장음표시 사용
561쪽
DE LITE BIs MONOSYLLABIs GRAECIS AC LATINIS.
Dux elementorum studiis viget in Latiis A. Et suprema notis adscribitur Argolicis D.
Illa quod aeolidum, quodque ε valet, hoc Latiale E.
Praesto. quod Ε Latium semper breve, Dorica Vox E. Hoc tereti argutoque sono negat Attica gens ου. ἡn quod et o Graecum compensat Romula Vox O.
I. Sminis mime in Latiis A. Hae quoque forma, quae hic excusa est, viguit in Graecorum stucliis. Immo ex quatuor hujusee elementi forismis. quae exhibentur in Palae graphia Graeca, hane indefessus et eruditissimus antiquitatis indaga cirvetustam et in marmoribus numismisque semper adhibitam suis adserit, quod tamen in libris non
similiter obtinuisse. 3. Heia stiod MIi m. Mart. Caia polia . Ε vocalis duarum Grae iarum vim possidet. Nam quum eorripitur . t GPaecum est, ut ab hoe hoste : quum producitur, Ητα est.
litia et Vinetus legulat Latiare: quod quideiti habetur apud Tollium pro Milone , cap. 3 a. Verum ratia oecurrit in Plin. lib. III, cap. r :.. Populus Latialis is , et in Ovid.
Met. XV. vs. 48 l. Versus autem illo ut intelligatur, latitaiadum F et M Giaeeis promiscue olim et stirpata ; quod patet ex nummis Athe niensium ac Thebanorum ; siquidem ille ΑΒΕ prvi AΘΗ ponebant. hi vero Θ Η pro F ΗΒΗ. Quin et Plato in Craiylo tradit antiquitus
non literam ae sed a in usu fuisse. s. Ου. Sotiat eni in Graece non .
quae vox est negantis. - Tereti a guloqtie sono ne e Attica gens ου.
Tollitia pro eis legi vult D. Peria peram hic noster exendi curavit ou pro D, etsi a uetorem hahuit Turnehum, enitia consillia plus tin o Obsequitur. Docet Athenaeus Vetores diphthongum etiam prio tantum scripsisse. Nue n edit quod Ausonius ipse. Epist. et 5, unam fuisse literam dieit, qtia r
sponderunt Laecines, regique irato negantes placDertitit. - Sed rectiun Scalig. ιυ. Quis enim, ait, hane veram lectionem timet: contra illam vulgatam, salsam p In hae ea. stigatione adjuti sumus veteri seriptura , quae habebat Pro ligat, mae. Nos noxnt Dei mus: ut eo ad verum sensum deducti simiis. ED.
Grapei antiquitus sumpsere O prosa, ut patet ex duobus nummis, iti litorum altero legitur xvesio, prox, omo v . et in altero Θηςα ι, i ro h cxiviv.
562쪽
Litora sum ΙOtae similis, vox plena jubens, I. Cecropiis ignota notis, serale sonans V. Pythagorae bivium ramis pateo ambiguis T. Vocibus in Graiis numquam ultima Conspicior Μ. o Zeta jacens, si surgat, erit nota, quae legitur N. Maeandrum, flexusque vagos imitata Vagor E. Dividuum Belae inonosyllabon Italicum B. Non sormam, at vocem Deltae gero Romuleum D.
7. I. moxissens, imper. verbi eo. 8. meropiis ignota notis, etc. V.
Nam quod ejus sonuiti non haberet lingua Graeea serat enim vel ti spis sum, quod per ου Graecum exprim hatur, vel ti lenius quod Graecum
Υ exprimebat , sed quod spissum
illum voealis ti sonum nulla Graeca vocalis haberet, sed opus esset adsum exprimendnm diphthcingo cυ. - Farati sonans. Quod titularum et noetuarum, seralium avium .eantisin imitetur. s. 'Magorae bisitim , etc. T litera
diserimine secta hieomi Pythago. rae dicitur, non quod Pythagorae inventum fuerit, fuit enim Palamedis 1 sed quod eius hilarea figura Pythagoras uteretur in Morali. hus suis dogmatis, ad geminam
virtutis et voluptatis viam demonis strandam. io. Moeotis in Graiis , ete. Quintilianus . lib. XII, cap. Io : - Quid quod pleraque nos illa quasi mugiente litera elaudimus M , qua D ullum Graeeum verbum cadit 3 -
Reete in Palaeographia adnotatum, ut metri ratici constet legetidum ,
v. v. non em. Attamen satis esse
existimo, si pron utilietur M. Caeterum Poeta ideo ait inter v eis Graeras numquam ultimam M eonspici, quod nulla vox Graeca ea literaeadit. II. Eris noen . qtidae legitur di. Si militer hie legendum , aut saltem pronuntiandum Λυ. . Meandram , Asiae fluvium obsinuosos suos amfractus decantatissimum. Imitatri magor E. Uncialis non debuit osse haec litera; neque enim d se unciali diei potest.
