장음표시 사용
391쪽
QUATTUOn insignis pedibus, inanibusque duabus. Dissimilis mihi sum, quia Et vehor et gradior, quia
. Quattuor insignis pedibus, manibusque duabias. Centaurus insignis , id est . hoe quasi signo notabilia et distinctus a reliquis quadrupedibus est, quod gravi orpia hus simul et duabus manibus est praeditus. VOeem insignis monstris designandis adhiberi solere, notavit ad h. l. Buneman. Quintil. I, I, a ris Hebetes et ividociles non magis secundum naturam hominia eduntur, quam prodigiosa eorpora, et monstris insIgnia . . Curtius, IX, I,
aut aliqua membrorum parte inuintiles notaverunt, necari j ent ..
I. Quia non stim tintis et irim Per. quia non sum tintis et tintis Pith. ira sum non tintis M tantis Cast. Stim non tintis et tintis. Nempe unus,
quia unum animal. non setis, quia ex homine et equo compositus. Ovidio dieitur, Met. XII, 478, mirequo commissus. Idem, Am. I, 4, 8, Contauros dicit iambigtios ωiros, et
3. Et vehor et gradiar. Vesor, quia, gradior, quia hominis simul Pedes sunt. Virgil. 2En. V, 57 a rvi invectus eqn Ovid. Mi. Am. III,
7 6 : - Parva vehatur equo .. Qtium me AO eorpora portant A. guum me Mo corpora pori ne Pith. et Cast. Θιa me aetio eorpora portiane. Sic Lucretius, V. 88ci seq. Centauros deisseribit simul et restitat r is Sed n
sum non Unus et unus; me duo corpora portant.
que Centauri suerunt, neque tem pore in ullo Esse queat duplicἱ natura et corpore bitio Ex alienigenis membris compacta potestas .. Hinc bimembres vocantur Virgilio, AEn.
VIII, Is3, et Ovidio, Her. II, 73,
Am. II. I 2, 19. Manilius. lib. IV. vers. a 3o, dixit: is hi sero Contauri corPore in. - Semiviri quoque dicuntur Centauri , ut Chiron , qui areitenens est, Ovidio Fast. V, 38 e . promet sua sidera Chiron semivir, es saxi corpora tuixtus equi is, ubi semiser alii: ut apud Statium , Silv. II, r, 8s, edidit Mar-klandus, . Semiser aemonium vince-hat Pol ea Chiron is ; apud ovid. Epist. IX, 34r : - Semivir Oeetibuit in lethisero Eveno Nessus is; tibi Nessus, Centaurus hi formis, reete semivir dicitur, ut passim de Centauris, quibus φυσiv sit φω,ο, ἴπνrnu καi ἀυδροe dat Palaephatus, de Incred. cap. 2, et ex eo Apostolius,
cent. XI. Proverti. Gr. 5 33. Errant igitur, qui in utroque Ovidi; loecipraeserunt semifer, et a fero Pris quo dedueunt. Certe in altero loco Semifer Nostis et Iectyer Eoentis Parum concinne uno eodemque versu conjunguntur. Apud Senec. Herc. t. 47o, editue vulgo de eodem Nossci : ω Cruore tincta est Palla Remiseri , pater is ; et v. 966 : . Proh lNesse sallax, atque semiseri dolii is et alibi. M.
392쪽
GnΑNDE mihi caput est, intus sunt ineInhra minuta; Ρes unus solus, sed pes longissimus unus; Et me somnus amat, proprio nec dormio Somno .
I. Granis mi i eaput est. Iisdem verbis ins aeni g. 84, 3 , de malleotititur. Virgil. AED. IX. 437 las--que papavera collo Demisere caput in. Membra minuta sunt grana innumera , quae propter in Deunda papavera a dieuntur Ovidio . Met. XI. 6o5. Idem, Trist.' V, a. 24 :α Quotve soporiferum grana papaver habet .. - tittis sed membria A. Per. Metissiam memhra C. I. Unus solitin . . . longissimus idem Per. - Pes tinna sesus. Sic aen. 63,
de Tridente : . Unus praeterea denseat et solus in imo . . Atque unum et sotam saepe eleganter eoniungi, varIIa locis Cieeronis et Lactantii ad hune loeum pr havit Bunem. Pri dicitur ea ulla plantae vel heriae, ut apud Columelli. Hort. vs. 254. . pede candida heta is.
