장음표시 사용
271쪽
provinciis erat, illud iter Domitiani suisse, non prin- scipis. Itaque non tam pro tua gloria, quam pro utilitate communi , edicto subiecisti, quid in utrumque
vestrum esset impensum. Assuescat imperator Cum imperio calculum ponere ; Sic exeat, Sic redeat, tanquam rationem redditurus; edicat, quid absumpserit: ita siet, ut non absumat, quod pudeat dicere. Praete-εrea suturi principes, velinζ nolint, sciant: tanti tuum constat; propositisque duobus exemplis meminerint perinde coniecturam de moribus suis homines osse sacturos, prout hoc vel illud eligerint. XXL Nonne his tot tantisque meritis novos aliquos
honores, novos titulos merebare At tu etiam nomen patris patriae recusabas. Quam longa nobis cum mo
destia tua pugnat quam tarde viciniust Nomen illud, a quod alii primo statim principatus die, ut ImperatΟ-
ris et Caesaris, receperunt, tu usque eo distidisti, donec tu quoque, beneficiorum tuorum parcissimus aestimator, iam te mereri latereris. Itaque soli omnium contigit tibi, ut pater patriae esses, ante quam fieres cras enim in animis, in iudiciis nostris: nec publicae pietatis intererat, quid vocarere; nisi quod ingrata sibi videbatur, si te Imperatorem potius vocaret Ut Caesarem, quum patrem experiretur. Quod quidem
haec quidem saltasaeiunii et illud cemeres eum sequenti sinebas non convenit. E. l. 4. Nomen Patris meriae. Prima vox abest in Codice Guelserhyl. teste Cortio ad epistol. III, 9, 2 el abesse aue, hoc est, e superioribus intelligi eommode potest. G. a. Alii primo. . . die. Sub illa aliorum appellatione Augustum, TiIκ-mum , Neronem , non posse Compre liendi. e Suetonio apertum , Tactio que: adeoque Iaborat certe illud, soli Oninium eoruigil tibi. Sed plane salsus est Plinius, si vera sunt, 'Iae leguntur ap. Capitolin. de Pertinace
cap. V. Primus sane omnium ea die .cpsa Augustus est amelutus, etiam Patris Patriae r omen receμι. Malim ego
erroris postulare Capitolinum. Σομου ἀρμακου Lipsit, probatum Casaialis no , series orationis apud Cai.itolinuru ix reeipit, quod Gruteriis et Salma.
272쪽
uomen qua benignitate, qua indulgentia exorces t ut cum civibus titis, quasi cum liberis parens, vivisi utrovorsuS Imperator, qui privatus exieras, agnosci S, agnosceris 3 eosdem nos, cumilem te putas ; Par Omnibus , et hoc tantum Caeteris maior, quo melior.
XXII. Ac primum, qui dies ille, quo exspectatu Sdesideratus irae urbem ingressus es t Iam hoc ipsum, quod ingressus es, quam mirum laetumque i nam priores invehi ct importari solebant: non dico quadriiugo
curru, et albentibus equis, sed humeris hominum, 2 quod aiiogantius erat. Tu sola Corporis proceritateolatior aliis et excelsior, non de patientia nostra quemdam triumphum, sed de superbia principum egisti.
