Vaticana confessio beati Petri principis apostolorum chronologicis tam veterum quam recentiorum scriptorum testimoniis inlustrata opera et studio Stephani Borgiae ..

12쪽

PIO VI

PATRONI Q . SUI AB ADOLESCENTIA GLORIos IssIΜ vM SEPULCRUM EXEMPLO IN TANTA CVRARUM MOLE ADMIRANDO INTIMO SINCERAE DE vo TIONIS ADFECTU QUOTIDIANA FERVIDA Q. ORATIONE COLERE VENERARI NON DESINIT STEPHANUS BORGIA SACRAE CONGR. DE PROPAGANDA FIDEA SECRETIs EGREGIA QV AE SUPERSUNT

PER SAECVLonvΜ sERI ΕΜ DIGEsTA DE SACRO PRINCIPIs APOSTOLORUM CORPORE IBIDEM CELEBRI MEMORIA RE Q VIES C ENTE UO GREGIS DONINICI ERGA ΤΑΜ INSIGNE SACRARIVΜET PONTIFICIAE AUCTORITATIS MONUMENTUM CONDIGNAE REUERENTIAE OBSEQUIA EXCITENTUR FOUEANTUR D

14쪽

Emplum Vaticanum, quod forma insigni, amplissimaque nune eernimus Deo D. M. erectum is honorem Principissos orum, nulla re magis c lebre , frequentatumque omni aevo fuit, quam

sessus D. Petri sepulere . Huie Iidelium pietas a primis Religionis nostrae incunabulis praeciapuum semper cultum , magnamque exhibuit venerationem, quiri quid Haeretici blaterent, quorum temeritas eo u ue processis, ut Romae nec Petrum umquam fulse, nec ibi martyrium consum

masse in vulgus Iactare non dubitaυerint A . Sed ut Inferi portae

a G, Inter illos , qui in controversiam revocarunt, sueritne Romae aliquando Petrus, primus vi detur Marsilius Patavinus exstitisse, qui venalem pro Ludovico Bais

varo exercenS calamum , ac Io

hannis de iandvno Gandavensis ,& Perusinae Academiae Prosesioris opera adiutus , librum ipsi Ludovico nuncupatum , dc Deseη rem pacis inscriptum consarcinavit , ubi ceteros inter errores hunc addidit, nimirum Paulum Romae Episcopum . non Petrum videri, eo scilicet innixus fundamento , quod S. Lucas biennio Paulum in urbe Roma versatum amrmet, Petrum ψero ibi consedisse nusquain meminerit. Marsilium , ac Iohannem de Iandvno Iohannes XXII. damnavit ι ayn. an. I 327. n. 27. Post Marsilium vero tam turpe , impudensque mendacium alserere ausus eii ne mo ante Udatricum Velenum Lu- theranum hominem , qui saeculo ineunte XV1. librum hac ipsa de re publicum fecit, in quo XVIII., ut vocat, Persuasionibus evincere conatur, Apostolorum Principem Romae numquam fuisse, sed Hie. rosolymis martyrii palmam consecutum. Eisdem fere temporibus Iohannes etiam Aventinus , qui licet orthodoxus orthodoxas vero minus habuit sententias, in lib. a. Annalium Boiorum non bene de Romano S. Petri itinere sensit. Eas illico opiniones , ac menda eissimas praesertim Veleni Persiasiones ambabus , ut aiunt, ulnis

amplexi sunt , tum Calvinistae ,

15쪽

adversus Ecclesiam super eo jundatam a Chriso Domino nil quis

quam postum, aut ullo umquam tempore poterunt, ita haec memtiendi impudentia a doctis inris adeo explora iam fuit, ac difflata a , ut nemo hominum , nisi plane iis vecors, huiusmodi opinionem , seu potius fabulam tueri audeat . Nam Petri asiem rus Romam, eiusque Passo illusris tot veterum auctoritatibus , ac monumentis liquet, ut 'fis pudeat Heterarios *ὶ hanc futilem, siatamque Romanae Cathedrae litem intendere.

tum Lutherani, tum etiam aliarum recentiorum haeresum sectatores , in quo quidem inlignis est, atque admiratione digna lohannis Ealvini discrepantia, qui cum

in Institutionum lib. q. cap. 6. n. I .p: opter Scriptorum constensionem ubtro concesserit,Petrum Romae decessisse , postmodum in Commentariis ad ipsius Petri epistolam a serere non dubitavit , illud iam plane constare, quod procul ab

