Vita Danielis Wyttenbachii, literarum humaniorum nuperrime in Academia lugduno-batava professoris

발행: 1823년

분량: 280페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

occasisne praedicavi iaces debitum honorem imo rurn iis manibus numquam non habui me tamen uni fueribachis plura debere quam reliquia omnibus, ultro lateor. Et quidni δε-

rear Θ Fartim enim reditus meus in patriam e Germania, ubi per duodecim iere annos ορ-rmorum magis reor m chosis irae Merom, Partim alliae causae, inque his primum Moenilis, ut it incogitantia et i ita , tum ero etiam eae bellorum deinc a gestorum diuturnitatu exorta epistolarum commercii di cultas , me sem

in pautatimque ab iliis praestantissimis doctoribam s. 3ις Gua mam ὐ penitus abalienarunt. Quod pr ret, aerium, ἀouem. Sed nimis sero ι omnes: in ' --ἡijam in locum communem ad yiares alserrant, Si igitur ipsis terra uis inmci xii , illi tres enerabiles quondam Academiae me--Trajectariae senes, Saxius . Segaarius e Bondamius, sui mihi in ipsorum codemi aliquamdiu degenti, ac

quotidie ad ψ3orum scholas enienti, certissima Suae erga m benepotentiae docum-ια dederunt, me parum mihi presuerunt: sed illi uno temporis in Literarum Humaniorum

12쪽

Haec autem , et Iura hujus generis Ma . . post mortem optimi iri mecum denuo νω-mna , ietatis incia id a me urimis ostulare ridebantur , ut uteris. mandarem , -σ- cumque ad meam notitiam eruenerim de iιώ

13쪽

e rebus illius viri, qui per quinquaginta fre

tamquam grati ergo Vos ansm mei pignus amo*iasis , et mihi risque honestis studiis an Moribus in Mere ergatis , quemadmodum hucusque Vos fecisse IuM- , laetua, gru a meritoque Meor. Scripsi Gundavi,

M. DCCC XXIII.

14쪽

inleviginti menses, 'qu te piae 'po apharaasa Myensis vidi: aliquot pagi s eudere coeperat Priam una: cum usto Immsterhumi P. fi ita Mululae, xii denuo editorum promisit h. quearisi reme etiam sinum prelo ubjici curasset . ut sessice mihi : aridis aerariis meis quantocatus graima: Sadaret, stodis .s- nimis magna tarditas optimum virum et in a a vina tis repetendis sidmirabilem ho neis non pretiinere petration- frustrata esset. . is inexi hoc partima Iapatensi si illorum Catalogo , Potissimum Vero' ista superiori amio ipsis abi ipso redita 3yllege: --rum trium opusculorum, Eugii H instein ii , δωκRit henii et Elam Jo. eα--. In yraelatione enim ad istum librem haec Mariati Qι- a hos duo et imis annos minori stre- ραrabilis αμrum itamin editio ipsiae prodiera , distriaetis πα

dere libello ommendaιis , et notas quiusdam addere,

15쪽

et 'umbachii nuper defuncti vitam, quam audieram a Nahmo consci iptam mox in Batavia r dituram , adjungere decreveram. II, quidem consilium quo persicerem, in me positum erat. Hoc vero irritum iacit delusa adhuc de editions a

nianae scriptionis spes, quam erat quod opinarer certissimam. Igitur de iente alio, quod nopum accederet, Meermanaei elogium a Constantino raso eonseriptum , quod ante hos quinque annos me Bataoia summa eum volvtate egisse memineram,

adji me destinabam , idque rei. Tametsi enim G

que generis similitudine, nequa sententiarum tara, neque eriptionis elegantis aequat tamen Mipa suas habμ rtutes, Et, quod praecipuum, aere, eo arata, ut j- ne ad melior enisantes e si terarum studia penitus amplecti evientes instigare, nas iter u progredientes consimare masito quinis nihil tantopere Mimum j-enilem ad summa quariis eam tanda erigit , quam ommentatiohum de leat aerium virorum eo erimarum laetio. Unde raham, fore, in eoeombus hae talis mantissa

Quid exteri de istius di aliis an surripiemsi

aviditate statuant, nescio : Batavis istam patur pla re, non sine causa credo. Μihi sane, ut sententiam meam libere aperiam, tale studium misi o tius flagitium appelles). non modo per B inhonos intuin, et infra Meraliter instituti hominis dignitateinpositum. sed in E demanno plane sordidum, ingratum, nec serendum omnino videtur. Numnam isti homini,

quum eidae esset, Batavi propterea thesaurorum -- νων scrinia vertierunt, et scribendi materiam me Merurit, ut ad suos reversus pro acceptis beneficiis hanc gratiam Batavis reserret, ut continuo in

16쪽

Batavorum scripta tamquam in vacuam possessionem involaret, legitimosque pMsessores lucrandi studio abreptus nisi bonis suis omnin spoliaret, certe inhonesto opificio damnum inserret Pudeat pigeatque hominem tam turpis mereaius, lucripetis tam illiberale negotium relinquat, ipseque ad saniorem mentem redeati Continet vero hic libellus non misi nuda ac simplicem rerum fi limbachii praecipuarum ena rationem. In qua ut recte et ordine procederem, priamum Dis baiahi scripta denuo relegi, quaeque ad Propositum meum pertinere intellexi, maxima diligentia ex illis excerpsi, et huic scriptioni subinde addidi in gratiam studiosorum juvenum mitentachii scriptis carentium. Deinde, quae ex ore ipsius nitenis hi audieram, quoad potui, in memoriam mihi revocare studui. Et Denique, non modo hoste tissimam magistri viduam, ipsiusque plenum fidei fratrem subinde consului, verum etiam ex aliorum ad stentactium epistolis nonnulla scitu haud iniucunda petii. Ex his puris et limpidis sontibus mea Musi. Atque idcirco haud facile quemquam aliquid