Ergo non aetas quemquam, non valetudo, non Sexus
retardavit, quominus oculos insolito spectaculo im-3 Ρleret. Te parvuli noscere. Ostentare iuvenes, mirari Senes; aegri quoque, neglecto medesntium imperio, ad conspectum tui, qua,t ad salutem sanitatemque Prorcpere. Inde alii, se satis vixisse te viso, te recepto;
4. Agnowis, agnosceris. GierIgiu agnosceris delet ii, et propter varietatem quamdam Codd. qui alterutram
vocem omittunt, et propter sensum, a quo tamen aberrasse mihi xidetur Plinius line vult: lu re restis I e tor , tamen nos ne noscis, hoe est, non minus Lenevole et eomitor nos tra. Clas, quam antea, quum privatus eras: et a nobis rumsus agnosceris , hoc est, suscepta dignitas adeo non mutavit animum ei mores tuos, Nielianamim eum dein te privatum, elualis exieras, agnoscamus. Sed dum haec Plinius ita voluit eloqui, ut nec sine a mine brevitas esset, contori oratque Obscurior oratio tacta est. Idein re pra dicat Cap. XXIV, viret im- ρομι- , quae Prior etc. E. - Ouo melior. In mo quod melior. Vid. I. ΑΕraiest. h. l. S. - Et Me tiarii
carieris nurior , quo melior. Diidi in
legendum credideram quod, quum id et doetis placuisse inveni: idilue sine dubitatione in textum insereri. dum erat. Decepit homines, quod hoe
retulere ad maiore quum sit manifeste tu hoc , Hac in re, in Mo. Ε Η XXII. Importari. Sueton. Domit. 9: u Laboris impallens per urbem pedibus non temere ambulavit. .. lectica assidue vecilis rM. u Conseret iu-het merito Lipsius Pacali paneg. in Therulos. 23, 4 : elicis iliensis iuesul vecti, et densissima circum sui ra-iliae cooperti virorum armorunissi leuetudine, sensim atque ad nitritorii mmovebatitur. a G. - od in rimati-
273쪽
alii, nunc magi S esse vivendum, praedicabant. Feminas etiam tunc foecunditatis suae maxima voluptas subiit, quum cernerent, cui principi cives, cui imperatori milites peperissent. Videres reserta tecta ne laboran- 4tia, ac ne eum quidem vacantem locum, qui non nisi suspensum et instabile vestigium caperet; oppletas undique vias, angustumque tramitem relictum tibi;
alacrem hinc atque inde populum, ubiquC par gau
dium paremque clamorem . Tam aequalis ab omnibus sex adventu tuo laetitia percepta est, quam omnibus venisti: quae tamen ipsa cum ingressu tuo Croxit, ac prope in singulos gradus adaucta est. XXIII. Gratum erat cunctis, quod senatum Osculo exciperes, ut dimissus osculo meras; gratum, quodoquestris ordinis decora liOnore Dominum siue monilius erat. Haec glossa videliatur Grulero et Hearnio. G. . . Tmaa. Supremae aedium partes,
vicinae tectis. An et ipsa tecta Pri Prie capis, quae plana et constrata saepe oliin, ideoque apta insisti. L. Lia rantia. Ita onerata, ut pandi, et minari ruinam x iderentur. G. Scissu tim...HMigium. Elegariter, de loco, quo quis nititur, ita angusto, ut non lotam pedis plantam, sed uldigilos solos, vel calcem ulc. capial. G. - Assentior I. A. Ernestio, minutiushoe esse arbitranti, tuam Procaetera descriptionis magnificentia Ss. Quam, id est, priam aequiatis. Non audio hie l. A. Ernestium. S. Tam aequalis ab omnibua lia titia pem ma est. Libri edili veteres sere ha- iacit in ratiαν, sed seripli sere aequalia , imos sequulus est. Post longam dubitationem , Schwarzius , usus hae
mor praecedit. Nee dubitari pote, , recte dici acptialem luetilimn . scd
aequaliter magis convenit extreariis,
quae id prope flagitant. Sensus rata nifeste est r tam aequaliter omnes laetati sunt, quam aequaliter, vel pariter omnibus venisti. In tillimo omittitur verbum et intelligit ire pri
mo membro . Nam , grum cie rilis
Omnibus innisti , ineptum b. t. si ret.
Secundum liace Dccessarium rexi, scripsisse militum noth in pullis, in qualiter. Estri.
XXIII. l. os M. In quo superlii
principes. De Caligula Dio l. 59, pag
Vid. de Cito etiam Sen. de benes. II. 2 et Lips. Eleel. II, 6 exlr. Adit.
Sueton. c. 56. Ac de Domitiano c. 32.
