Tabula affinitatum animalium olim academico specimine edita nunc uberiore commentario illustrata cum annotationibus ad historiam naturalem animalium augendam facientibus. Auctore Johanne Hermann ..

발행: 1783년

분량: 385페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

occurrat, medium potius inter digitata, bisulca & solidi stiatque adeo in trivio constitutum dici poterit; quod jam ARISI OTELl notatum est Et Ca m et u s quoque inter bisulcum διbidigitatum animal adeo ambigit, ut KLE IN Ius invita licet natura his potius quam illis adnumerare maluerit. Ac Hippopotami quidem & Elephantis pedes digitati etiam sunt,

si ossium compages spectetur, at calloso corio corneam ungulam quasi reserente & extus parum diviso o circumdatos videas. Quare in tabula nostra quatuor haec genera animalium in eadem linea medio inter digitata & ungulata loco posuimus ID. Ceterum non video, cur Elephas non potiori jure inter Belluas militare possit, quam inter diversiis mi h bitus & structurae Bruta. Nam dentium incisorum desectu

LAUER SAM LUNGEN. A. t 72O. Sept. p. V A. IT 2 a. Apr. p. 4 II. LINNAEI Sas. Nat. ed. XII. p. I a. o Si enim mitis digitatam structuram ex sceleto urgere velis, tum &Sus & Camelus & Hippopotamus, sorte & Rhinoceros digitatis juge di erunt. D Hoc ipso etiam responsum esse puto clar. ZIMMERMANNO qui in libello seber die Alvan tutu mid Verbreituur des Menschengeschlechis. p. 4. non perspicere se ait, cur ' quantum Canis aureus propior sit homini quam Felis Onca L. aut Sus vicinus magis illi sit quam Rangi ser, aut Leo quam Rhinoceros. Nam duos istos priores aequo sere intervallo distare putaverim ab homine , sed Leo digitatus, pilosus, omni dentium genere instruetus plura sane cum homine communia habet, quam ungulatus nudusque Rhinoceros cui paramaxillarum dentibus orba est.

102쪽

non moveor, quippe qui quandoque in Elephante adsint e , .& deficiant plane in Sue aethiopico M nihilo tamen secius a 'Suis genere non separando atque adeo inter Bel tuas recipiendo. Quod certo respectu digitatus sit, moram non faciet, quum evidentius quoque digitatus fluviatilis equus sit. Et sane Elephas mole, cute nuda, pedibuS, dentibus laniariis e sertis. Hippopotamo proprior est 3 , edentulis Myrmecophagis reliquisque quae in Brutorum familia Lis Naeus Iocavit animalibus E . Elephanti nudo corpore & mole propinquus aliquantum trisulcuS - an tridactylust Rhinocviros, qui proboscidis elephantinae aliquale imitamentum, quo simili sere cum solertia uti novit, in superiori Iabio nactus est. Sui autem assimilatur in quibusdam. grunnitu, & voluta. tione in coeno. Elephanti quoque & Sui quae conveniant

nonnulla reperies, dorsum in arcum curvatum, pedes subdi gitatos, oculoS exiguos, laniarios exsertos, incisores dentes

D Misei Imperialis Petropolit-i ML I. Pars I. p. 339. n'. nisi vitio typoe aphico incisorii dentes loco laniariorum positi sint. Sed adsint sorte in junioribus & postea decisint neo redeunti sorte interitum modo adsunt, uti laniarii superiores in Cervis. il) ν,M.As victum Z log. fas. II. p. 9. . ι Ut adeo ab Arabibus Elephas fluviatilis dicatur. Famri ALPINus Rer. Aeg pr. L. IV. cap. XII. p. 247.