Italia Petrus mortem oppetierit. Diuturnum sane λret uni Uersa persequi, omnesque ex Haereticis memorare,quorum curae Hii R manum iter S. Petri temere aggredi , eiusque Episcopatum lacessere . Satis sit nominare Ioh. Functium in Chronico lib. M , Baleum in Actis Umanor. Pontis, Lucam Osianarum in epitome bis . Ecclescentur. I. lib. I. cap. I. , Henricum Diti uni in examine Historico. neolo. gico in Annal. B.rronii, Claudium

Salinasium in Apparatu ad lib. depram itu Papae, Illyricum de prima, tu P pae, Frideri cum Spanhemium in Drsert. de temere credita Petri in urbem mam profect one , loacnimum Langium in his. Eccles, alio

Q Non desuere inter Catholiis

cos Scriptores , qui ad vindicanis dum contra Haereticos S. Petri adventum in Urbem, tum ad Romanum ipsius Episcopatum, ma tyriumque evincendum calamos obiecerunt suos ; inter quos Cregorius Cardinalis Cortesius est Q. cile princeps , utpote qui prior exstitit, qui fallacem haeretici Ud alti et Veleni libellum docti simo

libro retunderet , quem librum Hadriano VI. ann. 322. detulit. Longa propemodum Eatholi eorum omnium Scriptorum est series , qui post Cortesium invicte de eodem argumento egerunt, quorum proinde multitudine ne obruamur, satis videtur sere , si, postquam primum indicavimus, novi simum modo afferamus, qui

ex professo de re ipsa disseruit . Eiusmodi est Petrus FranciscusFogginius, qui disertissimum Benedicto AIV. obtulit librum ea fronte: De mano D.Petri itinere,eT Epsopatu . eiusue antiqui is imaginibus Exercitationes Hinorico- Criticae Florentiae 17 I. b Nee inter Haereticos de sunt, qui Petrum Romae commoratum este luculenter affirmant ,

16쪽

. Verum Scriptores nos i , qui operam egregis in eo posuerunt, ut haec hosium deliramenta refellerent, ni I fere de P tri sepulcro , deque perpetuo saeculorum consensu quod sacrum eius corpus in Vaticana quisat basilica, scriptis tradere, ac d eumentis asserere sunt conati. Hine mihi polliceor aequo , beniagnoque Lectori haud ingratum fore, si rem totam ab mam , de monsumque evidentius , mortales beatissimi Aposoli exuinas non alibi hue usque , quam in templo Vaticano custiditas , pioque gemtium obsequio celebratas fuisse. Ut vero apte, ae disincte hu-i modi apertio, demons alioque procedat, eam scribendi rati nem instituam , ut primo saeculo D. Petri martyrium , secundo ceteriaque deinde secutis, eius corporis in Vaticano exassentiam

certa veterum, coaewrumque Scriptorum auctoritate confirmem.

Chronologicae huic narrationi finem eum saeculo XV. imponam , quod tempora poseriora tanta iam in luce versentur, ut supervacaneum omnino sit ultra sermonem extendere, quam argumenti

necessisas posulat.

Omnia , quae ad nosram rem facerent Scriptorum etiam veterum tesimonia congerere nolumus, tum quia longum , ac m

Iesum forsan id e set, tum quia propolum hoc nobis es, ut eas

tantum auctoritates in aciem educamus, quae Armo sent robore , mant; eaiusmodi sunt Guillelinus

Ioh. Peartanius in comment. in P tri epist. I. , Ussetius in Annalib., Ioseph Scaliger in not. ad Chron. sebii, o in . de emendax. tempor. , Blondellus de Primatu, Patricius Iunius in not. ad ep. R. cie mentis , Ioh. Pappius, Ioh. Clericus , di Thomas litigius in Histor. Evt. , Balthasar Bebelius, & S muel Basilagius in Antiquitat. Eccles, Isaacus Neistonus in obse vat. in Apocadum cap. I. Barat

primor. Pontis, Nicolaus Vedeinlius , aliique , qui in S. Ignatii Antiocheni Episcopi, & Martyris

epistolas conscripserunt. Recentiores Haeretici fatentur quidem Romam petiisse Petrum , ted pi ne negant, Romanam Ecclesiaina Petro esse constitutam , neque proprie Romae Episcopum eum tuisse ; quod Guillelmus Cave re vocari posse in dubium arbitratur , di diserte negant Vedelius, Bebelius . Ittigius, Basi gius, ce terique sere Omnes Heterodori .