Praesertim , quo gutuleut mollis ais i- Cutiae, ad quam rem opus habent uliὶ
274쪽
tore Signares; gratum, quod tantum non ultro clientibus salutatis quasdam familiaritatis notas adderes. a Gratius tamen , quod sensim et placide , et quantum respectantium turba pateretur, incederes ; quod occursantium Populus te quoque, te immo maXime, adstaret; quod primo statim die latus tuum crederesa Omnibus. Neque enim stipatus sateIlitum manu, sed
circumfusus undique nunc senatus, nunc equestri Sordinis flore, prout alterutrum frequentiae genus invaluisset, silentes quietosque lictores tuos subseque
bare: nam milites nihil a plebe habitu, tranquillitate, 4 modestia, disserebant. Vbi vero coepisti Capitolium
adscendere, quam laeta omnibus adoptionis tuae recordatio i quam peculiare gaudium eorum, qui te primi eodem loco salutaverant Imperatorem l quin
etiam deum ipsum tunc praecipuam voluptatem OPe
nitore, nomenclatore, liui interne cessam ossicia claris olim viris apparebat. L. 2. Respectantium. Sin pliciter Ue-etrimium. Sic et alibi. S. Adstaret. g. de conieetura Schwarxii artaret vel arctaret. G. - Reeepit artaret Gieri ius. Vid. tamen I. A. Ernest. ad li. l. S. - ResPectrinitum turba. . I opulas te quoque, te immo maxime Malaret. In revereantium intelligo simpliciter ; tarde incessit, ut omnes Per moram ingrediendi eum videre possent. Vid. ad Ep. X, 8.
Pro a latraret Scit arti iis volebat --
lare . dolebatque in Obs. XXVIII,
quod id non recepisset in textum rquod secit Gesnerus in ed. posteriori Panegyriei. Id ego non imiter. Non hoc potuit gratum esse et placere, quoit populus Caesarem arctaret, premeret , dum ingrederetur: sed quod
laesar pateretur, unumquemque de
populo ita prope adstare , et os e P ximo intueri: hoe pali, est comitatis, quae Placeat. E. 3. Muites. Ii quoque stipabant principem, et serociter solebant submovere. Non secit Traianus , nec Perii
sui. Vid. Schwara. I id est, Nervam .ipiem tu Deum, ut ille te Imperat rem, lilium etc. secit. G. - Immo Iupiter Capitolinus est, ut bene Gie-rigius. Vid. I. A. Fin. S. - Deum lysum muc P. υ. Ueris sui ele. Quod S hwaraius hie recepit, Deum lutim , idque Gesne s imitatus est in ed. miri .; non probo, etsi in ed. vel t. reperitur. Non bene, credo, dicatur
Nerva Deus Traiani. Et si maximesia diei bene latine et apte poMel,
tamen esset alienum, quum supra
Pliniu, distrie dixerit, adoptionem non fuisse Nervae opus . sed Dei, sed Deorum cap. VIII quo um nomine et ipso Iovem Capae. intelligit. E.