3. Et me somnus amae. Und Ovid. i. eit. Papiaυer vocat soporiferum , et Virg. Georg. I, 73 : - Lethaeo perfusa Papavera aomno m. Natum. - Columeli. Hori. vs. 3 4 r. profugos vinctura Papavera sona in
nos α; et Epigr. X de vita tranq. quod supra pag. x37 huius icim ἱdedimus. vs. 7 r . Et non sollieit
ANAERI s esse pedes similes mihi, nolo negare; Nec duo sunt tantum, sed plures ordine cernis; Et tamen hos ipsos omnes ego porto Supinos.
t. In D. deest mni. Anseris rasa
pedes simitis mihi, id est , solia me habere pedibus anserinia similia. Nescio , an hane similitudinem alius quis Veterum notaverit. Si. mile quid de cynosbato, rubi genere, tradit Plinius lib. XXIV. eap. 4 , seel. 74 , eam insolitim habere vextigio homin a simile .. - sed
tire notatio plantarum Nesentiori hiis deseriptoribus admodum se quens est. ED. 3. omnes ego porto supinos. Omianes hi pedes anserini sunt supini t plantas caelo obvertunt. Η TI . Oh eam caussam motidae stipiriis diei viden ne in epigr. modo eliato devIta tranq. v. 6.
393쪽
ΤΟTA vocor Graece, sed non sum tota Latino; Ante tamen mediam cauponis scripta tabernam In terris nascor, lympha lavor, ungor olivo.
r. Betu Iucar. .. hela Latine A. et
B et C. Glossa tamen in B. addidit Iego tota. Tota vocor Pith. et Cast. qtii ,ie edidit Pithino auctor ,quum eodex eius Betra haberet. Betri et cor Crineis . . . beta ratinis Por. Barili Adv. XXVI . α8, lectionem Perionii amplectens, mire argutatur In
verbis non sum betri ratinis , et con tractam a Poeta ait esse vocem beata, ut ex vi et ea seret Grae
eum. Ita enim dieere plantam illam εὰtam Gmeeis diei , sed minimo
beatam Latinis esse, apud quos aOleat proponi paupereulis. - Totamoeor Graece, hoc est, Bela , vox et nomen literae, si totia pronuntiatur, est Graeca, sed non totia, nempe hodie iue Latine. Vid. notata ad Cois lum. Hort. vs. 25r. Qui Beta scripserunt codices, glossam et inte
prelamentum ilhra ii exhibent, quo aenigmatis ambiguitas perit.
u. pauperibus semper Propono niamiaque ta/ernis B. Paveratis semper proponor numque tabernis C. et Per. Pro eo alium Plane Versum, eumque
meliorem, exhibet Pithoeus: . Anto amen mediam cauponis seripta tabernam . : quem quidem et Ca-ktalio edidit; sed in scholio signifieat , in codice suo utrumque exsiliisse , et Posteriorem Ante trimen mediam ab eo pro spurio haberi:
in quci erravit. -- Ante tamen meis
ditiis. Sed si vox ea Bela ante meis diam eauponis tabernam scripta reperitur, nomen est plantae, quae ibi eoquitur et venditur. Tabernae habebant quosdam titulos, aut in. signia picta, quibus noscerentur.
