장음표시 사용
211쪽
ει λέγοντα τραυρωτα χιον ου ἐτερων ἐπ hia ἐπομ--των, λ αυτος ἐπαυν. V es elueh. miri erit. p. 34. Runkel Eupol. p. 3. . Themisti auriore p. 68. Dind. - δημα μευθυνος multa locutus es de χωρίοις πολεμίοις καὶ πιπαμοῖς καὶ τενάγεσι καὶ νάπαις καὶ ταφροις καὶ χαρακώμασι καλοπλιτῶν ἐπιθε σε καὶ ιπποκρατιαις - Iphia uates Diodoro teste muleiatus est, sed melius Nepos, Plutaresina, Polyaenus III, 9, 29. eum absolutum esse taluunt Lysiae igitur duae orationes quas pro labierate eonscripsisse a pluriabus veterum serebatur, abiudicaudae sunt; sed ex hac ipsa opinione salsa colligi liuet, amicitiam inter Iphicratem et Hsiam, sicui inter Timotheum et Isocratem, valuisse quam sino dubio in iis quae praebent Behu An. 467, 28: ,-τον
Σοφοκλῆς ἀντὶ του ἐμαυτον, καὶ 'σιας ἐν τω κατὰ 'Τφικρά του καὶ πολλοι ἄλλοι σημαινε δ και τ μέ-
ς' corrigo περ 'Iφι ἄτοm non quidem de mens, ut ex ori . Harmod. st ex L e. Aristoph. depromptum si voeabulum.
212쪽
apud Harpoerationem legebantur. Bekk. n. p. 43I, Ir' μοροσθος - ωσια. t. p. 2I5, 3I. Callicles quidam solvia socius e diseipulus apud platonem Gorg. comm moratur e Plut ad Apoll. e. 3εὶ calliam ol. 6, si eam Iphicrate mercenariorum dueem ex Philochoro et Androtiona nominat arp. v. ξενικον, ubi Photiua praebe calliclem in Seba ad ea. . IV, 4 I4. .
σίας κατὰ R. ἐνδ mane orationem eandem fuisse cum proxime se ilienti conjeei Mestermannus in re isti dubia equi dem eum Metero Proe. p. 224. 3Is. distingnere malui.
Tas. 72 Behh. 29. Foeriueb et Frana 33, esiem. Ita. Poss. III, 76 παιδίσκην ὁ θεραπαινίδα υσέας εὐνομασεν ει καὶ ἀμφίβολον ἐστι τουνομα, ποτερον ἡλια eis ἡ τυχης λέγει γαρ ἐν τω . K. βρεως se Καὶ ἐξελθουσα ἡ παιβίσκη τὴν θυραν ἀνοίγνυσι ' Quis
.fuerit hic callias definiri nequii vix enim nomen Atticum reperias, quod hos saepius -ο urrai quare de callia dadue cogitare audacius est.
Tayl. 3. Bevh. M. Foerise, et Frana M., malam Io . Harp. τίμημα ἀντὶ φαιὸν του ἐνέχυρον και οἷον ἀποτίμημα α ἐν τῶ πὸ Καλλωπι ,ουτοι ὁ φάσκοντες niεωνα μισθώσασθαι καὶ 4-κημα καταστησασθαι. 'τουτ δ' ἐντοί, ἐξῆς ἀποτίμημα καλεῖ Eadem habent titulo ori omisso Photina p. 39, 23. et Suid. v. τίμημα; Maias omis laedant, utulum ero ei fragmentum ori miti,
213쪽
tunt Phame et rameri Aaeea. Oxon. II p. 99, 22. Erriuriaussaeus ad Harp. p. 332. s. p. 24I. Laps. hane orati nem esse eandem eum ori et, Καλλιου ροσυλίας dietas.