275쪽
vis sui percepisse crediderim. Vt quidem iisdem vesti- sgiis institisti, quibus parens tuus ingens illud deorum
Prolaturus arcanum, quae Circumstantium gaudia t
quam recens clamori quam similis illi dies, qui hunc genuit diem l ut plena altaribus, augusta victimis cuncta i ut in unius salutem collata Omnium vota lquum sibi se ac liberis suis intelligerent precari, quae pro te precarentur. Inde tu in Palatium quidem, sed si eo vultu, Sed ea moderatione, ut si privatam domum peteres: caeteri ad Penates suos quisque, iteraturus gaudii sidem, ubi nulla necessitas gaudendi est. XXIV. Onerasset alium eiusmodi introitus; tu quotidie admirabilior et melior, talis denique quales ulli
principes laturos se tantum pollicentur. Solum ergo te commendat augetque temporis spatium: iunxisti enim ac miscuisti res diversissimas, securitatem olim imperantis, et incipientis pudorem. Non tu civium a amplexus ad pedes tuos deprimis, nec Osculum manu
7 , l. G. - 'Dialtimis arcanum. Nerva dicitiir , declaraturus Populo a -- nam deorum voluntatem, quam sequutris Traianum adoptaverit. ConfCap. l, b. E. - Augusta Nictimis cuncta. Arnitentus an*ιxta victimis riclia e MS. Guel. Et ricit. IIeinsit; nec damnare ailsim. Laudare poterat
infra 52, 7. Eliam Schwargius recepit. G. - Ad meum sensu artinxtia longe Praestat, imprimis quum plena altari-
fius praecesserit. Ferrem : tu augtiua alliaribus , Plania Distimis cuncta 3 S. Augusta rictimis curicla. AmtZenius
et Schwargius edidere e NSS. -gusta, quos et in ed. min. imitatus est lesne s. Mihi adhuc ambigua rea videtur, nee audeo decernere Verbum vimina ad multitudinem victimarum intelligendam aptius, augusta maius aliquid sonat. E. 6. G diisdem. Ludia δυotu, gaudium fide te, sinceraim, minime si-ctum: ut Ilorat. Ud. III, 36.30, Segotia serta es meae, segex Certa , quae Sirem non fallit. G. - Sensus: iterum gavisurus ibi,
tibi nemo gauderet, nisi gaudium
XXIV, 4. On asset. Di melle ei misset ita se gerere , ut reliqua ita tali initio responderet. Sic Cic. ad Curionem II, 4: a tal tibi gravis ad
versaria constituta. . .es spectatio, quam tu... Virice . u Cons. 73, 6. G.
2. Ad i edes tin s. Vid. ad XXIlI, l. C. - Papa hanc quoque servitutem sibi vindicat, ut calcare possit Caesarum cer ices, at regum oscula deprimere infra solum crepidarum. L,
276쪽
C. PMNil SECUN mreddis: manet Imperatori, qua u prior oris humanitas, dexterae verecundia. Incedebas pedibus; incudis: lue Libaris labore; laetaris: cadem, i ine Omnia illa circa, te, nihil in ipso te Fortuna mutavit. Liberum est, ingrediente per publicum Principe, Sub Sistere, Occurrere , comitari, praeterire : ambula S inter nos, non quasi contingas; et copiam tui, non ut imputes, facis:
Ne ilia suam hoc sibi x indieat , Vir i,plinae , sed liberum liliorum olmeciuium merito hunc liciti a rem Summo Christi Vicario tribuit. Invidiosa haec comparatio. T P. T. - Οst dum nutilia. Malim, moesia maritura. Osculum, liOc est . ad blanditias consormatum offertur; luiae redditur manvis. Sed potest tamen iti-telligi, P sax, rependis. G. - raris Limianilias. Vt ad osculum ad millas amicos eosdem , quos ante ina Perium. Ipsionitur deae irae Dert ullia, quam scilicet non ita 1 icile, sed cum pudore Modam, prensantibiis praebes, quasi malles os offerre. Gntra Domitianus ap. Suel ri. XII, Genidi . . . oscidum,uil mista Merar, Oferenti , nuutiam PCac
Bial. Λdmisi nomen , luod post alios etiam Italint liber Schwartii G. Icusem. quiae. Sic piito legendum pro Uulgala, ν Eade inque omnia illa cilcate: nillilii so te ete. u Λ ique illud enclii leon in quae mutare nulla , puto , invidia est: in ante ipso iam est in xhomiana , et placuit viris doctis. Forte magis placebit aliis Gruteri
xii, mutit te ele. Milii videba uir plus dici, si ponas nihil tu ipso te F
