장음표시 사용
451쪽
tempus, qui ad eum ire non possisl Ego autem quid scribam p Ut beneficio istorum utantur Θ Quid turpius 3 Ut moliantur aliquid λ Nec audent, nec jam possunt. Age, quiescant auctoribus nobis 3 Quis incolumitatem praestat λ Si vero in aliquid de Decimo gra
vius ; quae nostris β vita, etiamsi nemo molestus sit pLudos vero non sacere', quid laedius p Frumentum
imponere, quae est alia Dionis legatio I p aut quod munus in republica sordidius p Prorsus quidem consilia tali in re ne iis quidem tuta sunt, qui dant. Sed possim id negligere proficiens. Frustra vero quid ingrediar ' λ Matris se consilio quum utatur, vel etiam precibus . quid me tuterponam λ Sed tamen cogi
tabo , quo genere utar literarum : nam Silero non possum. Statim igitur mittam δ' vel Antium , vel
I. Bene io. Provineia legatoria Ep. 8 hujus IIbH. et ep. aeq. Co R. u. Al. ρrrestat. I. V. L. 3. Si vero. si Antonina gravi consulat in Decimum Brotom. tit sibi eripiat provinciam Galliam, quemadmodum paullo post tentavit, Mutinam Oh,Ideodo. I. F. Ga Nov.
n. in I. V. L. s. Qtire nostris mira. Quam via nemo mole tus sit Bruto et Cassio nostris, quam turpia tamen sutura est eorum
vita . si opem non serant Deelmo p
6. Lind. as mero non Deere. Brutum Praetorem, ad quem hoe pertinet , ut etiam postea quum in lirhe esse non posset. absens fecit eurunte C. Antonio. Ep. aeq. Appianus lib. III. Pop. . Dionis legatio. Proverbii formam habet de honeseio avit honore ira coniatnmel Iam tollato e natum a saeto Dimnysii tyranni, qui Dionem familiarem suum apeiae legationia in ex linin
misit, quum tamen eum non in exsilium a se missum. sed secessum quaesivisse
ssieeret, ut refert Plutarchus et Nepos Iline Cieero : Illa euratio frumenti mandata Bruto et Cassio, ut quasi in exsilium missi procul a republiea abo int, non eat alia quam DIonia legatio.
g. Ingrediar. Ad dandum e nialium s. Matris. serviliae, quae et amica Caesaria suerat . et Caesarianis favebat IO. Mittam. Literas e alterutro in Ioeo latur; erant Brettis et Cassius. MAN. - Non au Em mliat, sed ipse ad Brutum proseetua est Antium. ED.
452쪽
Narrat suum cum Bruto et Cassio colloquium; ac Dolabellam se sibi legasse nuntiat. In Antiati, anno V. C. To9, mense junio.)
ANTIUM veni ante vi hal. Bruto jucundus noster adventus. Deinde multis audientibus, Servilia, Tertulla, Porcia , quaerere, quid placeret. Aderat etiam Favonius. Ego, quod eram meditatus in via, Suadere, ut uteretur Asiatica curatione frumenti; nihil esse jam reliqui, quod ageremus, nisi ut salvos esse; in eo etiam ipsi rei publicae osse praesidium. Quam orationem quum ingressus essem , Cassius intervenit. Ego eadem illa repetivi. Hoc loco, sortibus sane oculis Cassius Martem spirare diceres), se in Siciliam non iturum. Egone', ut beneficium accepisse in Contume
liam Z Quid ergo agis p inquam. - At ille, in Achaiam
se iturum. - Quid tu, inquam , Brute λ - Romam, inquit, si tibi videtur. - Mihi. vero minime; tuto enim non eris. - Quid si possem esse, placeretiae λ
- Atque ut omnino β, neque nunc, neque ex praeturar. 6 kaL Itinii, non nisii, ut Putavit Corradus. Legatio etiἰm seu metitaria Cassio et Bruto nonis data est. ΗOe eoniecit Μcingali. ex ep. 23, quae Oetavo kal. quint. Aeriptam putat. sed verisimue I. V. L. videtur hanc ep. ra , longo tempore post omneshritia libri ep. aeriptam fuisse. st misthitis eorrexerat anta FI idtis. En . . Mone. Egone . Cassius aiebat, ut quae eontumelia est, eam hene1ἰeii loco ponam 8 Clarius explanemus. si hae, Inquit, frumentarIa uterer e ruistione . quodam modo sileri viderer, h.neseium mihi esse datum, quum ego ita sentiam, tam sordido munere demandato. Non datum henescium, sed Impositam eontumeliam. MAN. 3. Attia tit omnino. Respondit Cieero e Si tuto potes, omnino mihi placet te Romae esse, non modo Nune, sed et post quum praetura sueris in Ue destinetus, mallem Romae manere, qtiam in provineiam ire, quia in opera, et Eonsilio eget respublIca. Quamvis autem ale sentiam, tibi tamen
453쪽
in provincia tres; sed auctor non sum, ut te Urbi committas. Dicebam ea, quae tibi prosecto in mentem
veniunt, cur non esset tuto suturus. Multo inde se
mone querebantur, atque id quidem Cassius maxime, amissas occasiones; Decimumque graviter accusabat. Ego negabam oportere praeterita assentiebar tamen. Quumque ingressus essem dicere, quid oportuisset nec vero quidquam novi, Sed ea, quae quotidie om- nos , nec tamen illum locum attitigerem β, quemquam praeterea si oportuisse tangi, Sed senatum vocari 7, Populum ardentem studio vehementius incitari β, totam susciperem s rem publicam ; exclamat tua δ' familiaris t
a Hoc vero neminem umquam audivin. Ego repressi.
