장음표시 사용
21쪽
Hi locis luis spicuum est i sortim scholiorum os em tutu inlos esse auctoresionum de como diu. quac eis ut positu FHiit Donati commoniis, qua scholiis a sationibus in singulas outae sabulas ut librorum manuscriptorum subscriptionibus si si altorius cuiusdam communtarii Sententia immista Sunt, cuius auctor illius bros in manu habuit atque compilavit. Iunc undem QS80 grammaticum qui tra . et eo in conseripsit Secundum ea quae de ratione huius tractatus supra nobis disputata sunt por o intellegitur. IIae ratione tot in commontis logi son
22쪽
os votus in astutia ut qui in omni re callidus est. Et lii duo vorsus ostendunt pulSatum OSSe Senem argumento salsurum nuptiarum illo urgumento quod ait, paulidum obsonii tanquam so illudui ut
Si id est 1,eeeatum. λ0χ. i. Nam peccatrimsuperius nomen est et Sequens participium. Et primo nugat peccatum deinde Si peccatum est, purgat id ipsum veniali qualitat ab imprudentia partibuS. II. Si id est eccatum, 1 eccatum im prudentia est. Primo negat peccatum, deinde concedit et purgat.
Ib. II. 2 32 sqq. , Tanquam philosopliorum habent disciplina sex ipsis Voeabula parasiti ut Gnath 0nici vocentur': Em ipsis vocabilia. Ut Pythag0rica, latonica. Hoc igitur 110n est consequens ad illud, qu0d vult didore nisi 0rto disciplinam prodiseipulis posuerit. II. I rasiti item ut Gnathonici ocentur. N0 hoc intulit, quod cooperat dicuro nisi sorte diseis linum pro discipulis aecipimuS. Ad dolph. III. 4. 30: Illo bonus vir nobis psaltriam si dis placet, Paravit, quicum vivat tu .'
Ille bonus fir nobis psaltriam, Si di placet, farus/t. Conclusio accusationis. Et Bonus irῖ 0,Ξι quidem ost, sed ab eo posita, qui indignetur virum bonum 0880 debuisso qui non it ut Supra Neque boni, neque iterulis est functusos serium viri. Et simul considera, quo nomine Aeschinum vocet, virum appellati scilicet, qui vult tu certu esse promissa o qui illum iampridum videri maritum velit. Nobis nutum X abundanti ob δ uτισυ Γ, ad indignationem rela
Ib. V. . : Parere iam diu haec por annos non poteSt'
Purere iam diu f)er annos haec non potest Hoc autem addidit ne contra filio pater Suadere videatur nuptias, si illis cohaerede osse procreando Suadeat. II.
Ille bonus vir. Eiρω ει indignantis in loco addita si urbis ardontibus. Psaltrium nobis. J
tudinis pervulgatae. II. Purere iam diu per annos haec non foteSt. Recte ne contra filios Suadere videatur.
23쪽
Admeo. I. 2. 22 sqq. Modo qua narravit mihi hic intus Bacchis' Modo quae narravi milia. Quae lugundum
Ib. V. . : Phidippo, Bacchis dolorat persaneto' Bacchis deierat. Si correpto Deierat, DeoS iurat si producto, alii iurat. Et bono enum iratum praeoccupavit, dicendo eierat te. II. Deierat. Duos iurat. ut Maria omnia iuro Aut valde iurat. Ad horna. I. 2. 24: Momini olinqui in duo irato oo':
II. tinouerent. Bono Extinguerent quia ab igne ut calore forma dicta est. Ut ni sis boni in ipsa inesset forma. Vo-
toros ignem et calorem quemdam, quasi servorum, dixerunt Formam et duo Fornaces, forcipes, formam et formosos o quibus ignis amoris Xoritur. Laudandus os orgo Terentius propriotato sorvata: qui quum formam praetulisset, Subiecit extinuuerent. Ideo set Ui,
His locis plane perspicuum est ipsorum scholiorum eosdem tu tuendos Sse rictores atqtie enarrationum de comoedia, ita eis an fesositae SuMt. Donati commontis, quae scholiis Subesse et praefationibus in singulas Oota fabulas o librorum manuscriptorum subscriptionibus satis firmatum est, altorius cuiusdam commontarii sententia immista sunt, cuius auctor illius intorprotis libros in manu habuit atque compilavit. Huno undem esse grammaticum qui tractatum de trag. o com consoripsit, sucundum ea, qua de ratione huius tractatu Supra p. 3 sqq. a n0bi disputata sunt, or so intollogitur. mae ration tot in commontis logi son-
' Prior pars sententia periit.
