Epistolarum Omnium Libri ad Optimos Codices

발행: 1828년

분량: 751페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

411쪽

sio a M. T. CICERONIS

nos nihil haberemus, defendendi suerunt λ Illam sessionem y Capitolinam mihi non placuisse, tu testis es. Quid ergo Θ ista culpa Brutorum Minime illorum quidem; sed aliorum brutorum qui se cautos ac sapientes putant : quibus satis suit laetari; nonnullis, etiam gratulari; uullis , permanere. Sed prieterita

omittamus: istos omni cura praesidioque tueamur; et, quemadmodum tu praecipis, contenti idibus mari. simus; quae quidem nostris amicis, divinis viris, aditum ad c uni dederunt, libertatem populo romano non dederunt. Recordare tua. Nonne memi Disti clamare te, Omnia peritSse, si ille lanere clatus esset psapienter id quidem. Itaque ex eo quae mariarint,

vides. Quae scribis halendis juniis Antonium de provinciis relaturum, ut et ipse Gallias habeat, et utrisque dies prorogetur, licebitne decerni libere λ Si licuerit, libertatem eSSe recuperatam laetabor; si non licuerit, quid milii attulerit ista domini mutatio pri ter laetitiam , quam oculis cepi justo interitu tyranni pRapinas scribis ad opis ' fieri: quas nos quo irae tum

videbamus. Nar os et liberati ab segregiis viris, nec liberi sumus. Ita laus illorum ost, culpa noura. Et hortaris me, ut historias scribam λ ut colligam tanta eorum scolera, a quibus etiam nunc obsidemur 3 Poterone eos ipsos non laudare, qui te obsignatorem

II. Sessionem. Reprehendit Bruti et Cassii moram et ignaviam. Nam seis dera, quandoque valet nihil agere, emptis o IC E terere. MAN DT. xu. Aliartim hmeorum. Non M. Bruti , non D. Bruti, sed aliorem qtii vera sunt bruti, id est, insulsi et sta-pidi. BoaIN .

otinia , in opis templo positas , ad aetranstulit; et quum dieeret In aetis Caesaris esse , ut ea pernula distriboeretur his tribuit ex sua libidino quil, volni , et quantum voluit e Dolabel. Iam alae aere alieno oppressum . data olgrandi pecunia, quasi in aetis Caesaria ita seriptum esse . in anas partea saeile traduxit. Vide Philip. I et II. Μ N. x 4. Al. s. e. Perperam. I. . L. 35. Obsignritorem iee rotis aliquἰdtestamento relicium suerat a quihusis dam . quἱ Cesaris partes fovebant;

412쪽

adhibuerunt 3 nec mehercule me rauduSCulum movet; sed homines benivolos, qualeScumque Sunt, graVe QStins qui contumelia. Sed de omnibus meis consiliis, ut scribis, existimo exploratius nos ad kalendas junias statuere posse : ad quas adero; et omni ope atque opera enitar, adjuvante me Scilicet auctoritate tua, Otgratia, et summa aequitate causar, ut de Buthrotiis senatusconsultum, quale scribis, fiat. Quod me cogitare jubes, cogitabo equidem : etsi tibi dederam superiore epistola cogitandum. Tu autem, quasi jam reCH-perata republica, vicinis tuis si Massiliensibus sua reddis 7. Haec armis, quae, quam firma habeamus, ignoro, restitui fortasse POSSunt , auctoritate Don

quod Inihllexerat ab Attiis, qui adhibitos inerat ad obsignanda eorum te stamenta. Eo ergo MoesIeio quum illis Obstrictus esset, non poterat illos in historiis non laudare. nisi omnino ingratias videri vellet. Bosius. Vide atiis pra epist. 3. s. Virinis tuis. Massilienaea vieini dicuntur Aitiei, vel quod AtlIcus prae dium aliquod in Allobrogitius, aut GaIlia propter Massilien Inm snes possideret e vel, quod magis puto , quod vis..ilio tum legali in vicinia aediuin At-llei in Urbe versarentur . et domum e doetam haherent. I. F. Ga Nov. ar. Reddis. Ita de ita scribis, quasi propediem futurum ait, ut illis ademia

pta a Caesare. Renat seon ultra restituantur. Vide lib. XIII, epistol. I S.I. F. GRONov.