Dum via Mil. Oppora uiatur circa te et Date. Landavit Schwaraitis DPl ortui lepra filiori in in ii, ,ris Plinii. qui ad I iiiiiii , ii Ne iiii dii iuria, irii pili, mu'ia it in te sortunae ampliuido, ut prodesse tantumdem Posses, ut colles. u Pro til malim ac, vel et, quoil ost in Elaevir. Caeterunt iii illo Arntaeuius etiam rude mitic legit, praeceitcnte inieri,unctione minoii, et nostram notam non satis integre retulit. G. - Gierigitis, Schwaraium sequutus, edidit: c. Hemque omnia iuvicirca te, bile sensu: eadem illa modestiae signa, de quibus modo dixi,
manerii circa te, aderi ut nec ipsa te Fortuna mutui. E. -Cf. l. Λ. Eri est. ad h. l. Dulem, quiae ... nihil in teirso Foramia uuantat. Arbitror hunci cicum bene a Gesnero constitulum . pro eademque rescribendo Odcm ,
quae: ct miror, quomodo ille lamen arrectioneni Schwaretii: vitail lima ι .F. m. aliis sorte magis placituram, dicere potuerit: sed magis, promodo ea coniectura Schwartio ita placere, ni etiam in textiam reciperei, quum sit ri imis absurda. Quid euitn- dem ipsa Fortuna 8 Clarum est vo. Iuisse dieere, Fortunam circa Traia
nt m. Extrinsecus, O inrita muta se,
vird in ipso elus animo, mi Pibus, intrinsecus, tililii: quae est Lelli sim a
Terent. Andr. IV, 2, 33: Quint Dia μ ιt, muligisse dicitur. C, titiugiuneu IQ, ii tae lato quodam , et divitia bene oletilia hiam iiii Lias eveniunt , quae proinde iiii putari ipsis a de . iiκν,,unt. Sic a P. Mailialeui X lI,
277쪽
tia rei lateri tuo, cluisquis accessit, finemque sermoni Suus cuique pudor, non tua superbia, facit. Rogimur 'quidem a tu, et subiecti tibi, sed quemadmodum lu-gibuS , Sumus: naria et illae cupiditates nostras libidineS Iue moderantur, nobi Scum tamen et inter nos ver
santur. Emines, excellis, ut honor, ut potestas, quae stipe P homines quidem, hominum sunt tamen. Ante ste Principes, fastidio nostri, et quodam aequalitatis
metu, HSum pedum amiserant: illos ergo humeri cer icesque Servorum super ora nostra; te fama, le
gio Pia, te civium pictas, te libertas super ipsos princit,es vehunt; te ad sidera tollit humus ita communis, ct confusa principis vestigia. XXV. Νec vereor, P. C, ne Iongior videar, quum sit maxime optandum, ut ea, pro quibus aguntur
Contigit Ausoniae pmeeriim milissimus aulae Nerva u Sic apuit ipsum Nostrum c. l4, 3 : u Apud eos semper matar et clarior, quibus postea conligisses, η lioe est, ad qrios felici fato , et gratulantes si hi tuam praesentiam , venisses. Ne X II, 2, Post Itιiam corvigil Prince 3s. Sit obse vas ii ad u uintil. decl. X, 2, p. 213 Burmarinus, de rebus laetis, cluae 3 in serit superant, adhiberi hoc verbum. Quae quum ita sint, frustra lent alunt hunc locum aio; Duc i osse quidquan inarii utari , tu riora gratiae, et naturali ii iam liabs' elieri aliquid decedat; recteque de sensum contra interpretationem Baunii a Idalirieio Bil,l. Lal. II, p. 774, i leni die Arnt Z it.
ad h. l. G-- Ex his a Gesnem adiicit alis tamen non in lolligitur verborum sensus is, iniecti l ieri ius iecie expiessit: dum ait diu las tuler nos, not Putas ori inrelum lui Romani pria magna
selicitate habendum. Manileste Pli-
nius rwgat Traianaim vanitale aut arrogantia Permo eri, ut iii publicum prodeat, et se conspiciendum Praebeat. Sed neruiti asseciaia hrevitas est, qua illa cotui1ι oe et immaure ad hune sensum ad hil,e . E. S. Ita. Gierigius istia, qti Od iten Ernestius editurias erat. η Sic reposui, inituit, liuod iam iii Add. Prol iverat Iesueriis, et Giorigins etiam edidit, Pro uig. ita. u Itia tuetur l. A. Er. nestius , quem vide. S. - muris ita conanumis. Dimisit ilia cirria Ariit teri Schwarnius, rein silo issa, quam luati ostendit aegre a se tactum Mea de sententia ilia retineri debet, quod non minus tinnos libius habet auctores: et quia , ista liuem hic sensiam lialinat, intelligi nequit, nec habere commo dum potest, ut opinor. Non fit aras indiget demonstratione . sed co Nutuis nis liabere inlcst particulam α ς rete-κη v. tam tra i Et e cap. 26 , u. 5 , -- siiluit istacati L pio ειδει micha, di admiror Grati erunt nota in textum edi.
