장음표시 사용
41쪽
Agrum eo. a m Uoo magis pecorum eurae, quain culturae agrorum D OGerma. animum applicuerint Germani, supra ex Tacitoni. dictum. Fuit tamen nec horum cultura nulla, s cus atque Strabo tradit, libro VII. Quod Tacitur c. νδ. stendit. Ubi initio studium agri colendi non omnino, sed οὐ λογω συγκροσεος, negat, & paulo post hanc curam scemia Ed nis, senibusque S infirmissimo cuique transscribit. Et ita capiendus quoque Caesar, qui dum agri culturae non studema sun reait, exemphasi S proprietate verbi, de praecipua&unufiuctuario, xa hac cura loquitur. Non tamen proprietatis lure&do- V m p μ' minii, singularis: Sed velut usu fiuctuario, aut mancipum
Py xym iv φ rei universitatis fructus fecere tuos. Testis est Caesar, IRB. G. Privati aes parati agri apud eos nihil est. Et Corne-
Mutariarit e, Ilus noster: viri pro numero cultortim ab universis per vices η3M quotan occupantur, quos mox interse steundum dignationem partiun-
g iur quomodo haec per vices occupatio facta sueri ambigitur. II. Nobis non alia quaerenda videtur ratio, praeter hanc, quam Getis Horatius adsignat: Nec cultura placet longior annua , Defunctumque laboribus AEquali recreat Aorte vicari M. Firmat locus Caesaris, lib. IV ubi de Suevis: Centum pagoo dicuntur habere, ex quibus quotannis fingula miltia armσι rum bellandi causis Dis exflnibus educunt. Reliqui domi m nent, pro se atque iliis colunt. Hi invirem anno postin armis sunt, issi domi manent,sse neque agricultura, neque ratio at que u sis belli intermittitur. Itaque non dereliquit suos uni versitas agros, alterius pro vices pagi possessionem o Cupans: Sed unus idemque agor per vices possesiores mu-
. . ia lavit, unius tamen omnes pagi. i
.d. bum,qui ni Frugibus usos suisse, tam ad cibum, quam popanis diput tum Palam est. In cibo panes di pultes. Illos ex Ath Disitired by Cooste
42쪽
Raeo probamus, lib. IV. c. U. ἡ ωρη δ' εςι ἄρτοι uis ἐλίγοι - κρεα οέ πολλοι. p. VI. in f Pultes ex avena parari Germanis, non minus quam seri avenam miratur Plinius, lib. IA D Germaniae populi serunt avenam, neque alia pulto vivunt. Romanis vero avena pro vitio frumenti scit, ut idem Plibrius. Et Vir gilius: Romani ave Exspectataseges vanis elusit avenis, non se
Infelix Alium sesteriles dominamar menae. Symmachus; me rubigo aegerim obfuit, nec avena fruges
nec is. Turnebus M. N. c.ap. Hinc est, quod nihil de
ejus satione legatur apud Auctores Latinos, qui de agriculturae Et Servius ad Eclogam U. notat, in Thracia avenas . esse fructuosas. Graeci vero avenam fructuosam a sterili nomine distinguunt, hanc oώγα rex, illam fmμον appellantes. Dioscor. lib. a. c. IX. Via Salmas in Soliv. IV. Sed & hordeum & triticum satum fuisse constat,& hoc nomine frumenti Tacitum, ubi de potu nostratium agit, designare opinor. Et haec quidem agrorum cultura. Tacitus infra: Arva per annos mutaui in superes ager. Nec enim cum libernate se amplitudine soli labore contendunt, ut . pomaria conferant, ct prata siparent se hortus rigent. Itaque poma cibo non alia, quam agrestia tribuit, & frugis
rarum arborum impatientem terram memorat. Pomo rum autem nomen, modo latius modo strictius usurpant:
Quidam enim a nuce distinxerunt: Virgilius:
Sum nobis mitia poma - - - - Casaneque nuces.
