장음표시 사용
11쪽
Germanorum splendorem atque dignitatem pertinere possent. - ex remotissimis etiam antiquitatis latebris erueret atque vindicaret. Testis hac in te esse potest laboriosulimum illius, quod sub titulo γὶ Germaniae antiquae publicavit, opus, ubi de Germaniae limitibus ac terminis, dein gentis ipsius habitu aecultu, religione, pietate, armis, iure, oppidis ac populis diversis prolixe .cgit, ac singula optimorum scriptorum testim niis confirmavit, ita, ut inter illos, qui Taciti Germaniam suis commentariis illustrarunt, Principem sine dubio locum obtineat. Omitto alia in Historia Germaniae, praesertim antiqua,
gariam et Bohemiam petebat, hoc simum sexcentesimum vigc smo teriaque itinere consecto , tandem et initio diim obiit supremum, duos post Seotiam, Britanniam, i GaIliam .etiis liberos, sed in paupertate relinia
Italiam se conferebat, quam ultimamiquem. .Confer. DAN. HEINSu orati
et pedibus aliquando , omnes anti- vem , in obitum Cloveri anno i6axquitatum latebras ibi diligenter per-ihabitam, apud HENNiNGvΜ wiTTETcrutando , peragrasse dicitur, ne in meWoriis Philosophuruis pag. Ho. forte quidquam ex iis, quae essent CASPAR. SC OPPIvM in paradoxis limis scitu ae notatu digna, ipsi incogni-o.rariis p. 66. IOB. NAGlRvΜ in Eponristum remaneret. Qia occasone cum mologio cratico p. s. ri Ni . mTis vir eeleberrimus in familiaritatem Iu. TE in Diario Biographieo tom. I. assi Iosephi Maligeri venisset,Autor hic an. Ioah a 3 . Decemlu . PAυL. RENE fuit illi, ut totum se inposterum da- RVM in theatro virorum eruditione es
ret is Geographi e studio, pos habita rorum, in vita Philippi citiveri, p. iueis.
inas. sumptus peregrinationis porroieri os lems, epis. CCXXII. p aost. huie suppeditate denegante, ilitiae et epis. DLXXIX. p. 94o. THOMAH. ob id iam nomen dare is necesse ha, CRENivΜ in animadveνs philaleg. et bebat, varias ah hoc tempore cata ibistoricis, po t. XV. p. IIo. et CHARlismitates et penuriam, ad Auam miti- TivΜ de viris eruditis Gedani ortis, p. sandam adolescentes quosdam pri j2s. e e q. 'vatim erudire coepi , expertus. Tot cyὶ Est haec CL cvERi Germania anaitaque miseriis atque aerumnis, qui- ιiqua in tres libros distributa, edita- hus tum premebarur, cum se tandemsque Lugd. Batav. i&6. i. ae deinexplieassci. quieti se dare c.nsilium an . l624. et an. ι63o. ibidem recusa.
mm inibat, certum abhine domici- Accessit illi eiusdem d seripito Vis. lium apud Belgi, et qui4em Leidae,sdeticiae et Norici, liber plane egre celeberrima illa Mutarum se con-lgius, maximeque in Historia Germastituens, ubi etiam anno puum ille, i nica utilis.
12쪽
OB Eodem summa eruditione elaborata E) scripta, quaeque aciem probant atque. Confirmant. Haud me quidem fugit, fuisset aa nonnullos, qui celeberrimum virum ob nimiam, qua
m Pertinet hue erudita CLvvERI MYqwsitis de Framis etFraneia,et in priom is uiusdem insignis commentarius de lsa it ara Rbent ameis ostiisque, et popa Irs qtion in aecolentibus, edit. Lugd. Data V. I 6M, 4. Quod ultimum scri-vium ansam dedit eruditis illis eon. teritionibus . inter ipsum et Io. ISA-ClvM PONTANUM brevi post ortis. Nam eum hie laudato eommentario dein opponeret suas κνωριationes chorograpbienae de Rbeni divorιiis alisque ostiι3 earumque accolu populis, edit. Anis elo d. ιε 14. t. responclit ei CLOKnus in Germania avtiqua lib. II. cap. o. p. 339. et seqq. Verum PoNTANus, hae responsione non Oontentus, an no sequenti rasi . disceptationum ebo inrographiearum nevam Saliogen edebat, et qua finis simul fuit impositus controversae isti literatae. Neque a no
bis hie silentio practereundum est - egregium illud ae plane ineomparabile μοERI opus, quod sub titulo, Ilaim antiqua, eum Sicilia, cosea et Sardinia , duobus voluminibus an. Ioa . Lugduni Batav. in s. prodiit, et de summa eruditione aeque ae stupenda viri eeleberrimi lectione satis superque testatur. εal Horum praeeipuus est lava ookoTius, in literis, ad D. Isiaciam Pon.
