장음표시 사용
141쪽
Εxempla: Rachis Spicae: vid. Figuras: Tournes. Inst. rei herb. Tab. 292. I. K. L. Flores eidem assigi.) Tab. 293. V. I ab. 29 . N. I ab. 295. N. M.
a. Respectu ad Sp icae compositionem distinguendae sunt: a. Spica simplex: constans congerie florum singulorum circa Rachin n. I.)b. Spica composita: constans eX acervis pluribus florum, in formam Spicarum minorum collectis, Pedunculo communi aflixis. c. Hae Spicae minoreS, partiales, itemque pr0prio termino Vocantur Spiculae a L INMAEO, ab aliis Locustae; e quarum scilicet congerie formatur composita, scomparatu dicta Spica univorsalis.
Exemplar a. Spien simplex: POTAMOGETON natans. Tab. II. Fig. 8. POLYGONUM Fagopyrum. Tab. 27. Fig. I.
- P. Bistorta. Torernes. I. R. H. Tab. 29 I. F. Confer Figuras : Iacquin Anteit. T. PilanZenk. Tab. 6. Fig. 3. Hisi. Fig. elem. bot. Tab. I 6. Fig. 19. PHLEUM pratense. Suchois Antangsgr. d. theor. BOt. Tab. IX.
Fig. 9. ANTHOXANTHUM odoratum. Ιcon in Milieri opere maiore. b. Spica composita: CHENOPODIUM Bonus Henri cus. - TRITICUM repens. - LOLIUM peren
142쪽
IO8 CAP. II. AEc T. IV. K. IN FLORES C. S. 75.
s. Ob Flores, in Spicci se lici et composita,
13. a. a. b.) ΠUnc determinato orditae , nunc situ vago assiXOS , appellantur: d. Spica secunda, si Rachidis sit. 1.) unicum
latus flores OCCUpant. e. Spica di tri - tetra - -- podistichar, si formant distinctaS serieS duas, treS, quatuor, plures.
Ex empi a :d. Spica secunda: ANCHUSA officinalis. - ECHIUM vulgare. - HELIOTROPIUM in lioum. Hul. Fig. elem. hol. Tab. 16. Fig. 22. - confer Tourno. I. R. H. Tab. 464. Fig. 37. e. Spica disicha: TRITICUM repens ; - Spelta; hybernum. Tournef. I. R. H. Tab. 292. polysticha: HORDEUM vulgare. Tourn. I. R. H. Tab. 295.
. Spica imbricata: si florum Duamae sive Glumae, 3. 15.) instar tegularum tecti se invicem excipiunt
Exempla: f. Spica imbricata: POLYGONUM Fagopyrum. m. I. R. H. Tab. 29 I. F. - TRITICUM - Tab. 293. Q. SECALE - Tab. 294. K. L. HORDEUM Tab. 295. L. O. confer Figuras: Sucho Anfang8gr.
143쪽
CAP. II. SECT. IV. K. IN FLORES C. g. 75. Io9 d. theor. BOt. Tab. IX. Fig. 9. IO. I 2. I 3. Iacquin. Anteit. Z. ΡflanZenk. Tab. 6. Fig. 3. g. Spica glomerata: PANICUM italicum. Gurn. I. R. H. Tab. 298. MM. h. Spica interrupta: LOLIUM perenne. - Conf. Figuras: Linn. Philos . bot. Tab. IX. Fig. Ι65. Hiil. Fig. elem. bot. Tab. 13. Fig. I7. Stichol: Antangsgr. d. theor. Bot. Tab. IX. Fig. 7. 8.
q. Partes subcesiVaS Spicarum indicant Termini: i. Spica aristata: si florum Glumae, Arisas b. 15 ) e Spica pr0minenteS eXserunt. Huic
comparate opponitur R. Spica mutica: si Aristis carent. l. Diea foliacea: si floribus intermixta suntlalias m. Spica comosa: si Spica haud, ut alias solet, floribu S terminatur, sed Foliorum congerie, quae Coma dicitur, apicem coronante.