278쪽
principi gratiae, multae Sint: quae quidem v verontius fuerit integra illibataque cogitationibus vostris reservari, quam carptim breviterque perstringi; quia sere sequitur, ut illa quidem, de quibus taceas, tanta, a quanta Sunt, esse videantur. NiSi vero leviteo attingi placet, locupletatas tribus, datumque congiarium populo, et datum totum, quum donativi partem milites accepissent. An mediocris animi est, his potius repraesentare , quibus magis negari Potest 2 quamquam in hac quoque diversitate aequali tutis ratio Servata est: aequati sunt enim populo milites, eo quod partem,
sed priores; populus militibus , quod posterior, sed
1 totum statim accepit. Enimvero qua benignitate divisum est i quantae curae tibi fuit, ne quis expers liberalitatis tuae fiereti Datum est his, qui post edictum tuum in locum crasorum subditi suerant: aequaliquo sunt caeteris illi etiam, quibus non erat promissum. . Negotiis aliquis, valetudine alius, hic mari, ille fluminibus distinebatur : exspectatum est Provi Stimque , ne quis aeger, ne quiS Occupatus , ne quis denique
pia videres, seditio. G. 3. In Mo- erauorum. Qui tabuliseongiarii iam consectis moriuntur, demigrant, cives esse des mini, iteraduntur. Pro his insertos et mi Π-tos alios non reiicit Traianus, mili rhae in re et laenignior ipso Augusto, qui a quum proposito congiario multos ob id ipsum eo potissimum tempore et ut ad patronos aliquid e publiea liberalitate rediret, vid. Casauh.
manu missos, insertos iue civilitri mi- mero comperisset, negavit accepturos, quibus promissum non esset . a Suelori.
LXIl. Traianus certe magna liberali. late dat liis etiam, quibus non errat
. t e quis ... Disset. Id est, ne quistionis minoris reeepisse; nam vel sua sponte videre licet, ita legi debere. HV, l. Esse υideantur. Potest videri hie alitii d intercidisse. Praece serunt duo membra: prius, integra illibatuque eo it limitas resemiari, alterum, ea tim brmirer tie Perstringi. Inseri deinde, Quia fere sequitur, tigilla QUIDEM , de quibus tMceias . . . υidemetur. Quis hic non exspectat simile quiddam his, ea autem, quae bre iter perstringuntur, dictis non maiora putentur ele. . Sed refellit haec Sehwartius: non male. G. a. Quibita magis ne ri ρ leu. Pletii inermi: hane enim Populi nomine, quod alias saepe sit, intelligil militum metui poterat, si superiora exem-Diun
279쪽
longe fuisset: veniret quisque , quum vellet; veniret quisque, quum posset. Magnificum, Caesar, et tuum , sdisiunctissimas terras munificentiae ingenio velut admovere , immensaque spatia liberalitate contrahere; intercedere Cusibus, Occursare fortunae, atque omni ope adniti, ne quis e plebe Romana, dante congiarium te, hominem magis sentiret se suisse, quam Civem. XXVI. Adventante congiarii die, observare prinCI-pis egressum in publicum , insidere vias examina insantium, suturusque populus solebat. Labor phrentibus erat, ostentare parvulos, impositosque cervicibus adu- Iantia verba blandasque voces edocere: reddebant
illi, quae monebantur. Ac plerique irritis precibus a surdas principis aures adstrepebant; ignarique quid
rogassent, quid non impetrassent, donec plane scirent, diiserebantur.Tune rogari quidem sustinuisti, et quum- 3 quam laetissimum oculis tuis esset, conspectu Romanae sobolis impleri, omnes tamen, antequam te viderent adirentve, recipi, incidi iussisti: ut iam inde ab insantia parentem publicum munere educationis experirentur; crescerent de tuo, qui crescerent tibi , alimentisque