Laetatur Dolabellae severitate Seditiosam plebem coercentis, et sperat res melius ituras, quam fuerint. In Puteolano , anno V.C. 7O9, menis malo.)

inihi fuit jucunda. Do Bruti ad Antonium, et de ejusdem ad te literis, posse videntur eSSe meliora, quam adhuc fuerunt : sed nobis, ubi Simus, et quo jam

413쪽

nunc nos conseramus, providendum est. O mirificum Dolabellam meum i jam enim dico meum ; antea, credo mihi, subdubitabam. Magnam αθεώρησιv res habet: de saxo '; in crucem Τ; columnam tollere ; l cum illum sternendum locare. Quid quaeris 3 heroica. Sustulisse mihi videtur simulationem desiderii, adhuc quae serpebat in dies, et in Veterata, verebar ne periculosa

nostris tyrannoctonis esset. Nunc prorsus assentior

tuis litoris , speroque meliora : quamquam istos ferre non possum; qui, dum Se pacem Velle simu Iani acta si nefaria defendunt. Sed non possunt si omnia simul. Incipit res melius ire, quam putaram. Nec vero discedam, nisi quum tu me id honeste putabis sacere posse. Bruto certe meo nullo loco deero: idque, etiamsi mihi cum illo nihil suisset, sacerem propter ejus singularem incredibilemque virtutem. Piliae nostrae villam totam, quaeque in villa sunt, trado, in Pompeianum ipse proficiscens halend. maiis. Quam velim Bruto persuadeas, ut Asturae sit l

x. i,Maia pictis. Animadversicinem. I. De saxo. subaudi, praecipitare os, qui Caesari Columnam es eranti

3. In emeem. Tollere. Nam ex illa seditiosorum manti. qui liberi homines fuerunt, eos Dolabella. de saxo Capitolino deieeit: servos in emeem egIt. MANU . - Auton. Atignatin. emendat et ei retice ἰ emendantem probat Ursan. 'terque. nostra quidem sententia, talisliine. I. V. L. 4. Cottimniam loliere. Quam prope xx pedum lapidis Numidiei. ut sues niua tradit. de plebe hominos perditi In soro statu rant inseriptam Coa ar

tempore omnia non pia sunt. ID m.

414쪽

EPISTOLA XVI.

Laudat Dolabellam; addit de itinere suo in Graeciam; Atticoque negotium Tullii Montani commendat. Puteolis, anno V. C. IN,

mense malo.

CICERO ATTICO S.

QUINTO Ilon. conscendens ab hortis Cluvianis in

nostrae villam ad Lucrinum, villicos' , Procurato Stradidissem. Ipse autem eo die ita Parti nostri tyrotarichum ) imminebam; perpaucis diebus in Pompeianum; post in haec Puteolana, et Cumana regna renavigaro . o loca ceteroqui si valde expetenda , interpellantium autem multitudine paene fugienda i Sed ad rem ut veniam , o Dolabell:e nostri magnam αρι κω si lquanta est αυαθεωρησις 3 Equidem laudare eum et hortari noti desisto. Recto tu omnibus epistolis Significas, quid de re, quid de viro setitias. Mihi quidem videtur Brutus noster jam vel coronam auream per forum ferre posse. Quis enim audeat violare 7, proposita cruce, aut saxo p praesertim tantis plausibus, tanta approbatione infimorum 3 Nunc, mi Attice, me fac ut expedias. Cupio, quum Bruto nostro assatim satisfecerim, excrirrere in Graeciam. Magni interest Ciceronis, vel iura potius, Vel meherctile utriuSque, me in-I. Dieviam. QuI reniis agitatur. I. Vul . v. heosqne. Pignori . deservia, Emendandum putat, via Teo que . eι prociarratores. I. V. L. 3. Wrotariesum. Obnonium, ex ea eo et aalment s. Vide ad Divers. lib. IX . epiat. t s. 4. sie Bosiua ε Mss. Vulg. renaν gare, quod Emes . retiavit. intell. evitia m. I. V. L. s. oeeroqui -lus aveteridia. Eris nest. Post Graevium mesuit, vi eetera quam valda expetenda Minua, tit nobis videtur, selieiter. I. V. L. 6. ιρii lxv. Praeclarum saeitius. . Al. lati re. I. V. L.