in hoc libello reperturum esse, quod a veritate ali num sit, prae me ferre au-. Interim tamen probe scio, quam arduum ac dissicile opus susceperim. Neque me fugiunt illa ipsius turibaehi vecta , -- ωλ- nisi a magno viro rite laudari non posse. Verum quum neque R et Mehi vita laude et praeconio meo indigeat , neque ego adeo Vanus sim, qui me pro meritis Suvm VIRUM laudare posse putem tam benevolos et indulgentes lectores me habiturum spero, qui mihi si honestum studium meum , quo nihil aliud mihi proposui, nisi ut disciplinae necessitudinia pietati aliqua saltem ex parte satisfacerem, potius

17쪽

favere, quam ob iraum mearum mediocritatem me carpere malint. Muinetiam, mi sortasses hoc aliter mihi eveniat, et nonnulli reperiantur, qui vel majoribus ingenii sui viribus ac dicendi facultate ampliori confidentes vel invidia et sarti studio abrepti, dictitent, hanc scriptionem meam vix meliorem sortem mereri, nisi ut deseratur

o ineum tandentem fluctis odores, Et piper, et quicquid chartis amicitur ineptis;

tamen illa animi mei firma persuasio mihi haud levi solatio erit, me ut Ni WYTTENBACHII amia citiam semper maximi aestimaverim, i mortui me moriam pie ac religiose usurpare et nunc voluisse,

et semper usurpaturum esse

Scripsi Gandavi, M. DCCC XXm.

18쪽

o 'vis' hii idem in annaIiurii monumeriti, gens,in ytimi admodum nobilemo antiquam osse . sed nobilitatis illius auc- . torem ignoramus. Ipse mitentiachius voster, de aioribus suis aliquando, dat op portunit,te , loquetis, nihil aliud de iis dixit, nisi i ueratos duos hahui, utrumq- Theo- ισιά Pro fesso em 3 patrem rozimi, et aeculo Meimo sexto ineunte Thomam myttenba- chirum Basileae docentem, cujus e disciplina clarissoni Hel etiae reformatoris, qui dicuδι- tur, prodierunt tum prinem, Amulius. Verum licet hies Thoma, Wyttenbachius eruditio ais suae fama quam pluriinum ad gentis notialit tem 'extollendam et amplificandam contulerit, tamen iam ante ipsum gestis muneribus elairi iri in hae gonte fuisse omnino videretur: tiis enim sui hicce Thomas mite intritis Biennensium consulis, Ulmanui mites achii filius. Sed quum de superioribus illis nihi hi nostram notitiam perve

19쪽

nerit pauca de hoc Thoma Wyttentiachio reseram. Hic Biennae anno 47 natus, primum Basileae, deinde Tubingae, studiis theologicis pqram navavit, et tanta humanitatis eruditionisque laude ac fama floruit, ut Tu-hingenses ipsum M excolisntiam mi etium cognominasse dicantur. Finito studiorum Academicorum curriculo , brevi post Basileae magna cum intelligentium virorum laude plausu et approbatione Theologiam usque ad annum 5a docuit, et multos eruditione Paea'stanshes discipulos habuit: e quibus Praecaeteris Ubicus muli et Leo celluerunt. Deinde vero, quum docendi minuere sese suo abdicasset, in altriam rediit, ibique in otio literato privatu quadri nium transegit, et aquo 5a6, aetatis quinquagesimo

quarto , m tuus ει. . . .

Mox post Thomae mitenbachii aetatem nonnulli eclysius nepotibus sedem sox tuna-orum suarum Bienn 1 Bernam transtulerunt, inque illa urbe domicilium sibi fixe pii ni Et quum bi posteri maiorum suorum Vestigia Premere t. Vitae ac morum honouat pr- lateque unβPicui esεent, ac io veram. genu. suae uobilitatem atque gloritim sibi integram et illibatam servarent facile intelligitis ratio qui lactum sit, ut mitenbachii postea in utraque civitate tam Biennensi quam earnensi summis honoribus functi sint, et adhuc fungstutur. Operae Pretium duco , quaedax

20쪽

Iissima , ω nobilis m-η 'νatide , iquidem honores semper Ularreatusque ad eam sunt a multis rere temporiδus delati , hodieque ex ut patristis est , quibus patre et eurisis aditus exuandi ut cam ' Sed quid piniet. Apparet omnitio in haec Dintibachiorum gente, Verissimetam esse illud Cieeroms alariam virtutis ι rerum gestarum eras μιtimam et omni arelam nis maestantiorem hereditatem quae paren bus rari etsi is quinae. Quilibet enim phs-i. 'in majorum suom visas, tamquam in speculum inspe rasse et rerum ab ipsis gestarum mut-nia recordatione et contemplatione: ad mitandi et non nisi egregia Latoimidi studium incensus fuisse videtur. Certa utum Danie myttenhachius, tam pater quaim filius , exemplo suo nobis os -- di i hanc: se marismaim et Praecipuam uti- Iitatum . quam quis ex generis sui nobilitate Percipe e minat , si in drancumbat, ait Imaior ain virtute non degeneret Quis ignbrat

ἐν ταυτὸν ἡλωτο τεκοῖσι τους τρόπους. x Deo parent a item non est , quod multa seritiam qui enim illum virum prispius noscere velint . AusI Elogium legant, in quo accurate ostenditur, quιδει initiis et gradibus a prima inde aestate nemus iri adbirtutum

SEARCH

MENU NAVIGATION