De auctoritate commentorum in Terentium, quae sub Aelii Donati nomine circumferuntur

발행: 1881년

분량: 54페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

, Quin etiam Solus ausus est, cum in fictis argum untis dona veritatis RSSequeretur, otiam contra praescripta comica meretrices intordum non mutas introducero quibu tumen, cum bonae sint, ut voluptas per ipsum et causa non usit.' Torontio primo inductis: Donatus Sic In tota coni odia hoc agitur, ut re novae fiant, nou tamen abhorreant a conSuetudine. Inducuntur enim benevolae SocruS, Verecunda nurus meretriae bona'. cf. praef. Hoc.

R. p. 12, 24 sqq.

Rem accuratius dum auctor videtur X- posuisso hoc scholio ad Heo. I. . : Animadvortendum est in hac fabula Torontium bonam morotrieon inducturum, ne ide0ntra morem videatur nouro, etiam aliam merotricem non malam inducoro ut id X0mplis fiat tritius, ut usu verisimile'. cf. ibidem V. . , praetore schol ad Eun. d. 2. 18ὶ )III. D argum0ntis singularuna fabularum Auctor tractatus de trag. et eom. os l. l. p. 5, 4 I sie:,Illud otiam intur colora ius laudo dignum videtur, quod locupletiora argumenta X duplicibus nugotiis dologurit ad scribundum. Nam excepta Hecyra, in qua unius Pamphili

amor St, coterae quin quo binos adolescuntulos habunt. Donatus Sio

, Argumentum quoque non simplicis n0g0tii habo unius adolescentis, ut in Hecyra, sed duorum ut in oloris sabulis'. cf. praus Phorm. R. p. 4, 20 23 His qu0 quo J0eis odom modo videtur confirmari auctorem tractatus de trag. et eom. Donati libros inspuxisso illiusquo inarrationes secutum suam commentationem tonscripsisse. Tractatum do trag. 0 com eum plura in eo legantur, quae ad Donatum Spectant, Euanthi abiudieandum osse iam mihi viduor comprobasso Vorisimile orgo fit magistrum quendam quinti foro saeculi rudition quadam praseditum tractatum composuisse qua in re eum aliorum curto Euanthii communiarios in Toronti fabulas tum Donati libros in manu habuit at tu compilavit. Rocontioribus illis iam omporibus eum floruisse comprobatur eum tenui Xiliquo dicundi onero, quo tractatus conscriptus est tum absurdis quibusdam Sententiis quae a grammaticis quarti 08t Christum auculi aliona sunt. Sic Iliadom ad instar tragoedia0, Odyssiam ad imaginum comoediae Homerum socisso contenditur cf. R. Euanth. p. 4 5-6); comoedia quae media dicitur drama satyrieon Graecorum, Satira Romanorum prorsu inter se confunduntur cf. l. l. p. 5 5 15). Tractatum non do tragoedia ut comoedia inscriptum fuisso intoll0gitur his auctoris verbis os l. l. p. 4 9 42):,At Ver ea quae proprio de trag00dia dicunda sunt titulo pr0positi nunc peris instantes in alia tum pora disraramus ut o his fabulis iam loquamur quas Terentius imitatus e8t: 08tquam demonstranda originis causa do utriusquo oneris initio diXimus, quod necesso est iam dicamuS.'

12쪽

t illi lii eritur. Ilitae, m

ederent ipsa ruini bendo detulieri

13쪽

autem comoediarum inSeril

cf. b. p. 11, 6 uetas divitiai portinobant, tum de actori retraetaret, qua in vetusti Secutum osso serisimilo fit Varro no quo in hae sabula ui Unius cryo huiuS