Nonne ubi fic dispares sormae saevum mittuntur sub iugum k i dignandi materia aut deridendi ansa praebetur iis qui a Systematicassispositiorubus abhorrente . Disiligod by Cooste

103쪽

variantes, & in sue aethiopico plane deficientes 3 prohostidem mobilem l . Tapirus m .habitu & ali suali juba equum

ν refert. IJ Unde, quaeso, in sceribus porcinis adeo frequentpr fronti innata appendix elephantinae proboscidi similis 3 An quae in Elephante inproboscidem producendo naso impenduntur organicae moleculae, loco aberrantes in fronte viam qua evolvantur inveniunt 8 Res ipsa saepius visa est. Exempla extant apud scHun Io usi solog. p. 628. SCHMUCK fascic. admirand. natur. II. n'. s. Bis. Nat. univers. pieres conseria vias dans le Cis. δε Rot i 389. U I 392. Si bene memini etiam in Act. Ac Reg. Par. talia Occurrunt. Idem vitium quoque observatur quandoque in insula Mauritii, radiare ἡ PBis de France I 773. p. 2Φ7. Et ex Martinica insula delineavit Regnaest: les Laris de la natura. Oh. IV. H. V. Et in Indiae Orientalis Tranquebar reperiri vid. Danishe Missonsis Nachritaten. Contis. io . pag. 87l. Similis scelus in theatro anatomico Argentoratensi conservatur.3M Hippopotamus terrestris LINN. eg. X. hs. Nat. p. 7 . non apte quidem denominatus, sed iniquius m recentiore editione plane omissus, quam a PENNANTIO & ERXLEBENIO eum C. Capybaea in unum genus conjeetias. Quaeri potius posset, Bnnon plura anti, malia Africae fluvios incolant, quibus Hippopotami nomen datum est. Saltem A RIsTOTELEs quem indies veraciorem reperiri Burroia Nius ait, c& qui de talo hujus animalis & de interiore structura equinae simili loquitur., ut iniquum sit suspicari, eum non exaete examinavisse, & sendo tantum accepisse, His. Anim. L. II cap. r. suum ποταμον ἰα - bisulcum facit. Et Cap. V. dentes leviter exer-- tos, Et jubam equi, & rostrum resimum , S: magnitudinem asini modo tribuit, quae omnia ab Hippopotamo quem hodie novimus.

aliena sunt. An fas sit haec omnia ad Tapirum cum quo sere praeter Disiligod by Gorale

104쪽

refert, sed Ioboscide Suem inter & Elephantum medius

est. Sui quoque cum Hippopotamo aliqua similitudo i tercedit intermedio Choero potam o Q ipsoque Tapiro, cui circumcaesura corporis sere suilla est ; & LIN1 Rus quoque co sus Suis Hippopotamo tribuit Fallor, aut veniet aliquando tempus, quo omnia haec, Rhinoceros, Elepha S, T pirus, Sus, Hippopotamus, . pulciarius conspirabunt,

xesmum os conveniunt, referre 3 An potius, quod magis placet, ad vicinam aliquam speciem, quum nec Tapiro hisulci pedes sint

Et PROsPER ALPINUs Rer. Lib. IV. nrp. XII. Ilippopota-mum a Charopotamo , quem utrumque viderit, & utriusque figuram det, disertis verhis distinguit, & hunc exsertis dentibus carere

' docet, & quam dedit figura illis destituitur. & similis plane quam

dedit HATTHIOLus in Colum. ag Dioscor. & tres in Praenestino Lithostroto expressias figuras dentibus exsertis carere observo, quot arti sex non omissurus fuisse videtur, si in his adessetit. Nec si semina - Hippopotami exsertis dentibtis careat, videtur neglecto longe speci siore mare, tres feminas efficturus suisse. Differunt sorte Choeropotamus 3: Hippopotamus, uti Trichecus Manatus & Rosmarus. Nec placet conjectura cl. RUFFONII ad nimis exiguum numerum sp6.cies omnes animalium reducentis, effractus forte Chaeropotami dentes. suilla r quod sane durum videtur de probo ceteroquin bbservatore suspicari , qui ceterum incisores etiam inversissimos in utraqua figura depingat. M De quo s. nota praecedens, & Ros P. ALPINus lib. cit. qui p. a r.& p. 24s. in medio, plerasqtie uotas ad porcina)u formain accedere dicit. Q A Sue ex Bisulcorum ordine transitum rut Belluas per Tapitum geri es. acu MENAACH Havdbach der Nnnιrgesch. p. lam

