장음표시 사용
41쪽
ni vero seruorum medicorum honores, tantum abest, ut medicinae dedecus concilient, ud magno potius eidem sint ornamento. Erectior enim indoles hominis est liberalidisciplina digni. Vt igitur, si ingenium fauisset, nec litterarum studia seruis erant interdicta, ut essent amanu enses anagnostae, a bibliothecis: ita, cur a medicina debuissent auocari, ego quidem causiam perspicio haud sane ullam. Erant hi potius necessarii, et cuique familiae, si quis in morbum incideret, statim ad marius. Ac initio quidem in Urbe bellicosa vulnerum medici ae chirurgi in pretio fuisse videntur; id quod ARCHAGAT HI, Ciuitate et taberna publice emta donati, patere eXemplo, mihi persuadeo. Paullatim vero etiam medicina clinica inualuit, et iidem, qui antea
manu tantum curauerant, medici, morbis etiam internis m debantur, et in medicorum clinicorum censum veniebant. Nullum ergo idoneum antiquitatis testimonium in medium proferre valeo, Vnde Concludendum,medicos inter et chirudigos Romae, ante CAESAR VΜ tempora, distinctionem, ea que in primis ratione vitae conditionis spectatam, obtinuisse. CORN. CELSUS, qui hac partitione usias est, TIBERII, ut multi censent, certe CAESARIS vivit temporibus. Nobis etiam, praeeunte in artis medicae historia DAVIDE CLERICO, dubium videtur, an ista partitio CELSI aeuo reuera in usu fuerit. Id
modo sibi voluit ille, medicinam ita diuidi debere. Vbi tamen hoc ultro damus, medicos quosdam uni medicae artis parti maiorem, atque adeo separatam, destinasse Operam, aliosque morbis, alios vulneribus, et alios denique oculis curandis vacasse, nec tamen plane ab internis medicamemtis, id quod nec hodie fit, sese abstinuisse. Idem iam HIPPOCRATIS COI factum erat aetate, ut CICERO refert lib. III. de
Orat. cap. XXXIII. indeque credibile est, idem tum quoque Romae usu euenisse. Hinc toties in antiquis inscriptionibus serui medici, chirurgi, ab Oculis, clinici, aliique memorantur. Nec vero omnis haec ars seruilis fuit, sed ab ingenuis etiam et nobilissimis ingeniis exercita. Ii serui, qui erecta indole incitati, genuinam medicam artam, rationis et experientiae
42쪽
. . ,ΑΡUD VETERES. ubeneficio, colebant, si non eodem plane,simili tamen, quum per scientiam suam ad libertatem emersissent, perfruebantur
honore ac dignitate. Sic dum p. I 3. numero VII ILLUSTRIVS CELADIANVS aliquem recitat, TI. CAESARIS AUG. SER. iS non simpliciter medicus, sed, adiecta conditionis nota, Μ EDICUS OCULARIVS uocatur, idemque CHIROGvS OCVLARIVS apud
GR ERVΜ p. oo. n. 7. appellatur. En sat amplam dignitatem,si non ingenui status, libertinitatis tamen, testimonium,
Montilia Etam p. 4I6. n. 8. MEDICUS OCULARIUS SEX. VIR. COL.
