Tabula affinitatum animalium olim academico specimine edita nunc uberiore commentario illustrata cum annotationibus ad historiam naturalem animalium augendam facientibus. Auctore Johanne Hermann ..

발행: 1783년

분량: 385페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

c APUT II.

est, dentium radix cava g), cloaca vulvae anoque communis 5 ostendunti Numerosi autem Phocae generiS species, quarum plurimae nondum rite determinalia sunt i , pro colli, pedum,

HER Us apertum esse negaverant, sed contra eos ΚυLNus patere illum canalem asserit : ins Act. Brestiυ. Si pl. I. p l I6. A in L N. C. . Novissime cum illis facit quoque clar. PORTA L. l. e. An E speciei diversitate, an ab aetate haecce disserentia Z o Eam rem observavi in mediterranei maris Phoea, quam descripsi in Bestati t. der Naturforsch. Frenude in Berlin. T. IV. p. 483. D Juxta LINNAEUM Susi. Nat. ed. nit. p. Ss. nescio Rn ex propria o servatione. Sed& ANATOMICI PARI si NI habent, S in Delphino Phocaena PETITUs: M. Soc. Reg. n. l73o. p. II. & in Physetere micrope sIBAALDus Phalavolog. p. 36. ut adeo mirer,

RuYscia Iuri qui Balaenae, sine dubio Mysticeti, oculum disseeuitia delineavit Thes Anatolii. II. tab. I. R. 9. de sphaerica sorma tacere, quod non omissurus videbatur si in illo animali adesset eadem lentis serma quae Phocaenae. Saltem illi Phocae quam Lupum marinum minorem vocavit

scribit. Eam cavitatem non modo in physeterum & Delphinorum dentibus quos coram habeo, reperio, sed constat quoque Sparorum aliorumque piscium dentes subtus cavos esse. h) ALBINus Annot. Acad. L. III. C. XV. p. 69. - Quod factum iri speramus ab amiciis LEPE cis INIO , qui sua maris albi*olia & inter illa Phoeas novas communicaturum cum Zoologis esse literis ad me datis promisit. Et ΜυLLERO quoque nostro aliisque Scandinavicis Britannicisque praestantibus naturae indagatoribus, ut multa se illis occasio osserat, certiora de iis nos edocendi, quam 'quia

132쪽

pili a omnique characterum diversitate distribui & connecti inter se vario modo poterunt. Illi rei spatium in tabula nostra superest, ut quilibet sua ex mente supplere possit. Reperient . sorte nonnulli hinc inde cum aliis ob aliquam similitudinem

conjungendi occasionem, qualis fere illa nostra est Phocae Leoninae PERNETTII jubatae scHREB. J cum Leone ob Iubatum collum conjunctio, cujus sere suppudet nunc, Aquam aliam ob causam non admisimus, quam ut illis gratificaremur, qui omnium terrestrium animalium similia & analoga in Neptunio regno recurrere sibi persuadent: &ne plane sine redeunte in circulum conjynctione illud genus esset, quum ejusmodi particulares similitudines operose conquirere non vacaret, elegimus illam jungendi Opportunitatem quae prima

sese obtulisset. Videntur utique illae Phocae quibus distincti magis digiti sunt altiori loco & uadrupedibus propiores Iocandae, inferiori autem & Cetaceis magis vicinae triae erunt, qui- bus Cetorum fere more vix discriminati. palmarum digiti, Aposteriores pedes in irregulares quasi lobos divisi ac vix unguiculati A ne id quidem sunt. Unde recte superiore. loco ponenda videtur inter cognitas hucusque Phoca pusilla, ex inseri ribus erit nostra Ph. m editerran ea. Quodsi revera exist

dem P Anso Ns secit in Phil. Transact. & concinnas magis figuras . . exhibendi optamus. Nos symbolum nostram quantulamcunque, Phocae mediterraneae sive Monachi descriptionem, inseruimus BERO LINENs Iuri .nostrorum amicorum opusculis T. IV.

