장음표시 사용
401쪽
INT En saxa sui, qupe me contrita premebant;
Vix tamen effugi totis collisa medullis; Et nunc forma mihi minor est, sed copia major.
I. M Dio D. Viae inridem conjieit ΗΡum. - Viae trimen es i. Quid, inquit Betim annus . si legamon maerandem p Sano deprehendi in IISS
lamen Pt riandem saepe confundi, et Ciceronis est et is trandem. sed non minus adpositum h. l. vix trimen indieat rei dissieultatem saepe supe ratam. Iuvci r m distinctioner rix a
quae noto ad Loet. Mort. pers. e. 33, di : Vix tamen cruor sistituris. Cie.
in pis. 1α r is Gabinius eollegit ipse se vix. sed collegit tamen . . Ovid. Hor. VIII, s : - Vix equidem memini , memini tamen M. BUN. Plura hane in rem l a Veterum addueit BDDem. in adno . ad i. c. Lact. tibi Heumatini emendationem diserto improbat. - Ilisa medullis. medNDIre non modo in ossibus insunt, s. detiam tribuuntur frugibu . Plin. XVIII. e. 9 r . Nam quae sicca moluntur, plus sarinae reddunt e quae salsa aqua sparsa, cana A Orem medullam , verum plus retinent ititur tire. Farinam a sarro dictam , nomine ipso adparet in. Et cap. II . s. dis r . Alica fit Zea. quam semen adpellavimun. Tunditur granum rius iti pila lignea . . . excussis inde tunieis iterum iisdem arma in mentia Dii lata conciditur medul
3. Ee itine B. Et jam E. est, et cf- pia B. - copia de numero partium intelligenda. ED.
NOLO toro jungi, quamvis placet esse maritam. Nolo virum thalamo; per
e. Plaeri esse marito invenit inveteri eod. V siano Meinsius, et inde corrigit mr Me. ad Ovid. Nuc.
rilam. h. e. quamvis mihi eOnam dum utileque est, arbori esse conjunctam. Quae conjunctio perpetuo solet sub imagine connubii deserihi. Catuli. Carm. LXII. 49 seq. .. Ut vidua in nudo vitis quae nascitur
Rrvo . . . At si sorte eadem est ulmo
eonjuncta marito . . Horat. Ei M. II. 9 : . adulta vitium propagine Altas maritat populos ri. Plinius. lib. XIV. e. r : .. Vites in Campano agro populis nubunt, maritas.
que complexae, etc. . a. Nolo mistim, tantimo per me Per. per me me nata B. per me mΛ-nnia C. - Per me mera niatia Pro Ugυ.
Propago est vitis deprossa in terram. a pangendo. Haec igitur per vitem
402쪽
Nolo sepulcra pati; scio nae submergere terra.
ipsam nascitur. h. e. sine admini. eulo arboris, cui conjuneta est. Laetant. III, 8, 4r . a nullo extrinis secus ariumento indigere debet, quin suis per se viribus nitatur eteonstet . . Idem, lib. VII, ra, :. Corpus haee ipsa sine nutu et adminiculo animi nee cupere, nec adsequi potest : animus autem Perse multa desiderat, etc. . BUN. 3. Stihmargere terra, i. o. radices
altius defigere. Plinius, lib. VII, c. α3: is Totae supplantantur
Ex lGUDII corpus, flexu mucronis adunci Fallaces escas medio circumsero fluctu. Blandior. ut noceam; morti praemitto saginam.
t. Flexi mtieronis A. et B. et Pis. formi C. et Pith. Lai tim ferri mntitis E. Ea utim mtintis foret ferronis D.
mucronis adtinet Per. Pith. Cast. adtinetim corroxit Ileram. non adprobanto HeynaZio. - H in mucro. nis adtinet, h. e. ea parte, qua mu- ero aduncus et inflexus est, impositas eseas saliaees circumfero. Nam haec verba eum versu sequente coniungenda sunt. Aetimen mia Λνε- m , quem Noster mucronem , voeat Prudent. Catilem. III, 48 a Pi. scis item sequitur calamum , Baptias acumine vulniseo, Credula saueius ora cibo is. Ipsi hami tinei, adunci, curet, reetiroi. Ovid. Metam. XIII, 934 : . pisces , quos aut in retia casus, Aut sua crediit itas in aduneos gerat hamos . . Idem, X v, :. Nee eelate ethia uneos saliaethus hamos a. - Adtinet. Dicitur et Matinet ut corrigit Helns. ad Virg. AEn.
