장음표시 사용
13쪽
EDITIO EMENDATIOR ET COPIOSIOR,
15쪽
17쪽
1 anc novam Ioannis Cantae en editionem e ius nunc primum volumen prodit, reliqua duo sequentur proxime descriptam exhibemus ad Memplum editionis Parisinae, quae anno a 5. VolLI sol typis regiis impressa es Graeca primum ea editio vulgavit, eaque ex uno codice Parisino, ut haec verba in titulo posita, testantur Graeciarum primum rodeunt ex codice H BGliothec
Viri I strissimi Petri Segulerii Franciae Cance
larii. E regione textus graeci, sectis paginis, e sionem latinam habet, quam Iacobus Pontanus, codice avarico usus, dudum ante edidit Ingolustadii anno IωS., annotationibus cum suis tum Gretaeri auctam. Quis editionem Parisinam mraverit, neque titulus neque praelatio tradit; at hominem eum suisse eruditum graeceque docti simum, annotationes malini adscriptae probant, quibus tum locos non ita faciles intellectu ex imteriore rerum cognitione explanat. tiun codicis
sui corrupteli. selicissimam plerumque medici-
18쪽
VI P in Immnam adhibet, ita ut maximam partem emendationum earum in textu reponere non dubitarim. Quo magis dolendum est, uberiores eius annot tiones, ad quas lectorem p. 77. C. remittit, numquam in lucem prodisse, neque omnino ab eo tantam in posterioribus Cantacumni libris curam positam esse, quanta in castigandis prioribus et borasse censendus est. Quamquam vel in his ipsis plura inveni, quae cum manifesto depravata essent et corrigi poscerent, ille non animadvertit, aut animadversa ita tentavit, ut veritatem script Tisque manum nondum assecutus videretur. Itaque ipse emendandi subinde periculum feci, et siquam do meliora ac satis certa suppeterent, ea breviter indicavi. Codice usus sum nullo eiusmodi pra
sidii loco versionem Pontani habui inspexi etiam
interdum, nec id sine operae fructu, editionem Venetam a. 729. λL, quam ex Parisino exemplo transcriptam esse constat. Ea enim aliquot menda iam correcta exhibet, aliorum tamen passim sita est turba foediore. Denique nonnullis in locis emendationibus, quas Vir Illustris B. G. Nieb rius, et, cuius nunc Bonna distracti iucundissimam memoriam hic recolere iuvat, Henr. Grauertus, margini editionis, qua utor, adscripserant, egregie adiutum me esse gratus profiteor. Restat, ut iis, quae in praelatione Pontani de Cantacumno ipso eiusque in enarrandis rebus fide ac studio veri satis magnifice praedicantur,
iudicium addam M. Gibboni, in primis intellige
tis harum rerum existimatoris, quod adeo verum
19쪽
reique oonsentaneum est, nihil ut praeclarius et ad usum liuius scriptoris recte instituendum sal brius dici posse videatur Verba autem eius, quae
ηThe nammand siluationis the emperor IobnCantacumne inlint inspire the mos livet curi si . His memoriati os sori years exten homine revolt of the Dunger Andronicus in his omnabdication os the empire and it is observed that, Iikemose an Caesar, e mas in principalis tor in the cenes inichine describes. ut in his eloquent ori , o hould viant Me the si Cerit os an hero or a penitenti Retire in aclyster hom in vices an passion os in mortabe presenta notis consession, ut an apology, sine lis os an ambitious stat man. Insisad fucisolding the true counses and character of memh display the sinoot an specious ursace revenis, biot variashed missi his οὐ pinifes anditiose of his hiotici. Their motives are alWays Pure theis enia alWays legitimate the o mapimandis es mithout an Hows os interest; and the violence hic the inflictis suffer is celebratedas the spontaneous effect os reason an virtve.uScr. Bonuae mens. Sept. a. 8a8.
20쪽
Decundus et quadragesimus annus hic agitur, postquam I eo s. Pontanus Societatis Iesu Ioannem Caninc enum Orientis Imperatorem e palliato togatum fecit de Graeco, inquam, in Latinum et anter convertit togaeque eius notas pererudiatas veluti purpuram intexuit, ne scilicet terrae Graeciae prim eeps in publicum sine purpura prodiret. Itaque longe optiamum historicum et veteribus rerum scriptoribus sine dubioeomparandum, qua docti, qua indocti manibus versabant. Hi propter rerum gestarum memoriam auctorem laudabant,
in probabant illi rerum divinarum atque humanarum scis tiam in principe suspiciesrunt civilem animum, prudentiam domi militiaeque, brtitudinem in rebus hostilibus animi magnitudinem in perserendis iniuriis , quas intulerant mod aliae nescii et pudoris ignari homines, quosque ex aeno servis liberos secinit, et ex infimis hominum, inninins D nique in imperatore clementiam erga hostes, dignos profecto qui hostilia paterentur, finditusque tollerentur; postremo a dicationem imperii, despectionemque summae rei demirabam tur, cuius causa plerique iura divina humanaque violant, et
secessum in monasterium, quo solitarius separatusque ex hominum misentia puriorem et sanctiorem vitam viveret. Hi,
inquam, id est Graecae linguae nescii, non aliter quam Latine loquentem vellent illi, id est, callentes utriusque linguae