장음표시 사용
301쪽
removisti, si modo situs in Potestate patris fuisset:
intuitus, opinor, vim legemque naturae, quae semper in ditione parentum esse Iiberos iussit, nec, uti inter pecudes, sic inter homines potestatem et imperium valentioribus dedit. XXXIX. Nec vero contentus primum cognationis
gradum abstulisse vicesimae , Secundum quoque eIe mit, cavitque , ut in sororis bonis frater, et Contra ,. in fratris Soror, utque avus, avia, in neptis nepotisque , et invicem illi, servarentilis immunes ΙIis quo- aque, quibus per Latium civitas Romana patuisset, idem indulsit, omnibusque inter se cognationum iura commisit, simul et pariter, et more naturae; quao Priores principes a singulis rogari gestiebant, non tam praestandi animo, quam negandi. Ex quo intel- , ligi potest, quantae benignitatis, quanti spiritus fuerit, SparSas , atque, ut ita dicam, laceras gentilitates colligere atque Connectere, et quasi renasci iubere; deserre quod negabatur, atque id praestare cunctis, quod saepe singuli non impetrassent; postremo, ipsum
sibi oripere tot benesciorum occasiones, tam numerosam obligandi imputandique materiam. Indignum credo ei visum, ab homine peti, quod dii dedissent. Sororcs estis et Dater, avus et nepotes; quid est ergo, .
Non est variatio sententiae prioris, nedum inepta variatio. Quid enim pnum aequitas idem qiicid honor 8 S.
XXXIX. 4. Se adum. . exemit. ΕΟ quoque, qui secundo gradu cognaties et i, vieesima solvenda liberavit. Eodem sensu primo graclum Mugia Vicesimae. E.
2. Per Larium. Vid. XXXVII, 3. G. 3. Quanti miritus. Quantae animi magnitudinis, quae, posthabita utilitatis ratione, solam honestatem et iustitiam sequi posset. Quod spiritum addidit Plinius, egregie cavit, ne Traianua ex Ῥi rutam imbecillitate animi, ut saepe sit, henIgnus vide
rores unius fratris, plures unius avi nepotes. Itaque non puto opus, ut receptam lectionem mulemus altera quorumdam librorum fratres, ari. G. - Nonne autem saepe una soror plis
res fratres habere solet ' Ergo illa
302쪽
eur rogetis, ut gitis 3 vobis estis. Quid 2 pro caetera
sua modefatione non minus inτidlosum putat dares heheditatem, quam auferre: Laeti Drgo adite honores,caplassite Civitatem, neminem hoc necessitudinis abrim Ρtum , Velut truncum, amputatumque destituet: iisdem otiines quibus ante pignoribus, sed ironestiores 4 pe ruentur. Ac ne remotus quidem, ianique desi-eientis assinitatis gradiis, a qualibet quantitate VicE-simam in Pre cogetur: statuit enim climriunis omnium parens summam, quae publicanum pati possit. XL. Carebit onere vicesimae parva et exilis hereditss, i et si ita gratus heres volet, tota sepulcro, tota
sunUhi serviet; nemo observator, nemo Custigator ad-
GΦ,neri expli alio non firma est. Quamobrem ex Livineti eoniectura klefigius edidit: Soror Glis et fraust,ia tis et nepos. Quae sequuntur, viaia estis, hoe sensu dicit: vos eognati natura, non opus habetis rogare, ut aestram cognationem imperator eonsi et, vestro quodam iure, quod natura dedit i cognati, sorores et fratret, talis. Non itaque lisse locus cori-
ieetaria sollieitari debebat, ut quurn Gierisius edidit: . Qiud est ergo currogetis, ut sitis 3 Prinreps vosis estis, qiit reo taeteri et c. a IIcie est,
Naea sententia, ingenium Plinianum,abrauitas acutasque sententias sectam, in ordinem emere. E.
-- PMd 3 pro eaetera. Sie pulchre Ii Lee Seli aretii. Al. Qin. G.
