Theses Ebraicæ quibus veterum philosophorum doctrina scholæ zeteticæ ... restituitur propugnatæ in collegio Romano ... ab Angelo Antonio Massa ..

31쪽

Theologiae partem positam in laudibus Conditoris sapientii imi, laecundillimi, potentiisimi. Mosein itidem sequutos

Homerum, & Hesiodum, quorum primus terram, S aquam primo condita dixit, septimum diem sacrum esse docuit , quod eo die cuncta perfecta , completaque fuerint. Secu dus Vero primum posuit Chaos: porro Aristoteles in libello de Xenophane , Zenone , ct Gorgia , chaos illud Hesiodi, ex quo a Deo facta sunt omnia , alibili, esse pronuntiat. NO. bis Hesiodi eiusdem Erebus,ipssim videtur viserem Mosis:quem in eo etiam sequutum dicimus, ut Diem Nocte satum ,proindeque recentiorem fingeret: siquidem Moses vespertinum tempus matutino anteposuit, ut diem itidem septimum sa-Crum haberet: ut Hominem luto larmatum, & primorum Hominum vitam nostra hac fuisse diuturniorem iniberet . Tandem, ut alia plura omittet inus e Mosaicis libris deprompta ; Ate Homeri, Pandora Hesiodi ex Eva humani generis Darente emfia est. Thaletem quoque, quς pertinent ad Mundi exordium , ex iisdem Mosaicis libris accepisse dicimus . Hinc nempe Deum definiebat, quod principio , & fine caret, quod rerum omnium antiquissimum est: atque hanc aiebat esse Mentem, quae cuncta ex aquis irmavit: lucemque tenebris posteriorem esse statuebat: nam &Moses post tenebras lucem creatam scripsit. Eadem serme asserimus de An Nagora, qui teste Laertio , Eusebio, Theodoreto, hoc scriptioni suς initium fecit: Omnia simul permixta erant: Mens es in ordiuem digessit . Eadem, damblicho teste , de Pytbagora , Archyta, & tota Pythagoreorum lamili Plato vero de Muniadi opificio ita disserit in Timςo, ut Mosem' pene ipsum disserentem putes: no x Deum, supremum rerum opificem agnoscit , & Munduri ab eo creatum ad exemplar , sive Ideam in ejus mente expressam: astra ad determinanda temporis spatia in Coelo posita ; hominem Dei simulacrum esse docet. Paradisum voluptatis a Mose descriptum Iovis horto adumbravit, ut notatum est ab Euse, Prep. l. a a. Serpentis historiam expressit allegorice: primorum hominum vitam ita descripsit, ut Adami, ct Evae vitam misis agnoscere. Hic igitur eos resellimus, qui Creationem perpetuo manan

32쪽

tem Platoni tribuunt. Sed δt Aristotelem hac in re a l Catholi- Lxun te usu perduci posse putarn usi ea certe diversis in locis loquiitu contendimus, quς pretabent, ipsum sive prudente, sive lin-Prudente,mundi creatione esse consessum .Plotinu prςterea fateri, tempuS creatu;de terit poris ite exordio aperte,& perspicue scripsisse Porphyria; Homines a Deo creatos, & in mundit,ope rum Divinoru spectatores, introduinos,dicere Arrianu,& Epi- tectum; Nata esse omnia, multis rationibus pugnare Jambli clium, alio que eorurn temporum philosophos , amrmamus . XXI. De Angelis, eaque natura, quς inter Deum, atque

homines intercedit, lhquuti sunt prisci philosoplii, Plato prsecipue , & Aristoteles: uterque eos habet, minoreS quosdam veluti Deos : eoru sedes in Coelo constituit: rebus hominu custodes praeficit: Coelesti ambrosia,ac nectare pascit : beatos e D

sicit. Triplice quoque ipsoru ordine constituerunt Platonici. pr cipite proclust qui, timet si hac in re aliquando labitur, st a vero , Catholico sensti aliena quaeda loquitur; multa tamen habet eoru similia, que in lib. de C est. Hicrarch. traduntur a Dionysio, eiusque vestigiis, magis etiam, qua Platonis ipsius, videtur insistere Quod θ Damascium Platonicu fecisse credimus , cuius illa sunt de minoribus Diis et similiter item dies 'quispiam , - ct mustos, quae videntur esse, irradiationes esse

Uitales, ab una sita subsistentes, promanaπfes in omnia, qui eutia .