Plerique exceptis nucibus, ficis & uvis omnes arborarios fructus poma nominarunt. Vide L aos. de T. S. Macrob. 2. Sotam. c. I . seqq. Ita Graeci-λιν modo de omni gQ-nere fructuum δεν, τ- usurpant, aliquando ad certam spe ciem restringunt. Hesyelitus: μῆλαναα ηας δενδρου καρπιους, H esτως- τῆς Et Tacitum de arborariis fructi- bus loqui, ut glandes non excludat, puto. V. De potu ita scribit Historicus noster: Potui humor sed&adpo. De horaeeo ct frumemo in quandam similitudinem uini comu- tum
43쪽
tur. Hunc potum, si non vino antiquiorem, quod temtat Cluverus, certe non multum recentiorem dixeris, &per omnes orbis partes bibitum. Adi, si placet, Cluverum lib. r. c. II. Diversa tulit veteribus quoque nomina. Plinius Las. ra. υ in occidentis populi sua ebrium fruge madida, pluribus modis per Gasitas, Hi 'animque nominibus aliis , sed ratione eadem. Hispani jam ct vetustatem ferre docuerunt. Nullaque in parte mundi cessat ebriet . Meros quippe hau--uius a p. an. riunt tales succos, nec diluendo, ut vina, mitigant. Athe-tiquos varia naeus Thracibus zρυτον dictum esse docet, L X, 1 . Zythus
nomin gyptiis, Celia &Ceria Hispanis, Cervesia Gallis, auctore Plinio LXXI. c. ult. JCtus Ulpianus, lib. u. ad Sabinum, ubi inquirens quid nomine vini veniat, excludit Zythum, camum Scervinam; Zythum ait, in quibusdam Provinciis ex tritico, vel ex hordeo, vel ex pane Confici. Cuja- ν. cius, perfectorum JCtorum ab occasu Romani Imperii primus & ultimus d. l. pro pane, legit panico, quod unquam quisquam ex pane fieri Zythum non audiverit. Alciatus legit, sarre, X Pareta. U. Sed eruditorum hoc tempore Medicorum Princeps incomparabilis REI NESIUS III. Var. Da. p. ex Guil. Britone Aremorico & Avicenna primus, quod sciam, Ulpianum mendi absolvit, ostendens non solum ex pane apud Flandros olim Zythum factum: Sed Avicennam insuper diversa Zythi de pane genera re-
censere. Et auctorem ἀνώνυμον α άνεκδοτον in volumine Chemicorum Mstorum, πεν μων ποιώσεως tradere, ea,thum an ex molito hordeo addito fermento fieri panes, eos in alie-paney num conjectos adfusa aqua coqui, tum colatum liquorem
potabilem fieri. vid. Paul. Diacon. Histor. MisceE. U. C. II. ossit aliquis Cujacii lectionem non improbare, quam verosimile hi ex scribendi ratione, a librario neglecta po- . tuisse gigni. Forte scriptum, ut solenne est Pandectis no- 'stris spane Conficitur pro panico conficitur. Qujn enim de panico Zythus factus, nihil adeo dubii est, quum constet ex Dione lib. . hordeum ac milium Pannonios juxta edisse ac bibi fle. Conser. Cujac. XL observ. v. cervasa VI. De nomine Cervesiae cita enim constanter scri buu L
44쪽
buat pandectae addendum aliquid. In cujus incunabulis nominia, timveniendis mirum quam sese argutulos praebuere Elymolori. Alii quasi Cerebi baio, quod Ceres bibatur: alii quali 0 Sy v Cereris vim, quae aquae subiit, dictam contendunt. )ide postllidorum, LXX, 4: Matth. Martinium in Lexico SBecaumum, cui hic omnia esse suda magis quam Rhodi videntur A calore cereo Ruellio a. de Nar. Siti P c. II. T