quuedum his inserta, de cui A a quatuor rebus omnino sumuntur te doinde de ludis sese ni sit dis manifestum is inscribi hist is, quae ad ipsam cena variarum perSOnarum VeStimentis, postremo de ro musica se litori rutum libris lugerat. Varronis auetoritatem inprimis uti prae Hoc comm. cf. R. p. 13, 24 sqq. : Docet autet, in aliis esse mirandum etc. '. uis de co)noedia loco scholiis, qu te id nostram a talem isitae sunt tractatus de truo. et com. rei vocatur, cuius at cis imile est Donus libelli de comoedia fruymen um enui at 'ne fore accuratius quidquam indagari noti potest. B. Seliolia in quin tu itii sabulas, qua clibrorum manuscript0rum subseriptionibi Aulio Donati attribuuntur tum inius 880 interprotis orentii, sed plurium magistrorum con tinor commenta satis inter viro doctos constat ' Quorum auctorum narrationus ita inter Ceonfusa sint, nulla alia rationi iis commentationibus illis de eo mo odia, qua scholiis anteposita sunt oxplicari 0880 Iem unus sonorus in Mus Rhun. XXIII. p. 49 sqq. rectissimc monuit. Quo deum unam earunt artem ad Euanthium, ultorum ad Donatum resurret etiam ipsa scholia ex commentariis illism graniniaticorum potissimum hausta osso coniecit. Earum rationum cum aliter Sese haber confirmaverimus qua de ipsorum commentorum condieioneat tu origine nobis ideantur Staienda osse, iam prosorro liceat. Tres commontario choli subesse Sicut ros narrationos de comoedia eis antop0sitae sunt, sueti ideirco intollegitur. od haud paucis in hac nostra sarragin locis orna do isdem poetae Verbis sententia legunt neque usquani maior h0 quantum scio similium inter 80

Sententiarum numerus invenitur.

Ad rom illustrandam nil ut singuli communtarii qua rationes inter se cohaereantu possit, X empla nonnuli ex commentis asserre liceat. Ad Audi . . . 33 , i in fallis tria haud scholia leguntur I. II. illis. Non tu ignori non in de

n commeritis tonat aliena primus sagacitur d0cuit Lud0vicus Seliopenus in disserta- 0nia. 182 p. 31-b0 . D0nati leges se figuris ut vitiis orati0nis quae vocantur in

rum numeri rorSu neglectas esse accurate ostendit . Haliniuiduobus pr0granam alis,

14쪽

His verbis praesertim cum Sontentia, qua subiungitur, incipiat comoedia utus te 'tractatum inscriptum fuisso Sicut Donati libullum de comoedia vorisimilo fit. Ruissorsehoidio, qui duas in o partos insesso intor 80 alienas e0ntondit es Euanth. p. 2 ob eamque rem auctori nomen inscribere noluit, Og non assentior. Disserit enim auctor primum de antiqua comoedia, quam drama Satyri coli vel Satira' Xceperit; pergit deinde coaeti

omittore Satiram aliud genu carmini vi χυ Z 0 λ 0 δυ, V repperere poetae, quae

praecipue Menandri Terentii tu ost'. Tum pluribus d Toronti virtutibus disputat ut his verbis

ad singulas comoedia species describonitas revortitur: Illud vor te nondum est post iχυ κω χ 0διχ Latino multa genera sabularum protulisse ut xcopia palliata iam fabulas Romanorum proprias togatas, praetextatas, Attollanas, Rhinthonicas, tabernarius mimos enumerat. Hoc modo Si sententia coniunguntur, verba Illud oro tonundum si te ' quod uissorschoidius in