Multasque item missiones secundam radiationem ab una substanti λ procedentes in omnia , qua sunt. .i Mid multisa. quando Deos

multos hi omnes fere , qui ante Pamblichum foruerunt Philosophi se statuant ; unum qoidem super subsavtialem Deum dicentes , alidi substaentiscis esse radiationitas ab uno de catos cted XX ll. Daemones mali sunt i T ismepisti sententia , malarumque suasores atque auctores i decipiunt, is udimi, a

Deo puniendis hominibus, tanquam carnifices adhibentur . Empedocles apud Plutarciatim es mones, ut nequam im- Probos, scelerum dare poenas, totoque mundo. edi agitari

undique repelli, nusquam admitti , scriptum reliquit. De ipsorum casu scri psit Pherecydes'. Dςniolauin principis cumiadam scelestissimi,& malorum ommum archite timentinii 2oioastres. Eos gentem alium ni aIesicos, feras agrestes, stygios

33쪽

26 lanes, implorum carnifices, vocariant,pletet Poetas,etiam pythagoras, Plato, Aristoteles et eosque dixerunt, pr sidere incantationibus , malis aflectibus delectari, domiciliisque impiorum t immo & transferre sese quandoque in Angelos lucis. XXlli. Immortalem Hominis animam confessi sunt poete antiqtiusmi Orpheus, Homerus, Epicharmus, Pindarus, Euripides, Aratus, issi primis vero Phocylides, cuius illa feruntur :. . . metvunt anim3 semper , si se morte, senectaque .

. Defunctis superes vita, O dii deinde ereantur .

Incorrupta manet anima nam luce carentum Erc.

Ex Philosophis aperte, &γrspicue Trismegistus, Thales,

Pli recides, Pythagoras, Plato, eorumque familiς . Ari- notelem idem sensisse, unt Theophrastus ejus tot annis auditor , successor in docendo, & librorum hqres apud Laert.

lib. s. in vit.Theo.Ficinum in cona.ad opust.Theo. de Phantas.& Intel. Patritium tom. 1.disc. Perip.l. io. & Iet. Hermias Aristotelis itidem auditor apud Suid. Plutarchus lib. s. de placit. Phil. et s. Themistius 3. de an. cap. 28. 3 I. 34. 3s. 36. Sc. Am monius Se t. . & s. Perihermen. PhiloponuS I. de an. Com.

mas 3. de an. Com. t. 2o. 2.coni. Gent.c. 9. Sc. Qu.dic qu. de spir. q. a. a. Iq. I. p. Sum. q. s. phys. t.4s. Scotus Quol. que. 2I. Mittimus mensem, AEgidium, Durandum, Eug binum, aliosque recentiores innumeros, homines intellige

tissimos, atque doctissimos, qui id ipsum de Aristotele co ,rmant: & merito sane: contendimus enim cum in aliis Phialosephi hujus operibus; tum vero prςcipue in libris de Anima loca esie complura, quς id apertiisime evincant, . XXIV. Quς de futuro Mundi excidio leguntur in sacris Literis;ea,teste Athenagora Stoici prscipue docuerunt. Idem de

34쪽

st Grecis,aliarumque gentiu sapientibus, nominatim aute de He. rasito, & Empedocle testatur Eusebius. Extat Ovid. i . Met.&Lucan. i. Phar locus illustris in hanc sententiam. Idemque cecinit Lucretius i. s. poeta melior, quam pbilosophus .

Una dies dabit exitio, multo flue perat notEusentata ruet moles,'maebina mundi. Nec me animi fallit, quam res nova, miroque menti Accidit exitium Coeli, terraeque futurum .

