Ploutarchou tou Chairōneōs Ta ēthika =

11쪽

accommodate ad hic ectionem reserensim es mneni trimque iri piisserem, quin illo in pec inena dedi--tatione taputavisim, ut Di eam simul cum Gratae tantextu et Latina versione enaei h m a Stabiturus essem i nunc vino hac in Matine illam in heim i in lire ac repra re atque Inaei pretati mem seditis exhil ere, inactias fuerim Ergod utatio minabo initio remitae quoad eius fieri orationem est iligamus. Duilligimus term ora tionem, qui is es eumdem, quae ipse aeter altu ostius se siti. Getiem Interpretationis otio sunt, Graminatiuum et Criticum e Grammaticum judicat μὰ Scriptor dixerit Criticum, eis remque, neene, diserit. Uluntriue duas habet partes, et instru-ntenta, quibus hae stridi in tantur, M. Partes iant nil eriti Et, a materia in re duplar est, Rerum et Her eum. Instrumenta uin Dialaineis, ea vetatur in sorina Lingoa inlita, in verbis:

In risu doctrina, in rebilis. Sed in--tasido ves- πε os in prior tu inita in Grammatim istae initin, H elusque iustrumentis primum Di

tomes eiijus est o 'inmiti videre quae inmin re inque .ssius ti minibus ver γε sungenda, rem ponenda, pos nendi, stri, omnmo quod vulgo vo cantinis nouo locus construendus et quae inde n. tentia, sonstituenda sit. Secunda accessit Lin gam Eenua, quae Dis tinam in ries et confitetu

em oraminis fuscin qua scriptus est liber, MutiGraecae, ad tim et moderi in Tertia est Hiit

12쪽

rim doctrina, quae omnem antiquarum rerum intelligentiam complectitur, et intra hujus fines duo priora instrumenta continet Criticae Interpretationis eadem sunt instrumenta, eadem via, alius finis. Sed utriusque Interpretationis duo sunt genera: alterum, perpetra , quod totius libri sententiam nexumque complectitur alterum, vulare, quod

non nisi singulares, certos, omnino quosdam, nec .omne eodem nexu locos attingit. Perpet e Inιε pretovionis Grammatici tres sunt semiae, pro Varietate longitudinis ac brevitatis. Nam vel ita reddendas se adstringit sententiae, ut quoad ejus fieri

potest eumdem nunciationum numerum ordinemque reserat, atque aliis, nec multo pluribus paucioribusve, verbis idem dicat quae dicitur Metaphrases, et Hermo. Vel sententiam in pauca contrahit, ejus. que non nisi brevem summam reddit quae dicitur Syno a suome, Compendium, Argumentum denique sententiam pluribus nunciationibus exprimit, ad uberiorem plenioremque intelligentiam di ducit ac dilatat quae dicitur Periphrasis, Dilatatio, Amplificatio Versionem suo quamque libro adjunxiamus. eriphrasin e perpetua singularem aciemus, ne eam omnibus quos tangemus locis, sed iis qui eam desiderare videantur, adhibebimus. Neque Epiatorum omnium exhibebimus librorum; nam Her rumque argumentum per se est perspicuum neque lectores nostri hanc nosram operam requirent, quippe sere accomminlatam tironibus. Atque iis quiri

lius libri legendi molestiam laboremque fugiunt, consilium propositum, atque adeo argumentum, libri,

13쪽

IN PLUTARCHI OPERA MORALIA.

quando opus esse videbitur, explicare non omittemus. Ergo resinquitur nobis in qua aut unice aut potissimum versemur, Interpretati, gularia. Jam partes nostrae in interpretando quae sint ut justas debitasque exigendae, uberius exponendum est.

Materiam Interpretationis duplicem diximus esse, Remran et Verborum. Hae implicitae quidem sunt

altera alteri, quod verba sine rebus esse nequeunt: attamen ratione quadam disjunctae, Certe non C-- fundendae a bono Interprete. III Verborum Intem pretatione tres emuntur partes primum, singula verba deinde, dictiones et phrases tum, earum compositio, seu, nexus constru Stionis. Res gener

tim sunt vel facti vel sententiae, ut Vulgo loquuntur, vel hi rici vel dogmaticae. Res historicae, nisi si sint pervulgatae, hactenus tractandae sunt ut appareat et quem Auctorem et quantam auctoritatem fidemque habeant. Sententiarum tam sunt multa genera, ut ea enumerare infinitum sit. Sunt vel propriae,ilvius natae Auctoris ingenio, vel alimum ex aliis Auctoribus petitae illustres sorma, reconditae materia vel ad intelligentiam et ingenium, vel ad a

tionem et animum, pertinent: et e vita communiuisceptae, vel e doctrinis assumtae et Philosophia, morales, physicae, dialem e. Nullius non sententiae vis ac potestas, si paulo altius abdita lateat, patefacienda est. Placita miles his diligenter explicanda, praesertim in Plutarcho, qui inter primarios Historiae Phili mica scintes censetur, in eoque argumento adeo est equens ut sine ejus explicatione intelligi