IVL. FANESI RIS. Discernendi igitur in hac causiati servi,qui ingenuam a natura fautrice nacti erant indolem, quique eandem secuti, medici honoratiores euaserunt, ab aliis haud pa cis seruis, qui humi reptantes, ad libertatem adspirare haud poterant, et nonnisi ossicia medicorum seruilia faciebant, per quae PROPERTsus, Lib. IIII. El. X. ea intelligit ossicia, quibus maxime corpus exercetur, quaeque in opere mercenario et seruili versantur. Patet ergo, quo sensu lib. IIII. decret. L. I. codic. de decret. decur. liberalium studiorum antistites, et qui' medendi cura funguntur, seiungantur. Nec Video, FOmo- . do clarissimus Academiae Cantabrigiensis doctor, ΜΙDDLE-ΥΟΝsus, a liberalibus disciplinis artem medicam semper distinctam suisse, hinc euincere valeat. Idem ex Lib. XXVI Princip. de oper. liberi.eandem tenuissimam medicorum com ditionem, nunquam, licet tentet, eliciet. MVbi medicus li- is bertus, quod multo plures sibi imperantes habiturum puta- is ret, si liberti sui medicinam non facerent &c. is legitur. Vim denam, quaese, probabit, medico imperare veteres pro media eum aduocare dixisse λ Stilo potius Romano medicis imp rium tribuitur. PLIN1vs Panegyri L XXII aegri quoque, neglectomedentium timinio, ad conspectum tui, quisi ad salutem
anitatemque prorepere. IMΡERIO , i. e. PRAESCRIPTo, siue PRAECEPTO. Vt vero hodie accidit, sic olim erat. Aegri medicorum nolebant parere imperio, sed medicis aegri imperare cupiebant. q. XXV. spmΑΥΑ medicorum dignitas et aucta suit a CAEsARIA . Amplum in Urbe Col tum AesςvLAPu et HYGIAE fuit, LX F a vir
43쪽
virorum , cuius leges laudatus sPoNivs Seel. II. Art. XI. ex Romano marmore descripsit oposuitque, quod utique in honorem medicinae institutum fuerat. Immunitate gauisi
cessa, lege I. et V. Cod. de Proses rib. et medicis. Quid quod med is et philosophis, ne hospitem reciperent, apri
eisib fuisse immunitatem indulta Imperatores V ΡΑSIAN 'et HADRIANus rescripserunt Leg. Vlt. q. vlt D. de mun. ethon. In primis coNsa ANTiΝvS M. Leg. I. Cod. Theod. de Medicis et professior us,medicosgrammaticos et professores alios seu rarum, immunes esse cum rebus,quas in ciuitatibus fuisses rius, Praecepit. Interpolauit legem TRIBONIANVS et quos posthabuerat coΝSTANTmus, adiecit ; etiam de solario reddendo admonuit. Contra restrinxisse ad solos paene oria videtur, quae coNSTANT INVS omnibus medicis concesse Tat. Medicos, inquit, et MAXIME archistros, vel ex archiatrixetc. Sed, quidquid huius rei est, ortum habet ex confusione
trium diuersarum legum CODICIS THEODOSIANI, eodem titulo,sib diuersis coss. latarum, quas in unam Conflauit TRIBONI Nus,quasi uno tempore lata' quum, ceteris coss. praeteritis,
solos primae nominauit, quod sollemne eidem est, et saepius castigatum ab IAcopo GOTHOFREDO, viro non minus historiae et antiquitatis, quam legum Romanarum consultillimo. klili Deinde, post hos omnes IvLIAΝus, qui, nisi nominis mac iam fixisset hostile erga cHRisaer amicos odium, inter simia entissimos Imperatores iure censeretur, non sine honorinco utilitatis artis medicae testimonio, superiorum Principum decreta de Medicis, lege Iam, sianciuit, eosque a curialibus muneribus liberos voluit. Cons ivi taxi Epistol. Sed de medicorum honoribus apud populum, terrarum orbis d minui satis, opinor, dictum fuit .
Ex t sitΜAR ΕΜ, huic Proposito meo quidquam desere,
44쪽
nisi de ApoLLONIO illo et YANpessi, qui sae lo P. c. N. I. Claruit, nonnulla Commentarer. De hoc vero nihil hodie nobis notum esset, nisi IvLIAE , sΕΡΤ1MII SE v ERI, coniugis, iussis, quae DAΜIDI'si fides homini,qui eos offerebat, ommentarios
nacta erat, PHILOSTRATVs, intignis Sophista, hoc suscepisset negotium, ut e olitos ederet. De his nitide publicandis egregie meritus est, qui eos ex ΜSS. CODD. recensilit, notis perpetuis illustrauit, ac versionem totam paene nouam adiecit, GoΤΤFRIED OLEARIUS, CIOIDCCVIIII. Dici non potest, quam
anilibus fabulis, insulsisque narratiunculis, reserta ista sit vitae deseriptio. Vt adeo, me quidem iudice, illi, qui veritatem
amant, utilitatem sibi polliceri nequeant tantam, quantam Graeci sermonis, elegantissimaeque Atticae διαλεκτου studios His enim non solum ARISTOPHANEs, veteris Comoediae facile Princeps et scriptor Ἀδικοπαθοsbet,qui praeter hunc purioris Atticisini rationem habuerunt, prisci Graeciae oratoreS, a que ex historicis, THUCYDIDES et XENOPHON, diurna sunt no-δurnaque manu versandi, Verum ii etiam, qui e recentioribus veterem Attice loquendi modum imitati sunt, idcircoque Atticistarum nomine celebrantur, quibus et Ρ HI L o S 1 RATUS annumerari debet. Sed hoc quoquo modo sese habet meum exigitinstitutum, ut medica APOLLONII merita, eique hoc nomine decretos honores, suffragante veritate, paucis eXponam
verbis. Hoc statim perspexi, libereque adfirmo, antiquae diagnitati Medicinae nihil decedere, etiamsi res huius hominis
gestae in historia medica non legerentur. Is PYTHAGORAE m res ac medendi rationem in orbem reuocauit, quae non abhorrebat ab incantationibus, aliisque superstitiosis caerimoniis, quibus fauebat doctrina de spiritibus et animabus defunctorum,in aere circumfuso tanti Fer oberrantibus,donec nouis includantur hospitiis. Inde manavit porro praxis eXpi tionum, lustrationum, et id genus alia theurgica,aut, si mauis, magica. Neque caret probabilitate, eum inter Aesculapii si Cerdotes et philosophos Indos, qui morbos expellere edom Erant, a iuuentute versatum, multa ab iis arcana didicisse. His igitur instruictus praesidiis, ad ΡYI HAGORAE exemplum, Varias
instituit peregrinationes, eit forte haud paucis sanitatem resti, tuis. Hac via sENATI PYTHAGOaΑΕ sibi conciliauit opinionem.
