Versus qui apud Sophoclem leguntur Antiq. 905-914 utrum pro genuinis habendi sint nec ne

발행: 1873년

분량: 30페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

Iph. Aul. 1338 sq. intellegi Graecas Virgine generosa Summo pudore in talibus rebus adstrictas fuisse. Sed etiam casta Minerva illud Apollinis argumentum probat Aesch. Eum. 27 sqq. :ψῆφον ὁ 'Oρέστν τήνδ' εγω προσθησομαι. Mγήτηρ γαρ υτις εστὶ η, γείνατο

τ αρσεν αἰναρ παντα, πλὴν γαιχου τυχροῖν, α παντι θυμιω καρτα 'εἰμι του πατρίς.Atque Electra Sophoclea, quod Apollo Aeschyleus aperte dicit, leviter significat . 341 Sq.:

δεινον γε 'ουσαν πατρος ου συ παις ἔφυς,

κεινου λελῆσθαι, πης δὲ τικτουσης μελειν. Si vero Antigonam non decet dicere Se alium filium OSSe parere, nonne etiam pudorem Virgo abicit, cum deplorat . 862:

et eum v. 867, 901 sq. Se nuptii deStitutam nee prole gavisam mortem obire conqueritur 3 In eodem versu 10 reprehendunt, quod Antigona se uno filio mortuo declarat alium X alio viro posse Suscipere. Quaerit aeobus: Cur ex alio 3 cur non ex eodem 3 Cui reliqua ex parto assentitur Seyffertus; dubitat enim, num poeta verba quae traduntur καὶ παῖς α αλλου φωτος SeripSerit, quod sine causa Sumatur maritum ante filii mortem esse vita defunctum et quod τουδε pronomen ad φωτος potita quam ad παῖς referendum videatur. Conicit igitur καὶ παῖς α αλλοφαντος, εἰ τους 'μπλακον, VOeem Ovam αλλόφαντος Signifieare ratus aliunde sus Ceptus. Confert Hom. Od. 4, 12 φαίνειν γονον Sed versum Coniectura non indigere recte monuerunt Hermannus p. XXXI et Bouehhius p. 265. Fingit enim Antigonas habore maritum et filium. Ortuo marito ait se alium posse invenire, nec non erepto filio Se alio filio posse nugeri, etiam tum eum primo marito sit orbata. Εἰ του δ' is πλακον igitur non ad vocem παις, sed, id quod etiam verborum collocatio postulat, ad φωτος referendum est. Hypothesi Vero: fisi filius SSet mortuus , sumitur ex Oee κατθανοντος V. 909 non minuSCommode quam V 905 sq. ex κατθανων τήκετο ad εἰ τεκνων μήτηρ ἔφυγsuppletur: et Si liberi mortui iacuissent. Itaque versus 909 sq. hoc modo interpretandi sunt Maritum, si mortuus esset, alium invenirem, et, Si filius mortuus isset, alium filium et quidem ex alio viro, si viro simul

22쪽

essem privata. Si autem loeus emendatione indigere videatur, nesei auScribendum sit: καὶ ποιις α ριλλος, παβος εἰ τουδ ῆρι λακον, quod iam autem Cotileuisse invenio Heiglium. )Praeterea Contendunt adversarii, quod Intaphernis uxor de fratre superstite dixerit apte, id absurde diutum esse ab Antigona, fratre vita defuncto v. 11 sq. Addit auchius filiam Oedipi non exoptare fratr0m nisi quem sepeliat. Equidem laudo Seyssertum verissime iudicantem: ἡ Obliviscuntur sagacissimi homines hoc velle Antigonam, fratrem, si in-ἡ sepultum reliquisset, ita ibi perpetuo defuturum fuisse, ut eius amore,

, quoniam in vivi iam non esset, ne apud mortuos quidem frui viderotur. ἡ Hae enim spe tanquam Solatio Se duci modo ipSa professa erat . 98 Sq.: finam amicos apud Vivo nullo invenerat, omnem amori Spem positum ἡhabebat in mortuis. Quas adhuc recensui ruri reprehenSione omne a Sententia, quae loco inest, petitae Sunt. Quae reStant ad verborum delectum et sententiarum contextum spectunt Sunt autem hae.

