장음표시 사용
141쪽
egerit, communis fiat. Eadem ratione siti in enla quoque, quae terrae coalescunt, solo cedere intelliguntur ij.
S. Similiter id , quod in aedificatur , solo cedit, sive dominus soli materiis alienis aedificium exstruxerit, sive materiarum dominus in alieno praedio a). Nec tamen ideo is , qui materiae dominus fuerat, desinit eius
dominus esse. Nam licet aedium universitas ad soli dominum per lineat, singula lamen corpora , ex quibus constat : non utique eius esse intelliguntur 3).
S. 334. Sed cum quis in suo solo ex aliena materia aediscaverit, materiae dominus neque vindicare, neque ad exibendum de ea agere Pol est propter legem xii Tabularum . qua cavetur :ne quis tignum alienum aedibus suis unctum extinere cogatur ;sed duplum pro ea praestet per actionem , quae Ocalui de tigno iuncto Idque ideo provisum est, ne aedificia rescindi necesse sit. Diruto aedificio poterit materiae dominus , si non fuerit duplum consecutus, eam vindicare et ad ex bibendum de ea re agere in. S. 35. Ex diverso si quis in alieno solo sua male ita aedificaverit , videndum trum sciens non ignorans se in alieno aedificare , domum exstruxerit. Si enim in bona fide aedificalor fuerat et soli dominus petat domum , in possessione constitutus eum per exceptionem doli mali repellere potest, si pretium materiae et mercedes fabroriam non solvat. Si non possideat, nullam habet actionem contra dominum fundi, at dirum aedificio materias vindicare potest 5ὶ Si vero non ignorans aedificavit, nec possi-
aeq. vel amiti poss.' 4 S. s. I. it. Si fundi dominus subripuerat tignum , etiamsi duplum praestiterat, vindieari tamen diruto aedificio tignum potest. r. a. D.
eondiet indebiti. S.Io. I. b. t. c. a Cod. Gregor. 3. a.
142쪽
Ia Idet, dominiim neque exceptione doli mali repellere , nec dii illo aedificio materias vindicar potest amisit enim materiae proprietatem , quia voluntate ejus intelligitur alienata si . . 36. In rebus mobilibus accessione acquirendis distinguimus adjunc ionem, commixtionem, eo uasevem et pestifcasD-nem. Quoties enim diversa corpora adserruminatione , as plumbatione, intextendo vel quocunque alio modo in unum iuncta scierint principalis rei partes esse incipiunt, in perpetrium quidem, si ita cohaerent, ut vel omnino, vel salva eorum substantia , separari nequant ad temptis vero, Mando facile separantur et ad exhibendum ab alterius priori domino actum
fuerit et). Principalis autem res ea haberi debet quam is , qui conjunxit utramque , principalem osse voluit 3ὶ vel ea , sine qua altera subsistere jam non posse s in vel cujus proprii qualitatis causa altera conjuncta est , veluti statuae pes vel manus
lecto sulcrum ' Quod si dubium sucrit preliosior principalis
res esse videtur 6 . Literae lamen etsi aurea sint chariae, charta vero picturae cedere debent ex Iustiniani decisione r). S. M. Commixtionem vocamus . cum aridae res . veluti Dumentum ita miscentur . t maioriae mixta diversorum domi Doriam discerni non possint. hue si ex voluntate dominorum mixtae fuerint, utriusque domini communes sunt, quia singula
143쪽
casu mixtura facta sit, vel ab uno domino , non consentiento alteres, uterque rei uiri suarum dominiis permanae . quia singula corpora in sua substantia iiiii an sed quia vindicatio singularum rorum se ii non potest arbitrio italicis condemnatio fieri debet et semper is qui in culpa est, alteri damni aestimationem praes-
babel quae sive casu, sive voluntate dominorum confusae utriusque coinmunes sunt. Si vero alter solummodo dominorum ea confuderit, resque divors: fuerint antea speciei veluti si vinum et acetiam . vel divorsa qualitatis vina mista suerint, is qui confudit , novae speciei dominus Iscitur. Si res ejusdem speciei sunt confusa , sua utrique quantitas conservatur. Si nova species non fuerit sacta et res separari possint, terqito suae materiae dominus manet; si vero non possunt separari communes osse incipiunt 2 . S. 39. Denique per se bicationen quoque , t dicere sole-inus, ei qui alienam materiam in nova in spectoria in unu laverit, liuius domini iam acquiritur. Cum inter veterum Iurisconsultorutri scholas magna hac de re esset controversiaci num nova forma an materia polior esset Iustinianus mediam scia lentiam seculias constituit ut si ex sola aliena malcitia nova species csset sacta quin in pristinam formam roduci non posset materiam Ormarii SPqri retur . e nova species ei acquireretur . qui eam sibi composuisset. Si vero redrici posset, materiam osse potiorem voltiit. Qiiod si partim ex propria . partim ex aliena materia nova species esset composita . tum seniper eum dominum ess impurator praecepit, ii cain secisset 3).
