Ploutarchou tou Chairōneōs Ta ēthika =

311쪽

ANIMADVERSIONES

IN PLUTARCHI LIBRO

DE RECTA AUDIEM RATIONE.

talogo additur Tu ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ, probandum est hactenus, quatenus Gerte fignificat libri argumentum, quod non est de rudiando universe, sed da avidiendu ph ιο-- - fhesis, iis aransirem, suae ad moralem doctrinam - ω-ιών periinent. An illud των φιλοσόφων ab ipse fit Plutarcho, dubitari potest; siquidem hic in ipso libro es argumentum simpliciter verbo ἀκουαν, vel ἀκροαμ appetilat veluti in ipso principio, κολω παρ του ἁκουειν, tum P. 38. D. L. M. B. E. Q. E. 44. C. 45. D. 46. B. C. 48. D et vocabulis via a , ακροα-ς, ακμασης, P. 38. C. D. F. 39. D. M. A. C. D. I. B. C. D. Ε. a. E. Q. A. B. D. F. 44. A. C. E. Q. B. C. E. F. U. C. D. t simplex ἀοι-- ditatur de discipulis, qui magistris, praesertim in philoisphia, operam dant, item compositum διακή-, sed utrumque non nisi addito Genitivo magistri vel docentis. Eadem est ratio apud Latinos vocabulorum audiendi et re diris ni sorte illud simpliciter ofitum sit in loco Buteonia apud Senecam Rhet. Controv. V. 3a. P. 3:

ubi audi quo loco non staicitandum erat

312쪽

a D. W. AN AM IN PLUTARCHI LIB. suduisti, quippe quod apud illius aetatis scriptores smpliciter dicitur sine Dativo rei m lueris A pH AHphiis

fudere. Potuit igitur Plutarchus, qui per totum lino librum α -- frequenter dixisset subaudiendo illo των φιλοσοφων, item titulum inscribere impliciter αερὶ του ἀκούων te potuit Lamprias, seu quisquis fiat illius Catiam con-

se stor, τῶν φιλοσό- addere, quo disertius hunc libriundistingueret ab antecedente, Pil est περὶ του πῶς M iam νέοντων ποιημάτων αὐ- et idem ille, quum semel se ad corrigendum titulum dedisset, debebat evin ad antecedentia libri exempliuo, pleniorem etiam ita essene -ου τε πως δεῖ τον - των φιλοσόφων ἀκούειν. Nam et scriptus est liber ad vis recens e pueritia egressiun, et hi, quorum ad usus haec monita praeceptaque referuntur, d intur via, P. 37. C. 38 A C. D. L. 39. B. a. B. C. 46. D.

Caeterum, quod supra ad librum De Legendis Poetis

diximus, qu1squis illi libro hunc de Atidiendis Philosophi

deinceps subjunxit, hic rationem argumenti et morem antiquitatis secutus est. lectis poetarum est pars institutionis puerilis aetas puerilis degebatur sub paedagogor ultimo tempore illius aetatis puer die atur ἔρ-ς quasnita fiebat vir, certe virilem vestitum habitumque assi inebat, e paedagogi imperio exibat, liber quamquam sub parentum imperio degebat, suoque artinnitu aliquod studium semibarur Plane, ut apud Terentium M. I. I. M. Siso pater de filio suo Pamphilo narrat: Nam is postpι- axcessit ex ephebia, Sosia, actabora visaendi fui pessias, nam an- Qui stare ρο es, ara Momum noscere,

Quod plerique omnes fariuris ad sentiai, O animum ad ali οὐ inium ad vans, ut e cae

Mi rates, eruduissimo Linde rogi non praetermissis vetus Athenielisium fi e iussiturum prodit, quo paup Dore ad agricultum et mercaturam, ditiores ad n

313쪽

equestrini, gymnasticam, venaticam, vel ad philos'iniam, se applicarent Areopagitis T. II. p. Ia4. edit. Auge

Pertinet eodem Horati notatio moriun in diversis aetatibus Art. Poet. I61 Imberbis juvenis, tandem cusori remoto, Gaudet aquis canibusius et aprici gramine eampi: cireus in iιium secti, moniιοributa asper, ilium tardus proviser, prodigus aeris, Sublimis e id qua e amata relinquere semur.

