC smo i II.
scriptor nescio quis , homo linguarum Orientalium , praeterquam Syriacae , cujus aliqua linctura imbutus erat, plane rudis atque ignarus , qui ausus est etiam confingere i terpretationes quas voluit ; easque adeo quidem monstruosas atque alienas , mirandum ut valde sit, ita eum audacter atque secure imponere ceteris voluisse Hunc
quem Imponoris nomine ζ jure multat inorum mus in linguis Orientalibus Pudex icte atque Censor , Renaudotium esse de tuo Ioquutum D e Ci. Apameae em , certismo comperi resimonio . Renauritius etiam ipse es , qui in Histor. Patriarchar. Alexandri n. An alum , Auctorem Fundamentorum fidei distinguens a Collectore Canonum , hanc Collectionem , cuidam denasiati fratri Germano aItribuit; qui nu uam gentium extitit, nec alium I 'arentem agnoscit, quam alucinationum fecundissimum , Renaudotii cere, 'am .
Ne tamen amplius , in ejusmodi recensendis , Iegentem di Inneam ς quiae profectuι , sperari poteri abeo , qui linguar Arabicam, θ Θriacam discernere nescit Z Hac vero lan rantia laborasse Renatidotium ex eo siquido esnsat guod Io- quendo , de opere Geregii Har-Hebraei , qui ct Abu Baragius , cui titatas r Horreum Mysteriorum ἱ tom. 2 pag. 7. ait ilud extare in Hibliotheca magni Etruriae Ducis exaratum Arabico fermone, quamquam Sstriacis characteruus friaptum ς cum aliunde certi me eonpet , laudatum Oditem charactere quidem Θriaco exscriptum esse ; non pero Arabico