XI, 755. Sie apud ovid. Elog de
Nuce, v. II 5 r .. noe obtineis vindi eor hamis a. ED. u. circumfero mento Per. 3. Morti praemitto A. et C. et Per. et Pith. morte prirmitto D. mortis Cast. et vulg. sagians Per. - Morti promiten a giniam. Saginam prci ei-hatu, vel esea dixit, ut aenig. 25, α.1lane saginam morti praemiAsam
sei edax avido male desciret Ore, Abdere supremis aera recurva Ci- his A. Ausonio aurit eseo tela es. Minget. v. . . Indutos eseis iaciens letalibus hamos . .
403쪽
I V. ACUS'. LONGA, sed exilis, tenui producta metallo Mollia duco levi comitantia vincula ferro; Et faciem laesis, et nexum reddo Solutis.
Aeti a C. Aeletita Per. r. Tentii proricla metatio, aere vel serro. Ovid. Fast. II. 577, aeram ahenam dicit. - Prodiaetia, i. e. pro longata. Sie Laelautius ex Plauto,
produeit vitam ad miseriam . . Laisciant. Opis e. 5,I: ω produxit mem-hra quaedam longius . . Lepide Martialis, IX, 4, in sutorem : is Derilibus
antiquas solitus producere pelles M. Bun. Plura loea cumulavit Heum. et usus is verhi pro cere vulgaris est. frequens inprimis Avietici, ut Index noster monstrabit. a. Mollia Meo, id est, duco mollia sta , quae comitantur leve seriarum , id ost. aeum. Fiatim eonjisere in victim vocat Celsus Ith. VII, cap. I 6, x5. Filia autem voeantur vinetilia, quia apta stitit ad aliquid vinciendum et constringendum. IRUM. Aelia mollis, non nimis tortia dieitur a Corn. Celso, lib. V, c. 26. n. dis, qUi l betis, etiam a Buneis manno laudatus, plura habet verissum hune illustrantia, et totus legendus est. Vin Ia dieuntur omnia,
quibus quid vinciri potest, etiamsi jam non vinciendi caussa adhi-hoatitur. Sie lanem e tensum sev
peia minctilia dicit Epigr. i s libri
III Anthol. Burm. - Ferri A. sed glossa adscripsit ferro. - L eo Doleomitantia mineti a ferro. Ita plane Ovid. Met. XIV, 265 t is noe sila --quentia ducuntis. Sane comitari h. l.
idem est ac sequi. Heuma unus C miliantia e rastruit cum ferro, quod miror otiam tertium casum cominietur. Ego vero malo referre ad δε-
eo, quomodo sit in loco Ovidii. Duo
epitheta haud raro conjunguntur, praesertim si alterum sit particu pium. 3. Et fariam ieri, sed C. sed neatim D. et Per. - Et faciem Ia sis... redis, h. e. Quae laesa sunt, lacerata, deformia, resarcio et restituo informam pristinam. Heu mannus ea verba accepit de glaucomate vel stistasione oculorum , cui tollendaeaeus adhibetur, idemque ampleetitur Bunem. quod satis mirari non possum. Quis enim utiquam faelem pro visu dixit, ut Deiam reddere sit visum restituere ρ Iloe si voluisset auctor, seripturus haud dubie sui set Atque aciem Laesis vel meris, ambiguitate voeis aries non insulsa.
404쪽
MAIOn eram longe quondam, dum vita manebat; Sed nunc exanimis, lacerata, ligata, revul Su, Dedita sum terrae, tumulo sed condita non Sum.
m Fieona A. Galileia B. tibi lamen glossa adscripsit cis a. Fiao nutem medio aevo vocatum est genus quoddam calceamenti monaehiel vel rustici, ut Dusrestitus doetiit. Galliea et ipsa nomen calceamenti fuit, teste Gellio, XIII, II, nisi hoe Itico eorrupta vox e caliga est. Heumannus pro vulgato caligatuscribit tintim, quia in Caligam non convenire hoe aenigma, sed lini macerationem, praeparationemque ad usum eo describi putat, provorans simul ad loeum Plinii, Hist Nat. lib. XIX. cap. I. Clar. Ηο- narius inseripsit Fieo seti caligia, putatque laonem caligae genus suisse ex ocrea vel perone factum, quemadmodum et hodie pauperiores soleant ocreas et ealeres praecidendo et truncando in sandalia mutare. De caliga igitur e perone truncat iacta senigma hoe intelligit. Sed ea explicatio non minores dissicultates hahet, quam superior Ile manni. Nos veram et Deillimam damus Iulii Nigrotii. in notis. I. Major eram. Totum hoe aenigma breviter et accurate explieat Iul. Nigrotius , libro δε caliga mei. cap. IV, pag. 84 : Corium , dum in tauro vivo vivit, majus est, quam in ea liga. In eam non venit, nisi multa illa patiatur, quae medio versu dicuntur. Tatidem terrae datur, quia serpit humi, telluremque semper tangit in humano pede; nec
tumulatur, quia consumitur Usu. Dum mitra manetat. Est hemistichium
nimis. Cons. quae diximus ad aenig. XX, 243. Glossa in A. addit variantem
lectionem eumulo, multo mitius se pulturae convenientem.