Exempla: i. Spica stri flata. vid. Exempla g. I 5. Confer Figuras: ehow Anfangs gr. d. theor. Bot. Tab. IX. Fig. 8.Totirnef. I. R. H. Tab. 293. 29 . 295. L. Spica nati titu praeter EXempla g. I5 : Suchois l. c. Fig. 7. Tourn. I. R. H. Tab. 292.
l. Spica foliosa: AGRIMONIA Eupatoria. I OBELIA
Cardinalis. ALCEA rosea. Icones omnium in Mil-
144쪽
oo CAP. II. SEc T. IV. E. IN FLORES c. g. 75.
3. Qualitates Pedunculi communis indicantes Termini, struesturam nempe, directionem, situm, etc. illustratione hic non indigebunt, eXceptis quae partitionem eius ruspiciunt n. Spica , insa: si Pedunculus communis in plures ramos dixistis est. o. Spica digitata: si isti rami quam proxime circa commune Θ0ddam punctum siXum eX0rti, digitorum manus eXpansae instar putent. p. Spica paniculata: si rami, ulterius divisi, formam Paniculae 3. 7 .) aemulantur.
Ex empi aes n. Spi ea ramosa: OSMUNDAE L mariae, itemque re galis Fructificationes: Totarne . I. B . H. Tab. 32Φ. Cons. Figuras: Hili. Fig. elem. but. Fab. 8. Fig. 12. o. Spita digitata: PANICUM sanguinale; Dactylon;
fili forme s lineare. - Cons. Figuras: Stichois An- sangSgr. d. theor. Bot. Tab. IX. Fig. IO.
p. Spica paniculatae PASPALUM virgatum , panicu-
6. Spicarum et Spicularum Figura qUO- quo consuetis Terminis indicatur; v. g. cylindriea,
s. terta; ovata; conica ; plana; compressis , ventricosai. e. in medio latior aut Crassior. etc.
7. Spicae proprium Esse solet, primum CD florescere infimos flores, quos dein gradatim superiores reliqui sequuntur. 8. Respiciendo ad Sexum Aorum, praeter FD- res hermaphroditos b. 32. n. 3.) in permultis obser-
145쪽
CAP. II. SECT. IV. K. IN FLORES C. S. 75. 111VamVS quoque , separatiS locis, alias Spicas unicue Floribus moscissis 3. 32. n. I.) c0nstantes, qUnliSq. SFica in scalet; et alias tantummodo se Iores femiueos 3. 32 11. et ) gerenteS , qUAliSr. Spica feminea dicitur, plerumque in uno eodemque individuo; raro tu duobus. Si vero Spica sert apice PIores masta s, basi femineos,
S. Spica cindrogyna appellatur. Exempla d
Spitae alte; tritis sex tis separatae quidem loco, at in eodem individuo : q. Spica mascula et r. Sp te a Jeminea: CAREX panicea. thois Ansang8 gr.
in duobus . individuis: CAREX dioica. Lirin. Spec. Plant. P. I 379. n. I. s. Spi ca cindrogyna: TRIPSACUM Dactyloides. Tab. 78, confer autem ob situm forum Icon in Milieri Opere maiore. - CAREX pulicaris. Suchois An sangSgr. d. theor. Bot. Tub. IX. Fig. 12. flores mureS: a. a. feminei: h. b. et eX hoc genere plureS: e, g. CAREX arenaria; leporina; Vulpina.
9. Denique subiungimus definiti0nem LIAM NAEI: , , Spica, s0res sessiles sparsim alterni in pe
dunculo simplici.' Philos bot. p. I. S. Sa. D. M II. Term. bot. et Gisth. est. F. 76. V. 385 cuiuS Vero limites, ut e praecedentibus clare
patet, nimis angusti sunt, pro lata illa significa-tj0ne, quam habet appellatio Spicae apud Bolanic0S , haud excepto ipso LINA EO.