415쪽

4o6 M. T. CICERONIS

tervenire discenti. Nam epistola Leonidae, quarn ad me misisti, quid habet, quaeSO, in quo magnopere laetemur λ Numquam ille mihi satis laudari videbitur, quum ita laudabitur, a Quomodo nunc est η D. Non fidentis hoc testimonium, sed potius timentis. Herodi

autem mandaram, ut mihi κατα μιτρv s scriberet : a

quo adhuc nulla litera est. Vereor, ne nihil habuerit, quod mihi, quum cognoscerem ', jucundum putaret fore. Quod ad Xenonem scripsisti, valde mihi gratum est. Nihil enim deesse Ciceroni, quum. ad officium,

tum ad existimationem meam pertinet. Flammam Flaminium audio Romae esse. Ad cum scripsi, me tibi mandasse per literas, ut de Montani negotio cum Eo loquerere : et velim cures epistolam , quam ad eum misi, reddendam; et ipse, quod commodo tuo fiat, cum eo colloquare. Ρuto. si quid in homine pudoris eSt, Priestaturum eum, ne pro se quodammodo dependatur. De Attica pergratum mihi secisti, quod curasti, ut in ante Scirem recte esse, quam non bello fuisse.

nidae . qui ita serἱbebat : quomodo nune est. Cirem stius undandus est : adhue laudandus est . adhue sum non possum non latidare r aut quid similo. Epiat. as huius librἱ, et ep. I . lib. XV. Coua. - Apparetantem hune hominem sui e magna auctoritate et existimatione, quum Cisero situs ad Tirouem ita seribat: α multum etiam mecum est Eplera ea prἱneeps Atheniensium et Leo nidas, et horum tetmi similis.. ED. u. Κατα liaet . Per filum, attigiI-latim. Io. Al. eognossem. I. V. Lar. Da Montiani negotio. QisId signifieet ipse declarat epistol. 5a, lib. XII. MAN. II. Ne pro se , ete. Puto fore. n ipse solvat quod Planeo debet : notant Montantia pexa pro illo dependat.

In m.

13. Deest tit In multis. I. V. L.

416쪽

E PISTOLA XV ΙΙ.

Respondet Attici literis a Demetrio acceptis. In Pompeiano, anni V. C. To9 , mense malo.

CICERO ATTICO S.

Is Pompeianum veni v nonas mai. quum pridie, ut antea ad te scripsi, Piliam in Cumano collocavissem. Ibi mihi comanti literae luae sunt redditae, quas dederas Demetrio liberto prid. kal. in quibus multa sapienter, Sed tamen talia, quemadmodum tule scri-hebas, ut omne consilium in sortuna posittim videretur. Itaque his de rebus ex tempore, et coram. De Buthrotio negotio, utinam quidem Antonium conveniam i multum prosecto proficiam. Sed noti arbitrantur eum a Capua declinaturum. Quo qNidem, metuo. De magno reipublicae malo venerit. Quod idem L. Caesari videbatur, quem pridie Neapoli assectum graviter videram. Quamobrem ista nobis ad kal. jura. tractanda et perficienda sunt. Sed hactenus. Q. filius ad patrem acerbissimas literas misit; quae furit ei redditae, quum

venissemus in Pompeianum : quarum tamen erat caput, Aquilliam' novercam non essct laturum. Sed

hoc tolerabile fortasse : illud vero λ se ab Caesare habuisse omnia, nil a patre, reliqua sperare ab Antonio. o perditum hominem l sed μα χει Τ. Ad Brutum nostrum, ad Cassium, ad Dolabellam epistolas scripsi. rum exempla tibi misi, non ut deliberarem. red decidame essent plane enim judico esse reddendas ).

r. L. Cresari. Qui eos. fuerat eum audiverat Q. pa rem uxorem an ea C. F;gulo ann. U. C. 689. Rus soro- velle id. ep. 13, supr. ED. Ha silitis erat M. Antonius. se . 3. Μιλxuii. Ipsa viderit, ipse ris. a. Aqtilliam. Quam salso rumore sitet.

