장음표시 사용
111쪽
Rhenum propter vini eopiam. Porro Lotharim, qui , --jor natu erat, se Imperator appellabatur, medius Diter utro que incedens, regnum sortitus es, quod ex ellus nomine Lotharingia nominabatur, totam provinciam, ι. e. GEIam Nam sonensem, nec non omnia regna Italiae cum isto ut be Roma. 'Magnis . Praesid. DUCE t. a. I. st. Dn. ring. desimb. ιmper, C Erant autem LotharioCaesari filii tres,itaque totidemia regna, ex more aevi, tertia illa pars Francis imperii divisa. Ludovico II. Italia cum imperii dignitate, Cardilo Provincia, seu Gallia Narbonensis, ut & Burgundiae mi- noris nonnulla, si aliis credimus, Lothario II. reliqua patarnae haereditstis trans Alpes, nempe Lotharingia obtugit CONRiNGius desinib. I . CCCarolo tharii Imperatoris filio mortuo,frater Provinciam istam, Lothain .rius II. Burgundiae minoris partem, superstites fratres haereditario jure creverunt. Ludovico II. satis decedente, ut Italia in cum Caesarea dignitate. ita & Provinciam Q. Ius CAROLus cALvvs fratri natu majori Ludovico Germanico jure debitam perinjuriam praeripuit. Eadem pomea potitus, novum regnum condit, unus apud illum bene poterat Iudithae Uxoris frater Bollo dictus, Ludovici II. Imp. de iuncti filiae Irmengardae maritus hunc Provi eiae Regem cremit. LaZius migrat. Gent. lib.3 p.sta. Regino ad ann. 877. eodem modo disierit: Dedit insupererudem Dinoni prov:ncram, ct corona in tertice Cassisis imposita cum Regem appel7ari jussit, ut more priscorum imperatorum regibus videretur dominari. Bosonem tamen nihils- minus non alio quam Comitis titulo frequenter illius temporis scriptores appellitant, quasi Regii nominis ia- vasorem eum habentes. Boso, inquam, primus Rex hujus Provinciae ereatus, & quidem impulsu Augustae sua,
quae negabat jucundam sibi vitam fore, nisi virum regem . complecteretur. Hic videtur Cluv. 1n Introd. in Gogr. I. a. c. U. 7. . a nobis diisentire, dum ultimum statuat Bosonem Rege incistius regni. Nam Carolus Calvus in Provincia de iacto sibi attributa regnum erexit, ct in eo Augustae si irin: by Coos e
112쪽
Eustae Germanum fratrem regem constituit, ambitione Guctus ut non solum Duera sed & Reges crearet. Atque hoc est stECNuM a praecipua sui urbe, ARELATENfE diini m.
f. IV. Hic Boso deinde Ludovico Balbo, Calvi filio vita lancto, non solum Provinciae, verum etiam
Burgundiae rex appellari voluit, Francis de Regno isto varie sentientibus, aliis, filiis Ludovici Balbi ex Concu-hina natis deberi censentibus, aliis Bosoni ipsi, Regi Pr vinciae ad illud iniuste invadendum assentientibus, aliis
vero id reli mGermaniae resociare volentibusSiegeberi. ad ann. 88o. pro nihilo ducens adolescentes filios Ludovici,& velut degeneres despiciens. Quae res obtulit illi magis odium continuum ac incrementum periculorum quam gloriae & dignitatis emolumentum. Siquidem dicti Ludovici Balbi filii, Ludovicus&Carolomannus, Cum regnum paternum dividerent, ita ut Ludovicus, quod da Francia residuum erat, & Neu striam cum Marcniis suis haberet; Carolomannus Burgundiam & Aquitaniam cum Marchiis suis; tunc hi eundem Bosonem 4iebus vitae suae omni instantia sunt persecuti, etiam illum apud Uiennam obsessum una cum conjuge & liberis in potestatem rodegerunt. Laetius de migrat. gent. lib.3.p. ρε. Geri sim INLberiens de Imp. Rom. 9 Longobard. Regnu Commentatio, sequidem in ritu praefatione. Mortuo autem Bosone, Carolus Crassus filium Ludovicum de filia Ludovici II. Irmendruda genitum, apud Κirchaim pagum Rheni honorifice susce- .pit ad hominem, sibique adoptivum filium eum conjunxit. Annal. nidens ad ann. III. Adoptata igitur Bosonis rebellis istius prole, iras accendit Germanorum. Iste Rex
elarus & selix fuisset, si tam scivisset parta tueri quam
quaerere: duobus enim suis fratribus defunctis, Germanuam omnem, Galliam, & Italiam obtinuit, quod praeter Carolum M. & Ludovicum nemini contigit, adeo plus est, Provincias retinere, quam facere, Hor. L. a. C. I. Nec minor es virtus, quam quaerere,parta tueri.