144쪽
S. 340. De otiani biis his causis observandum est: erit qui accessionis iri alienam rem facto suo adquisiverit, ad da inniam praestandiim leneri, o modo aesti inationem rei tantum debere modo id quod interest quatenus scilicet in hona vel mala fide versatus sa).
S. δέ t. Traditionc ros nobis atqui rutilur, quarum possessio domino , qui alienare poluit nobis eo consilio tradi ad est, ut res nostrae fiant. Nilii e Di in an conveniens os naturali aequilati i itiam voluntatem domini rem suam in alium transferre volentis, ratam liaberi a . . as 2. Sola dominii transferendi voluti lacrum alterius saccreti an potest, scd possessionis translatio voquiritur. Hinc sequitur, traditionibus iunium ci uincapionibus , ncque vero nudis pactis, rerum dominia transurri 3 . . ia. Pol est ulcinoi adiit mullis modis fieri ; et sonipersacia intelligiltir , quando alius rem acquirere volens iis possessionem c voluntate nostra octo plus est. Ideo lii si is vom comparat qui iam naturaliter eam possidebat nova traditione opus non est Ficio et symbolica traditioncs nullae comprobantiar. S. δέέ. Requiritur aulem in tradentis persona sit doni in iis i ci . t alienare possit . et rei alienati hi liabeat voltin lalem. Nihil interest utrum ipse dominus tradat alicii rem . an voluta late ejus alius , cui citis rei posscssio pomisissa est. Qua ratioue
et per procuratorem raditio sic potest si ne his qui alienare
145쪽
Traditio non solum in ipsum acquirentem, sed etiam in procuratorem ejus fieri potest si), et in inceriam adeo Personam quod . c. st quando missilia in vulgus iactantur a). . . δέ5. Nunquam nuda traditio transfert, dominium sed ita si aliqua iusta causa praecesserit propter quam traditio seque retur 3 . Quod praeceptum ab hodiernis ita accipi solet, ut, quo traditio vim atque essectum habeat, obligationem , cujus sinis esset domini translatio, vel negotium jure validum . illampi cccedere oportere statuant. st cleris juris fragmenta quii liligentius examinaverit et inter se composuerit, is facile per
spiciet, justam causam nihil aliud ab antiquis litelligi , quam
animum domini rem suam tradere volentis , negotio quodam vel sacto expressum, quo accipiens probare possit rem, ut Suam
habeat, sibi raditam esse s J. Ideoque iusta causa adest non solum cum inter quosdam venditio , donatio 5ὶ mutui dati , aliusv
S. D 3-5. I. per quas personas nobis adquir.
a Paul in is 3 pr. D. h. t. s4 Ita Theophili ad S.Io. I. h. t. r. 36. D. h. t. r. 5 . . a. D. a.