133쪽

ret illud animal cui Pusae genericum nomen imposuit cl. scο-poLi M, id est, si revera illo charactere distinctum esset, quem

O Cel. scopo LI, probus alias quamvis in novis rebus nimium sibi placens auctor, novissime in libello cui titulum fecit r Introductioia Hisoriam Natumalem. Prag. I777. pag. m. Gen. 433. novum Mammatium animalium genus statuit cui nomen PUS A. Character. Pedes antici unguiculati, postici comati in pinna, scopo LI. sextobam, ad quorum originem superne exit pinna Ioceolata, horigontalis. . Dentes incisores quatuor; eanini supra sex, infra qua tuor. Auriculae nullae. Pili breves. Descriptionem & iconem dedit cl. NuLLER Us Nac m. I. tab. XI. A. 6. Hactenus scopo LI. Miratus singularem animalis characterem evolvo allegati inepti scriptoris ineptiorem interpretem y commentatorem , & eece, praeter ALBINI Annotationibus suis Academicis insertamiconem Phocae, quam vitulinam esse putat, & contramm ejusdem descriptionem, nihil reperio. Nihil de ejusmodi dentium numero,' ' qui si revera talis esset, absque exemplo foret, & gravi sine dubio errore exortus est, transpositis vocibus, quae ita se habere debe. bant rDentes Messiores: supra sex, infra quatuor. Canini. . . . Nihil de pinna sextoba, nihil de pinna lanceolata. Τotus ille cha- racter ad figuram non recte intellectam effictus esse videtur, in qua evidentissimum est, id quod pro sexto lobo habuit, esse superiorem partem pedis alterius lateris.' At enim, o Deorum quidquid in coelo regit i tanta ne . cum levitate conduntur genera Cuinam porro fidem adhibe-i himus 3 An in novis denominandis generibus vana captanda gloria , quum vore novarum rerum detegendarum abunde supersit Z

134쪽

DE M. AMMALIBUS.

27 ipse tribuit, vix amplius esset Trichechos a Riocis separandi. ratio, & conjungere Oporteret in unum genus, quum in Pusa.& Manato posterior corporis pars in unam pinnam desineret. in reliquis autem in duos distinctos pedes abiret: nec magis quam in Vespertilionibus dentium habenda esset ratio, quae jam sextuplici I sere modo variaret. Trichechorum ultimus utique esse videtur Manatu S, cui jam palmae in digitos non distinctae nec unguibus armatae, nullique posteriores pedes sunt, sed Rosmarus plantarum praesentia Phocis propior, exsertis dentibus de reliquo cum Hippopotamo conjunctus, quod & indicare in tabula Ilauit. Cetorum autem: si dentes spectemus, proximus Phocis esto Delphinus, laniena illarum more vivens & utinaque dentatus, quem excipiet i ferire modo maxilla dentes habens Ρhyseter, si tum edem. tulus, si binos longissimos laniarios excipias, non odon,

r. Vulgaris dentium numerus: supra sex incisores , insta quatuor. . a. Supra & infra quatuor incisores' quem numerum in Phoea mea Monacho reperi. 3. Canini supra sex, insta quatuor: qui numerus per errors P u sae Scopolianae aeternis tenebris premendae tribuitur. . . Dentes incisores nulli et laniarii tecti : in Manato.

s. -- -- laniarii exserti: ua Romam.

6. Aliquantum diversi dentes Trichechi Dugon. 1 Physetet Tursio intermedius inter Physetexes &. De Lν hi nos esse videtur, quem suNNERus M. Nidros. IV. 8s. vers. geris. ad Delphinum relatum velit. Disitigod by Cooste

135쪽

c APUT II.