5. me necessiti Minis abrum. Id est, abrupla ac sublata per leges necessitudo. G. - Nelius , puto, Gierigius locum ita explicuit: hoe, quod necessitudinis est, hoc ossicium capessendi Temp. neminem destituet, uoti privabit quemquam cognatis, ut v. e. paler pri atus siliis, similis sil neo abru-yω ra a Mago, arbori, cuius rami
eircumcirca recisi sunt. - Mox hone attiores sunt liouoratiores, civitatis honore aucti. E. - Πω neeessi Irus, i. q. haec ne erasita . Videatur Schwaratus p. 495.
vum caput ineipiendum erat. Certe Ca Eridum , Ne Per occasionem huius divi,ionis divellamus, tiuae sunt conivuelissima. G. - Sie distineturus
erat mestiust . Non dubitavi, inquit, ab his vectis , quae vulgari divi,ione ad Cap. XXXIX reserebantur,
novum caput incipere, quod ut fieret. iam Gesnerus monuerat, et opti verat. Iamque desieientis a=nitialis gracitis. Nedum consanguinitatis; argumentatur enim a minori ad maius. Gns ea. -- Inserre. Mil. in aerarium, hoe est, solvere. Mox inutyisti sum com mus dicium pro huI-gari, pali eaactiones vicesimae Per publieanum. E. XL. 4. Cavii gor. Ex illa prima
notione verbi. qtia castigare est ar-elius tonstringere, coercere ete. Si
enim de hereditate exigua, quae vi
303쪽
sistet; cuicunque modica pecunia ex hereditato alicuius obvenerit, securus habeat quietusquo possideat. Ea alex vicesimilΗ dicta est, ut ad periculum eius perv niri , hi si opibus, non possit. Conversa est iniquitas in gratulationem: iniuria in votum : optat heres, ut vicesimam debeat. Additum est, iit, qui eiusmodi ex aeaussis in diem edicti vicesimam deherent, nondum tamen intulissent , non inserrent. At in praeteritum subventre ne dii quidem possunt: tu tamen subvenisti , cavisti quo, ut desineret quisque debere, quodnUn esset postea debiturus. Idem effecisti, ne malos iprincipes habuissemus ; quo ingenio, si natura Pateretur , quam libenter tot spoliatis, tot trucidatis sau-guinsem , et bona resudisses 7 Vetuisti cxigi, Fiod de- s
beri non tuo saeculo coeperat. Alius ut Contumacibus
irasceretur, tarditatemque solvendi dupli vel et quadrupli irrogatione mulctaret: tu nihil reserve iniqui-
rnoniimenid sussieli, vicesima quoque sit intuenda, coercendi erunt et vicesima parie minuendi sumptus monumenti. G. - Ciaeun e moinea. Putidire dicis siti aveto itale lioliat hane le-elionem Set wartius. Vulgaris Ieelio,
Crisitisenque modi ea vix est ut sententiam commodam Parial. G. 2. ad theri iam . . . IUssit. II est, ut nemo periculo vicesimae stilis
vendae tibnoxius sit, nisi qui ex opulenta hered uate dives sal. E. 3. Iti timetiritum sti enire. Facti minsectum reddere. Licet Rcimatiis hisemii, Iliva Llutiatri homini vivre vel
mortuo mim iniuria Deorum. Cicero Sullam eum Iove comparat, ut hunc ignorantiae et impotentiae circa opiis statim accuset, pro Roscio Amee. e. 45. In luelu t,ermanici ii lapidata Deoruiri templa, subversae Deum arae, Laresa Ῥιibusdam iamiliares in publicum
abieeli. s Sueton. Calig. V ; vid. deinde ad 80 , 6. Sed nece: se est frigi. dum fieri, quidquid veri, nimis udis
versum. Qitore Odo enim υι ymeleritum hie mi Menti Traiantis, ut non unusquisque nostrum, remittendo debito magno parvo, eadem ratione
subvenire possit, nediam ui Deus Itaque pro meo in Plinium amore auro redemerim , haec ab illo non esse scripta: multo sanius infra 80, 2 , injectum reddere, quidquid feri non prae merit ; cs. 94, 2; vid. HeraIdus ad Λrnobium p. 47s sq. G. 4. Ne molos Princi 'es M issemus. II e est, ne ex illorum dura lege ad tardos in solvendo quod exegerarit, aliquid damni perveniret. Suspensus aliive imi inditiis esseclus illorum maliliae ete. Ille etiam herba splendi. diora quam sensus. G. I. NihIl referre iniquitatis. Perinde iniquum esse. Ad ini uinis subaudi
304쪽
C. PII MI SECUNDI talis existimas, exigas, quod deberi non oportuerit, an Constituas, ut debeatur 2 XLI. Feres, Caesar, curam et solicitudinem consularem ; nam milii cogitanti, eumdem te collationes remisisse, donativum reddidisse, congiarium obtulisse, delatores abegisse, vectigalia temperasse, interrogandus videris, satisne computaveris imperii reditus, an.