. de eond. sine causa. e. s. C. 4 , 5o , aliorumque plurimorum locorum omparatione saeta statuo neque eontrariam habeo , D. 3 pr. D. h. t. Quot non inveniuntur easus, in quibus nulla plane obligatione neque praecedente neque concomitante , traditio dominium transfert rVide luculentiorem sententia nostrae expositionem im Archise fur Dil. Praxis t. s, p. t Ἀ- 33. et in Comm . . a , . t , p. 37 et 375. 5 Inter justus traditionis ausa etiam donatio reserenda est e quam eum in Iustiniani institutionibus in peeuliari titulo lib. a. t. γ' exponatur, multi interpretes proprium acquisitionis genu, iure civili consti-inium, haberi volunt. Quamvis autem veteri jure lis mano, cum ad liue I ex cincta iri usu esset . donatio a reliquis traditionis causis mullum distaret. PComment mei, t. II, u o5. propria tamen aequisio nec tum diu potuit , quoniam non solum traditiones , mancipationes et iri jure cessiones ex eausa donationis fiebati et verum et stipulationes aliaeque
146쪽
ejusmodi contractus intercesserit. Verum etiam si ex putativa causa tradi lio sacta sit. Nec, si ab utraque parte contrahentium eoncurrat asscctus , impedimento est, quod partes circa causam dandi et accipiendi dissenserint. Vendita vero et traditae res non aliter emptori acquiruntur, quam si venditori pretium solverit, vel alio modo ei satisfecerit si . S. 46. Traditione tantum quae sunt corporalia transferuntur; quaedam jura quasi traditione in alios transire , actiones ceditantum possunt a . S. 34T. Traditio nil ampluis transferre debet vel potes ad eum , qui accepit, quam est apud elim , qui tradit. Si igitur quis dominium in fundo habet, id tradendo transferi si non habuit ad eum , qui accepit nihil transfert. Item eatenus ominium transfertur quale sui apud eum , qui tradidit i. e. cum oneribus rei traditae inhaerentibus. Quod si auctor rei traditae dominium non habuit, accipiens ea tantum in re acquirit jura , quae tradentis erant saepissime civilis possessor constituitur 3). S. 3 S. Traditione quoque acquirere videntur usus ructuatius et colonus si iactus, quos ex re aliena perceptione suos faciunt ),
cum ex voluntate domini possessionum eorum apprehendant.
Empli uteritae autem fructus fiunt, simul atque a fundo separati sunt, quoniam eos lucrari debet et jam pendentes possidet.
obligationes donandi animo eontrahebantur. Nee Iustinianus in hἰ quidquam mutavit. Commodius igitur et juris rationi magis onsentaneum duximus jus donationum o in capite praeteriri et opportunioribus in
147쪽
S. 49. Ad honae fidei possessorum quoque fructia pertinent, quoquo modo a solo separalici nam siquis amori domino, quem dominum esse crediderit, hona si de sun dum emerit vel cxdonalione aliave justa causa aeque hona de acceperit naturali ratione placui , si laclias , quos percepit ejus osse pro cultura et cura. Sed si dominiis postea stipei venerit, ex fundum vindicet extantes si iactus restituere debet , de consumptis vero conveniri non potest ij ΤIT. V. Desii su CAPIONIBL ET PRAESCRIPTIONIBUS. 2ὶ . 350. Videm ius huc usque quibus modis iure gentium aut naturali ratione dominium acquirimus 3) jam de acquisitionibus jure civili introductis dispiciendum est si). Acqui illis ratilem hoc jure dominium usucapione et praescriptione. Est usucapio a te lio domini per continualiouom possessionis temporis lege desiniti 5j. Introducta os bona publico. Dc scilicet quarumdam crum diu et sero sempor incerta dominia ossoni eum jam stimciat dominis ad inquirendas res suas statuti temporis
li Q ita ratio ii bonae dei posseo fructus suos faciat, multum disputant interpretes, ob juris loca inter se pugnant in se. s. 35. I. b. t. r. 25, se. s. D. auor deusnris. D. 8 pr. S. I. D. h. t. COM
148쪽
ginem iacit. Lege xii Tabularum ni in constitutum erat, ritis, qui rei mobilem per annum , em soli per hiennium in bonis liabuisset, per hunc usum , seu per hanc possessionem eas ex iure Quiritium sibi acquirerct ij. Qua usucapionc et is qui bona fide rem a non domino ira litam habebat, domini mnancisci potuit a . Posica imperatores iis . qui praedia, extra Italiam sita, in quibus civile dominium acquirere non pol erant. per longum te inpias possidebant exceptionem et replicationem)vel praescriptionem longi temporis , vel longae possessionis dedisse videntiar, eo quidem consilio , ut ejusmodi possessores Sese contra quemvis extraneum tuerentur. Quod jus eliam inmobilibus robus obtinuit maxi in per Dis Magni Antonini rescripta 3). Per constitutioncs principum quoque certiam teinpolis spatium est 4 desinitum , quo peracto praescriptioni locus esse posset in hac longi temporis pnescriptione iis , qui vindicar ros suas volebant nec usucapionis auxilio uli poterant , satisfactu in ost sed omne jus h rius praescriptionis a quitate magis consistebat , cum ii sucapio ad stricta in uris civilis
S. 252. Iustinianus denique , cum sustulisset disci me inter dominium civile et naturales, etiam sucapionem o longitem potis praescriptionem mulavit Cod. Lib. VII. Til. i.