dubium Vocat, apto cum antecedentibu cohaerent. 'ommetumi de comoedia quod vocatur ad unum vulgo auctorona rosertur. In duas vero parte inter o aliena enari rationes, quae hoc nomino comprehenduntur, diSSecanda esse ditore non monuerunt. Nova enim se ab anteeodontibus divorsa commentatio his orbis instituitur cf. R. Euanth. p. 9. 21 sqq.): Fabula generale nomen est eiu duae prima partus tragoedia et comoedia te. Quae verba quomodo cum superioribus cohaereant, prorSu non intellegitur. In priore capite conglutinantur quaedam vetorum uotorum do como odia ot tragoedia notitiae; tot autem onere dicendi ridiculisque quibusdam suntontiis au pius immistis cf. l. l. p. 8, 19Sqq.: AthenienSe . . . in Vico et Ompita ex omnibus l0cis laeti alacresque veniebant' b. ,haec autem carmina in frutis mollibus primum agebantur' magistrum recentissimorum temporum hanc enarrationem conscripsisse confirmatur. Finitur lio caput Horatii v. A. P. 275-288, quibus poeta tragoediae et com00dia origine brovissimo se aptissimo oscribit Plura uitamquam nobis relicta sunt num auetor disseruorit, diiudicari non polost. Alterum caput Fabula onerulo nomen te ' Donat attribuendum ost in hoc enim legitur accurata illa narratio do singulis como uilia partibus, cuius Donatu in praef. Adelph. comm. cf. p. 3 montionem sueti: Como odia autem dividitur in quatu0 parteS, prologum, prota Sin, epita Sin, cata Strophon otin' es. R. Euanth. p. 0, 8 sqq. , praeterea aliae, ad quas praefationum Xplicationes optimo aedommodata sunt. Si Donatus saepius de titulorum fabularun Varietate diSputat, e . r. in praes Andr. omni . cf. R. praes . . , 15 ,pronuntiataque est Andria Turonti ob incognitum adliust nomon poeta ut minoris apud populum auctoritatis et moriti' qua de re in hoc capit sic agitur es R. Euanth. p. ll. -6): In pleri8que fabulis

priora ponebantur ipSarum nomina quam poetarum, in nonnullis poetarum quam fabularum. cuius mori diversitatem antiquitas probat. nam eum primum aliqui fabula ederent, ipSarum nomina pronuntiabantur antequam poetae pronuntiaretur, ne aliqua invidia ab Scribendo doterreri POSSet cum autem per editionem multarum poeta iam Sset auctorita adquiSita, rursu priora nomina poetarum proserebantur, ut por ips0rum vocabula fabulis attentio adquireretur. Eodem

m0do inter Se congruunt, quae do nominibus fabularum es praefr. p. 3, 1, p. 6, 7, p. 9, 20 et Euanth. p. 10, 2 3 et duo mustea cf. praeir. p. 7, 11 3 o Euanth. p. 2, 4 proseruntur. Otam autem commentationum perturbatam, dilaceratam, lacunosam nobis relictum

eZSe primo Spectu lueet quae do singulis actibus distinguundis Donatus disputaverat, plane perierunt. Tamen o hoc fragmento satis intollogi potest, de quibus rebus quo ordine usus D0natus int0gro illo libullo dissuruserit. Et vid0tur doctus illo magister priore uiu commentati0ni parte de origine trago odia Ut 0m00dino, do variis om00diarum formis, de Singulis c0moediae partibus actuum tuo divisi0n ogissu, altera parto didascaliarum, quae Derentur, rationem riti illustrasso ut primum do uitulis com00diarum ses l. l. p. 10, 2 sqq. omnium

15쪽

autem comoediarum inScripta X quatuor rebus Omnino Sumuntur ete.'), deinde do ludis sesenteis of ib. p. 11, 6 aetas divorsis ludis manifestum est inscribi' set is, qua ad ipsam uenam portinebant, tum de actoribus et variarum perSOnurum VeStimentis, postremo do re mustea arotractarot quae in vetustiorum interpretum libri legerat. Varronis auctoritatum inprimis umsocutum osso verisimilo fit ho loco praef. Huc comm. cf. R. p. 13, 24 sqq. : Docet autem Varro sequo in hac fabula neque in aliis esse mirandum etc. '. nisi eryo ut is ruinationis de comoedia loco Scholiis, quae ad nostram aetatem fer- Oenei lint, tres commentiuione antepositae Sunt tractatus de rare et com qui vocatur, cuius auctorem

post Donati uetutem floruisse ferisimile est, Donati libelli de comoedia fruymentum, Murratiunculuquaedam his inserta, de cuius auctore accuratius quidquam industari non potest. B. Soholia in quinque Toruntii fabulas, qua librorum manuscript0rum subscriptionibus

