장음표시 사용
21쪽
4 ad nostram hane primam celebrandam Synodum advocatos Cogere, ut in Verba mea iuretis, atque iis omnibus , quae per Episcopum constituta sancitaque fuerint , temere atque inconsulto subscribatis . Non me latet, id ab homine superbo eXpeti, ut solus sit, ac dominetur; contra quem divinae clamant
litterae: tae solii Illud etiam quod Regum Sapientissimus praecipit, ibi scilicet salutem esse , ubi plura sunt Consilia, non ignoramus. Scimus denique, ad instar
humanae non esse Ecclesiae potestatem, cuius omnis in sanctitate ac doctrina, in suasione ac modico spiritualium armorum usu tota vis et ratio est, neque Superbum, aut impotentem esse dominatum stabilitum hic inter nos Iesu Christi regnum; fugiendas denique esse dissensiones, ac partium Studia , tamquam omnium malorum principium ; in quam sententiam D. Ignatius Μartyr ad cohortandos Μ, gnesianos praeclare scripsit: mrtor, ut hoc sit vestris sui dium in Dei concordia omnia agere . Episcopo pra sidente Dei loco, et Presisteris loco Senatus Apostolici. et Diaconis mihi suavissimis , quibus commissum est ministerium Iesu Christi , qui ante saecula apud Patrem erat, et tu Me apparuit. Omnes igitur acceptis iisdem
dilamis moribus vos mutuo revereamini s et hemo Secrω-
dum cinnem spectet proximum. sed in rasu Christo vos invicem semper diligite. Nihil sit in vobis, quod possit dirimere, sed uriis ini Episcopo, et praesidentibus inopum , et doctrinam incorruptionis. Quemadmodi i ιur Dominus sine Patre nihil fecit ipsi unitus , neque per se ipsum , neque per 'Apostolos, ita neque et v0s siue Episcopo , et Presisteris quidquam agite. Quamobrem si ipsi etiam Romani Pontifices nullas , nisi
Ecclesiae suae nomine ac vice , scribebant litteras , neque iis, a quibus consulebantur, responsa aliter dabant,
quemadmodum ex Sancti Clementis ad Corinthios ,
22쪽
et Romani Cleri ad D. Cyprianum epistolis aliisque
plurimis monumentis aperte colligere nobis licet, qtic nam pacto poterunt Episcopi in Synodalibus praesertim constitutionibus Cleri consensum negligere, ac Velle , ut Parochi, causa incognita, erepta sibi rem Prius rite perpendendi, ac de ea libere iudicandi facultate, indebita quadam obedientia eorum temere mandatis, et consiliis sese subiiciant 7 Quomodo dubitari a nobis potest . quia venerabiles istae Synodi, cum earum institutio ad ipsa Apostolorum tempora
referatur , . sint commUni omnium saeculorum usu commendabiles, ac veterem renovent consuetudinem , qua fiebat, ut de maximis quibusque Ecclesiae rebus omnes simul Sacerdotes una cum Episcopo iudicarent 7 Quantum isitur accidit nobis gaudium, quibus ea ipsa nunc exsequi datum est, quae felicissimis olim Ecclesiae temporibus fiebant, cum Episcopo semper sui circum adiutores aderant, eique in omnibus, ut par erat, subiecti Dioecesis procurationi communiter adlaborabant 7 Ad me quod attinet, Venerabiles Fragres, meique in Sacerdotio, atqcie in Pastorali officio Collegae et Adiutores, eam mihi sententiam animo insidere profiteor, in quavis Dioecesi ab Episcopo
oniversoque Clero non dominorum serVorumque Coetum constitui, sed omnes tamquam unius aedificii esse partes, unius arboris ramos, unius denique esse Corporis membra . Quamobrem , cum Parochos divinitus institutos agnoscere, ac fateri gloriemur ad hanc vos omnes sacram Synodum advocamus in templo Ecclesiasticae Academiae Sancti Leopoldi XIV. Kal. Octobris , summo annuente Numine , incipiendam . Eorum igitur , qui iure aut consuetudine adesse debent, nemini omnino liceat, nisi forte legitimo detineantur impedimento, ad Synodum non accedere; ac quo tempore quisque a sua Ecclesia est abstiturus,ssi.