Horum aetatem, ut soracem cupiditatum, diligentissima disciplina coercendam esse, Lycuω exemplo ostendit Gnophon in Rep. Lacedaemoniorum Cap. III p. 678. Et et Areopagi quondam vigente et instauranda auctoritate confirmatris mina in Areopagitica P. 53. et 255. --blichus it Pythag. ma et seq. ex Aristoxeno, ut videtur. se philosophorum scholae vero virtutis fructu carebant vel docentium et a qui magis Sophistariun more

eloquentiae laudem consectarentur, et orationes ad ostentationem, ἐπιδεεως, adferrent, quam proprio philosophiae munere ad animi morumque emendationem fungerentur,

ad idque orationem disputationemque Metis vel διάλεειν, referrent vel audientium vitio, qui magis sapientiae ομ-nionem, quam cognitionis virtutisque progressum quaererent. Igitur, ut dicandi, ita et audisndi recta es aιis,

vulgo illa neglecta quam huic libro argumentum lacit Plutarchus. De sophistis illa aetate, nam de veteribus Socratia aequalibus hic non lavdmur, philosophantibus, et de philosophis sophistico iactitantibus, legendi sunt in primis Philostratus et Mnaseus, tum Themistius Oratione XXI. XXIII. XXV. XXIX ac Synesius in Dione.

Maxime autem ad hunc lutarchi librum accommodate de vero auditionis philosophae fructu, certisque ejus hu-ctua signis, operae pretium et legere et relegere egregias

314쪽

so D. M ANIMADV. IN PLUTAR UMB. admonitiones, pictoum lari. III. 3 Musonis apud Gellium V. I Attali apud Senecam Epist. CVIII.

37. C. πλ. Notavimus ad p. s. A. Vocabulum si tande ita usurpatur a Graecis et Latinis, ut significet dissertationem vel disputationem continua oratione in schola a philosopho habitam sive dicendo, sive legendo, suo Postea conscriptam quod exemplis declaravit I. Da ua ad Ciceronis Tusc. I. 4. et ante eum P. Victorius Castigati in Cicemn. p. a87. edit. Gryph. Apud Plutarchum item bis ita accipiendum opp. or. p. 79o. D. et 796 C. 37. C. ιτ Νικανδρε In sodalibus filiorum Plutarchi memoratur Nicander Euthydam filius, in libro De Solari. Animal. p. 965 C: et Nicander Delphis limo De I, p. 386 Bri et Delphis .e ε ς, De Desectu inac. p. 438: quae krte omnia ad eumdem uno pertin- Nicasse

s . C. Arsera oramu reddunt linterpretea recto serie, M vim sentensae ad cousuetudirimi Graecae Latinaeve linguae, poterat vel Praesens vel raeteritum poni moqvio est iu simili arginnent scho, D cipienda πώλων -- oonscribonda et amico inscribenda: π

amari habet exceptione apud ipsum adeo taceremem - - ni Praxis ponitur p. Diversio. n. IX. 16. a. -- Un VI. 14. s. IX. 15. XII. 18. Periinum c - P--, sento XI. 3. cessi Vm. 9. 3 1 8 16. a. Planci 15

315쪽

rum p. 79. A. sed et mons eadem potestate ponitur, p. Mor. p. 138. C. 478. B. 686. E. V. B. 854. E. Futuri . p. or. p. 568. B. 66o C. Ora. B. Vii. sena cum Futuro vit. p. 664. E. Q. A. Mvero in pistolia Graecorum eamdem varietalam animadvertere licet.

