장음표시 사용
121쪽
Epitom. Hi p. sto hoc regnum clientelari titulo concessit, indubitatis licet testimoniis probare regionem istam fidu- clario jure fuisse concessam. Res igitur videtur altius repetenda: mortuo Rai mundo Berengario, hujus Provinciae Comite, Generi illius extitere duo, Carolus Andegavensis, postea Siciliae Rex, & Ludovicus IX. Galliae Rex: post Soceri mortem adibat haereditatem Carolus; at Ru- dolphus ad imperii jura pertinere aliurens, hac de causa etiam possessione illum exuere cogitabat. Nicolaus Pon- , ii sex vero arbitrio partium arbiter factus Matthaeo, Ursino Cardinali, & Benedicto Magnino Notario, quico vid controversiae erat commisit, ut cognoscerent, & Giscordes reconciliarent animos. Convenit, ut Carolus Siculus Beneficiario jure Provinciam retineret, S Rudolphus .e- . mentiam filiam, Carolo, Principi Salernitano, Caroli Regis Siciliae Primogenito in matrimonium collocaret, dotisque nomine Comitatum provinciae concederet. Carolus Rex & Princeps ex formula a Rudolpho Caesare prae scripta Imperatori & imperio homagium praestiterunt. Sic Caesar ex pactis conventis provinciam Carolo ejusque haeredibus in perpetuum concessit, Cum ing. de sinibus Imp. c. a . p. Ma . Uictus quidem autor putat, quod tum temporis non tam Regibus Galliae illa possessio cesserit, quam Carolo ejusque posteris Siciliae Regibus c. a .p. ψza. g. II. Bodinus quidem I. I. de Repubi c. s. tradit. IDnricum T. L . hoc regnum Philippo Halesio, Regi Galliae vendidisse. Sed ostendat nobis Bodinus rei gestae instrumenta; videntur esse ὁ τα : nam Vultesius ille rerum p titus est ab anno vicesimo octavo post millesimum usque ad quinquagesimum, interea vero temporis nullus Heiu-ricus Impcrii rebus praesuit, sed Ludovicus IV. Caesar,
cui cum Valesio tantum non capitales inimicitiae in te cesserunt.Nec integro illo seculoHenricus aliquis quintus, sed id nominis septimusCaesarem egit. Viae Herm. Hermes infas. Iur. P. c. . viEGNIERpart. 3. Biblioth. II .p. . m. scribit: Imperatorem Albertum anno Ian. cum Phitippus Rex Fran- eia
122쪽
- ae Sceptrum moderaretur, omni juri in regnum Arelatenserenunciasse, aegre tamen ferentibus hoc ipsum Archι-Discopis Moguntino Trevirensi ac Cosiniens; Si igitur Eleciores Alberti donuin improbaverint, quod tamen ex tabulis non probari potest,' posito tantum ted non concesso non accessit utique ipsomet Uiegni erio teste, consensus Principum, quo uno stat robur Caesareorum munerum III. Fertur quoque, quam relationem nobis exhibet Goldastus in Epist. dedicatoria operis, cui Titulus Telchises an diungen, quod wilhelmus imperator Comes Hollandice Anno irsi. regnum hoc Burgundiae pro Iooo Marcarunt Argenti oppignorarit: Richardus tamen Anglus postea re luit, ac Rudolphus I. Imperator rursus Cum
Imperio, uti jam tum dictum, Consolidavit, & regi Carolo Siculo, clientelari jure concessit, quod Adolpho successori in Imperio non placuit, visa igitur fuit indigna res,& luccessio minime ipsi perferenda: Sed conatus Adolphi irritus factus, uti ex eis. De. Goldasti patebit, ubi im
in Deutfoland begegnen. Viae Chron. Spir. lib. s. c. II. D mum transactione inter Albertum Austriacum Imperatorem & Philippum Pulchrum, regem Galliae, anno 29 intercedente, hic occupatas provincias Regni ARELATEM sis in laudum recognovit, simulque confirmavit a Rudolpho Alberi Imp. patre in Gallos collatum beneficium.
