Andreae Naugerii patricii Veneti Orationes duae, Carminaque nonnulla

71쪽

XXXIIII

Et molles uiolae dura nascentur in orno tInculti que serent candentia lilia uepres. Et moestis ululae caedet philomela querelis. Quantum uer solet nosum hyeme est iucundius atra tQuantum mite pirum sorbis est dulcius ipsis i uantum hirsuta capella suo setosior hcedo inuantum nocturnis obscuri uesperis umbris ,

Puniceo exurgens aurora nitentior ortu est r

Τantum Amarylli aliis mihi carior ipsa puellis. Hae testes mihi sunt sylvae, uicina que sylvis

Populus h. i cuius tale est in cortice carmen. Vellera cum sitis aries mutarit,& hyrcus Velleribus fetas, Amaryllida linquet Iolas. Sed nos dum longum canimus, iam roscida luna Apparet coelo i& rapidus deserbuit ardor Demerso iam solet tamen miser ardet Iolas. Nimirum nostros nequeunt lenire calores, Nec quaecunque rigent Rhypheo in monte .pruinae,

Nec quaecunque smul gelido durantur in Hebro iFors tamen hos illa ipsa, potest quae sola , leuabit. Sperando interea duros solabimur ignes . At vos, ne sero dum nox insurgit olympo, Praesidio umbrarum fretus malus ingruat hostis, Iam pasti secura greges in ovilia dite. Quam tibi nunc Iani donamus Hyella calendis Exprimit haec uultus parua tabella meost Nulla fuit cuiquam similis mage, Pallet imago, Assiduus nostro pallor in ore fedet. Est excors, sine corde S ego, quod pectore nostro Ipse amor ereptum sub tua iura dedit. Non loquitur, mihi sic tua cum datur ora tuerit Torpet nescio quo lingua retenta metu: Vnum dissimile est nobis r felicior uno est tam s a quod non uritur illa face.

72쪽

Quod si etiam uretur, tuo enim sub lumine quae fri

Illaesum flammis non licet ire tuis tNon ut ego assiduo infelix torrebitur igne i In cinerem primo corruet illa foco . Beate somne, nocte qui hesterna mihi Tot attulisti gaudia rVtinam deorum rector ille coelitum G ὀ coetu eorum miserit t uae saepius mortalibus uera assolent Mitti futuri nuntia. Tu, quae larenti surdior freto meas Superba contemnit preces tricilem Neaeram praebuisti i quin mihi Mille obtulit sponte osculat Oscula, quae Hymeti dulciora snt favisi Q uae suaviora nectare . Vere beate somne, quod si saepius His diue me afficias bonisi Felicior coelestibus deis ero, Summo nec inferior Ioue. At tu proterva quolibet fuge impe Complexibus te te meis tSi somnus iste me frequens reuiserit rΤenebo te, multam licet. Quin dura sis, se quamlibet serox ieris Et mitis , dc facilis tamen . Canale optime, tu que Bembe, nostii Amantissimi utrique, amati utrique A me non minus atque utrique ocelli , uid rerum geritis e ualetis e atque Absentis memores sodalis estis e uid uestrae faciunt bonae camoenaee Scripserunt ne

73쪽

XXXV

Scripserunt ne siquid noui, meum post Discessume puto i nanque quicquid oci

Per uestras datur occupationes,

Id uos in studiis bonis locatis. Ad me mittite siquid aedidistis, Cror nec socium bonum negate Vestri participem. leporis esse. Sed quid cum Venere ipsa, amoribueque inam' uobis bene conuenit e caletis e Amatis nee dei deae que faxint Et seliciter , ct bene ipsi ametis t uatesque ego leuiu que, lenius que . Heu heu me miserum mei sodales inuam' seuo teneor furore i quam' miratus, quam' grauis incubat Cupido. Non quod non amertintimis medullis Ardet me mea Hyella, perdite'que uantum quid pote perditissimum esse. Verum hoc me excruciat magist potiri Mea nam uetitum mihi puella. Quod si quando liceti nihil leuatur,

Sed ferus magis excitatur ardor. Nam cum nec saturum recedat inde Cor mi r nec suror expleatur unquam

Caris basiolis, papillulis que, Atque his, qui miserum necant, ocellis tAugescit magis, & magis . quid heu heu Aduerso paterer deo , atque iniquo Si haae incommoda sunt secundo amore e

uamuis te peream iniue Hyella totam tNec pars sit mea lux tui ulla, quae me

Saevo non penitus perurat ignet Fulgentes tamen illi, amabiles que t. a . . Da

74쪽

Illi, syderibus pares ocelli - ' - 'Nostri maxima causa sunt suroris. cari nimis, s benigni ocelli, . Os dulci mihi melle Julciores, inuando uos misero mihi licebit Vsque ad millia millies trecenta, Aut ultra hax etiam, suaviari e Di concedite mi, hoc misello amanti rDein nil graue perpeti recuso tinuin & si peream, lubens peribo.