24쪽
uti um hic Molt referator sibi8 Veterutor in astutia ut qui in omni re allidus est. io vorsus ostendunt pulsatum esse Senemato falsarum nuptiarum illo argumento dunt obsonii tanquam so illud0rot
II. Quiduum tu es rei ulsatus est SeneX argumento falsar i nuptiarum, pa/duti m obsonii tanquam so illuc et Davus
d est peccatum. In AZ. . Nam peccation nomen est: t Sequens participium. o negat peceatum deinde si pucentumgat id ipsum oniali ilualitato ab impru- partibu S. II. Si si se uum. feccatum imprudentia est Primo negat oceatum duindo eo neudit et purgat. Ib. II. 2 32 sqq.: Tunquam lillosopliorum habent discit Quo se ipsis Voeul ubi parasiti ut Gnathoniel voeum ' I. II.
Ad il0ll, h. III. 4. 30: Illo bonus vir nobis psaltriam si Paravit, qui eum vivat te
bonus xii nobis sulfrium, si dis illucet. Conclusio accusationis. Et onus irpi idem St. sed ab se posita, qui indi-iruit bonum osse debuisso qui non it. Neque boni. Deque liberialis est functus iri. Et simul c0nsidera. suo nominum Vocet, Virum appellatis ei licet qui Certu esse promissa ut qui illum iamidori maritum velit. Noliis ut m X
placet, II. Ilio honus ri, V indignantis in addita si verbis sentibus. I ultrium c
25쪽
26쪽
ii iis, is uiti uni Similitudinem mimimur, uti explicatur priuetoren otium maximum Aulioliorum ti orum partum X Donati commontis uti tam osso ori similo fit Eundum magistrum otium, ingoni si otum Toroniti orba illustrasses haud xiguo illorum locorum numero confirmatur, i bina suntontiau de uisitum uota verbis aut parum intur u similo aut prorsus contrari au
num nonnulla illo magistur u Euanthi commentaris ix corpta noliis tritili durit. in incortibin quondum est Nam curia a nullo scriptor prauior Rufinum Antiochion sum sui dilutim uxus scriptis asseratur, Omnino videtur dubium 880, num illius communi lirius Turoni ii' cf. p. 3) tam singularum sabularum verborurn quo poeta in tui pro tutionum xhibitori t. De turtii commontarii auctore, cuius scholia cum Don uti ut compilatoris illius Oxplicanibus confusa sunt, Sicut de auctore narrationis illius de como odia, quam intor tractatum do g. et com ut Donati fragmentum de com intur positam nobis otiolum osso supra p. 6 vidias, accurati ii quidquam e commentis nunc luari non potust tamen ad hunc magistolium 40 tur maxima illarum suntontiarum plurum suu brovissimarum pars rus Cronda 880, quibusura vo vitia orationis notantur; in quibus plurima luguntur nupta ut sue ubSurda, sua a nato prorSus abhorruant. Exompla v. apud IIulinium l. p. T l.)Octavo iam p. Chr. Saeculo trium horum communiariorum narrationu ante O P0r- tu Suo ordine rupta codicumque suorun liim marginibu ου Scriptii in unum corpuS On-