Quas difficultates in versibus 904 0 905 inesse dictitent Schneidewinus,

Dindorsius, alii, iam Supra disputavimuS VOX ευ, Si cum vi quadam pro-

nuneiatur, uti Gommode cum τιμ ησα coniungitur Significat autem non

hiure, mi lyu mi istedi', sed pulchre, probe, eximie. Sequentibus vero

VerSibus Quin Xponatur, quomodo Antigona fratrem ulchre honoraverit, particula γαρ perbene habet quo referatur. Deinde vituperant V. 905 εἰ τεκνων μήτηρ φυν. Desiderari putant Sententiam, quae maxime necesSaria Sit: et Si filius mihi mortuus esset. μSed quod desideratur, facile ex sequentibu verbis κατθανων τηκετο SUPPl tur. Verbum vero τήκεσθαι cur ferri non posse Solineidewinus arbitretur, non intellegimus. Signifieat enim non solum tabescere , Sed etiam fili quescere, difffluere itaque satis apte dicitur de mortuo sub divo pia treSeente. Ceterum eandem Sse vim Latinae Oeis tabes recte monet Seyssertus, asserens Lucan Phars VII, 10 iubesne cadaver Solvat an

rogus haud refert et 824 tabentes populi). Adicere poterat Liv. 41, 21, 7

tabes cadavera absumebat Sueton Vit 10 cadaverum tabem abhorrore . R)Wolffius apto confert Eur. Suppl. 1139 τεκνα βεβασιν αἰθὴρ ἔχει νιν ηὀη,

23쪽

dicere potuisset vel 4 πετο Vel επύθετο, meseio an euphemismo quodam usus illud verbum elegerit. Tum vituperant, V. 90 Verba βιοι πολιτων Sumta SSe X V. 29, quippe quae pulchre conVeniant Smenae, non Antigonae. Quod te mero contendi, iam supra XPOSUimUS.

Praeterea cense Schneidewinus in ed. Antigona III. , quod quaerit Antigona v. 908 : τίνος νομου et ταυτα προς χάριν λεγω io eos quodam modo dictum osse Mihi vero doctus interpres iocari videtur huiusmodi r0prehensiones proferens. Iusto igitur iure A. Nauchius in VI. seditionse Selin0id0winiana illud Schnoidewini praetermisit Langheldio vero et

Kraigio hane quaestionem et Sophocle et tragica arte indignam esse urbitratis non respondemus niSi antiquarum tragoediarum interprete indignam esse nimium vituperandi cupiditatem. In v. 908 reprehendunt participium absolutum κατθανοντος Non facito suppleri του προτερου ποσιος Neque tamen talo illud vitium est, cui venia

dari non possit. Neque minus durius loquitur Sophoeles ed. R. 628 sq.:

cf. Matthiae, ausimhri. grieoli. Gramin. 563. Deinde si Hrλακον v. 910 obscurum esse contendunt et Selin0ide Winus et Nauchius. Temere. Verbum enim illud significat amittere , ut Eur. Alc.

ed. Glasg. 1821 24 sq. αριστης αριπλακων λόχου τῆσξεθ, 30 et 1102 γυναικος ἐσθλῆς ς' rarλακες .Vituperat denique Schneidowinus versum 11. Sophoclem arbitratur

vitato Pruvo οστή Scripturum fuisse: υκ σθ' που ἀδελφὸς ιν βλαστοι ποτέ. Sed pronomen οστις h. l. male delectum esse, ne Selineideminus

quidem mihi persuadebit. Attici quide in pedestris quae dieitur orationis Seriptore pro οστις sine illa dubitatione ος Scripsissent; sed apud poetas

24쪽

in Sophoclis fabulis inveniuntur versus, qui ex noStrorum rami natiCorum iudicio aptius componi poterant. Ρostremo in pronomine σε v. 913 offendunt et Selineidowinus et auchius. Quod cum longius distet a v. 904, obscurum esse, ad quem sit referendum.

