장음표시 사용
131쪽
CAP. II. SECT. IV. K. IN FLORES C. S. 67. 97
b) AMENTI descriptioni a LINNAEO praefixum
Calycis titulum, vid. in Characteribus Plantarum sequentium, instar exempli: SAURURUS cernuus. I ab. 2 . Tab. 2Φ. IUGLANS regia. Tab. 8 SALIX fusea. Tab. 85. POPULUS nigra. Tab. 9O. IUNIPERUS communis. Tab. 96.5. Cur autem LINNAEUS notas, manifeste ab INFLORESCENT 3. 56.) petitas, Calyci in aliis spraesertim cum termino Cabcis communis ,) in aliis Corollae, Corollae universalis praecipue termino,) associaverit g haud obscura videbitur ratio consideranti LINNAEUM in desiniendis Characteribus genericis plantarum permultarum, praesertim Uu-
MINUM' - haud omnino carere potuisse notis ab Inforsentia petendis, non obstante quod eaS-dem prorsus exulare e Generum Charactere alias iusserit; ') necessitate itaque coactum fuisse, ta
haec nomina, respectu ad definiti0nes, primitivae significationis normam c0nstituenteS, 3. IO. 18.)saepe minime cum rebuS congruant, annectere. In lorescentia notam characteristicam non dabit. γLinn. Philos. bot. p. 131. f. 19 .c Exempla quaedam notarum ab INFLORESCEN TIA petitarum, quas inseruit LIMNAEUS sub tiatulo UALYCIS, Charaeteribus genericis, addita distinctione ἰ
132쪽
9S CAP. II. SECT. IV. K. IN FLORES C. S. 67.
a. C lycis communis: DIPSACUS laciniatus. Tab. 0. ,, CAL. Perianthium commane multi florum, polyphyllum, foliolis flosculo longioribus , laxis, persistentibuS. V- redi quas comprehendit titulus COROLLAE.cons. Linu. Gen. N. IIJ. ECHINOPS Spheterocephalus. Tab. 7O. M CAL. comm Nnis polyphyllus; squamiS subulatis, reflexis totaliter, multos flores continens. Vcons. Lirin. Geu. N. 999. FICUS Cariea. Tab. Ioo. CAL. communis , Ob0vatus, maXimUS, carnos US , concaVUS , Clausus squamis plurimis semilanceolatis , acutis, serratis, inflexis . Huius interna superficies undique tecta e si nosculis, quorum eXterioreS, seu margini calycis propiores Masculi sunt pauciores; reliqui inferiores Feqninei numero . V -- confLirin. Gen. n. 1168.
numerantur :AVENA fatua. rab. 7. - CAL. GIumn saepius multi flora, bivalvis flores laxe colligens: V etc. -- Linu. Gen. n. 9 I.
TRIPSACUM dactyloides. Tab. 78. se Masculi:
CAL. Gltima utrinque biflora, bivalvis: ' - Linu. Gen. n. 1O 4. γ. Amenti; quod ob Squamas ad species Calycis retulit ; Ratain eius Receptaculi speciebus as ciavit. id. g. 76. 7 .) SAURURUS cernuus. Tab . 2 . Uid.
reliqua exempla, in nota sub n. q. b. allegatu,' eorumque descriptiones, quas vero hic uerbis eXcerptis repetere haud necessariurn erit, cum e praecedentibus se . β.) momenta ad quae attendere Opor- tet, satis patent.
δ. Spa Lois; relati a LIN Eo ad Receptaculi specieS. Vid. Exempla: PIPER nigrum. Tab. 5. ORCHIS latifolia. Tab. 72. ARUAI maculatum. Tab. 76.ε. Umbellai; de hac confer exempla superius in nota a) ad n. 3. allegata.
133쪽
CAp. II. SECT. IV. K. IN FLORES c. S. 68. 99 COROLLAE insertae notae ab INFLORES CENTIA petitae 3 praesertim sub Termino :Corollae lini v erialis; cuius significationem eX-plicatam Cid. g. 75. n. q. c. g. XI. n. 5 0. quae sussiciet ad intellectum exemplorum a PlantiS, qUdrum nomina solummodo et Iconum Tabulas hic re
DΙΡS ACUS laciniatus. Tab. 0. LEONTODONTaraxacum. Tab. 66. XERANTHEMURI annuum. Tab. 67. HELIANTHUS annuus. Tab. 68. CALENDULA ossicinalis. Tab. 69. PARTHENIUM integrifolium. Tab. SO.