Sie Quintil. VI, 3 , 3s: α Tabernae
erant circa serum . ae scutum illud signi gratia positum a. Seutum Marianum Cimbricum ante memoraverat , in quo imago Galli pietaerat.) Gosneri explieatio hujus verissus , qua putat, tabernis eatip Dum inscriptam fuisse literam B, quae signisca verit bonum, quam etiam in Thesauro suo repetiit, duri u eula Idetur Iloynario. Vana etiam aris gulatio videtur viri doeti, quam exemplaris mei margini adscriptam reperio , mediam tabernam hie diei, quia he teneat medium in voce traberna. Qui nonnullis iis e lethus hvie versui substitutus est: a Pauperibus semper, ete. esset us via detur, tit Castalio monet, ex Persiisat. III: is plebeia radere heta. aut e Martialis opiv. x3 libri XIII, tibi hetis voeantur prandia fabrorum. - Anthia. Lat. v. sa : . betae pigro ventri non inutiles . . En 3. In terris Per. et Cast. In terra E. et Pith. et Baa. quod praesero: gor oliso Per. et Pith. tinguor oliariCas . Ungor ohoo. Sunt ipsa verba Horatii. Serm. I, 6, Iaa. σῖ- -- citus quam o Da. Servius ad Virg. Enoid. VI, dius : is laso crater Olivo . : oliatim ab oliari dictum, Dam oleum ab olea dicitur. Ita quoque Prudentina, Perist. IV, roa :ω te virtutis fideique, Olivo Unetus
horrendum didicit domare VI ihi
394쪽
PENDEO, dum nascor; rursus pendendo tumesco; Pendens commoveor ventis, et nutrior undis.
I. Mrsus dram pendo tumeseo A. Qt B. et C., mratis pendendra tumesco
Per. dum pondeo nas ν Pith. hoe erat in Codie e Castalionis, qui eo
stexit et edidit istim pendeo. ereseo ridque sequuti sunt posteriores. Heumannus etiam, et filon. sed Buneman tig retinendam censuit antiquam trium e ictim et Perimnii lectionem dum pendo, vel pendendo tumesco, et nisi hoc plaeeat,aie sngit: Pendeo dum nascor, mratis,
m Meor ventis. Ego vero illi adsentio, et lectionem Perionii apris
Ita tuerementum cucurbitae deingeribunt poetae. Columella Hori. v. 384 : . globosi Corporis, atque
titero nimium quae vasta tumescit .. Properi. Iv, I . 43 a Caeruleua eucumis, tumidoque cucurbita ventre . . In pendenaeo ultima corripi.ttir. more sequiorum Poetarum,
euius jam multa exempla vidimus. - Unicus tamen loeus apud Ovid. Epist. IX, v. Idis, ita vulgatis editi nibus legitur: . Nee venit ineuliis
captarum mors eapillis Fortunam vultus lassa tegendo auoxis. Sed adoeiIs iris censetur eorruptus . quamquam Vossius, Art. Gratiam.
II, cap. α7, id defendere eonatur. Praeterea est Itivenal. Sat. III. α3a, quem adfert Voss. - Plurimus hie aeger moritur vigilando, sed illum is. At ille nee Augusti temporis est. multaque hahet similia quae in meislioris invi scriptis abstitit. ED. Nee restigiam trium eodicum ieeti,nem dum perido, tumeseo, uia pendo esset gravior so, pondus adquiro. Verba pendeo et pendo subinde per . mutantur in e tribus, uti Vossiua V. C. virgil. Georg. II, vs. 5a3,
notavit. a. Pendens dum moὐeor Ε. velisee Per. qui ntistior D. - Pendens comm--r mentis. Hoc videtur contrarium osse Plinio, qui lib. XIX.
e. 5, a. 24. ubi de eamerario cucumbitae genere, h. e. eo, quod in ea meras et pergulas scandit, atquo indo dependet e vi mire tenui pedi. etilo libratur prindus immobile auiarte . . Itaque sere eo propendeo, ut eum altero e dice Lugdunensi scitia
ham : P ndens dum m-eor, i. e. dum pendens promoveo et erese in longum, mentis et ntire or undis , h. e. adspirante et vegetante aura
non minus , quam unda propinqua nutrior. Illud ntiosor tinssis nemo interpretum explicavit. Sed expli- eat Columella Hort. v. 394 seqq. ubi de pendente in trichila eueuis mere , quod idem de cveurbita valet , ait, si ei aqua vieina contingat, hanc mire amare Et sequi. eaquere tenuari, eandidum, mollem dialeemque seri. Plinii testimonium ad eum versum adscripsimus, qui et lib. XIX. a. α4, de cucurbiti ait: vi Amatit rigua ae sinum is. Et Palladitia . lib. IV, in Martio, tit. 9, 8r . Longi et teneri sunt eucu. meres si aquam in patonii , axe losub eis ponas. duobus palmis itis riorem, ad quam festinando talos
395쪽
Pendula si non sim, non sum jamjamque sutura.
