Poetae latini minores ... quae notis veteribus ac novis illustravit N.E. Lemaire

발행: 1826년

분량: 577페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

541쪽

53o EXCURSUS.

pueris hic loculus ad confirmandam memoriam plurimum prodesse; quanto majorem Potest nobis adferre voluptatem, quantoque pleniorem utilitatem Carmina inter manus habentibus metrorum varia tractatio, quum subinde apud Poetas ea, quae fallunt imperitos, metra inserta numeris, et intermixta carminibus deprehendamus p . Distoria vulgo haec verba, et interpunctione laborant, etiam in Puttachian aeditione: quando et quandoquE perperam legitur, pro quamoet quantoque. Iam qu ratia illa forma, in qua inclusae lamellae angulis variis, ipse locutus est : capsam vocat Erinodius. Seriserius.

542쪽

Scio mihi apud alios pro laboris modulo laudem non poSSe procedere. Quam tamen Si tu indulseris, ut

Majorem laudem 3), quam laborem invenero. Quae lecturus es, Monosyllaba Sunt, quasi qti dam

Voeis etymon habes Pag. seq. nota ultima. Vox Technopemnion est

ab Ausonio sieta, nee alibi, quod

sciam, occurrit. - Εxstant tamen

Livii Vel Laevii Androniel euiusdam,

quem wer d. inter Poetas lyricos citat, Erotopagnia. En tr) meato. Ille est Latinus Drepanius Paeatus.

αγ m ait Afranius in Thaide. Unus ox decem eomieis qui post LiWium Andronteum claruerunt ἔTerentia junior, ut patet ex e Afranii versu quem adlegat V sius : ω Torentio non similem diem quempiam α. Afranii, Caecilii, T rentiique opera duleea Latini semmonis saeetias floruisse tradit Veli. Pateretil. lib. I. Togatis meelluisse Afranitim auetor Quintil. lib. X, cap. I, at morihus fuisse perditis; undo idom Quintil. ait : - Utinam

non inquinasset argumenta Pue rum foedis amoribus . mores su s

fassus . Menandriam praecipue imitatus est, et ah ipsci pormulta sesnmpsisse noti dissitotur, ut in Compitalibus. Dhi obtrectatoribus suis respondens haec ait: vi Fateor, sumpsi non a Menandro modo,

Sed ut quisque hahuit, quod con veniret mihi: Quod me non posse melius Leere credidi .. Interciderunt ejusdem scripta, nisi quod a

veteribus Grammatieis quaedam ex sabulis variis loea proseruntur equae vidct inter veterum Poetarum fragmenta, ubi miraberis versum ah Ausonio laudatum, .. Maiorem laudem , quam lahorem invenero M. desiderari, saltem in M. Lond. 3) Maiorem I dem. Hic est verissus senarius ex Afranii comisdia togata . cui nomen Thaia.

543쪽

Puncta sermonum : in quibus nullus lacundiae locus est, sensuum nulla conceptio, Propositio, redditio si , conclusio, aliaque sophistica sa), quae in uno

Orsu eSSe Dori Possunt: sed coli rent ita, ut circuli catenarum separati. Et simul ludicrum opusculum

texui, ordiri majuscula solitus 3): sed in tenui labor 4 , at non tenuis gloria, si probantur. Τu facies ut sint aliquid 5). Nam sine te Monosyllaba erunt, vel si quid minus. In quibus ego, quod ad usum pertinet 6), lusi : quod ad molestiam. laboravi. Libello I echnopaegnii nomen 7) dedi: ne aut ludum labo

ranti, aut artem crederes defuisse ludenti. Vale.

dicunt. Loeum habent in partibua Orationis omnibus quae dupliees sunt. ut ἱn similitudine, dissimilitudine, diversis, comparatis, etc. quae in dissolutis hujusmodi versiis hu loeum habere vix possitnt. 1 Asiaque so istiea. Rhetorica, seu deelamatoria. Declamatores enim Graeeis σο*wταὶ dieti; talis Libanius , et Himerius a Wonsis dorso editus, et alii. 33 ordiri misissetita solistis. Hine Iieet inferre Technopaegnion nonnixi post Mosellam, aliave majora, scriptum fuisse. 4) Sed in tentii Iabor. ete. Virgilianum est lib. IV Georg. 6 In te.