Hanc vero reprehensionem inanem esse luee St Clarius. Nam pronomen σε non pertinet ad . 904, sed ad κασιγνητον καροι v. 15. Eiusmodi vero reprehensione eum proferuntur a docti viris, nonne in mentem venit illud,

quod proverbii loco dici solet, qui nimium probet, eum nihil probare 3

Iam enumeratae sunt vituperationes, qua daeobus quique cum eo faciunt contra Ss. 905-914 protulerunt. Quarum pars sua ipSarum Vanitate inanitateque corruunt, aliae, quae Veri Speciem prae e ferunt, ecuratius nobis considerantibus aut dissolvuntur aut certe minuuntur. Nulla vero tam gravis est, ut locum ab interpolatore aliquo mala arte insertum esse fabula Sophocleae nobis persuadeatur. Dummodo ne X OStrorum, Sed ex antiquomina temporum iudiei moribusque iudicemuS, neve omnia Sophocle recte praeclareque Compo Situ SSe opinemur. Hae vero sententia nostra Confirmatur mira adversariorum disson-Sione Alinime enim eon Cordant, quo versus pro adulterinis sint habendi,

unde incipiat, quo progrediatur interpolatio Jacobus in Quaestionibus Sophocleis p. 363 non pro certo iudicaro audet, ubi versuum insititiorum

cum genuinis iunctura latent.' Sehnoidewinus Censet, omissis versibus 905-913 versum 14 si restituendum esse, ut legatur: Κρεοντι μεντοι Vel Mονω Κρεοντι ταυτ ἔθοε οἱ μιαρτανειν. Quo eum consentit olffius, neque minus Hetnen annus, Donnerus, Graventiorstius probare videntur Selineide-wini sententiam. Sed unduro satis est, si versus 905-912 oleiuntur. Nauehium post verba χοάς θωκα V. 902 pergi velle ταυτ δοξ ἁμαρτανειν v. 14, narrat quidem indorsius, sed in Schnoido viniana odition VI. quam a. 1869 A. Nauchius emittendam curavit, versus 904--920 uneis incha si sunt. Neque Lehrsius versus usque ad . 20 ferendos esse arbitratur Meinet ius, quot vorsus interpolatori tribuendi sint, incertus est. Dindorsus versus 900-928 ab interpolator in locum aliorum, quo Seripserit Sophocles, illatos esse iudicat Kraigio oro vss. 904-924 ieiendi

esse identur. Contra Lungheldius non rosecandos esse eenset nisi versus

908-912 Goottingius autem loco se lori sibi idoliar versibus 908-910

ei stetis vorsuque 12 hunc in modulia nutato: ου εστ Ἀδελφος οστις ἀνθάπτος ποτέ Eiusdem diti Antig0nae a. 1849 0r0lini missa n0n est in manibus.

25쪽

- 21 -

es. Eo I. 1864. p. 182 . Nonne profecto mirabilis est dissensio ea luctidonea, quae HSpieionem moveat, Iraudi indicia non tam aperte Pater in loco, de quo agimus, quam cohors ne ob contendat 3 Sod fortasso quispiam dixerit Ut dissentiant, qui locum reiciunt; sed sunt permulti atque florent plerique summa inter viros doctos auctoritate. Non nego; num vero mitiore auctoritate sunt Boookhius, Godos redus Hermannus, . . Hermannus, 'Voxius, alii Θ Nonne omnibus illis superior est unus Aristoteles 3 Qui Rhet. 3, 16, ut paradOXis iustas adden

μητρος Ἐν αδου καὶ πατρος βεβηκοτων,

Num tu redis, Aristotelem locum, si eum suspeetum habuisset, hoc modo fuisse laudaturum 3 An arbitraris, magni philosopli iudicium adeo corruptum fuisse, ut inepta fraus eum fugero ' Equidum talo quid mihi persuadere

