장음표시 사용
371쪽
LONGA seror velox formosae filia silvae, Innumera pariter comitum stipante Caterva Curro vias multas, vestigia nulla relinquens.
. Ferorque E. formians e D. Feror vorax, i. e. vel iter. Catulliphaselus , carin. 4 r M Ait suisse narivium celerrimusis. Formosostia si να EIpressa est ex hoe Horatii, Carni. I, I 4, 3r : . Qua in vis Potitiea
pinus Silvae filia nobilisis. Epitheto
formostis saepius de silva 'stia , prato vel agello utitur Val. Cato, Dir. . 27, 32, Io4.
a. Innumeris pariter comittim si
patia ealereis Pith. Cast. In A. glossa
adjieit: Innumerum . . . hominum. . . caleora. Innumera pariter comittimst pante ente a C. et Per. quos sequutus est Meum. et Reyn. Innumerapiariter comitum stipatri cateroia E. Inntimem comitum stipiantae caterea
Ut apud Virg. AEn. I. 5o : M pulcherrima Dido Itie sit magna iuvenum stipant E eaterva a. Qntis hic comites navis intelligat auctor, haud man festum est. Qui glossam adjecit in eod. primo Anglie. videtur vectores et Daulas intellexisge. Vir doctus in margino exemplaris mei ad vocem ente a adseripsit piscibus. Ne aesus V. C. interpretatur de aliis navibus eodem in cursu comitantibus. Mihi videntur signiscari ligna et trabes, quas Constipatas navis secum innumeras vehit, sicut et Paris apud Ovidium, uer. XVI, ro8, de constructis navibus loquitur : α Innumerasque milii lon. ga dat Ida trabes .. Atque in haesententia eo mat me Catullus, quem adeo respexisse videtur Noster, qui Carm. LXIV, v. x, de Arigo navi r - Peliaco quondam prognatae vertiee pinus Dicuntur liquidas Neptuni nasse per tingas . Nam hie navem exprimit p.r pinus plurali numero, innumeras scilicet ii
dieit monte Pelio prognarias , ut No si filia sit. r. 3. Vestigia multia D. - Vestigiantilia relinquens. Petron. cap. 88 r. Qui in pulcherrimae artes Ρeriissent, inter quas pictura ne minimum quidem sui vestigium reliquisset is Vestigia hic intelliguntur, qtiae durant, et diu conspicua sunt. Alias enim navis non sIne vestigio vehi per undas dicitur. Avienus carm. ad Flavian. v. 6 : - Spumanti dum longa trahit vestigia sulco. -Εt si Siat. Theh. VIII, i8: ω Charon umbriferae sulcator undae . . ED.
372쪽
Minx tibi reseram nostrae primordia vitae. Nondum natus eram. nec eram tum matris in alvo: Iam posito partu natum
' Ptilitis Per. qui in oseo omittit. ED. I. Refero C. I. Nee eriam genere eis in alis A. et D. et Basuel. nee eram jam meris C. ei E. 3. Qutim posito pia tu Per. - Iam posito partu. Ponere paratim in caeteris animalibus est perferre ad maturitatem et edere; hie quia de pullo in Ovo sermo est, nato qui-
dem, sed nondum in lucem edito, positus paratis videtur esse eoilectus, compositus et sormatus e genitalio i materia . quemadmodum ponere ititerdum singere et sormare D
tat, ut in illo Horatii Carm. IV. 8, 8 r . Ille saxo, liquidis illo colori-hus, Solers nune hominem poli C, Dune Deum is; et in Art. Poet. v. 34:. quia ponere totum nesciet
NON possuin nasci, si non occidero matrona :
incidi matrem; sed me manet exitus idem. Id mea mors patitur, quod jain mea secit Origo.
r. Non possum nasei. Faholosam traditionem Veterum sequitur auctor, viperas perruptis visceribus et occisa matre nasci. Quam quidem Plinius. Ilist. Nat. lib. X,
e. 62, breviter indieat, sed Prudetitius sabulosius ornat et ampliscat Hainartig. v. 58a seqq. in Sic vipera. ut aiunt, Dontihus emoritur lasa
per viscera prolis, etc. au. Occido matrem C. me sed manet E. - Sed me manet existis idem.
