장음표시 사용
151쪽
servare. Laro quoque assinis Rhynchops b est. Me
M Genus proxima affinitate Laris jumnum esse LINNAE Us S. Nat. ea. nit. p. 229. E contrario cl. PALLAs in. Dicit. Mol. Fascie. V. p. 18. Sternae junirit, & Sternam Rhyncho psallam v cat. Sed hac occasione de chantistere hujus generis quaedam referre liceat. LINNAEUs suum composuisse ad CATEsR EI iconem videtur, & de singulariter compresso rostro tacet. Neque hari Ior ad quodnam specimen ERIssoNIus suum descripserit, qui x stri mandibulam inferiorem obtusam & quasi abscissam esse diere. Mirum etiam, audiores adeo in maxilla superiore breviore coiissentire, ut nullus plane hanc notam tanquam principem non admiserit, quae tamen haud secus quam in Pico semirostri, aliisque avibus quas cl. FALLAs allegat, vis. Mol. Fas. VI. p. II. Alcedine Ispida. & rudi. Haematopode Ostralego, Picoque viridi, accide talis modo esse videtur. Quamquam interea Rhyncho pem eum Pieo semirostri ob viciniam eonjunxi, quod saltem alia qua similitudo esset. In meo ceterum specimine, quod coram habeo, Rhyncho psaltae non Rygcho psaliae, ut Graecae linguae ignari seribere solent istorum omnium nihil reperio . non superiorein maxillam breviorem, non ullam illarum truncatam, sed utramquo acuminatissimam, quin in membram eum flexilemque apicem desi- nentem. Sed singularis plane nota, qua & a Laris A a reliquis omnibus avibus, Crotophaga forte excepta, differt, in summe compressis . . rostro est, quod cultratum est & laminam quasi perpendicularem re fert, cujus maxilla superior nares prope marginem inferiorem locatas angustissimamque rimam subtus habet. in quam inferior mandibula
recipitur, cujus uterque margo in unam scindet Item aciem coadun tus est. Quare & miror Sternae conjungi a PALLAsIo.m reliquo onuios illae aves quarum specimina semirostria observa Disiligod by Corale
152쪽
I4rΡrocellariae alienae, & vix nisi cylindricis naribus diver visibe. Rostrum simille videtur, & pedes parvi, totaque corporis circumcaesura, idem volatus, & vivendi ratio. quin L rorum nomen ab aliis auctoribus illis inditum similitudinem denotat. Cataractis genus a cl. BRuΝNICHIO e , & jure, ut videtur, conditum praecipue cera rostri basin tegente differt, assimilis hac in re Falconibus Q & Cracis Alcaeque ge-
sunt, videnter ejusmodi esse. ut ex Vitae genere facile superiorem mandibulam allidant, & in prima sorte jam juventute detruncent. Illi ea sui ob submarinos scopulos & tenuitatem rostri aeque frequenister obnoxia videtur esse Rhynchops, quam Monodon alterius dentis damno. Ora litholog. boreal. p. 32. Q Poterit adeo, qui velit, cum istis avibus conjugere, & e Falconi hus maxime cum F. Leuco cephalo, qui simili sere modo conge. neris Haliaeti pa asitus est: de qua re vid. CATESBY. & Catara-otem Skuam haud secus ac Falcones rapacem esse terrestrem que rapinam exercere, & anates, gaPinas, imo agnos praedari,sIBa ALDUs, WILLUGΗBEIUS, BRuN NICHIus fidem faciunt. Ce rerum Cataractis parasitici vitae genus non possum quin cic ERONI s verbis hic reseram, qui de Nat. Deor. L. II. c. 49. ita: is Legi etiam scriptum, esse avem quandam qliae Platalea nominaretur; is eam sibi cibum quaerere advolantem ad eas aves qEae se in mariis mergerent; quae quum emersissent piscemque cepissent, usque eois premere earum capita mordicus, dum illae captum amitterehi. id is quod ipsa inraderet. Dabo etiam hac oecasione pulcherrimi Lari descriptionem, qui A. I 72. initio Septembris vivus captus est apud nos, cujus licet meum sacere
153쪽
neri, nonnullisque Anatibus, solis quas norim avibus, quibus ista nota obtigerit. A Lar o assurgit quoque linea ad Pel. Carbonem, magis sorte quam par sit conspicua, nec aliam ob causam, quantum memini, ducta, nisi ut esset Larorum etiam ab illa parte aliqua assinitas, quam incurvi rota similitudo, maxime in majoribus speciebuS, victusque ratio ostendere sere possit.