spexi, πεn possem uon probare Hligentiam quae egregii ali nid μυι parta-νire, ubi vires μαε costuens uni operia ituri Caereν - es aliquid remi. uidetur de ferocia , quae in Iiberi Maeri, in commentario illo, de ubbus Rheni alveis die. antehae edi,
apparebat. multum lainen audaciae
retinet. Cuias insigne documentum est. quod saepe voces aeolet, aut immatur,
alias magna eum tenet prurigo. suem morbaem eo parieatius in uso, eaer viavunt, ferre debent, quoa caesar, quod Strabo, aliique praesunt i aucteres faue ab illa sepivae ignorantiae
aguntur rei, eum quibus uua culpat Iid ues o mihi videtur esse laudari. Emi
haec epistola inter epistolas Hriovis
Grotii, quae coniunctim Amstelois dami an. 3687. in L prodierunt, inaneudice num. XI. p. 7ys. et in AN To-Nii MATTHAEI SFrige episeola um,
Lugduni Batav. ι69s. 8. una cum An dri Alciati contra vitam monasticam
1 epistola edita, num. XLVII p. 132. etl seqq. Iungenda sunt modo allatis ex Grotio et illa, quae apud eundem i. proletomeau ad resoriam Gothorum. Vandalorum et Lovgobardorum tedit. Ams cIod. νεss, 3.3 p. 7. hane in rem luguntur: Cuius Germaniae descriptoris, scilicet Cluveri ego aellex. tiam et eruditionem sic lare . ni suis eiam tamen, spernentusaepesinentifrino fatis argumento cod/cum aucto ritatem, consensumque vetusatis, eιaeceptas ab nuimis 'cum famas, mutitaque singentis ex inanibas valde eome auris, nec probaverim vvqnam, nee probaturus. quod semel mihi de isto, etsi plurimis contradicendo necessitatem uois his sa tu eant rediceremus imposiat, praefanda in censui. gratiam caeteroqui ei pro Iabore, ubi ueque studiis, neque
13쪽
an corrigendis veterum scriptorum locis fuit usus, libertatem reprehenderunt, idque iure, neque ego eum ab erroribus omnino liberum pronunciabo, quae tamen haud impediunt, quominus is in huius doctrinae genere princeps sit dicendus, ma- Ni mecum omnibus aliis, qui smili cum eodem labore sunt peris functi, et ingenii viribus, ct in iudicando vi summa, ac deni-gae ruin, quae in laudato opere protulit, copia atque excel-ntia longe multumque antecellat. Eodem fere temporc CHRISTOPHORI COLERI , Ilarium in Academia Altorfina buὶ Profes
soris, lati et Philalogi celeberrimi, doctissimum in Tacitum du
moribus Germanorum commentarium cc prodii me constat, qui sane eo magis aesti andus est, quo maiorem in hoc curam adhibuit Auctor, ut non solum loca ibi dissiciliora atque depravata rite explicaret, emendaret ac restitueret, sed et ea, quae de Germanis tradidit Tacitus, ex aliis Icriptoribus, tam Gra
sus reddere. Et p. n. ibidem voeat Clu. verum virum doctam sane , fumire confidentem, item, intrepidum omni. iam, quae ipse eostibita I ut, asseveratorem, et sub antiquae Germasiae titula movatorem maximum; p. a. Addo adhue iudicium, quod de CluvernNADR. UALESivs in praefarione ad πο- sitiam Galvartim rulit sequentibus verbis: Saepe , inquit, miratus sum,Pbilippum Cumisium, donum gravem eve Geographnin, prisci geηtibus Ger. maniae, vagis etfaes nititare solitis,
Dum sngulis agrum, sua semina, mon. res suos aestuas eo si evire attribuisse, Mi plus quum I vius ae Taetius scire sidere ino tanquam ipse Principiatu Augusti Cassiaris natην est eximiuio et mi enser, qui totam, quam longa es,
Germaniam et sit gularum ce huiυν δε- νtim eius populorum situs sua decem. peda metiretur. Cum his conferri me. Tentur GUiL. TvRCRivs pn Dissert. Ae
que notantes uterque Cluverum ob studiun novitatis, et in eorrigendis antiquis scriptoribus audaeiam in gentem. Cauterum et plagii, qualoab eruditis hau 1 raro eommitti solet, reum fecit Cluverum THOMAS CRE-
Nivs ia Dissertatione epistolica de furi. bus librariis p. 47. et 48. sed frustra, cum potius is semper et ubique sonares, ex quibus sua desumptit, diligenter ae fideIiter indieavorit, ut tam ceam alia argumenta, quae ad ei asindem desentionem simul faciunt, iamque a TENEELio in Bibliotbeea curiossalom. II. p. 4M. fuerunt hune in finem allata.