146쪽
IIa CAP. II. SECT. IV. K. IN FLORES C. S. 76.
g. 76. AMENTUM , 3 59. n. 11.) a LINNAEO, et plurimis, Flores amen tacet a TOURΝΕ- FORTIO, Iulus ab HALLERO, itemque Nucamentum ac Catulus ab aliis appellatur Inh0rescentiae Forma, struetrira sua atque facie eXterna, nunc Raceruo 3. 73.) nunc Spicae S. 75 )adeo similis, ut differentiae distincti limites, inter
latisce assinitate quasi coniunctas Formas, determinari nequeant. Quae enim a Variis auctoribus Cliaracteris loco traduntur: Ortus Amenti e Gemma; Fl0-
res inclusi Squamis imbricatis; harum ad Calycis, S. 13 ) Uti Ρedunculi communis restatio ad Receptaculi specieS, 3. 58. D. n. a.) CiUSilemque structura filisormis, tantum abest ut sint certae distinctioni inservientes notae, ut facta applicationueasdem reperiaS Vel eXceptionibus nimis obnoxias, vel pluribus Formis communeS, hinc minime id0neas generali definitioni. Ad removenda igitur, quantum licet, dubia quibus ambiguus ') iste Terminus VeXatur, respicere ad originem Vocis , usumque ma ime comsuetum, consulimus.1. AMENTI scilicet nomine appellari solent,
praecipue arborum fruticumve Variorum Flores, opetali b. I9. c.) plerumque, nexu 1uo cum ΡΩ-
147쪽
dunculo, Racemi penduli vel Spicae sormam rese-hentes , in quibuS notamia S: 2. Ρedunculum communem, Axin dictum, sive Rachila, 3. 58. D. n. a.) utplurimum fili- formem, quandoque crassiorem, interdum quoque ramosum; quem ambiunt FloreS, Utplurimum unius solummodo sexus, aliquando utrorumque, attamen seminis a maribus distinctis, rarissime hermaphro
diti; Squamis, f. 13.) aut si ma Vis Bracteis 3. 61.)11ngulis vel pluribus, in vicem Calycis atque Co
rollae, plerumque imbricati S, antequam essorescunt arcte inclusi, rari HS nudi, f. IO. N. q. h. sive squamis hisce carenteS.
' Pro exemplo sint: Characteris generici Linnaeani TYPHAE , Gen. Plaut. edit. VI. N. IOψO. verba sequentia rMasculi numerosi in Amentum culmum terminante. - Feminei numerosi in Amento, culmum eundem cingente, compactissime digessi. Vin eomparatione eum descriptione specifica, in Speciebus Plantarum cedit. III. p. I377. - TYPHA Jatifolia, n. l.) Dica mascula
la et feminea remotis.' - Icon vide in Totir no. Inst. rei herb. Tab. 3ΟΙ. C. mascul. E. femin. itemque in stemate Vegetabilium edit. I3. Murradii, P. 8 L,, MASC. Amentum cylindricum. FEM. Amentum cylindricum infra mascuis
cum characteris specifici superius allegati e Spee. Plant. repetitione. Aliud sit nile exemplum offert: APONOUETON, in s. Vegetab. ed. 23. P. 353. n. J3ST.
148쪽
In charactere generi cor Amentum et in specifico: Spico .
hus tantum aut apicibus, nunc foliolis quibusdam componitur, axi cuidam assiXis, Amenti seu lori una de Latinis flos amentaceus) vel caudae fel inae sormacideoque Gallis Chaton Iulus autem semper a fruae tu separatur, vel in eadem arbore, vel in diversis arboribus eiusdem generis. ' Tournes. I t. rei herb. F. 58Θ., NUCAMENTUM idem sonat, quod flos Amentaceus. Caeterum ea, quae callo squamatim compa-etili pendent e ramis Nucum, Roborum, Picearum, appellantur Nucamenta, eXRuelli V Totimef. I. R. H, p. 67-.
praecipuas harum qualitatum 3. 76. n. I. α una cum accidentalibUS, quibus Varie modificantur, penitiUS perscrutando, Terminorum idea plenius illustratur, praesertim si ad sequentia attendimus momenta
A. Ρedunculus communis, suu RACHIS A menti est a. eiusdem structurae ac stachis Spicae in Graminibus, superius f. 75 1l. L) descriptae. b. Forma fili tenuis, saccidi, penduli in per multis ; ac tale Amentum proprie Iulus, Catulus a variis auctoribuS appellatur; confer notas
α. Amentum styorme; aliquando crassior est. praesertim in Amentis erectis. c. Longitudine ac figura Varia; cylindracea conica; globosa. etc.
