P. Vergili Maronis Bucolica

1쪽

BUCOLICA

2쪽

THE UNIVERSITYOF ILLINOIS

5쪽

P. VERGILI MARONIS

BUCOLICA.

7쪽

Cti liber sunm indici tim se ni licet neque aliter Statuenti oportet iraSci. eruamp.

ME MAL0AS. DAΜ0ETAS. PALAEM0Ν. . Dic mihi, Damoeta, cuium pecus 3 an Molib00i3 D. Non , Verum AegoniS; nuper mihi tradidit A0gon. . Infelix o semper ovis pecust ipse Neaeram dum fovet au 110 me sibi praeferat illa veretur, hie alienus ovis custos bis mulget in hora; 5 et sucus pecori et lac Subdueitur agni S. D. Paroius ista Viris tamen obteienda memento. . Novimus et qui te transversa tuentibus hirquis, et quo - sed faciles nymphae riSere - Saeello. D. Tum, Credo, cum me arbustum videre Miconis atqu0 mala vitis incidere fatue novellaS. 11 . Quid domini faciant, aud0nt cum talia furus 3 16 D. Aut hic ad Veteres fagos cum Daphnidis arcum 12 fregisti et calamos: quae tu, perverSe Menalca, et cum vidisti pu0ro d0nata dolobasot si non aliqua nouuisses mortuUS QSSeS. 15M. Non ego te vidi DamoniS, peSSime, Caprum 170Xoipero insidiis multum latranto Lycisoa γOt eum clamarem quo nunc se proripit ille ΘTityre, 00ge pecu Sl' tu p0St careeta latebas 20 D. An mihi cantando victus non redderet ille, quem mea Carminibus meruisset fistula caprum 3 Si neSeis, 1110us ille caper fuit, et mihi Damon ipse fatebatur, sed reddere p0SSe negabat M. Cantando tu illum Θ aut umquam tibi fistula eoru 25 iuncta fuit 3 n0n tu in triviis, indocte, SolebaS

8쪽

VERGILI ECLOGA III. stridunti mis0rum stipula disperdere carmen γD. Vis ergo inter n0s quid possit uterque viuissim0Xperiamur 3 0go hic Vitulam ne forte recla Ses, bis venit ad mulctram, binos alit ubere fetus) 30 depono: tu die, mecuna quo pignore CerteS. M. De grege non auSim quiequam deponero tecum ust mihi namque domi pater, est iniuSta n0Verea, bisquo die num0rant ambo pecuS, alter et haedOS. verum, id quod multo tute ipse fatebere maius, 35 insanire libet quoniam tibi, p00ula p0n0 fagina, caelatum divini opus 'Alcimod0ntis lenta quibus t0rno facili sup0r addita vitis dissus0s odora vestit pallente eorymbOS in medio duo signa, Conon et - quis fuit alter3 - 40d0scripsit radio totum qui gentibu S orbem,

tempora quae meSS0r, quae Curvos arator haberet. 1100dum illis labra admovi, Sed Condita SerVO.

ot molli circum est ansas amplexus auantho 45 Orpheaque in medio posuit SilvaSque SequentiS. 110cdum illis labra admovi, Sed condita SerVO. si ad vitulam spectas, nihil est quod pocula laudeS.M. Numquam h0die effugies; Veniam quoeumque VOCIIi S. audiat haec tantum vel qui venit - eoee Palaemon. 500fficiam, p0Sthac ne quemquam Vode indeSSRS. D. Quin age, Siquid habes; in me mora non erit ulla, nec quemquam fugio: tantum, Vicine Palaemon, s0nsibus haec imis fres est non parva) rep0na S. 54 alternis die0mus: amant alterna Camenae. 59 P. Dicite, quandoquidem in molli consedimus herba. 55 et nune omniS ager, nune OmniS parturit arb0S, nunc frondent Silvae, nune formo SiSSimUS 31IBUS. incipe, Damoeta; tu deinde sequere, Menalea. 58 D. Ab Iove principium musae: I0Vis omnia plena. 60 illo c0lit t0rras; illi mea carmina Curne. . Et m0 Ρh00bus amat; Phoebo Sua semper apud me munera Sunt, lauri et Suave rubens hyacinthus.

9쪽

VERGILI ECLOGA III.