tantas vires habeat frugalitas principis, ut tot impe λ diis, tot orogationibus sola susticiat. Nam quid est Caussae, Cur aliis quidem, quum omnia raperent, et rapta retinerent, ut si nihil rapuissent, nihil detinuissent, desuerint omniaΤ tibi, quum tam multa largiaris, et nihil auferas, omnia supersint 2 Nunquam Principibus desuerunt, qui fronte gravi et tristi su-
uomine. Minus commode hune locum explieat Perimitius ad Sanet. Miner . Iu , 5 , 3 , eastigatus ideo a Bauero P. S81. S. I. 3. Cestationes. Praesertim auri monarii, quod ex honore provinciarum voluntario paullatim in tribulum abiit. De hoc Lips. de magnit. Bom. II, 9. Et sunt tituli de Auro Cororinrio in utroque G iee. Imitalus est Traianum Adrianus ap. Spartian. VI: ii Aurum eo narium Italiae rein misit, in provinciis minuit. ου G. 2. Nam. Vnde pendeat, docet I. A. Ernestius. S.
deinde firmatur rebus ipsis. In sequentibus verba: νάhil detiniasse, , vel retianvissem, absunt a MSS. edd. antiquissimis ap. Schwaraeium, etiam antiquissima mea Germanica s. l. et R. nec sunt necessaria, etsi a Plinii ingenio non aliena. E. - I detinvissent. Constillii le-elionem ex sententia Cl. Schwarxit:
nisi quod detii issem praetuli alteriret Masent, in paribus sere me oritatibus : quum in delinruasem simul iniuriae quaedam nola impresaa sit , qua in priore parie periodi opus nouerat, quum adiectum esset ruta. G. - Mihi tameu verius videtur reti L Ment , quia praecessit retinereris. Est haec concinnitas Plinii, quam ubique sequitur. -- Mox i, si verba ma setversim Gierigius ex IIS. Paris Venet. Scliwar. et edit. Cuspin. icii extum revocavit hoc supplementum ris si tu his largiaris et alli pras onuuia Sane hoe additamentum caeteris asse clatae concinnitatis nolis , quas totum caput habet, non reso nitet. E. Placet regi Ment. Nee minus probo
supplementum illud a Gievigio in ordinem receptum , sic tamen ut vecta hoc modo ordinanda putem: a tibi . quum tam mulla largiaris, et nihil auferas, ut si nihil largiaris, et auferas omnia, omnia supersint Z a Iam apparet, qui factum sit, ut illa verba in alii, liliris exciderent. Adde quod ipsa concinuitas videtur tui ne ordi
305쪽
percilio utilitatibus fisci contumaciter adessent; et erant principes ipsi sua sponte avidi et rapaces, et
qui magistris non egerent: plura tamen semper a nobis contra nos didicerunt. Sed ad tuas aures quum caeteris omnibus, tum vel maxime avaris adulationibus obstructus est aditus. Silent ergo et quiescunt, et postquam non est, Cui Suadeatur, qui suadeant, non sunt. Quo evenit, ut tibi quum pluri im pro tuis, plus tamen pro nostris moribus debeamus. XLII. Locupletabant et fiscum et aerarium non tam Voconiae et Iuliae leges, quam maiestatis singulare et unicum crimen eorum, qui crimine vacarent. Huius tu metum penitus sustulisti, contentus magnitudine, qua nulli magis caruerimi, quam qui sibi maiestatem
vindicabant. Beddita est amicis fides, liberis pictas , a
obsequium servis : Verentur, et parent, et dominos