Sio in Anthol. Lal. lib. III, ep. 6 i, quod ipsi supra hoc tomo inter Carm. min. de Be hortensi dedimus : is me si manet exitus idem. Hic , precor, inveniar, Consumpta. que tempora poscaris. Ovid. Met XII. Idi I : . sit in hoc, preeor, exitus idom . . Properi. III, 3, extr. .. Exitus hie vitae supprest mihi M. 3. Mors patimr id mera fetae origo A. Id mea mors patitur, quod omnes editi. Heumantius tamen pro vulgato edidit Id mea mors faetet; quia illud nullum admittore commodum sensum existimavit. Sed vulgata le-etio non modo ad sensum facilis. sed et elegantior propi r oppositimnem του patitur et fecit est. Mors mea patitur, i. e. ego moriens pallor, quod mea origo feeis, i. e. quod ego Nascens seci: me partus meus interiis mct , ut ego mallem meam. FD.
373쪽
LlTER A me pavit, nec, quid sit litera, novi. In libris vixi, nec sum studiosior inde. Exodi in usas, nec adhuc tamen ipsa profeci.
I. Utera me papit. Fortasse adlu-
.lit ad illud Ciceronis, ad Att. IV. io : . Egia hic paseor bibliotheca Faustiis. Similiter Horatius Epist.
I, eto, Ia, de libro suo: . tineas pasces taciturnus inertes ...di. In Iibris misi. Lepido vertiis utitur. quae proprie de literatis hominibus valoni, videturque hic maxime respicere locum Horatii Epist. II, α. 8a : is Et studiis annos septem dedit, insenuitque Libris et chrisis. Ut hie in libris, ita in litoris misere dixit Cicero Epist. ad Div. lX , 26. In hhris arii iam vocat Ausonius Pros. XXII. - Neesiam sitidiosior inri. Nee tamen hine majore literarum et doctrinae studio teneor. Sitidiosior Tleu.ra anniis interpretatur doetior. id vero loca auctorum adpo ita non satis declarant. Saepius eo verbootitur Plinius in Epistolis, eoque hominem indieat cloetritiae studia
solerter et diligenter tractantem. nou eum, quem proprie doctum vocamus. Lib. VI, ep. 26 : . Ipse studiosus, literatus, etiam disertus -; et VIII, ret: is colit studia, studiosos amat, fovet, pr vehit ... - Sed studiostis vix ahsoluto diei posse putat Burin annus, Disi Musarum
vel simile quid , addatur: ideo lixe Ovidii, Epist. XV, in studiosae
litera dextrae is explicanda censet amicae, tibi faventis. In Anth. Lat. lib. IV. epigr. 34 3, vs. I : ω fitu diosi et bene amantes . eod m
3. Meldi D. nihil hine tamen ipsa
dere proprie et frequenter de tineis. Ausonius Pros. XXII, 3 : . Exesa, tineis opleasque evolvere chartas in Claudian. in Eutr. I, Ix4 : . miserat ile turpes Exedere caput tineae is Et Iuveneus , Hist. Evang. lib. I, v. 6 3 , lineas edaces vocat. Hoeatilem loco Id verbum bene lectum. ut adludat ad similem Latinorum sormulam, qua su nainani in studii 4 legetidi diseetidique aviditatem deis
signatii. Dictini enim Norare ueteras. δε- re libros. Heianiannus Commode additest duo loca Ciceronis, qui Epist. ad Att. IV, ici : . Nos hic vo- ramus literas cui a Dionysio is, et lib. VII, Epist. 3 : . Quid enim tibi saeiam, qui illos libros devorasti . - Ipsa profeci. Auctor primam
svllaham in profeei contra morem' vetustioriam Poetarum corripuit. Quod vitium evitare cupiens scriptor e dieis Perionii aliud homistichium supposuit, quod supra indiea inius in var. leui.
