장음표시 사용
2쪽
DISSERTATIO. HISTORICO. CRIΤICA
Initio exhibetur decimen ho- Σιοτήρ et Θεων επιφανῶν omisisnorum, quibus antissita ornarunt runt, F. VII. Ex his,praeter alios, Theologos, I. I. et B reconsidios, eximii eminentesque adducuntur,f. II. Tum vero praesens institu- ut APOLLO, s. VIII. Et A E s C tum indicatur', qua nimirum ra- LAPI Vs, huiusque honores pertione acturi simus de honoribus gameni celeberrimi, M. VIIII, X. MEDICORVM apud veteres,s. III. Honor clepiadarum, I. XI. Do-Horum auctor est, s rem 6 am cetur porro, qualem honorem M Iutes, Vse DEus, qui rerum na- dicis attulerint Scholae in Graeturalium cognitionem primo ho- cia erectae, nec non REGEs M E mini concessi, siamque naitiram DICI, I. XII. ΡΟΕΤΑΕ ac PUD medicamentis locupletavit, I. IIII. LOSOPHI MEDICI, 3. XIII. . Ho-Hinc ostenditur, quomodo colue- nores HIPPOCRAΤΙs COI, et riui medicor prisci AEGYΡΤII, Aut aetii medicorum, D.XIIJ INTI. V. I.V D A EL M o S E praceunte, Post Mius aetatem A R 1 s T o T E- nec non SINENfEset MALM LIs aliique ob Medicinae peri- Η Α R E s,f. VI. In primis o R A E C I, tiam ab ALEXANDRO M. hone- qui Medicos iu DEOR vM nu- stati sunt, ubi et insignes Medi- merum retulerunt, titulissue των corum hono res apud A R A A g sΛ a comme-
3쪽
MIs simi ornati, qui describuntur, I. XVII. XVIII. His exposi- is sequuntur honores Medicorum apud ROMA Nos, ubi distincte exponitur, quisna1n medicinam primus Romam transtulerit, et aueadem expulfueriin XVIIII .XX. Tunc etiam Iis, an seruilis apud Romanos Medicorum conditio fuerit, cum cura dirimitur. ad vim dicandos nimirum Medicorum honores, D. XXL XXII. XXIII. XXIIII. Ceterique honores Romani adduntur,INXV. Neque omitti debuit ApoLLONIus ille T A NENs I S, υbi inquiritrer, quaenam eiusfuerit medicta ,sXXII. Et nil eiusdem Aet θεω preiicitur, b. XXVII. Postremo Aeoadiicitur necimen honorum, quos prisci cHRIsT1ANI quibusdam
Medicis habuerunt'. his enaremtis, EXPLICIT DISSERTATIO,
XXVIII. I. Verum est, quod nemo dubitat, Urbis lumen, M. T. CICERONE gloriam verae virtutis fructum, amplissimumque praemium, iure meritoque appellasse: ab non erit infimitandum , homines eruditos, qui, debitis solidioris doctrinae praesidiis instructi, de re publica praecla re insignitehque merentur, in primis
etiam dignos esse , quos omni prosequamur veneratione. Hanc rem intellexisse veteres, maximi, iique interdum nimio magni, honores argumento sunt, quibus homines eruditionis laude insignes ornarunt siue I HEOLOGos, suei Caeos, siue denique MEDICOS Consideremus. Excito te' stem ipsa in O E O A O Γ O T appellationem, qua ii omnes, qui λογον π ι ὰν Θρων quacunque ratione promouebant, olim insigniebantur. Quanto enim maior religio erat, qua deos profanao suspiciebant gentes, tanto excellentiorem iis, qui bus sacra deorum curanda erant, habere honorem, sui existimabant officit. Hinc, qui primas rerum origine ,
4쪽
nec non deorum genealogias, apud Orientis populos, Aegyptios in primis , atque Phoenices usitatas, descripserat,
SANCHVNIATHON, id nominis retulit. Cui rei indicio esse videntur fragmenta, quae, tanquam seruatas e naufragio tabulas , ad nostram usque aetatem propagauit E V S vrvs by qui et: Tαυτα μῖλ, inquit, ο ἀλμεσαν ὀμου παλαιοτητα -- OA δ μαμυρήσας. Haec illa, qtissus istas I AEOLOGI cum in seribendo veritatem, tum etiam rentiquitatem claram te tamque reliquit. Sum enim in ea haeresi, verendum Patrem non ex suopte ingenio,sed Vsu gentium profanarum, hanc petiisse appellationem; quandoquidem et id, quod litteris mandauit, specimen sub nomine τῆς Φοιν&ων Θεολογι-, diserte laudatur a THEODORET O. c) Neque hic loci silentio praetereundi poetae,
HOMERUS, HESIODUS, ORPHEUS, EPI MENIDES, qui
propterea quod Qεογονίας ComposuerUnt, et caerimonia rum sacrarum, rerumque diuinarum haud erant imperiti, Θεολογοι nominabantur, AUGUSTINO M atque LACTAM et 1 o e auctoribus. Inter eos, quos excitaui, veteris Grae- Ciae vates , primus a P ORPHYRIO OEO AOΓΟΣ dictus est, idemque, sicut et ceteri omnes, Communiter o RIGENI τῶν δογμιατων πατερες, κώαρχαῖοι OEO AOTOI των 'EMλη- honoris caussa appellantur. Speciatim de Ilo MERO memoriae prodidit Ρ HIL Os I RAaeus , quod ORPHEvM ἐν ποAως των καὶα τήν Θεολογίαν superauerit, in Heroicis,cap.