aut latior; at tenuis non gloria, si quem Numina laeva sinunt, etc. m

s) Tu Deies , tit sint aliquid. Sie amicis, quorum judicia experiri se velle prostentur, insidiari solet

elarum genus, ut vel nugas suas ipsis adprohent. 6o Quod ad usum pertinet. Quasi dicat; si quaeras eui bono, cui sunt usui hae nugae 3 responde nulli, et me in iis seribendis titil. lius utilitatem spectavisse . sed tan. tum lusum, et obieetationem moam. si vero quaeras quam molestum mihi suerit haee seri here, respondebo , me in iis seribendis plurimum lahoris exhausisse. nein regnii nomen. Quod est a Graecis voethus, τένη, aTs, et veta vicu. lusus puerilis. Hine

Lilitia GFraldus lib. I de poetis: is Est melinopaegniora sapud Ausonium Gallum ludicrum quidem

Poema, verum multa arte compinsitum M.

544쪽

Misi ad te Technopaegnion, inertis otii mei inutile opusculum. Versiculi sunt monosyllabis coepti, et monosylla his terminati si . Nec hic modo stetit scrupea difficultas sa), sed accessit ad miseriam cogitaudi, ut idem monosyllabum, quod esset finis extremi versus, principium fieret in Sequentis. Dic ergo et, O

exigua est, et fastiditur: inconnexa, et implicatur: quum sit aliquid, vel nihili deprehenditur. Laboravita moti, ut haberet aut historicon quippiam, aut dialecticon 5 . Nam poeticam, Vel sophisticam levitatem

necessitas observationis excluSit. Ad Summam, non

est quod mireris : sed paucis limis additis, est cujus

Nil ambigo Paullinum eumdem cui plures Ausonius inseribit Epistolas, et qui earminum scriptor Nolae Episcopus fuit.

i) Monosrvabis coepti, et . . . termi nati. Ilitie adparet Doli iratum meh-noi gnii opus ad Paullinum misisse Ausoninm ; sed hcie tantum poemation quod sequitur. αὶ Serapea AE petitias. F stus r.. Scrupi dicuntur aspera saxa , et disseilia adtrectatu . . Hinc malui extere aspera, quam rensem ea ut Viueius. Quid enim hic aeui. gmaticum sit, non video. Plurimum certe esse asperitatis nemo non viis dot. Vinetus apud Gellium perperam legit servos, quitan scirpos d. huisset legere; hcie . uiti in Erro

rem induxit. Loeus Gellii est lih. XII, cap. 6 : is Quae Graeci dictitit migmata , hoe genus quidam e nostris veteribus scirpos adpellave

runt, etc.

a) O mora , o prena I Non ti Iepomam pro labore, ut vinetus, Intelligo, sed pro eo, quod apud Latinos semper significat, supplicio

scilicet; et moram pro tempore et laboro in tiugas itintiliter collocato rut sensus sit. labor seu opera male insumpta. sed quae suum is, supplicium , culpar suae poenam fi eum serat, temporis male miliaraii laborem inanem. 4) Rem manam qnippe eti Mi. Hrgo est ieetio m e die is unius , quam ut aptissimam aequutus fium.

5) Aut . Deneon. Quod dissertationem aliquam habeat. Suspira-

545쪽

534 AUSONII

miserearis si): Deque armulari velis sa). Et si huc quoque descenderis, majorem molestiam capias, ingenii et facundiae detrimento, quam oblectationem, imitationis adsectu. Vale.

tur inelus da clieon , hoe est, quod doeeat; bene i) Non est quod mireris: sed ... Qias miserearis. Paronomasia. 1 Est e tis miser ris I neqvie remulari melis. Sic Ot saniores uiri eorum miserentur, qui ut nomina invertant, se ipsi excruciant, n eosdem aemularἱ vellent. Talia serescripserunt Graeci, Securim puta.

Alas, ovum, et Porphyrii Idylliasgurata , etc. Quae miror ad hos usque rervenisse. deperditis Moianandri aliorumque sabulis. v Ens US MONOS LLABIA COEPTI ET FINITI, ITA UT A FINEvEusUS AD PRINCIPIUM RECURRANT.

Rios hominum Dagile lit, et regit, et perimit sors. Fors dubia, aeternumque labans : quam blanda

Spes nullo finita aevo : cui terminus est mors. Mors avida, in forna Inergit caligine quam nox. Nox obitura vicem : remeaverit aurea quuin lux. sLux dono concessa Deum, cui praevius est Sol. Sol, cui nec furto Veneris latet armipotens Mars. Mars nullo de patre satus, quem ThreSSa colit gens.