tandemque plane dentibus carens Balaen , Narium quoque A fistularum disterentia alio modo collocandos jubebit., Nam Physeterem aliquem sinorem non fit tulis sed veris naribqs gaudere, Balaenarum quoque alias fistulam in Do te, alias nares habere, docet si BBALDUS . Si vero juxta caudalem pinnam disponi oporteat, fateor me dubium adhuc haerere. Ea enim quum ne in Manato quidem posteriorum pedum articulationes contineat, tanto magis exos esse in Cetis videtur , tacentque omnes m) qui de horum interiore fabrica aliquid memoriae prodiderunt scriptores, & expressis verbis deficere pedes posteriores & pelvis ossa docet RULaetus n), quod& data ab illo figura evidentissime ostendit. Sic & in Physmteris cauda Hamburgi observata, nihil se praeter decrescentes

vertebras se observasse docet ANDERSONiUS O . Etiam in Rac STRO EIUI nauseo, quod Londini in vico Fleetstreet cernitur,

' .m Tvso mi enim libellum, Phoc.eua, or the Avato of a Porpus OK . Lond. 168 I. consulere non licuit. - ω In Bressiiurer Sirmi aliivgen. I. Suppl. durch KANOLD. Ias. Tab. II. e. r4. Eandem Anatomen dedit MAJOR in E. N. C Dec. I. An n. III. iisdem plane figuris, nisi quod majores: Iel sceleton omissum est, ut dubium sit, uter ab altero mutuatus sit. Sed de pinnarum caud aiu in structura hic prorsus tacet. Q michricliten von Graviand nud der Strasse p. 2I9.. f. XLVI.

in fine. -

136쪽

DE HAM MALIBUS. I 29

cetarei alicuius animalis sceleton longitudine quinquaginta pedum videri relatum habeo, in quo vertebrae sensim minores& nihil ossium pelvis adsit. Nee minus cHEMNI Us oo Balaenae rostratae non nisi caudam bifurcam validos tendines continentem tribuit, uti antea siBAALDus p Ba laenae Boopi. E contrario LiNNEUs π ἐ-cam dae loco Pedes compedes in pinnam planam diserte cetis adscribit, quod haud temere asserturus fuisse vide. tur, nisi hujusmodi quid vidisset, aut certis idoneisque testimoniis edoctus fuisseti Atque adeo KLEiΝII q quoque iconem embryonis Balaenae dum attente considero, videor mihi ad basin caudae' aliquam quasi flexuram aut articulationis speciem observare qualis sere Phocarum in posterioribus femoribus esse solet. Quin nquissime egregius Naturae saviator, Dn. cosa n prohio Ilungarus Med. D. spectasse se Lugduni Batavorum dissectum a cl. LE FRANce vAN BERCΚΗER Delphinum in cujus ossium compage pedes posteriores compedes adsuissent, astruveravit, ita tamen ut non consulto in id inquisivisse, sed falli

rates pediformes recte descripserit. hic non minus non errasse censendus est. Idem p. 78. ex TYsONO asseri, procassus vertebrarum versus caudam sensim minui.

137쪽

forte se infida sua memoria posse fateretur. Rem hanc septentrionalia litora incolentibus Zoologis, quibus sortuna ejusmodi animalia obtulerit, dijudicandam relinqu0. An forte ea. dem in his caudae respectu diversitas quae inter Trichechum Manatum & Rosmarum intercediti Atque ita cohaerent inter se & transeunt sensim ad ali,

rum classium formam & naturam Animalia Mammalia. Proximum est ut videamus de Avibus.

138쪽

DE AVIBUS.

CAPUT III. DE AVIBUS.

XV Solet Natura ita dispares formas inter se conjungere, ut non modo in singulis classibus tales occurrant species quae aliquid cum iis commune habent quae plane alio ordine locandae sunt, sed ut vicissim quoque reperiantur in his quae aliquatenus istis assimilantur. Ita quemadmodum Mammalia per Vespertiliones maxime Avibus accedere vidimus, sic etiam consimili sere modo ab his per Verissimam avem Struthionem ad Mai mali: adscenditur. Εum partim avem partim quadrupes jam AnisTOTELEs r 'dixit. Et sane pedum structura camelinae subsimili, callo pectoris, sterno plano non carinato, genitali membro, clitoride, Ventriculo isthmis intercepto, excrementorum forma, palpebra superiore mobili ciliata, cursu in terra, plumis decompositis pilorum aemulis, id quod in Casuario maxime obtinet, Mammatibus accedit Q. Utque sunt inter 5Ianimalia quae ad idem genus referri oporteat, licet digito

