Io. Gottl. Heineccii fundamenta stili cultioris : nunc demum omnibus Io. Matthiae Gesneri animaduersionibus, emendationibus, additamentis, et praefatione locupletata : accurauit, digessit, suas quoque obseruationes adiecit Nicolaus Niclas

발행: 1761년

분량: 633페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

391쪽

tonat litem, sed lectores vehat sub cultro relii piut Cons. HORAT. sat. I, 9, Tq. G.

VIIII

Epilogus plerumque breuissmus est, u εμ--: tantum, quomodo interruptum sit cou oquium ' , aut quid rei coIisequutuatit '), enarrat. Hic quoque aliquid, quod verisimilo st,

ingendum, , c. accestille amicum, qui a io se nonem inflexerit, vel tum esse ad Co nam, inma aliis de rebus in multam noctem confabulati int, cetera. φ Sic Μ1NvCIVA FELIX in epilogo' narrat, aecilium Octauit oratione permo tua, profrinas te religione sententias eieraste, es h litianae ecia Aelia dedi e nomen. Narratur apud Varro aem euentus comitiorum mors lanci, quem

Dialogi comici non historice narrant, stuati rei fruauid inter se sermocinati sint amici sed' u t

ent, singulorum rationem ' prOIerVnt, iuraemissis semper perlbnarium nominia

bus Quo fit, ut veluti κατ co

loquia vocentur eiusmodi dialogi. O Quum in dialogis soricis plerumque

ersonae verae introducantur inter se Colloquela tes in comicis nomina fere Iinguntur, quum uis Et hic laudem mer latur νοριατοποιία, ita Cha racterem personarum quodammodo eripi mis, qua in re PLAvaeus inprimis mirus fuit arti ex. y Plerumque iijud et fere salsum utrumque puto. Luciani hintenellitque dialogi Varia nomina haa Aa bent.

392쪽

; FUNDAMENTA STILI

bent. Etiam Platonici quidam sunt omici, adeo plane esse indifferen videatur. G).

nem complectitur, sed tantum ipsen ostendit sermonis initium, et quo ordine colloquentes in hos sermones incide rint ).' Sic RAsΜvs colloquium de peregrinationibus religiosis inchoaturus, fingit peregri Ia m tem quemdum, domum redeuntem, in ambeum incidere qui illum blande salutatum de iii nere percunctatur. Quumque inter alia hic quaerat, quem inde fructum ceperit, occalio illis subnascitur,. de peregrinationibus religiosis liberius confabulandi. legans est illud RAsΜaco oquium, et quod una cum eiu Sdem ἰουοέ οιγια palmam reliquis omnibus praeripere existimo. Unde illud colloquendi artificium ex his quam optime addisci polle videtur. Sed CicΕRo etiam Tusculanae disputationi primae praemittit exordium deinde, Sed quo commodius, inquit disgutationes nosrae explicenturis eas e suam, quasi agatur reS, non quas narretur. Ergo ita nascetur exordium A. malum niahi Ddetur se morS, etc. G.

XII. quasi GL De stilo dialonorum non est quod hic

' plura moneamUS , quum IllUm Iam 1U-pra ' satis accurate descriptum meminerimus. Illud tantum addo, hic quoque personarUm, quas loquente introducimus, habendam elle rationem, ne Vel PUe

393쪽

is cothurnos, Vel Herculi soccos aptenus D.

Vid Part. I. c. a. u. 58. Alius enim dicendi character Viro eru-ito, alius indocto, alius viro honesto, alius pa-asito, alius Thralbia competit. Hac quoque in parem vi habent LUCIANUS, PLAUTUS et ERENTIVS, quibus nemo fere diuersos porso-arum characteres ipsa etiam forma tili adcura- .ius expressit. s Terentiu tamen modestior, iusquam plebeius Valde est. G. Contra ea LATO, cuius stilo omne tantam tribuerunt lau- em, ut ipsum Iouem, si Graece loqui vellet, 'latonis oratione surum somniarint, ubique umdem seruat stili characterem, eamdem oratio- iis ubertarem, eaque re multum venustatis dia-ogis suis detrahit. Discrimen personarum se rut etiam PLAΤω sed nimirum apud eum omnes milosophantur, Det quidem ubique Socrates,rbique homines eruditi, bique de argumento milosophico et politico: l unde non tanta potestisse, quanta in LUCIANO, arietaS. G.