3. A ncina .... dissiemini. Nostris adulationibus ad avaritiam torrupti sunt. Hine illas mox a ras dieii, hoe est, quae avaros reddunt eos, quibus adulamur. E. l4. Pro nastriν moribus. Tibi debemus hos nostros mores: nam ili tuis moribus nostros eorrexisti et finxisti. CL Cap. 44 et 45. E. . XLII. 3. Vocomae. a C. Voconius sanxit, ne quis heredem virginem neve mulierem saceret, Cie. Verr. I, 42. Sed universam huius legis rationem declaravit PeHhontiis secunda dissertationum, in Teiade ab ipso, tram etiam ab ili. Heineceio edita. G. --Latiae. Praesertim intelligi eam . quam augendae Papiae Poppaeae tulit Arigustus, de marititndis orinnibias, ex verbis Tae. A. III, 25, observat I.ipsius: a Belatum deinde de moderanda Papia Poppaea, quam senior
Augustus post Iulias rosationes ines-landis coelibum me s, et augendo
aerario , sanxerat. η Quantum de hae iuris veteris particula meritus ni per sil ili. Heineretiis, nemo ignorat. G. - Gierigius tamen mavult intelligi Vicesimariam, s. de vieestina hereditatum, quam Nera a et Trai anus teminperarunt. E. - Maiestatis. Vid. ad XI, 4. Plena apud Suetonium et Tain ellum omnia. G. -Magnitudine . . . miaiestatem. Respicit, opinor, ad elyrnora mulas iis, quae maius liuiddam communi, qua tu homines cadit, magi illudine notare idetur. G. 2. Reddita . . . amicis, fides, liberist tetris. Ante enim solicitabantur amici. liberi, servi, praemiis, P ae delaioribus indieibusque Proposita esserat. ut religiosissimas necessitates asPer nati, prodereril liberam vocem amici,
306쪽
habent. Non enim iam servi postri primipis amio, hednos sumus: nop Ρηter Patriae alienis se mancipiis ea, riOrciri, quam civit m suis credit. Omnes accusatore
domestico liberasyi, unoqup salutis publicae signo illud, iis sic dixerim, servi Iς bellum sustulis i , in quo minus
servi 4 , quam dominis m/estitisti; hos enim ε-uros, . illos bonos fecisti. Non xis interea laudari; μμ sortasse laudanda sint: grata sunt tamen recordantibus principem illum in capita dominorum servsh subortiantem , monstrantumqRe crimina , Pgo tamquam dolata puniret; m gnum et inevitabile, ac toties cuique eΣΡoriendum malum, quo*ips quisque simile principi servos haberet. XLIV. In eodem genere ponendum e x, quod hest'
menta nostra secura Sunx: Req unus omnium, nunς
quia scriptus, nunc qia n0n scriptus, heres es. Non
sitioite ex suo aliisque libris prout verum et suum luit loco elisum rei bdidit Sehwartius. Al. sem4 Wiurit ia
Vtia lege reipublicae salutari, qua Traiatriis insolentiores servorum aCcusationea coerceret. Distiellius autem dictu est, quam ill ui legem si tim dibral. Quae interpretes de signis s. vexi lis ad h. l. adierunt, nora satis apta videntur. Signia tollere Obvium et notum est: sed quid est signo bolium diuin sorte cogitabimus de signo a. sigillo, quo aliquid, cui imprimitur, uisirmatur. lia bono sensu Plinius illam legem diceret a uit m btie. tiuia illa lege salutem publicam Tralatius conlimnaverit et Sanci verti. At metaphoram male utinuavi qui mox illo tali signo semile Miatim sublatum dicit. Sit ita: noti salis aplodi,uili Plinius. Ipsum illud liuod addit cis ne dixerim suspectum ali ius uegligentiaς reddit. Nam et inae ili bello ad vetera et vera bellaser, ilia allusio est uon satis apta huic