Statuens iit, Micunque rem mobilem per triennium , invino. I,ilem aulom intor praesentes per decem inter absonios Perviginti annos ex justa causa et bona fide continue posscdissit, Post hoc tempOis spatiram rei dominium acquirci ei. r Cicero pro Caeetna, e. s. Topic. e. 4. Ulp. 9 'I Gol. 2, S a. Vide supra Ii 4
3 Fr. s. D. 4 , D de diversis temp. praeser r. 6 f. i. D. 8, i de eon trali eant. N. i. h. t. Pauli ree.
sent. i 3-5. vetusti salina mentio praescii piloriis decem ni norum extat in Valleatiis fragmentis . . Eam Graeeae ori ima babel ιιt. 1 hol:-ne , Verj. Limns t. a , . . a. ob locum Isocralis in Archidiario, e . 9.
149쪽
Cum vero non in omnibus casibus . veluti, ubi justa possessionis causa aberat, vel si res excepta esset, tali modo per usucapionem, vel longi temporis rescriptionem acquisitio locum haberet generaliter in mi per JUstinianus sancivit ut ei, qui rem, quam dominus propter tringinta vel quadraginta
annorum Praescriptionem vindicare non posset , per tantum
temporis spatium bona fide possedissei, etiamsi nullam iustam causam habuisset, propter hanc possessionem continuatam, rei dominium et vindicatio competeret. I in sactum est, ut laodie de preeseriptionibus aequiei inis loquamur , distinguentes
ordinariam t. c. sucapionem et uno tempori pr*seriptιonem, et extraordinarium seu prinseriptionem orellissimi temporis.
. 53. Quicunque secundum haec rem usucapere voluerit per tempus lege definitum eam possidere debet. Haec possessio civilis sit oportet, et civiliter possidet, qui ex iusta caris seu iusto titulo et ona fide possidet i). Iustus autem titulus adest, si quis ex causa possessionem acquisierit, Perquam rei dominium adeptus esset, nisi vitium aliquod irrepsisset, quare hodie titulus definitur causa transfrendum dominium habilia vel negotium dominium translatinum sed vitiosum veluti
si quis rem a non domino emerit et traditam acceperit, cum eum dominum putaret.
S. 54. Justi autem tituli sunt, si quis pro emptore, nodonato, pro heredes, pro lectato, pro dotes, pro soluto aut pro domitem rem possederit i . Item et qui pro suo possedit usucapit, vel uliqui rem a non domino , quem dominum esse credididit, dereliciam occupavit, item qui fructus rei emptae percepit a). S. 255. Error causae salsae usucapionem non parit, veluti siquis cum non emerit, emisse se existimans , possideat, vel cum si Pr. I. h. t. et D. 4 , -ro Cod. 8 46-3o. 3 Pin a, , . . et a str. 5. pro suo.
150쪽
non fuerit , quasi ex donatione possideat si . Nil tamen obstat, quo minus is usucapiat, qui cum justam causam possidendi
habeat, ex alia causa se possidere per erri orem pulat et . Sede illud rcceptum est, posse pro euo sucapere eum , qui salse existimaverit, se ex iusta causa possidere , dummodo probabilis error ei prosit veluti si curator , cui emendam rem aliquis mandavit persuaserit ei, se emisses, atque ita tradiderit : nam facti
alieni ignorantia probabilis error est 3 . S. 356. Bonae dei possessor est, qui justo cri ore ductus sese dominum rei iactum esse existimavit, vel uli quod ignoravit, rem alienam esse , aut quod putavit , eum qui vendidit, jus ven-denui liabere ). Qui in jure erravit, in hona side non esse videtur, cum juris ignorantia non prosit acquirere volentibus 5). Neccssaria autem est bona fides initio possessionis si). Mala fides superveniens usucapienti non nocet I). Qui lamen pro emptorcust capere velit et bona sidcismisso debet et possessionem bonas te adeptus esse. 8 Diversitatis ratio ost, quod in coloris causis solutionis tempus inspicitur, in emptionis causa et contractus tempus, id , quo solvitur. S. 357. Tempus usucapionis vel longi temporis praescriptionis in robus mobilibris est trium , in robus soli decem annorum inter praesentes . viginti inter absentes 9 . Si quis partim inter absonios possederii partim inter praesentes, haec computatio sit, ut duo anni