123쪽
Quod autem jura imperialia alienarit, non possum induci
g. IV. Non alio jure in Gallum collatum e se a Carolo IV. multa sunt, quae suadent. In primis quod Gaguinus lib. M & Vignierius posterioris Autoris verba
repraesentat m. Limn. in . P. l. l. c. st. tradunt, Gallam ab Imperaιore in ARELATENSI Regno Imperii Vicarium institutum , O quidem duutu ι per visam. M vis Praef. Diff. erat. a. I. st. Quod eXpressiS verbis sic testatur Viegni erius 'part. tertia Bibl. Histor. Ludovico Andegavens donavit Caesar Carum reliquias, quaesuperfuerant Imperatoribo in Delphia natu, h. e. Pompam , ct Charnacum, O mul eum conseia ιuit ad tempus vitae irrevocabilem Majestalis suae Vitaritim, ejus quod tenebat in regno ARELATENsi. Dum igitur data regi Galliae vicaria potestas a Carolo Imper. in regnum ARELATENfE ; hinc sole clarius est, regno Galliae non fuisse plenum jus in istud regnum, imo tale nequidem tum datum. Vicaria enim potestas non profecto summa crit, sed minor utique ea, cujus est vicaria. Videmus ergo quid sentiendum quoque de alienatione Caroli IV. quam fingis . Aventinus lib. 6. Annal. Bboar. cum Peucero in chron l. s. p. ni. posito etiam quod Carolus IV. & Sigismundus Impp. regnum ARELATENS E pleno jure in Coronam Franciae alienaverint, tamen illa alienatio omnino esset invalida, nam
inde id demonstratur, quod imperium non sit in Marsu-pio Principis, Imperatorque eligatur, ut Imperio praesit ac consulat, ut si ossitit 'Plehter Teios, quod Caesaraugere non diminuere debeat, cum jura proprietatis ad ipsum imperii corpus pertineant. In Gallia regem sine publico regni Concilio nil alienare vel oppignorare posse 'probat Hotomania. III b. aest. a. in . utpatet ex exemplo Francisci I. qui ex eadem causa recusavit, quae Cainrolo V. promiserat. Cur ergo reses Galliae aspernabantur idem jus sibi dici, quod aliis dixerunt, & quod in alterius perlona aequum elic credidςrunt, cur in sua pr Pria
124쪽
pria iniquum arbitrantur p LI.st . quod quisque Iuri in alium flat. Herm. Herm. infasi. F. P. c. II, n. fi Limn. m A. P. 1 . cap. st. Imo ex dicta aurea Bulla a Carolo IV. erecta, satis Patet contraiium; nam in illa constituit Carolus IV. Tr virensem Archi-Episcopum seu Archi-Cancellarium per
f. V. Sed quaeritur, an Trevirensis Elector per Galliam di regnum MELATENfE Archi-Cancellarius fuerit constitutus p Resp. ast. quia aurea Bulla dicit: per Galliam &Regnum ARELATENSE, quae coniunctio Et facit, ut etiam per utrumque sit Cancellarius. Gallia enim pertinuit olim ad Imperii corpus, a quo tamen postea secenit. Unde Gum therus in Ligurino Lib. I.
Aismui a nostro fleressis Gallia regno,
Nos priscum Regni morem servamus, ct ita re suo gaudet, nostrae Iam ne a legis. Hujus ergo antiqui juris respectu potius quam moderni status ratione, ubi nec Gallia, nec regnum Arelatense qui quam nostro defert Imperio, Cancellarius dici potem aeque ut alii veterum dignitatum retinent Emblemata, re lucet ut plurimum mutata. Limn. I. P. LI. cis. Herm. Herm.