37. C. τὸ ἀρειον ἀπαληφὼς ὲ erim Latini interpretes tander et miserius vertunt δε- virili toga, fimis ad murum morem; quidem hic Nisander stat Graisus. Vestis interior tunis απώ. exterior Romanis laxa, pueris puerilis, viris virilis Graecis exterior αμιον, pallium, viris τρι- aliaque pueris χλαμος, quae etiam fuit et magistratuum et militum. Pueris quidem nandioribus Μ est, epribis, ita erat propria, ut ι - , virili vesti, opponeretur. Plutarchus in Amatorio p. 7sa. F. M. F. 755. xx Pollux X. I . vel stili istis de hac re habent auctoritatis raddatur tamen et Hemster fit animadverio a Pothicem . . et I K nil ad mundem VII. U. et Η. Misi alvi ac Notas in Harpserat. p. Ia7. t Romanoram togam virilem Plutarchus in Bruto p. 99o C. τὸ an ἄνιμεν- vocat. Eadem his dicta regis libera, dataque pueris sesto Mochi Iaberetilium, V is rei causseae quaerens ovidius Fast. III. 78. hanc etiam ponit Sise, quod es Liaber, vestis quoqua libera per D Manisti e -- liberioris iων ubi et hunc Plutarchi locum a mibuit Car. Neapolis. In λεωλα in attendenda est vis pra λει- - να ver plerumque addat Maecationem recipis hsispe etiam alias lanificationes, in his aeripiendi sis βου-- Ma -- - -- ἀ--, quae exstat apud Plutarchum Opp. Mor. p. 13α . 55ε. A. 659. B. OP. F. 797. D. N nulla vis iterandi cernites. Idem in aliis in ver-- . κων, aeuo in Area is , rasere, et smilibus t et MLathiis, veriti, oratio Art. Poet. ψε ---ma 1 ο- meaia, non de reditu in patriam cogitandum, sed domi- euis eam in peregrina terra, ut irent, Ἀρης dicitur: apud eumdem idem 36. -δι-ncia est de ii rea uncia addit non de vetere ablata Ciceronis illud DF. Divers.

316쪽

fuga redii qua retinatur P eamdem ratiorum habet, ut reditu sigruscetur non reditus in patriam, sed de adeptu ne lautae sedis stationisque extra patriam. Similem vis praepositionis in verbo resei ere notat Gelli GL I9.-Hoc Plutarchi loco unus codex C hahet ἀνειληφῶς, fre-quentissima apud Scriptores consuetudine inductus, qua νολο ἄν- sam dicitur eam induere ita l. c. Plutarchi

Longinum hoc imitatum existimat De Sublim in fine μ

sane Lonψnus studiosus Plutarchi, et hujus sunt similes

37. D. ρόδοτος I. 8 ubi P. Wesselingius alios hoc diri usos Scriptores annotat in his et Plutarchum et hoc loco, et in Praeceptis Conjug. p. 39. C. Fortasse sententiae origo est in illo Theanus Pythagoricae praecepto, prodito apud Diogenem Laert VIII. 43 et M πρὸσ

λο εάνων. Ita juvenes plerique cum praetexta deponiuit pudorem atque huc spectat Propereius III. 13 3: Omibi printextis mulor e eLIus amictu, Et data libertas n-eres Amoris iter in quo illud alveuma, quod est ex Jos. Scaligeri emendatione, retentum ab I Bro husio, praeseram vulgato es velatus, et aliorum correctionibus quamvis acutis a P. Burmanno Sec memoratis, Guyeti s --

317쪽

- DERECTA AUDIENDI RATIONE. p. 37. RE aistus, et minsi est Murus squidem sinum videtur e Grae-

37. D. ἔπι πιλῆ ἡ-inam λέγω Satis hoc placitum nobis interpretati esse videmur in Animadvectonibus ad libellum De Sera Num Vind. p. 8 editionis prioris, hujus p. 55o. D. 37. D. M ... ρας, παῖ- ἀγωγ maec dictio nescio quid novitatis ac suspicionis mihi semper oliecit ut nonnumquam προπροσων, vel 4λλοινὸν vel simile qukl substitu-.ere tentarem. Sed quum omnes eam libri servent, nil mutandum duco et licet non ejusdem brmae exempla nobis adsint, tamen non deest ratio et similitudo, quibus

