장음표시 사용
51쪽
tancessum est atque ego non de hac tantum corporis, sed mut is de illa magis,quae in animo conspicitur,similitudine loquor. qua in re ita,& inter se& patri similes huic filii contigerunt i ut facillimum fuerit in omni uirtutum ac morum optimorum genere, & in patre filios, de in filiis patrem, dc in fratribus etiam fratres agnoscere . quae, quamuis ita sint, nescio quo pacto ta men magis omni in re in Laurentio conspici imago patris p test . quem quidem ego cum intueor Patres optimi , non uideo cur Leonardum nobis ipsum ereptum queri possimus. en ea dem oris lineamenta aspicere, eandem uerborum grauitatem audire, iisdem omnibus uirtutibus frui licet. hanc ille egregiam re animi & corporis sui essidem nobis reliquit, multo certe iis omnibus anteferendam, quas plurimas Romani sibi quondam Imperatores ad propagandam sui memoriam, ubique gentium collocarunt. Ob hanc ego quidem etiam causam, minus illi molestam fuisse mortem puto: quod cum ipse patriae eriperetur,&in caeteris tamen filiis limillimam sui imaginem,& in Laurentio
ipsum quasi se sibi superstitem relinqui reip. conspiciebat. Sed
cum tam multa deorum immortalium benignitate nostro Principi contigerint i ut nihil prope optari es quoquam possit tquod non ad hunc abunde delatum sit i una fortasse ualetudo non benignissime ei concessa esse uideri queat. nam neque in iuuentute magnis quibusdam corporis uiribus,& infirma, at
que assecta morbis senectute fuit. sed qua illi in parte naturae munus defuit i in hac sibi ipse quod multo est praeclariuo ani
mi uirtute praesto' fuit . nam eam temperantiam adhibuit i ita omnes semper, quae corpori ossicerent, uoluptates neglexit i ut
in hac imbecillitate tamen ad nonagesimum prope' usque an num, quod ne robustissimis quidem saepe acciditi uitam pro duxerit. maior profecto' ex hac illi uirtute laus debetura quam's illi, uel ipsum illud Milonis Crotoniatae robur es natura contigisset . atque in hac quidem re Patres optimi magnum quid dam est i quod nostro es nobis omnibus Principi debeatur. ab eo enim tempore, quo proximo hoc maxime seviente bello,
grauissum pene morbo oppressus est i quicquid ad pristinani illam
52쪽
illam prorogandae uitae diligentiam addidit: quaecunque, ut ui
ueret, passus est i quaecunque secit: ea omnia singulari illius quodam in remp. amore facta esse,existimandum est . neque ubia in re magis quam' cara illi esset patria,cognosci potuit . quid enim e desiderio haec illum uiuendi secisse arbitramini e quid
erat i cur tantopere in uita diutius esse uellet e tot iam annos ut xerat tui, quod in omni re seri consueuit, satietatem iam tum illum uitae quandam cepisse credendum sit . eum ex recentibus patriae incommodis dolorem acceperat: ut aegerrime illius se sul eresse calamitati passiis sit. cum omnes etiam tum filios inco umes haberet: atque omnia prope' adhuc illi secunda in prisuatis rebus suissent: magis erat ut uereretur, ne uiuendo qui
quam, quod nollet, aspicereti quam' ut laetius quippiam spe
randum esset . ad haec, quae illi iam eius uitae cupiditas esse po teratiquae eo' iam uenerat: ut nihil aliud quam' grauiores quo/tidie morbos,&assiduos ex his dolores, ac cruciatus expecta re posset. quo haec ergo tarn diligens tuendae uitae cura quo' haec uiuendi cupiditas i cum uideret, si naedia ipse in tempesta te ereptus, tantis in fluctibus remp. reliquisseti fore, ut uel eo uno, quod diu in substituendo gubernatore occupata sutura erati multa illi inserri detrimenta possenti omnia sibi perpetienda esse censuit: ut, dum earn in tranquillo sistereticum sibi iam
satis uixisseti patriae certe, citi non minus uiuendum esse cognoscereti uitam proferret. Non minores huic igitur gratiae es nibis habendae sunt: quod patriae utilitate permotus, in uita esse sustinuerit: quam' ab aliis quondam ciuitatibus iis sunt habitaei qui uitam pro patria reddiderunt. eorum enim nonnulli ne morte quidem illa quicquam profuerunt. hic tantum uita pro Diti ut eius potissimum consito, quod nulla illi unquam aetas debilitauiti bed semper auctius laetum est i & plurima proximo hoc bello praeclarea' uobis gesta ,& in tuto gemum remp. cob locatam putem . Quod si liqua in morte etiam scelicitas esse existimanda est i quae certe estiquis in hac illo foeticior unquam suit: cui quidem eo ipso, quo optauerat, tempore, erepta iam et belli fluetibus rep. & ea firmillima in pace constituta, mori