374쪽
XVII. ARANEA . . PAI Lxs me locuit texendi nosse laborem. Nec pepli radios poscunt, nec licia telae. Nulla mihi manus est; pedibus tamen omnia fiunt.
r. Palitis me doetiis. Palladem nominat, quia haec inventrix artis textoriae perhibetur. Lactantius Inst. lib. I. x8, α 4 r . Minerva telum d euit ordiri . . Quae tamen in araneam mutata est Arachne , noluit videri artem tetiendi a Pallade d eta , ut narrat Ovid. Met. VI, α 3 :. seiros a Pallade doetam : Quod tamen ipsa negat a. - Texendi nosse laborem. Ottili. Carm. LXVIII, 49 : . Ne tenuom texens sublimis aranea telam, Deserto in ManII nomine Opus laciat ... u. Noe popli. Popli seu vestes, quas conficit, non poseunt mutam das
dio, nec caeterae te e P sciant licias den), Omnia enim licia ex sese protrahit. Ilsu u. - Tela A. Nee te in radios Per. Hanc lectionem praesert Barthius, Adv. XXVI, 28, et inde semendat e me telar minos po- soni, nee licia telas, qua vero emeri datione hune versum minime indi. gere Ρntat Heum. distis erantum omistii iani P th. 3. Pedibus eramen omnia sunt.
Ovid. Am. I, 14, 7 : - Vel P cquod gracili deduςit aranea sitim Quum love deserta sub trabe nectit
PORTO domum mecum, semper migrare Parata, Mutatoque solo non sum misera hilis exsul,
' Testticio Per. Hiine titulum li. brarius inscripsisso videtur, quia est uditii aeque , ac coctileae . domus tribuitur. Phaedr. II, 6, 5, de testudine : - Quae quum abdidisset eor
nea corpus domo M. r. Porro domum mectim , ut anti
quus poeta apud Cicer nem do Di vin. II, 64, vocavit Terrigenam, herbigradam , domiportam , sanguine Cassam, eochleam. Hinc Columelim Nort. v. 3a4, dicitur . Implicitu
paratra, id est, alias g des ad habitandum petere. Virg. Eel. IX, i 4 :ia veteres migrate coloni is. BEDM. - Seneca, Epist. 69 : M Mutare toloea , et in alium de alio transilire nolo , quia frequens migratio instabilis alii mi est ...
a. miratoque solo. . . exsul. Fere est, ut auctorem respexisse credam
verba Cieerotiis. Parad. IV. I a :. Quos loges exsilio adsci volunt.
exsules sunt, etiamsi solum non irata arunt is NemPe eastilem Gramma
375쪽
Sed mihi consilium de caelo nascitur ipSO.
tiei dictum volunt a sola, qtiod meristit . vel quia extra solam pasti e misisatis est. Vid. Flavius Caper do oristhogr. p. Pulseti et Scaurus, P. Iasa -ntieritoque solo. Sie apud Ο, d. Potit. IV, I 5, 7, mramre ρα eriam , et patria mtitiari, saepe Pro loco uacaveri, vel patria ejici, admonuit Heliasius. Lucanus VI, 27 Iri, Mutandaeque juvat permissa licentia terrae .; lib. VII, 466 anee libuit mutare locum α; VIII, 147:. Cunctos mutasse putares Tellurem, patriaequo solum . Et conseratur
- Non stim miserabilis exstil. adest, non sum miserati nis aliorum
indiga, nec quae desiderot auxilia
aliena. Apio huc consori Butiemannus locum Lactantii, Epit. c. α8 1- Quis est, qui aliquo in malo constitutus nolit esse miserabilis, action desideret auxilia succurren
3. Sod mihi eonesitam A. et D. Nam mihi eoneiatam Pith. consiliam C. et Ε. et Per. Sed missii eonsiliam M. Basuel. Sed misi eonebitum Castal. et vulg. quam lectionem seris vavit Henruann. consititim odidit lunaetius, quod optimum est. Nam eonebitam in metrum pereat; n adparet, quomodo dici possit con-el 3lium de erelo nasci: quamquam et Onehiam subinde dictum esse tectum testudinis . ex Monymi sati. 1 4 intolligitur. Coneiatam vero. quod nonnulli exhibent, vix aliud videtur, quam Ipsiam consilium , siquidem hoste vocabula persaepe Pedi mutantur a librariis. Abripit tamenti e eoneiatam, et rectum hoe loco esse putat Bunomaunus, nihilque aliud denotare , quam tegmen 1. t vitim mobile, in , cum et sub quo cochlea migrans movetur. Probare id conatur ex loco Laetantii de ei-liis , de opis. cap. Io, n. Dctis tilos ciliorum legminius se Dite ei liis autem nomen ina tum ab aniatiquo verbo eiatio, moveo; et eone
litim ab Isidoro, Orig. VI. I 6. a talio derivari. Hae de sententia judicium lectori relinquo. - consilium de erela naseimn optima horum verborum explicatio videtur esse Iac. Sirmondi, quam e Castalionis Milione secunda adfert Heumannus Poecit. tona. II, p. a 7: e clueam eonsilium ex caeli iacie capere, et
domum se recipere, quum restas suadet aut tempestas.