417쪽

sed quod non dubito, quin tu idem existimaturus sis. Ciceroni meo, mi Attice, suppeditabis quantum vid bitur, meque hoc tibi onus imponere patiere. Quae adhuc fecisti, mihi sunt gratissima. Librum meum illum aviaδοτου Dondum , ut Volui, perpolivi. Ista vero, quae tu contexi vis, aliud quoddam separatum Volumen exspectant. Ego autem credas mihi velim

vivo tyranno, dici potuisse, quam mortuo. Ille enim, Descio quo pacto , serebat me quidem mirabiliter tu unc, quacumque uos commovimus, ad Caesaris Dori modo acta, Verum etiam cogitata revocamur. De Montano, quoniam Flamma venit, videbis. Puto rem meliore loco esse debere.

4. Librum metim tritim decv. s. Partes. Nonga t. videtur legisse dictu editum. Peries. I. V. L.

CICERO DOLABELLAE COS. SUO S.

ETA II contentus eram, mi Dolabella, tua gloria, satisque ex ea magnam laetitiam Voluptatemque capiebam ; tamen non possum non confiteri, cumulari m maximo gaudio, quod vulgo hominum opinio socium me adscribat tuis laudibus. Neminem conveni; CON-Venio autem quotidie plurimos : sunt enim permulti Optimi viri, qui valitudinis causa in his locis conveniant'; praeterea ex municipiis frequentes necessarii mei; qui omnes. quum te summis laudibus ad caelum extulerunt, mihi continuo maximas gratias agunt. Negant enim se dubitare, quin tu meis praeceptis et

x. Alteram huius epistolae exemis plum inter epist ad Div. IX. I l . conserenti. nonnulla Meurrent dissi. milia. quae hi notaremu omtita. vix operae pretium saceremus. I. V. L. a. conνeniant. Vulg. conoeniant. Alterum exemplum. in hine Lea --niant. Unde hἱe legimus, Erneat; duce. consentane. Idem infra, agiant. pro agunt. I. . L.

418쪽

consiliis obtemperatis, praestantissimum te civem, et singularemi consulem praebeas. QuibuS ego quamquam Verissime possum respondere, quae sacias, tuo judicio et tua sponte sacere, nec cujuSquam egere consilio; tamen neque plane assentior , Ne imminuam tuam laudem, si omnis a meis consiliis prosecta videatur, Deque valde nego. Sum enim avidior etiam, quam satis est, gloriae. Et tamen noti alienum' est dignitate tua, quod ipsi Agamemnoni, regum regi, suit honestum, habere aliquem in consiliis capiendis Nestorem; mihi vero gloriosum, te juvenem consulem florere laudibus, quasi alumnum disciplinae meae. L. quidem Caesar, quum ad Eum aegrotum Neapolim venissem, quamquam Erat oppressus totius Corporis doloribus , tamen ante, quam me plane SalutaVit, uomi Cicero. inquit, gratulor tibi, quum tantum Vales apud Dolabellam , quantum si ego apud sororis filium Valerem, jam salvi esse possemus. Dolabellae vero tuo et gratulor, et gratias ago; quem qui dein, post te ConSulem , solum pomum Vere consulem dicere v. Dein multa de facto ac de re gesta. Tum nihil magnificentius, nihil praeclarius actum umquam, nihil rei publieae salutarius : atque haec una Vox omnium est. Α te autem peto , uti me hanc quasi salsam hereditatem alienae gloriae sinas cornere, meque aliqua ex Parte in societatem tuarum laudum Venire patiare. Quamquam, mi Dolabella haec enim jocatus sum), libentius omnes incas, si modo sunt aliquae meae, laudes ad te transfuderim, quam aliquam partem exhauserim ex tuis. Nam quum te sQmper tantum dilexerim, quantum tu intelligere potuisti, tum his tuis lactis