105쪽

quum bisulcus ARISTOTELis fluviatilis equus , quum ALPINI Choero potamus, quum Americanus Elephas PENNANTI Ii , quum Javae incola Suhotyroq quum Pat,gonicum animal Y aquaru r) quum bisulcus & unicornis oryx ARiSTOTELIs, quum solipes ejusdem non oceros, ex seraci monstrorum interiore Africa deprompti, quum M

r Quem dari in interiore America supponit PENNANT Biro . of quadruperi. p. 9 I. 63. S a quo maxima solsilia quae in Sibilia Se America septentrion. ii teperiuntur ossa derivat. H Qiiod animal praeter NEui oricri nemo hucusque descripsit. Bovis dicitur esse magnitudine , auriculae amplae, cornua duo aut dentes exserti, rostrum quoque porcinum quae adscribuntur, intermedium utique animal sacere videntur inter Elephantem & Suem. CL PEN.. NANT EIno . of qu0drvp. p. 93. O De quo vid. FALΚNER description os Patagonia. II. p. 6 l. Ferini ordinis quidem animal & digitatum, sed quod magnis caninis dentibus apro sere assimilari possit, aut Hippopotamo; nam aquaticum . est, & nomen tigridem aquaticam significat: sed ipsum quoque Ilip

popotamum carnivorum esse PROSP. ALPINO asseveratum est. vid.

I. c. p. 2 8. in medio. Mirum de reliquo, isti animali aquatico lo gum villosumque pilum adscribi. o De quo post sTEPH. ELAcouRT His. de Pisis de Maduascar p. Isa. nemo amplius quidquam retulit. ν Cujus partes modo aliquas descripsit BuFFFON. His. Nat. nnis. l. XIV. Append. p M9. a suo diversum facit cl. PALLAM H De quibus vid. cAMELLI Philos Transact. Voc XXV. u'. as - 28. p. aao. Diuitiaco by Corali

106쪽

DE MAMMALIBUS. D

quae alia animalia I innotuerint, vel plane non vel impeti

x Species quae Patira dicitur , praeter duplicem speciem quae ad Suem Taiadu reserri possit. Burro N. Suppl. T. III. γ Detineationem pavimenti Praenestini quoties adspicio, persti adeor tanto magis Africam adhuc animalia e Belluarum familia alere. Reperio non modo in illo duos apros, quos magnitudo, ampla proin hostis & duplicati dentes exserti evidentis lime Apruni aethiopiis cum PALL. designare. loquuntur; sed & XoIPOΠOTAMOc adest, minore forma quam ita apri, colore subruso, rictu caudaque porcinis, collo setoso, dorso in concavam formam ob corporis gestum deprcsso. Illud cui nomen 1iNg additum . certissime non nostM 'Lynx est ferini ordinis, sed vel ad Onagrum spectat, docente tota corporis forma , vel ad ruminans aliquod animal. Et mirari subit, nullum animal ex Antilopum gente hic occurrere. ΚΡΟΚΟΤAc forma& maculis Hyaenam referre videtur, quumque AELIANUs L. VII. C. 2 a. utramqtie simul describat, & similitudinem inter illas inter- . . cedere doeeat, Croeuta sine dubio altera illa BRuc II Hyaenae spe- .cies crit, de qua supra dictum est. Aliud animal aquaticum pisci v

rum ., nomine ENHrariC inscriptum est, pedibus palmatis; quoaLutra esse nequit, quum occipite sit cristato, & Lutra satis cognita Romanis suerit, nec inter mira Africae monstra eiungi musivo op re digna. Haud enim videtur, quod sRAWὲ Us in Itinere barbi

rico docet, non nisi ea animalia in isto depicta esse , quae Aegyptiis Sacra fuissent. Adest aliud animal, cui nomen additum EIUTr, Rhinocerotis sere statura, rostro longissime producto, utraque nan-xilla acutis dentibus armata. Quod tamen scrini quoque ordinis esse possit, maxime quum illud nomen aethiopica lingua Lupum significare interpretes asserant. Uerum de his reliquisque lapidei hujus asaroti animalibus alia occasione plura sorte disserendi occasio erit.