RAUCA sonanS ego sum media vocalis in unda;
I. Ratirisonians A. raraeisonans ego
stim e media D. Pith. Basuel. Ratica
sonans egia stim, melata E. et Per. Raticia sonum ego, i. e. ego raria, quae rauce sonare soleo, sum voca. is, vocem meam exerceo. meia
. cunctatur et umiais Bauca sonans . Rarica vox etiam ratiis tribuitiar ab
ovidio. Met. VI, 377, ut mucreet,omeres Virgilio. aen. VII. 7o5: tiere eiciadis Calpurnio, VII l. a . dicuntur; tibi xido adnotata huius nostri Op. toni. I, p. Sali. ED.
376쪽
Sed vox laudo sonat, qua so quoquc laudet et ipsa:
Quumque Canam semper, nullus mea carinina laudat.
2. Quasi se quoque lati e A. qtinis si se quoqti audet et imia C. et Per. quasi quoque Iatidet in ipsa D. et E. Masaeus corrigere volebat: Sed vox
aude mcleat, qtia se eountides et ipsam. Ieumannua contra Omnem codicum consensum versum secundum
t tertium transponit, eosque ita legit: . Quumque eanam semper, nullus mea carmina laudati Sie vox laudet earet, quae se laudaverit ipsa. . S- ωore laude soniae, qua se quoque. Sed vox ea, dum eumdem so
num identidem jaetat, nihil nisi
laudem sonare videtur, qua semetipsam quoque collaudare velit. Η sensu Ouid. Met. VI, 97 : a Ipsa sibi platidit erepitante ciconia rostTD is.
TARDA gradu lento, specioso praedita dorso, Docta quidem studio sed saevo pcrdita secto,
. Speeioso p redita dorso Per. Cast. Pith. Heu ni anno rescribere maluit spatioso. Etiam Barthius sic recitavit hoe epigramma Adv. XLII, α 3, nisi haee culpa t3pographl est. Sed
specioso Omnes e leo habent, et Camisarius eliam in suo legit, qui in versione Graeca, quam Beusne-
tribuitur testudini, quia putamen
ritia varium et maeni sum eat, et in laminas secium vestiendis ornania
disque foribus aedium , lectis aliisque rebus adti Ihebatur. Vid. Brouis
varia, pulchra , picta vocari solet. Virg. Georg. II, 463 : - Nee varios inhiaut pulchra testudine postes .. Martiat. XII, 66, 5 : ω Gemmantes prima fulgent tritudine lectiis; et XIV. 87 :- Aceipe lunata scriptum
testudine sigmais; ubi gemmianus idem sunt ae maculosi vel oeulati. seripitim est pictum. Senio praedita faeto A. duro proditri fato C. et Per. sinoopreMisa fato Cast. et Pith. tibi proditis non hen repeti e versu priore videtur. Hi nes rio perdita fruo Heum. et s-- p-dilia fato, h. e. in lucem Mila, Ηο-naa. Mihi prae caetoris placuit sinisos perciata secto -- Doelia qtiidem smd . sed freoo perinta Dem. Etsi non nego praerinta fiato, vel prodisa fato recte diei ab auctore potuisse. Optime tamen ad sensum et nexum verborum convenire videtur lectio. quam eodex primus Anglie. partimst ali I, suggerunt, s iso perditia facto Sie enim sententia duobus versi-hus hono connexa suit: Smino quidem hominum, qui me si litius aptantes lyram secerunt, factum est, ut Meta dici possim sic enim Pr peri. II, as , 79 : . Tale saeis earmen docta testuditio . ) ; sed quia eum in finem sin- faeto perdita,