17쪽

re, nec ullo possist ad Variorum impulsu dimoveri. Quare nee ipse Libro Pontificali, quamquam plurimi aestimari debeat, utpote quem Anastasius Bibliothecarius saeculo nono e vetustis E elesiae Romanae documentis concinnaυit, nisi pos primos faeciι-lorum decursus utemur, ne severioris criticae regulis reclamauis. bus ea , quae longe sunt antiquiora testimonio auctoris minime aequalis , statuamus. Nec minori religione eas omnes auctoritates omittemus, quae desumi possient e vocibus Limina, seu Vestigia S. Petri apud vetusos Scriptores non raro occurrentibus , idemque prorsus faciemus quoad S. Petri Confessionem, nisi e se mnis eontextu appareat Apostoli sepularum eo υocabulo indigitari, idque ut arbitror optimo iure ; nam voces Limina, Vestigia nihil prorsus attinent ad sepulcri exsistentiam, O Confessionis expressio non id semper significat, quod nos probare contendimus. Insiturum Me minum ea diligentia prosequemur ac fide,

quam bisoria omnis , praesertim sacra . maximam peculiarem que requirit. Quo posito, ingenue statim fateri non omittimus, quod licet pollisiti simus peν chronologicam temporum feriem semdere perpetuam Clawgeri Caelorum in Vaticano mansionem, alia quando tamen contigit, ut inde in Catacumbas transiret. Translationis huiusce veritas , quae non multo pos fleri debuit, quam certaminis lauream adeptus es, negari, ut puto , aut a quoquam in mari non potes, cum antiqua monumenta tesentur Principis solorum eorpus simulque alterum Cousoli Pauli in Catacumbis aliquandiu oeeultata , ct illine ad prisinas sedes deinde reducta fuisse. Primus quidem omnium, qui rem hanc memoriae tradid runt , S. Damasis fuit, quem omnes norumt Ecclesiae Romanae culmen ab amo 3 66. ad annum 38 . tenuise . Is enim cum locum pseris vellet notum facere, quo SS. Petri, O Pauli torpora

o Eos verIus ex MA. Bar onius Edἰtor opusculor. S. Damasi, Caria

18쪽

Hie habitasse prius Sanctos cognoscere debes, Nomina quisque Petri pariter Paulique requiris. Discipulos oriens misit, quod sponte fatemur, Sanguinis ob meritum Christumque per astra sequuti,

Aetorios petiere sinus & regna piorum . Roma suos potius meruit defendere cives . Haec Damasus vestras referat nova sidera Iaudes. Damasi auctoritati concinit S. Gregorius Magnus , qui saeculo sexto in finem mergente solium Pontificium afendit, vitaque excessit anno Oo . En i vir υerba ad Consantinam Aura H: De corporibus vero Beatorum Apostolorum quid ego dicturus sum dum constat, quia eo tempore, quo passi sunt, ex Orient fideles venerunt, qui corum corpora , sicuti civium b) suorum repeterent. Quae ducta usque ad secundum Urbis milliarium, usque ad locum, qui dicitur ad Catacumbas collocata sunt.

Sed dum ex deinde levare, omnis eorum multitudo conve niens niteretur , ita eos vis tonitrui atque fulguris nimio me tu terruit, atque dispersit, ut talia denuo nullatenus attentare praesumerent. Tunc autem exeuntes Romani, eoru in corpora, qui hoc ex Domini pietate meruerunt, levarunt,& in locis ubi nunc condita sunt, posuerunt. Ex duobus histesimotis nos minus occasio translatioris, quam tempus colligitur non 'Ionger ab eo remotum , quo Petrus, O Paulus martyrium sunt pas praetereaque repositio corporum , quae inde consecuta

es in prioribus lotas, nempe in Vaticavo, ac via Ousensi. Et

quamquam neque ex Damasi , neque ex Gregorio tempus anareat , quo facta haec es repositio 3 tamen cum certa , atque explorata res M, quod ante finem secunai saeculi, ut in momumen.

a Lib. . epist. 3O. Indict. XII., idest. an. 39 D civium nomine aevum Gre gorianum populares intelligebat, ex quo colligitur. istofi Apostol Ium corporum raptores suillo Iudaeos Christianos. Quumque omni tempore urbs referta Iudaeis fuerit, facile eum Iudaeis ineolis conspirare Iadaei advenae ita latrocinium Potueruus.

