장음표시 사용
301쪽
FE L I x Pontifex, qui praefuit Ecclesiae anno Domini 116. in Epistola ad varios piscopos. Sanilitatis, inquit, vestrae stripta, qua adsedem Ap-stolicam misistis tanquam ad C
t inde acciperetis responsa, Vnde omnis
Ecclesia totius religionis sumpsit Exo dium gratanter suscepi. IOANNEs undecimus Pontifex, qui ro clesiae praefuit anno Domini 13o. in Epistola ad Iustinianum seniorem Augustum, quae habetur in ipso codice Iustiniani, in I. Tit lo. Inter claras, inquit, sapientiae & mansii tudinis vestrae laudes, Cnristianissimi Primcipum,puriore luce tanquam aliquod sydus irradiat, quod amore fidei, quod caritatis
studio edocti, Eccles icis disi linis Roma
sedu reuerentiam conseruatis, is ei cuncta subist citis, o ad eius deducitis unitatem, ad cuius a ritorem , hoc est, apostolorum prinirem, Domi'no loquente praeceptum est : Pasice o es mea quam ese omnium vere Ecclesiarum Caput, O Patrum regula, o Principum statuta deci
PELACIvs II. Pontifex, qui praefuit Ecclesiae anno Domini sues. qui in Epistol. prima ad Episcopos Orientis. Roma pedes , inquit, instituente Domino , caput est amnium Ecclesiarum . Et paulo superius in
302쪽
exordio. Dilectissimis fratribus Vniuersi Episcopis,qui illicita vocatione Ioannis C tactantinopolitani Episcopi ad Synodu Constantinopolim conuenerunt. Pelagius . Et post pauca: Vnde fratres relicti penitus at dacia,quae contra Apostolicam Sedem, contra ipsam Domini Sal vatoris Vocem, qua dictum est:Tu es Petrus, & super hanc petram 'dificabo Ecclesiam meam ; sumpta est disputandi contra Domini praecepta, 'Vana e Tantium corda conquicscant, hec liceat d
sendi, quod non liceat agere.Relatum est e go ad A postolicam sedem Ioannem Const se tinopolitanum Episcopum Vniuersalem se subscribere,vosque ex hac sua praesumptione ad Synodum conuocare generalem: cum generalium 'nodorum conuocais i are foriias A. postolica Sedi beati Petris: Malari tui legior is dita, ct nudavnquam Syno iurat a legatar, qua Apostolica auctoritate non Derisfulta. Quapropter, quicquid in praedicto vestro conuentiaculo,' quia Synodus taliter praesumpta esse non potuit, statui itis,ex auctoritate Sancti Petri apostolorum Principis ct Domini Saluatoris voce. qua beato Petro p testatem Ilisai atque absiaendi ipse aluator dedit, qua etiam potestas in Successe vitas eius indvb:tanter tra is pr*cipio orium qua ibistatuistis, ct vana se cassa a se ita ut deinceps
303쪽
iuiuator beato Petro, sicut ipse perse voritas loqημtur dicens: Quacunque ligaverissuper terrain, runt ligata ct in calo, ct quacunque olueris super terram, erunt oluta ct in caelo. Multis denub v flolicis ct canonicis, atque Ecclesiasticis instruimur regulis, non debere a quie sententia Romam Pont, scis Concilia celebrari: quapropter, Vt ;am ductum est rem,non Concilium, sed velisum conuenticulum vel conciliabulum cassatur, α quicquid in ec actum est, irritum habetur& Vacuum. Vos quoque deinceps Videte, Ut nullius hortatu talia praesumatis, si Apostolicae sedis communione carere non Vultis.