I. Blandri Dori spes. Respexit sane

Poeta Eleg. Tibulli, lib. II. r. Finirent multi leto mala. Crodulavitam Spes fovet, et melius crassore semper ait. Spes alit agrico

. Furio Veneris. Logo ex IISDrio in Veneris , et uitellige adulteritim, in quo Mars eum Venere deprehensus et irretitus a Volcano est: de hoe . in Gripho, vs. 2P, ad haec verba, vi serus deprenso Μarte satelles .. vid. Reposiani C neuti Martis et V . sup. . III, p. 324. ED. 8. Mars ntilio de patre satus. Ip- nonis sine patre silitis. Vid. Ovidius, Fast. lib. V. - Quem Thressa eolia gens. Et cui h mines immolat, teste Pomponio Mela, lib. II do xiiii octis, et Ausonio.

546쪽

Gens infraena virum, quibus in scelus omne ruit fas. Fas hominem mactaro sacris: serus iste loci mos.

Mos serus audacis populi, quoin nulla tenet lex. Lex naturali quam condidit imperio jus. Jus genitum pietate hominum, jus certa Dei' mens.

Mens, quae caelesti sensu rigat emeritum Cor. Cor vegetum mundi instar habens, animae vigor ac vis. ,

Vis tamen hic nulla est: vorum pst iocus et nihili res.

5. Mundi anseor finbens. Figuram tri. G nihili res. Poematicin ea. mundi. Fere rotundum cor est, ut dem v ea res absolvit , a qua in-

M undus. Choaverat.

PREFATIO MONOSYLLABORUM TANTUM IN FINE POSITORUM.

UT in vetere verbo est, Sequitur vara vibiam si): similium nugarum subtexo nequitiam. Et hi versiculi monosyllabis terminantur, exordio tamen libero,

i) Sequitar vara vibiam. Pro hoc editiones vulgatis habebant sequistir ωεν hiemem . perperam Corruptum insolita librari rum, qui nec mariam Dee 'rubiam intelligohant. Q om oestiam logit Frasmus. Bestitutum est ex veteri IIS, in quo legitur seqvLων mn b iram, etc. Quod proverbium ox veteribus Glossia MSS , in

quibus haee leguntur : ω Varram et, hia. Perticae duae sunt inter se e Lligatae, qui asserem grastinent. Undo provertitum : Vibia mariam se

quietir Maliger sic exponit: Varia, inquit, signiscat perlicam ab sum ino sureillatam, ut colligimus ex illis Glossis, tot ex Vitruv. lib. X . cap. as) r Vibia autem porticam transversam, quae furcillae illi imposita et colligata est. Onare si

maria cadat, in sibiam simul eum illa eadere neeesse est. Unde recte dictum 1 ωaram mihia seqtiitur, etc.

Sed unde dicta sit tibia , inquit

idoni, et ait ruiti bibia . ut in Aux nio , an mibia, tit in Glossis, seribendum Rit, nescio. Mihi sussieit et proverhium, et eius interpretationem ex veteri Grammatico indieasQ. Proverbium quadrat in eos. qui quum uni vitio indulserint . deplorata omni verecundia, et pro-

547쪽

536 AUSONII

quamquam lino legitimo i). Sed laboravi, ut quantum ejus posset apud aures indulgentissimas, absurda

concinererit, insulsa resiperent, hiulca congruerent; denique hab retit et amara dulcedinem, et inamoena venerem, et aspera laevitatem. Quae quidem omnia quoniam insuavis materia devenustat, lectio benigna

conciliet. Tu quoque mihi tua crede securior, quippe meliora: ut, quod per adagionem sa) coepimus, proverbio finiamus, et Mutuum muli scabant 3).