non potuer , sequentem tamen brevem concinnavi historiam. Expansi latitudo ped. parisin. 4I. Long. ab apice rostri ad pedum extremitatem I. ped. IO. poli. Rostrum flavum, niaxillae inferioris apice ultra tuberculum aurantio. Palpebrae & commissura maxilla rum pulcherrime cinnabarinae. Palatum retrorsum serratum. Iris dilutiore topasino colore. Pedes pallide luteo- subcarnei. Rectrices duodecim, aequales, albM. Dorsum at que superne Icapulaeque canae. Τotum corpus niveum , sed nigri apices sex remigum anteriorum deerescendo a prima ad sextam. Ultima tamen earum extremitas alba, albae quoque alulae spuria: & te strices inferiores. Remigum . sex primorum nigredo magis producta in margine angustiore f. eriteriore. Harum quoque rhachis nigra. Prima remex sere tota nigra, macula magna Versus apicem ipIbque apice albis. Secunda ejusdem sere longitudinis est, inque parte nigra macula alba exigua gaudet, & apex prieterea albus. Reliquae quatuor quae aliqua nigredine tinctae apice tantum sui it albae. Cetera omnia nivea.
vocari poterit: xhaus inaximno tetradactylus, albus, dorse alisque superne canis, palpebris sanguineis, remigum sex primorum apicibus nigris, albo
terminatis. A Laro eburneo PHIPPs F. toν di the vortipnis, utique diversus statura, colore corporis pedumque. vid. p. 99. vers. german. ,
154쪽
- A colymbis porro Iobatis, quo a Phalaropode e Gratiarum ordine deducti fuimus, quique per intermedium Col. cristatum, quem tabulae addere perfacile erit, annectet Nergum cucullatum & Anatem bucephalam) pronus. transitus est ad Colymbos palmat s. qui multipli-cqm iterum cognationem cum aliis exhibent. Nam disco dantia sane genera Anatis & Colymbi nectuntur ambigua Anate mersa PALL. o cui verissimae ceterum Anati ex illa. rum familia quae rostrum basi gibbum habent. pedes tamen pone aequilibrium suntj , quaeque ceterum cauda quoque longius producta reliquis Anatibus plerumque negata, aliquid cum Pele cano Carbone communis habet. Ab altera parte colymbi palmati abeunt ad reliquas compedes aves quascunque, polluntque & cum Alcis, & quod facere oblitus sum in tabula, cum Diomedea demersa & Plia tonte demerso conjungi. Et horum quidem Colymborum palmatorum haec sere series placet. Locandos prumum esse puto Cotymbum septentrionalem & arcticum glacialem que, & si qui sorte sunt alii, qui tetra- dactyli & compressos ungues collumque gracilius Iongiusque
f Illud pilicerrimum vinculum ignotum mihi quum tabula typis exprimeretur, postliminio repeti & adscribi potest super An. huce - phalam, & illuc tam a Col. palmatis, quam a Pel. Capbone. quam ab An. cygnoide linea deducti
155쪽