infas. I. P. e. U. Videtur tamen hodie quaedam loca Imperium nostrum possidere, ratione quorum Trevirensis tit tum Archi-Caneellarii gerit; nam Galliae nomine non ipsa Francia occidentalis, Ied sola Belstica in titulo isthoc veniat. Eoque cum anno i3s7. Trajeeti ad Mosam Tabulas alia quas Caesar ille,nempe Carolus IV. confici curasset, subscruptum est: Vice-Reverendi in Christo patris Mem di Treviarensis Arct 'sopi SR. Imperii per Gadiam ct Regnum AR LATENfE Archi-Cancellar,i, recognovi Rudia vi de Erisdem erg. m. Conringis . Imp. e. Lm'. , VI. Carolo IV. natus erat filius Wencestam exAgne te Palatina, cui himulo Diadema Bohemicum, quindecem ni Augustum nomen comparavit. Nam cum non facile
Principes Hectoresad eam rem trahi possunt, ut duos am
125쪽
sciscerent Augustos,quod virtute non poterat,precto obii nuit. Promissis cuique Elediorum centum millibus aureorum; quos cum repraesentare non posset, publica illis Romanae Reipublicae Vectigalia, i. e. die λ it ε,Selle, obligavit, perpetuum imperii detrimentum, libertatis Electori in pignus. Sic igitur Caesarum opes ac patrimonia exitiosissimo fere exemplo distraxit,Electoribus quoque semper adigentibus Imperatorem jurejurando, ne pignora addicta revo-eet. Unde Delum est, ut a multo jam tempore Austriaci coeteris Germaniae Principibus opulentiores,Caesareo Diademate soli micuerint, & quidem ingenti cum Germanicae libertatis periculo. Becker infnops. I. P.part. a. g. D. Neque vero per continuam istam Austriacorum successionem vera tollitur electio. Nam familia ista illustris hactenus se habuit instar materiae, ad electionem ut sormam. At vero
materia per se habilis ad recipiendum formam, non potest alterare sormam, quia non agit in istam, sed haec in illam. Porro si electio decit esse libera, aut hoc evenit, quia jus in semiliam Austriacam fuit collatum ab Electoribus expressentit tacite sc. ipso facto familia illud acquisiverit ex ad tuum
frequcntia. Non expresse, quia obstant Capitulationes, e go nec tacite, nam pro concesso noquit haberi, etiamsi mille actus fiant. Magnis. Praes. Diff. G. M. f. H. VII. Rupertus etiam Imperator in Italia coronandus filium suum Ludovicum Uicarium regni ARELATENsis instituit, formula Uicariatus a Frchero exhibita, de Orig. Pan cap. ILDL IL Demum movet, quod Goldastus ait in
ad hoc quoque,quod Fridericus III. Imperator cum Civitas Imperialis Tigurum ab Helvetiis obsideretur anno 3 4 .
126쪽
tet ex his Germanorum liquidissimum jus, quod ipsis in regnum ARELATENS E competit. Caeterum hodie Galli summa 1ane injuria Imperium amplius ratione occupatarum pro vinciarum regni ARELATENSis plane recognoscere nolunt, inde etiam Un. Pr Dig Got. ψ. g. 7. inquit. Idem judicium de regno AREI.ATENSI, cujus provincias Rex Galtas nequaquam pro seudis Imperiist det, utut hoc jure acceperit. Du. Limn. in additam. ad lib. I. c.s. Qui proinde non legibus armatis, sed armis decoratis tandem aliquando ad paritionem compellendus videtur. Praescriptionem sane Galli obtendere nequeunt, squidem nunquam non reclamarunt Germani, Gallosque publica omnium voce in possessone inquietarunt. Thuanus l. a ipsemet fatetur, dum inquit; Hodie memoriam rei illius Iuperesse in sermone vulgi. Regnum igitur ARELATENSE, antequam tu potestiatem Regum nostrorum veniret, sub imperio fuit, cujus rei memoria post sublatam Imperii iurisdictionem aboleri non potuit, nam ct hodie in sermone vulgari ulterior Rhoduni ripa Imperii, citerior Regni indugitatur. Pacificatione quoque Monasteriensi Germani de jure suo nunquam cesserunt, utpote cum illa sit stricti juris, k ultra cessa extendi nequeat; ut nunc taceam, malae fidei posse res in aeternum praescribere non posse. O utinam iterum illucescat illa dies, sua Rhodanus S Araris fluvii, Galliam a Germania disterminent. g. VIII. Omnes igitur provinciae olim sub nostro regno comprehensae ita recesserunt, ut vix vestigia earum supersint m nostro Imperio. Sed videmus quicquam adhuc in Comitatu Burgundiae. Olim dicta Burgundia regnum, circa annum io34. vero in Ducatum & Comitatum abiit, quorum ille versus Occidentem Burgundia inferior&R