3. In altero exemplo. . Est tamen 4. min. In alteria exemplo, Dein- non alienum in. I. V. L. iae. I. V. L.

419쪽

4io M. T. CICERONIS

sic incensus sum, ut nihil umquani in amore suerit ardentius. Nihil est enim, mihi crede, virtute sermosius, nihil pulchrius, nihil amabilius. Semper amavi,

ut scis, M. Brutum, propter ejus summum ingenium, suavissimos mores, Singularem probitatem atque constaritiam : tamen idibus mari. tantum accessit ad amorem, ut mirarer locum fuisse augendi in eo,

quod mihi jam pridem cumulatum etiam videbatur. Quis erat, qui putaret, ad eum amorem, quem erga te habebam, posse aliquid accedere Θ tantum accessit, ut mihi nunc denique amare videar, antea dilexisse. Quare quid est, quod ego te horter, ut dignitati et gloriae servias Θ proponam tibi claros viros, quod facere solent, qui hortantur λ Neminem habeo clariorem , quam te ipsum. Te imitere oportet, tecum ipso certes. Ne licet quidem tibi jam, tantis rebus gestis, non tui similem esse. Quod quum ita sit, hortatio

non est necessaria; gratulatione magis utendum est.

Contigit enim tibi, quod haud scio an nemini, iat

summa Severitas animadversionis non modo non invidiosa, sed etiam popularis esset, et quum bonis omnibus, tum infimo cuique gratissima. Hoc si tibi sortuna quadam contigisset, gratularer felicitati tuae rsed contigit magnitudine quum animi β, tum etiam ingenii atque consilii. Legi enim concionem tuam. Nihil illa sapientius. Ita pedetentim si tum accessuS a te ad causam facti, tum recessus, ut reS ipSa matri-ritatem tibi animadvertendi omnium concessu daret. Liberasti igitur et urbem periculo, et civitatem metu; neque solum ad tempus maximam utilitatem attulisti, sed etiam ad exemplum Quo iacto, intelligere

s. Alteram Exemplom. tum animi. r. Reetius 4raam in epἱat. ad DIv. 6. Emes . addit, et gradatim. More Ix, I . . ad exemplum saeti. Intel- satis Ciceron; no. I. V. L. ligere debes, ete. . I. V. L.

420쪽

debes, in te positam esse rempublicam, tibique non modo tuendos, sed etiam ornandos illos viros, a quibus initium libertatis profectum est. Sed his de rebus coram plura propediem, ut Spero. Tu, quoniam rempublicam nosque conservas, lac, ut diligentissime te ipsum, mi Dolabella, custodias.

EPISTOLA XVIII.

De Dolabella Oh rom gestam a se laudato, ob pecuniam v ro noti solutam odioso; de aliis robus maximam partem domesticis. In Pompeiano, anno V. C. 7 9, mense malo.

CICERO ATTICO S. SIEPius me jam agitas, quod rem gestam Dolabellae

nimis in caelum videar esserre. Ego autem, quamquam Sane probo lactum, tamen ut tanto opere laudarem, adductus sum tuis et tinis, et alteris literis. Sed totum se a te abalienavit Dolabella, ea de cauSa,

qua me quoque sibi inimicissimum reddidit. O hominem pudentem l kal. jan. debuit; adhuc non solvit,

PraeSertim quunt se maximo aere alieno Faberii manu liberarit, et opem ab eo petierit. Licet enim jocari, ne me valde conturbatum putes. Atque ego ad eum uxidus litoras dederam bene mario : eodem autem die tuas literas vesperi acceperam in Pompeiano, Sarie Celeriter, tertio abs te die. Sed, ut ad te eo ipso dier. Quiam sa maximo rere alieno Faberii. ete. Fuerat Caesaris acriba, enitis manu Antonius ahci rhatur, qu asi ne Dolabella magnam partem eius pecuniae, quam Caesar In templo opis e todiae ea a deposuerat. Reeepit, quasI a Caesare Ipsi adscriptam et attHbotam : quum tamen id Antonius manu FaberII seriis etreeisset, quo e uegam magno aere alieno oppressum sibi obnoxium fidumque niseeret. Ilitie loeus Cieeronis, Dolabellamae maximo aere alieno Faberii manu liberasse. et opem ab eo pellisse. Nemin; t Ep. a 4. lib. XVI, et in Philippicis. POPI A.

SEARCH

MENU NAVIGATION