loco, in quo non nisi de licentia servoruni in domino accus oria semorat. E. 4. Aecfrtusae Luctiuuia sint. Quam enim laudem meretur, qui latro nota est, lyrannias, insidiator, celideliν non est G. XLlu. l. Iunc quia scriμω. Ama-hal Aligii stus in testamentis amicorum honorem sibi haberi ; sed honeste et liberaliter. id. .,uelon. LLUL Alii principes ad avaritiam et erudelitatem leslanient Oritui obtentu abusi, qui rein seinderent ultimas volvvuites. in qui-l,lis ipsi scripti uota essent, eoque ter Oxe Permoverent alios, ut contra animi sui sententiam, quo partem certeia,norum suis servarent, Principem adscribereul. vid. Sueton. Caligul
307쪽
tu salsis, non tu ini ius tabulis advocaris. Nulliu4 ad te iracundia, nullius impie s, pullius furor coniugit: nec quia offendit alius, nuncuparis, sed quia ipse meruisti. Spriberis ab Amicis, ab ignotis praetorixis: anihilque inter priv tum et principem interest, nisi quod nunc g plWrihus amaris: no et Plures glmas
Tene, Caesar, hunc cursum; et probabitur Experi-3mento, stipe feracius et uberius, non ad laudem modo,
sed ad pecuniam, principit si herede illo mori homines Velint, quam 4i cogantur. Donavit pater tuus multa, εet ipse donasti. Cesserit parum graim: manent tamen
ii, qui bonis eius fruantur, nihilque ex illis ad te nisi gloria redit: nam liberalitatem iucundiorem debitorgratus, clariorem ingratus facit. Sed quis ante te lau- sdem istam pecuniae praetulit' quotusquisque principum ne id quidem in patrimoniis nostris suum duxit, quod esset de suo Τ Nonne ut regum , La avum munera illitos pibis hamos, opertos praeda Iagirem,
XXXVIII. quo nuper usi Mimus ad Quintil. VI, 3, 92. Neron. XXXII. Domit. XII. Notabile praesertim Taciti epiphonema Agrie. XLI v. u a b no patre non scribi heredem nisi malum principem. st G. IV ω ad. Ocam. Tu non adMrit eis iniquis testamentἰs ideo, vi illorum fidem tuo nomine facias.
Hanc sententiam mox variat, lius .... cosὼgu , etc. E.
Iraetinctia. I t Iudaei olim ad Lorban, ut Christiani proh pudori
ad pias e uias saepe confugiunt, ne habeat a se possessa heres naturalis, cui iniqui,stilia de caussa irati sunt. s. Da mlia puta liberii, qui patrono olielisus, et ut illum ii ire successionis pri aret, principem scribebat. L. Et ipse donavit. I. A. Ernesiius,
voce repetitar mitis et pse donasti. S. DomaMil Pater tutis mira, et .se . nasti. Verbum mvitia repetet dum videtur: dona, it p. t. mtitia; - ω elime domuit. E. - Cesserit martim gratias. Ille enim obtentus reMindeudorum testament inrum. Vid. quos laudamus ad s. 3. G. -ciariorem ingratras. Multa Seneca
in sine librorum de henelieiis. Viii-mum illud, a Noa est magni animi dare et perdere: hoe est magni animi,
perdere et dare. η G. s. Munera .... hamos. Vid Epist. IX. 30, a. G. - I. A. Ernestius: in ditos cibis Mamras. S. - απι-- nera ittitos iasis hamos .... artito. Λω . Miror ne iii vitium huius scripturae animadversum. Immi nothillinuntur ei bis , esca, sed iuduntur. Seribe: inducis cibis hamos. Ea indum
308쪽
aemulabantus quum privatis facultatibus velut hausta et implicata, retro secum, quidquid attigerant, re
XLIV. Quam utile est, ad usum Secundorum per adversa venisse i Vixisti nobiscum, periclitatus es, timuisti, quae tunc erat innocentium vita. Scis et expertus es, quantopere detestentur malos principes etiam, qui malos iaciunt. Meministi, quae Optare no-ὸ biscum, quae sis queri solitus. Nam privato iudicio principem geris, meliorem immo te praestas, quam tibi alium precabare. Itaque sic imbuti sumus, ut, quibus erat summa votorum melior pessimo princeps, 3 iam non possimus nisi Optimum ferre. Nemo est ergo tam tui, tum ignarus sui, ut locum istum post te concupiscat. Facilius est, ut esse aliquis successor tuus possit, quum ut Velit. Quis enim curae tuae molem sponte subeat 2 quis comparari tibi non reformidet 7 Expertus et ipse es, quam sit Onerosum succedere bonos principi, et asserebas excusationem adoptanti. An prona