14쪽

ttat in locis alium sumtis seu diserae nis norato uomisib Auctom nomino, sive imitando expressis, fi savdm is signi ais: Musmodi loci in nullo sere rivom mutentis- -t, quas in Plutarcho.

mino, proprin ab --iis ita distinguantur, in nutuli notetur locu in quem aliunde quid duxisse videatur Auctor Quod si enim misius ad ipsius in. - ----- laret, tamen pertinebat ad jussici iust cis Auetore et Criticam provinciam, pertinebat ad humanitatis ingeniique studitam, nosse mirum a se ipse, in ab alio sua habeat Minor. Nunc

lauti est momenti ad ipsani Ai tori in limn iam

possit. Sin quo serpe humus, illae interpretandi officia

villubenda esse focis iis qui ea desinreust, est quin ima desiderent atque opus habeant hoc quale si

intelligendum est. Inter elatio certum finem ac in odin babeati aut ut nemo dubitat quin ob

scum illustrari, impedit expediri insatagit iis dubia inhur quid It obscurum et ina disium. Atqui harum lex se sed comparatione constant non sunt at soluta, sed Matae ut quod aliis obscurum impediaumque sit, Hem aliis peripicuum ea dirumque periesur. Ergo neque ita dictorulenda est late in inito, ut eos etiam locos explicet, qui rum nisi pueris ac tisonibus obscuri sina neque ita restringenda, ut non nisi os axtingat locos, in quibus doctassimi ho mines haerem In priori genere sunt ΛΕnciliana Far bimae, similesque editi es: quas ego auct

15쪽

e mans, a vitain admonidis ut vorem aliquetestenti fissimitteret, respondit, si mihi notas is furor: Tririeiniain, Mesuram haθω madisores mox Ita editos me irim Interpretimoni habes le tis quorum es tui, quaesi auribus citia vocem accommothibit suam, in a misvis non surdo intelliginis, he contentione obtundat acutionis, ne submissi e praetinabatur henmones. Non igitur se ipso secie me uram, uti iis tae num loris sim qui tam im dimesses videantur, pri rea locos quoq; Mei mimis intes

lecto, jam longo Auctoris usu intelligit Perinarii sumet medii hominis qualis ipse fuerat anteaquam

MF hn-iorisv cum Auctore familiaritatem perven rat in se ipse excutiet, ac suo sensu explorabit, quem Intemrelationis modum lematibus admeti tur quibus tuintumque dicat de locis, quibus

16쪽

quantumque taceat. De locis quidem desperatis, quibus lucem aut sanitatem adferre non potuerit, ne taceat, sed ignorantiam ipse suam candide prosit tur. Qui secus facit, dupliciter peccat et quod silentio intelligentiam simulat, et quod alii Corruptum tamquam sanum tradit. ec potest, nisi simplex et apertus, quisquam esse bonus interpres. Ad hunc modum si nobis Grammaticam Inte pretationem explet int res, praeclare nobiscum agi existimemus, contenti simus, nec ultra quid requir mus. Ipse vero interpres non ita se his finibus co tinebit, quin subinde in Criticam excurrat Interpretationem. Sed eam historicis magis quam rem licis adhibebit locis cavebit sibi, ne Auctorem ad nostri potius quam antiqui rationem consuetudinemque ingenii exigat semper cogitabit quid postulet

loci ratio, quid legentium mensura quorum ingeniis saepius relinquet hoc judicium, quam ipse isolet. Nam horum quidem per est ridiculum et indoctum genus interpretum, qui in locis obscuris nec sibi intellectis tacent: ubi vero talem judicandi locum

nacti sunt, eum, quamvis perspicuum, cupide arripiunt, in eum ut ignorantiae tegumentum se induunt, per longas disputationes intempestivam sapientiam expromunt, seque tum optimos interpretes jactant, alteros illos Grammaticos interpretes, quamquamnnicos intelligentiae opifices, tamen ut syllabarum

RuCupe Contemnunt. Quo decepti errore multi, patrum majorumque memoria, eas demum bonas

editiones judicarunt, quibus Discursus, uti vocabant,

Politiei e Philosophie adjecti essent. sui, qliamvis

17쪽

IN PLUTARCHI OPERA MORALIA.

accurate confutati ab Emesto ad Tacitum, tamen hodieque in simili genere suos habent imitatores. Caeterum interpres, quum id agere debeat ut Auctoris intelligentiam aperiat, ita scribet ut ipse ii telligatur. Qui enim non a se intelligitur, nast is ut Auctor intestigatur non essiciet. Igitur omne st dium in perspicuitate ponet. Quam quidem vidimus

a compluribus, quos nominare non est opus, vi iis simis etiam viris, adeo neglectam esse, ut saepe minori, otio locus Auctoris quam illorum Interpretatio intelligatur. Haec ego quum et aliis locis disputaverim, et saepius inculcaverim, et in loco retulerim, neque t me re et iacto consequi et explere potuerim vereor ne apud lilerosque in vanitatis reprehenssonem ii curram. Et fateor, hanc ipsam cogitationem me inmaturanda Animadversionum editione retardasse. Sane, multo est facilius artis rationem quam usum, quod vulgo aiunt theoriam quam praxin, tenere: facilius est bene dicere, quam facere leges scribere, quam sequi. Nam ut reliquas omittam artes, de