Ceterum ne unus quidem ex votoribus pro genuino habuit oeum Aristoteles. Num Clemens AleXandrinus quoquo Hum in ulla dubitatione Sophoeli tribuit Stronam. VI 2 p. 247, 30; od Col. 629. D). lane contra incertum est, Dum ab ullo veterum in suspicionem sit vocatus. Quare dubitari nequit, quin antiquis temporibus omnium consensu lii vorsus Sophocli sint tributi. Nequo dispulsis diris illis tenebris, quibus media quae dicitur aetate veteres seriptores iacebant involuti, eum litorae in lucem revocatae laetissime efflores coroni, hic locus a viris doctis in dubium Oeatus est. Certe do uehimo Camerario eum ansam suspicionis non dedisse, e eiuSeditione Sophoetearum fabularum, quae a. 1 53 prodiit, e OiUSque Com- metitariis interpretationum argumenti Thebaidos fabularum Sophoclis μeodem anno emissi Clare lucet. Neque qui proximo seculo liuiusque sociali initio opta oclis traogoediis sedendis interpretandiSque operam RVarunt, Brunckius, Musgravius, Bollitus, Et fui di ius, alii, quin ii versus progenuinis habendi sint, dubitaverunt. Noquo minus vostrae favet sententia Con SenSi Codicum. Quorum nullus est, quin vorsus babunt Ledtionis vero varietate leviores sunt, quam e quibus minima exoriatur Suspicio. Nolumus autem Praetermittere, acobum non 8Se primum, Qua Uaei, profert Antigona displieuerint. Nam Potriis odistillus, qui se e XVI. in niversitate Pragens astronomiam do rebat. in Antigonne iranslatione,

26쪽

quae a. 1583 Pragensibus typis exscripta est Vss. 904 sqq. vertit loc

ἡ Ego inquam adeo te honoravi, sint testeS, qui rectes iudicant,

ἡ Contra legeria reipublieae hoc suscipiens perieulum. μManifestum est, virum doetum perperam interpretatum SSe non quod ingua Grauca fuerit expers, sed quod ei displicuerint quae Antigona profitetur. Atque eadem do Causa prave vertit rumoeus'): Si 'eusso t0ἡmer et u i m out fallu endre es dernier devotr a uia poli uia prix sede a te, o 'aurait a brave ne tot publique. Codicillus oro et Briamo ous quamvis in iiS, quae Antigona dicit, offenderent, tamen non eo processerunt, ut locum ab interpolatore quodam iudiearent esse insertum. Quod primum indicasse acobum, non poteSi negRri. Verum eum non it, Cur Jacobo assentiamur, quid attinotenarraro spinosa illa diSceptationes, interpolatio utrum profecta sit ab histrione aliquo procaci et insueto, an ab Jophonte, Sophoclis filio. Quado res oborius disputavit olsiius in seditione Antigonuo. Id oro paucis memorandum OSS Videtur, quod quaeritur, utrum in proferendo argumento illo sophistic Sophocles imitatus sit Herodotum, an Herodotus Sophoclem, an uterque Scriptor X communi fonte argumentationem desumpsorit. Quado re mire dissentiunt viri docti, at tuo tam obscura est res et difficilis ad diiudicandum, ut vix sperari possit fore, ut controversia unquam dirimatur Arcto vero cohaeret hue disceptatio aliis eum quaestionibus, cum quo anno Antigona conScripta Sit a poeta, tum Sophootesne iam, priusquam hanc tragoediam confecurit, Horodoti narrationem inspexerit selaudivorit, tum quid sit iudieandum de aliis quibusdam locis, qui ut apud poetam et apud patrem historia leguntur similes est. Haec omnia copiosius enarrare atque diiudieare cum mihi non sit propositum, satis erit profiteri, oro proximum mihi videri, Sophoclem ut aliis locis conferantur Oud. R. 1528 sqq. cum Herod. 1, 32, ed. Col. 33 sqq. cum Horod. 2, 35 sic et hoc loco putrem historia esse imitatum. h a th0atre dos Grces par R. . rumoy de a Compagni de Jesus II.

Par. 1730 4. p. 260.

30쪽

LlBRARYOF CONGRESS

SEARCH

MENU NAVIGATION