Atilio Donato attribuuntur, non unius 880 interpretis Torontii, sed plurium magistrorum Ontinor commonia Satis inter viros doctos constat ' Quorum auctorum narrationes ita inter se confusa sint, nulla alia ration nisi commentationibus illis do omoedia, quae scholiis antep08ita sunt explieari posse Hermannus sonorus in Mus Rhon. XXIII. p. 49 sqq. reetissimo monuit. Quodcum unam earum partem ad Euanthium, alteram ad Donatum referret etiam ipsa Scholia e commentariis illorum grammaticorum potissimum hausta esse coniecit. Earum rationem cum aliter os habere confirmaverimus, qua de ipsorum commentorum condicione atquo origine nobis videantur Statuenda esse iam prosorro liceat. Tres commentarios choliis subesse sicut ros narrationes de comoedia eis antep0sitae sunt tacito idcirco intollegitur qu0d haud paucis in hac nostra sarragin locis torna de isdem poetae Verbis Sontentia leguntur neque usquam maior hoc quantum sui similium intor 80

Sententiarum numerus inVenitur.

Ad om illustrandam simul ut singuli 0mmentarii qua ratione inter Se cohaereant cogno8ci 088it, exempla nonnulla X 0mmontis afferre liceat.1 Ad Andr. I. 2. 33 Nihil in fallis tria hau scholia leguntur

16쪽

traetatum inseriptum suis, sicut Donati libullum . de coli fissorse heidio. qui duas in partes inesse p. 2 ob eamque rem auctoris nomen inscribere noluit, primum de antiqua comoedia, quam drama Satyri On Ve0 mittere satiram aliud genu carminis υῖχυ ae praecipue Menandri Terentii suo est Tum pluribus doad singulus tomoedia in spe eius Meseribendas revortitu Zmino, ὀ χυ Latino multa onera sabularum , rotulisse ei proprias togatas. praetextatas ottollanus Rhinthonielm0do si sententiae coniunguntur. Verba Illud vero enidubium vocat apte cum antecedentibus cohaerent. 6,imientum de sino diti quod vocatur ad n uti partes inter se alienas nari rationes, quae ioc nomine tores non monuerunt Nova enim et ab ante edontibus es. R. Euanth. p. 9. 2 S i l. Fabula enoratu noui ut 0moedia te tuae verba suo modo cum Supuriori In priore capite conglutinantur tua sedam vetorum auctit0t0 autem onero dicendi ridiculis suo luibus da ui seni Sqq. Athenienses . . . in vicos it uapita im tali ,haec autem carmina in cutis molithus primum hane enarration m conscripsisSQ confirmatur quibus poeta tragoediae comoediai Origine bro quam nobis relicta sunt num a uetor di seruerit diiudii Alterum Paput abula sonerat in nomen legitur ne urata illa narratio do singulis Oin ditio P: comm . es p. monti Otium jacit 'Olii edici aute iii prota, in Pitas in cata, tropheti te s. i. Tu aut lipraefationum X plicatio nos optime ac omni ad ritu ulit. larum varietate disputat. o. r. in prases olidr i ouilii. est Andria Terenti ob incognitum adhuc momiti l ut moriti' qua de re in hoe capite sic agit ir is R. l.

oronti virtutibus disputat ut his si rhis illud vero tenendum est 40st uidi palliata iam sabulas Roui an0rum tribui naritis. Ini in08 numerat. libeluin est te ' suod differse heidius in

viilgo auctor in refertur In duas versi luntur, disse eand: is esse ed limontatio his verbis instituitur Um duitu primae partes trag00diali ant . prorsus non intellegitur. Ilio dia et tragoe liue notitiae; , illia ministis es. l. l. p. 8, 9ι quc veniebant' - h. iiii recentissimoruin temp0rum

it 'Ioratii v v. '. 275 288, 1 imo deseribit 'qui a etiamilia attribui nil uni est in hibe enim ibi is cuius Donatus in praes Adelph.

praest . p. 3, 5 . pronuntiataque minori, apud populum auctoritatis trita. p. l. Iu plurisque subulis nullis o taria in suam sabularum. Olli lilia uli tui stibulas ederent, ipsarumne aliqua in idia ab serit, udo deterreri

latuiti lacunosum nobis relictaui Donatus disputaverat, plane tu is uibus rebus quo ordine sub iis ille iugi ritur priore huius commen tuo diarum tormis tu singulisti tu didascali: irum, suae vocantur, inrum p. I 0, 2 8 sq. Umulum