Emula Diis, naturae imitatrix Omniparens ara

stigato pudore , ad alia pi aecipitesseruntur, quasi Omni jacta bonorum alea, etc. Deinde aliam explicationem ad a t: Sed praestiterit, inquit, duc, Domitia propria interpretari vibiniti, et varam. Nam Vibii hi Vari nomina genii sitia Romae

ὀαρι- ἐπε- . Haec Sealiger. Liceat post tanti viri expositiones, ncistram adferre. Pro bibiam quod in Auso nititio 31s supra laudato legitur, legi posse Deili mutatione 5 in mputem tam bisiam quam viliam, quod habeni Glossae Maligero laudatae : et biviam , valgaui interpretor, hoc est, auctore Festo, quae crura habeat extrorsus obtorta et incurva ,. ut Livium res orant. Et

quae incedendo hina quodammodo ii inera peditius ambobus calcet, sicque jure dicatur Livia. Vari autem , teste e dem Festo, Valgis contrarii sunt qui crura ha honi introrsus itieurva. Undo facilis ota pertu Ρr v hii gensus, seqtiistir Draria BDiam , seu valgam , vitium unum uliud post se vitium trahit, Diagas . lite nugae sequuntur. Qui sensus est Ausoniam hujus loci, interpretante Souehayo. ED.

i) Quamquam fine lex timo. Et

legi astriet , ut semper in monOsvllabam vocem desinat. α) Per iadagionem. Proverbium

is sequitur vara , etc. . de quo mox supra.

3) Mutatim muli seabant. Prover-hium tune i eum habens, quum improbi atque illaudati se vieissim mirantur ac praedicant : ut quum indoetum indoctus, deformem de-sormis, improbum improbus vici sim laudat, quales illi fratres apud Ilibrarium. Petitum a Mulorum quod et caetera jumenta factitant consuetudine, ut sose invicem denistibus scabant. Similia hute : a senes

mutuum Dicant, et tradunt operas mutuas, et manus manum lavatis, vel f eae, etc. - μι tim muli seabant. Super hoc adagio consule B r id. Adnot. cap. I. ubi tamen perperam hic legendum vult sembtine. Patet enim e contextu pendere v em illam n eoniunctione tit.

Ejusdem adagii meminit in Epistolis Symmaehus, ubi ait : . Mutuum

548쪽

Pacato ut studeat ludus meus, esto operi dux. Arcta, inamoena licet, nec Congrua carminibus lex,

Iudice sub tanto sandi tamen accipiet jus. Quippe et ridiculis data gloria, ni prohibet sors. s

seabere mulos, Cui proverbio ne videar esse constiti, praeconium virtutum tuarum presso dorito re-

siringo a. Paevio. Latino Drepanici Pa- Cato , cui opusculum hoc dicat, ut in Prientione seu Epistola nuncupatoria iam observavimus supra. latis meus. Leetio haee est veteris codicis. Vulgati stiri multi habuerunt labor hie meus, quod serti etiam potest. DE II EMBRIS.

INDICAT in pueris septennia prima novus dons

'ubentes annos robustior anticipat VOX. Invicta Et ventis, et solibus, est hominum frons. Edurum nervi cum viscere consociant OS. Palpitat irrequies, vegetum, terra, acre, CalenS COP. si . Indiciat in pueris , Ete. De hoe consimiliter Hippoerates lib. do septimestri partu , et Goll. lib. III adfirmant, anno pueri septimo, primos eius dentes cadere, et alios

renasci. - Septennia prima nootis

deris. Haec iuxta Solonis senten. tiam , cujus exstat apud Clementem . Atrom. lib. VI, Elegia, qua aetatum mutationes per septennia seri doeet. Prim quidem septennio dentes novos adparere, altero pu-hertatem oriri, tertio densam har-

hae segetem. etc. a. Pubentes annos. Decimum

quartum completum : quod pubertatis tempus Imperator statuit naturam sequutus ducem, sublato turpi more adolescentium corporantida inspiciendi, ad dignoscendam eorum pubertatem , ut refert ipso Insiit. . Quibus modis tutela sinitur .. Vox porro ut Plinius refert lib. II, eap. 5, roborari ineipitatino deeimo tertio. 3. Inoistia ... homintim frons. Demiro pellis artiseio consule qDae habet vir Cl. F Aon in libro quem inscripsit do existentia Dei, pari. I. Ibi nititia Ausoni; Carmen de meminbris illustrantia. - Ηominum. Matu ram aetatem designat. G. 4. E mm . id est, valdo diariam.

- Nerei. Τetidines intelligo, quibus

insertiones musculorum in ossa sunt. - cum miseere. Cum Carnemu Sculorum, quae viscus, et Pulpa dieitur.