Cusu ines idie; hic erit artis UI
113쪽
omnino artis opus, excellentisque ingenii est, ac summas prudentiae tueri parta. Fortitudo ad acquirendum, set prudentia ad conservandum prodest; in selicissimus itu ue Carolus Crassus imp. propria culpa ob adoptione actam, & alias causas, in odium omnium populorum incurrens, tandem inutilis imperio, nec an imo nec corpore valens, virum successorem habuit Arnolphum, Carolomanni Regis fili uin; qnein Franci, Saxones, Thuringi e rinthia accesserunt Franco furtum, eumque Regem sibi, statuerunt, frustra obnitente Carolo Crasso, si ιυ. Epit. hi Amp. 3M. itaque Ludovicus Bosonis filius reconciliatus, indubie regi nostro Cras , & regnum ejus seudi legibus iuris Germanici factum est. Neque vero vel ab Arnulpho Succeitore, quicquam in illum inclementer actum Conis ring. de . Imp. cap. II. g. V. Bosonis filius Ludovicus in provincia ARD Tmsi succedens patri, & quidem Consensu regum, qui cum Italiae quoque regnum aifcctaret, a Berengario captu&
que satis constat, num&ille regio titulo fuerit usus: Neaenim eum hoc nomine sive Luirprandus sive Annalium scriptor, sive quis Veterum alius, temere dignatus est. Hujus haereditatem accepisse videtur Hugo, Lotharii C
mitis Provinciae filius, Lotharii regis Lotharingiae nepos, Lotharii Imp. pronepos, Pii Ludovici Abnepos, cervat
Tisier. de imp. Rom. O Longobard. Regn. Comment. in prae Iat. hunc alias Beriae filium patris nomine dis smulato appellant. Is provincialium Comes potentissimus audit Lui Prando l. 3. c. 3. In Italiam quoque evocatus, dum priorem dominum deseruisseno Itali nempe Rudolphum Bu gundiae regem, Clo. ιι-. IMI. pag.vs. Hugo, ut Ruindolphum, quem mox mutatis armis revocare ab ad versa fictione compertum habebat I aliensibus semper gemianis uti Dominis volentibus, quatenus alterum alteriust terrore coercerent ab illis consiliis penitus avorter
cum bello imparem se opibusque sciebat, icto scedere
114쪽
quiequid ipse in Gallia urbium finiumque.obtinebat, ei tradit, jurejurando adacto, in Italiam deinceps non seducturum. G eertum es, regni AEELATENsis dignitatem eum Burgundico comunctum, munum quin corpus duo regna liga coiisse. Dubium an Imperatoris Henrici Aucupistum temporis Consensu; tametsi Hugonem Comitatum Arelatentem Arnulphi beneficio habuisse aflirmet Laetius
g. VI. Dum igitur utroque illo Rudolpho rege peis ne avulsum fuerit a Corpore Germaniae remum Burgun-dicum: tamen sensim ad ossicium rediit, initio facto circa annum quadragesimum nost nongentesimum. Nam Otto N. rex, regnante Conrauo Rudolphi filio in isto regno, re gem S regnum in potestatem redegit. Fertur quidem de rege quodam ARELATENSI, cui nomen Boso, quod Episcopo mandasset, in nati vitate Christi, ne ossicium divinum ante suum adventum inciperet, ac moram trahente rege id non observasset, rex sero accedens indignatus Episcopo alapam infliAit, quae quaerela ad imperatorem delata collecto exercitu urbem cum rege coepit, Scapite pleeti jussit. At iscopi ct Cleri precibus vita donatus inmonasterium suit detrusus, ac Imperio regnum ARELATENsa
in Nemore Union. traei. VI. Cap. 33. Sed videmus statim quomodo haecconveniunt cum fide historica. Otia vero de die in diem proficiens, paterno nequaquam fuit contentus regno,sed abiens Burgundiae regem cum regno in suam potestatein redegit, Wit indus Corbejensis l. r. ab eo tempore in Germaniae regum fide hoc Burgundicu in sive Astri ATENfE regnum exstitit: Uerba autem Bosonis, ruibus allocutus Ottonem resert Gotesttedus Viterbienias pari. XVII. Chron. p. SP Irado tibi regnum, cunctos depono decores, A modo nostra tibi Iacra lancea perset honoreae. Stila mihi Monachi vita colenda foret.