bbὶ confer de hoe Christoph. Co.
14쪽
eis, quam Latinis, illustraret, ipsosque Germanorum more ac instituta cum aliarum gentium mori bias semper conferret. Neque a ine silentio hic praetereundus cst ddὶ M YTHrAS BER-NEGGEnus, Historiarum in Academia Argentinensi quondam Professor, cuius cxtant ee) Qua Mones ex Taciti Germania oriricola miselganeae, multa industria et eruditione consectae, quanquam in his vir celeberrimus magis deco fuerit solicitus, quo notata a Tacito secundum praecepta Politicorum ex aminaret, atque exemplis, ex Historia, tam Romana, quam Graeca desumptis, collustraret, quam ut eodem duce antiquutates Germaniae erueret et exponeret. In primis vero hac in parte multum debet orbis literatus IIERONNO CONRINGio, re rum ut antiquitatum Germanicarum solertist imo indagatorsime oui non modo ipsum Taciti de mori hus Germanorum im, ope et fide optimorum codicum emendatum, iΙ edidit, ita et notis, criticis tamen, eundem auxit, additis Gmul ex Iulio Caesare, Strabone, Pomponio Mela, Solim, Plinio: Holemaeo et Ammiano Marcellino excerptis, Germaniae anti
quae starum egregie illustrantibus, ita, ut omnia, quae de hoe in laudatis scriptoribus passim Ieguntur, illie eoi Iecta coniunctaque deprehendantur. Ilquod sane non potest non pergratum, perque acceptum esse iis, qui, sumptibus ad id neeessariis destituti, eo impeHuntur, quo minus tot fibi scripto-jes comparare queant. Exemplum Conringit in hoe secutus esse videtur CEDRGlvs CAI PAR kiRCHΜAa E. Rus, Prosessor Witten bergensis, qui brevi post insignem ad Taeiti Germaniam ggὶ commentarium, in quo mulaeae erudi-dd Vitam Perneggeri describit
mam editioncm mox anno 632.secun da, et an. 36 8. ibidem fertia secutae sunt. Faciunt hue etiam t o INc I
de antiguistinoso tu H I adii et viei. viae eoni auro erit. Helim stadii 166s, iten . illius de Habitur eorρον um Gerinulanbrtim antiqui ae cost eausis liber gularis, ex edit. rertia uel insta dill666, . ac denique eiusdem Dissert. deII. Meeri mannato insitutoque tribuis i republico antiqua veterum Germanorm
15쪽
tae pariter ac fructuosae observationes continentur, publicavit. Quare etiam vir celeberrimus. o. FRιDERICvs GRO Novius, quippe de illarum gi. pnitate atque praestantia omnino ecrius, haud dubitavit multas ex iis diminserere elegantissimae illi operum Taciti edition re, quae, tist clarorum virorum eommentariis doctissimis aucta, seculo superiore hh exeunte i psius cura in lucem prodire coepit. Sunt porro in hane claslem etiam referenis di GARRi EI, ACELLEY et C TRlACvs LENTvLus, quo in ille ii politico .pbi.