23쪽
spirituali sinuit creditarum sibi animarum curae prospiciat . Hortamur autem Vos , atque obSecramus, Di conveniatis omnes nihil admodum metuentes , ne de illo iure, quod in Dioecesana Synodo, aut Concilio Sacerdotes habent, aliquid ego sim detracturus . Ea contra mihi mens, ac Voluntas est, Ut ex communi vestro liberoque suffragio maior ac firmior iis accedat auctoritas, quae nostri huius Episcopatus tempore ad commune Ecclesiae bonum constituimus, atque providimus, non sine Vestro peculiari consi- Iio, atque Secundum ea, quae dum de suae quisque riclesiae rebus ad me referret, a vobis proposita, ac quae post datas a nobis III. Idus Aprilis an. 3783. litteras sapienter observata sunt. Quamvis autem ex eo, quo omnia exsecuti estis studio, eadem a nobis Decessaria atque utilia haberi satis aperte Constet,
si quid tamen ea quoque prae se feriint, quod in aedificationem Corporis Christi mutari, aut corrigi Oporteat, huc libere quidem accedite, atque in Dei nomine, quod quisque sentit, Confidenter exponat. Sed simul etiam a turbulentis quibusdam hominibus , qui nostro in numero non sunt, vel ita Vivunt, ac si a nobis penitus desciverint, Caveamus, Fratres, nec nos decipi ab iis patiamur. Ipsum namque instaurationis nomen fugiunt atque averSantur, salsoque in animum inducentes suum, Contra ea,
quae Divinus ipse nobis praedixit Spiritus, nullo
tamquam tempore posse Ecclesiam in obscuritatem ancidere, aut quodam veluti senio laborare, haereticum , ac novatorem esse temere clamant, quicumque velit ipsa Evangelii principia repetere ad eluendas illas Ecclesiae maculas, quibus nimia temporum malignitate est infecta. Pravis enim opinionibus imbuti, quas in tenebricosis errorum saeculis ignorantia, atque ambitio falsa pietatis specie disseminavit, omnem Veteris
24쪽
Irteris disciplinae Evangelio magis consentaneae rein parationem haereticae novitatis insimulant, optimis quibusque sanctionibus dissensionum studio impulsi adversantur, institutique ab Iesu Christo animarum regiminis rationem cum dominatu huius terrae Principum confundentes , utramque contra aeternae Sapientiae leges adeo PerVertunt potestatem , ut eae inter se se quam maxime pugnent. Ab eorum Comsiliis ac monitis declinemus in deliberando , Fr tres , ac ne in iis , quae eXcuti a nobis debent, de- Cipiamur , ea, quae sunt potestatis Ecclesiae , quam illa divinitus accepit, tradendam pastoribus , quos DeuSPro salute animarum suos ministros instituit, tum
ab iis , quae Principum religione , ac Pietate , beneficii , vel privilegii loco illi interdum fuerunt
permissa , tum ab iis, quae pravorum hominum ambitus atque avarities de attributa divinitus ipsis Primcipibus potestate pessimi exempli facto detraxit, accurate secernamus. Considerare enim debemus, quod cum Ecclesiae auctoritas tota sit in rebus spiritualibus Posita, neutiquam illa ad temporalia pertinet , ideoque nos, ut eius ministri, nihil revera habemus aliud praeter ius de iis rebus cognoscendi , atque iudicandi , quae ad animarum salutem Unice referuntur : at simul a Principe nostro in iis omnibus , quae possunt Vero Ecclesiae bono inservire,
nihil non sperare debemus, quod praesidio rebus
nostris esse valeat; cum sit enim, Dei Opt. Max. gratia rerum Ecclesiasticarum. ac religionis apprime studiosus, atque ad eius incrementum sacram hanc Synodum celebrandi ipse fuerit nobis auctor , in eo etiam, quantum in se erit, adiuvabit, ut rebus quam fieri poterit optime comparatis, ea instauratio atque correctio rerum perficiatur, quam eius hortatu , duce Supremo animarum nostrarum Pastore
25쪽
I 8 Iesu Christo , atque in eius nomine suscipimus . Haec sunt clarissimae huius Ecclesiae Vota, 'quae, in Spiritu Sancto legitime congregata, recitatis iis, quac per litteras uno eodemque exemplo VII. Kal. Fe-buarii huiusce anni singulis Episcopis datas ΜΑ-ONus Dux noster de Ecclesiasticis rebus expendenda proposuit, Deo op. Max. publice gratias esit,