115쪽
me dus cis Rhodanum, me traduce, castris tenebis, Rex ibi Frontigenis praedia nutu petit. Lancea Mauruit, mea quam tibi dextera tradit, G2 caput illarum, quae nunc mea regna noravi, e caput imperii lancea sancta dabit. Ius Dubius, Sana, Rhodanu fluit, estque Vienna, Cis mare Ihyrrhenum fuerunι Bosonica Regna, Huis semes AEobroges, ct Morienna favent. Sed hic valde dubito, cum Otto Frising. l. c. v. ut&Lui Prand. I. . c. ra. sint in hae opinione, Henricum Caesareid Gitonis M. patrem, sici am illam lanceam Rudolpho Bu gundionum Regi nimis extorsisse; ergo Boso Ottoni illam tradere nequivit, cons. g. 6. c. a. Qui vero plene re nituit illud Burgundiae regnum, est Rudolphus id n minis tertius, per quem factum est pars Imperii. Nam dictus Rex primum Henrico II. Imperatori, filio sororis suae, eo autem denato, Conrado II. proprium transcripsi, Magnis Praef Diff. Exol. 2. g. 9. Hic Rudolphus, inquit Wippo in vita Conradi, dum in senectute regnum molliter tractaret, maximam invidiam apud principes regni sui comparans. Secundum Henricum Imperatorem invitavit, eumque post vitam suam Regem Burgundiae creavit, ct Principes regni jurare sibi fecit 1 Sed desuncto Henrico II. Imperatore Rudolphus Rex promissa sua irrita fieri voluit, Conradus vero Rex magis augere quam minue re regnum intentus, Antecessoris sui labores metere u lans, Basileam occupavit, tentaturus, utrum pactis Rud Ol-phus staret, quos Gisela filia sororis ipsius Regis Rudo Plii conciliavit, Cluv. Epit. His. p. *ia. Confirmara postea inter eos pace, mediante dicta Gisela Regina, regnoque Burgundiae Imperatori tradito, eodem pacto quemadmodum prius Antecessori suoHenrico datum suerat Ipsum
Conradum etiam ann. lo33 Henricum vero III. conceliu patris, anno demum io38. Regem Burgundiae coronatum esse, narrat wippo. Interim certum, Regno Burgundiae
116쪽
nolphi Caesaris per annos plusquam centum triginta gentis suae Reges tenuerat: & sic Burgundia iterum in pro vinciam redacta fuit; recte ergo cecini ζ Guntherus L Ligurini, AEnee suprema voluntas Regis Rudo hi regnis accedere nourres st, ct antiqui detraxιι nomen honoris: H Iam non regnum, sed O bona portio Regni. g. VII. Quamvis per Comitum insolentiam maximam, autoritatis suae non raro fecerint jacturam , ut forme ius in totum hujus provinciae amisisse Imperatoreτvideantur, dum semper ad se pertinere arbitrati sint C mites. Tamen hoc monuisse sufficit, quod Fridericus Barbarossa Henricum filium,in Regem Teutonicorum, ARELATENsIvΜ&LOmbardorum crearit. Gervasi Tilberien Do. m. 6s Imo & Otto IU. Imp. se ARELATi vel Burgundiae Regem appellavit, & possedit: de priori dubitat DM. CONRlNGIUS c. U. p. I g. cum inquit: Prius illud liaud memini alibi a me lectum, posterius certum est ex eo, quod sigillatim regrita illo, qui fulmina cum autoritate praeeillat, Marschalli titulo, constitueret Gervasium Tilberiensem dictum, Heinrici II. Regis Angliae nepotem. amvis forte ob varias, quas tempor imperii sui sensit adversitates, ipsemet eam visere haud potuerit. Uti satis superque patet ex loco Gervasit decis a. cap. Iaae quo pνovinciae, ad regnum nostrum pertinentes & emolumenta maxima,qui cuncta cognita habebat; Item mores incolarum quam accuratissime depingit; ibi denique inquit Gervasiust tam in omnibus abundet, iusso Rectore bouo ae Principe egena est; TAbi hoc es Domine, quod imputetur, qui caput tenes imp
rii, ct cum membra extranea moderaras, quod non minus esseι commodum, regere ac moderari contemnisos. VIII. Burgundi cum regnum olim erat sub Partamento Aquens, quod comprehendebat prae primis etiam has duas urbes Archi- Episcopales, A RELATEN & Aquas Saraias, Merula P. a. LI. c. v. Quamdiu in Gallia nome-