S. 68. CYMA, 3. 59. n. q. Flore S Cymosi, Constituunt Inflorescentiae formam, congerie florum, habituque eXterno 3. 6ψ. 11. 3.) Valde affinem -- bellae compositae. S. 64. n. a.) Constat nempe Cyna a simili modo Pedunculis universalibus, ortis e communi puncto fixo centrali, basinque constituente; differt
vaga sive indeterminata aut irregulari pedunculorum ulteriore divisione in Pedicellos fastigiatos, uti LINNAEUS eoSdem appellat, i. E. talus, qui licet inter se disterant longitudine varia , tamen altitudine aequali terminantur. 1. Olim dicta est Umbella impropria vel f uaria.
I. Ρro numero Pedunculorum universalium vocatur: CIma tri- quadri - quinquepartita. etc.
Exemplar Cymn; Flores cymul: VIBURNUM - b. annexa A. Fig. II:. SORBUS aucuparia. Icon in Misieri
134쪽
Cymae sive Florum cym0sorum 3. 68. subiungimus sequentes LINNAEI definiti0nus , iquarum ideam illustrabunt munita nostra g. 6 .
m a receptaculum eX Centro eodem universali, partialibUS Vero VagiS, elongatum in pedunculos fastigiat0S. V Phil. bot. p. 55. g. 86. VII. n. 3O. Term. bst. d. Gis . ait. p 76. 38I . o Cymosus sos habet receptaculum divisum iupedunculoS, CX eodem centro uniVersali enatos, pedicellis Vero Vage prodeuntibuS. V Phil. bot. p. 76.
, , Cyma flos est aggregatus, ex flosculis pluribus insidentibiis receptaculo in pedunculos fastigiatoS, primoreS EX eodem puncto productOS. posteriores autem sparsoS. V PUL bot. Ita 78. 3. II 8. o Cyma, Uti Umbella Omnes pedunculoS pri
gos spargit ' l. 79. F. et . FASCICULUS 3. 59. n. 5. Fl0re S fasciculat i dicuntur
135쪽
c A P. II. SECΤ. IV. K. IN FLORES C. g. 7 I. IOI
ΕX empla F a se i euius Flores 'fasciculati: DIANTHUS harba
n. 3. γ.) instar ramorum, ad aeqUalem altitudinem, directione anguli acuti, eleVantur, formando superficiem planam, congerie florum in summitates Corymbi.
1. Addimus eius distinctionem tu simplicem et
136쪽
IOz CAP. II. SECT. IV. K. IN FLORES C. S. 72.
et. Corymbus simplex dicitur, si Pedunculi communis rami simplices sunt, ac immediate soribus terminRntur. 3. Corymbus compositus vero, si quilibet fere ramus Ρedunculi conis minis, divisus est in plureS ramuloS, tanquam Pedicell0s pro singulis soribuS.
z. LI AEUS sequentem tradit comparativam Corymbi cum Spica S. 75. definitionem: , , Corymbus sit eX Spica, dum singuli soros petiolis spedunculi,) propriis instruuntur, situ ele
Exemplar α. cor Vmbus simplex: ΤΗLASPI arvense. - Bursa pastoris. - Iac in Anteit. T. Pflangen L. Tab. 6. Fig. 5. 6. LEDUM palustre. Schinet prim. lin. bot. Tab. A. n. *2. Fig. f. - cons. Lirin. Phil. hol. Tab. IX. Fig. Ι63. Suchois Anfangsgr. d. theor. BOt. Tab. X. Fig. I 6.
S. 72. THYRSUS, g. 59. n. 7.') constat florum pedi collis brevibus insidentium Congerie, circa ΡC-dunculum universalem, simplicem plerumque, aliquando inferne ramosum, quem undique ambiunt, disp0sitorum gradatim in formam pyramidalem plerumque , aut OVatum.
137쪽
LINNAEI definitio est comparati Va Thyrsus, Ρ anicula b. 7 . est coarctata in sormam
Exempla: Thyrsus; Flores thi yi Oidei: AESCULUS Hippocastanum. Icon in Milieri opere maiore. TUSSILAGO Perasites. Hill. Fjg. elem. bot. Tab. I 6. Fig. 2O. SYRINGA persica, laciniata. Schinn. prim. lin. bot. Tab. A. n. ψ2. Fig. g. Suck0w AnsangSgr. d. theor. Bot. Tab. X. Fig. Ι9. - confer: Iacquin Anteit. Z. Ρflangenti. Tab. 6. Fig. 12.