377쪽
366 SYMPO si IViva nihil dixi, quae sic modo mortua Canto.
h. e. per saevitiam excisa et ex iaterata sum , hinc is Viva nihil dixi, quae sic modo mortua canto . Videturque mihi auctor, ita loquens , ad loeum Pacuvii, aenigmati simblem , apud Cicer. de Divin. II, 64. respexisse, tibi testudo. citharae
apta, vocatur eoiseeratia, inanimia. 3. Quin sum modo mormia, canes, legendum e suit Gesnertis. Dum Tum versutim vortia Meumannus praetor necessitatem sic transposuit:. Viva nihil disi: sod saevo perdita scito, Docta sui studio . quae sic mo
mortua canto. Simile satum a ininarratur apud Phaedrum , lib. III. sati. 2o , quem Galli cireum duce-hant .haiulantem sarcinas. Is quum laboro et plagis esset mortuus. Deintraeta pelle, sibi fecerunt tympana . . Et Plautus Asin. I, I, II, moretios Moes voeat lora ex iisllibus bubulis facta.
Caec . mihi tactos, atris obscura tenebris. Nox est ipso dies . nec sol mihi cernitur ullus. Malo tegi terra; sic me quoque nemo videbit.
. Carea mihi facies. Virg. Georg. I, 183 : . Aut Oculis capti fodere e ilia talpae . . - Atris tenebris. Haec saepe conjunguntur. Antii. Lot. lib. IV. ep. 348. v. 2: Qt caruit Iuce, et tenebris se miscuit atrisis. Sed frequentius tenebrae de umbris mortis dicuntur ; unde tenebris se miscere . in tenebras rapi, et xim.
de iis, qui tenebrosas Ditis inmodiuntur domos. Sie ibid. in opitaphio Vernae : o quis , ah l quis ab
aura In tenebras rapuit perditu is
In epitaphio Nymphii, apud Pith.
pag. I 26: . Caleavit tristes sancta fides ionehrasis. Eueharis I icinia, Autla Lat. t e. cit. ep. 353 r is Bis hic soptetii meeum Datales dies Teis Debris tenentur . Dilis aeterna Emmo ar apud Donium, Cl. Ir, D. I 83 . p. rogi , Si saeri Manes, hie iaceo in tenebrisis. seneca Ilercul. sur. NA. 28O : ω Emerge coniux, atque dispulsas manu Abrumpe tene
. Nox est ipsti dias C. et Per. ipse aias Pith. et Casl. quod malo. Non est D. - Noa est ipse dies, h. e. ipsedios mihi instar noelis, non lucidior, quam nox ost. Tale ost illud Maximiani , Eleg. Ι. 349 : in Eripitur sine
nocte di sis, scit. propter caecitatem. - Nee sol mihi cernitur vlitis, i. e. a mo, quomodo Virg. AEn. I. De is Inseri se sepius uehula ; neque cernitur ulli is.
378쪽
PRO Vii A su in vitae, duro non pigra labori, Ipsa serens humeris securae praemia brumae Nec gero magna Simul, sed congero multa vicissilia.