Interpretandi arte quotusquisque est qui judicare sibi posse videatur quotusquisque ex innumerabilibus Logicae et doctoribus et scriptoribus, quin ejus

artis rationem ac praecepta, veluti ex tripode oracula, decantet rudes plerique omnes ab omni Veterum

te stione ac madio. Quid igitur, dicat quis caussae

est, quod tu qui vitam in Veterum lectione consumis, Interpretationis rationem et officium oratione probabiliter designas, re et actione non item probabiliter explest quid est, quod Animadversiones tuae

18쪽

paucis. Ego stam Miso, tam Fod haberent Q cinis scidis et quam, perae distius duumviri aut nihil data aut qualecumque illud meum diu i in a Nicae utrimis cohibues Potin aliquit 1 votiss

cui mirum dubiumque videatur, ita ine norit se

I m illi , quinus; sismis, In pretationis in--menta nantis mini, qui hoc comparare m post putatur: Muti ut ex his umina, sed maxinii illuc ---, me Mem, quod emitur in ollios udo emam mi Retum' apparatu, de qu3 diu in lassi ione p. si hoc igitur magis linins a vi Armstan k in id intrita in reomtiores item -- mos quidem, I aem- ex iisque --eme uniust Cos: qu Au is, quem edendum sit epimus; Iogi dimetissi expediantur in illiinpeninr, in nostri es tum in ' Mi vi uim ut log ossicias, requirit , nisi ut primum velis, diando ut opus aggrediam, tum in labore peri mae einer si eos Auctorum, eosqueaminins ad imos trui ct uis hoc igitur inquit, in nos mi omnia sunt in nostra potestate nil extra eam' in minata Atm, o bone, quin tu mimeram nosti minamine a viniistatis ac potinins endem sunt somtume in odia mite, vinossi eorum est mastria, in

19쪽

quarium Mama rata in e filium, quam casus Q meritas, dogmnetur. Nam ut ranceam, in nostra

'mucium tuo siccitate, laucique tibi loci praesto M in quia: mortuo utili praeterimitis in attentio iam hesi fiast, figinatio .ssisili, mi prae--, oculi nil

praeis Videana manus sirum semper offlethanai faciat: ut indiri sumi tuas m serra, q- Estim loco, e gas, nec Faesulis o Mans, antecedentium .partem vacatana, ct intactum relinquasta iam tot tauruque q- tandem In talis praefisure potest i quippe quae inimumstram pe--m sita, vel a fortun- temeritate ἀ natura inficiminis existiuit. Et qumvis multa, tau - α inmunerita eorum. Miltitudine non nisi pane memoravi ruis auiuii Iaalmam comparavi currui juncto duobus equis, gubernariis aurigar auriga sint iis, morat- adierum quum agentium, saervidum, Θ uti ii in impatium alterim, Imuentaean, pigrum, so, Mis, o Mia oom. Jam quis unquam hunMullus in caupori en hau temerin Deo conflato

20쪽

1 D.M. PRAEFATI ANDHADV. inofusus, ita sui ipse imperium obtinuit, ut tuas sibi seculiates semper dicto obedientes haberet, easque in recta perpetuo via contineret. Et lato illam constantiam solis Deorum curribus tribuit eus quidem cumis ita comparatus est, ut auriga et vigilet et regat quoad ejus fieri potest, eique obtemperet servidus equus at piger equus perpetuo conjugis equi alacritatem retardet, et ab aurigam quicquam V estimulisque excitetur. Atque hujusmodi plane pler

Mnque, quibuscum mi hominum motium c gnovi. Unus nasse et alter ex raro videbatur mihi esse genere eorum, qui sui ipsi imperium obtinerent.

labam eos quotidie suas res agere, non modo Myotia, sed et otia et literarum stridia, certis horis dbstributa destinataque habere neque a praescripta illa designataque via recedere. Felices eos medio bam quaerebam ex iis, quomodo hanc felicitatem consecuti essent fimrte eam ipse quoque consequi

possem. Voluntate, ales ant, et consuetudine. Itane, inquam, voluntate et consuetudines Atqui voluntas mihi numquam defuit, consuetudinae consequi non potui haec, quaeso, quomodo comparatur Glum tale tuebant atque idem iterum iterumque interiet ganti, idem respondebant vehementer quoque mirabantur, me, quem in Literis ahquid prosecisse dicebant, non im una ratione modoque vivere vos, inquam, mirifici estis homines, aut potius plus quam homines, heroes ac semidei, qui tam emacem

habeatis voluntatem ego sum unus e multis,

Iunias adest, vires desunt, saepe in via deficio, saepe avia in diverticulum deseror vos, ut caelestia corpora