lologicos discursus, hie kkb eo minentarios politieοι ad eundem Taciti libel- um ei rea medium superioris seculi edidit. Ad priorem quod attinet, fate. ii quidem eo gor, haud satis secisse eum in dictis Dis eursibus expectationi et desiderio Lectoris, in leti Ra tamen studium ae diligentia Auctoris in hoc venit laudanda. Quicquid vero in Lovinii commentariis desiderari posset, est. quod multa ibi, quaa tamen ad illustiationetri Taciti nihil plane faciunt, im- miseeat, omissis rebus magis utilibus, et instituto ipsus convenientibus. Nee denique ulli sorte ignotum est, quid in huius doctrinae genere praestiterit GEn G .sLHELMvs LEIANI Tius, Vir ut ineredibili diligentia, se a certi ino ingenio, et summa iudieandi prudentia, exquisitissimaque rerum et antiquitatum Germanicarum scientia, omnes laudes complexus. Nam cum is sub initium huius seeuli Ilὶ seriptores, rerum Brunsvieensium illustiationi inservientes, publici i uris faceret, plaeuit tum Viro summo huis ius eoilectionis minὶ Tomo primo excerpta veterum Auctorum, inque his Taciti tuam, de populis, ad Albim et Visurgim olim habitantibus, insere. ra, eademque variis luculentis observationibus illustrare, ut vel inde, etiamsi alia, quae tamen adsunsi de si curent testimonia, iam satis omnibus de incomparabili prorsusque singulari illius in Historia Germani ea peritia constare possit. Ultimus ex iis, qui ad Taciti Germaniam sunt eommentati.
est TETTLRus, cuius tamen nn notis facile carere poterunt illi, qui antea audatos in Taetrum commentarios, vel saltim praeeipuos eorum possidenti sum illae ex his pleraque ex parte sint excerptae atque collectae, ideoque auctor earundem potius colles ciri I quam commentatoris nomen mereri videatur. Tandum vero modias stribundi ae finis mihi eo nitituendus, ne orae alii mihi obuetant, me limites huius Praefationis transiisse. Caeterum, ea, quae fucrunt allata, Tibi, Lector Humanis lime, non ingratissuria fore, me spes aequitatis, et fiducia laboris non prorsus inutilis, et honesti. pr fecto consilii, b aeqiae mentis conscientia sustentat prorsus ut magnopere consolatur. Interim Vale, et alia adhuc Strauchiana seripta a nobis brevi expecta, Pracsin t ibus vero feliciter ac prospere utere.
da obus voluminibus. iii edit. Sorae 6 6, 3.
λhi edit. Marpurgi 3666, 3.lla Constat haec collectio Leibni. lana tribus tomis, quorum prunus
Hano verae in f est impressus. mm pag. 1. osque ad pag. 7 3. ibia
16쪽
Gmelii Desti δε Moribin Germanorum Capita
Indigenae qui sint; & Germanos esse
gntiles, incerti originis suae, plerique persuasi, Genilla, hoc
liomines cum caeteris animantibus, non a Deo minem ex conditos, scde terra cum plantis ortos fuisse. terra non Notum cst illud ex Diodoro Siculo lib. r. p. . Crearum: sea
.c. Euripidis, qui Anaxagorae Physici stat discipulus, Me. 'aralippar . - - . M.