anetor non sum, ut nune tactem Ingrediaris. GR Ev.
Manutius aeensatum putat. quod quum et GallIam provinetam, et in ea tres legiones haberet, oitiosus nihil prorepubliea moliretur. Vertim aer aridi causa suit, quod, ut narrat Velleius Pateretilus II, 58, Cassio reptignaseraeeensenti interimendum esse simtil enm Caesara Antonium. Atque Idcirco negabat Cicero, Oportere praeterita remia H. Mona.- Μiddiet D in praelatione anglicae interpretationis epist. ad Bruis tum monet Emere Velleium a Mongali. advorari, qui dIserte eontra eius optinniotiem saeit, in quo consentiunt Platareh. et Appianus. Damus locum Velleisi: - eonsui Antonius, quem quulnaimni interimendum censuisset Cassius testamentumqtie Caesaris abolendum, Brutua reptignaverat, diei itans, tilhIl amplitis eivibus praeter tyranni
petendum esse sanguinem M. Mongali. aulem reasse videtur cum Bosio et
Popina. Sed I. v. L. putat non unum tantum ex eoniuratis Antonio Parcere
me ad ecenam invἱtas ea. Reliquiarum nihil λἰMot. Nune me reliquiae vestrae exereent α. Hoc etiam mirum Ciceronem nescivisse cuἱ Bruto salus Antonii
quum res male eoniuratis cessisset, aemutuo accusabant: multo inde aer mone querebantur .. ED.
5. Al. attingere. I. V. L. 6. Quemtiam praeterea. Id est, Antonium praeter Caesarem, oportuissa oecidi. LAMB. . Al. mocare. I. V. L. s. Al. inritare. I. V. L. 9. Al. suscipere. Forte etiam legendum stisei . Quod in interpretand aequimur. I. V. L. xo. Tua familiaris. servilia. Conn xx. Ego repressi. Vel . ego Cicero repressi Serviliam ita exclamantem :voi, ego servilia repressi Brutum , et
Cassium id, quod dieia Cieero , saeero
454쪽
Sedet Cassius mihi videbatur iturus etenim Servilia
pollicebatur se curaturam, ut illa frumenti curatio de senatusconsulto tolleretur); et noster cito deiectus est de illo inani sermono : velle enim se dixerat. Constituit igitur, ut ludi, absente se , fierent suo non irae. Proficisci autem mihi in Asiam videbatur ab Antica velle. Ne multa; nihil me in illo itinere , praeter Conscientiam , delectavit. Non enim fuit committendum, ut illo ex Italia prius, quam a me ConventuS eSSet, discederet. Hoc dempto munere amoris atque ossicii, Sequebatur, ut mecum ipse :
Prorsus dissolutum offendi navigium, vel potius dissipatum. Nihil consilio, nihil ratione, nihil ordine. Itaque etsi ne antea quidem dubitavi, tamen nunc cominus, evolare hinc; idque quam primum, ubi
Nec Pelopidarum 4 facta, neque famam audiam.
Sed heus tu, ne sorte sis nescius, Dolabella me sibi legavit a. d. iv nonas β. Id mihi heri vesperi nuntiatum est. Votiva ne tibi quidem placebat. Etenim erat absurdum, quae, si stetisSet respublica si, Vovissem,
volentes. COR . - Pnio supplendum me. Ut avi divit Cieero eniti muliere contendero nolntiae, et se eohibuIsse. Μάρ P. ta. Noster. Brutus. Iniani sermone. Quum dixit, se Romam iturum. Veluenim se dixerae. Uti Asiatim euratione humenti. N N. t 3. v λυρ Moc. . Iter hoe susce pium , ent tibi tistii nune est. age. die tu , qui ora Ium eonfiata .. senarius Poetas neario ruina. x 4. me Pelopidarum. supra. lib. XIV, epist. II.