0t fugit ad salices set se cupit ante Videri. 65M. Quid pr0dest, quod me ipse anim0 n0n SperniS, Amynta, 74

Si, dum tu Sectaris apr0S, eg0 retia Servo 3 75D Parta meae Veneri Sunt munera: namque notaVi 68ipSe locum, aeriae quo e0ngeSSere palumbeS.

M. Qu0d p0tui, puer0 Silvestri ex arbore lecta

aurea mala deuem miSi; eras altera mittam. 71

D. Tristo lupus stabulis, maturis frugibus imbreS. 80 arb0ribus Venti, nobis Amaryllidis ira0. M. Duleo satis umor, depulsis arbutus haedis,l0nta salix lato pecori, mihi Solus AmyntaS. 83 D. Phyllida mitto mihi: meus est natalis, Iolla. 76 cum faciam Vitula pro frugibuS, ipSe Venit0. . Phyllida amo ante alias: nam m0 discedere flevit et longum 'formonso, Vale vale , inquit, 'Iolla. 79 D. Polio amat nostram, quamViS eSt ruStiea, muSam: 84 Pierides, vitulam lectori pascite VeStro. M. Polio ut ipso facit nova carmina: paSeite taurum, iam cornu petat et pedibus qui Spargat harenam.

D. Qui te, P0li 0, amat, Veniat qu0 te qu0que gaudet;

multa suant illi, serat et rubus a Sper Im0mUm. M. Qui Bavium non odit, amet tua carmina, Maevi, atqu0 idum iungat Volpes et mulgeat hircos. 91 D. Parcite, 0Ves, nimium pr0cedere: non bene ripae 94 creditur; ipse aries etiam nune Vellera Siccat. M. Tityre, pascentes a flumine reiee eapsellas ipse, ubi tempus erit, omnis in fonte lavabo. D. C0gite 0Ves, pueri; Si lae praeceperit aeStIIS, ut nuper, fruStra preSSabimuS ubera palmiS. 99M. Qui l0gitis s0res et humi nascentia fraga, 92 frigidus, 0 pueri, fugite hinc, latet anguis in herba. 93D. Heu heu, quam pingui macer est mihi taurus in ervol 100 idem amor exitium pecori pecoriSque magiStro. M. Hi certe neque amor causa est) ViX ossibus haerent nescio quis teneros oculus tibi fascinat agnos. D. Dic, quibus in terris - et 0ris mihi magnus Apollo tris pateat Caeli spatium non ampliuS ulna S. 105M. Dic, quibus in terris inscripti nomina regum

10쪽

VERGII 1 ECLOGA 11. nascantur flores, et Phyllida solus habeto.

F. Non n0Strum inter VOS tantas componere lites

ut vitula tu dignus et hic, et quiSquiS RVenaSaudiui has dulcis, haut experietur amara. 110 claudite iam rivos, pueri: Sat prata biberunt.

FormonSum paStor Corydon ardebat Alexim, dolicias domini, nec quid Speraret habebat. tantum inter densas umbrosa cacumina fagOS adsidue veniebat: ibi haec incondita solus montibus et silvis studio iactabat inani. 5ἡO crudelis Alexi, nihil mea carmina curaSynil nostri miserere 3 mori me denique cogeS. nunc etiam pecudes umbras et frigora captant, nunc virides etiam ocoultant spineta lacert0S, Thestylis ut rapido fessis messoribus aeStu 10 alia Serpullum que herbas contundit olentis. at mecum raucis, tua dum Vestigia tu Stro, solo sub ardenti resonant arbusta cicadis: 13

O formonse puer, nimium ne crede colori. 17

despectus tibi Sum, nec qui sim quaeriS, AleXi, 19 quam diVes pec0ris, nivei quam laetis abundans;

mille meae nostris errant in montibUS agnae, lac mihi non aeStato novom, non frigore desit. cant0, quae S0lituS, Si quando armenta voeabat,

Amphion Dirca0us in Actaeo Aracintho. nec Sum adeo informis: nupor me in litore Vidi, 25 eum placidum Ventis Staret mare; non ego Daphnim iudice te metuam, si numquam fallit imago. o tantum libeat mecum tibi sordida rura atque humilis habitare eaSaS et figere corvos haedorumque gregem Viridi compellere hibisco. 30