eam tueamur Ao primum constat ἀγωγὴν esse educationam,

hujusque partem haberi eam, qua me ad virilem intaism--ur. Cumque dictio haec fit conjunmo ex duabus fingularibus dictionibus, altera η εἰς ο ρας ἀγωγὴ, altera λα - - α πη fingulariam non dissimilia exstant exemina. Nam νεῖς, αγωγὴ est apud Thucydidem . M. νις τους ὀλύγους αγωγὴ, inductio in paveos, quum inlii legatos Athenienfiuin non in concionem, sed ad magistratus, dicturos introduxissent. Propius etiam accedit illud Aristotelis Top. VII. at μασις ἀγωγὴ εἰς οὐ τυον, generatis es modum ad esse. ν ἐκ πα- ἀπαπὴ educatio puerilis inde ab inisi puerilis istatis, est apud Polybium I. I. I. a. u. Schw-haus T. II. p. 456 Eusebium Praep. Evang.

II. p. 74. C: τὴν -- -- συντροφον he,iatio ἀγαπην τιμώ--ω. Utrumque alio verbo in unam dictionem conjunxit Plutarchus Agesilao p. 615 Ε ἄνθρωποι παριόνος εἰς ἄδρας is παίδων eosdemque altero tantum nomine dixit, Theseo

pio monui ad p. 33 Ε.37. E. Rr δε- ερ ρύδεησι κώνειον. me sua sententis apod a et absolutio. Quoniam vero, prout breo orieba- : nam uti et e sibi respondent: tioniam nil habet, quod ei respondeat. Et tamen ita verterunt Cru

318쪽

ais P. . ANIMADV. IN PLUTARCHI LIB.

pudem sibi sententis eonstat nec t-en apparet, quo modo cum antecedente et sequente loco nexa fit, et ad ut an harum ipse potissimum reserat debeat. Ad sequimirum reser nequit; quis vini hic merit nexus mininis πιλυ -- --μ ι - ω -διαι- -- ρειδομ his debemus,Mutire familiaritatem eunιrahara. Nequa 'mis Mundum tibi που a.dis δε,-- --na . Ergo haec poster essententia oontinet initium novae partis in hac di Putatione et prior cum antecedente nectemia est hujus

in υμι- ρου-- is inruam μι--- s. ἐπημπασαι σινα is m, ad ρ - ario m. Nam να- - - ω gi s iis in vitis a no in uavita m- ρι Ῥω -- dabemus μυ-aria a vaes---. Partimila 'EM in principio sententias posita varias habet potestate nondum satia ex plicita , in primis apud Plutar uni: quod et Vigerius m libro De Idiotismia p. 39a ad eumque Mogeumnius, anim venit, et hic paulo uberius explicuit in vero de Particuli p. 395 seq. et utilus in sane Graecae tanguae studiosa operam au vit, tamen in argumento tam lais patente necesso fuit, ut hominem quamvis doctum ac diligentem multa eti/m animadvertenda AEugerent. Noa doaliis in cum particulis usu rationibus Plutarcheia, alibi subinde dicernua, uno quia ad hunc cum attin verritimus eam Nam poteramus etiam Os --- .a- rarum, ac milibus v abulis, per quae in principis muta progressiis sententiae ad sequentia eripeditur et cum antecedentibus nectitur. Et in his usurpandi rationibus aliam vim habet 'Mavia, sed alienam a pravi e loce, de qua alibi dicemus aliam simplex ' vi, ut iis legendum esse existimamus. Igitur si est Opp. Mor. p. 88 A: si τοὐς φίλου , Nam e hoc visi proprium si inimi a magis

