장음표시 사용
101쪽
Qv As i fortasse, Qua . ut adimentaria sua I ge laberet curio aediles metiri strumentum plebi. EPISTO LA. VII pag. 262
P A v L L A I raro quidem cognominibus mulis res utebantur: sed, numquam, qui putarunt, Plane falluntur. id quod, ut Plutarchiteseimonium omittam, uel hic locus ossendit. Syllae uero siliam, quae Miloni nupsit, quis nescit Corneliam fuisse , cum eadem tamen Fausta uocaretur ' quid Orestilla, a Coelio, ct Sallustio , quid Laterensis, a
Valerio Max. lib. II x. cap. 2.nominata , non aperte cognomen erirnam a nominibra omnes appellatas , ut Valeria, Terratia, Rullia , fatis in ter omnes connat . mec vero Taulla eadem est, quae Sosia uocatur ep. 8. lib. XI. eadem. pag. 262 NONDUM retulerat. l nondum retulerat, ad quos reserendum erat, de nouis nupt s. de diuortio retulisset, antequam fieret. EFISTOLA. IIX pag. 261
M. TvCC i VM , accusatorem suum &c lhuius loci sensum, etsi obscurissimus es, tame declarare conabimur. Reorum caussae ordine agebantur . nam quae tempore prior fuerat, eius prior is locus
102쪽
IN. LIBRUM. IIX Io 3lo M erat. excipiebantur tamen eae caussae, quae
cum caussiam iudicatis coniunctionem aliquam habebant, ut earum quasi appendices quaedam πι-derentur . eiusmodi enim causis, etiam si post multas alias delatae essent, tamen primus locus erat constitutus. itaque in oratione pro Cluentio, Fabricium, inquit, reum statim fecit; utq. ei locu priamus constitzeretur, propter.caussae coniunctionem impetrauit. Tropter caussae coniunctionem, in- qait, quod Fabricii caussa eadem erat, quae Scamandri, qui antea condemnatus erat . ct iis vaeadem oratione: Apud eosdem iudices reus est β-ctuta Oppianicua, cum is duobus praeiudicijs iam damnatra esse ab iisdem autem iudicibus locus ei primus est constitutus. Hoc ideo ictum est, quod Oppianici causia coniunctionem habebat cum Fabrici' , O Scamandri caussa, quos iudices iam damnauerant. Excipiebanturietiam caussae deui,
quae primo loco agebantur, reiectis alijs caussis, qκae tempore priores fuerant . sic Milonis caussa, quod erat de vi, extra ordinem es acta sic M. Coelius,cum Atratini patrem de ambitu reum fecisset, de ui postea accusatus, caussam ipse prior dicere coactus est . sic etiam C . Sempronius cum a M. ccio esset accusatus, ct caussam suam eo anno nollet agi, forte, quod ex ijs, qui tunc iudices erant , complures sibi insensios intelligeret) accusauit a cusatorem suum lege Plotia de vi, eo consilio, ut , laterposita extraorcinaria caussa, tempus terer g tur,
103쪽
Io S C ri O L I Atur, ct suae caussiae iudicium, cum eius agendae spatium non esset, in annum sequentem necessorio reficeretur. Extraordinarius autem reus is dicebatur , cuius caussa non ordine, ut aliae caussae , sed primo loco semper ageretur, ct inde extrao dinaria caussa quae statim ante omnes caussas ageretur, ut cum erat de ui, uel coniunctionem habebat cum aliqua caussa ante iudicata. eadem. pag. 263 S i Q v I D iniuriis suis esset , quod V
storius teneret. l cum sit huius loci mihi quidem perdiscitis intelligentia , a duobus ueteribus libris, uno Sigonis, altero meo, discedendum non putaui: ut sit, quo niti coniectura post, si quis ingenio ueritatem uestigare uoluerit. quod si ex bis uerbis aliquam omnino cogar elicere sententiam interpretabor hoc modo: Tibi pro beneficio dedit,si