15. Alii add. apri . Male. I. V. L.
- Apri . Ut in nus aineerum gustuia Ierim libenter. Nonas apriles suturasCIeero Exspectaturus non erat, qui statim cuperet navigare. NAL F. Et hane voeem delendam censet Cor radus. Neque enἰm Cieero mensem
nominabat semper e quem aupplereqotim vellent librarii, trirpiter se deis derunt. Vide supra. ep. 8. OLI v. 36. Quin, si stetisset respubliea. vota pro sal te reipublieae etiam privati suscipiebant, ut taeem hie aeribit vota a se saeta anh hae sormula, in si
455쪽
ea me, eversa illa, vota dissolvere : et habent, opinor liberie legationes definitum tempus lego Iulia; nec facile addi potest Auco genus legationis, ut, quum Velis, introire, exire, liceat: quod nunc mihi additum est. Bella est autem hujus juris quinquennii ' licentia. Quamquam quid de quinquennio cogitem Θ contrahi mihi negotium videtur. Sed βλασ*ημα s mittamuS.
respubliea stetisset is : quae quom res potitiea non staret, sed eversa planee et, dissolvere absurdum erat. Sed ni pliarimum magistratus publieo deisereto pro salute reipublieae vota diis nune Phant in h. e verba: is si eodem statu respubliea staret. si Iti deeem annos respublIea in eodem at ei; et statu .. Quae refert LivIus. POPNA.
tr. Valdo dubius lorus. Lallem. ex LambInci . ut solet, vi nee saeile addi potest ad hoe genus legationis , eis. MI. V. L. ig. Quinquennii l entia. Ut legatus Per quinquennium abesse possim.
Repetit breviter, quae de Bruto et Cassio scripserat, additque paucade L. Antonii literis, et de Octaviani ingessio et animo. In Antiati, anno V. C. ο9. mense junio. j
BE NE mehercule de Buthroto. At ego Tironem ad Dolabellam cum literis, quia jusseras, miseram. Quid nocet De nostris autem Antiatibus V satis videbar plane scripsisse, ut non dubitares, essent quin otiosi suturi, usurique beneficio Antonii contumelioso. Ca
sius frumentariam rem aspernabatur: eam Servilia sui, laturam ex senatusconsulto se esse dicebat. NosterVem, καὶ μαλα σεμvις , in ASiam, posteaquam mihi ost
a. Antiatibus. Bruto, et Cassio. illustrem et gloriosam provinetam. atra. Και μαλα σεμώς. Et matri grasis. ad sordidam reἱ Dumentariae e ratio- Dixit εἰρωviniae r quod Brutus, ut ad nem aequo animo prose iaceretur. ΜΔ e.
456쪽
assensus, tuto Se Romae esse non posse. Ludos enim
absens facere malebat. Statim autem se iturum, simul ac ludorum apparatum iis, qui curaturi eSsent, tradidi sint. Navigia colligebat. Erat animus in cursu. Interea in eisdem locis erant suturi. Brutus quidem se aiebat Asturae. L. quidem Antonius liberaliter literis Ain cura me esse jubet. Habeo unum beneficium:
non serendat quae seruntur tamen. Τῶvδ' αἰτια, τῶ, vBρουτωv τίς eheu; Octaviano, ut perspexi, Satis ingenii, satis animi; videbaturque erga noStros χρωας ita fore , iat nos Vellemus, animatus. Sed quid aetati credendum
sit, quid Domini, quid hereditati, quid κα Thχγγει
quem Asturae vidimus. Sed tamen alendus est; et, ut
nihil aliud, ab Antonio sejungendus. Marcellus praeclare, si praecipit nostro nostri : cui quidem ille deditus mihi videbatur. Pansae autem et Hirtio non nimis credebat. Bona indoles, επι διαριεωi'.
AntonIus In Tuaentanum non veniet, qua eum venturum praedicant, alterum ah oo honeseitim habe . Narratum siserat Cleeroni Antonium venturum esse in Tusculanum eum arma Is ho
minibus , ut agrum 3Ivideret: qua de
re supra , epist. g. Bosrus. - Olim si, quod fellitie. servavit. 4. Τωυδ αἰτέα,. Legendum est cum ἰnterrogatIOne, in Horum culpam quis Brutorum sustinet ρ is quI Milἱeet an-etor soli, ut Antonio parceretur. si en Im una enm Caesare Antonius Melissus suisset. non serent haee negotia non non serenda. PDPM. s. Καπι inat. Institutioni, qua mita Caesare informatus, Ernd Itua.