127쪽
rc Regi a, Galliae enim Regi subest) hic ad orientem superior, &Imperatoria quod ad imperium spectet ad Domum
Austriacam pertinet,& Regi Hii paniae subiicitur communi inter Austriacos titulo, n pon Eurgundi Limn. lib.Deia. In nupero bello Gallo-Hispanico anno i668. universus illeComitatus in potestatem RegisGalliae venit; post tamen eodem anno pace stabilita Hispano restitutus. An vero sub ex pansis Aquilae alis mansurus dubitatur, dum adhue hodie ingens controversa Negeia der dependenh. Et adsten inter Gallum & Hispanum gliscat, inqui ranciscus
Irenicus in Burgia densem pari. I. isc. I. p. . Inde etiam Circulus Burgundicus, sub se comprehendens provincias Belgicas; hodie vero hae provinciae ab eo avulsae, & sep ratam a Germania constituunt Rempublicam. Praeterea
Rex Galliae Principatum Burgundiae huic Circulo armis victricibus subtraxit. Distributio ista in Circulos ex imstituto Maximiliani I. Nam post tempora Friderici ILImp. cum universum pene Imperium in anarchiam abiit, tum etiam inter Principes Ordinesque nulla regionum amisplius fuit unio, nulla societas. Quod ipsum suisse conjunctum cum maximo Reipublicae damno, res ipsa facile docet, cum nulla Respublica sal va esse queat, nisi inter ordiis nes & Cives firma Societas observetur. Anno igitur Isco. Maximilianus I. Imp. Comitia Augustae habuit, in quibus regiones Imperii in sex partes, quas circulos appellant,
divisae fuerunt: videlicet in Francicum, Bavaricum, Suevicum, Rhenanum, Westphalicum& Saxonicum. Sed pompa anno i sir. illis sex accessierunt quatuor circuli vid. R. I. anno ista. g. Taraus haben mir Dinbi den Standeia re. Sunt autem isti decem Circuli, Austriacus, Burgundicus, Bavain vicus, Suevicus, Francicus, Rhenanus, Electorius Saxoniiscus su perior, Rhenanus su perior, westphalicus, Saxon i-cus inserior.At fuit ex hypothesi cum nulla alia via valvisisset, communis Reip. utilitas, restitui atque adeo in unumbere corpus univ sum i erium iterum coalestpre, sortassis
128쪽
tassis illa in decem circulos distributio rectius potuisset omitti) prudentissimum ita dividendi Imperii institutum quo & paci publicae, & legum auctoritati, quod contra im-inorigeros Status Principi cujusque circuli proximo exsecutio mandari possit. Denique si non ad proserendos limites, aut recuperanda amilla, ad defendenda tamen, quae supererant, inprimis ad libertatem ordinum conse
vandam, illis institutis sufficere sibi Germania potuit. JD-gnifri . Diff. Exot. g. IX. Observandum est aliquod vitium laudabili huic instituto adhaerere, quod scit. distributio illa non
omnes Imperii provincias contineat, decem itaque hi circuli comprehendunt machinam Imperii, non tamen in totum, sed in tantum. Multa enim sunt membra Imperii, quae sub circulis non sunt. In Comitiis Dux Bumgundiae, sub tutela & membris Imperii comprehensus, sessionem atque votum habet, ut Archi Dux Austriae, de
Sed tantum contribuit, quantum duo Electores. In expeditione contra Turcam tantum praestat, quantum tres Electores. Si cessat contribuere, potest contra eum in
Camera Imperiali per fiscalem procedi: In reliquis a CD
merae iurisdictione immunis ac exemtus est. Imperii tamen seuda ab eodem recognoscere,&constitutionem de