stas fuisso scholiis codicis umbini id prol. 1 G. 'hormionis istit, ulu ui:inu illius auculi curati comprobatur, quae cum eis Scholii 8 tuu nobis Sub Donati nominu rolicta sunt, duo ungruunt, ut a librario quodam o illi transcripta n ussu consontii nuum sit cf. F. Impsun-4eli Di Scholion us Codo Lumi, inus uri Torontiu8 Herm. d. IIubrior. II. p. 376 qq. .uo in nugotio illo sic versatus est, ut primo Scholia accuratu ad orbum ruditui ut d 'insto Dauno commodi Ora ibi videruntur uligui ut nuptusi suo contrui urui, duri rursus Scribundi laboruitigatus glossumatis Sicut in cui oris subulis poetao vortia illustraro uti ha horol. Praetorva tirum est in his c0 dicis lumbiiii se holiis nonnulli in vortiri, uno ut 0riora uni illis uno ino no8tro Donato luguntur os intur u sulioli. ud 'horm prol. 20 ut 26). Undo intollogiturtium postua librarios in doseribundis singulis o utuntii nuglogontius u80 ossi8su, ud libidinum
iam Scholia Saopius ud sensum nodo reddidi Hese, nonnunquam otium ut ipsorum additumuniis naXim versibus Vergilianis, suorum inguia i ii nostri communi is numerus uiror tur ilia Xi880, uaudam oro in tanta choliorum multitudine prorsu onii Sissu fruod praecipuo ut, sinum ingularum subularum videtur suetum ussu, ubi rarius uni uni tuo bis torvo ropulituo inveniuntur. Iuxim hau rus in oculos incurrit in 'hormiono subula, in qui in no 3rtio ου suu ad quintumetum librarius, qui hoc nostrum corpus coegit, quuSi dosossus scholia maximum partum bru-i8Sima ac prau uterorum commentorum Opin X ilia ii Obi roli suit. IIuo mihi de auctoritatu Acholiori tui, qua Sub Auli Donati nominu circumsuruntur,rma quadam via ut suo ration vidubantur comprobur posse; Odona vi ro modo Di tu pro surrurgumenta ut indicia, quibus singulorum commentator uin uni uni tuo iuuet pia Dori uti di 800r eruntur ut tu erueruntur, frustra conatus lim. I tu suo satis ogo ut uo in o maximo dubia, si qua cuVundiim est, ne coniucturis nimii tui confidamu A, ut onui rationum se comoedia, unuch illi ant0908itu sunt, ut ipsurum scholiorum condicionum accurati ii rui Sia illu8truvi880.
27쪽
Commentorii ni Donati ad xplicandas ut mundandas Toronti subulas laud inutilium
nondum oditio non huius notatis doctrina ut ration eritica dignum adornatam osso cori dolenduin ost. lolgius nina luam suam in ditione sua Ter et On. te. Hal. 1838 0stustiorum suarundam oditionum varia lectiones copiose notavit ipsa tam ii Sehol in mundanda potius suam mundata xhibuit. Gratia igitur . Ruissorschoidio si habunda, qui hanc pro vineium nova oditionis paruia bio maximo purosam et dissicillimani vi dolitur suse opisso. Et qua adhuc 0didit eas, ita in indicibus scholicium ratishiviunsium cs. p. 3 ali paratu criti eo adiutus, quom Selio pontis congcsSOrat, iis sui Sidia quaedam ad lino commonia Poetius constituonda non d00sso comprobavit. Ad luto accedor codicum quoiulam intcgrum in ii blioth cara; ad uana xstantumroeuntioris notatis sod interpolationibus non do pravatum nupor doeilii Zint ko in libollo qui inseribitur J otii ago ur ritii dos nuch olius Donatus bonannion ToronZkonianoni ars L. 879'. in quo prauiorca susciculum mutulationum pervulgavit . uti R. noni lotus margini Xomplaris sui seripsit. Ita spes non abiciunda os soro ut etiam ipsa scholia Saopissimo mundis ut int0rpolationibus adeo corrupta ut omnino intellusti non possint. nil meliorem formam revocentur. Quos ogo huc commontatione locos mendaro mihi proposui, eos maximam partum sinu librorum munuscriptor uni auxilio Sola arto coniecturali sanari posso arbitratus sum. Soluilia