53쪽
contigit. quin id etiam credendum est, nullo elum cum dolo
re decessisse. neque enim eundem in omni morte doloris sensum esse existimandum est. nam cum omnia, quae natura fiunt, cum uoluptate fiant rac, quoniam nati mortales sumus, certus qui dam terminus, quo moriendum nobis si, natura sit conititu
tus: mortem illam, quae natura contingit, ut non contendam,
cum uoluptate esset sine dolore certe eit. sit illa acerba pueris ist iis, qui in iuuentute sunt: quos P uita, tanquam immatura ex arboribus poma, ut quadam auellii necesse est . senes certe, quibus iam sua maturitas adueniti quod sensim his sne sensu uita surripitur: paulatim deficiunt: ac sne ullo dolor sua qua si sponte extingi iuntur. quae cum ita sinit nunc demum est rcum peracto iam totius uitae cursu, & beatum hunc, & foeticis smum suisse, assinarare possimus. Quamobrem, ut ad id iam ueniam, quod mihi postremum faciendum est i& ad leniens dum hunc, quem in uobis omnibus intueor cerorem aliquida' me dicatur i non uideo Pat. optimi,cur illius mortem, qui o mnes uitae actus scelicissime peregerit, tam moleste uobis fere, dam putetis . non infinitum nobis quoddam uiuendi curricu tum pri postum est:sed suis & carceribus,& metis terminatum. ac sortaue medio quempiam ὀ cursu abripi dolendum siti quod quis omni sortissime decurso spatio, & ad metas peruenerit: dc promissa uirtuti pmmia consecutus sit si illi amici haberi uolumus i laetari certe debemus . at ei, qui recte, ac cum uirtute ui
xerit, tro imbecilli hac mortalitate , immortalem, ac foeticissi mam a superis post mortem uitam dari, cum omnes semper o miti tempore homines crediderunt: nim nos praecipue, quibus es Deo optimo Maximo uerum ad coelum iter ostensum estisne ulla dubitatione assimare debemus. quod si hoc illi contingere potuisseti ut nunc morti ereptus, reliquo omni tempore nunquam moreretur: non tamen uos hoc illi optare debuissetis. quid enim e misera illa inter tot hominum calamitates immortalitas, cum stelici hac inter deos, de bonis omnibus refertissima, quam adeptus est,immortalitate conserti posset e tantum abest,
ut id existimem i ut si illa etiam nobis non si proposita i naagis
54쪽
tamen optandum arbitrer, ex assidua hac humanae uitae Lamurione aliquando eripi r qtiam' uel perpetuo in ea uersari. quare omni iam dolore abicisto, illum potius imitari, & quae ille consecutus est, a diis uobis immortalibus optare debetis. Sed his in uniuersum omnibus dista sint. Vobis uero praeclarissimi optimi Principis filii, quae es me consolatio adhiberi potest e pri uari patre nemini non graue est et tali patre priuari, talibus, actam piis, quales uos estis, filiis grauissimum. neque fieri ullo pacto potest, neque id natura concedit, ut non maximo dolo re afficiamini. sed profecto', si ipsa haec eadem, & quo patre na ti,& quales uos utis, considerare uolueritis i omnem es uobis doloris impetum fortissime reiicietis. quam' sorti pater animo Bernardi filii mortem tulit e qua constantia tot longe illi filii
morte grauiores patriae calamitates at paternam hanc uirtutem uos pnecipue piaestare conuenit.& hi uero uos estis iliae iam in uobis visae uirtutes sunt i ut animi sortitudinem, quae maxi me uiros decet: uobis deesse turpissimum suturum sit . quam ne in uobis desiderare uideari omittenda mihi hax omnis oratio nis pars uidetur . & uos potius ad tam egregium imitandum patrem cohortandi. sed & eam etiam orationem uestra mihi uirtus eripuit . quid enim uos incitem e qui ita in cursu estis: ut non illius modo uestigiis insistitis: sed Sc omnibus iam eum uirilitibus aequaueritis i & si ulla id fieri ratione potest, etiam superaturi esse uideamini . Quamobrem uos quidem quo' coe pistis, pergite i dc quae in uobis sunt , praestater caetera, quae pa tri concessa sunt, pro uirtutibus uobis uestris es diis immorta libus euenient.