CAPUT U.

DE INSCRIPTIONIBUS.

Drosa oratione etiam inscriptiones consi Inscripti est ciuntur, quae cum ultimis potissimum 2: , - 'temporibus, id elt, patrum nostroruin

emoria, moliam veluti faciem indiae-

rint, recte in antiquas et nouas dispesci possunt.' Gaa ' Qua-

394쪽

' Quales veteres fuerint inscriptiones, tatis adparet e tot marmoribUS, quorum epigi xv

nuper etiam SCI P. AFFE1vs in anfiquitatibi

Galliae, g deinde in vise Veronensi, G. et ΜAIANS 1 v in psolis, s HAGENBVCII1vs in mi Dri epigroplacis, G. aliique quam plurim

Vt iam non dicam de nouam QUAM GUDI, collectione, quae Leonardiae typis Halmianis ex eusa, prodiit tandem IOIDCCXXXu. Et de tribus operibus, quibuS ANT FRANC GoRIVS locupletavit saeculum, nempe inscriptionibus iis, qua DONIVS collegerat, tum Etruscis, ac dem que cola libari s tironumento libertorum Liuiae Amasae de ΜURATORII thesauro, et quae per hanc occasionem disputata, etc. y Cons supra dictu ad I I, 4. n. G. At postremis temporibus aliud in usu esse coepit inscriptionum genus, ex meris argutiis Connatum, quod cum vetere illo nihil habet commune, nisi quod auctores et hariam inscriptionum breues longasque luneas promiscue ponere solent. Quum enim ob poetarum ineptias ipsa carmina, quantumuis Ntida krderes coepissent viris grauibus: Quidsi etiam hoc addas Quum obdinicultatem diuinae artis carmen desperarent quidam, ingenii laudem Captantes Viri y sed αμουσοι G. hooeperunt illi

aliquid reperire 1nter ora Non es et Versus dium, et loco carminum cudere inscriptiones argutas. Auctores huius rei Itali, inter quos mirifico hoc siue inscriptionum siue elogiorum genere delectati sunt AVR PIGNORIUS, IAC.

huius tamen inscriptiones et elogia potius adant,

395쪽

PARTIS II CAPUT V a 3

ntiquitatis iudicium conformata sunt nisi quod uaedam longis breuibusque versibus distincta. paullo argutiora, G. IO PALATIVS aliique, uos deinde et Galli, Germani, Ceteraeque na-iones imitari non dubitarunt. Parum honorificeamen des nouo hoc inscriptionum genere seniunt eruditi, quotquot sunt antiquae elegantiae enaciores. Nam praeterquam quod exemplo eterum destituuntur nescio quid declamatO-ium et sophisticum sapit argutus ille inscriptio-um stilus, nec magis virum grauem decet, quam estis auro gemmiSque Operta. Vid. OECLERI

Veteres hodie imitamUr quoties in Veterum εα

ortiS, propugnaculis, pontibus, aliisque

bublicis operibus inscriptiones ponendae unt ). Idem stilus lapidaris maxime or ηnat epitaphia cenotaphia '' , et alia

auius generis monimenta.