fert, μεγαλην δοξαν παρωτοῖς Ἐλησιν επὶ ρ ελωδία τελευlαῖς Θεολογίαις, magnum apud Graecos honorem, carminum modulatione, sacrorumque rituum institutis, et diuina1rum rerum explicatione consecutum, Lib. I. p. 2o. Erat vero eorum, qui deos colebant, theologia triplex. Prima hinobΚΗ, quam poetae tractabant, historias deorum enarrantes:
b) Praeparat. Evang. Lib. I. p. gr. d) de Ciu.Dei L.XVIII cap.XIIII.
5쪽
rum exponentes; cuius rei ergo PHERECYDE S, Pythago rae, Philosophi Samii, praeceptor, O EOAOΓΟΥ nomine celebrabatur, de quo IOANNEs OWENVS cum cura disi
ruiti f) et denique ΠO AIT IΚΗ, quae in re sacra minus, quam in legibus ciuitatis, versabatur. Quandoquidem igitur hi omnes O EOAOTOI non sine quadam honoris
significatione dicebantur, eos tamen hoc nomen insigniter ornauit, qui mysteriorum erant interpretes, Ruique deorum vaticinationes et oracula, atque adeo omnia, quae huc
spe abant, interpretabantur ; id quod haud inscite probauit GISBER TvS CvPERus, g) vir elegantis ingenii. O currit autem voX non modo a lud CICERONE Μ, ARNO-BIvM, aliosque, verum etiam in nummis HERENN1rETRVSCI ΜESso DE cII NOB. CAE S. Perspicuum est enim, in antiquis nummis praecipuos honorum titulos repraesentari. Singularem eii Smodi DECII nummum,eumque Pergamenum, et maioris, Ut vocant, moduli, exhibuit vir in hoc litterarum genere flammuS, EZ. SΡΑΝ Η ΕΜ IUS,
in praestantissimo de usu et praestantia Numism. Opere, Din VI. p. s93. edit. Amselod. CIO IIc LXXI. Exstat hinc huius HERENNII vultus cum ins riptione ΚΟΥΙN. EPE ΕΤΡΟΥΣ ΚΟΣ MEΣ. ΔEKI. illinc vero duae apparent figurae, una HERCULIs stantis, qui dextra fulmen gestatil, sinistra autem clauam Iovi porrigit sedenti, cum litteris EII. KO M. O. ΓΛΥΚΩΝΟΣ. OEO AOTOL infra ΠENTAM HNΩN. ΠΡΩΙ ΩN. T. ΝΕΩΚΟΡΩΝ. Qua Postrema voce νεωκοροι dicuntur Pergament, eo quod ipsis publica sacrorum, ludorum atque certaminum, in honorem deorum atque Augustorum instituendorum, cura saepen mero erat mandata. i) Ad. hanc vero Θεολογου appellati
nem f) in Theologum. Lib. I. cap. I. MINE ARMATVM, repraeseID
H in Apotheosi seu Consecratio- 0 Hinc in nummis M. AURELII
6쪽
nem quod attinet, sagaciter, ex mea quidem sententia, Io.