Modo vero ideo suspenditur ultio,vi locum possit habere corrodio S.GR EGO RIVs i .Pontifex, qui praesuit Ecclesiae anno sto. lib. I.Epist. 7Ι.ad Petrum, Diaconum. Quantὸ, inquit, 'Apostolicastri ab Ecclesis reuerentia cateris exhibetur, tanto eam in earum decet esse tuitione sollicitam. ΙDEM lib.I. Epist. 72. ad Gennadium p tricium& Exarcnum Africae. Ex Concilio vero Numidiae, si qui desiderauerint ad Apsο- tica Medem venire,permittite: & si quilibet e
rum vitae contradicere Voluerit, obuiate.
IDEM lib. 2.Epist.3o .ad Ioannem Subdiaconum. Quantὸ Apostolicasedes Deo auctore cum iis praelata constat Ecclesino: tanto inter multi
304쪽
consecrandum Antistitem, nostrum ope rictatur arbitrium. Et lib. a. Epist. 37. ad Nat Iem Episcopum. Postquam, inquit, ad beati tudinem vestram & decessoris mei, & mea, in causa Honorati Archidiaconi scripta di recta sunt,tunc contempta Vtriusque sententia, praefatus Honoratus proprio gradu priuatus est. Quodsi quilibet exueuatuor Patriamchis . fecisset, Hegrausim candalo tanta contumacis transire nudo modo potui siet. ΙΥΕΜ lib. . Epist. 6. ad Episcopos Pro- Oinciae Helladis. Pallium Ioanni rati inostro Corinthiorum Episcopo nos transmisi se cognoscite, cui Vos magnopςre conuenit obedire. IT aEΜ lib. . Epist. Q. ad Ioannem Episco pum Siraculanum.Nam, inquit, de Constantinopolitana Ecclesia, quis eam dubitet Apost
simus Imperator, & frater noster Eusebius eiusdem ciuitatis Episcopiis assidue profitς
Et Epistol. 6 . ad eundem: Nam, inquit,
quod se dicit sedi Apostol icae subsici, si qua
culpa in Episcopis inuenitur, nescis quis et piscopussubiecIuS non L . Et lib. Π.Epiis et .ad Ioannem Episcopiani Panormitanum. Illud, inquit, admonemus τι apostolica si ii reuerentia nzzi m prasumpti e
305쪽
titissetur. Tunc enim flatus membrorum integermanet, caput fidei nuga pulset muria. . iso G Μ iii Explieatione quarti psalmi po
fitentialis in illum versum, tota die expro- brabant mihi. Nostris vero, inquit, maximὴ temporibus malitiae suae verus ere, exercuit:& totius Ecclesiae pacem scisi natica infestatione turbauit. Concitauit enim aduersus Ecclesiam Dei non solum innumer
bilem populi multitudinem, vertim etiam Regiam, si fas est dicere, potestatem.Nulla Enim ratio sinit, ut inter Reges habeatur, qui destruit potius quam regat imperium , de quoscunque habere potest peruersitatis suae socios, eos a consortio Christi facit alieno . Qui turpissimi lucri cupiditate illectus Sporisam Christi captiuam cupit abducere,& passionis Dominicae Sacramentum ausu
temerario contendit euacuare. Ecclesiam
quippe quani sui sanguinis precio rede
ptam saluator noster voluit esse liberam, napc iste,potestatis regiae iura transscendens, fac e conatur ancillam. Quanto melius s rei sibi, Dominam suam esse agnoscere, eb que, religiosorum Principum exemplo, deuotionis obsequium exhibere, nec contra
Deum fastum xtendere dominationis, quo suae dominium accepit potestatis' Ipse est enim qui ait: Per me Reges regnant
306쪽
Sed immensae caecatus cupiditatis caligine, &diuino,ut pater ingratus beneficio, & contra Deum fastuosus, terminos quos posuerunt Patres nostri, contempto diuino timore transgreditur, & contra catholicam Verita . tem, si laesurore tyrannidis efferatur. In tam tum autem suae temeritatem extendit vestaniae est caput omnium Ecclesiarum, Romanam E clesiam sibi vendicet,ct in Dominuentium, terr