17쪽

autem comoediarum in Scripti ituor rebus omnino sumuntur otin , deinde de ludis se seni ei8 cf. b. p. 1, 6 acta divoISIS Iu A manifestum est inseribi' et is, quae ad ipsam cenani portinobant, tum de actoribus t riarum porsonarum vestimentis, postremo de re musica aretracturot, quae in vetustior uni in i protum libris lugerat. Varronis auetoritatem inprimis eum 80cutum osse verisimilo sit hoc in praes Hoe. Onam. cf. R. p. 13, 24 sqq. : Docet autem Vorro se tu in hae sabula ei luo i aliis esse mirandum te.'. Unius eryo huius yr se de comoedia loco scholiis, quae ad nostrum tutem P Cenerunt, tres omn/eu uion sim D Sunt tractatus de rare et cum qui vocatur, cuius auctor H fost Donati uolutem floruisse cris est Do fi libelli de comoedia rurementum enarratiunculuquuedum his inscrtu, de cuius recto uccurulius quidquam indureari non potest. B. Seholia in quinque Terent sabullas, uno libroruni manu scriptorum subscriptionibu SAulio Donato attribuuntur non ut 3 880 interprotis serentii, sud pluriuna magistrorum continor commenta Satis inter viros dilos constat ' Quorum auctorum narrationes ita inter se consusu sint, nullii alia ratione ni comitisentationibus illis do comoedia, qua scholiis anteposita sunt explicari possu Iermanas se nurus in iis Rhun. XXIII. p. 49 sqq. ruetissimo m0nuit. Quo deum unam earum a )m ad Euanthium alteram ad Donat uni rosurret etiam ipsa scholia e conanioni artis ill0rii grammatieorum potissimum hausta esse coniecit. Earum rationum cum aliter Sese habere e firmaverimus qua de ipsorum commentorum condicione atque origine nobis videantur si ii iii a S80, iam proferre liceat. Tris comm ularios cho 'sse sicut re narratiotius de comoedia is antop0sitae sunt saeti ideirco intellegitur il uo uiui paucis in hac nostra sarragine locis terna do isdem poetae verbis sententia leguntur que usquam uiator hoc quantum ei similium intor 80 Sententiarunt numerus invenitur. Ad uni illustrandam ii in ut singuli commontarii qua ratione inter se cohaereant cognosci P08Sit, exempla nonnulla e omnientis afferre liceat.

' Multa inesse in commenltione de Terenti et Donato, Bonn. larte exhibitas magno Scholiorum nuntiquae inscribuntur Zur EutStehungsgi sund 872-.ιto aliena primus Sagacit

oratio l

18쪽

2 Αndi'. III. l. 19 urba Num immemoros discipuli γ' hoc modo xplicantur Num immemores discifuli. Alii hic Pamphilum significari putant discipulum: quia Davus

magister. Nam nomina ad aliquid und 0seipulus et magister, et tunc discipuli sinitivus est singularis casus. Alii nominativi pluralis putant ut discipulos di Xerit, Omne per quos agitur fallacia, secundum illud: Tum si mitis magistrum cepit ad eum rem in robum.1I.

Num immemores discipitii. Discipuli Mysis,

Lusbia ut Pamphiliis, Omne per quos agitur falladia Boii ergo discipulo imperitos ostendit, o magistrum Davum, quia supra dixit: Tum siquis magistrum cepit ad eam rem improbum.1II. Num immemores discipuli. Duos iume. Et bono discipidi quia ipsum magistrum Supra socii. 3 Ad Eun. III. 2. I 8 Ex Aethi0pia si usquo haec anno tantur:

Ei Aetl opia est usti te. Hio stundit quid

sit x Authiopia addendo usque ut ex longinquitat dignitas muneris p0ndoretur. Et quiderit iam criminis in colore, quando ipso die ore gloriatur undo sit Et miro ab inferior coepit, ut χυ2ησι doni acoro in Chaserua: t turpi

praecedent lenocinium comparat eouturo pul

chro.