eam Meteandrum referre. Scribe igitur parva litera - Pro et agor repotiebat Turnelius moeor. Nihil noeesse mutare quidquam : magor est dueor in charta, linea instar Maeandri errante. ED. 13. Distatium Belis. Nempe Be Cotisonae enim , tit Pronuntientur. adjutieta voeali aliqua Opus habent. Haec in omnibus serme Latinis consonis est e, modo postpositum , ut in he, es, de, ete. modo praepositum ut in es, El, em, etc. at in Hebraiis cis GHeeisque elementis consonae et alias quoque voeales , Qt syllabas quoque duas saepe adsumunt, ut
pronuntientur Beth, Ghimel, Dalelli, Beta . Gamma, Delia , etc.
I 4. Non forinnm , at voeem De Ire gero Romuleiam D. Respieit Poeta formain, quae sua aetate in usu fuit. Nam et apud Graecos vetustis simam suisse Romuleam formam patet nummo Messanensi, quom
563쪽
Hostilis quae forma jugi est, hanc essiciet Π. Ausonium si P scribas, ero Cecropium P. Et Bho quod Graecum, mutabitur in Latium P.
Malus ut antennam fert vertice, Sic ego Sum T.
Spiritus hic, flatu tenuissima vivificans H. Haec tribus in Latio tantum addita nominibus Κ, Praevaluit postquam Gammae vice lancta prius C; Atque alium pro se titulo replicata dedit Q. An sis cincta duabus erit quum Iota, legeS Θ. In Latio numerus denarius, Argolicum X. Haec gruis emgies Palamedica porrigitur ex Κappa fuit quondam Boeotia, nunc Latium K
Parilia in Stellia sua expressit, e que tam antiquo, ut ante rem Romanam rusus ex typi genere aesti
et ΚΛΗ. 5. Nostilis quae forma Di, etc. Festus r ω Iugum, sub quo victi transibant, hoe modo fiebati sxia duabus hastis, super eas ligabatur tertia e stiti ita vietos discinctos transire cogebant . . Hine hostile Aieitur. s. Spiritus hie , sam ... N. Olim
pro aspiratione usu tantum venieis hal. Ille a Poeta sub eo respeetu consideratur xo. Tribtis in Maio taritum , etc. Terentianus Maurus r ω K similiter otiosa caeteris sermonibus. Tunc in usu est, quum Kalendas adnota. mus, aut Raput. Saepe Taestines notabant hae vetusti litora . . Mariatiata. Capella, lib. III: . Κ vero
niane nota putatur esse, non litera.
Nam ejus esseetus C ita egrare non dubium est, absque his Κapita
Kalendae, Κalumniae ..ar. Pr adiit. Ut Poneretur Potius quam Κ. - Gammre viae funeta priui c. Ilitie in vett. inseripi. saepe invenias Dee pro Iege, macistratus pro magistratus, etc.
22. Tlavio repheatri dedis Q. QuintilIanus, lib. I, cap. 4 ' a Ei Q, Cujus similis es eius speciesque, nisi quod paulltim a nostris obliquatur, Κappa apud Graecos, nunc tantum
in numero manetis. 8. Ansis eineta Miabus erit cum
rata. Intellige. et supina : constat enim haee litera is eirculo, et lineola supina . quae medium eum secans, in duas eum ansas veluti separat, quarum una superior, alis tera inferior. - ctim Ioeri, leges S.