na m potestatem usurpet. QEod omninὸ ille feri prohibuit, qui hanc beato Petro apostolostecialiter
TAm praeclara sunt haec , & tam multa at-
que illustria, quin & omni exceptione maiora testimonia de primatu sedis, &successorum B. Petri Apostoli ut pij, & cordati te illis iuste ambigere nec possint,nec debeant. Neque enim falsum testimonium toties, & tam aperte,ac publice coram toto mundo &'uniuer is posteritate tulisse tot tantosque Pontifices, quisquam vel suspicari queat; cum fuerint omnes,ut nec aduersari j diffite latur, viri doctissimidi pientissimi & priores duodecim, praeterea etiam sanctissimi Marty res Et quomodo coram omnibus Episcopis totius Orientis & Occidemtis, vit ceam Imperatores diuertos ad quos vel fgillim,vel coniunctim scripserunt,potestatem suam monarchicam, vel superior. talem Apost
307쪽
Apostolicam a degare & tam saepe & serio pra tendere, & vigore illius illis cum summa auctoritate vel mandareς & praescribere, vel responsa & consulta dare, quin & minari etiameesuras &poenas Ecclesiasticas delinquetibus,ae reipsa quoque, quando ita ferebat & exigebat iustaeuidensque necessitas, infligere ausi fuissent; si non constetisset vi bi& orbi, rem sic, de non aliter sese habere: quod etiam sponte vltr . que tam Episcopi quam Imperatores quoque &ali, Principes Christiani evidenter confessi
sunt, &ad Romanum Pontificem, tanquam S. Petri ordinarium successorem , & proinde supremum totius, atque uniuersalis Ecclesiae P storem ac Rectorem in a filictionibus & pers cutionjbus,in dubijs ac maioribus causis ac casibus, & magis arduis negoti js Ecclesiasticis scrubendum recurrendumque sibi putarunt: &vel responia vel coni ulta, 'et auxilium patrocini umque a Romana sede & eius Episcopo enixes ubmisseque implorarunt, & impetrarunt sis pius: id quod tum ox Epistol is S u Pontificum ad ipsos rescriptis, tum ex i liis quas ad ipsos Romanos Pontifices ex Asia, Africa & Europa diuersi scripserunt&illustres Episcopi, Primates
etiam i i atra archae, nec no imperatores quamplurimi, meridiana luce clarius, Stque adeo i illatissimum euadit. Conatur quidem degeneres Ecclesiae Catholicae hostes duodecim priorum
Pontificum & martyrum Epistolas in dubium voca re; sed mendaci j coarguuntur ab Isidoro, Rufino, Se Concilio Vasens,qui illas ut authen-
308쪽
ticas citant, &solidis praeterea argumentis norestro seculo confutati sitiat a D.Francisco Turri no,quinque libris,quos pro Canonibus Apost lorum, & Epistolis decretalibus Apostolic rum Pontificum , eruditissime contra Magde, burgenses Centuriatores conscripsit anno i .73. Coloniae in fficina Quenteliana editos. Post: r rum vero post S. M luestrum Pontificum Epistolas cum negare non ausint malunt tamen impudenter contradicere,& blasphe s conuicijs banctissimos Pontifices, more nimirum suo, impie proscindere , quam errorem agnoscere1uum, & clarissimae testatissimaeque veritati l cum & fidem tribuere: haud secus quam Pharia sari excaecati odio & malitia, contra confessio nem & conscientiam suam, Christo praefractὸ&impudentissime contradicere, quam humilia ter credere maluerunt. Ne tamen solo Pontiicii Ronianorii, in propria ut videtur cauta,niti videamur testimonio, adducemus porro graeco rum latinorum atq; adeo totius Ecclesii qumque euulentissima & conspirantia testimonia.