quod tantum in 'eo religionis amorem ac studium excitaverit. Eadem nostra quoque esse debent vota, dum tradita Ecclesiae divinitus potestate per eius ministros exercenda, iis omnibus , quae pastin Talis muneris sunt, quantum per nos fieri poterit, diligenter consulemus. Reliquum illud est, ut in eam mecum Sententiam veniatis, cum nempe huiusmodi Synodorum , quae rite sancteque habitae legitimi sunt purioresque fontes verae ac firmissimae morum instaurationis , nullo non tempore necessitas atque utilitas perspecta sit, tum in hac temporum labe atque illuvie eamdem longe esse maximam atque graVissimam . Non enim inficiandum , quin etiam ultro fatendum est , fidem iam diu pravitate hominum , laxioribusque morum doctrinis acerrime oppugnari. Quod si stulta Galatarum temeritas in eo, quod vellent Μosaicae legis cerimonias, et Christianam simul fidem profiteri iusta D. Pauli reprehensione non caruit, quod in aliud sensim Evangelium tran-Sivissent ; cur vero nobis , cum tot noStrorum temporum fideles t quod vel magis stultum ac temer rium est in iis, quae monstrant, quid credendum nobis faciendumque sit , velint lucem consociare cum tenebris, Dei simul ac mundi amicitiam colere, Pietatem ac superstitionem sequi, religiosi iuxta esse atque increduli , ipsum denique Christum Iesuin cum vilial coniungere ; cur linquam nobis etiam iure meritoque dicere non licebit, eo sensim plerosque d
26쪽
. I9 . lapsos , ut aliud Evangelium, diversum quidem illud ac longe dispar ab Evangelio Christi, profuteantur anam igitur potissimum via tot tanti que occurremus malis, quibus vel nostra haec Pustoriensis Ecclesia laborat quidem ita multis, ingemiscit autem in paucis, nisi consiliorum gravitate tu ta ea, quae in XXII. epistola scripsit ad episcopum Carthaginiensem Aurelium D. Augustinus 3 Eo vero libentius hanc vobis commemoramus epistolam , quo plura in ea occurrunt, quae videntur ad rem nostram mirifice pertinere ; sed duobus tantum oti placet eiusdem locis. Ea igitur mala , cum quibus D. Augustinus Africae Ecclesias olim conflictatas fuisse docet, cum iis, quibus nos asticimur, Coin Parate . Eo tunc magis necessitas Vobis constabit si tuendi, quod tanta est pestilentia, ut sanari prorsus nisi Concilii auctoritate non possit. Concilium amtem congregaturi, illud cum Tertulliano iam nunc PerSuasum certumque habentes, iliud verum, quod trisu traditum, id autem extraneum et falsum, luod posterius innuissum, ideoque res omnes' ad sua primcipia in sacris litteris et traditione posita esse pro viribus revocandas , nulla quidem alia ratione poterimus nostris mederi malis , nisi una semper eademque doctrina proposita atque retenta, magis δε-cendo , quam iubendo, magis moneando, quam minando. Sic enim agendum est cum mittitudine s severitas autem exemce uda est in peccata paucorum. Et si quid minamrer, cum dolore fat, de scripturis comminando υindictam futuram, ne nos ipsi in nostra potestate, sed Deus in nostro sermune timeatur. His omnibus gravissimis sane rebus permoti iisdem , Dilectissimi Fratres , Deum iam nun C eXOremus precibus , . quas Patres Dioecesani cuiusdam Concilii anno Ioas. habiti quondam adhibuerunt: is Adesto nobis, quaesumus, Domine Sancte
27쪽
se Spiritus, peccati quidem immanitate detentis,
,, in nomine tuo specialiter congregatis; veni ad ,, nos, et dignare illabi cordibus nos ris; doce nos, ,, quod agamus, quo gradiamur, ostende, quid eta ,, Ciamus, operare; esto Salus, et SuggeStor, et e se fector iudiciorum nostrorum, qui solus cum Deo,, Patre, et eius Filio nomen possides gloriosum . ,, Non nos patiaris perturbatores iustitiae esse , qui ,, summae Veritatis diligis aequitatem, ut in sini-D Strum noS non ignorantia trahat, non favor inis flectat, non acceptio muneris, vel personae cor-m rumpat; sed iunge nos tibi essicaciter, solius,, tuae Gratiae dono, ut simus in Te unum, et in ,, nullo de Nemus a Vero ; quatenus in nomine tuo,, collecti, sic in Cunctis teneamus cum moderam
,, ne pietatis iustitiam, ut et hic a Te in nullo dis ,, Sentiant sententia nostra, et in futuro pro benem gestis Consequamur praemia sempiterna ἡ Comcit. Labb. T. 9. col. 898. ). Divinus igitur ille Spiritus , quem luminis, et concordiae largitorem huic nostrae Synodo confidimus adfuturum , vestri' sit dux itineris, Fratres. Eius vos opem vehementissimis precibus , quas hoc tempore vestrum quisque habebit, exposcite, ipsumque a prima Septembris die usque ad completam Synodum, istius potissimum rei gratia , in omnibus celebrandis missis, Spiritus Sancti cinectam recitantes , invocate. Caelestis hic ConsoIatur Spiritus nostrae humilitatis
Preces Propitius auscultet, nostrosque animos Suis donis adaugeat per Christum Dominum noStrum.