Vult Palaeographiae auetor hie m tri eatissa legi Theo nihil autem Obstat quominus legatur Thelia rtune enim pars sFllabae posterior sequentem versum per synaloephenitieipiet. α5. e Grais es'ies. Unius scilicet gruis, quam pede in uno excubantem scit bene refert litera ei. Maliger pro grais reponebat cratas, quod in alio cod. erinis invenerat,
564쪽
Furca tricornigera specie, paene ultima Sum W.
eujus figuram etiam quodammodo refert. - Palamediaia. Plin. lib.VII seribit Palamedem lias quatuor literas R , E, v. X, Trojano bello invenisse. Philostratus in Heroicis, has tres tantum ah eo inventas memorat Υ, Φ, X, quarum T quidem a figura agminis gruum v lantium , di vero a similitudine gruis exeuhantis invenerit.
ELOGODAEDALIA strides modo qui nimium trux, Frivola condemnas λ nequaquam. Cum pretio est merx. Ennius ut memorat, replet te laetificum gau. Livida mens hominum concretum felle coquat pus.
Dic, quid significent catalecta Maronis p in his at scillarum posuit, sequitur non lucidius inu.
- Grammatiaomastis. Ut ομηρ adpellatus est Zoilus ille, qui Homerum earpebat et veltitisagellabat, sic dicitur, qui Grammaticos vexat ac veluti eaedit; ut facit Poeta noster hoc poematio, in quo Grammati cum variis interrogat;onibus e Grammatteae penu petitis, satigat. I. Elogod edalia. A χογος oratio , et iti δαχρή peritus, ingeniosus, industrius , varius , sit λιχοδαιδαλέα
peritia orationis variandae et induis strie eontexendae. Verti Graitimaticatione obseura magis ad mentem auctoris quam ad vim verbi atten
I. FH-M. Ea, quae frivola videntur in Grammatica, quaestiunculas
plus disseisitatis quam utilitatis
3. liseum gati . Giati pro Gaudium per apoeopen ab Ennio seri-Ptum , ut quod postea aequitur coelpro Caelum, Do pro domum, ex hoc poemate patet. Quod sane Graecorum exemplo Deerat, ae inter caeteros Homeri, qui saepe pro quod domum significat, et κρi pro κριθα hordeum ponit.
4. Loida mens hominum, etc. H. E.
ringantur Ileet invidi, ut Virg. Eel VII, α 6 r . rumpantur Ilia Codro . . 5. Quid signiseene ea ueta Mais
ronis. Maliger non καταληκτα aκαtiam is desino, ut Baptista Piua autumat, sed καταλεκτα, a verbo
xxetiat iactat, deligere, dieta putat, quod ea carmina ex VirgilianIs sint collecta. -In his at Celtarum ostiis. ole. Hatititur illud initio eataleet. Virgilii: quod earmen maxime deia pravatum . suoque n tori redditum a Ios. Maligero, quum titie saeiai
565쪽
Imperium, litem, Venerem, cur una notet res λESino peregrini vox nominis, an Latii sit psit quod germano mixtum male letiferum minpLin tribus in geminis constratus ponto sit, an pons 3 i ,
maxime, exseri re placuit: ω Bhetor melorum amator iste verborum.
Iste . iste Bhetor, namque quatenus totus Hueγdides Britannus Atti eae Rheia Tati Gallicum. min ipsum, et at ei illisitis. Poeta sane hoe Epigramma respexit, quo Maro
suggillat Bhetorem ineiorum seu decurtatorum verborum amatorem.
Unde patet quam totum hunc Auia sonii locum turbaverit Floridus divulso versu, in quo min occurrit a quinto et sextra versu, in quibus alet rati. Lege igitur m ordine, quem Maliger proposuit et Tollitis ins quutus est: ω Die quid a gniseent catalecta Maronis p in his al. Et quod Celtarum posuit non lueidius tan . Et quod Germano mixtum mala leti sertim minis. At, erati et min prioris syllabae sunt allii . tanri ot minii Seilicet quum Rhetor illo de quo Virgilius, declamaret de morte Themistoclis, qui epoto taurino sanguine Oxstinetus est, pro tauro dicebat lati. Quum do illo dissereret, qui, dum patri allium tereret, minium a noverca ni tum imprudena contrivit, pro allio a , pro minio min die bat. Biso Ioa. Maliger feliciter quidem,
at pro more suo partim modeste. . Imperiam. Ihem . Venerem, crariana notet res. Imperiam quidem ut iri hoe lib. III AEn. v. I: ω Postquam res Asiae. Priamique evertere gentem Immoritam visum superis M.