45쪽
et pro miraculis eiusdem curationes homines habuerunt sit perstitiosi.
sEDde 'Mτοθεωσει, quam quidam eruditi viri APOLLOsio vindicant, actum et conclamatum esse puto. Verba Pur Lo-sΤRATI, quae ex illius Apologia coram DoΜITIANO edita petunt, nihil probant. Postquam enim AVGVSTus quaerit: τῖχοιριν οἱ ἄνρροοποι θεον σε ονορια σιν; ill Cur Deum te homines vota cant 'Respondet ille, οτι πῶς ἀγαθος νορυθμιε- Θῶεπωνυμι ια ριοὶ M. uuoniam vir omnis, qui bonus existimatur, Dei cognomine honoratur. In eadem Apologia suspicionem aut flagitatae, aut a quoquam receptae, 'Aet θεουσεως, de se propulsata ουή ait, οἶδα πολινουJεριίαν,εν η εδοξε ξυνιον ς Ἀπολω- νί- ν. Me ciuitatem noui usiam, es; decretu uerit , Npublice Apollinis sacrasserent. Ex quibus verbis hoc tantum colligendum, priuatos, eosque diuinos in sensu improprio dictos, eidem adhuc vivo tributos honores. Aut ΡYTHAGORAE
amici tam excelse magnificeque de se sint locuti: id quod SCHEFFERus multis evicit testimoniis; mmm) aut ipsi supe stitiosi, iidemque priuati homines, ob mirabiles θεραπείας
DEm nominarunt. Sc etiam LATIN1 beneficum ac seruatorem DEI appellatione ornant. Ita Cicgno ad Quir. post Red. cap. V Lentulis Consu parens,DEVS, anu nostrae vitae, fortunae. CuRTIvs VII. VIII, 26. ii DEVS es, tribuere modi
talibus beneficia debes, non sua eripere. Plura eiusmodi exempla dabunt, praeter TE NTim, alii probatioris notae scriptores. Ea testimonia, quae ii, quibus APOLLONII 'Aποθεούσις post eius fata placet, adducunt, omni quoque probandi videstituuntur.In fabulis numero,quae de templis,Tyanensi ac Ephesino,in honorem eius erectis narrant Non nisi hoc ex illis probare poterunt, in fanis ac museis ApoLLovir effigiem a quibusdam honoris ergo fuisse appensem. Ἐποο ιν vero atque miracula ii falso nefarioque conatu iactarunt,qui saeculo Irratque sequentibus facta magnorum inter paganos hinroum cum CHRISTi componebant miraculis, vaferrimi homi
llh Lib. III. Cap. VII. p. 3a. Iumim de natura et conssitusio
philosophiae Italicae cap. VII
46쪽
nes, HIEROCLEA IULIANUS, E MIVS, aliique. Tantum certe is hvsApio, magni nominis sophistae, sui admirationem, relugionemque incusserat, ut PHILOSTRATO, celeberrimum vitae
APOLLONII panegyristam, vituperauerit ille,quod BION AH AΩNIOΥ inscripserit opus suum, cui titulum iure meritoque facere debuisset, EIII MIA EG ANΘΡΩΠΟΥΣ ΟΥ, DE1 ADHΟΜΙΝΕs ACCESSVs. nian) Qua quidem appellatione veteres theologos aduentum D. N. I. C. in carnem designauisse, s VICE- Rus annotauit Thesaur. Eccles Tom. I. f. 1136. Nobis igitur
hoc tantum dari postulamus, ob medicinam Pythagoraeum magnam sibi peperisse famam APOLLONim illum Tyanensem. q. XXVIII.