Iace publica servare tenetur. Nam Dux Bursundiae praua persona tanquam Uasallus Imperii Romani non est e emtus, si delinquat & frangat pacem publicam contra Statum Imperii. Ideo contra eum & ejus officiales in Camera Imperiali processus decerni possunt: non obstantibus quoque Concordiis Anno is 8 erectis, quia illae a Statibus Imperii semper fuere reiectae Limn. l. s. c. a. Obliquo igitur oculo non pauci Status inspiciunt hoc privilegium Ducatui Burgundiae concessum, quo is exemtus a Iurisdictione Camerae Imperialis vigore transactionis fa-Mae Norinbergae anno is a. MFnsing. S. O. n. num. L
129쪽
di Augustae anno li48. Mehner. in verbo: Ne iras Et quamvis hic Ducatus non eximatur a Iurisdictione Imperii non enim a soro privilegiatus continuo a subjectione eximitur, cum diversa sint forum sortiri, &subditum esse tamen admodum grave, imo praejudiciosum hoc ipsum est Iurisdictioni Imperiali, quae jure moritoque ad omnes Imperii Status se extendere debebat. Salutare quoque esse
consitium, censet FRANC. iRENicvs in Burgold. ad disi. δ. n. ad reliquios ragmenta Regni ARELATENsis conservam
da, ut Helvetii se Subaudus, omnibus controversiis sublatis, arcto foedere defensivo inter se jungerentur, ac Comitatum Burgundiae, ct aba loca versus Galliam in patrocinium suum solentissimum reciperent, ct coniunctis virιbus adversus Gai rum insultus hostilespropugnarent. Helvetiorum sane omnium interest, ut Burgundiam omni ope adversus Galgorum machinationes fortiter atque strenue defendant. g. X. Nullo praetextu tenet Ducatum Burgundiae Galliae Rex. Olim enim lis de hoc Ducatu orta fuit inter Maximilianum I. &Ludovicum XI. Regem Galliae, in causa erat Maria, Caroli Audacis,Burgundiae Ducis, filia, quam pator heredem ex asse Burgundiae reliquerat, Ludovicus autem Carolo filio suo desponsari ambiebat, sed Maria Maximiliano I. viginti & duos annos nato nupsit, reclamante frustra in comitiis Francosuriensibus RegeGalliae. Cluv. Epip. hist. p. 163. At Ludovicus, qua per matrimonium exciderat, spem bello instaurabat. Burgundiam statim occupat: Color & praetextus istius occupationis erat, quod Ducatus Butgunciae a Philippo Pulchro Rege Fraim 'corum ut studum masculinum dependeret. Deficientibus ergo istius Ducatus successoribus masculis, seudum ad Regem Franciae rediisse. Sed Imperator Maximilianus I. Ducatum Burgundiae regni seridum unquam fuisse negabat ex praegnanti causa, quam jam tum tetigi in cap. a. q. futut
Imperator causa vicῆOris erat superior, praelio inter Tom
130쪽
macum & Ariam commissio, tamen pacem certam ince ear aleae belli praetulit. Ideoque anno i 8 r. in haec pacta conventum est: Ut Marsaretha trimula, filia Maximiliani desponderetur Delphino, nempe Carolo It X. Ludovici Regis Galliae filio, doti adscripto Boloniense, Matisconense, Altissiodorense & Κarolotense agro. Sed Carolus post patris Ludovici mortem Conjugem Margaretam repudiat. Et sic calamum huic nobilissimae materiae subducia musi agentes Deo ter Upi. Max. gratias nunquam inte
I. Magistratus est a naIura. II. Legatus ob delictum atrox non potestpaniri, se r Musitendiis ad eam, qui misit, cum postulato, ut cum puniat, aut dedat. III. Civis innocensin ab hoste ad existum poscatur, modo non fiat temere, potes seri. IV. Ciuis innocens non Iotes hosti dedi, ut periculum uitetur. V. Concubinams sierum matrimonium de jure N
VI. Foedus licite cum infidelibus tam ratione commercior sim, quam belli defenisti iniri valet. i IL Caroli V. Capitulatio male comparatur cum I ge Regia Romanorum. VIII. Verba Speculi Saxonici, lib. s. artis.17. Rex D hemiae non habet jus eligendi, quia non es Germanus, iumen docubant nullius hactenus Clo sismedicabilie Emendanda amaem ita sis it: Hic non habetjus eligendi, nisi ι natione Germanus, re pectu tam patris, quam matris, vel Ditem alterutrius.