LVII. CLA US CALIGARIS . IN caput ingredior, quia de pede pendeo solo.
cdiotis B. et C. et Per. et Pith. - Cluset eauegares Gallico vocantur elotis a foti ieri. AdpUlatio illa occurrit apud Plinium, Ilist. Nat. lib. I x, c. I 8, XXII, di et, et XXXIV,
x 4. Cuoos soccis stippaelos eliam Deare possumus ea Plauto, Trin.
III, α,94, et Bacchid. II, 3, 98. Testatur idem Plinius, lih. XXXIII.
cap. 3, quemdam Alexandri M. prae sectum aureis eicias solitum esseatis gere crepidias. NEUM. I . In evul ingrediar omnes editi. Pro eo Heu mannus rescribendum
405쪽
Vertice tango solum ; capitis vestigia signo; Sed multi comites casum patiuntur eumdeIn.
putavit In eapite, qu d resutat He31 Eius. P letali ingrediuntur in eri. pite, homines praestigiatores in caput,
aut evise s omisso in ). Sie dieiturivi titramuis vivirem dormire. Haec Ηeyn. - t ingredior. Talia sunt :α Pronusque magister Volvitur in caput M. Virg. Εn. I, II 6. In captite eidit. Ovid. Art. Am. I, 54 . latus erigitur, Ovid. Met. IX, si .
u. capstis mestigia signo. Aetite, quum vestigia alias sint pedum impressorum signa. 3. comites mutii Per.
FiNDEBE me nulli possunt. praecidere multi. Sed sum versicolor, albus quandoque suturus.
r. Fiadere mo nulli possiani. Steolim ereditum est: hodie satis constat erines etiam sssiles esse. Praestandere C. sed pro Mere D. a. Cantis quandoqtia Per. eantis etsi
syllabam ultimam praecedentis versi-eolor longam ex lege metri Deit. non tamen genuinum. sed a librarii eorrecti ne pros tum videtur. quia nimis clarum , et, proprie seniles capillos signans, obscuritatem aenigmatis tollit. Magis ambiguum et aptum aenigmati antis est, et ultima xyllaba in menteolor hie producitur Oh caesuram , quod exemplo
Virgilii se tueri potest, qui Fel. X,
69. Aeripsit : Omnia Υineis amor r
ei nos cedamus amori. - Sed stim
ωersicolor. Versicolor h. l. Don, ut plerumque, est variis coloribus di tinctus, sed mutans colorem, quemadmodum versipellis dieitur. Plinius. lib. IX, e. II, s. 3O: . Mullum odi. spirantem versicolori quadam et
numerosa varie a te spectar i, proceres gulae Darrant, rubentium squamarum multiplicἱ mutatione pallescentem ... Idem . lib. XXVIII. c. 8, s. 29 :- Nullum animal Chamaeleonte) pavidius existimatur, et ideo versieoloris esse mutationi M. Capillum versipellem adpellat Plautus, Per . II, I, 48 : α Tempori hane vigilare oportet formulam . atque aetatulam : Ne tibi capillia, vorsipollia sat, foede semper servias .. Bur . - Areus quandoque δε- tuos. Properi. III, 3, 4s c a Sparserit et nigras alba sene ta comas a.
qui versus sere totus etiam legitur apud Ovid. Trist. IV, 8, 2. Idem, lib. III, α 3. 33 1 - Vellere tum ruis Dies albos a stirpe eapillos in. Maximianus, Heg. II, 53 : . Sum grandaevus ego, nee tu mἰnus alba capillis is . Bus. - nn qno, id est, alἱquando, Ol m. Senoea, Epist. 7O : ω Nemo nostrum cogitat, quandoque sibi ex hoe domicilio exenti. dum . . Plura ad hunc locum conis gessit Ilotimaran.