Adiicimus postremo loco ANT IQVos CHRISTIANOS, quisitum erga Medicos honorem et verbis honorificis, et re ipsa declararunt. Iuuat unum Graecae Ecclesiae doctoris citare testimonium, idemque perspicuum et antiquitate Venerandum. GREGORIVS, Episcopus NaZianZenus, artem is ικην appellatΘαυμασίαν, Ooo) admirabilem, fratremque suum CAESA-Divv operam ei iussu Patris dedisse, Commemorat, atque hunCfratrem suum tantam in ea sibi peperisse gloriam scribit, ut peritissimi quique primas ipsi concederent. Quum Byzantini
ab Imperatore per Legatos peterent, ut Vellet urbem principem viro eruditorum principe ornari,atque sic ad ceteras nouae urbis laudes addere, Καισαρια καλλωπίζε θοι - ἰατρῶ . Ola τορι ut CAESARIO, et Medico et ciue, ornaretur hoc quoque sedium est. Thesaurorum regiorum cura ipsi demandata fuit, et Chlamydem gestare eidem licuit. Plurima ciusmodi Patrum loca, in quibus DEus et SALVATOR cum Medi Co Comparantur, aliasque in honorem Medicorum editas Confessiones, ELIAS
VEIELIVS, theologus Vimensis,collegit in dissertationes Epistolica de umma dignitate repraestantia diluedici iuxta mentem ductumque S. S. Graecorum et Latinorum Patrum ad V. E. DII. Io. CASP. BEvTTELIVΜ eXarata editaque Vlmae,CIIII CXcII. Quinetiam medici quidam olim ab Ecclesia prisca pro sanctis habiti
sunt nnn) de vitis philosophorum p. II. nii l.VlILC. XXVIIII,n .a f.396. Cons. G. OLEARII notae ad Ooo Orat. X. quae est funebri νHILos TRAT. de vita Apollo- in laud. Caesar. citante vEiEGO.
47쪽
BIVΜ, recensuit C. B. CARPZOv in dissertatione, Medicos ab Ecclesia pro sanctis habitos sistente, Lipsiaeque cro IIccrimpublicata. In his numeratur CA ES A RIVS paullo ante laudatus non,Vt opinor, immerito. Is enim noluit, enarrante l. c. GREGORIO, HRISTI abi Urare disciplinam, quamuis a ivr 11so imperatore maximis esset pollicitationibus incitatus . Dignae sunt, quae huc transcribantur, sententiae aeternitati consecrandae: Uuum magnis quotidie dignitatibus ornaretur, maioribus torii, ac iam in De positis, dignus habebatur, tum ab ipsis Imperatoribus, tum ab omnibus iis, qui primas secundum
eos tenebant. Hoc vero MAXIMVΜ es, quod non commisest, ut a
gloria, aut ab iis, inter quos versabatur, deficiis, animae suae nobilitas corrumperetur. Uuiu totius, quum mulsa et magna ipse suppeterent, ad ignitatem tamen hoc PRIΜvΜ erat, quod CHRISTIANVS et esset, et nominaretur: sic, ut alia omnia Cum hoc uno collata ludus quidam ac nugae ipsi essent. Alia
enim ab aliis etiam Iudi posse , non secus atque in scena, quor Ierrime et gitur et dist)luistis, imo faciliusfortasse deletur,
quam constituitur 3 ut ex multis huius vitae mutationibus et prosperitot fursum ac deorsum labente, perspicere licet 3 PIETATEM Urio unum pr6prium esse, quodque tuto perm neat. Quae elegantissima Verba ut finem harum primitiarum Academicarum Ornarent, lubens meritoque volui. Q dod rerliquum est, DEO IMΜORTALI de concessis ad hunc laborem viribus deuotissimas persoluo gratias, eidemque studia mea in posterum quoque Commendo. Te vero, LECTOR BEΝEVO LE, oro atque Obsecro, Vt humano Tuo suifragio ad maiora metentanda excites, et huic petitioni locum relinquas, Uaim HORATII, poetae lyrici, malo, quam meis, exprimere Verbis
Si juid nouisti rectius istis, condidis imperti; non, his utere mecum.