εις ον ανθρακας ἐνέβαλλον κέχρηνται τω ονοματι Σιλοι τε καὶ Ἀριστοφάνης 'Aχαρνευ ν Eadem iiivio ori omisso habet Photius . M I9. s. esyeb. h. v. saei quoque oratio erat ρος αλλ. et vestem hist eloq. p. 294. 3. Catilippides erat tragoediarum actor redeuntem ex Asia Alei-hiadem omitatus es. Staneider ad en Symp. III, II., quem laudat Meiaevius . . II, 65. Call. voeabatur etiam pater Callielis, eonira quem orationem Demosthenes eoaseripsit et
e Call. p. 1272., 74. Προς Καλλιφανη ξενιας, εἰ γνήσιος.
De γραφὶν Ἀενίας et Meienta. b. d. p. 4 sqq. 75 Κατα Καλλιφῶντος.
Eaeo 'oratio laudatur in comm ad e Iog. rhei in eod. t. reser sol. 335. b. teste A. Maio in ex Vat. T. II. p.
σέαν, ἐν οἷς πολλάκις μνηαονείει τανδρος, λεγων ως ἀσεβεστατος ιη καὶ παρανομώτατος, καὶ τι καὶ οἱ κομμωδοδιδάσκαλοι καν καστον ἐνιαυτον γράφουσιν εἰς αυτον. εἴη δ αν ουτος ὁ διθυραμβοποιος, ου μεμνηνταε πολλάκις οἱ κωμικοὶ καὶ Στραττις ολον δρῆμα ποιησας
214쪽
ἐν - ,πω Ἀθανίου παρα μων ἐπιγραφοιμενω λογωειροκε, φάσκων αυτον ossi μενον τῆς τέχνχὶς συκοφαντειν καὶ π τουτου πλουτεῖν οτι δἐ ὁ ποιητής ἐστι καὶ ουν ἔτερος σαφῶς αυτος ων σημαίνεται ἐκ του καὶ ἐπὶ θεο- τητε κανειοδουμενον ἐμφανi σθαι καὶ δια του λογουτοειμον δεικνυσθαι λέγει δ' υτιος ὁ ρητωρ ' - Θαυ
νορεοις βοηθος - τροῖς παντες ἐπίστασθε ἄσεμστατο απαντων καὶ παρανομώτατον ανθρώπων γεγονέναι. οὐκ Ουτος ἐστιν ὁ τοιαῖτα περὶ θεους ξαμαρτάνων α τοις μιλ αλ λοις αἰσχροω ἐστι καὶ λέγειν, τῶν κυαμενδοδιδασκάλμωδ' ἀκουετε καθ' καστον ἐνιαυτόν; ου μετὰ τον υ ποῶ 'An-οφάνης καὶ Μυσταλιδης καὶ Αοσέθεος συνει - στῶντο, μίαν ἡμέραν ταξάμενοι τῶν ἀποφράδουν, ἀντὶ νουμηνιαστῶν κακοδωμονιστὰς σφίσιν αυτοις τουνομωθμενοι, πρέπον μἐν ταις αυτῶν τυχαις - μηλώς τουτ διαπραττώμενοι τὴν διάνοιαν σχον. v καταγελῶντες τῶν θεῶν καὶ τῶν νυμων , τῶν ηριετέρων. εκείνων Ἀών ουν ἔκαστος απώλετο Ἀσσπεμ εἰκος τους τοιουτους τουτον ει τον πο πλείστων γινωσκόμενον οἱ θεοὶ Ουτοὐς δμωσαν ὐστε τους ἐχθρους αυτον βουλεσθαιαν μῶλλον ἡ τεθνάναι, παράδειγμα τοῖς πιλλοις, tanti σω τι τοῖς λίαν δειστικως προς τὰ θεια διακειμενοι Ῥυ εἰς τους παῖσα. ἀποτινενται τὰς τιμωρiας,ἀx αυτους κακῶς ἀπολλυουσι, μειζους καὶ χαλεπὰ τέρας καὶ τὰς συασορας καὶ τὰς νόσους ἡ τοῖς ἄλλοις ἀνθρώ- nos προσράλλοντες το μῖν γὰρ ἀποθανεῖν ἡ καρκεῖν -- μέρους κοινον απασιν ηραν ἐστι 'ο δ' Ἀντως--τα τοσουτον χρόνον δι-τελεῖν καὶ καθ ἐκάστην ημέραν ἀποθνήσκοντα μη δυνασθαι τελευτῆσαι τον μον τουτοις μονοις προσήκει τοίς τὰ τοιαυτασπερ τος ἐξημαρτη σιν' mo μἐν ουν Κινησίου ταυτα ὁ ρ τωρ ηρηκεν. inestas Plieonia se coniux Myrrhinae poeta dithyram-
horum ex poetis comaeis satis notus est. s. risi Lysistri
215쪽
naeo apparet, hane veram esse inseri lonem orator enim mei ab init.: τε Κινησὶς ἐστὶν ο τοῖς νομις βοηθος.