55쪽
56쪽
spice magna Ceres tibi quos semente peram
Ducimus agrestes, rustica turba, choros.
Tu face, ne nimio semen putrescat ab imbre rNeu sulcos rapido frigore rumpat hyems . Neu sterilis surgat sylva infelicis auenae tEt quaecunque bonis frugibus herba nocet νNeu terrae prostrata animon flatibus euri Decidat i aut densa grandine laesa seges tNeu direpta avidae rapiant frumenta uolucrest Monstra'ue, quae tertie plurima sepe serunt. Sed quae credidimus bene cultis semina campis rVberius largo scenore reddat ager. Sic erit . interea niuei carchesia laeta Fundite,&annoso mella liquata mero. Tesque satas circum', selix eat nostia, fruges r
Caes que mox sanctos corruat ante socos.
Nunc satis halc. post messan alii reddentur honores iEt sacras cingent spicea serta comas. Aune, quae leuibus percurritis ina pennis , Et strepitis blando per nemora alta sonor Serta dat haec uobis r uobis haec rusticus Idmon Spargit odorato plena canistra croco. Vos lenite autum,& paleas seiungite inanes tDum medio fruges ventilat ille die.
57쪽
Ille tuus Pan montivage uenator Iolas . lSuetus in audaces cominus ire feras rA quo& adhuc rictus'que suum, exuuias que leonum Sacra tibi agrestis munera pinus habeti Nunc iam annis grauis h. deuiisti cornua cerui Dedicat, imbelli congrua dona seni. Cum tamen herculeae laeta inter sortia clauae Is quoque sit laudem uisus habere labor. Tu Diue haec inter uiridis decora illa iuuentae Suscipe ineue illis esse minora puta. Hanc uitem, multa quae semper fertilis uua Haud unquam domini fallere uota solet rNunc etiam large florentem, consecrat ipse Vineti cultor Danais Iacche tibi. Tu face Diue tua haec spem non frustretur r& huius Exemplo fructum uinea tota ferat. Longius es pecore errantem per deuia taurum Dum sequitur nemorum per iuga longa Lyconi Errantem scopulo capream conspexit ab alto tContinuo certo deiicit hanc iaculo. Mox etiam catulos sola sub rupe iacentes Inveniti hos Crocali donat habere suae. E caprea in uiridi statuit conuiuia lucor Addidit & ueteris pocula multa meri . .
uod reliquum est, Pan semicaper cum cornibus ipsis Suspensum P pinu hac tu tibi tergus habe . uod tulit optata tandem de Leucade Thyrsi, Fructum aliquem ilias uiolas dat tibi sancta Venus. Post sepem hanc sensim obrepens, tria basa sumpsit Nil ultra potuit nam prope' mater erat. Nunc uiolas, sed plena seram si uotai dicabo Inscriptam hoc myrtum carmine Qua tibi . ιHanc
58쪽
Ηanc Veneti myrtum Thyrsis, quod amore potitus Dedicat, atque uni se que suo que greges. Et quercum,& 'luam hane ante omnia Thyrsis amabit tEt certo seret nis annua uota dier
Dum poterit memor esse, quod hac primum ille sub umbra Vltima de cara Leucade uota tulit. Venator celerem moerens Augona Melampus Confossum rapido dente serocis apri tΗae illi in ripa tumulum, frondente sub umbra, Erigit i hoc ipso concidit ille loco. Non impune quidem predo sceleratus abluiti Procubuit iaculis canus & ore canum. Tu tamen ὀ cunctis canibus praestantior Augon, Fide Augon, latuis qui modo terror erra ἔ . dilecte iaces . sed ab alta hac fascia pinu Millus ue,& millo uincula iuncta suo r i inuin decisa feri ceruix tibi pendeat hostis iSint que uni ex animo signa dolentis heri. Et gelidus sons est i & nulla salubrior unda iEt molli circum' gramine terra uiret rEt ramis arcent soles frondentibus alni iEt leuis in nullo gratior aura loco est rEt medio Titan nunc ardentissimus axe esti Exustus que graui 'dere seruet ager. Siste uiator iter inimio iam torridus aestu est Iam nequeunt lassi longius ire pedes. Accubitu langorem, a mim aura, umbra que uirenti, Perspicuo poteris sonte leuare sitim. Ante canes omneis pastori carus Amyntae r i Nuper ab illyrico littore missus Hylax, rii Dum solitas agit excubias,& septa tueturi 3ub biis x .