A. L ni Incita line vora iiiiii r Νtitu Pnda iiiii hi Ioeis: Andr. II. 2. 94 sq.
Mea quid om horolo oorto in dubio vita St. II mi quisl in hercle. Vidutur Charinus plus dixisso Perii quam Pamphilus Mea qui- lom horolo certe in dubio est illa. sed min is cli 00 plus inim tu inpii ilus dixit. Nam optivivit, non potest iniuriisse is autum qui vivit vitum lio tost in dubio laboro. duo isti iuravit hercle ut affirmans jusjurandum corte addidit thur ri luasi illud ut ri salsunt sit. Ita Pamphilus plus ouit, piri iturum SQ osso dicondo quam 'harinus intoriisso. Λ verbis launo certe uici novum scholium initium cupit, cui id in lumina ut tu priori anteponuntium si praeterea in lirior scholio pro Vi lotur Charinus plus dixiss0 Perii lugendum ost Vidutur Churinus plus dixisso Interii
28쪽
tentias, vitrum similitudinem miramur, Satis Xplicatur praetore etiam maximam scholiorum nostrorum partem o Donati commentis potitam esse verisimile fit. Eundum magistrum etiam suo ingoni frutum Turontii orba illustrasso haud exiguo illorum locorum numero confirmatur, ubi bina suntontia de isdem p00tae orbis aut parum inter se similes aut prorsus contrariae
luguntur cf. scholi ad Andi . . l. 75 III. 2 6 Eun. I. 1. 28 II. 2. 25 IV. 4. 8, 24 IV. T. 16;Ad. III 3 69 Hoc ΙΙ. 1. 1 ΙΙΙ. 2 18 III. 4. 16 IV. 1. 55 IV. 2. 29 Phorm. I. 2.54 etc. Ex
his num nonnulla illo magister ex Euantliii 0mmentaris sexcerpta nobis tradiderit, in incurio relinquendum est. Nam cum a nullo scriptore raoter Rufinum Antiochiensem quidquam ex illius scriptis asseratur, omnino videtur dubium osse, num illius commentarius Turoniit' es p. 3 iustam singularum sabullarum orborumque poetae interpretationem exhibuerit. De tertii commontarii auctore, cuius scholia cum Donati ut compilatoris illius explicationibus c0nsus sunt, Sicut de auctor enarrationis illius de comoedia, quam intor tractatum dotrag. et com et Donati fragmentum de com interpositam nobis relictam esse supra p. 6 vidimuS, accurati v quidquam e commentis nuncloari non potest tamen ad hunc magistolium vid0tur maxima illarum sententiarum plerumque brevissimarum par referenda Sse, quibus figura vel vitia rationis notantur; in quibus plurima loguntur inopia atque absurda, quae a Donato prorsus abhorreant. Exempla v. apud Halinium l. p. Q.)Octavo iam p. Chr. Saeculo trium horum commentariorum narrationo antea e perpetuo Suo ordine erepta codicumque quorundam marginibus Scripta in unum corpii congestas fuisso sch0liis codicis umbini ad prol. 0 Ι Phormionis fabula manu illius auculieXarati comprobatur, quae cum eis Scholiis, quae nobis Sub Donati nomine relicta sunt, adeo congruunt, ut a librari quodam o illis transcripta ea esse consentaneum it ses. F. Umpson-bael ἡDi Scholio de Codo Bumbinus gum Torsentius Herm. d. Hubner. II. p. 376 qq.). Quo in negotio ille si versatus est, ut primo scholia accurato ad verbum redderet, deinde ea quae comm0diora ibi viderentur ligero saepiusque contraheret, dum rursus scribendi labore fatigatus gl0880mati sicut in cutoris sabulis poeta verba illustraro satis haberet. Praeterea mirum os in his c0 dicis Bombin scholiis nonnulla inveniri, quae buriora sunt illis quae in hoc nostro Donat leguntur cf. intur so solioli ad Ph0rm pr0l. 20 0 26). Undu intullegitur otiam p0stea librarios in describendis singulis suntontiis neglegentius usu ossisse, ad libidinem
Suam Scholia Saepius ad sensum modo reddidisse nonnunquam etiam suis ips0rum additamentis maXim Versibus Vergilianis, quorum ingens in nostris commentis numerus assertur auXiSSe,quaodam ver in tanta scholiorum multitudino prorsus misisso. Quod praecipue sub finem Singularum fabularum videtur factum sesso, ubi rarius Sententia bis torvo repetitae inveniuntur. Maximo haec res in oculos incurrit in Phormion fabula, in quam a torti usque ad quintum actum librarius, qui hoc nostrum corpus coegit, quaSi do fossus scholia maximam partem bre-ViSSima ac prae ceterorum commentorum copia Xilia nobis reliquit. Haec mihi do auctoritato scholiorum, qua Sub elii Donati nomine circumferuntur, firma quadam via atque rati0no videbantur comprobari posse eodem vero modo certa proferre argumenta et indicia, quibus singulorum commentatoriani sententiae praecipue Donati discernerentur atque eruerentur, frustra conatus sum. Itaque satis ego habeo in re maXimo dubia, in qua cavendum est, ne coniecturi nimium confidamus, et enarrationum de comoedia, quae Seholii antepositae sunt, ut ips0rum Scholiorum condicionum accuratius rursus illuStraViSSe.