ptemtrionibus natam agn8sco, eoque magis, quod Plinius potum ex fruge madida aliis atque aliis nominibus; Secltatione ea em factum fassus, postea lib. ansub finem Quinquum cuilibet genti nomen suum reddiditi et se cervesiam in Gallia, aliisque Provinciis, puto populi Romam, dici aiat Sane huius quo que sententiae est summus Criticorum BARTHIUS A loers. XLIX, Io. & Vossius de otin Seror. .p.ro hic quidem a Zebren, concoquendo vel alendo, quod vim habeat alimoniae. Illius vero verba non tempero quin exscribam: Cervisia appellationem veteres mage
cum asere των κερομ ταώ, aut a unde de Graecis Latinisue voci, udeducunt, mihi magnopere ineptire videntur, ut sunt Papias, at ue alii eius censis Rhapsiodi, cum se res ipsis, συocabulum rei prorsus stat barbara , , nudo modo M Helladem aut L
VΙΙ. Sed operae ess audire Germam cae antiquitatis, praesertim illius, quae secretius in Magnatum scriniis cubat, . Bromum condum Goldastum, Tom. I. parti Irer. Alem. - Quem Cluver exscripsit. Ejus haec sunt verba: Nos didieι- mus. Se is in usu esse vocem τὼ Terme, ἀντὶ του Cevum IesRex me , sied strictius pro eo, quod est triticum. Sunt vero Cexme aliquot apud Belgas species, multerieme, Semo me clevise , Cur si schre terive . δε inise eis revive. siuidaemo Eufitemuέ, quire nomen cerusae ex sesius Irumenti, unarcon citur, vocabulo de xerit' - -- VIII. Hic est οινγ κμιν Athenae Ili . A. c. H. eI- Henet ore fortasse ά,- τῆ άκ του restituendus lib. XXM G N- .eriai ta ICs etiam potus αῖν is & λυτον quod quodam tenuSGixis anunciat nostro abiex & sortasse βυυον, nisi aliud vi-D 3 LIMIR
45쪽
De vino quando Gallia uti coepit
sum Godasto d. l.) antiquitus dictos fuisse tradit. Lupulum
autem recenti Ori,& fortasse Hispanorum, invcnto, quibus Plinius tribuit, vetustatem ferre docuisse, accelerandae ebrietati, acuendo sapori, & in diuturnitatem additum, quod nuspiam legas, hunc inditum olim, Potu quantumvis toto terrarum Orbe notissuno,Nobili ARTH. LVIII,
U. p. πού.) post Althainerum p. m. ara. in erudita de Germ. coi p. i=ab. dissertatione, opinatur Vir CL. H. Conringius,rerum Germanicarum Goldastus alter.
IX. De vino quid habendum ' Id ripae proximos
mercatos fuisse Tacitus ait. Suevos omnino a se impo
tari non si Wille, Caesar lib. VI. quod care ad lab Dem serenis dum emollescere homines atque est minari arbitrentur. An Gallia tempore Taciti vites coluerit, non satis expedi. tum. Etenim Vopiscus in Probo scribit, quod Gallis aci. Hispanis& Britannis Probus Imperator permiserit, ut vites haberent, ac vinum conficerent. Ipse Almam montem
in Illyrico circa Syrmium militari manu fossam, lecta vite conseverit. Et Aurelius Victor: Hi Risuuibal oldis Africa pleraque per legiones, quarum otium Reipub. sisectum rebature die Probus Galliam, Pannoniamque , Moesorum coisses vineis replevit. Idem & Eutropius. Quia vero ante Probum Vienna Allobrogum Romam vinum picatum missiunPlutarchus. TSI Ios. I. reserat; & Plinius Bituricae vitis,& vini Arverni mentionem faciat, ideo quod de Probo tot si de dignorum historicoria in testi inoniis asseritur, ad Gallisin Celticam & Ilalgicam referendum putamus. Nam Diodorus sita aetate in Gallia Comata vinum nasci negat. Hoc vero quod doctissimus Merula pro argumento adfert, Cosmogr. p. a. l. III. c 3. Eliconem Helvetium olei ac vini praemessa secum tulisse in Galliam ex Plin. XII. e. r. parum ad rem est. Neque enim intulisse vites plantasseque Plianius Eliconem dicit; sed fructus asportasse, quorum dubsedine, & maxime vini, Galli invitati alpes transiere, ut