3. Si non sum D. jamjam ipsa δε-
dieo suo legit Castal. qui eorrexit
fura. Ego vero rescribere velim non stim eram longa futura. - Non
sum jam iam a Ititiara, i. e. brevi , mox, sutura non sum, P ribo: quod explieari potest, brevi et
ante maturitatem putredine Corelis piar, si in terris subsideam, nec in aura pendeam. Sed tamen haee interpretatici noseio quid coaeti habet. Itaque velim scriptum esse non sumtiam longabura. Longitudinem maiaxime commendant Veterea tu eucurbita , eamque promoveri dicunt pendendo. Plinius i. e. de eueurishita e . Crescit, qua cogitur forma, plerumque et draeonis intorti figura, libertate viso pensili concessa.
jam visa est IX pedum Iongitudinis , . Et paullo infra r in Cibis quoque longiores tenuioresque eo gratiores, et Oh id salubriores, qui
pendendo crevereis. Anth. Ioc. eit. . cucumeres humi fusos a. ED.
XLIV. CEP Α'.MORDEO mordentes, ultro non mordeo quemquam; Sed sunt mordentem multi mordere parati; Nemo timet morsum, dentes quia non habeo ullos.
' opa Catis. Talpa vitioso inseri psit scholius. -- Burmanno scribi- ur Crepar et in vers. 368, Colum. IX: Nune capite et porri longo resoluta capillo is conjicit retine Gae-pa, quod alias disquisitum. ED.
I. Mordeo mordentes. Mordore dicitur cepa , ob acrem saporem,
qui hine et mordax diei M. Persius, V, 86 r a mordaci lotus aceto M. Ipsa e m Merimosia Columellae Hort. 23. - Λeres quoque dicuntur cepae , ut Anth. Lat. lib.V, epigr. 5a ,
v. II : ω Aeresque cepas, alliumque stiratum M. En α. Mtitii mordere parati . i. e. ad mordendum, ut supra aen. x8 : flemPer migrare parata . . Ver
inordendi etiam do cepe loquens
Persitis usus est, IV. 3 r is tunica tum cum sale mordens Ce .
Mordere etiam de s igore usurpavit Horatius, Serm. II. 6, 45:4 Matuistina parum cauto jam frigora mordent .: et ad ejus imitationem Anth. Lat. Burmanti. om. I, Pag. 7O2: in Frigoraque mordent blando senis su a. De salibus et dictis sacella Fimmicus, lib. VIII, cap. 7 r . salsi germonis mordacibus dictis risus hominum adsueverint concitareis. Sen. Cong. ad Helv. eap. I7: ω sicut salsuavitatem quamdam eum mordaei tale habet, ita etiam verborum doetis. Pers. I, O : - quid opus teneras moridaei radere ver Auriculas p a ED. 3. Qui non Avibot A. qtita non hahet C. et Per. quomodo et codex Casta. lionis habebat, qui correxit et edidit aeeundum Pithoeum non habeo.
396쪽
Ρ PunA sum terrae, pulchro perfusa Colore. Septaque, ne violer, telis defendor acutis.
O felix, longo si possem vivere sato l
. P rptim stim terrae. Purpura.
quae in terra nasellur. et de terra legitur, quum purpura proprie dicta veniat e mari, et sit conchylium. Catullus, LXIV, 49 : -Titieta tegit roseo conchyli purpura suco a. De
purpura marina Plin. IX, dis , s. so. - Perfusa colore A. et B. et C. et E. et Per. perfiasn m re Pith. ot Cast. et sech - Pulchro perfusa colare. Supra se Dig. 2 : nigro perfusia colare.
Saepe iisdem verbis et phrasibus utitur Noster. I. Defonsor A. - τώδε d fendor aeutis, i. e. spinis. ut supra ren.
29, α. Epigramma de eitrio, quod pag. x35 huius tomi dedimus :. Septa micant spinis felicis munera mali is. A Palladio de Ingit. tela vel spienti saepissime adpellari.