Dispeream nisi tu uita mihi carior ipsa, Atque anima, atque oculis es mea Hyella meis. Dispeream nisi ego uita tibi carior ipsa, Atque anima, atque oculis sum mea Hyella tuis. Nec satis hoc: uellem pote quicquam his esset haberi Carius, ut posses carior esse mihi . Tu quoque idem uelles, pote quicquam his esset haberi

Carius , ut possem carior esse tibi . Di facite haae longos concordia duret in annos, Tasque bonos mutent secula nulla animos . Iam coeli reserat fores

Aurato P thalamo exiens

Mater Memnonis, & diem

Laeto prouocat ore. ΠΙNos te maxime maximi

Minister canimus patris tinuo nullus qui hominum genus Tam praesens iuvet, usquam est. nostras celer ad preces, Aures protinus aa deum has i Desersi nec tenues stas i l .

Euanescere in auras. I l. ITu, dum sera noua nuntia , I L Ita I

Virgini

75쪽

Virgini aetherio patri Dilc , quibus uiditas

Magni vota tonantis t . Nobis fers noua nuntiat vis E faucibus impii Erepti hostis, in aurea Coeli templa vocamuro Adsis ot ne i & in dies Semper nos propius iuua tNec patrocinio tuo IVnquam mitte tueri.

Vrbs, quam uetusto uectus ab Ilio Post fata Troum tristia, post grauis Tot patriae exhaustos iniquo Tempore, tot pelago labores, Ducente demum Pallade, qua rapax Cultos per agros Meaoacus fluit, Diis fretus Antenor secundis Condidit, Euganeis in oris. Tu nuper flos,& decus urbium, inuascunque tellus Itala contineti

Magnas tot artes, tot uirorum

Ingenia,& studia una alebas. Te septicornis Danubii accola, Τe fulua potant flumina qui Tagi, Longeque semoti Britanni Cultum animi ad capiendum adibant. At nunc, acerbi heu saeua necessitas Fati, seueras ut pateris uices rVt te ipse uastatam uel hosti Conspicio niiserandam iniquo. Q uid culta tot pomaria conquerare Tot pulchra flammis hausta suburbiae linuid glande deturbata aliena

76쪽

Moenia e praecipitiaque sevi Mavortis iram e bella que persequar Horrenda e squaminis ille adaniantinis,

Ferro'que consuetam rigenti Induerat chlamydem trilicem . Remeneque, & atrum lethisera manu Telum coruscans, secum odia, & necis Contemptum,& insanos tumultus, Secum animos, rabiem que agebat.

Ille urbe ab imis sedibus eruta Implesset omnes seneribus domos tNon ille uel sexu, uel ullo Merus abstinuisset aevo . pQ ut modo ingentes animo parabam Bemia bellorum strepitu que,& arma

Scit bere, hoc uix exiguo male audax carmine serpo. Nempe amor magnos uiolentus ausus Fregit iratus r uelut hic tonantem

Cogit,& fulmen trifidum rubentiponere dextra. Sic eat, sors dc sua laus sequetur Candidae uultus Lalages canentem, &Purius claro radiantis astro . . frontis honores.

Nota Lesboae lyra blanda Sapphus t Notus Alcaei Lycus altiori Scripserit quamuis animosum in ruspeetine Achillem.

Dia Tithoni senioris uxor,

inuae diem uultu radiante pandis tCum genas

77쪽

Cum genas encis roseas rubenti praeuia solii Roscidos ut nunc per agros uagari

Sub tuo aduentu iuuat r& recentis, inuat tuos semper comitantur axes, excipere auras. Sicca iam sevus calor uret aruar

Iam uagi aurarum leuium silescent Spiritus i iam sol rapidus furentes

exeret ignes.

Dum licet, lati simul ite amantes tDum licet, molles pariter puellis Ite flaventes uario capillos nectite serto. Nunc simul telis positis amores Matris haerentes lateri,& decentes Cratiae plenos reserunt resecto flore quasillos. Per seros saltus, per iniqua lustra Undique occultas agitans latebras Fertur, & sylvas uaria servum

strage cruentat, Clara Latonae sobolis r nitenti Huic comae in nodum religantur auro tPendet aurata ex humeris pharetrat pendet. & arcus.