59쪽
Nec uigilant socii caetera turba canes t . Qua rapidus se se inedia inter saxa Timavus Mergit inde iterum prosilit amne nouor Ille quidem a uitulos tutatus ab ursa este , Ipse sed ingenti uulnere milus, obit. Constituit uiridi tumulum de caespite Amyntas tinae uoluit raram premia habere fidem . Moesta gemunt armentat mali fures'que, lupi que
Extincto hoc sibi iam cuncti licere putant. nDat Cereri has Teleson spicas, haec serta Lyeo, Haec niuei lactis pocula bina, Pali . Pro quibus arua Ceres,uites foecundet Iacchus t Suffciat pecori pabula heta Pales.
Cum primum clauso pecus emittetur ovili tVrbs mea Leucippe cras adeunda mihi est. Huc ego uenalem'que agnum, centum que, Chariclo Ipsa mihi mater quae dedit, oua sero. Afferri tibi uis croceos, niveos ue cothurnos e An ne colum, qualem nata Lyconis habete Ipse seram quae grata tibi . tu bina iunge a Caudia Leucippe nec mihi grata nega. . . Cras, ubi nox aderit, odiosae elabere matri t do: Ha que inter corylos ad tua dona ueni. a L
Illi in amore pares, uicini cultor agelli Thyrsis , cum que suo Thyrside fida Nape.
Ponimus hos tibi Cypri immortales amaranthos e Lilisque in sacras ferta parata comas rScilicet exemplo hoc, nullo delebilis aeuo Floreat aeternum lac dea noster amor. Sit purus , talis que utriusque in pectore candor i
In soliis qualem lilia cana serunt. Vi que duo ni flores seno nectuntur in uno si Sic animos
60쪽
Sic animos nectat una cathena duos . Candida Niconoe uiduae spes una Terillae Montivagas iaculo figere certa seras, Hunc tibi syluipotens arcum Latonia poniti Atque thaec 'in pharetra condita tela sua . Illam cara parens tenero sociauit Icasto iIgnotique iubet iura subire thori .
Tu dea, si s luis aegre discedit ab altis tSi lacrimans coetus deserit illa tuost Tu bona sis, felix que illii tu numine dextro Optata laetam fac dea prole domum. O vie duo seri collis sereundi uinitor Acmon Expressi primum cymbia plena meri Haec auidis musti satyris, musti que parenti Dat iucunde tibi uitis Iacche sator . Illi it se suis linquant uineta rapinis tTu tua fac largis auctibus uua fluat .
Has Vulcane dicat sylvas tibi uillicus Acmon iTu sacris illas ignibus ure pater. Crescebant ducta ἔ Stati propagine sylvis iIam que erat ipsa bonis frugibus umbra nocens. Vre sinul sylvas i terra simul igne soluta Fertilior largo scenore messis eat. Vre istas, phrygio nuper mihi consita colle Fac pater es Gimis tuta si illa tuis. Iam telas, calatho que, omnes que Derosa labores, Quos uitae quaestus pauperioris habeti Pallinio radium cum templo appenderet Eusmi Iasque sequi Venerem constituisseti est. Hactenus S mihi culta uale dear& haec tua multi Instiumenta tibi plena laboris habe.