Iut m ut in hoc noratii . lilli. l . Sat. 9: - Dubius sum quid faciain,
inquit; Gne relinquam , uti rem M. Unde et retis nomen hahet. Venerem, ut in hoe Terentii, Eunuch. act. I. sc. α : . Ego eum illo, quorum tum titio rem habebam hospite . Abii hue M. 8. MI. Plin. lib. XXXIII , cap.
e ω In argenti et auri metallis naseuntur etiamnum pigmenta .
Sit, et Caeruleum. Sit proprie limus estis. Et initio cap. x3 1 - Sile pingere instituere primi Polygnotus
et Mycon, Attim duntaxat Η sequiata aetas ad lumina usa est. Ad umbras autem Myr eo et lanio. Lydium Sardibus emebatur. ete. - Ηine dubitatio Ausonii antia vox Latina , an Graeca, an haris hara , puta , Lydia. s. Et quod germaRo miamm mvilel ι feriam min. Min pro minio post. tum recte coniecit Maliger, sed sensum hujus loci non aperuit, timque Ausonianorum interpretum quisquam, quod seiam. Petenetia est loci hujus loci intellectus ex
cap. 7 : - Milion voeatit Graeci minium , quidam cinnabari. Unde natus error Indico ein Daharis Domine. sie enim adpellant illi saniem draconis elisi elephant rum morientium pondere, permixto utriusque animalis sanguine , ut didiimus. Neque alius est color qui in picturis proprie sanguinem reddat. Illa cinnabaris antidotis medicamentisque utili sima est. At liercule medici. quia citin artu vO
566쪽
Bucolico sepes dixit Maro, cur Cicero seps pVox solita, et cunctis notissima. si memores, lac. Cur condemnetur, ratio magis ut faciat laci An Libyae ferale malum, sit Romula vox seps λSi honus est insons, contrarius, et reus est fons
Dives opum cur nomen habet Iove de Stygio Dis 3 Unde Budinus ait, Divum domus altisonum cadpEt cujus de more, quod adstruit, endo suam do 3
eant. pro ea utuntur hoe minio , quod venenum esse Paullo mox doeehimus . . Milicet quum einna-haris , et minium . et draconis sanguinem signiscet, medici vocum similitudine decepti, in antidotis uileiendis minium, quod ei nna-haei etiam dieitur, aliquando pr
miscue usurpant pro medieament cognomine, cinnabari scilicet Indiae, seu sanguine draconis; simiae venenum pro remedio dant. Ad hune Plinii loeum respexisse Aus nitim . et hane esse veram eius mentem, nemo puto insteiabitur.
II. Bia Iseo. Eel. I. 5s: . nine tibi, quae semper vieino ab limite sepes Hyblisis apibus florem depasta salicti, etc.. - Cur Ciae seps. Seps quoque occurrit apud Plinium, lib. XX, cap. II, et Solin. cap. 3o. 13. Magis tit faeiat Dei. Maristian. Capella, lib. III: . Quidam quum lao δἱeunt, alietunt T. propterea quod saeit lactis: sed
Virgilius: Lae mihi non res te no
Mum, non frigore dest. Quippe quum nulla apud nos nomina in duas
mutas exeant, ideo Veteres laeto in ti minativo dixerunt in. . . Seps Serpentis genus avia tresacio est Ira ea igitur non Romula vox est. Lucan. IX , 7α3: a ossaque dissolvons cum cor pore tabiscus seps .. ω Libyae ferale malum is dixit, quia Lil a seu Asriea omnἱ serpentum genere
abundat. - Ferriti malum. . . sePs.