Non temere vllum opus publicum e truxere Romani, quod nou addita inscriptione aliqua veluti consecrarint. Illud est hodie mi- tantur principes famae suae studiosiorΡs, ut vel ex hiis illustrillimi auctoris C FERD FUSTEΝ- BR 11, episc. aderb. G. MOΝ1MENTIS PA-DEREORNENSIBUS liquet. Sic et hodie Aepius titulis eiusmodi ornantur portae urbium aeuium que publicarum, catarractae, arcus triumphales, ponteS, aliaque opera publica, qualia exempla pes in exitant in Μ. THEsAVR inscriptionibus. Hic vero caue nouas illas inscriptiones, quarum superiore at agrapho mentionem socimus, muteris. Exigit enim temporum nostrorum et gantia, Vt Veterem potius illum stilum lupi darem. Aprimere conemur. Multo minus linguae

muenti

396쪽

3 FUNDAMENTA STILI

hodiernae talibus inscriptionibus sunt adhibentdae. Quanti res momenti putentur inscriptio nes, ostendit Xemplum academiae inscriptio num in Gallia institutae A. COIc LXIII. id LUCAE oratio de monumentis Latine scribendisy quam Biackwallo suo subiecit Ill Ayrer Anno nimirum MDCLXXVI. disputabatur, at Gallice inscribi seberent monumenta regis etc. li orum monumentorum praecipua ferimmini. G.) ' Neque enim probantur eruditis epitaphia hodierna, in quibus praeter vitae mortiSqu historiam, et aliquot sententias e scriptura sacri depromtas, nihil omnino occurrit, quod placea

Irn. tandi et hic veteres, quorum epitaphia et brevitate concinni ateque, et interdum etiam ac inmine, sed non anxie quaesitis argutiis, sese lectoribus commendant. Plura eiusmodi monimenti exstant apud RVTERUM, REINESIVM SPO NIVM aiioSque, e quibus Optima quae uis seligi oportet, quae imitemur. Neque enim negari potest, alia sequioris aeui inquinatam Latinitatem, alia vel auctorum vel lapicidarum ruditatem redolere.

Cenotaphia ab epitaphiis quomodo disserant, nemo ignorat. EPITAPHIUΜ es titulus,

vero sepulcro Ju us; ΚΝΟΤΑΡΗ1v inycriptisse loro honorario adiecta Talia sepulcra hora raria surit monimentum illud Drusi Moguntinum, vulgo der Eichelytein sed hic nihil inscriptionis quod memorent Gruterus, Reinesius, o num in Paderbornensia, etc. G. et celeberrimum ceno caphium Pisanum, Cui et Lucii a serum memoriae positum, quod singulari eoque pererudi ci commentario illustrauit doctillimus

Γomanae occlesiae cardinaliS, HENR NORISIVS,

397쪽

rra.

i editiones Suetonii Graeuiana ac Burmannia-

Vt vero stilum lapidarem Veteremoniis πιδυ- auli adcuratius exprimamus, quaedam se qued intum circa materiam dispositioni que tum irca eloqrvitionem a Orthographiam Oienda sunt.

IIII.

Materiam facile sussiciet occasio. Ne Ramminareno enim non videt, si Verbi gratia aediicium publicum inscripti6ne vel titulo notandum sit, tunc sinem, Caussam eiu-ientem, et tempta in eiusmodi monimento esse exprimenda ). Non teme

re tamen inscriptio publica poni solet, qua non principis honorifica fiat mentio ' .

Si p. g. muris Veronensibus haec inscriptio addita reperitur apud GRUTER LOcr t. pag.

Habes hic murorum fin 'm, scilicet ut praesidio; ellent coloniae Veronensi habes causam es vel certe quibus consulibus Romanis id factum sit, habes denique aediscationis ac dedicationi tempus. Omnia enim haec scire posteritatis inter

erat.

398쪽

3 6 FUNDAMENTA STILI

Quascumque in monarchia gerunt principis geruntur auspiciis. . Unde non facile praeterini a sol et grata C honorifica eorumdeaninentio. aid quod legibus cautum se priuatorum nomina operibu publici inscribam tur, sed mi ipum l. s. v. de Oper. PIUl. sitiati sumtus milia secissent, . a. S. . i. s. g. a. 2 eod Notandum tamen, adulationem ii quam in Romanis potierioribu ubique animas vertimus, ex inscriptionibu etiam pRitam eirici re Nihil enim frequentius est loquutionibuS: Dra

seruandum, alio sensu haec talia de principibus licta, alio de aeterna natura, quam Deiam V camus. Numen ei auctoritas, quae nutu perii Cere multa ac magna potest, devotus, qui prociquo te mori velle promittit. G.