3. Si possem A. et C. et E. et Pith. possim Per. et Cast. Η uinariis nus non solum rescribero gestit r. Ο lix, longam si possem vivere vitam l . sed et integrum versum eum tertio sequentis aenigmatis permutandum censet. - O felix, longo si possem. Horat. Carm. II, 3 , 13 :- nimium breves flores amariam roia Meis dieit. Ausonius in nos. vs. 43 ris Quam longa una dies, aetas tam longa rosarum, Quas pubeseontes iuncta senecta promit, etc. -- Sic Nostras poeta Maxu Basa de puella
quam rapuerat immatura mors: Et rose esti vi et eis ce qtie misent tis roses. Levara din malin. ED.
M GNA quidem non sum, sed inest mihi maxima virtus; Spiritus cst magnus, quamvis in corpore parvo; Nec mihi germen habet noxam, nec Culpa ruborem.
siola A. Viola B. et C. et Per. et Pith. Lilium Cast. et seq. ed manifeste perperam. ED. I. Verum est mihi Peria. Q mois in A. et C. et Per. et Pith. quamois sim Cast. et vulg. quamsis a corpore magno D. - Θ ritus est magnus. Spiritias odorem deis signat. Ausonius in Ros. Moreti poeta : in Saepe viri nares aeer jaculatrar apertas Spiritusis. BARTH. Adv.viola alba. Rubfre B.
XX, dio. Gellius, Noet. Att. IX, 4 'is spiritu sorum naribus hausto . Lucret. III , Iaa : - Spiritus unisquenti suavis diffugit in auras ..
3. Noe mihi germen habet noxam, h. e. Neque germen est mihi, quod spinas haheat noxias, ut rosae, neque ideo noxae alicuius eulpa, quam propter erubescam. Loquitur de
397쪽
D DLcis o lor nemoris itaeinma sumoque saligor, Et placet hoc Superis, medios quod mittor in ignes, Quum mihi peccandi meritum natura negarit.
..m cis odor nemoris sa astimoque De gor, hoe est, Dulei
odore impleo nemus Saharae vel Arabiae felicis, cuius in arbori hos ol si titieihus nascor. Virg. Georg. II, tr 7 e M lis est turea virga Sa-haeis v, et Gratius Cyneg. I 32 : ω ah is virga sabaeis, Nator odorati
multum pulcherrima turis M. Mamma Itimogne Iatigor. h. e. sam. ma ineensus et sumo ascendente sublatus adsidue volvor et agitor per auras. Horat. Carni. IV, Ii, II:
. Sordidum flammae trepidant rO- tantos Vortice sumum μ. Avienus, Dege. Orb. 8oα : is Sabaei Turis ibi semper vaga stimum nubila volvunt . . De usu verbi olim dixi ad Prixeiani Perieg. v. II 4. I. In cod. B. ad το qtiod glossa adscripsit : lege eram. Sed Naeel D. et E. - Ε iplaeee hoe Superis. Ovid. Med. sae. v. 83 : ωQuamvis tura De irataque numina placent in. Id. Iter. XXI, 9 : - Superis . . . Flava salu
Haeri hoe. Elegatis loquendi modus . saepius interrogativo poti itur, ut ita illa expostulati no : ω Placethoe ergo et leges diligentissimae
pudoris eustodes , decumas uxori-hus dari, quantas meretricibus, ju. hsent 8 . Martial. m. va. 34iis Ili Musis . hoc tibi, Phoebe, placet 8 Sie saepe apud Terentium et Cice
3. Deest totus hie versus in A. et in Basuol. Contra exstat in B. et C. . mee in mitiam Per. et Pith. Pro tertio versu A. hune adponiti memigi prenn diatur e sed habetiar gratia Plandi. Hunc tamquam quartum eleteris adsuunt D. et A. et Castalio. qui in eo dianti corrigit; sod quO- modo hic genuinum euiti existimare potuerit, adeo ut tertium nostrum pro eo eliciendum censeret, sati, mirari nequeo. Sic tamen et Fabricius statuit Bitis. Lat. tona. III. p. 156 edit. novae. Contra versus quartus deest in B. et C. et P. et Pith. Poec inmeritum. Mereri poetis et aliis saepe est peccare, delinquere.