Ab Harpocratione edoremur, duas contra iamiam fuisse orationes. Alteram nega Sehoemannus λογον στερον suis utpote quem in γραφὴ παρανομων fuisse ieitum omnibus nos desilios simus testimoniis. Seb m/nnus igitur putat alis. teram an συνηγορίαν suisse an in diversa causa habitam. Posterior sententia Tutori quoque erat Mester annus autem non debebat contra Harpocrationis Verba tres c. Cinesiam omitiaiaiuere Phanias quidam dux erat Atheniensium . OL M.
e Xen. . , I, 26. . Qui si Ionsio innotuisset, iee 'non vanam orireturam I p. m. protulisset, Athenaeo diseipulum Aristotelis ess obversatum. Addo denique conjecturam Μaussaei Harporeali dieii βεβακώσεως δίκης ονομά ἔστιν, ἡ δικάζονται οἱ ἰνησάμενοί τι τῶ ἀποδομεναι - -
ενiora καὶ ρρα νος μονου δοθεντος, is ἀρφισβητήσαντος του πεπρακοτος, ἐλάηχανε τρο τῆς Α - - δἐκην ο τον αρραμνα δους τω λαβοντι. -σίας ἐν δυσὶ λογοις. Cum Lysias laudetur simpliciis εν δυσὶ λογοις, de orationibus e Cines habitas haec verba esse intelligenda putat confidenter Maumaeus p. 3 sqq. s. p. IM Lips. , es. Tvlor. p. 38. R.
ἐσκευασμενος του χαλκωμάτων - οἷος τ' ην na ιστα,
216쪽
κω, ον A. ἐν τῆ προς λεινιαν διαμαρτυρία. - Vocem quam Harpocratio lini non de Iaunoriis ad τριγηραρχίας aut ad εἰσφορας praestandas insuiuiis esse explicaudam Boeckhius o. o. II, M. doeuii quid auies sibi haec verba in Lysias ori voluerint nescio es Hermanu de equiti. Ait p. 38. . Clinias nomen est fratris Ateibiadis.
εἰσποίητος παθοι, v αποστερε τὴν μητερ αυτου τῶν
σειν φασὶν αργυρουν κοσμον καὶ χρυσοῖν OcOσμον.
Poll. VlI, IM: καὶ τα χρυσωματα παρα υσία ἐν τῶ me του χρυσου τρίποδος. - Poll. X, Ira a. ἐν τῶ προς κλέωνα καὶ ἀργυρώματα καὶ χρυσώματα ειρηκε. Poll. IlI, ID MEλυβιστής, ιος A. ἐν τω περὶ του χρυ-
σου τρίποδος. . s. v. περὶ τραπεζιτῶν.). Titulus quidem qualem exhibui non exta apud veteres, Sed Pollux quin ea . de voees, quas Albenaeus ex ori Istae περὶ του χρ τρ., laudat ex or. προς M., duas quae videlitvr orationes eum Tutor in unam coniunxi, id quod jam Junge anno in mentem quit. De V. αργυρωμα I. Bevh. n. 79, 18: απυ--
217쪽
VI. 230. a. ex Sophrone των χαλώι καπων καὶ τῶν - γυρε κατ- ἐμαρμαιρε ω οἰκία, ei p. 230. t. ex Theopompo Chio ἐξ αργυρωματων δ καὶ χρυσῶν πινει; et p. 23I. a. αργυρωρεατα ex Philemone comico et enandro αργυρώματα Lysias ipse de Arist. bon. g. 27. χαλκώματα sinm. n. s. eling. ad Diox L. IV, 38. io v. κολλυβω ς
et ah n. p. 440. Lob. -- leo, eontio quem hac oratione reus se defendit, num ex gente Cleonis oriarii sierit nescio.