549쪽

538 AUSONII

Unde vigent sensus, dominatrix quos vegetat mens Atque in verba resert modulata lege loquax Os. Quam validum est, hominis quota portio, caeruleum sellQuam tenue, et molein quantam seri corpoream Crust Pondere sub quanto nostrum moderatur iter pest6. Undo migeni sensus. Merito ossendit quosdam similium repetiistio viget, mesetiat 1, e versu et praeced. vegetum. ED. . Modurata lege loquax os. Ea modulatio ex duobus maximo proseiseitur ; scilicet e lingua quae plocui tangitur vice, ac tremulis valvulae motibus. s. neruleum fel. In parva v ἐ- eula , time jecoris parti adligere te.

contentum.

SAEPE in conjugiis fit noxia, si nimia est dos. Sexus uterque potens, sed praevalet imperio mas. Qui recte faciet, non qui dominatur, erit rex. Vexat amicitias, et foedera dissociat lis. Incipe, quidquid agas: pro toto est prima operiS pars. sInsinuat caelo, Diisque inserit emeritos laus. Et disciplinis conserta est, et vitiis urbS. Urbibus in tutis munitior urbibus est arX.

Auro magnus honos, auri pretium tamen est ses. L0nga dies operosa viro, sed temperieS HOX, xvir. Fla noxia . si nimia est dos. Iuvenal. Sal. VI: . Intolera hi litis nihil est quam semina dives M. vid. Plautus , Aulul. act. 3 , se. 5 , et Martiat. Ith. VIII. Opigr. Ια. - Νιnoxia, etc. Noster exponit, pecca tur. Exponendum pulo , nocet :nempe marito eui a divite sem majurgii eatissae continuo Inseruntur: juxta illud Iuvenalis, Sat. VI, 3. Qui reere faciet, etc. Desumptum ex Epistola I Iloratii, do pueris regem eligentilius. ED. 5. Pro toto est prima operis piars. Hue saeit illud Horatianum e . Diiamidium saeti qtii coepit habetis. 7. Urbs , non de Boma agit, sed de urbe qualiti t. ED. o. Nox, otia earet Aquiopum .ete. Hallucinatur Ausonius, qui

550쪽

Qua caret Ethiopum plaga, pervigil, irrequies gens,

Semper ubi aeterna vertigine clara nitet lux.

Mihiopaeus dies absque noete υἱ-huit. Habent illi, utpote sub Eotia torrida positi , noetes sere semper

diebus aequas. II. Irrequies, supra de memb. 5. 3. Semper Mi Memia vertigine,

etc. Hoc de illis verum, qui sis

mundi polia habitant si quos habent rogiones illae incolas, quae sunt aeternis damnatae pruinis) quibus Sol non aeterna quidem, sed

continua semestri vertigine lalget, ex postea menses sub terra latona. At non hoe AEthiopibus convenit, ut ex orbis descriptione, et doetrina sphaeriea demonstratur. DE DEIS. .

Su Ni et caelicolum Monosyllaba. Prima Deum Fas. Quae Τhemis est Graiis. Ρost hanc Rhea, quae Latiis ops. Tum Iovis et Consi germanus, Tartareus Dis. Et soror et coniux fratris, regina Deum Vis. Et qui quadrijugo curru pater invehitur Sol. suuique truces belli motus ciet armipotens Mars: Quem numquam pietas, numquam bona sollicitat Pax. Nec cultor nemorum reticebere, Maenali de Dan, Nec Genius domuum, Larunda progenitus Lar.

r. Prima mum Fus. Observa Fas semineum, quum Deain Themidem signifieat. Primam Detim adpellat;

antiquissime quippe fuit, Caeli stia,

Iovis soror . et oracula Delphis et in Parnasso habuit ante Apollinem. De hac plura vide apud Lilium G raldum, Syntagm. 15. u. R ea. Et Cybele, Latinis ops, et Magna Mater, et Mater Pessinuntia. Caelera ejus nomina vide apud Lil. Gyrald. Syntagm. 4.3. consi. Vid. Auson. Epip. 69. 4. Regina Deum Vis. Vis, seu Violentia. stygia filia est in Theogmnia Hesiodi; at hἰe Vis Deum reminia est Iuno , Iovis et soror et coniux, quam Vim mortim adpellat, ad illud Virgilii respieions. AEn. lib. VII, 43a: . Caelestum Vis magna iubet is, tibi Iunonem intelligendam senisliunt veteres interpretes, ut et iuhoe: . Vel quae . portenderit ira

Magna Deum m. 8. Mia noli de Pan. Maenalus mons

est Ar diae Pani sacer. 9. Nee Genitis domuum. Apul. de

SEARCH

MENU NAVIGATION