F--ἀ- Ad dispositionem quod adtinet, an quid, oia N:CV In AunentUMIUngere to eo priaphia, V - quo Olim et inscriptiones priuatorum la-l tuis subiectae pertinebant: NUamVis diesitiquioribiis aemporibui inscriptione ce titulosi amarunn plane ignorabant, et fplerosque a posteris demum additos esse,

TIS E SEPULTURA mentio ' Hja porro sequitur NOMEN defun-

399쪽

t acutum ' '' addi solet. Accedit posma DIES MORTUALIS et defuncti

, ET AS. Nonnumquam et ALLO-ὶVVTIO vel ad defunctum ' ''), vel 1 viatorem ''' ' , subiicitur. Quibus,mnibus denique subiungitur NOMEN llius, qui istud monimentum fieri curarit ). Reliqua, tamquam παρεργα me-ito praetermittimus ).

CONSECRATIO illa vel dedicatio

altim non temere omittebatur a Romanis, apud tuos sepulcra pontificii iuris, adeoque religiosa, b abantur. Vid antiquitat Roman iurisprui iuri illusi aut LL, L . . v. Quum vero illaticata dicerentur diis inseris semper fere epita hiis praemitti solebant litterae D. M. id est, iis manibus, vel D. M. S. dis manibus sacrum, item D. I. M. S. dis inferis manibus sacram,iAC GVTHER. de iure mau. III I. Uerum quum apud nos superstitionem illam iam pridem expulerit sanctior religio consecratio illa in Christianorum epitaphiis vel plane omitti, vel certe in has litteras inflecti potest D. O M. S. vel rD. . . id est Deo optimo maximo sacrum, vel Deo optimo maximo. So et haec egantiore aliqua phrasi ex

Hic quoque cauere solent antiquae elegantiae stridiosiores, ne nomina longo titulorum 1yrmate onerent. Sic principis titulum veteri exomplo ita liceret reddere: INCOMARABILIS

PRINCEPS, ei IOSEPHUS, IMP. CAES AUG. P. P. Vel PRINCEPS PIVA, FELIN. AUG. F. P.

400쪽

; FUNDAMENTA STILI

vel vi CAROLVS , 'ΜP. CAE A. AVG. GERMANICUS. GALLICUS. HISPANICUS. ITALICUS. HU GARICVS TVRCUCUS. Notandum, a deuictarum gentium nomini us hos titulos sumtos It que ne HISPANICUM, De ITALICUM, nee H GARICUM, minime omnium GERMANICvN lex ista ratione vocari Carolum sebuisse. Ciuili j bella nec triumphum nec nomen dabant. Potius titaque consueta et sollemnia titulorum verba hic seruarem. G. Talia etiam sunt Ologia: PRINCEPS ci IVVENTUTIS PRINCEPS , EQUITUM, AG.

Id quo breuius atque acutius, eo erit

TvΙSSE , et 'mae et sequentia valde augeri potiant, et sunt indices tutium peculiares, EXempio Gruteriani operis solent esses XIlI-XUI.

Talis est vetus illa: HAVE BEATIS'

Μvu. Talis etiam formula in antiquis monimentis equenti ima: Η. S. E. . . . L. hic litus essessi tibi terra leuis. RVT. Inscriyt P. CCCXXI,

6 p. DCLXXU, IC. F. DCXCIII, 8 s. DCLXXVI l. F. DCCII IO. . DCXCv. 9. Quemadmodum vero his locis omnibus litterae tantum singulares oC- currunt ita tota formula expressa est apud eum-

3. dd. ARTIAL D r. V. y . et VIIII, 3ο. Sunt et aliae formulae adloquendi cinere S HAVETI

SEARCH

MENU NAVIGATION