Em Aeli omia est usque uec. Quod Thais

cupiebat nam supra: Nonne tibi diaeti cutere te eae Aethiopia an illidum. Usque additum, ut longinquitas monstraretur. Et hoc est quod facit Mimus nostrum ornato verbiS, nod poteris. III. Usque modo adverbium de loe sest ut Sic do rosmeaei abusque Pachyno. 4 Eun. V. 5. 21 sqq. Is pro illo unucho ad Thaidem deductus est Pro unuchon li Sic est hunc pro moucho OStea

C0mprehendore.'Verba pro eunucho et pro moecho hoc m0d explicantur: Hunc fro moecho postea. Beno utrumque pro quia neque eunuchus est, qui vitiavit virgi-Πem neque moechus, qui in domo moretricia. Et Specta quam ratorio transculerit montionem vitiatae virginis. Pro moecho, inquit ut culpam Chaereae sub meretricis ocuSatione coluret. II. Hunc pro moecho postea. Bono studuit Terentius ) ro bis numero dicere: et pro eunucho, et V moecho Pro moecho autem quasi Xcusans dixit. Nam vero in virginum Atticam non pro moecho Sed moechii est.

Hunc pro moecho. Bone totum pro quia neque eunuchus, qui ephebuS; neque adulter qui amator.

19쪽

5 Phorm. I. 1. 12 sqq. Porro autem Geta serietur alio munere' de verbo furiotur' hau luguntur: Porro autem Geta ferietur. Ad paupertatem rotulit Ferietur. Nam et damnum plaga

et res Sangui noster dicitur. II. Ferietur alio innere. Ex consuetudine, Ferietur. Nam et plastam damnum et sumptum Sanguinem nostrum dicimus.

Ferietur alim munere. Significantor non Fungetur munere, Sed Ferietur dixit. Alia iusm0di si qui cognoscoro vult, conferantur scholia ad Andr prol. 6 DT; I. l. 66

V. 8 654 66. Trium horum commentari0rum duo arcti0re qu0dam vinculo inter se contineri locorum quos attulimus haud paucis comprobatur. Ex tornis enim illis X plicationibus binas saepius adeo inter se videmus Similes 88e, ut eiusdem qu0dam modo auctoris sontentia videatur repetita osso. Quam commentariorum necessitudinem non ita esse e Xplicandum, ut eisdem veterum interprotum libris auetorus e0rum usi sint, sed unum alterius commenta compilasso multis potissimum scholiorum locis confirmatur, ubi tertii commentarii annotationibus non traditis inaude isdem uota vorbis explicationes intor se congruento deprehenduntur. Ad hanc pinionem c0mprobendam haec Xompla excutere liceat: Annotatur ad Andr. I. 2. P Sqq. Non dubium ost, quin uxorum nolit filius. Ita Davum m0d timero sensi te '

Sona SOSine non erat necessaria ergo subsistit SeneX, Per quena agenda Sunt reliqua.

Modo. ante quam cum Sosia loqui c00-pisset Simo. Et Davit n0 recte Scribitur etc. II. Ita modo Dav/ω timere Sensi. Non Θ-c0ss t de loco senex Sensit ergo ante, quam eum Sosia loqui coepisset. Ib. I. 6. 12 qq. Dum licitum est ei dumque aetas tulit, Amavit te.': Dum licitum est Duos per te hoc est dum tu permisisti. Et miro hic utitur verbis Senis ip80 enim supra dixit Dion tempus ad eum rem tuit, Sivi, animum ut e lerct Suum. II. Cum falso lemmate iusto v. 13 positum. Mire utitur sonis verbis ipse enim dixerat: Dum tempus ad eum rem idit, Sivi animun ut

empleret reum.

20쪽

Ad Eun prol. 7: Si id est peccatum peccatum imprudontia si '

Illo om/s Mir obis 1,sulfriuiu. Si i, t. rufit. Conelusio a reusationis. Et onus iri Vῖ χ quidem St. Sed ab O posita qui imit uotur virum bonum ossi debuisso qui non it. supra Neque boni. Deque liberulis si functus ficium iri. Et simul considera. pio nomine QSchinum Oeet, Virum appellans Scilicet quiali eiu certa esse promissa ut qui illuni iam idem videri maritum velit. Nohis auto in o l, undanti ' et ad indignati Oli In Olu-

SEARCH

MENU NAVIGATION