sentiret, se aegrum, aut occupatum, aut longe fuisse; ut mox t omni omadiali , ne quis... hominem magis seu tiret se fuisse, quam Cis em. S. s. misse cinae ingenio. Ingeniosa et aris aduata magnilicentia. Sic nempe, 49, 7, ex isita ingenia caenarum dixit. G. - Velia iam ere. Quia absentes habiti prus praesentibus, et mox intercedere casibeas, ad aegros spectat vel occupatos. L. XXV l. 3. Ad enlarate. Inserendumne post hoe participium antea Z Certe haec particula, quam ad sensum loci explendum desideres, iacillime potuit excidete. S2. Ac inrique. Malim is mutatio. ne , quae in Wriptura Longobardi vix sentialiar. Λdversalivae particulae hic locum esse, apparet. Atque etiam sie dedit Schwartius. Guetili. la tabulas, in tesseras frumentaria . Sen. de Beties. IV, 28:Rtimensiam PNMicum. . . accolum sine delectra mortim, quiris incisus era. Sierecte Gron vitis ex MM. apud Pinc. ei Grul. Al. Quisquis cisis ear. G. -- Alim isque itiis. Iungit hoc toto capite, propter similitudinem muneris, culti congiario stim a ingenuorum,
de quibus accuratius mox dii et capite proxi tuo. I sint multa eius rei in
280쪽
tuis ad stipendia tua pervenirent, tantumque Omnes unitibi, quantum parentibus suis quisque, deberent. Recte, . Caesar, quod spem Romani nominis sumptibus tuis suscipis: nullum est enim magno principe, immortalita
temque merituro, impendii genus dignius, quam quod
erogatur in posteros. Locupletes ad tollendos liberos ingentia praemia, et pares poenae Coli OrtantuI ; pau-ι peribus educandi una ratio est, bonus princeps. II iesiducia sui procreatos nisi larga manu lavet, auget, amplectitur, Occi Sum imperii, occasum reipublicae accelerat, frustraque Proceres , plebe neglecta, ut deseCtum corpore Caput nutaturumque instabili pon- , dere , tuetur. Facile eSt coniectare, quod perceperis gaudium, quum te parentum, liberorum, Senum, insantium, puerorum Flamor exciperet. HaeC prima parvulorum civium vox aures tuas imbuit, quibus tu daturus alimenta, hOC maximum praestitisti, ne rogarent. Super omnia est tamen, quod talis es, ut sub te liberos tollere libeat et expediat.
XXVII. Nemo iam parens silio, nisi fragilitatis hu-
Persequulus est Enech. Spanhemius dias. XIII, p. 512 sq. G.
5. Pracmia.... Poeniae. De quibus
I ii, quum de iure trium liberoraim agunt. Vid. ad Ep. VII, 16, 2. G. I euae. Vii eoelibes ex testamento nillil caperent nisi e proxime iunctorum, orbi, nisi dimidium. Coelibi relicium legatum eaducum fieri, nisi legi intra centum dies pari erit. Educ vulis. ΑΙ. edti iti ; quod rinice
verum. S. 6. Gutraque Proceres. Sic Sesivi ar-
xii liber. Ad. Princers. G. 7 Sper oninia. Diligenter monendi sumus, illam in capita, quae vocamus, divisionem non esse a vetustis auctoribus, ne imperile divellantur. quae sunt coniunctissima. hic ut . lima verba transitum contineNt, suavem sane et elegantem, ad ea, quae sequuntur: quae arciissime nisi iungas , gratia omnis perit. G. - Novum ab his verbis caput Ernestius
exOPsurus erat, nolaque Gesneri de .leia hanc appositurus: Vertra Glycr. . . evelat, quum, Gesnern etiam im nente, antea male avulsa ab hoc ca. pite XXVII , cum quo Mele cohae rent, ad antecedens referrentur, non