HARD VINVS S. I. Coniecit, ea hic loci sigillatim deorum, AUGUSTORUM et CAESAR VMοῦτοι νηγυρων designari, opp. P. ID. Qua in re Pergamena me confirmat historia; quai doquidem AvGusa vΜ ΘΕΟΝ ΣΕΒΑΣΤΟΝ ΠΕΡ Γ MHNΩN duo appellant nummi, apud V AILLANTIUM, Num. Imp. P. II. Pag. 3I. et in Num. Imp. Graec. pag. s. NO-ti quoque siliat ex GRvTERo atque sΡΟΝΙΟ ΑΥΓΟΥΣ ΤΕ ΙΑ, si uelatine Augustana Pergamena, Vt et O Ἀγωνιε ρος in honorem G ΣΕΒΑΣΤΟΥ celebratus , eX DIONEC Asfro Lib. I I p. 18. Supersunt antiquitatis monimen
gos et hymnorum cantores coniunctos inuenimus. Marmor habet THOMAS REI NEs Ius, in quo donaria in exstruetionem et ornatum Gymnasii Smyrnensis colleeta recenset tur, Syntagm. Inscript. Antiqv. p. 286. Equidem in eo cum
viro erudito me haud coniungo,quod priose nomine significari censeat, qui quovis modo circa sacra publica famulati fiat, p. 289. Nec enim video, cur non, id quod usus vocis Vulgatus postit, οἱ των μυ ρἰων sint intelligendi. Sed haec res quoquo modo se habet, id tantum meum erat euincere, quod quidem pluribus verbis, quam mihi proposueram, peregi, venerabile olim apud gentes deorum cultui addi stas ΥHEOLOGOR v Μ fuisse nomen.
NE c vero minori in celebritate quondam IvRECO svLI I versabantur. Vt enim alia tacitus omittam eius
honoris indicia : satis mihi erit, esu MIMA exempli gratia proferre, quae Iureconsultis prisci olim consecrauerant po-Puli , suam erga eos venerationem testificaturi. Inter haec primi-
ipsa Pergamo cΛR. SPONIVS in Itiner. p. 14o. sq. descripsit, legitur: ἡ Βουλη-ο δημος των πρωτων Nεω- ον Περγα ριώνων, S. P. inprimorum Neocororum Pergamenorum.
7쪽
primipilum ducebat cEREs, ΘΕΣMOΦΟΡΟΣ Graecis, si h c1DERA Latinis, idcirco nominata. Primi etenim homi nes, qui in societatem Cotuerant,agris colendis operam na uabant. Hanc Vero artem Vt C E R E R I aCceptam eos tulisse, posteri profitebantur: ita eandem etiam legibus homines adstrinxisse, et suas cuique portiones diuidisse cibi persuade bant. Inde leges ortae: hinc iura nata. Nobiscum concinit ovi Drus: h)Prima Ceres unco glebam dimouit aratro Prima dedit fruges alimentaque mitia terris e Primo dedit leges. Cereris tumus omnia munus.
Δήμητραν l) ΘΕΣMOΦOPON ονομαζειν,- των νομων πρωτονυίν ἀυτης τεθειμενων. m) Inde magna quidem festiuitate Θεσμοφορια ob excellentia, quibus se Cpa Elli deuinctos credebant superstitiosi , beneficia celebrabantur , quibus virgines honeineque seminae, quae habebant sacerdotem suum, ΣTEOANO OPON dictum, quod videlicet corona cinctus obiret sacra, praeerant, n) teste veteri inscriptione, quam e Graecia Venetias translatus lapis exhibet apud
inter nomina cERERI', quasi Δηω μήτηρ, vel vel
poetae Syracusani, Explanator, ad Eihil. IIII. v. 23. p. m. 8a
8쪽
Accessus ad haec sacra nulli patebat viro, quin etiam ancillae ab iisdem arcebantur. Hinc apud ARISTOΡHANEM, Λτώκμοβον poetam, canunt mulierculae :ευ φρονες ναοι
Ibidem n hera arcet seruam his verbis:
illum auxerunt numerum : quandoquidem Iustitiae sace dotes ICti hodieque dicuntur. His addenda cetera , Ut
IUSTITIA, AE UUITAS, PAX, CONCORDIA, FIDES,
CONSUS, AN GERONA , et si qua sunt alia eiusmodi numina. Legat, qui plura cupit, ASCRAE V Μ VATEM, et eos, qui numina ICtis olim facra , e veteri gentium memoria separatim collegerunt: in quibus numerandus CHR. COTTILw1L1scu, vir doctissimus, nobisque amicissimus. g. III. QVEΜADMODUΜ igitur Theologos atque aetos lucullantas honorum significationes ab antiquis retulisse, i statissimum existimo : ita uo Non Es etiam Μ EDICORUI IAPvD VETERES insignes eminentesque fuisse, nemo unus
erit, qui dubitet. Atque hoc illud est, quod in primo B hoc
Verba haec sunt: νομος ην Ἀθη-
s s habet de Tribunalibus Profanarum Gentium CHRIs ToeiusqueLegatis iure meritoque odiosis, p. XII. XIII. Q in Θεσμος ορικουσας V.II6O. seq.M V. 3OO. 3OI.