149쪽
CAP. II. SECT. IV. K. IN FLORES C. g. 77. II 5
d. simplex plerumque, ut in Spica aut Racemo simplici, S. 73. n. a. α. 3. 75. Π. a. a.) hinc g. Amentum simplex audit; interdum e. ramos HS; in quo casu Racemi compositi, g. 73.M. a β ) Vel Spicae compositae f. 75. Π.2. b. ut appellantur, figuram simulat Amentum: hinc
eatum Vocatur. Exemplarii. Rae his Amenti: SAURURUS cernuus. Tah. D. Fig. a. Κ. PINUS sylvestris. Tab. 82. masculi et Fig. 2. feminei: Fig. 9. r. ΗUMULUS Lupulus. Tab. 88.
h. Amentum frigornier POPULUS nigra. Tab. 9o.
masse. Fig. 14 SALIX fusca. Tab. 85. mase. Fig. I. λ- min. Fig. 6. POPULUS nigra. Tab. 0O. mas c. Fig. a. femin. Fig. 6. item reliqua tamenti stiformis exempla . b. M.)e. v. Amentum racemosum: PISTACIA vera. Totimnes. I. R. H. Tab. 3 5. Terebinthus. flori mas c. A. racemoso - Dicatum: PINUS sylvestris. Tab. 82. masse. Fig. 1. 2. φ cons. Toti es L R. H. Tab. 35, A. A.
B. Pendet a Pedunculi c0mmunis larina, longitudine, figura et partitione sA. b. c. d. e. totus ambitus FIGURAS A me uti ipsius, eiusdem
150쪽
ques PROP OR TIO relativa. Haec indicantur TerminiS eXprimentibus
a. proportionem longitudini S: e. g. Θ. Amentum breve; ι. longum; κ ongi mum: crassit ei: e. g. λ. tmue; crassum7; comparando illud cum aliis partibus, Vel in eadem specie obviis, vel in diversis, pro rerum Varia conditione, ad comparationem id0neam aptis.
a. Amentum cylindricum: CORYLUS avellana. umef. I. R. H. Tab. 347. mala. A. itemque BETVLA Alnus. Tab. 350. masti A. et BETULA alba. Tab. 36O. mas c. A. - cons. Iuc in Anteit. T. Psangetili. Tab. 7. Fig. IO. IVeis Forstbot. Tab. V. Fig. 48. a. s. Amentum oblongum: SA RUS cernuus. Tab. 24. Fig. 1. 2. φ A. IUGLANS regia. Tab. 8Ι. masse. Fig. I. Amentum ovatum: pINUS sylvestris. Tah. 82. Ω- min. Fig. 5. - SALIX caprea. Stichom Ansangsgri. d. theor. BOt. Tab. X. masse. Fig. 9 femin. Fig. IO. n. Amentum globosum: FAGUS sylvatica. Tournei I. R. H. Tab. 35 I. mas c. D. itemque PLATANUS orientaliS. Tab. 363. mas c. A.
subglobosum: PINUS Larix. Tournef. I. R. H. Tab: 357. mas c. A. femin. D. II etsi Forst bot. Tab. V. Fig.
. Amentum breve: IUNIPERUS communis. Tab. 95. Fig. I. magnitudine naturali. a. Amentum longum: IUGLANS regia. Tab. 8Ι.mas c. Fig. I. respectu ad flores femineos sessiles Fig. 5 ) PINUS sylvestris. Tab. 82. mas c. Fig. I. respeetu ad Amentum femineum Fig. 5.)κ. Amentum Iongissimum: FAGUS Castanea. Stichois AnsangSgr. d. theor. BOt. Tab. X. musc. Fig. I. CORYLUS avellana. I urnes Ι. R. H. I ab. 3ψ7. mas c.