Virgil. Georg. IV, 453: . Oh meritum poenas a diuit; et Ovid. Am. III, 3, 36 : - Alterius meriti eur ego damna tuli .. Parem qu relam Niseis invenias in elegia ovidit. Cyprian. contra Demetrianum, p. 268. Gryph. α Deum posse adversa Prohibere . sed ne ille subveniat, merita peccantium sacere.. Bu .
398쪽
DE lacrymis et pro lacrymis mea coepit origo. Ex oculis fluxi, sed nunc ex arbore NaSCor.
Laetus honor frondi, tristis sed imago doloris.
' Do Meeino A. Metatis D. Me --m E. Quod nonnulli eodices sie inscribunt pro inrelia , fortasse inde est, quod et suceinum erediderunt
Veteres , tamquam laro nas ex ar
horibus . in quas mutatae Heliades,
xtillare. Sed tamen in Aucelauni non bene eonvenit versus di aenigmatis , et verisimile est, turi subjunctam ab auctore inrrham esse, quae fide. pissime conjunguntur, e. g. a PudAvieti. Descr. Orh. v. II 3 seqq.- tellus hie s inper fragrat Odoro Cespite : prorumpit lacrymoso spite myrrha, etc. aer. Et pro laeν is ediderunt Per. Pith. Cast. nee aliter lectum esse in MSs indieat silentium Heu manni. Castalio vero cori erat per Me mas, quod adripuit et textui intulit Heumantius, qui facile sentire M.
erat, sic meram exsistere tautologiam. Ita Ηeyn. - De Ineomis et pro Meomis, h. e. De lacrymis Myrrhaeaeerbe flentis, vel ex muliere mulistas lacomas fundεnte, orta sum arbor. quae ejusdem nomen retinet, et pro Meomis ejus guttas myrrliaistas effundit. Ovidius de Myrrha, Cinyrae filia, in arborem lacrymantem mutata . Met. X, 5- : . Flet tamen , et tepidae manant ex aria hore guttae. Est honor et laetumis, stillataque eortice myrrha Nomen herile tenet a. Cons. etiam Art. Αtu. lib. I, v. I 85 seq. Ηine idem Fast. I, 339, iis lacrymalas cortice myrrhas is dieit r et Avienus, Deseripi. orb.vs. 33I3 : .. prorumpit laevm so stipite myrrha M. Colum. HOrt. vs. x α : . Et lacrymas imitata tuas ,
3. Frondi A. et C. et D. et E. et Per. honos Per. Lintus honor fondi tristis sed magna Ioris edit. Ba ueli. Heumatinus nihil moranseodices, qui fondi habent. reseripsit Dondis. Ego frondi praesem. - L. Ius honor frondi. Suhaudiose vel inest. Frondi meae . inquit, honor et gratia delectabilis inest, quae laetum adspectum faciat; quasi
adluderet ad illud Virgilii, AEn. VI, 863: Sed frons laeta parum Viriagil ΕeL II, 53 : .. hoticis erit hvie
quoque pomo M. Laetant. Phoen. v. tu 3 : is Mirandam sese praestat, praehotque videnti r Tantus ei decor est, tantiis abundat honor A.
399쪽
DENA ego Sum magnus, populis cognatus Eois. Nunc ego per partes in corpora multa recessi: Nec rema noni vires, sed sormae gratia mansit.
. Dens ego sum mιa n. . Calpurn.
VII. 56 : uot erat, mihi crede, L eoia. Si qua fides, nostro densiongior omnis aratro n. Iuvenalis, XI, II 3, Grande ehiar voeat. Eleia phantum ipsum pro ebore nominare solet Virgilius, Mi Georg. III, αε : is ex auro solidoque elephanto M. Cognastis istis E. videtur haec seriptura e eodiee provenisse, qui habebat eo altis et Indis r nam Inis dum ebur et dens In a dieuntur a poetis. - Populis cognatias Eois. N minat pos populos Iuvenalia l. e.