caudamque rariorem nacti lobatis Cotymbis ridentur propiores. Paulo remotior poterit esse Cotym di Immer, cui collum jam aliquanto brevius crassiusque esse videtur. Sique velis annectet lobatos, quum illorum more argenteo sit pectore. Sequantur Col. Grylle & Troile. & quas huic addidit species pENNANT Ius, quas quidem uno generico ninmine Cepphi cum reliquis Cotymbis palmatis conjunx t Animis curiose a cet. BRissoNIo ob digiti posterioris defectum peculiari Uriae genere separatas a reliquis ella. cl. PALLA fg contendit: quas autem, pace tanti viri dictum velim, in recte distinctas esse equidem putavcrim h . Quam amnes autem istae Uriae sive Cepphi tridactyli PALL. sint Alcae generi,
Spicitet. Molot Fas. V. p. 33. E Scilicet si ex Cotymbi Grylles quod eoram habeo specimine& leonibus iudieare licet, ita equidem censeo, non modo ob post tioris digiti desectrum, qui & hic, prouti in aliis genericis caracteribus, non totiqs generis habitum exprimit, sed notam modo indicat, qua facile in generis cognitionem deveniri possit verum etiam ob totum habitum columbae aemulum , rostri acutioris mandibulam superiorem 'paulo magis incurvam, collum brevius, & praecipue pedes, quoia
. rum ungues incurvi, acuti, & ante membranam natatoriam prominuli, non compressi ut in aliis R. menabrvnλ conjuncti, tan ' demque ob hanc membranam ipsam , qtiae tota pranulosa ini in
Anatibus, non simplex glabra & pellucida, nec venis picta est uti in Colymbis; U r i ae genus distingui debere. Sed iacile, si meliora . l
edoctus fuero, errorem meum deseram. .
156쪽
ostendere poterunt Grylle & Troile, quas I. INNRUs quondam Alcae conjunxerat, quodque BRIMOR Ius verissimam ipsius quoque PALLASII judicio Alcam, Allen nempe, uno genere Uriae cum Grylle & Troile comprehenderit.
Jam adeo Alcae incipiunt; dissicile genus, ujus verio
rem amplioremque cognitionem doctissimi PALLAsii ab labrutibus debemus. Illae tridactylae, compedeSque & curvis acuistisque unguibus munitae Uriarum more, sed rostro disse rant ac mire ludunt. Prima adeo Alca Alle erit , cui rostrum simplicius A . Hanc excipiat A. tetracula D, huic simillima cristate Ila m , quae vicissim Alles habitu est n). Ab Alca crista tella proxime abesse psittaculam, figmras Comparanti apparebit, eandemque inter hucusque dictiso Diciter Molog. Eas. V. - ε) raus formam sornicatam, quae rostro Perdicis simillima est, juxta PALL. Eas. V. p 4. non moror, nec ideo illi amnem faeere Iubeti Sed si parum illud praelonges. habebis simillimam Colymbo. Gryllae & Troilae avem, quam adeo ad idem cum illis genus aBRI SsONIO relatam fuisse excusationem reperire possit. D Qtiam aliquam similitudinem eum Alle prodere, PALLAs Spicit. MOI Fasi. V. p. 6. habet, & eui simplicius quoque rostrum ellaiconem intuenti apparebit. M PALL. t. c. p. 2 3. .,m Ibid. p. aQ.