117쪽
cunt Comitia, tam diu vel nullus vel rarus usus Partamen torum, & Parium Franciae fuit, ut origo demum videatur resereuda ad familiam Capctingorum. Fatetur H tomannus c. I. Franco-Gall. ipsum Hugonem Capetum comitia paulatim enervasse, quod videret illa regna, quae nimium indulgent Comitiis, plerumque ad Aristocratiam delabi. Sic cum Augustu invaderet imperium. suspectum erat populi Senatusque imperium ob certamina Fotentium. Facit i. i. c. r. successerunt ergo in locum Comitiorum velut ludibria quaedam Pares & Partamenta. Nonnulli Franciae Historici institutionem pisiuM ad tempora Ludovici VII. reserunt. Autoritas eorum non suit adeo magna, sed inservire potius regum libidini, quam adversari eidem sunt soliti, ut nimirum haberent instrumenta seris vitutis, & Principes. Neque major fuit Partament rum autoritas in Gallia, utpote cum vix umbra priscae liberiatis sub voce Pariameinti retenta, supersit. Pari
menta GaIliae nihil aliud sunt, quam Collegium JCtorum. xi non eliguntur a populo, sed a solo rege, suntque curraeabiles ac perpetuae, ad controversas potius privatas ac minores decidendas , quam regni negotia institutae. Omnes, qui in iis sunt, regissipendiarii existunt. Dum autem Bodinus Par lamentaGalliae cum comitiisGermanorum Principum comparet, hoc tam absurdum, ut non
g. IX. Quamvis ratum non est promissum a Rege sectum, nisi confirmetur a Partamento, & quod Reges libenter vellent esse insectum, reiiciunt in Partamenta. Egro-gie falluntur,. qui existimant, cum reges dicta quidam sua nolunt tae rata, nis a Senatu aut alio coetu quodam probentur, partitionem fieri potestatis: Nam quae acta eum in modum rescinduntur, intelligi debent rescindi regis ipsius imperio. Vid. Magnus Crotius I. r. c. s. g. Io. m . Ut& g. s. nam non in partem regiminis sed consilii adhibentur. DECLER in Synoes I. P. IV. a c. φ. g. apte do
118쪽
DPieita iris, non vero in enitudinem potestatis, quae omnens reipuir divisionem, quosi sanctum est, in quod nems intromittitur, nisi lud Princeps. Reinia. I. G f. a. c. a. n. II. Haec lex magno usui tale Fca isto I. in Hispania captiavo, dum renunciaverat omni juri suo in Flandriam, Bu gundiam. Eo vix dimisso, Partamentum Parisiense resta-gari , irrita regis promissa pronunciare, adeoque temeIdatam fidem stangere, volente Francisco, decernebat, cui nihil gratius S acceptius accidare poterat, quavis recti specie liberari a tam damnosa deditione. Male itaque concluditur, regem sacere non posse, quod Partamento aut senatui improbatur, sed hoc potius sequitur, regem id facere nolle: atque hoc ipsum summae potestatis argu
ρ. X. Hic videtur aliquid dicendum de nostris Comitiis. Perspeximus in I. 8. astatim intentionem regnaristis, dum haec abrogata eise voluerit Comitia. Ε re sene imperii nostri est, ut illa frequenter instituantur, unde suo Comitiorum numerus minus frequens est, eo minus libertati cautum est. Locum quod attinet, ubi illa cele-hranda, variatum in Imperio viciemus ex legibus&consuetudine. Constantinus III. Comitia annua in urb e AREI. rivsi perpetuo habenda constituit, GHU. Tom. 3. Constit. Imperari. p. r. Idam tamen conventus a Carolo M. M gumiam, Moguntia deinde a Friderico II. Franco furtum translatus est. Ex Francorum igitur hissoria patet, tempore etiam Caroli M. quotannis conventum populi universalem celebratum csse, & quidem plerumque circa festum Paschatis. Hodie vero certus imperii a legibus temporis terminus illa indicendi non est positus, sed a necessitate ac utilitate imperii dependet, ut scit. tunc haberi Comitia iustum sit, quando ea haberi uti se &necesse. Ut de apparet, non esse in liberrimo arbitrio Caesaris tempus indicendorum Comitiorum.. Haec autem debet indicero Imperator adhibito Electorum nec ellario assensu ex legibus Capitulationis Lamsar de Repull. I. i. c. δ. I. a. Fre i , ' . quem Dipiti do by Corale