17쪽
Adde Horat. r. Sat. s. a versu: cum prorepserum sec. Aristotelem lib. 3. de generat. anim. c. ult. Nonium in Mi-ιam, ubi ait ex Varrone, Empedoclem homines natos ex terra, ut Blitum statuisse. Ovidius lib. Transform. r. Natis homo es, siue hune diuino semine fecit. Ilis opifex rerum, mundi melioris origo, Sive recens tellas, Feductaque nuper ab alis AEthere cognati servabat femina caeli. Et fidem huius opinionis facturus Diodorus clib. r. p. 1. a gumentum ex muribus AEgypti sumit. In Thebaide enim Eripti, quo temPore Nilus exundat, tellure humectata, & a sole calefacta, inde superficie putrescente coe iam innumerabilem murium gigni. i. Deinde ex victu primorum hominum cum bestiis communi communem utriusque speciei ortum colligit. Etenim homines primitus natos vitam inconditam & helluinam egisse, marsim ad pascua exisse, herbas ac sponte natos arborum fructus comedisse. Vide lod. d loe. Et hinc illae de antiquitate originis ZZgyptiorum cum Scythis, apud Justin. lib. a. c. r. Ammiis
Mem de Ger II. Idem de Germanis tradit Tacitur, non univem ' ψ Ny sis sed conditore primo, ex quo generatos reliquos agn .ut Aiu' scit. Tantum enim Tuistonem terra editum carminibus celebrari ait; Mannum autem ejus filium. c a. Filium ve-Uoeis, Indi ro nemo appellet, terra editum. Sed & accedit, quod senae, expli. Germanos indigenas vocat. Qnod genitos in solo, non eis. ex solo notat. Graeci άυ όχθονας appellant. Eodem v Cabulo ἀπο των γν1 γενων discementes Hesychius : άυώ. ἐντο ιος ἐγγώρυγ, πολίτης Item: ἀ-οχΘοm ἔδεα γη η τοπω ο Mim. Athenienses ἀυτόχθειας sese esse iactitabist, qui γηγενῶς non crat, Sic Cres, Curetum Rex indigena I sieronymo, & Macriano Heracleoti usurpatur, non utique e terra, sed Jove & Ida nympha natus, ut Stephanus isti ve is Hermolaus ByZantius est, Eugenii in Sch lassicctabo tradit: Vide Sahms in SoLP. ID. C. . III. Indigenas ergo Germanos creden eos non e re
1a, cum Cadmea gente, prodiisse autumat: quod mi- Dipiti od by Coral
18쪽
ni me aliarum gentium adventibus Schospitiis mixtos, 54utc. . loquitur, nullis aliis aliarum nationum connubiis infectos, propriam , & sinceram, & tantum sibi similein gentem exstitisse arbitratur. Hocque lignificatu convenae populo, &, ut Iustinus loquitur, pallim collectae populi
colluviei, quae migratione instar coloniae has terras occu-Parit, opponit: Mon vero terra editis. Secus atque eXPO-nunt Iod. Wil lich com. c. I. σPhit Clari Germ. aut. lib. r.eas. M v. IM. IV. Rationes, quibus probet Germanos nulla demi Ratione, Τ grationis societate inita in hoc solo appulille, Tacito sunt. et tinea
II. Defectus causae impellentis, quod Germania informis terris, aspera coelo, tristis cultu aspectuque. III. Auctoritas veterum, & fides instrumentorti in Germanicorum, nempe carminum, quod unum apud Germanos inemoriae &Unalium genus. Denique id colligit - μώων, ab habitu corporis omnibus eo clem.
CAPUT ILEx vehiculis Quibus peregrinantes usi olim, indigenae esse Germani probantur.
ΡRimum ad umentum pro indigenisGermanis a dese- Gefmiai
ctia necessarii in Germaniam penetrandi instrum en- e lassibus ea tiareessit Cornelius. Classibus enim plerumque ad-ruc uni. Vectos, qui mutare sedes quaesierint vel Tacito credi pat Lis sit,us sit, ut nulla ejus supersint testimonia. At cum historia 'ia ες 'tantum non omnis ut testis locuples, operosa probatione supersedemus. Hoc tantum adjicio, hinc factum esse, ut signis advenarum antiquitus navis adderetur, argumen' Alvenarem tum hospitis ex instrumento peregrinationis. Ita Janus signum. Na. in numismatis antiquis pictus, & causam Naso refert in ad- d. ventum Saturni in Italiam, regnante Iano, sui ob hospitis honorem naviae, qua advectus fuerat, depingi fecit. v ast. Λ a l. v. H Diuitiaco by Corale
19쪽