EXEGESIS ET GERMANA . EX P Lbcatio Patrum quos perperam ct corrupte allegunt lurcti t. psilm,Episcopi nomine voc ri similiter possint, di ali) omnes, non Episcopi, sed uniuersalis L
tua , oc unici Episcopi reluti ministri & vicaru
Niversalis Episcopus dupliciter aliqui Vocari poterit: primo, quod solus & vnbcus sit Episcopus, sic ut nulli praeter ib
309쪽
Deseri possint & debeant. Hoc sensu solus Christ*s Episcopus auimarum nostrarum, &Pastor Ecclesiae vocari potest & debet: S ille Antichristus merito, aut illius prodromus censendus venit, qui tali ratione & intentione uniuersalon se Episcopum nominare, aut ut sic nominetur,
affectare vel exigere a usit: idque dup l ici ex caussa: tum quia quod Christo,&soli Christo competit proprie,sibi usurpare praesum ita tiim quia hoc non nisi ex superbia mera & diabolica arrogantia facit: quae duo in Antichristo singulariter thuenientur, & eius Spiritum exprimunt.
Quia igitur hoc fine sese uniuersalem Episcopum appellabat, & appellari volebat Patria cha & Episcopus Conliantinopol itanus merito sese illi tam fortiter & constanter opposuit S. Gregorius,&ante ipsum Pelagius praedecessor,& illum titulum, ut blasphemum, saci i legum,
α Antichristianii Spiritum redolentem in Con- stantinopolitanis Episcopis nulla ratione admittere aut tolerare voluerunt, sed omnibus modis detestati sunt&persecuti, uti ex officio quoque & aiulioritate Apostolica facere tene. bantur. Hanc fuisse mentem istorum Pontificum ex Epistolis eorum, & maxime S. Gregori, atque adeo ex ipsis testimonijs, quos haeretici contra Catholicos allegare audent, quiu' cor-,atus & intelligens cognoscere poterit. Altero modo uniuersalis aliquis dicitur Episcopus, noqui unus & solus, sed qui praecipuus & summus si Episcopus inter alios inferiores. Sicuti gen udis aliquis minister, aut Prouincialia vocatur,
310쪽
a a De Primatu S.Petri Apon. 4
non qui solus, sed qui principalis &supremos
si Minister aut Prouincialis, inter alios Mini- stros & Prouinciales, quos sub se habet. Hoc ' sensu sub Christo, uniuersabs est & vocari po- test Romanus Pontifex totius Ecclesiae Episco. pus, quia inter caeteros Episcopus, quibus adme nistratur & regitur Ecclesia, praecipuum obti- inet &supremum locum: & cum alii particul res pascere habeant Ecclesias, ipse uniuersam Ecclesiam, cum omnibus & uniuersis Episcopis, & ovibus Christi, tanquam caput, & generalis ac supremus Pastor, ex officio moderatur. Et hoc nos' inficiatur S. Gregorius, sed agnoscit&probat, totique orbi Christiano notissimum aD seuerat, & reipsa etiam ostendit, se generalem
ac suo renaum esse Pastorem totius atque uniuersa: is EccJ esim: neque tamen , ob deprauatum disceleratum sensum, quo sibi Constantinopolit, nus Episcopus, uniuerialis Episcopi titillum surpabat, voluit admittere, usi Romanus Pontibfex eo titulo appellaretur, nedum Conitantin politanus, qui duntaxat unius dioecesis Episcopus, & prouincia: Primas seu Patriarcha erat particularis, qui nihilominus vel hoc secunda-xi o sensu absque sacrilega ex falsistima, atque adeo antichriitiana arrogantia titulum uniue salis Episcopi sibi vendicare non potuit; quia i etsi primas erat & Patriarcha in sua prouincia; totius tamen & uniuerialis Ecelesiae summus non fuit, nec generalis Episcopus ; siquidem illud nomen , illeque titulus in nullum conferri, nec competere potest mortalem,nisi solum R.