319쪽

D: --- Σολύμους -- ορ-- - τὸν Κρών. Nam et M os audio m a Memmis . 599. At - πάρεισι, - Nam vitii q-- ad'M. 684. D. M. D. 23. C. 996. E. harum p. M. Dr Ἐπεὶ - πόλεως τέ- σπου θρώπου κύριον εχ- Misi , , Nam putam AKπω ut a bomisi is ad urbis 'tunam valere tempus ascendi. Cruserius vertit Siquidem, non male caetera Perperam: porro, ne locos i a verbis apponamus, videantur p. o. A. 389. E. VI. B. 539. A. Mo A. I 8. C. Aristidir stituendum T. II. p. 317 τὰ ρὐ πρὸς αὐτο τον φιλίου si Ar i Πλμων es, Dam ara πωχρο ιμ-- - - ἐπεὶ perperam in his mutatum, fini antecedentis emin- elationis adhaesit-.37. F. τὰ πιαλλον--J Xylander, in flarum insp-imm minus, quam Cruserius, mera pubAea ha enim dicuntur uno nomine et inela et risus, non tantum snara, sed et intritatis. Plutarchus De stoic Re M. p. 1 34. D. ex Cleanthe, ἡ λειν τὰ ἔπιε λοντα, incerat ria, id est, ea quae efficienda sunt: p. Io37. B. e Chry-fippo, οὐ δεῖ xiii τῶ λόγου δυνά- πρὸς τὰ μὴ έπιε λα- χ αν, non portere ratisma saevisat ad ea uti, in nota facienda sum ex eodem p. I 7. A. et Adv. Stoic. p. Io . E. Verbum Imperio se rata vi idem Chrysippus p Iom. Α οπια ει otio misis, convenis laudiaeresa et p. Io . E cui ipse Plutarchus illa reprehendens se icit, tiratio ιατὰ rata οντα Misis. Porphyrius De Abstinentia IV I8.

non omnibus inritim eo operam dare, ut m ecipue Stoicis frequens inde apud M. Antonitrum . 35. VII. q. ubi plura attulit Th. Gaiaherim: et apud ui telum, ut in Indice notavit I tonus Antipater apud

320쪽

inis foris pro rara parie Loratori, et imperatori, σι μαθperi, et inviti, at fessi Aristides T. I. p. 565 το πια πιν - μώρος, pars vobis bιingem, dabisa. . II. p. m. 294. 419. Diogenianus De Fato, apud Eusebium Praep. Evang. VI 8 p. 63 D: τὸ emini εἰ - τὸ πιε λον -- κον κοποι τὴν νει πην, farum neuatum ess rasam aedabitam pariem ex narurin necesilais Plura etiam congessit

ita diligentia Gaiaheri ad Μ. Antonin. p. - toni in Indice picteti interpretum N. . ad Luc. XV. Ia inprimis Wetsieni et Raphelii et ad Diodorum Sic. Wesselingit T. I. p. 4.37. F. v φιλοσοφι παρατρεφόμπιον Obiser νιrisum, non ex instituto, sed quantum ejus in puerili institutione per oblatam occasionem subinde delibari potest Plutarchus in Conjug. Praeceptis, ad Pollianum et Eurydicen conjuges

recens pueritiam egresib p. 38 C: ἀν ουν meηκόατε πολλάκις ἐν φιλοσοφί παρατρε μνοι, κεφάλα συντάεαι κοινωἀμφοτέροις πέμ-ω δῶρον Aliud est παρατρέφει - τί τινι, C tone in p. 761 D: σκει δὲ ἡ τον ὀργανικον εἰ πλη-λόγον, ἀξιῶν ασπερ ἐν πόλ- μγ ν τῆ πολιτικ φιλοσοφία iis ιμονῶναί τι παρατρεφόμνον, exercebat vero etiam ιamquam instrumentum opularem dicendi facutiatem, existimans in miliphνωσhia, tamquam magna civitate, debere minutriri pa tem Hiquam pugnacem Convenit hoc in eam significati nem, quam supra attigimus ad p. 13. C. 37. F. ' ρὶ πης μουςικὴς α σεως ν ὁ Θεόφρα ς πα-ι--- ῶνα - πα--- Non exstat, quod sciam, in iis, quae supersunt, Theophrasti libris, n*c in eo, qui perperamex Heinsiana editione omissus est, περὶ αm ως In Amstotelis Problem. VII. 5. XIX. 7. 9 sunt quaedam similia, quae sorte Theophrasto caussam praebuerint hujus quaestionis accuratius tractandae, sive in libris ροσλημάτων, sive in pleniore περι αιΘησεως, sive in alio perdito. Illud

nunc operae pietium est ostendere, verisimile esse magnam parten proximi loci, in γ' ὀρατον ουδεν----το- et

라틴어 텍스트