DP. l. docet. At transrhenanam Germaniam adhuc seculo nono vini inopia laborasse, colligere est inde, quod cum Francorum regnum in tres partes divideretur, inter Ludo
46쪽
Ludoviei Pii filios, Ludovicus praeter Germaniam Trans' ou, fido εμthenanam sortitus sit, ut habet Rhegi ad Ann. I a. Maria- mini ei. xvi item Scotis ac Suebretus, civitates non nul Ias cum adj centibus pagis trans Rhenum, propter vini copiam, nempe, tradente Aventino Bb. Moguntinos, Vangiones &
X. An acetum, quod condimenti & embammatis vi-ee est, Cermani ignorarint, non dixero. Nam de aceto, Aeetnm an quod vini numero, non dubium est, quin suerit ignotum. Germanis. De quo: Vino legato se acerum. ntinetur, quod patere. vini numero habuit, inquit Vlpianus in I. r. O ι. s. pr. vers haec Anuit m omnia, O, 3 ι 1. de vin. trit. l. a. j de ues. Ieg. Qu in aperte docet LI. g. F depen. lega. potui acetum fuisse, Spartianus inrisennio c. Io. Augit, qim, in expeditione neminem bibere vinum: sed aceto univerDs esse contentos. Vbi obiter nota usum verborum juilit nemini, μὶ τοῦ prohibuit plu
in militia, ns si in acri Atti ct calore acetumposceret. Et id quidem pro disciplina Romanae militiae, de qua videbis plura ap. L f. de M. R. lib. V. Diat XVI. p. m. Ias. Et hunc Iotum aqua dilutum vocarunt risum, vel ut Celsus scri-it Puseam. Glota p.rs. posca, e ξύκροτον. Quod verbum, ut ab edo, esca, a noceo, nosca & κατὰ μεταοεσιν, nosca et Sic ab inustato primo, cuius supinum ut vult vir doctissimus, 'm ars, ταυτα ἀκροβε τατ' Daum ius de causamuC. Rad. e.F. superstes, potum, polca' Vel ut Vossius II. δε anal. e.sa. ab ἔδω κω πόω. Graeci recentiores inde formarunt suam Cuius mentionem f cit Alex. Tris. . lib. XXL Et describit Phoemon Cynosophii c. VII. Quodsi ο usi e Θερμὸν κm ωαδύο. Consule Viri maximi REIN II Hor. II p. qui aliam ibi faciundae polcae rationem tradit.. XI. Et suit culpatum istud vinum, ut Macrobio vocatur VII. Salum. L non militum solum sed servorum quoque, vilisque plebeculae potus. Et praescripto Philosophi Oeconom. V. επειδή-ἔπου πο ις, κω τους μέρους υ γητάς
47쪽
τους Hieron. Mercur. var. My. I. c. b. Imo & captivos &vinctos omnesque adeo miseros hoc vino potatos, ex Georgio Monacho, de Manasse Rege, Judaeos, observatMagnus Casaubonus in Spartiani Pescemio p. m. Ias. edit. ει-s f. lit. R. Verba Georgii: κ ἐν- σικω ου -κM, naοτο M. πιτύρων ἀρτος βραχυς κω υδωρ ολίγον, συνόξει, G μλω προς το Gν άυτορ μονον. Et fortas te id est, vinum familiae, de quo Cato R. R. c. CIV. M. Aldime, ubi describitur eius parandi modus. Aliud -- XII. Fuit itaque acetum Romanis in potu. Aliud istinguinis erat quod ad exstinguenda incendia servatum vino legato 'g' non continebatur L 3. g. s.ssispm. leg. y l. a. g. ιδ. de in . . velinst. IV. Αceti enim nanc praecipuam esse virtutem vel Macrobius I. VII. c. K d occat. Propterea quod ex ipso ignis partes evolarunt, unde sergidum & humidum est.