29쪽
Commoniorum Donati ad Xplicandas et mundandas Toronti tabulas haud inutilium nondum oditionum huius notatis doctrina ut ration critica dignam adornatam osse certo dolendum est. lolgius enim quamquam in editione sua Ter o Don. etc. Hal. 1838 vostustiorum quarundam ditionum Varias lectione copiose notavit ipsa amon scholia mendanda potiusquam mundata xhibuit. Gratia igitur . Reifferscheidio est abunda, qui hanc provinciam nova oditionis paranda maXimo operosam et inicillimam videatur suscepisso. Et qua adhuc odidit apita in indicibus sch0larum ratistaviensium cs. p. 3 apparatu oritico adiutus, quem Soh0ponus congossorat, iis subsidia quaedam ad haec commenta reotius constituonda non d00ssu comprobavit. Ad haec accudero codicem quondam integrum in bibliothoe Bodloiana xstantonirocontioris notatis, sed interpolationibus non depravatum nuper docuit giuigk in libollo, qui inscribitur Boitrage ur ritili dos nauli Aelius Donatus bonantite Turongkommoniars L. 1879μ, in quo praetore fasciculum emendationum pervulgavit, quas R. Bentloius margini vompluris sui ascripsit. Ita spes non abicienda os fore ut etiam ipsa scholia saepissimo mundis et intor-polationibus duo corrupta ut omnino intellegi non possint, ad meliorem formam revocentur. Quos ego hau commentatione loco emendare mihi proposui, eos maXimam partem sino librorum manuSoriptorum auxilio sola arto contueturali sanari posso arbitratus sum. Scholia
tractata sunt ha00 ad Andr. I. l. 10, 8; I. 2. 10 II 6 16, 19; II. 1. 2 IV. 3. 12 V. 2. 14;V. 4. 18. - Euri. I. 2. 85, 8T; I. 3. 20, 32, 58; III. 1. 23 III. 2. 19, 24, 26 III 5. 12 29; IV. 3 1 V. 8. 15 20. - dolph. I. l. 1, 2l I. 2 60 II 3 7 8 ΙΙ. 4. 10 III. 2. 56 III 4 12;IV. l. 16 IV. 5. 9, 13 19 V. 8. 15. - Hoc prol. 1. 8 I. 2 61 III. 1. 14 IV. 4 65 V. l. 17. Phorm. I. l. I. 2 3T, TO II. l. 81 II. 3. 9.
Lemmata quae vocantur restitit enda sunt his Iocis: Andr. II. 2. 94qq.
Mea quidum heroi curto in dubio vita est. Me quidem hercle. id otii Charinus plus dixisse Pera , quam Pamphilus Mea quidem hercle certe in dubio est vita od non ost hoc phis inim Pamphilus dixit. Nam qui vivit, non potest interiisse is autem qui vivit, vitam potus in dubio haboro. Ido mi iuravit hercle se affirmans jusjurandum certe addidit Bono certe: quasi illud interii salsum sit. Ita Pamphilus plus fecit, oriturum S esse dicendo quam Charinus interiisse. A verbis Bene certe te. novum scholium initium capit, cui idem lemma atque priori anteponendum est praeterea in prior scholio pro Vidulii Charinus plus dixisse Perii' lugendum est Videtur Charinus plus dixisso Interii
30쪽
rntias. tuirum similitudinem miramur. Sallostrorum partem e Donati commentis Q
i ingeni fretum Toronti verba illustra bi bina sunt0ntia de eisdem poeta veri runtur es. Seholi ad Andi . . l. 75 III
d. III. 3. 69; Hue. II. l. t III. 2. 8 Ill
is num nonnulla ille magister o Euatill)linquondum est Nam eum a nullo lius seriptis asseratur, innino videtur istam singularum sabularum verborum D tertii commentarii auctor P0nibus confusa sunt, Sicut de aucto l ag et om et Donati fragmen tu inius, accuratius quidquam e comini
detur maxima illarum Sententia Hgura vel vitia rationis notantur onat pr0rsus abhorreant. Exi Oetavo iam cli Chr. RUCletu suo ordine ereptas codie mustas fuisse Seholiis eo die is omxarati comprobatur, quae ut 0ngruunt, ut a librario quod us
uo in nugotio illo sic versuae comi nodiora sibi idoli itigatus glossematis si ut iitrum S in iis e0 diei O nostro Donati legunt uitiam p0stua librarios iii uam Seholia Saepius ad imaxime versibus Vergili uaedam vero in tantaingularum sabul irum , Iaxim lino res in ocuretum librarius, qui Dipissima ac prae cute l