suetum inlisos. Sie Curitiis X, 0, in ditum Polioni υmen . Apud Hora- liiim hami diei titur oectitii et verti , hoe est, inditi aseae. E. - Velinhausea et imHSemri. Duci participia respondent nominibus praecedentibus. Musrera comparata sunt mis, itaque υμα hararit,itur , id est, devorantur . Idu meis, itaque immiemitur , yri, alia faciatiuibias. Primo illud hisula in σει-Cω corruptum suil, quod traxit deinde allertim impliciua , ut m dri dicata eL lingerent inde homines. Hie velut sinsmultiplicis circa hunc locum varietalis, prout alterii iniim vel iitrumque ex hiis gemino pari verborum adsum Pium est. G. XLIV. 2. Priorio. Defendit I. Λ Ernestius. Malim tamen μνιι ati. Solius Traiani privali iudicium respicῖ
videtur: nam sequitur, quam tibiatium Precia re. S. - Pri ura tui licio mucipem geris.
Id est, iudicio privati, quod privatus
tenebas, privati tenent. Sic cap. 43 , feti tea Priμαι- pro facin. Pri a
4. Adoptimii. Nervae adoptanti te hane ex ruitionen asseretias, nimis dillieite es e tam bono principi, quam Esfiet Nerva, succedere. Adoptanti diserte prae se serunt codices NSΝ. plures. Malit etiam eam ex coniectura inserere Schwarzἰus h. m. cleam QD- resura excusaraonem a. Plangit quod ad lucem sententiae facit sine dubio. Vul. go legitur, et asser flas ex tisationem
309쪽
l arvaque sunt ad aemulandum, quod nemo incolumitatem turpitudine rependit Salva est omnibus vita, ut dignitas vitac: neC ia in consideratu S ac sapiens, qui aetatem in tenebris agit. Eadem quippe sub principe virtu- stibus praemia, quae in Iibertate: nec bene facto tantum
ex conscientia merces: amas ConStantium civium, rectos
que ac vividos animos non, ut alii, contundis ac deprimis, sed foves et attollis. Prodest honos esse, quum sit satis abundeque, Si non nocet: his honores, his sa
cerilotia, his provincias Oisers: hi amicitia tua , hi iudicio florent. Acuuntur isto integritatis et industri ac pretio similes, dissimiles alliciuntur: nam praemia
bonorum malorumque bonos ae malos faciunt. Pauci sadeo ingenio valent, ut non turpe honestumque, prout bene uC secus Cessit, expetant sugiant vo; caeteri tibi
satio, non intelligo: potest enim de . precari. Nisi sorte quod melior illius
Cau&- st, clitani si quis sponte, vel vi adoo, se ingessit. Am Eenius a pirati explicat pro 'ter ωMytio-m, d liciente parte suscipere eoactus es oriusi inperii. Sed non intelligitur lamen, liuid hoe faciat ad antecessorem bonum Z Itaque --ωrui magis sex aperplacet. G. 5. Dcolumitatem rumidit. I iirpe alii lii id eoni mittere, v. c. uxore Cedem, adulari, delator esse, cogitur . ne Salutem et lucolumi latem Imperator eripiat. G. 6. Rectoritae Wassii ciwetos probat
I. A. Erat estius. S. - Rectos pae ac Niseidos animos non eoru ais ac deprimis, sol Ib ea el ιι
tollis. Vassius ad Sall. Oii l. VII,
corrigit erectas: idque verissi inutii Pato, propter her in dePrimis et contrarium auialis , etiam cotta uum , se ae Hori convcui imi tectis. M .ile Seliwartitis reiicit istam eouectio nem, vulgatu iique male interpreta-