.f. a Plutareh. qq. R. t. & advectam Isidis religionem peregrinam adSuevos ex signo in modum liburnae figurato, conjicit auctor noster infra c. II. vid. Peutinger Serm conuiuaLDDp. apud Goldastu in Polit. Imperii. Hac itaque, tanquam propositione praestructa, adiutat auctor, o Mnu in Germanicum, suo etiam tum aevo raris navibus aditum, ut concludat, multo minus antiquitus, in profunda navigandi imperitia, marisque ignorantia & nondum ita instructare navali immensum, & quasi ex industria navi-αbus adversum insensumque Oceanum sentatum
II. Sed vero si maxime demus, audax omnia perpeti tenus mortale, cui robur & aes triplex circa pectus, nectagilem truci commisisse pelago nostro ratem, ut loquitur poeta, reveritum fuisse; Qua vero spe commodi Germaniam petierint3 Informem terris, asperam Coelo, tristem cultu adspectuque, silvis horridam, paludibus scedam Plerumque enim, ut Seneca habet ad Helv. c. g. sertilis orae S in majus laudatae sama homines suis domibus excivita Lydus & Tyrrhenus sterilitate frugum compulsi sortiti
sunt, uter cum parte multitudinis patria decederet. Pa- Ter cul. , . Gallorum gentem dulcedine frugum, maxim que vini voluptate captam AIpes transiisse, Livius testatur Lib. s, A. Cimbri, cum terras eorum inundasset Oceanus, novas sedes toto orbe quaerebant. Flor. 3. 3. Adde Cerealis orationem apud Tacit. ψ. hi . N. adsis.Ea facere huc, quod docti observant,exPeuceri T. Ricliter axumlolui.Vide usi plures migrationes a locis magis septemtrionalibus in o Casum factas, quam ex occasu in orientem, nedum ita se-
Oisaias in Germaniam ex cultiori terra nem In facile
20쪽
facile deduxisse gentem, postquam probabili uno a gumento ostonderat Cornelius , jam ad monumenta ἀγρα*α gentis ipsius devenit. Verba ita habent . Celebrant carminibus antiquis quod unum apud illos memoriae Sta Italium genus est)Tuilconem Deum terra editum &filium Mannum, originem gentis, conditoresque. II. Ergo ad carmina ratiqua, quasi quaedam priscorum Instem' ista instrumenta, sed non scripta, provocat. Quippe unum gen- η' 'r Px , tis & memoriae ct annalitam genus. Vbi memoriae appellam, M.tione procul dubio commentarios rerum gestarum Intelli 'monum. Igit, vel ephemerides. Sic enim Suetonius: AUs tutum me- tis. moriam vitae prosa oratione composui e Claud. r. Et Tertullianus aduerfn .c. r. se cudum memorimpopula udae rum, relicto DLO idolis suis servivite Et inter ossicia domus Augustae, memoriae magister & memoriales, hemque adiutores a memoria Viae Salmas m Alex. Hist. Aug. ut OVopisc. p. Mi. qui ad memoriae ossicium apparebam. Vide Memoria is Gutherium lib. i. deos dom. Aug. c. 7. e. m. o. Et memoria, Meippus vel Columna mortui tumulo imposita, in qua el 'μ'gium ejus tumulo micrrptum visebatur, quod nomen, Pa- triam, remes, praemonem atem & similia continebat. Salinat. Sol. p. Dur. In annales autem res illii stres scribebantur. Disserentiam ostendit Tac. Lb. n. Ann. N. ora, inquit, Dimrensa secundum L. Pisone Cus Faaca memoria digω evenere, Vesi libeat laudandi undamentis O trabibus, quis molem am- uino lum ihi theatri apud campum Martis Caesar exstruxerat, volumina in plere cum ex indignitate P. R. repertumsit, res icta es annalibus, rasea actis diurnis mandare. III. Fuit autem hoc Germanis cum coeteris plerisque Monumenta gentibus commune, quod monumenta antiquissima ligato antiquissi-1ermonis genere com Eosita habuere. Prolixus est Strabo ut 2' ' ostendar prosa antiquiorem ligatam esse lib. r. p. m. M. Di ' 'Max. Tyrius oratione, qua Reticam laudat. ει recentioribus Cyraldus r. hist. poet. Et Plinius lib. s. c. a'. t. p. c. . prosae inventorem Cadmum Milesium alibi, alibi Pherecydem &Hecataeum, Porphyrius apud Suidam tradit Pherecydem QR pr mus. PrimRM . iussi συγγρα4 ην edidisse prosa oratione. Qua β. xliis