119쪽
quentiora ergo olim fuisse Comitia quam hodie sunt, ii mo est, qui negare audeat; Inde quoque alii dicteria evomuerunt m frequentiam Comitiorum: Germanorum diu iae ose fecundas, in quamvis in Ueutre bab re aliam, accr
dibile ese; quia foeminiuum nomen sit, libenter impraegnariae parturire diaetas. Quin & Albanus acta publica audiens, ac ex iis, quod Germani iterum indixeri ut tinenifiei distas percipiens, Hispanica superbia intumescens quaesivit, obtueber den de uti ten im nursori Pag und gar te ine Nati habe 3 mohir se dem Beli nehmeri, threm 1 te aligo
iusti assen Τ ut refert Anton. Comit. Ratisb. Caeterum haeusinistra exterorum iudicia non magnopere curanda. C mitia vero moderna depingit Dn. Pelger m Podit.Resermo inuo impugnato p. II In protestando convenimus, Conveniendo competimus, Comperendo con sui i mus, Contultando confundimus, In confusione concludi muti Conclusa rejicimus, Et salutem patriae consideramus Per conlilia lenta, violenta, Vinolenta.
Sed haec facies rerum omi no deploranda. Cum utilitas publica desiderat, & gravitas materiarum tractandarumessicit, ne diu jacere debeant indecisae, sed communi op xa eo laboretur, quo debitum nanciscantur exitum mature. Summopere igitur imperii interest, ut iste desectus eo
g. XI. Sed cum Burgundicum seu ARELATENSE regnum ab Ottone Imperio sit ad jectum; a quo etiam titulum Archi Cancellarii per Galliam & regnum ARELATENfE A chi-Episcopus Trevirensis Elector accepit. Nomen Canis cellarii a Carolo inde M. habent, qui Cancellarios habuit Episcopos. Olim Veterum fores fuerunt cancellatae, &Iunis reticulatim compositis textae. Igitur qui ad eos Caa Disitirco by Coost
120쪽
Cancellos stabant Ostiarii, Cancellarii dicebantur Hi autem expediendis judicum jussis, Edictis,&Epistolis dictandis, signandisque, rotationibus formandis, & responsis portandis operam dabant, & sic iidem plane cum Sccretariis erant. Atque inter hos Secretarios qui principem locum tenebant, primum & summum regni Cancellarium appellabant, Setiamnum appellamus. Hoc ossicium a tem pore Pipi ni& Caroli per Episcopos interdum re ia voluntate atqueEpiscopali consensu perDiaconos &Presbyteros
etiam administratum. His mar. Di s.c. .Praeterea primus fuit in consilio regio inter regni proceresΠιπcmar.eda 3 .&quia Imperium Francorum tria sub se Continebat rc ita alia.
Teutonicum, Gallicum, & Italicum, ex singulo regno A chi-Cancellarius fuit electus, qui cuiusque regni negotia debita fide & dexteritate curaret. Quam formam regiminis cum secuti Imperatores tam ex sanguine Caroli oriundi, quam Saxonici retinerent, ossicium inde Archi- Cancellariatus per Germaniam, Italiam, &Galliam man-- . Carolo sinctione A. Bullae confirmatum est Magnis. Praef. differt. Exot. a. 3. r.
De alienatione istius Regni.RΕgnum nostrum ad Imperium Rudolphi Habshu
gensis usque proprium mansit, quamvis Comites per arrogantiam sibi de facto attribuerent illud, tamen temper Caesares Imperio iterum consociarunt I. . . C. a. Hic primus, inquam, e domo Austriaca praeter spem& opinionem suit creatus, hactenus vero Ottocari Regis Boliemi Comes stabuli, sive Magister Equitum extitit. promotus ergo ad imperii decus inctus Rudolphus non ob potentiam, neque divitias; Sed ob solam virtutem ac fortitudinem, & qui confractam Imperii navem ex tot tempestatibus in portum pacis ac quietis deducere valuit. Hic suit, qua interventu Pontificis Nicolai III. sis ante Pontificatum appellabatur Iohannes Cajetanus Cluin