Circum' eunt hymphae simul i illa cursu Gaudet effuses agitare cermost Hanc iuuat certis iaculis fligaces figere lyncas . Nunc ab umbroso simul esculeto Daulias late querituri querelas Consonum circa nemus,&iocosa reddit imago.

78쪽

Nil tecum mihi iam Phoebe est, nil Nox mihi tecum tA' uobis non est nox'ue,die ue mihi. Q uantum ad me, ut libet auricomo Sol igneus axe Exeat eoe Thethyos er gremio tVt libet, inducat tacitas Nox atra tenebras triri mihi noctem oculis, seri mihi Hyella diem. Nam quoties a me nitidos auertit ocellos rΙpsa in luce etiam nox tenebrosa premit . At quoties in me nitidos conuertit ocellos

Candida & in media fit mihi nocte dies. Diua, quae has coeli generatim in auras Cuncta producis i cupidum'que amorem Undique infundens, facis, ut perenne saecla propagent tinua nihil laetum sine, amabile est nil iNil que iucundum i sine qua nec ipsae

Cratae erunt cuiquam Charites , nec ipsa blanda voluptas tDum tibi laetus reparatur orbis tam tibi laetus reparatur orbis tDum per herbosos pecus omne campos Vim tuam sentiti tibi plaudit omnis

diua uoluaist

Dum nihil, quamuis rigidum, ferox que est, Ossibus quod non penitus sub imis

Sit tua tactum sacet quod tuos non Vna erit flammarum,& amoris expersesentiat ignes tVna secura his Lalage resistet e Tange age ultrici dea, pertinacem tange flagello. uod si ita tanges , sera ut obstinatum Conseram

79쪽

XXXVIII

Conseram laetam tibi diua myrtum, Vancius qua se rosiser reuoluit tHanc mero supplex, niueo & rigabo laye quotannis. Hanc & immistat pueris puellae Circum' agent laetas pariter choreast Tetque prima unam, simul ultima unam

uoce canent te. Te canent unam, uolucrem que natum t

inui serox , duro & similis parenti,

Acer & flamma est, & agente certum cuspide uulnus . Spargam odoratas uiolas , rosas que Ipse ego , uoti que reus secabo

Crata torquatae ante tuas columbae guttura flammas.

uid magis aduersum bello est e belli que tumultu

Quam' Venus e ad teneros aptior illa iocos. Et tamen armatam hanc magni pinxere Lacones,

Imbelli que data est bellica parma deae. uippe erat id signum sorti Lacedamone natum tSaepe dc scemineum bella decere genus. Sic quoque non quod sim pugna uersatus in ulla, Haec humeris pictor induit arma meis. Verum hoc quod bello, hoc patriae quod tempore iniquo Ferre uel imbellem quemlita arma decet. Boructius lepidus catellus ille, Cuius blanditias proterviores, Et lusus herus ipse tantum amabat, Quantum tale aliquid potest amari. Nec mirum dominum suum ipse norat, Caram bima uelut puella matrem: Et nunc illius in sinu latebati .

80쪽

Nunc blande assiliebat hue & illue

Ludens, atque auido appetebat ore, Ereetis modo cruribus, bipes'que,

Menis astabat herili, heresque ab ipse

Latratu tenero cibum petebat . Nunc raptus rapido malo que fato Ad manes abiit tenebricosos. Miselle es canis , es miser catelle Nigras paruulus ut timebis umbras t Vt saepe & dominum tuum requires t

Cui pro delitiis , iocis que longum e Heu desiderium tui relinquis. Vos mihi nunc magnos partus , ortuique beatos Felicis pueri, quo pinguia culta uetusti

Naonis exultant, quo Camia tota superbit iDicite pierides. uos illum ὀ matre cadentem Exceptis'que sinu i S uestris fouistis in ulnis i a Et teneram molli cinxistis baccare frontem. Nec uero uos tantum has accessistis ad oras, Nec solae uenistis ad haec uos munera mutat

Affuit ipsa etiam pariter , spargens que salubres a Pyxidos arcanae succos, partus que dolores Lentiti & matrem foetu Lucina leuauit . Assuit Idalio ueniens e colle Dionei NMare odorato crines perfusa fluentes . . Assuetasque leues Charites ductare choreas. Hae simul ambrosia puerum lauere liquenti rEt paruas tenui cunas strauere lygustro. . Venit & undisiuis properans Naucelus ab antris tinuem proper coeruleo ἡ fluctu formosa Metune

Ibat i eos circum' uiolasque rosas que rubentes iVimineis nymphae calathis,& serta serebant Purpureo et narcita , Eque auricomo chrysantho. - postquam totas passim sparsere per aretis tIucimdo'que