406쪽
Malo manere niger; minus ultima sata verebor.
3. Miritis nitima fiam Hrehor, h. e. Quousque niger ero, minus verebor, ne satum ultimum veniat; nam niger eapillus vigentis aetatis signum , iatishtis senescentis est. Tibull. III, 5, 15 : . Et nondum eant nigros laesere capillos . Nec venit tardo curva se necta pede .
Nori sum cincta comis, et non sum compta capillis; Intus enim crines milii sunt, quos non videt ullus. Meque manus mittunt, manibusque remittor in auras.
' Piti. Noe aenigmate poeta nosteris canit formam iactusque pilarum η,
ut Ovidii verba hue accommodeme Trist. II, 485. Η Μ.
r. Non stim eineta eviliis D. et E. eineta comis tinus, nee et nutis ornor
Per. et Scho t. - Compta eapillis. Virg. AEn. X, 83α: is comptos de m re capillos ... Ovid. Ana. I, I . ao: . longas compta puella comas ..-Saepe, ut hic, apud imetas evitii et comee conjunguntur. Sie ovid. Art. Am. III, 145 r is Ilute deeet inflato laxe laevissct eapillos: Illa sit ad strictis impedienda comisis. Tibull. IV, I, ro: α Seu solvit crines, susis decet esse capillis; seu compsit,
comptis est veneranda comisis. ED. u. Sod mihi stine erines initis C. mei stine D. mihi sunt crines Per. Intvs enim crines mihi sunt. Nompeerinibus densis , eonglobatis et con Atisatis sarta sum. Videtur inteli gipua trigonalis, quam quidem nu quam lego diserte critiibus sartam dici, densi rem tamen duriorem. que ejus sarturam hine intelligo, quod Martialis XIV, 45. pilam ρα-grinisam dicit pluma turgere, atque
hine duriorem solle qui tantum
vento turgebat) molliorem pila esse: durior igitur materia, qua pila reserta fuit, videntur erines suisse.
3. Manutisque remittor in auras. R mistere pilam, redd re. e Hur .e titiare dicunt. Manilius, lib. V. 65 seq. . Ille pilam releri fugientem reddere planta, Et pedibus pen
re manus , et Iudere saltu, Mobilibusque citos letus glomerare laeertis A. Seneca, de Benes II, cap.
3α : is Stetit in lusu est aliquid, pilam scite ae diligenter excipere; sed non dieitur honus lusor, nisi qui apte et expedite remisit, quam exeeperat in. Copiose de iactu et lusu pilae egi in Excursu III ad Sal Bass. x74 . t. III, p. 273. ED.
407쪽
DENTIBUS in numeris sum toto corpore plena Frondi comam subolem morsu depascor acuto Mando tamen frustra, quia respuo praemia dentis.
i. Dentibus innumeris. Perpetuos
distri dieit Ovid. Met. VIII, a 46 ,
de inventore serrae loquens e . Hic etiam medio spinas in pisce notatas Traxit in exemplum : serroque iniseidit acuto Perpetuos dentes. et
serrae reperit usum . . Plinius saepe serram dentaliam vocat. - Toto stimcorpore Ε. et Per. I. Frondicomam stibolem. Terrae
matris progeniem, subolem , quae folia et frondes pro eoma habet, id est, arbor . Colum ita , Hori. v. x 46 : . Florida quum suboles materno pullulat arvo . . Comas poetis diei frondes et solia arborum, sorum , plantarum, vulgatum est. - Morsu depascor. Depasci est per partes minutatim absumere, quod inprimis si morati. Virg. Fn. II,
II 52 .serpens . . miseros morsu de
pascitur artus o. Tibull. IV, r,xα8:ω Nee quadrupes densas depascitur aspera silvas n. Lucii. 2Eln. 487 :. amnis popascitur agros is. Etiam securi morsum tribuit Horati Carm. IV, 6, 9 : . mordaei velut tela ferro
Pinus . . - Aetito. Sonum serrae innuit Poeta D ter. Hue et respicit
illud Virgilii, Georg. I. I 43 : is ar
nius , Mos. 363 : . Stridentesque
trahens per laevia marmora sexraam
diantis C. Salmasius ad Spartiani
Pesc. Nigr. cap. ult. hune versum in valde magnae vetustatis libro ita geripitim se vidisse testatur: Cretera mando fias, sperntini qua dentes noli. Peceatum in dentes saeculo recentium poetarum adserihit, et plurihus id exemplis Ostendit. Respuo prrem a Mentis. Proia, i. e. ea quae essecta et parata sunt dentibus. Vid. not. ad XXII, a. Per manet auctor in allegoria morsus et mandueationis, et verbum respuo sensu proprio usurpat, quo notat purgamenta oris, vel eihi detrimenta per sputum eiicere, quem admodum anus apud Petron. Cap.