. Totum hoe aenigma sere le-etum et constipatum est e sormulis antiqviorum poetarum. - Prosi stim mitis. Horat. Serm. I, I, 33:. rmica ... haud ignara ac non In. ea ulci suturi .. Virg. Georg. I, 386:. ii Opi metuens formica senectae .. - Dura nee glossa adsei ipsit non)pigra labore, ad quam vocem glossa adlovit M/ori A. Gro non pigra Mis H C. et D. et Ε. et Por. et Pith.
et Basuel. sed non stim pigra labor Cast. et vulg. - Diam non pigra M-hori. i. o. ad durum laborem subis eundum. Horat. l. e. v. 33 : . par. ula. . . . magni formica laboris n.
o. id. Mei. VII, 65s : - parcumqtie genus , patiensque lahorum , Quaesitique tenax, et qui quaesita reser
a. Ipsa ferens humeris. Expressumo Virgil. AEn. IV, 4Ofi : M praeda misque per herbas Convectant calle angusto : pars grandia tria dunt otia nixae frumenta humeris A. Huc otiam
Deit locus Ovidii, Art. Ani. I. s ii. Ut rodit. itque frequens longum
formica per agmen , Grani serra -- litum quum vellit ore cibum M. Metitiarer prismin A. 1timeris, bruma quin ineommoda et in ne Por. Naec glossa et explieatio videtur esse linctionis aliorum, qnae multo elegantior est, securis praemia brum , pro ro mense b mali, inepta et harharniectio C. prinoia fimmer Pith. . Et si e so conjecisse dicit Burmanti
Antholog. Lat. lib. II, pag. 455
eonsrmatumque invenit a Lei- densi, et alitiquissimci Salinasiano cod. ab Meinsio ecillatis. FD. - Metiris praemia brum P. Hermia dieian
tur eopiae, lucra. praedae, emoliris monta , quae labore. bello, rominer.etia quaesita sunt. Vid. Dcitata adsulpiciae Sat. v. 3I, et ad Lucilii Eln. v. 6I7. Secum bruma est, quae sine eura et sollicitudine paratis otante quaesitis utitur. Otia intra ad pellat Horat. l. c. v. 33, et in Bodae cotis. Ver. et Η. v. 3α . Hiems dose t . Sed placet optatas gaTas num rare per areas, Et gaudere ethis simul in requiescere semper 3. Sed o oro magna E. Nec gero
tis misissim. Sie apud Phaedr. IV, α 3.13 : .. Ego granum in hiemem studiose congemis, et Horatio l. c. v. 32, eongestia ethiaria dicuntur. Vi eis sim , h. e. Per Vices, iterato, saepe . quod Ovid. l. e. exprimit r. redit itque frequens formica ,.
379쪽
IMPROBA sum, fateor; quid enim gula turpe veretur
Frigora vitabam . quae nunc aestate revertor; Sed cito submoveor salso conterrita vento. ''
s. Improba sum. h. e. impudens, importuna. Sic et Phaedrus, V, 3. 8. de musea r . contempti generis animal improbum . . - Quia enim lia turpe vereor. Talis formula Io. venalis, VI. α99 : . quid enim Vmnus ebria curat p ἀ cuia pro voraeitate et ingluvie vulgattim est, proprie de musca adhiberi non potest , quae Non gula, sed pro
seide utitur. a. otio tunc Per. Noenrir D. rontine Cast. et Pith. - Frigora viraham, etc. Apud Phaedrum . IV, 23,
18, formica ad muscam : ω 2Estate me lae sis et quum bruma est, siles; Μori contraetam quum te cogunt Digora M. 3. Sed eho eommoseor falso A. et C. et Per. stihmooear, fiatio D. ed. Baguel submooeor, falso Pith. Deloeonterritia eorrexit Casta l. provocans
ad Terent. Eun. III, 5, 47 : a ventulum hule sic facit A. Sed huic seriapturae quinque cod. contradicunt. neque animadvertit Castalio . falso hie loei esse haud paullo venustius, idemque ae Terentianum Deto significare. - Sed cito stiuem e . quod tibigere dixit Phaedr. l. e. v. Is r. nempe abigeris, quo venisis. Fiatio mento, qui non si natura, sed maianu et opere, nam gestus manua
ahigentis signiscatur; et talis est mentalias tabel faetus apud Terent. Euti. III, 5, 47. Sie Ovidio, Trist. III, II. 4o, aeneus Phalaridis tauia rus dieitur fatius bos, Claudiatici Cons. Prob. v. 238, falsus odor, cujus formam induit Iupiter.