107쪽

lacte cognita, quorum magnum numerum esse persu deor

Ceteriim de omnibus his atri malitina figuris judicavi, non ex min ribus tabulis quae extant , fel ex majore ista quadripedali quam A. I a Iedi curavit Cardin. FRANC. BARRLRiNh junior, quamque vivis coloribus depingenitam curavit scuo EpFLi Nus nostras, quum in Italia iersatetur, & quae in ejus publica nune facta Bibliotheca inter nos

servatur.

Q Aegre s emper tuli, quum mamma lium animalium numerum ducem. tas aut trecentas species non superare a nonnullis magnae famae . scriptoribus asseri viderem, qui jam nunc trecentesimum attingit.' Qitantula enim pars est hujus terrae quam novimus An Deilius sit mediam torridam Africam, ' remotas Indias, & miserrimas Auia strales terras , & vastissimas numerosissimasque insulas excivere,

quam eultissimas Europae provincias Quid enim 3 Cetaceorum ne

animalium & Phocarum omnium hahemus cognitionem, aut cinni. ' tarum adprobas picturas, quum quotannis B gente, quae B longo tem- pore in naturae studio & curiositate primatum tenuit, integris elat Iibus glacialis Oceanus invitatur; quum in terra quam nebulae ma-' uisque Iupiter urgent, floreat Nnlroiana Aeademia Ex quo tempore , quaeso, Alcis veriorem habemus historiam, R Gulonis e ac ne hujus quidem persectam & omni duhio silperiorem. Et quanis tumne adhuc in Ursi historia deficit, quod plenius trosse averimus Z An scimus quae animantia ni in ora alat Italia unde lueras nostras accepi mus, & omnigenae scienti e antiquior cultrix Graecia, ct quae suo tempore Musarum sedes fuit Hispania , beatissima terra , eoniunctis. sim, Galliae & germana, ditiorque si velit Z Et nonne ipsa hac nostra aetate in media Gallia deiceta Vespertilionis & Soricis species novae, Se Genetia ab hispanina diversar Plurimas quum adeo com jungi felici sidere opportunitates necesse sit, ut etiam vulgatoria A

108쪽

Sed Equum ex BELLUARUM familia non facile alii an Lmali comparaveris, nisi sorte indivisam ejus ungulam illi qua Sus saepe conspis: uus est, uti supra dictum, componere; aut

Hippopotami hinnitum, & caput jubamque non quidem

illius quem nos novimus); aut bisulcos veterum equos, qui

in cultissimis terris reperiunda rite describi & aptis picturis exhiberi possint, quid demum de rarioribus quae barbaris regionibus aluntur , quarum Vix oras legimus, aut quas sordidus habendi magis 'quam discendi & Dei opera celebrandi cupido lustravit, tenendum erit Z Oportet, ut aut qui rasi occurrunt naturae mystae vincant praemiis & blanditiis indocile venatorum ingenium, & in incultis terrissimul cum ipsa natura luetentur, & omnibus coeli intemperiebus eorpora exponant, ut latronibus , ipsis adeo saepe viae ducibus, nι venenatis serisque animalibus in praedam pateant; aut ut ubi bona fortuna obtulerit, aliquam rariorem speciem , adsit aliquis. saepe plures, qui sciat, qui velit, qui possit occasione uti, qui priticipiis imbutus sit, qui oculis uti scrat, & valde filia ilia distinguere norit. ne quod sepe itineratoribus accidisse video, ista quae non valde si gulari sorma coloribusve notabilia statim in oculos cadunt, eadem eum indigenis esse asserat; qui delineare calleat, qui sumtus er gare, qui tempus impendere possit. Iam quas terrarum orbis alit sermas cognitas esse mihi aliquis dixeriti Incognitam hane nobis telluris partem subducto calculo octingenties mille quadratorum milliarium esse & dimidiam adeo eontinentis terrae partem conficere dicat clar. 2IMMERMANN Specta. Geograph. Mol g. pag. 93. Ceterum veri specie haud caret, ut sunt in meridionalibus terris multo magis multiplicata plantarum genere quam in uostris , ut non modo diversa coeli latitudine sed & longitudine aliae atque aliae o currant, sic S in animalibus rem se habereia