Dat. apud D. Germanium loco, qui dicitur Santo vimυo, Pridie Kal. Augusti 1786.
28쪽
XIV. KAL. OCT. HABITA AN. 1786. Cum universi, quorum erat iure vel Consuetudine
ad Synodum accedere, mane hora octava in Ecclesiam S. Leopoldi convenissent , alter ex Scribis Episcopalibus eorum omnium , qui conVenerant , album confecit , in eumque retulit tum eos, qui non interfuerunt, tum eos, qui cum per se ipsi Venire non potuissent, alios a se delegatos miserunt, eos demum Sacerdotes, qui accedendi ad Synodum facultatem postularunt, , Albo confecto Synodi Patres veste talari , superpelliceo, et ut aiunt Rocchetto induti , cum stola rubri coloris super laevam plicata, et operto ca pice ab Ecclesia S. Leopoldi discedentes , praeeuntibus altero Cerimoniarum, magistro et memorato Superius Scriba, nullis accensis cereis facibus, sine Crunce et cantu ad Ecclesiam S. Francisci, quae dicitural Prato , se contulerunt. Interim Episcopus palliolo vulgo Motaeua indutus cum suis familiaribus Presbyteris ad eamdem S. Fraocisci Ecclesiam venit; quo cum pervenissent Synodi Patres, eorum adventu per cerimoniarum magistrum nunciato, Episcopus ad Altare arucedens et Synodi Patribus salutatis in Fudistorio sedit, ibique una cum Diacono et Subdiacono sacris rubri coloris vestibus indutis, eas recitavit Precationes , qua. sese ad Missae celebrationem dispo
29쪽
aa ' .s turi adlimere solent. Quibus persolutis, ab iisdem ministris sacras vestes accepit, Sandalia nimirum, Amictum, Albam, Cingulum, Crucem , quam ante pectus gestare solet, Stolam et Pluviale. rubri coloris , Mitram pretiosam, et Pastoralem Baculum , eodemque tempore Synodi Patres collo Stolam im-
Episcopus deinde, Μitra et Baculo Pastorali
positis, surrexit , et ad Altare conversus eo vocis
tono, qui in feriis adhiberi solet, hanc orationem
cecinit. ORE Mus Actiones nostras, quaesinus, Domine, aspiramia pra veni, et adiuvando proseqtiere, ut cincta nostra oratio et operatio a te semper incipiat et per te coepta finiatur . Per Christum etc.
Ubi qui aderant responderunt : Amen ; iterum sedens in Faldistorio Pontifex, Μitra capiti imposita, hoc iussit per Scribam publicari decretum , quo
declaratum est integra fore iura Patrum, cuiuscumque loci libertate concessa, vel cum procederent, Vel Cum sederent in Synodo , nec quemquam sine Episcopi venia posse discedere .
DECRETVΜ QUO INTEGRA DECLARAM TUR IURA PATRUM. ET QUIS E. VETATUR DISCEDERE
is Illustrissimus et Reverendissimus DD. Scipio. de Ricciis Pistoriensis et Pratensis Episcopus ades tollendas dissensiones et iurgia, quae superioris cuius- ,, cumque loci aut dignitatis causa oriri possent, declarat, edicit , Vult, nihil eidem dignitati derogatumis iri, dum vel incedunt vel in hac Synodo sedent,
30쪽
a ,, sed integrum sore suum cuique ius, uti erat ante Synodi celebrationem. si Nullus praeterea Patrum sine Illustrissimi ae,, Reverendissimi Praesulis facultate per eos, qui excusationibus absentium expendendis praesunt, si impetranda, sibi licere arbitrabitur discedere, an-- tequam dimissa sit Synodus. Et omnia haec ob- ,, Servari mandat etc. si Dat. Pistorii ex Episcop. aedibus XIV. Kal. - Oct. I 86. DLegit deinde memoratus Scriba Μinistrorum, Praefectorumque Synodi album , cuius exemplum ut simul idoneo loco in Ecclesia S. Leopoldi assis
Scipio de Ricciis Pistoriensis et Prasensis Epi-νcopus . LEGATUS A REGIA OELSITUDINE AD SYNODUM . MISSUS .
D. Eques et Advocatus Iosephus Paribeni γε blici s in Regio Pisarum Athenaeo Professor. ORATIONEM AD SYNODUM HABUIT D. Ioannes Guillelmus Bartoli Prior Ecclesiae Spiritus Sancti. SYNODI PROMOTOR D. Docti Petrus Tamburini iis R. I. Ticiuevia