19쪽

torum sene patebit, Apostolorum eorpora fias tam Deis resitata Melium veneratione colerentur, Messario e eludi debet eo 'fisaeeulo ad suas proprias sedes e Catacumbis rediisse. Manifesti etiam ex recitatis eorumdem Pontificum verbis apparet, quod ipsis non secus domina , quam vitae sanctitate fulgentibus una haec tantum translatio nota fuit. Θuamobrem fit, tit aliam admittere nequaquam possimus saeculo tertis factam , non quidem populi Orientalis opera , sed metu Pontificum Roma rum, qui sacra pignora in Cataeumbas periculo territi Hagabali furentis deis

tulerivi, unde mox fertur in Vaticanum , viamque Ossensem rein vocata fuisse, curante S. Cornelia, vel Sixto H. renti re . Es r vera secunda haec translatio duabus tantum innititur auctorita .

tibus, nempe Libri 'ntificalis in inta S. Cornelii Rapae, edi lendarii Buc, iani quod non ante scriptum videtur , quam rempore Uberii Pontificis, υel circa medietatem saeculi quarti . LAber Ponti alis editus a Iohanne V nolis hare habet b r Hies S. Cornelius J temporibus suis. rogatus a quadam matrona nomine Lucina, corpora Apostolorum Petri, & Pauli de ca. lacumbis levavit noctu ; prius quidem corpus B. Pauli accepit beata Lucina, & posuit in praedio suo via rasti ense iuxta locum ubi decollatus est: Beati vero Petri corpus accepit B. Cornelius Episcopus, & posuit iuxta locum, ubi crucifixus est, inter corpora sanctorum episcoporum in templo Apollinis in monte Aurelio in Vaticano palatii Neroniani III. Kal. Iulias . In Calendario autem Bueberiano , quod etiam penes Ruinarium y , O Franciseum Blanchinitim legi potes, haec pauca notata visunturr III. Kal. Iul. Petri in Catacumbas , & Pauli Ostiense, Tusco & Basso Coss. His verbis annum a s 8.Anari, quo Tuscus, ct Bassus Consules fuerunt, manifesa res es. AL

20쪽

dendus supra relatis auctoritatibus po remo es Laterculus Polemii Siliai ad Eucterium Episcopum anno scriptus 6 8. a , in quo haec sunt i VIII. Kal. Mar. Depositio S. Petri, & Pauli. Videm dum nunc es, cuius ponderis haec sist fundamenta ad secundam eo porum Petri, O Pauli translationem, de qua nunc agitur, satuendam. Ae primo nihili prorsus censenda es AlemG Silini auctoritas, eum vox Depositio nec tempus translationis designet, nec ea minus recte ad primam, quam ad secundam referri possit. Nam quis neget eam bis intelligi debere, quae SS. Damase , O Gregorio

narrantibus, in Catacumbas, aut alteram potius, quae retro e C

tacumbis in Vati num , O inam Ouiensem facti fuit, quod etiam vero es Amilius, quia Orientales nonns oceiate SS. Apostolorum

corpora araferre , ct in Catacumbis deponere potuerunt Dubium praeterea non minimum ingerit, quid bi velit ea Depositio S. PNtri , O Pauli, eum Calendarium Bucterianum, quod SE P Latercis. I. baia. paulo es antiquius, nullam eo die translationis , sed O. Gedrae S. Petri mentionem habeat: VIII. Kal. Mart. Natale P tri de Cathedra. Laterculi do mento reiecto, supersunt auctoritates e Libro Rumificali, o Calendario desumptae. Verum hae quoque , ut liceteratque animadvertere , parum , aut nihil inter se conυeniunt . quiadem Liber Pontificalis comarum translationem e Catacumbis in Vaticantim , ct inam Osiensem factam describit sub S. Cornelio, qui Pontificatum tenuit ab anno as I . ad annum a a. έ Calendarium vero nihil habet omnino de translatione, sed memoriam solummodo indieas S. Petri in Catacumbas , O S. Pauli Ostiense ,

assiectis Confinis Musii , O Bas' nominibus, qui munus hoc gesB a serunt

a In eodem Laterculo apud Ioh. Bollandum inseraelat IO. . IanAct.M. pag. tempus quo scriptus fuit, sic defignature D. N. Theodosius praesens Aulums, D. . Ptiuidius Halentinianus , Aub quibus Iohannes extinctu est. σ a quibus

eum m. matre Placidia, uxore E