Andreae Naugerii patricii Veneti Orationes duae, Carminaque nonnulla

81쪽

XXXIX

Iucundoque domus late fragrauit odorei Protinus ecce Iouis magni de limine parcae, Antiquae parcae , niueo queis corpora amictu ,

Cana que chaonia uelantur tempora quercu.

Hae postquam & matrem complexae,& fronte serena Oscula iunxerunt paruo felicia nator Candida uersato torquentes uellera laso, Fatidico tales fuderunt pectore uoces. O fausto nimium coelo , diuidque benignis , Nate puer, cresce, & dulces solare parentes: Et fatis laetare tuis . tu que optima mater , Tu que boni genitor pueri, quos omine dextro Castus hymen quondam thesamo sociauit in uno i Accipite haec laetis animis, neu posse moueri

Credite quae uero concordes ore canemus.

inualis in aprico se tollit amaracus hortor inuam studio solere omni formosa puella Ipsa suos alit in lusus t de lenibus undis Irrigat i illa leuis paulatim sust in auras Pulchrior dulcem late disiundit odorem. Sic puer augescens primo se tollet in aeuo rNec se quisquam illi sormoso conseret ore. Mox ubi iam ualidus teneris excesserit, annis rTunc illum sacras artes , doctae que docebunt

Aonides, princeps'que chori sermosus Apollo . Illi & diuini latices Aganippidos undae, Et uirides Hemi saltus, Pindi'que patebunt. Mars quoque bellipotens simul, 5c Tritonia uirgo

Muneribus bellorum, & sevis institiet armis. Doctior haud illo quisquam seu cominus ense, Seu sit opus ualida concurrere longius hastar Sive inflectere equum, atque arctis compescere habenis rSeu libeat laxare,& aperto currere campo. O' quoties medio seruentem in turbine belli Converse sugient aciest at percitus ille

82쪽

Obvia quaeque metet infesto corpora serro . Non secus ac praxeps hyberno flumine torrens, Cum tun udus late, ac pluuiis hyemalibus auctas Proruit aduersas insano uortice fuluasi Obstante que trahit ripas i campo que per omnes Cum sonitu ruit: δc rapido rotat omnia fluctu. Fortunate puer i nunquam non uictor in hostem Bella gerest magni'que iniustis Dela parentis . Ille olim magnos Callorum strauit aceruos rItalesque hostili manarunt arua cruoret Tum, cum M a uirum serpens per corpora Lyris

Aequoreas cursum uix tandem inuenit in uncias.

Ille idem gelida cum gens immanis ab arcto Ausonios passim se se effudisset in agros tAudaces animos ingenti strage repremit Alpinas que niues Cermano sanguine tinxit.

Nunc quoque sallaces abrupto dere Callos

In latios iterum fines, pnedia que ruentes Proteret i & uictos diuinis creatae parcis Italia eVellet i coelo que aequabit honores. At tu liqua tuo restabunt bella parenti iAusoniam infenso nec dum pacatit ab hoste i Ipse tua fidens animi uirtute subibis Haec primum t mox externas egregiis in oras Implebis totum lactis audacibus orbem. Π duce & Ausoniae rursum rediuiua resurget Gloria r& antiquum late uictricibus armis Reddetur Latio imperium. tua signa timebunt Uni omnes passim populi, quique incidit alto Aequore, & oceano seruentes abluit axes, usque coloratis essen se Phossius ab Indis. Tum demum placida contentus pace quiesces Saeusque mitescet posito discordia ferro. Aurea tum ueniet sardis mclioribus aetas trilices'que anni, & Saturnia regna redibunt

Tum pax

83쪽

Tum pax alma colet terras, Astresque uirgo tMmerium' que gemet stygio scelus omne baratro. Felices, qui tam laeto nascentur in arvo. Tu uero ante alias superis gratissima tellus, inuam tanto diuum genitor dignatur alumno, Tu nitidas passim fruges, arbusta que laeta, Sponte tua, nullo que hominum cogente labore Produces t humiles sudabunt mella genistri: Inculti que serent candentia lilia uepres. Finierant parcae . tum Iuppiter aethere ab alto Intonuit laeuumi & coeli de parte serena Perspicuus multo sulgor cum lumine filist.

EX PHILEMONE .

Siquid remedi lacrimae afferrent malis r nosque semper seret lugenti dolor iAuro parandae lacrimae nobis sorent. Sed nil here istare: prosunt i res ipsae nihil Mouentur istis i sue tu semper fleas , Seu nunquam, eandem pergere insistent uiam. uid his iuvamur ergo e nil certe i at dolor Vt ipsa fructus arbor , sic linimas habet.

Nam si te alumne genitrix cum peperit tua, Hac sorte es unus omnium in lucem aeditus rΤibi cuncta ut euenirent quae uelles bonat Iaque annuit magnorum quispiam deum a Iure optimo indignaris i ualde enim is tibi

Fallax repertus . quod , s eisdem legibus

Q uibus nos omnes tragicis ut uerbis loquar Aeque patentem cunctis aerem trahist Ferenda sunt iure leuius, dc omnis rectius

84쪽

Ratio habenda . denique haec summa est puta

Hominem esse te , quo nullum animantium omni Extolli, item'que deprimi citius solet. Ipsum que id haud iniuria, minimarum enim . Id uirium est i & maximis semper midet i ιPlurimique secum commoda conterit cadens. Tu uero & magna non amisisti bona, Et mediocria sunt ipsa ea, quae pateris mala. Ergo α modeste alumne quod reliquum est seras. Salve cura deum, mundi felicior ora, Formose Veneris dulces salvete recessust Vt uos post tantos animi, menti que labores Aspicio, lustresque libens: ut munere uestro Sollicitas toto clepello e pectore curas. ἰ li Non aliis Charites perfundunt candida lymphis Corpora r non alios contexunt serta per agros . Desunt nonnulla quae erant in litura . .

85쪽

TE R.

pune describat, uendasve,prout in Senatus Voneti,ac totius Italiae Principum decietis patet.