139쪽

33a CAPUT.rum numero non conveniant, sic & in tribus o Struthionis speciebus, quarum similitudinem ne BuFFONIus quidem n gati A Struthionis genere proxime abest volare aeque

nescius Didos ineptus, per quem & Gallinaceae aves, & reliquae, si velis, quibus negata volandi potestas est, nectum tur. At Didus ipse in sua classe id referre videtur, quod inter Mammalia Bradypus est D . Ab altera autem parte casuario cognata Otis est, tridactyla pariter & gravis ales,

quae non modo sornicato rostro & tibiis minus denudatis, rectrices pennas gerendi more, victuque vegetabili, ornatu masculini sexus, volatuque magno conatu moliendo Gallin

e eis appropinquat, sed& intermediis Gr uibus granivoris Ardeas annectiti Ut tamen Ahicambigat Grus Leuco geranos PALLI) quem illustris hic auctor Gr u ib u s sociat, quum

o Nisi sorte & quarta detur, de qua nomine UDuron patra loquitur sTEPH. FLACOuRT His. de Madagascar p. Iss. quae tamen R una ex istis incinis Bussonianis esse poterit, Solitarius aut Ν

Q Burrou. Omittit. I. p. 48I. Si bene memini alibi cum Sue eo parat, sed locum nunc haud reperio. M iniarum naturalem characterem primus graphice descripsit, &genus inter Ardeas & otides ambiguum statuit exo. PALLAν vicit. Mesu. Fas. IV. p. 4. Itiner. IL p. 438. app. 3O. I. at FRIsCHIUS quoque eur paeam Gruem pisciculis instetisque victitare & juxta aquas nidia ficare docet, quae res pro Linnaeana Gruum cum Ardeis coniunctione sacere videtur. Diuitig oy Cooste

140쪽

DE AVIBUS.

tamen ipse inscivorum esse doceat , non granivorum, quod inter Grula characteres posuerat. Sed multiplices sunt Ardearum LI RI sermae, ut apte in lamilias aut distincta potius genera dividi queant. Ex cristatis quidem Ardea pavonina plicatili verticis crista Pavonem, sed nudis juguli lobulis Phasianum Gallum refert, ad quas aves lineae lectorem deducenti Ciconiarum a) gularis quodammodo se e redit in Pele canis, quos linea conjungendi tabula haud copiam feciti later Grum P so p h i a m esse jubet cl. p ALLAs a

quibus tantum vertice non denudato a) avem

Ciconias non orbitis modo truditi uti LiNNaeo visum, multis 'aliis differre video. Rosti o crassiore, basi perampla, quod tamen non suleo carere deprehendo, uti cel. PALLAs censet: sacco gu risubnudo . qui vix nisi deglutitionis momento in eonspectum prodit. mide praetervisus scriptoribus et unguibus brevibus obtusis , interuthedio non serrator digito laterali utroque dimidiata membrana eum medio eonnexo & semipalmatiam pedem sistenter lingua subnulla. eL PALLAs l. e. qui aptissime Myeteriam LINNAEi eidem generieonjunxit, quae quum Gruum more capite si calvo . poterit in t hula nostra medio inter Ciconiam & Gruem loco poni. Verum quum subrecurvatum Mycteriae rostrum nihil impediat quo munus Ciconiae iungi possit, interque Seolo pacis Liniueanas species militent ineurvo aliae, aliae recurvo rostro gaudentes, recte quoque Tantalus Loculator L. quamvis curvisostiis addi Cleoniis posse videtur, quod & magnitudo ac habitus, & gulae saecus suadent.. Nec longe abesse videtur Ibis, cui in d'AMentoniana leone Tab. 389. amplissimum itidem ad basin rostrum est.. Q Video quidem celeb. PALLAs Fasci IV. p. 4. Gruibus caput pi

SEARCH

MENU NAVIGATION