109쪽

ad Antilopum majores species cornutas quippe vix referri pos sitnt nisi de seminis intellectos eos oporteat ; aut Al c i S circumcaesuram corporis nonnihil ad equinam accedentem; aut Equum Hemio num ΡALL. a , cui corporis forma ad cervinam appropinquare videtur; aut Bovis grunnientis co-mosam & equinae similem caudam; aut Antilopen Bub lin, cui equi more utrinque dentes incisores b) adscribuntur, adducere velis. Verum sunt utique hae similitudines perexi. guae, & fatendum est nonnullas este rerum formas adeo a reliquis dissentientes , ut sere, si reticuli in cujus speciem nat ratia corpora conjuncta sint allegoria uti velis, in suo genere suit, quod in solio a quo ablatum omne pulpo sum parem 'chyma & cuticula fit. superstitibus solis valbrum nervis, conspicies, dum a reliquo toto reticulato contextu vola abeunt in medio spatio desinentia, & cum aliis nullam communicati nem alentia. Sed & equinum genus aliquando arctius cum aliis cohaesurum confido, quando non Oceros veterum, quem post tot testimonia, post magni nominis THOII. BAR-

Vid. μυ. Comment. Petropol. T. XIX. p. 39 . Tab. VII. F ms. Nut. viiiv. T. XII. p. 372. Nam Antilopen Salgam Ac guttii rosem, quibus G MELiΝus itidem incisores utrinque tribuit, Nου. Comment. Petropol. T. V. p. 34s. V 392. taceo; quum nihil smi. lis retulerit PALLAs Fascic. XII. Disit. Molas & vereor ne & in Ant. Bubali menda subiit, quum C Ad I descriptio approbetur, qui

adesse ne at.

110쪽

DE MAMMALIBUS. IOITHOLINI e) auctoritatem, rejicere durum & inurbanum video tur: quando II adagascariae in Ancianactum provincia reperiundum animal cui Brech d) nomen, & magnum in media fronte protensum cornu est, aliaque sorte unicornua animalia seris nostris nepotibus detecta erunt.

g. XII.

Ruminantia animalia, LINNEI Ρecora contermina esse hucusque visis ungulatis animalibus non ruminantibus appa- rebit Suis formam & structuram cum his comparanti. Nam& selum suillum genus inter non ruminantia, bisulca in spe ciem saltem ungula Pecorum more gaudete S magna cuculis lata ventriculi appendix transitum ad ruminantia ostendere vi detur e . Sed ex toto hoc genere SUS BABIR Uss A maxime transire ad Cervos dici poterit, quippe cui & pilus cervinus

o Cent. II. LXI. Me aliquid tota hac in re veri, probabile quoque ex eo redditur, quod in Manuscripto Altorfino de rebus naia. turalibus Sinae, cujus mentionem facit cl. ON MURR Besiis. von Nirenbere p. 637, quadrupes aliquod uno cornu armatum nomine Vaccae Velocis occurrit: quodque Castii inter animalium signa quibus semilias suas distinguere solent, etiam unicornu babent teste Hoplo Deseripi. du op de B. EP. par. 4 I. Rhinocerotem autem illos in animo habuisse, cl. ALLANANDI conjeetura modo est.

SEARCH

MENU NAVIGATION