quid esset iniurijs suis, ides , si quid esset suo da
mno, suaque inruria, quod Vestorira teneret. quasi ademptum sibi aliquid , ac teneri a Vestorio diceret , quod aliqua elua iniuriasieret . nam ut, muria, interdum adverbij loco ponimus, ut, Iniuria 'cis hoc: sic uidetur pronomen addi posse, ut dicatur, Iniuria mea facis hoc: quemadmodum, Ingratijs, ct Ingratiis tuis , Merito, O Merito meo ueteres dicebant. Paullo aθerius hoc est , aliquis dicet. quis negat e uerum hanc aPperitatem Coelius amauit. Tres praeterea minime
recentes libri pro, Si quid , habent, Si quod r
104쪽
IN. LIBRUM. IIX O sduo, Quo Vestorius. Quod autem pro, Iniurijs suis, in quo mei quidem scripti libri omnes consentiunt, nonnulli reposuere , Iuris sui: commenticium D picor, ct eo magis, quod ijdem , Iniurijs suis, esse in suo illo peruetere libro , editu antea, ut ipsi uocarunt, castigationibus indic erant: nec tamen huius postea mutationis caligam osten
eadem. pag. 263A E ino numero I aequo sententiarum numero reua absoluebatur. habendam scilicet immanitatis rationem ueteres illi legum latores censuerunt; ut, in re dubia, ad misericordiam inclinatio feret. testem habeo Ciceronem in Oxatione pro Cluentio. In consilium,inquit, ituri erant iudices triginta, ct duo. sentem is decem, O sex absolutio confici poterat. Confirmat in Murio Plu
μον. Hoc Laterensis ignorans, cum absolutum Seruilium, ob sententiarum paritatem pronariciare deberet, non pronuntiauit absolutum neque de sententiarum numero mentionem fecit, sed, cum tres ordines, senatus, equites, tribuni aerarij lege Amrelia iudicarent, ordinuci iudicia exposuit; quia bus absolutum Seruilium, haec infra uerba demo-srant, Pro absoluto Seruilius haberi coeptus. in quo geminus Laterensis error agnoscitur, primu , quod aequo sententiara numero absolui reum ignorauit ; deinde, quod in absoluendo , aut condo ando
105쪽
1o 6ω s c Η o L I Amnando habuam ordinum ratione arbitratus est; ut, quem ordines duo absoluissent, aut damnassent, is absolutus,aut damnatus putaretur: cum non intelligeret accidere posse, ut, a duobus ordinibus absolutus reus, tamen damnaretur, ex uniuerso sententiarum numero, quarum maior pars uel salutem reo , uel poenam asserebat. exempli gratia, senatores reum absoluunt, item equites, sed utrique paucis sententiis: tribuni aerari, omnes, plerique condemnant. quis non uidet absolui reum ,s ordinum potius, quam sententiarum , ratio ducatar P contra tamen accidit: nam sententiae numerabantur,separatim quidem primo cuiusque ordinis, sed ut mox summa feret ex cumibus: qKcrum maiorem numerum uel absolutio rei, vel ca- Iamitas consequebatur. quodne putetur a coniectura ductum, quae saepe, tamquam in lubrico posita , ad Hi a prolabitur; praeclarum contra ordines fui ita loquaru pro sententijs habemus exemplum in utilissimo Pediani commentario : in quo
damnatus a duobus ordinabus L. Saufeius, ex numero tamen sententiarum impunitatem assequitur. verba recitemus. Defenderunt Saufeium M. Cicero , M. Coelius; obtigueruntque ut una sente tia absolueretur . condemnauerunt senatores decem , absoluerunt octo et condemnauerunt equites nouem, absoluerunt octo: sed ex tribunis aerariis decem absoluerunt, sex condemnauerunt. Alte- .rumsuccurrit exemplum in v. s. lib. a. ad fratre .