6. Ultrietis. L. MartItis Philippos. . Nostro nostri. Nonntilli hio vi
dent Quintum Quinti filium, et Loeputant responsum esse Attico, qui aeripserat. Nareellum Qtiinio stio praecipere, quas partes in republiea sequeretur. Μ rigaltius nostro et nostris reponit, et ale expliea r Si pra ripis eia Iano, deditum esse nostro Bruto, nostris heroibos. Favet qood paucis ante verathns dletum est: Videbarerisque erga nostros ἡρωας ita lare, ete. Nihil offendi melius. Det xv. g. Rieti rivm. si permanserit.
457쪽
Iair variis rebus breviter. In Puteolano, anno V. C. Io9, mens
Ocr vo kal. duas a te accepi epistolas. Respondebo igitur priori prius. Assentior tibi, ut nec duces
simus, nec agmen cogamuS; LVeamus tamen. Orationem tibi misi. Ejus custodiendae, et proferendae arbitrium tuum. Sed quando illum diem η, quum tu edendam putes 3 Inductas, quas scribis, non intelligo fieri posse. Melior eSi πι τηγυωὶσια , qua mensurum arbitror. Quod scribis legiones duas 4 Brundisium venisse, vos omnia prius β. Scribes igitur, quidquid audieris. Varronis λάλοIO,' exspecto. Iam probo Ηροαλείδ 297, praesertim quum tu tantopere delectore; sed quale velis, Velim Seire. Quod ad te antea, atque adsto prius' scripsi sic enim mavis , ad scribendum, tibi itero dicere, socisti me acriorem s. Ad tuum enim judicium, quod mihi erat notum, addidisti Peducaei auctoritatem, magnam quidem apud me, et in primis gravem. Enitar igitur, ne desideres aut industriam
. Ηρακλείδ)ieu. Vide supra. m. 4. g. Pritis. Videtur AttIeus in qu . dam Cieeronis opusculo recensendo. DbI ille posuerat τὸ antea, thi maluisse haud seio quam ob causam Topritis. Id nune et ridens in memoriam revocat. I. F. GR Nov. - Morigali. distinguendtim putavit Inter antea et pritia. Sed I V. L. Gronouit sententiam probat. M. s. Tu er . Loeus apud Lamhinum planti el corum tia r apud eo exosa. Orationem. Quae non exstat Itiam Philippicae post hoe tempus ha-hilae. MANUT.α. Di m. supple, videbImus. CORE. I. iv τυρω-nae. Allentium. 4. IAgiones Mas. Aecitas e Maeedonia a M. Antotiio e . et a Cato itia statis Brandisium aduectas, ad quas Mareus moa prosectus est, Phil. ii I POPri . 5. Prius. Audἱtia, quam nos. A. Aioriov. Diat gnm.
458쪽
EPISTOLT AD ATTICUM, XV, 13. 449
meam, aut diligentiam. Vectemina, ut scribis, et F horium Mupo. Cloelium nihil arbitror malitioso : quamquam. Sed quid egerit 'λDe libertate retinenda, qua certe nihil est dulcius, tibi assentior. Itane Gallo Caninio λ o hominem nequam 'l quid enim dicum aliud λ Cautum Marcellum; me sic, sed non tamen cautissimum. Longiori epistolpe Superiorique respondi. Nunc breviori propiorique quid respondeam , nisi eam misso dulcissimam p Res Hispanienses valde bona :modo Balbilium incolumem viduam, subsidium nostrae senectutis. De Antilano item β, quod me valde observat Visellia. Sed haec quidem humana. De Bruto te nihil scire dicis; sed Selicin si venisse M. Scaptium, cumque non qua pompa I, ad se tamen clam Veriturum, Scitu niqt e me omnia : quae ego statim β. Interea narrat eadem , Bassi semiam venisse, quiti untiaret, legiones Alexandrinas in armis esso, Bas-
Sum arcessi Cassium exspectari. Quid quaeris λ videtur respublica jus suum reciperatura. Sed ne quid
perturbatus. Videt e tamen deesse ali. quid post hare verba, prias scripsi,
Nempe is exspectandum tempus maturius is, ut supra dixerat, ep. 4. O .IU.