135 t . dentibus sollieulos perite
spoliat. utque in t ream veluti niuia earum imagines despuit M. In esu et mandueatione ethus dentibus comminuitur, ut saliva commixtus demitti in ventrem possit, quae sunt pr in /ntium. Sed in morsibus serrae hoe singulare esse dieit auctor, quod frustra et sine usu man. dat , et dentibus comminuta ras uiae.
mansum sas idiunt. eumdem cuni sputo solent abiicere.
408쪽
LXI. ΡΟΝ S. STAT nemus in lymphis. stat in alto gurgite silva, Et manet in mediis undis immobile robur;
Terra tamen mittit, quod terrae munera praestat.
r. Stat domtis in C. et Per. - Stratnemtis in I mphis. Innumera multitudo arborum . quondam nemus integrum, caesa et construeta in pontem stat in sumine. Luean. I, 3os r. In elassem eadit omne nemus m. u. Permanet et mediis immobile r δών in tinins Per. - mohiae robur.RMtir nominat, quia pontes, ut lim
die , ita olim plerumque e quercu-hus sebant. Hinc et potis Tiberinunah Ovidici, Fast. , fidia . vocatur roboretis. Sed cave hie per robur solam arborem intelligas. Quaevis
maehina grandIs e roboribus compacta , vel loeus tignis roboreis inclusus, robur vocatur. Hic Pons est. Virgilio sie dicitur equus Trojanus, I . II, disci r ω laetiquo cavo se robore promunt s. Robur vocabatur Romae carcer, vel locns in carcere,
quo praecipitabantur malesci, qui ante arcis robusteis includebantur, teste Festo Et similiter Robora ritim apud Gellium, II, dio, vivarium dieitur, quod tabulis roboreis inelu di solebat.
3. Ae quum immittit C. praestet E. - Terra tamen millis, i. e. suppeditat, exhibet, suggerit: nempe ar-hores, e quibus Pons construitur . nascuntur in terra. Sie Virg. Georg. I, 57 : - India mittit ebur ω.-Qtiod
terere mtinera prestat. h. e. quod vice terrae viam et transitum praebet, ac praestat, ut pedes viator ambu lare per pontem, tamquam terre
I gravis non sum, sed aquae mihi pondus inhaeret: Viscera tota tument patu Intus lympha latet, sed
I. Inhreret A. et C. et D. et E. et Per. st Pith. inhreiis Cast. cui caetera non respondent. ED. a. nta tramene A. et B. et C. et Por. et Pith. lota eramen Cast. Viscera tota tument. Sie Martialis, XIV, I 4a: a tergenuis spongia mensis Utilis,expresso quum levis imbre
ig distum cavernis; non se Sponte profundit.
quoniam ea viscera laxata et di tenta sunt crebris cavis et forami nihils patentihus. Sic terra totis ri
mosa caseis et eriam introntis spatio
et aetiis a dieitur a Lucilio, Abin. v. Io3 et Ios. 3. Iaeet C. pro Adet D. refundis Per. et Scholt. - Sed non sponte profundis, nisi prpinae scilicet. CL T.
409쪽
Τnus mihi sunt dentes, unus quos continoi Ordo Unus praeterea dens est et solus in imo;
Meque tenet numen, ventus timet, aequora Curant.
a. Tres mihi sunt dentes. Hi ne nempe ipse Tridens dieitur, et tria etispis telam apud Ovid. Met. I, 33o: a positoque trieuspide telo Moleet aquas rector pelagi . . Martiat. de Speet. α6, 3: . Fuscina dente mi.