Habui enim cille linis Cleomedontem, qui Olyarati filiam
uxorem duxit eadem matrimonio Seeundomantiae nupta Μ-sthenis illum genuit, qui adversus Boeotum fratrem pitrium oratioue a Demosthene conseriptas habuit α. o. Boeot dodot. p. IOI6. I 9.) Num alios quoque filios interque eos unum sui nominis habuerit leo non comperi memini autem in Boeckhii Sorp. Ins me legere leonem illius cleomedontis situm. Sed plures Cleones ex Lysiae empore eommemorantur, M C. Anaphlysiius Dem. de ori . 58. , Cleo adversarius
Harp. ἐπιμπτον A. ἐν τι πρ M. καὶ Πάτων ἀντὶ πλου του πεμπτου ' ωτοφανης Λαιταλευειν se. II. Dind.). Zonari et bavor ἐπίπεμπτον. υσίας ἀντὶ του πλου το ἐμπτον ειπεν. De Critodemo lopecensi, qui in pugna ad Aegos flumen oecidit Lys. de Arist. bon. s. 16. s. siemma p. 92. nos cogitare vix licet.
Harp. 'Eπε γημνατο ἀντὶ του ἐνεκάλεισε ψευδομαρτ ρω- λεγεται δ ἐνίοτε κατὰ το σπάνιον καὶ ἐπὶ του ἐγκαλεσαι φόνου, ως Ἀντιφγών - τέλει ἐνεργητικω τῶ ἐπεσκη ψεν ἀντὶ του ἐνετείλατο Ἱσαιο - το δ ἐπ- σκηπτι ἀντὶ του μετά τινος ἐπιθειασμου λεγο καὶ οἷον ἐξορκι iu Ἀνδοκίδης - καὶ δ ἐν τω π M. ειρηκασιν. Suid. EiIm. M. Crameta Anecd. Oxon. II, 494, 24: ὀδἐ ἐπισκηπτο ἀντὶ του μετὰ κ. . . Haec vocis signifi- ii saepissime occurrit neque eum iuridie sensu consuadenda eat, de quo et Meier. Proe. p. 385.
218쪽
Apparet, κορκίνον tu Lys. r. esse segetem radicantem, quaveanthiis male vexata esse dieitur, quod argumentum possessor e
uis in defensione assert. Si quid video, aues in fundum alienius irrupisse et laetam segetem v Steph. Thes. v. - . promtemsuvidentur, in quas a domino agri canis Molossa immissa --rium praeelare plevit neque gentiles uas leniter tractavit,
quamobrem illarum dominus dominum eant βλαβης τετραπόδων aeensavii es. Neier. Proe. p. 475 477.). Itaque hanc litem ne cum illa uompares, qua in Aristophanis Vespia 894 ubi v. Droysen. eanis musatur Mirandum autem prox sin codd. Be habere γυναῖκες.