Sepem tradidit Mathiolus serpentem esse viperae minimm similem, colore cinereo, maculis ex inter vallo varium, eauda brevi; relatum ah Aolio inter viperarum genera et serpentes mortiferos. Feralem dixit, quod eorum quos laesit eorpora putred;nem statim concipiant. caris leton de S rpent. inseetis. 'I6 ciar nomen habet I o de s
gio Dis. AEnigmatis genus quod dipum non requirat. Inserorum Deus et Pluto et Dis adpellatur utroquε nomine deducto a divitii ,
quae ex Inseris, seu ex intimis terrae viseerihus eruuntur. II. Rudisontis. Ennius. quem, ut
ait Silius Italicus. lib. XII 1 . Rudiae
genuere vetustae. Nilne Rudim solo memorabile nomen alumno M. Ca
labrias urbs est apud Pomponium Melam. Altisoniam e et Caelum altisonum propter tonitru . Virgil. Org. III, 36r: is On ni super in ingens Porta tonat caeliis. 8. c tis de more Veterum: apud quos Endo erat in ; unde En μυ- νωιυ pro Implo M. et Endo procinem pro in procinetti apud Festum; unde
567쪽
Aut de fronde loquens, cur dicit populea laus Sed quo progredior 3 quae finis, quis modus, et calx p in
Indulge, Pacate, honus, doctus, lacilis vir. Totum opus hoc sparsum, crinis velut Autiphilae. Pax.
dogredi, seu Indugredi, pro inisgredi, et similia multa apud Luer sum. Stiam do pro stiam domum per apocopen, Me qua jam supra ad vocem grati. I9. Popti a frus. Frundes est frundibus Carisius ait Veteres perti dixisso, a singulari fruar ejus verba sunt : a Frus hujus Dundia, quod sie ab Ennio est declinatum annalium libro septimo. Burescant undes, non frondes a. Unde hiefrus legendum , aut certe frians,
non autem frons.so. Quis modus, et crix. In cor pore humano extrema pars est calx. Unde per translationem calx operis, pro sine ejus; et opus per in dueere ad calcem. pro absolvere. a. crinis ua Anti irae, umiere
Clitiphonis apud Terent. Heauton aet. II, M. a : - Capillus passus, prolixus, circum Caput Reiectus negligenter. Pax l . Est autem παξ Graeciam adverbium desinendi, teste Hesychio, et Priseiano , quasidieas tantum , vel stiis. Idem Terent. eadem sati. aet. IV, M. diris Unus est dies, dum argentum
eripio , pax , nihil amplius i. Plu- thus in loeis apud Plautum eodem
568쪽
ODIE IN HOC SEPTIMO VOLLMINE CONTINENTUR.
PRO EM1uM de Columella 3 de Columellae interpretibus ta de Palladio Ict- ad carm. de Bosis ad epigr. de Rosis ad - ad carm. de Re hori QNotae codicum MSS et editionum Columellae et Palladii, quibus usus est Gesnerus SL. Iunii Moderati Columellae de Cultu hortorum carmen ad Publium Silvinum 27
Palladii Rutilii Tauri aemiliani de Insitionibus ad Pasiphilum .' 9δVomani de laudibus hortuli in Incerti auctoris, fortasse Ausonii, Rosae si Epigrammata. - L Incerti, de Rosis DI
Aliorum auctorum carmina minora de hortorum et ruris amoenitate.
L Petronii descriptio loci amoeni ut,
569쪽
De Maximiano Etrusco ejusque ac caeteris quae hac parte Proponuntur carminibus 343 De nomino Cornelii Galli salso Elegiis inscripto. . 346 Variae sententiae de auctore Elegiarum t 48 Vita et acta Maximiani di De Elegiis Maximiani earumque argumento Ism
itiones Elegiarum Maximiani I6άΜaximianus alter diversus ad Elegiographo I OSubsidia edendo Maximiano adhibita I 2 De Ofilii Sergiani Pulice I 6 Iuventini Philomela I 8 Sperati Phil. Symp. Enigmata i R Ausonii Griphus 83Notae quibus variantes lecti. codicum MSS et odd. vetustarum Maximiani signantur RADe Maximiano Etrusco, sive Pseudo-Cornelio Gallo, testimonia auctorum ac judicia 3κε, Disaiam by Gorale
570쪽
Maximiani Etrusci Elegiarum libor. - Εlegia L . . r05 Elegia II auu
aliarum avium. simul et quadrupedum, vocibus. 270 Iulii Sporati V. C. Elegia de laude Philomelae. L Philomela . 280
III. De Aquila u. IV. Do Gallo gallinaceo 204
Ad Caelii Symposit aenigmata prooemium 295 De aliis aenigmatum auctoribus Acis De interpretibus aenigmatum Symposii A REditiones et versiones aenigmatum Symposii 33 De Symposii poetae aenigmatibus testimonia ausit
rum ac judicia 341 Caelii Symposit aenigmata. - Prologus 346 Enigma L - Graphium sive strius qci