XXIV. CURCULIO '. Nos bonus agricolis, non frugibus utilis hospes,
Non magnus forma, non recto nomine dictus
' Da Gretitione A. Gretilio C. Petilio Per. Pith. Cast. Pro vulia gato Heumatinus et Reynallius seripserunt Curetitio. Est autem curculio vermiculus grana frumenti exodetis. Gall. Garenon, calendo. r. Non hontis agricolis , i. e. non
visus, gratus, utilis hospes. ut ope ma frumentis terra, Virg. Georg. II, no5, et bona belio eorritis Georg. II. 447. - Nec frumibus Per. - Non fregistis tipitis, i. e. perniciosus. Viriagil. Geom. I, I 85 e vi populatque ingentem farris acervum Curculiori. quae vertia imitatur Prudent. iii synam. II, ID52.
2. Nec... nec C. et Per. non cerro nomine distras M. Basuel. - Non reis
380쪽
Non gratus Cereri, non parvam Sumo saginam.
eto nomine dictus. Forte quia rectius curetilio. quam gurgulio scribitur. Sed mihi ipse non satissaei . G N. - Hoc es , quum tam parvulus sim vermiculus, haud satie recte inditum mihi est nomen quadri-ullabum . Seilicet conoenisne rebus nomina frem suis. HEuar. - Mihi ita videbatur: Quoniam Gettilio inseriptum est aenigma, videtur auisetor id voeabulum e gurges et gula compositum, aut eo ad gurgites et gulones adlusum putasse quomodo voeari solebant homines prodigiose oraces,quorum gula quasi gurges et moriaga pastimonii esset, ut adpellat Cicero, Orat. pro Sext. e. sa. Sodqui tanta voracitate est, ut possit gurges voeari, is videtur maiore forma et eorpore esse debere, quam ille vermiculus eurculio est. Hinc
poetae sententia est: quia non magnus forma, hinc non raetra nomine
gurgulio, quasi gurges et olia, di-eor. Optime rem consectet, si ereta esset. lectici Basueli, in non certo nomine die us m. Tum enim signi. searet, incertum efise, gurgulio, an euretilio dicendus sit.
3. Stimma saginam A. me gratiastrisset, sed maenia viso sagina C. Megratus cereri, sed mώδεα ωios sagina Per. non paream stimo saginam Cast. Pith instimo anginam scripsit Heum. - Non paream sumo saginam. Sagina est copia ei horum ingesta. Unde Iuvenal. IV, 67 : a stomachum laxare saginis ..' Quemadmodum igitur Ahum sumere vulgo dicitur, ita et stimo saginam rectum est; nee debebat ah Heumatino reponi instimo. Loquitur autem de sumenis do ei , quia hospitem ante v ais
verat : qui quidem hic importunus
non Paream saginam stimis, sed econtrario eibi non Iti hospes dieitur a Ciere. Epist. ad Div. IX, α6,
P Ru mihi domus est, Sed janua Semper aperta. Exiguo sumptu furtiva vim sagina. Quod mihi nomen inest, Romae quoque consul habebat.
pellat Horat. servi. II, 6, 8 I et x 6. I. An is ntistior eseis P. stiri ori Do sagina Pith. Cast. Haec verior leetici videtur, quam Per quae glo sam sapit, sicut idem aeti. 36 pro --
sagina. Furtiora dierantur, quae clam, latenter et precario sunt. Furio via
oora dieIt auctor eleg Iae de spe. v. 34: . surtiva procerum suppli-ria is Vesu. Spurinna , II. ra ς fumtisos eolores, Horat. Epist. I, 3, 2 . a. Quod mi nomen A. Trojo gnoia
sebat. Immo duci eonsules uterque Deeius, pater et stius ). Besnota vel ex Flora, Bist. Bom. I,