Alber. mg. IV meteor. Iracti c. U. Et de veget. I. n. Iraa. I. c. F. Vel 9uod intimius penetrans, porosque istiores redis dens, semites, ubi ignis conservatur, melius tollit, ut ex
Theophr. tib. de Igne, Hieron Mercur. IV. Har. II. ostendit. Quapropter illi ignes artificiosi, qui nec aqua exstingui queunt, aceto, hocque solo restinguuntur. Qualis est ignis Graecus a Callinio quodam architecto, tempore Conin'santini Pogonati inventus, ut scribit Constantinus Porphyrogenitus de administratione imperii ad Romanum filium, e. o. inf. Cujus conficiendi rationem docere hones vetat, e. XII. p. m. a1. Adde de hoc igne Cedron uinis
n. Luitprand. I. III. c. Pancir. Nov. rep. lib. N. ct ibi Sulmuth. Aliud anti XIV. Aliud Aceti genus, quod embammatis loco aut, habebatnr,it. I. p. nempe acetum Scylliticum, de quo Colu- multa XII, 3 . tapud quem, pro decem bambatae, rescribe, embammata, vid. Salmas Exerc. Plin. p. Ia.. D.) id quod &aceto legqto continetur, adeoque Vino vendito, etiamsi in idem corpus consensum suerit, venditio, hoc praestito, nulla est. Ig. f. a.d de coni. em. Euod aliudpro alio ven
48쪽
m. quia hoc non ex vino corrupto sit: sed ab initio
iae.1πι strv. c. n. Dicebatur&ζαμαα Syracusiis, ut do-cit Hesychius. Ita enim legendum non cit ita, ut praesertiaitio Aldina. Inde & nostrum Damine, pro frusto panis condimento aliquo, succove illiti; Et IEolicuin, ζαπ- ra, unde Vappa Latinis, devino acetoso. Latinum idem Bammum am του ἐutas iri vase ad embammata continenda. Inde υπαιςDων, βάμπουλον, & βαμβουλον, acetabulum canis delabrorum, ad excipiendas candelae emunditiones & decidentes sordes. Inde μονοβάμβολον, Candelabrum unica eiusmodi lance. Vid. Salmas d. I. p. 37y. apud Codinum Curapalatam περὶ των ariικιαλων τῶ -αλατίου p. m p. Etsi notae Codrino subiectae cum Meursio in Lexico Graeco-
harbaro in alia omnia abeant,p. aSa. n. V.
XIV. Sed redeamus ad priscorum delicias, acetum, . quod tradit Athenaeus Atticis quantumvis solum & mecum, Mυσμάτω vice fuisse l. II. p. v. lit. c. & paulo ante τωδ ξρο δειτον των ηδυσματω usurpatur. Hinc κατ εξα-χην, acetum Graecis dicitur. Vsque adeo acida & austera fuere grata, quo nomine vinum quoque Pramnium com- imendabatur, cujus meminit Plinius I. XIT, . Homer. II. R. Arari που I. I. p. aL E ct p. 3I. Ut & Laseris tam frequens tuis in condimentis. Hinc Aristophanes stylum Euripidis reprehendens ομωται mi G ιωτα ei exprobrat, id est, moras orationis phileras & lenocinia,vel ut Petronius orationem sesamo ac papavere sparsam, quibus non jam ceu μδυ ais n. sed velutis taetris utatur.Vid. Di N. Laert. LIR.
CAPUT III. De venatione & raptu. 4
MIriimus hactenus adquirendi modos, ex rebus quae
άυποφέου Dγε αν habent: Iam de occupatione mobilium quae fit captura avium,ferarum, pisciuini '' & ..diiα ----α TaPtu. De captura serarum res certa est, quum ysi inter
49쪽
ψ- . h. inter cibos recens sera Germanis sit ap. Tacitum, & alibi, his: Tituri quoties bella non intrant, non multum venatibus transigeis
inpaeeute. re, dicit. Ergo plurimum tranSegere venatu in bello. Nebantur. que enim opus est cum Lipsio expungere particulam negantem, vel quomodocunque interpolare locum. Et ra- De Lipsit eor- tionem cur bello Plus quam pace transegere, quod aliunde et s. tum vix esset, unde commeatum miles habere posset,quando nec pecuariae per castra, nec agriculturae vacare licebat,
nec frumentatio suisceret ibi, ubi agrorum cura infirmissimo cuique mandatur. Equidem Caesar lib. VI. vitam omnem in venationa & studiis rei militaris consistere ait: Quibus verbis si universa coetera studia exclusa intelligas, falsum ciscies vel pecuariae vel agriculturae eos vacasse. Itaque praecipuum tantum, & quo maxime censendi veniebant Germani, studium designare videtur voluisse. Qua
vis & dici possit, Caesarem non de aliis, quam Rhenanis &Sue vis accipiendum. Nam & de his solum loquitur.