106쪽
nam de Sex. Clodio absoluto significans, Tres, ait, ei sententiae taeterrimae in consilio defuerunt subiungit autem: Senatorum urna copiose absoluit et equitum adaequauit: tribuni aerari, condemnarunt . Ex quo patet, si ordines considerentur, dumbium esse iudicii exitum ; cum uirus absoluat, a
ter condemnet, tertiuU aequo sententiarum num ro nihil decernat. numeratis autem senatorum, ac
tribunoru sententijs, ouam equitum pares fuere9 uicit tribus sentcntiis ea pars, quae absoluebat:qHsenatores diuere: diae t enim, Senatorum urna copiose absoluit. Quid ' i se Coelitu non idem ostendit, uerbis ex te id capite uno, ct centesimo recitatisρ Ouod eorum iudicum maior pars iudicari id ius, ratumque esto.
EMIssARio est faetiis. I in antiquo libro Mediceae bibliothecae, O in duobura praeterea, Petri Tembi , ct Vbal lini Bandinelli , legitur, Emissa ru stetio facitin. fortasse corrigendum, Emiffario, S. Tittio factus: ut existimat amicissmus meus. Tettios autem oe libertos, ct anticos Claudiorum fuisse, in qua gente erat Appius , ostendiς Asconius , .ubi in oratione pro Milone illum locum explanat. Haec insidiata Pompeio es. quamquam ibi tantum de Damione Clodii liberto loquitur . sed Damionem Tettiae gentis fuisse oΩenditur in lib. . ad Att. h. 3 . itaque hic Coeliud, de Appio loquens, Accusatu inquit, est a quodam suo emissario Sex.
107쪽
Nettio. nam cum, Sextus, antiqui significare u lebant , vel Sex. scribebant, uel S. sta patebit oeuera lectio, ct sentenora. quo quidem eo magis inclino , quod etiam in libro peruetere Caroli Sigs-nj scriptum uideo, omissa rustelior ut in hac uarietate augeatur mendis picio, ct ad ueritatem imdagandam quas latior uia patefiat. eadem. pag. 26 V t L 11 Vs i antiqua familia, primis fere temporibus a Liuio nominata. Annales dicti, ab eo, qui legem tulit, quo anno magistratus capere liceret. milium Annalem Cicero etiam memorat in oratione pro Fundanio apud Priscianum l. 6. Antea in omnibus impros, Iulius. primi nos reposuimus, Villius. eadem. pag. 26 P o M.t tribus Pomptina fuit. nam ex x x x Vtribubus, aliquam, ut inquit Pedianus, necesse erat, cuiuscumque esset ordinis , ciuis Romus obtineret. is autem otendebatur a praenomine βο , a nomine, onomine autem familia significatur in a patris praenomine, a tribu, a cognomine, ut Fbiasippica i x. Ser. Sulpicius Q F. Lemonia Rufus . Lemonia enim tribus est ablativi casus e ut sit ex Lemonia, ut inquit Asconius . in lapidibus autem antiquis fere semper , in libris aliquando prioribus tantummodo litteris significari tribus animaduem ira, ut in hoc S. C. ubi enim legitur, Pom. me
dum est, Tomptinam intelligi: ubi Pop. Topi
108쪽
sam; ubi Fup. Pupiniam : ubi An. Aniensiem rquod cum antea non esset exploratum pro An. capito, duabus uocitus cossiiunctis legebant Ame ito: Bernardinus autem Rutilius is suis annotationibuῬ credidit, antiquo notas se se, quae si-rnificarent, Ateij nepos. in quo quam decep:
sit, non attinet dicere.si enim ab auo Hirtaedus aliquis erat, non ab eius nomine, sed a praenomine ostendebatur. sed incidit in erris , quia tribum Aniens m non agnouit, quae duabus modo litteris , ut iam ori , scripta fuerat . quae me ratio mouit , ut ubi , Puplarrus, uno tantum uerbo antea lex batur , duobus in no tro libroscriberem, Pup.ratim rua. idest Supinia Hirrus. tribus enim ante cognomen ponebatur, ut O hic, ct alibi licet uidere. VAoniam autem hanc tribuum cognationem no ita
sacalem esse perspicimus, cnam ct VolaterranM , est Alexander, qui dies Geniales scripsit, O alii ,
quos non necesse est commemorare, parum videntur in suis libris earum numerum, oe nomina te nullse) studiosis non fore prorsus inutile , aut cundum arbitramur , si, quae in hanc rationem dispersa in ueterum monumentis leguntur, coacta huc asseramus. quae cum olim scripserim adolescens, cum haec noua uidebantur; nunc eadem , correctione quadam, breuis e colligam . Fuerunt igitur Romanae tribus omnino xxxv. quarum nomina infra scripsimus, ct scriptores alia
uot , qui de ijs locun sunt, apposuimus , ut inde facillar
109쪽
IIo fC- ΠΟLIA facilior earum, ac certior unicuique cognitio sit. A EM. uel, A E M l. Aemilia. Cicero ad Atrilib. i i . Liuius l. xxx is x. antiquae urbis inseriptiones T JANr. Aniensis . Cicero pro Plancio, tali. -- L x. antiquae urbis inscript. isO : I7 1 : crin ii. Petri Appiani de inscriptionibus antiquis tostis orbis,' ARN. uel, ARNI EN . Amiensis. cicero in agraria ii . in Tullum, Liu. lib. v i. oe lib.xx I x. ubi corrupte legi putamus Narniensis. nam lapis antiquus, quem Musint f in Templi parietibus uia . dimres , expressam Ansiensis mentionem cou- ς
CLV. uel, CLus T. Clustumina. Cicero pro Plan . Rcio, pro Balbo, antiquae urb. inscr. ρC o L. Collina . Varro lib. 1 v. de ling. Lat. Pli intra lib.x II X c. ιρ. II I. Festua, antiquae urb.insiri ἐa7. 99. I 2C .liber Appiam Iio. COR. Cornelia. Liuius lib. xxxi ix. antiquae burbinsir. 29. REs vel , Ex FAGina. Varro lib. 1x. de si ling. Lat. Plinius lib. x ii x. cap. i t r. Fes , anti- duquae urb. inscr. 7 V. Ess praeterea in aedibus uiri a.
optimi, ualdeque eruditi, Gentilis Delphinil Romani fragmentum antiqui lapidis cum hac tribu. l.
110쪽
Uius in Augusto, antiquae urb. inscr. 6i.7 3. 7 6. Petri Appiani lib. 62. 66. 331. 343
F A L . Falerina. Liuius lib. I x. in libro Appiani I O s. Ia o. est Neapoli antiquus lapis est ita inscri
69. est,pro Galeria entur Galerius.sed corrigendus locus est ex antiquo libro auunculi mei Fram cisci Asidam. antiquae urb. insi. 89. I 42. IJ9: liber Appiani r . I S.I6. I9.2 I 22. HO R. ue , H O R AT. Horatia. Scriptum iri libris de hac tribu nihil est:in L idibus tamen sae Penominatur. deductam satis costat a uetere familia
patricia, ut alias non pauco. LEM. Lemonia. Cicero pro Flancio, nil. Ix. FeIlus, antiquae urb. ins. 9 I: ISI: MAEC. Maecia. Hanc in antiquis lapidibus duobus inuenimus: C. OCTAVIO . C. F. MAEC. VERO. C. HERBA CIO . MAEC. ROMANO. in
libris quinqu es nominatam obseruauimus, a Tultilo lib. i v. ad Att. . I .a Liuio li. I Ix.σ xx I x. a Valerio Max. li. 2.cap. I v.a Feso. MEN. Mentina. Cic. l. x O i. m. a. e. 9. Iosephus