9쪽
hoc academico specimine studiose persequar. Quand quidem enim salutari arti, quam ab ineunte aetate mirifice adamavi, qualecunque meum colasecrare ingenium institui mea interesse putaui, si quam materiem Medicinae dignita
talem atque praestantiam continentem , eandemque proprio marte elaboratam, cum erudito communicarem orbe.
In huius argumenti pertractatione ita isem versaturus, ut HI sa ORIAΜ perlustrem ΜEDICA Ii, q) et singula honorum Medicis olim attributorum vener vestigia : quorum siqua mihi occurrent, ea colligam, chartaeque mandabo. Initium statim capiam a CUNDITO ORBE, et, quomodo Medicos antiquissimi honorauerint populi, ex antiquitatis monimentis exponam . inum vero in eiusmodi rebus criticae artis subsidia haud spernenda sint: non erit alienum, ea quoque in consilium adhibere. Id statim initio proiteor, licet viribus destituar ad hoc propositum necessariis, ingenuum tamen veritatis inuestigandae conatum mihi non defuturum. ΙΜΜORTALE Μ DEvΜ impense oro, ut his coeptis meis propitius adsit, et gratia atque auxilio suo m' publice primum vires ingenii exiguas experturum, ad aliqmaioris momenti tentanda perbenigne eXcitet.
3Ps E sepremus rerum omnium opifex, IMMORTALIS DEVs, arti medicae, atque adeo illius etiam cultoribus, haud sane erubescendam conciliauit auctoritatem, quoniam, dum elegantissimam admirandamque Corporis nostri machinam construxit et aedificauit, medicam ei naturam, et ad tuendam q) Decrevi virum celeberrimum,
cem atque magistrum sequi, utpote qui Historiam Medicinaea rerutri initio ad annum V. R.
CII IIcc xxvi II, 4. Husiis historia eo magis mihi arrisit, quod R. P. DIONYs II PETA vii cauculos in doctrina temporum Positos adoptauit. Hos igitur eosdem mordicus tqnebo, quoad eius quidem fieri poterit. Vbi vero accurata temporiSVe
stigia milii haud licebit venari ;
10쪽
dam valetudinem accommodatissimam,iargitus est, unus idcirco salutaris disciplinae audior iure meritoque celebrandus. Tanto autem magis eum inuentae Medicinae honorem sibi vindicat ille, quanto exploratius omnes habemus, uniuersam, quam latissime patet, naturam viribus ad medendum validissimis ab eo sic instructam esse, ut, si eandem veluti μας Ἀμαλθειαζ, o seu Comu Cmae utilissimis media camentis resertissimum appellaueris, nihil, equidem credam, quod a vero absit, te assirmaturum. Hanc rem qui secum
Considerauit, GEORGIvs ERNESTUS STAIILIUS, inedia
Cus hodie celeberrimus, occasionem inde nactus est de Deo verae medicinae auctore , lectu dignissimam elucubrandi dis sertationem, quam etiam Halae Ooioccxir habuit. Quinet cum iis doctissimis viris facere non vereor, qui PRI-ΜvM HoΜINEM et rerum naturilium peritissimum , et idoneum naturae administrum, ipso DEO auctore, fuisse putant. Equidem Cum illis me non coniungo, qui primi parentis scientiam ex ea, quae hodie usu recepta est, eruditione pensantes, ipsum theologum, philosophum, astrologum, Chemicum, mathematiCum, atque adeo et MED
Cusir Exi 31 IvΜ exercitatissimumque fuisse, sibi aliisque persuadere conantur. Hos aliis deridendos, nec immerito.
Propinant ΡETRvs BAYLIVS, s) et C. A. HEU MANNus, o magna nomina. Mea sententia eo tantum collineat, ut
Crudam , primum hominem , antequam a D E O descius rat,insignem rerum naturalium quas medicina sibi vindicat. B r habuis
6 coRNU AMALTHEAE, tanquam abundantiae et secundit tis symbolorusi sunt antiqui homines. Nempe θειας in prouerbio dicitur, επιτ δε αφθονως τινὶ τοῦ ρεχ ηαενωντας τῆ πλουτ i, de iis, qui affatim alicui diuitiarum Petau copiamque praestant Vid. V EN O BIV S, P uerb. Cent. II. n. 48 E R A s M v s in Adagiis, ce-