Aliἱ, - sIe enitu me mavis dicere, tu vero ad aeritandum feeisii mo ala-erIorem .. Alii aliter. I. V. L. ro. Qtita exerit. Quas; dicat. nihil egerit, quamvis id fecerit, quod instituit. Bos. ra. Itane Galio. sellieoi indiariam seri: hule enim eum Antoniis Inimiet-
Im videntur inter Misse. Her. Ma . o. I. COR . . o tu. Hominem nequam. Antonium. Ignota res. Brevitate magis etiam Ob-ε rata. Μ N. V . i.
34. Aia lilitim. Erat itim in Hispania Balbus minor, quem seite putat . Motigalitas hoe voeabulo designari.
15. Item. Hoe est, item ut tu sumastietus. Quod addit e . sed haee qui dem humana is, argumento eat, agi d Annianἱ huius morte. OLO.r6. Soliata. Mulier. An ti, dic hal. De Μ. Maptio, vin Ith. V.
r . Non qua νο a. Non illo qtio solebat ins ni comitatu. ΜΛΝ.18. satim. . Ad te scribam. Mare. δε-rat. Alii rurarma. L. I. V. is. Aasstim. arcessi. Ah legionibis,Al. andrinis, quae illi tradere se vel leni. De Caecilio Basso epist. q. lih xlv. ΜAN.
459쪽
ante W: nosti horum exercitationem in latrocinio, et amentiam. Dolabella, vir optimus. EtSi, quum scribebam, se Uuda mensa apposita, Venisse eum ad Baias audiebam; tamen ad me ex Formiano scripsit quas literas, quum e balineo exissem, accepi ), Sese de attributione' omnia summa fecisse : Vectentam accusat δ', tricatur scilicot, ut homo talis' . Sed nil totum n ogotium Sextium nostrum SuScepisSe. optimum quidem illum virum, nostrique amantissimum. Quorro autem, quid tandem Sextius ita hac re facere
possit, quod non quivis nostrum Sed, si quid prie tor
spem erit, facies ut Sciam. Sin est, ut arbitror, Nogi tium perditum, scribes tamon; noque ista res com
movebit. Nos hic φιλοσορούμε, ' quid enim aliud ). et
vοψε, que δ' Ciceroni. Qua de re enim potius pator silio λ Deinde alia. Quid quaeris λ exstabit opera per gritiationis hujus. Varronem hodie, aut Cras venturum putabant. Ego autem in Pompeianum properabam; non quo hoc loco quidquam pulchritis; sed interpellatores illic minus molesti. Sed perScribe, quaeSO, quae causa sit Λ rtilo 7 poenas quidem illum pependisse audivi , et satisne pateat''. unde corruptus. Haec quum Scriberem, tantum quod existimabam ad te Orationem eSSe perlatam. Hui, quam timeo, quidus. νε quid ante. stipple. a Cid. t. De Mimatitione. Ut ii, qui ipsi debent. mihi ηε olntur a pollicere tur. Mam. α. Aecinae. Debitoreis atrum , qtii, hi, qua die promiserat, non a luerit.
460쪽
EPISTOLE AD ATTICUM XV, i 3. 451
existimest Etsi quid ad me, quae non sit foras proditura, nisi republica reciperata de quo quid sperem, non ut deo Scribero.
Attieo mittit oxemplum epistolae ad Dolabellam scriptae, seque, etsi animo sit suspenso, tamen ad libros scribendos rediisse signiscat. In Tusculano , anno V. C. Tos, mense junio.)
CICERO ATTICO S. SExmo kal. accepi a Dolabella literas, quarum exemplum tibi misi: in quibus erat, omnia se Diacisse , quae tu Velles. Statim ei rescripsi, et multis verbis gratias egi. Sed tamen, ne miraretur, cur idomiterum facerem, hoc causae sumpsi, quod ex te ipso coram antea nihil potuissem cognoscere. Sed quid multa literas hoc exemplo dedi. CICERO DOLABELLAE COS. SUO S. α ANTRA quum per literas Attici nostri de tua summa liberalitate, summoque erga Se beneficio cortior factus essem, quumque tu ipSe etiam ad me scripsisses, te secisse ea, quae nos VoluiSsemus : egi tibi gratias per literas eis Verbis, ut intelligeres, nihil te mihi gratius facere potuisse, Postea vero quam ipse Atticus ad me venit in Tusculanum hujus unius rotcausa, tibi ut apud me gratias ageret, ut cujus eximiam quamdam , et admirabilem in causa Buthrotia
voluntatom, et Singularem erga Se amorem Per
t. Ue etiam eximiam. Malles, opi- editum a Graevi , . Tihi ut apud uionor, .lood est inter varias lectiones grauas Ogeret, crins Eximiam ete. .