XXV. Super sternis bonoru prςmiis, malorumque suppliciis

idem consensus cum Poetaru,Orphei, Homeri,Pindari,SophOclis , maxime vero Phocitidis, qui communem hominum ala stasim, utique ex Ebrsis, cognoville visus est: sicenim cecini

. . . brevi e terra speramus scandere ad auras r

Defunctis superes Oita, edi dii delude creautur . Tum etiam Philosbphorum, Trismegisti, Pythagorq, Platonis , qui ultimus, homines iterum ad vitam esse revocandos non obscure innuit lib. io. de Repub.ac deinde lib. 12. reddituros quosque de factis propriis rationem diserte amrmat, bonos quidem eum fiducia , malos autem cum trepidatione summa . Prς-terea in eodem lib. io. de Repub. proborum hominum animas

Deo ipso fiui debere: itidenique in Phedone: in quo dialogo Coelestem Patriam ad eam fere imaginem describit, quam nobis exhibuit in Apocalypsi Jo.quoru similia in Psalmis,aliisque antiqui Foederis libris, ex quibus verisimile est descriptionem

suam concinnasse Platonem. AnimaS autem easdem, antequam in eum locum perveniant, ab omni prorsus peccati masCula expiandas, ac perpurgandas esse docet in Phςdro , ct in Τim o. Contra vero nefariorum hominum animas mergi in Tartarundi, atque toti nunquam egredi, sempiternisque urgeri

suppliciis. Eadem doctrina apud Jamblichum in lib. de Myst.

ISLil, inquit , fert Deum anima tendens ad alteram vitam, suam probitatem, vel improbitatem, qua plurimum prodesse, aut ob se defuncto noscuntur . Atque anima quidem proba cum Deo habitat, per Caeli regiones beatas investa . Quae verὸ sese faws impiis eontaminavit, impietate , smpuritateqne sordescens , pro sciscitar ad judicia subterrasea , meritis paenis deputanda . Ob quam causam conandum est in hac vita, dum licet, est' datur ,

35쪽

28 mistutem , sapistrilamque isdipisci. Palabris enἰm est prae auri edi spes ingens . Audendumque et , qui in hac iit a moratur , usomnes et oluptates , corporeaque ornamenta , tanquam aliena a Dabiiciat, non alieno , Jed Juo cultu animum etesilans , sapientia ,-justitia , reliquisque pirtutibus; sicque expellet prosedimnem ad

alteram vitam, velut abiturus, cum necessitas tulerit. QOd cum ita sit , ncn magνis pecuniarum acervandarum curis aestuandum , non gloriae , nou ambitionis , sed prudentiae , veritatis , cdi animi , ut sit quam optimus , sudium capessendum. Neque enim fas est , quae mili aestimari debuissent , plurimi facere : Neque ratius , quae magno in pretio decuisset haberi , nihili pendere . Non corporum igitur , . opum , sed animi cte. Eadem pariter de malo: rum poenis, ac felicitate bonorum , post exactum vitae curriculum , reperies apud Plutarchum, Tullium , Senecam &c. Verum haec hactenus: nunc, quae Eminent. Principis munificentia est , Auditoribus nostris ipsum Zeteticae Scholae Systema exhibemus t quod ex pervetustis quibusdam Mediceae Bibliothecae codicibus ab Iano Toscanini Florentino , Theologo , & linguarum Ebraicae, ac Graecae perito non ita pridem expressum, & informatum ; hic Romae ab ejus amicis novissime editum est. In quo Systemate, sicubi Scriptor hic eadem, quae nos in his thesibus, indicia sequutus aliquid ab Ethnicis Scriptoribus accipit; nihil, ut jam ostendimus, Ebraris alienum attribuit, sed quod ipsorum propritina est , dumtaxat restituit: nec Pythagorae, Platonis, ac reliquorum philosophorum placitis Zeteticam doctrinam infuscat, aut ullo modo depravat; sed contra potius doctrina Zetetica veterum phi- Iolophorum placita illustrat , revocataque ad ipsum illud exemplar, ex quo primum expressa fuerunt, corrigit, atque castigat. Sed age ipsum audiamus.