.. Detitihus ex illis, quos mittit por. ta Syenes. Et Mauri celeres, et Matiro obseurior Indus , Et quos deposuit Nabataeo hellua saltu . Praeeipust tamen Indi denses lauis dantur. Di Catuli. LXIV, 48: Οvid. Me t. VIII. x88; et Indum e rapud
Petron. cap. I 35. 2. In eorpora malia recessi, divisus et dispersus sum . ut humanis usibus inseruirem. Ovid. Fast. lib. V, Iae vi Inque novas species Danner essit opus . . Virg. aen. IV extr. - Dilapsus calor, atque in ventos vita
recessit M. 3. Non remanent A. et C.
L. FENUM. II an sui quondam viridi de gramine terrio; sed chalybis duro mollis praecisa motallo,
Mole premor propria, tecto conclusa sub alto.
r. mria fuit Per. - Becta hi quondam. virens et vivum germon. sensu herbam dici eujuscumqtie fruticis, cujus nomen adponitur, obseruat He3 Ditis ad hoc Virigilii, Eel. V. dis : is nec graminia adtigit herbam is . Add. Ovid. Met. X, 87 : . Area, quam viridem taete-hant graminis herbae M.
nempe dum mollis et virens eram. 3. Mole premor propria, nempe in eumulos cODgesta et constipata, quod etiam signiscat Lucilii AEtti.,65 : - Plenaque desecto surgant senilia campo .. - Tecta conelusa sis alto. Virgil. Georg. III, 3α iris nee tota claudes senilia bruma is.
Columella. Ith. I, 6, 9, fenum in
initi iam congeri vult, quod serilis videatiar. Iline Noster terio cone vidi,tib otio dieit.
400쪽
LI. MOLA'. AMBO sumus lapides, una Sumus, ambo jacemus; Quam piger est unus, tantum non segnis it alter. Hic manet immotus; non desinit ille moveri.' Molis. Nolaris lapis Per. in ed. Retisti. sed Perionii seeunda tantum Mota inscribit. In D et E. deest hoe aenigma. I. Siamtis, ambo Deemtis A. et B. t C. et Per. et Pith. Hanc lectionem teneamus, quae et firmata plurium e d. auctoritate, et comeinuior est vulgata Castalionis amisho Deentes. - Ambo atimus iapides. cerealia saxa vocat Ausonius , Mos. v. 36a. - Lapides. Sic saepe molo
videntur dici pro lapidibus et saxis
asperis . ex genio aevi posterioris , quomodo etiam Graeci illa aestate μολου et μουλα, voearunt portuum crepidines, quarum obiectu vis undarum maris frangebatur. Vide Can-gii notas ad Antiae Conmenae Alexiad. Seripi. Byrant. tom. XI, pag. 59. ED. I. Tantum sed non piger alter A. tiam melota non piger C. non segnis is vitrer Per. et Pith. stetit et citat Goetrius de pistrinis, pag. III : non est piger iator Cast. et vulg. Praefero lectiouem Perionii, quae tam exquisita et elegans est, ut a librario proficisci non potuerit. - Taritiam non segnis is ester. Vorhum ira de motu in Orbem, qualis est lapidis molaris , inprimis usurpatur ab auctore Moreti, v. Ioa r a It manus in gyrum is; et v. III: in gravior Ionios ibat pistillus in Orbes .. Idem verbum vocabulo segnis saepisiungit Maro, ut IED. IV. I 49 ris haud illo seguior ibat aeneas is; et XII, 566 : is neu quis mihi segnior
ito . 3. me manet immoltis . . . ille mo
ore . me respicit remotius, nempe
lapidem pigrum, ilio propius, lapidem euntem; quod saepe fit apud
nos scriptores. Adposite ad haee verba Seneea, Epist. 9o, Pag. 4o9,Gron. . Hoc aliquis sequutus exemplar, lapidem asperum aspero imis posuit , ad similitudinem dentium, quorum pars immobilis motum alia terius exspeetat: deinde utriusque adtritu grana franguntur. et saepius regeruntur, donec ad minutiam frequenter trita rodigantur M.