1. Definitur a LINNAEO: o Racemus pedunculo ramis lateralibus brevibus constat. VPhic bot. p. ΑΙ. 3. 86. D. H. I 5.
et. Addimus: distincti0nus eius, respectu com-p0siti0nis, in Amplicem et compositum. α. Racemus Amplex vocatur, si Pedunculo communi indiviso, Ρ edicelli laterales immediate assiguntur, β. Racemus compositus; si Pedunculus communis inferne in plures ramus dividitur, e quibuSPedicelli egrediuntur.
138쪽
3. Situm ac direction em ramorum, Pedicellorum, Florumque Terminos Racemus unitateralis, si I edicelli o Pudunculi communis latere unico egrediuntur, secundus, si, exortu licet diverso, versus unum idemque latus directi sunt; dependens , laxus , si ictus; erectisS. CtC.
Exempla: a. Racemus simplex: PHYTOLACCA decandra. Iconin Milieri opere maiore. RIBES rubrum. Sch d. Prim. lin. bot. Tab. A. n. 42. Fig. h. ARBUTUS Uva ursi. Hili. Fig. elem bot. Tab. I 6. Fig. 21. ACER Pseudo Platanus. IVeis Fors bot. Tab. IV. Fig. 38. Confer Figuras: Linn. Phil. hor. Tab. IX. Fig. I 64. Oeder Elem. hol. Tab. VII. Fig. 6 I. sintsch Icennin. D. Gesch. d. Pst. Tab. II. Fig. 92. Iacquin Anteit. T. Pflangenti. Tab. 6. Fig. q. Suchoro AnfangSgr. d. theor. Bot. Tab. IX. Fig. 6. ACER striatum. β. Racemus compositus: ΚALMIA angustifolia. FRAXINUS Ornus. Icones in Milieri opere maiore. Con
culati formantur Pa. Pedunculo uni Versali g. 58. C. n. 3. α.)gradatim, i. e. interiecta semper quadam distantia, emittente situ determinato aut vago, plureS Ia mos , 3. 58. C. n. 3. β.) nunc simpliceS, DURC Varie iterum iterumve subdivisos in minores ramulos
s. Pedicellos S. 58. C. n. 3. γ.) quibus Vel singuli
139쪽
flores adhaerent, Vel plures, coacervati sub forma Ssicularum. S. 75. n. a. C.) Caeterum notamus adhuc: 1. Flores longe peduncula foS, i. e. qui aliquoties longitudine a pedunculis superantur. 2. Formam esse inter GRAMINA praecipue frequentem. s. Definitionis Linnaeanae Verba sunt: se Pa-1i i cula, Fructificatio sparsa in pedunculis divorse subdivisis. '' Phil . bor. p. AI. g. 82. D. n. 13. itemque Fl0res sparsi in pedunculis diverso divisis. Term. bot. ed. Gis . ait. p. 76. n. 39O. q. paniculae speciales differentiae praecipuae, pro vario si tu, directione, partitione, proportione , distantia ramorum Ρedunculi communis, ac Pedicellorum, itemque pro numero distributionis forum, etc. indicantur TerminiS. consuetis, maximam partem superiuS 3. 58. C. 11. Α - ΙΟ.explicatis,) hinc lassiciet horum aliquos tantummodo recensere: 2. P anicula patens; β. dimus; γ. diraria cata; coarctata; contrarita; ε. conglomerata; δε-
cunda. et C. - EX emplar Panicula α. patens NERIUM Oleander. Icon in Mil Ieri opere maiore. ASPERULA odorata. IVeis Forsita Lot. Tab. IV. Fig. 3O POA aquati ea. Schinn prim.
lin. bot. Tab. A. n. ψ2. Fig. e. - Conferantur Figurae: Hisi. Fig. elem. bot. Tab. M. Fig. 7. Iac tilia.
140쪽
ΙO6 CAP. II. SECT. IV. K. IN FLORES c. g. 75.
Si Podunculum c0mmunem gradatim ambiunt Flores sussiles, aut brexissime pedunculari. Ad illustrationem Terminorum praecipuorum addimus: 1. Ρedunculus iste Communi S, S. 58. C. n. 3. α ) in GK mrat praesertim, inter quae admodum frequens est haec forma Insorescentiae geniculaicis, sive articulatis quasi intern0diis distinctiis, ab impressis vestigiis florum eidem astixorum, si litudinum quandam refert cum articulationibus Vertebrarum spinae d0rsi in animalium sceleto:
R ac his a L INNAEO appellatur: Ab aliis
Vero Axis, quia per mediam longitudinem Spicae decurrit. Cons. g. 58. D. n. a.