nassi M. - Quos unus continet B. et C. et Per. et Pith. tintis quos Cast. et vulg.- Unus quos continet Ordo . qui
dentes in uno ordine iuxta se sunt positi, ut aenig. XLI, 2 : - plures ordine eernis . . I. Unus praeterea dens. Quartus dens, isque solus. Nec aliis junctus, in tino hastili est, quia hoc vicuminatum . Di alia hastilia in terramsgi solita. - Unus et solas a NOsim jam eonjungi vidimus. ED. Et so. Itis iniquo E. et partae stiι ima Per. 3. Nomen E. - Meque tenet M. men. id est, Neptunus, quem ea de ea ussa tridentifertim adpellat, item
que tridentigeram Ovidius, Met VIII, 595, oi XI, Ioa. HEUM. Totus hie versus expressus e loco Virgilii, PT n. I. xα8 seqq. ubi et Neptunus prostetur . . imperium pelagi saevuinque tridentem sibi
sorte datum is, v. I 38. - Vectus timet Per. tumet Caus. Ventus timet. Apud Virg. l. e. v. I 33, Neptunus Iam caelum terramque meo sine numine . Venti, Miseere audetis ..Maturate fugam l . - AE oria curant Per. Pith. Cast. Bie Ileumannus contra consensum codd. rescripsit aequor adorat. Sed etirare non
est tam jejune dictum, quam illi
videbatur. Deos etirare est eos v. Teri, eorumquo metu recte facere ,
aut a male faciendo abstinere. Sie Virg. Eel. VIII, ro3 : - ni t i lle Deos, nil earmina curatis. Ita etiam Ilem.
- AEquora curant, i. e. verentur,
ohgoquuntur. Virg. v. I 42: - dicto citius tumida aequora placatis.
SEPTA gravi serro, levibus circumdata pennis
Aera per medium Volucri contendo meatia,
. Septa graois farra in eodie suci legebat Castal. probabat vero Septa graia, quod reliqui halistit: pinnis D.
u. Vestieri eontendo meatu, h. e. instar civis volo. ProptPr pinnas adfixas sagittae vel centies v antur et miti es u poetis. Virg. AEn . , so3 r. sagitta Hyrtacidae iuvenis volu eris diverberat auras is. Cons. Ita.
dsent. in synam. I, 363. ventum nu-
410쪽
Missaque discedens nullo mittente revertor.
tem frequentissime a poetis Pro volatu avium usurpari Ostendit Iloin. Aius ad Claud. Bapt. Pros. II, 74. Adposite Petron. Beli. civ. vs. I78, de eoru : . pepulitque meatissius
3. Deseenderis B. et Per. - Misissaque discedens. . . reνertor, h. r.
qtiamvia discedo in apra ab aliquo
emissa , lamen ex ollo ntilio mittent . sed sponte mea r error. Disce tr error hic opponuntur, ut supra
amig. LIX 3 , milior et remittor. Utrumque conjungitur in illo I orat.
Art. Poet. 39o nescit vox missar verti .. Diseedens ita aeeIpion dum , ut alias cedere et abire in auras poetae dicunt. Vid. Ovid. Mot.
XIV. 8M, et VIII. 524. Eadem prope verba de mirabili telo Cephali usurpat ovidius, Met. VI l, 684 ra fortunaque missulti Non regit, et revolat. nullo reserente, Cruenis
DE pecudis dorso pecudes ego terreo Cunctas, Obsequium reddetis modorati lege doloris;
Nec volo contemni, Sed contra nolo nocere.
I. De metidis dorso, h. e. de corio pecudis laetum sagelltim, ut aenig. XXI. u. Pe des hic museas poti simum intelligit Bunem. perperam Omnino: sunt potissimum iumenta. Habella autem erant , quibus muscar ahigebantur, unde Hiabarius. qui in Isidori Glo sis etistos coma
rum. ED. - cvineta D 2 obseqtitiam reddens A. et B. et C. et Per. et Pith. obsequio emens Cast. et vulg. quod et recetitissimi editores servarunt. Ego vero Prae stantiorem dueo lectionem , quam plures displi et Oxeusi tenent, obseqtilam recidens. - Obseqtitam reddens. i. e. sciciens, ut iumenta , quae eessare videbantur, pareant rursus et Obsequantur. Nemesiarius,
Cyn. v. 567, de equo Maum: . Pais ret in Ohsequium lentae moderamine virgae . . Hinc inerepare, hortiari, -- perare sag llo. verbero, dicunt poetae. Ovid. M t. XIV, 8α :ω mucistelli verberis inerepuitis. Plinius, Hist. Nat. XXVIII, 8, s. 27, ossa golltim imperitans equo u adpellat. Memoriata Iege C. et Per. et Pith. mrad rate D. - Moderati Iege donis ris, dum modico dolcire incusso admonet et imperat. Virg. AE n. X. 587 r . pendens in verbera telo Adia monuit hiiugo n. 3. Noeeri D.