tur, nec bene cum caeteHs verbis conciliat. E. 7. A M. tuo. Quantivis pretii
emendatio, ingenio Lipsiano debita , quam recipi dignam iudiea, it etiam
Schwartius, editum adhuc: Acuuntur isti integritatis et industriae metis: similes et dissimitis altici mae. Eadem probavit Peritonius. Mavult tamen Arnitentus βαλανηραγ ιυ. G. 8. Adeo inmus Mia I; eas mentis vires habent. Nove die lum I. A. Ernestio videtur. Non puto. S. - ει- genio Dialem. Id est, sapientia . nove dictum. Mox in bore ae scinia cessit, Schwarrius male reiicit nileii correctionem , aut Pro ses quia est etiam turpe hones mitae. Nam iudiciu ui pravum illud in viro iue genere sit; unde Pin necessarium: al in hoc aut est Decessarium, iliata de singulis rebus intelligitur: unde et ivisi est esRetiant si iam , non jugi Di . Atque etiam secundum ακρgetav latinitatis esse
Dei illotus ad Horat Serm. II, 3, 3 l.
310쪽
C. PLINII SECvri Dilaboris inertiae, vigilantiae somno, frugalitatis luxuriae merces datur, eadem ista, quibus alios artibus assequutos vident, Consectantur: qualesque sunt illi, tales esse et videri volunt; et dum volunt, sunt.
XLV. Et priores quidem principes, excepto Patre tuo, Praeterea uno aut altero ct nimis dixi ), vitiis
potius civium, quam virtutibus laetabantur: primum, quod in ullo sua quemque natura delectat; deinde, quod patientiores servitutis urbitrabantur, quos nona deceret esse nisi Servos. Ilorum in Sinum omnia Congerebant: honos autem otio aut situ abstrusos, et quasi
sepultos, non nisi delationibus et periculis i 11 Iucema ac diem proferebant. Tu amicos ex optimis legis, et hercule aequum est, esse eos Carissimos bono principi, qui invisi malo fuerint. Scis, ut sunt diversa natura dominatio et principatus, ita non ullis esse principem gratiorem, quam qui maxime dominum graventur. 4 IIos ergo provehis, et ostentas quasi specimen et exemplar, quae tibi secta vitae, quod hominum genus placeat: et ideo non ce uram adhuc, non Praefecturam
B. ais s. Iegi vult. G. - Vul. I. A. Mnestius, cui cesserit corrigenti non assentior. Saepissime autem particulae iacet ara confusae. Videatur Draventi.
ad Iciv. XXI, 53, 3. S. Dum is v, Frisit. Nimirum verum est, quod di- celint apud Xenoph. Memor. I, 7, Socrates: mκ εστι καλλιου ιδος ἐπ' εὐδοξιαυ, ἡ δι' αυ m ασγαθος του γέγoim, o καὶ δοκ iv μυλοιτο. Deinde illud, quod eidem tribuit Cic. de orat. I. 47 : a Quibus persuasum esset, ut nihil se malint esse quam bonos viros, ii, saei lem reliquam esse doctrinam. 11 Hic est naturalis quo Iue preci in eirca irtutem parandam esseclus, quem siquis alius, praeclare intellexisse videtur ille uoster Ariadius. G. XLV. 3. ain altero. Omnes boni principes in avitulo proseribi pos
sunt. L.- Decreet euri .... sem s. Hi
sunt illi ferri narara, qui monis atque metu reguntur, etc. G. 2. Aia situ. Malim ac sitia. Vid. I. Α nestius. S. - Ο I sisti. Ain vel copulative dicitur, vel in iac H utandum : non sunt enim contraria cidisiuncta, sed eadem et saltem vicina: in otio diuturno situs ducitur. E. 3. L -rsa natura. Tilberii dictum ea mente: domitiurn se servorum, im .peratorem militum esse, princii erra
ura, clitus haec alio tui periphrasis est, diversam, qualis Pornpeihi Pri-