219쪽
μον μήποτε δ υντεια γραπτέον διὰ του , ἐπεὶ
Ουτιυς ευρομεν παρα υσία. - Ex altero loco Athenaei orationi inseriptionein καταυαῖδος cum Tarior dedi titulus enim προς αῖδα vero dissimillimus mihi videtur esse Area- sata est Lais meretrix erin rei mihi non omperium oratio habita est ante Ol. 7, 2. es minek. q. s. u. 66. eompluresque meretrices in hac ratione sua arie desiitisse dicus.-tur Philyra meretrix ex hujus nominis omoedia si mrvata
esset notior nobis ore v. miush. q. s. III. I4.3 Thesesea, Cornix Κορώνη appellata Atheo XIlI. p. 583. e. ab
Aristophane Braantino in aialogo I33. meretricum non ea merata, mater erat Callisius meretricis, mi nomen Sus inditum est et mehon. p. Aib. XIII. p. 583. . . Lagiam a sene
Isocrate imai filiolam peperit et Hermipp. p. Ath. II p. 92. . Siraiiid ibid. non vit. Is r. p. 45 ia Panem ed. Miter. . Antea erat Laidis amica es. Anaxandri p. Ath. XIII. p. 570. e.), maneipium Casii Elei et Pseud Dem. in Neaer. Athen. XIII. p. 593. L); de dramate Antea ius Eunte sive Phil1llii et Soh Reigh ad Asb. XIII 567. , Μῶaeh. q. s. i. - - Lais ipsa Salis via est, 'cearo,is Sieula, in expeditione Atheniensium apia, Corinthumque mima ubi obii Ol. 97, 2. Rus historiam Lysiam hae oratione deseripsisse censeo, λογογράφος enim quod a Synesio p. I6I. Petav. commemoratur his verbis ' γαρυαῖς, φη τις ψηλογογράφος, ἀνδράποδον ην 'ακκαρικον, ἐκ Σαελίας
ἐωνημένον . .' de Lysia nostro videtur intelligendum esse. Athenaeus et Scholiastae Aristophanis cum iuniore Laide aemper eam malaudunt Num Isias revera rationem adversas
220쪽
illam seripserit, nobis diseernere non iret soriam quia Lias eum Aristippo Soernite eonsuetudinem habuit, omnisutum philosopho euidam Peripatetie vel rhetori originent suam Ghei; sed ut Demosthenes vel quisquis orationem eonfecit, ea ram arensasse sertur, ita Lysias ut Laidem in iudieium ne fit laetum esse potest.
Harp. v. o λοστατε αντὶ του δανείζει A. ἐν τῶ κατα ικίδου - γνήσιος ἐν δ τω προς -κ διασαφῶν ωησἐ . Ovδ αν, πολῶ ἐλαττον τοκον λογίσαιτο τις εοσον ουτοι οἱ ὁ λοστατουντες τους αλλους πραττονται o λοστατα δ' ελεγον του δανειστας. hot. p. 3IRa 'O λοστατοῖ α τὶ του δανειροι. υσίας, Suid. οβολοστατεῖ αντὶ δανεοι, sum uterino fragmentum additi Laerates quidam alimi e uiam mutuo dederat de eulas senore lis est.
Harp. Ἀρδηττος A. ἐν τῶ A. ποπος 'A-ησιν ἐπὸ τ σταδιον το Παναθηναικον, προς τῶ dxvαι τρωπένερθεν Ἀγρυλέων ἐν τουτω, φασι, δημοσία παντες ώμνυον Ἀθηναῖοι το ηλιαστικον. - Θεοφραστος δ' ἐν τοῖς περὶ νομον δηλοῖ ού καταλέλυτατο ἔθος τουτο. De iureiurando in Ardeuo et Sehoem Proe. p. 128. Ios. Quamquam ' pro επτίνην Behk codd. BCFrio ei Phaetori, qui reliqua eadem quae Harp. praebet, πιπίνην habent, eum Tayloro Belikero, esiermanno vnig lectionem retinui. Utrum vero melius sit, equidem eum Maussaeo p. m. a. Ira Lips. non qndieabo; αλπίνην mavult oreti adoris Leptio. 0 I35. d. Graueri. . Memorandnm est, illum, quo arehonis Ol. Isis I. Leptines impugnatus a Demosthei, legem suam tulerat, Elpinem voeari es. F. A. Woli ad Dein Lepti P.
64. not. . Lysiam de ipsa immunitate orationem eam une Demostheni attribuitur, non scripsisse constat eum vero a versus Leptinem immunitati adversantem sererii. orella anineerto reliquit. Ipse Leptines quem aecusavit Demostheum, quis horti a nescire eonfisein F. A. Wolfins ad Dem. Lept.