Instrumenta u. Porro quibus instrumentis venatores nostri usi, Celmano- non aliunde satius, quam ex armis, quibus instrum fuere, vum venato- scias. De accipitribus frustra cogites, siquidem verum, . . quod Flavius Blondus Italia illustrata tradit, ante ducentos DE, hibue .annos Venationem istam incognitam suisse. Quod & Bu daeo videtur in Pandectas. Verum enim Vero praeterquam quod Aristoteles M. IX. his. animal. & Solinus e. δ.Thracibus eam tribuit; Vel ex Martialis Apophoretis Romanis quoque cognita suisse proditur: Praeda fuit volucr um, famulin nune aucupio idem
Decipit, ct captas non siibi maret aves. At in Germania quando usus ejus coeperit, tam mihi non liquet, quam propemodum certum est Taciti tempore imcognitam fuisse. Sane Francorum Regibus usurpatam oportet, quod inter venatores Regios Falconarius refertur ab Hinc maro Rhemensi Epist. III. e. res sec. . Facit &Lex Salica cap. 7. ubi de acceptore ut & Sparuario, qui hodieque nobis Sperber. Quae lex antiquissima & dudum ante Carolum M. in usu, etsi postea demum in scriptum
redacta, di lauru utcunque verbia pressa. Et in Capitulari
50쪽
tulari Caroli M. de Villis, quod Publicavit Conringius
cum epistola Leonis, accipitres &1 perorarii nominantur. n. 36. Et e Germania venandi id genus Italiae ipsi reddi tum a Priderico I. Imperatore perhibetur iacio ckst Luci Dial. De retibus vero &laqueis aliud ut statuamus facie '' ' 'Poeta ἔctis bene Germanus cervis ubi retia teudat, Scis bene qua frendens vade moreIur aper. Maximam autem partem videtur cursu, framea & sustibus peracta. De uris Caesar: Hos studio se furis captos inter
ciunt, hocse labore durant adolescentes, atque hoc genere υ vationis exercent. Neque Capturam volatilium aut aquati-An .e-Io tum ademerim hominibus Inertiam scilicet amantibus. ad volatilia
Plinius de Caucis: Fugientes cum mari pures circa tuguria mantur, ulva ac lustribunco funes nectum, a praeieranda P ς invi usidiu retia. III. Haec de venatione. Unde patet Taciti aetate nonis 'lum eodem uti Germanos jure desiisse circa res istas, quaen prima rerum divisione divisa non sunt; sed occupanti elicta. Quamvis autem Iure Romano dicatur subinde ju- Qvinto Iusa naturae & gentium liberum esseCuique talia animalia ve Venandi amari, quia tamen hoc jus naturae non necessitatem pdiece Gς ti; sed agendi facultatem liberam neminis interdicto im i' ς Rςg ita ediendam denotabat, ideo potuit quandocunque lex pu 'μη lica huic promiscuo usui intercedere, libertatem natuisitem circumscribere & vetare, quod naturaliter licebat. que etiam ipsum dominium naturaliter adquirendum vita antevertere Coorruv. c. peccatumst. a. g. y. n. r. Id quodio tempore fieri coepit, etsi praecise definire non possuus, certissimum tamen est tum s actum, cum Germani - istina Reipublicae forma relicta sub Regibus esse coeperiat. Quibus cum bona quaedam essent aissignanda, undes nitatem sua in sustinerent , sapienter existimarunt, ab is rebus incipiendum, quae sine damno cujusquam tribui,ssunt, cujusmodi lunt res omnes , quae in dominum allum pervenerunt. Quo jure & iEgyptii usi sunt. Nam ibi Procurator Caesaris, quem ἴδιον λογον vocabant, vin-