157쪽
atque cirrha tam intermediam o esse. Cirrhatae iidem rom i copiosiores sulci qui a rcti cae, in qua summe mali tus p) generis character conspicitur, ambaeque valde amnes q). Annectunt copiosi mandibularum sulci Alc. impennem, quam in tota hac serie ab arctica proximam facit PALLAS r, Impenni summa consanguinitas iterum cum Torda s . Deminii exiguus inter . Alcam Tordam Picam que hiatus intermedia varietate an specie t repletur u . Sed Alca
, o PM-3, lin. penultim. - - ν) Ibid. pag. l. Quum fibulam nostram exararemus, in aliis dissicilioribus oecidi pati, Colymbos Alcasque in illo quo ponuntur spatio non accurate satis disposuimus. Qitare hic addere placet quo nunc reetiore modo' distribuendas illas aves putemus, quem mutare illi, quicunque VO-iet poterit. Hanc etiam recentiorem distributionem ad praellai tissimi vidi PALLA sit verba unice sere factam in nostra explicatione seqituti sumus. , t Neque curavimus hic , quae ad genera haec declaranda & augenda attulere GUNNE Rus, BRuΝNlCHE, OLAFSEN, WALBA Uri , & receniatiores australis Orbis indagatores, quae singula pro lubitu addere Rdisponere quilibet poterit. En eam tabulκ correctionem , qualis ehartae inseripta suo loco imponi & adglutinata Veterem, quae uonplacet, tegere potcriti
158쪽
A. Oisatella P. Proeel. lari cataracte A. Visaei M. P. Ala. Tors A. Arriata. P.--. Erat . Lari
Hac occasione simul alios nonnullos nexus osten re licuit. Sellicte Alc. crista tellam PALL. ita positi, ut ab illa deducta punctata linea incidere polIit in Gra culam crista tellam , immediate Meropi ea fro' superscribendam & Graculae longi rostri adscendente linea conjungendam. Quod naturae maxime dissimilia consociantis exemplum tanto lubentius indicavi, quod singularem istam revolutam frontis plumaceam corollam, qua utraque avis i signis est, sese non sine admiratione illico ferissi , ipse acutulanust
159쪽
demerso connectitur, cum quibus naturale α' , quod Ρingui nes vulgo dicunt , genus constituit. Quum . tamen verissima etiam A lca sit im pennis ista, medio plane loco imter proximam sibi arct icam reliquasque volare nescias aquaticas aves posui. Arctica demum Alca, quum maxume exaltatum I totius generis characterem reserat, juncta assine cirrliata ultimum in areae quae aVes continet angulum relegata, ut maxime haud uno retpectu abnormes a reluquis alitibus magis essent remotae. Urina trices quoque in universum eonsulto ad sinistram locatae, ut per illas, ab aq u licis
PALLAS IUS Fascic. V. p. I9. reserat. Cujus adeo exemplo ductus addidi quoque Cotymbum cristatum, qui capitis tumido oris namento Mergum cucullatum, & per hunc Anatem bue, phal m anoeelati. Si lineas multiplicare placuisset & nimium indocontrahere spatium nominibus ni agis debitum, & affinitates sectari inultas, quae aut leviores sunt, aut minus in oculos cadunt, facile quoque suisset Alcas jungere Pele canis, cum quibus stiperioris maxillae gynglimoidea mobilitate convenire idem auctor observat; Fascie. V. p. I9. in not. Quin deducere cognationem ad usque Psittacum potuissem, cui similiter illa rostri mobilitas est, & quem aliquid cum Alca analogiae habere vel ipsum Alcae vern culum nomen, quo borealis Psittacus salutatur, indicat. Ceterum a Sterna duplicem nunc exire volui lineam, ut superior ad
Sternam nae viam abire possit, si quis admittere illam assinitatem velit, de qua pag. I43. dictum est. M Recte ita judicante PALLASIO FHcu. V. p. 3.
160쪽
ti eis Mammatibus superpolitis, tanto pulchrius series
etiam per mediam alitum aerearum Elassem ad Pisces comtinuaretur, & uti tabula monstrat, compedes Aves. hinc compedes Phocas, illinc compedes Testudines aut palmatas potius connecterent. Sed exsequendae reliquorum Anserum aut natatilium avium familiae sunti Per dictas adeo impennes aves, Pharutontem Diomedeamque demersam ad Ph. aethereum, & Diom. quae Albatros dicitur, devenitur. Ut enim habitu dissimillime snt istae, alterae volatiles, altem volare nesciae, interest tamen illis aliquis similitudinis, quam iisdem generibus sociatae sunt a LIMNRo. Nam in Phaetonte quidem cultratum rostrum digitusque posterior antrorsum versus, quod vix in aliis hujus ordinis redit
dispares Ceterum formas combinat, in Diomedea-am tem nares ovatae fingulari prorsus modo patulae , inferiorque mandibula truncata, superior adunca, multam sane similitudinem expromunti Et mirabile utique hoc Ioco, impennem
speciem postici digiti praesentia ab Alcis, quibuscum in aliis
magis convenit, abludere, sed volatilem Diomed. exulantem, tridactylis pedibus cum illis consentire, cumque illis paucisque Laris a) int ram tridactylarum natantium avium