Ploutarchou tou Chairōneōs Ta ēthika =

331쪽

38. S. ῶς αν σφαιρίζουσιν-- Sermonis officium, vicissim licendo et audiendo peragendum, subinde Veteres compararunt cum pilae lusu, qui item mutuis emittendi, excipiendi partibus continetur. Atque sic Plutarchus mox p. 45. E. Imitationis exemplum exstat in Platone Euthy--m p. 17. ν -- Διο τόδαρρος, re σφαῖραν ἐκδεξάμνος τὸν ἄγω πάλιν ἐροχάζετο τολμαρ-Is Hoc et secutus est Iulianus Epist. LIV. p. 4μ α αδ ις εἰς τὴν παμ σου προσ-- κλησιν, s. πρώιλησιν οἰον σφαιρα δίκην, τὸ um ἀντισέμπομεν:

ο- - ου -- - μαπαν ubi J Chr. Wolsus stite locum Platonis adsert, inscite huc trahit aliud Plutarchi dimam ἀρας - - προς ἁ χρος, quod est Opp. Μor. p. 8O. B. h etque νιδουμενοι, alligantes, resereturque ad Bh ras, quibus Niles ad lusum manus sibi obligabant. Ad non trum exempta pertinet quoque Clementis Alexandrini dictum Paedag. L sin p. 37. λοθῆκαι πνευματικο -

ubi similitudinem eamdem Bassio usurpatam perhibet Syl- burgius Epicteti Di II. 5. hi eadem est comparatione

admonitis. 38. α τὰς se in . - λααας--ο μάτων Quod recepi -- P monti non modo habet D sed et Harteianus codex, emus ad hiruc aliosque libros varias lectiones postea domum accepi Neque tamen illo nomine, quamvis rem, recepto, locus planus et expeditus est. Aristotelis verba. Hist. Anim. I. a. haec sunt: οἰ δὲ λόγως se μολώματαις τὰ -ννέμμα τῶν ἔμαρψεν κυνα γινομνων, ου ψη λ-- ω quae Plutarchum hic sequi voluisse, nec assimare,neo 'g re ausim illud dubitari nequit, quin tala quid similae si ejusque ductu fortasse resnsendium Tose ita

332쪽

reliquiarum animati arentium. Ita ἱ- έμιος diae eoncepime vento intelligitur, unde oritur ov- ώπηνφιον, vanum, ventosum, urinum, irritum. Varro De Re Rust. II. T. I9: --'indam e vento concipiun cerio tempore equas ti bis ML

sinin quoque flent, quarum ο- - νεμαι appellant. Videndi sunt, quos ad hunc locum laudat I. Pontedera et I M. Gesnerus, in primis L. Delacerta ad Viro Georg. III. a 3. non II. 73. ut a Gemero citatum, et Schneidero repetitum est terat cui in mentem venire πα- conceptum femen, et omnino ranceptimem Ditis intelligere, ut interpretibus Latinis et H. Stephano Thes L. Gr. T. II. p. 58ν vel corrigere πόλεμ- a verbo iam, unde hλέπων, excludere pullos existas sed neutriam habet idoneam auctoritatem, nec sententiam loci juvat. At receptum ὐπόλειμμα etiam confirmatur simili dicto Aristotelis VI. 4:

Graecis commune, Arimia. Atticis proprium, Per translationem etiam dicitur de mente ejusque amone quod a platonis fonte in Theaeteto p. II 8. C. Iaa. B. multis quasi rivulis ad se deduxerunt posteri scriptores quos enumerare longum sit. Videantur interea ex recentioribus hi, quos laudavimus ad Quaest Platonic. I. p. I o. Bibliothecae Criticae Vol. III. Part. I. p. 27. usterus ad Siud. voc ' va et 'Υ νεμα Interpretes ad hom. V. p. 68 et Hersonus adiceridem Atticitam p. 73. Denique non est reticendum verba, quae Suidas in m νέμια apponit sino nomine auctoris: surre γὰρ αυτ ιντεμεν τὰ σνέμ- ὰ, τοροτώδη ἀντὶ τῆς ἀληθους ἐπι Wiς, οδον ει λα Aria ς σκιος που ουπι γουν προ τῆς των - μων που- η τὰ ω- haec igitur verba est partem loci ex Iuliani orat. VII. p. a . . qui adhuc non nisi mutilus fertur ita Τοῖς δαμ-οις 3 era,

ante hos triginta et duos annos in pistola ad Ruhn nium p. 7. quum loco Iuliani conlplures in Suid do texissem, ainc trunc igitonibatu, atque hanc supplenda

333쪽

DE RECTA AUDIENDI RAvo . p. 38. M.A. 25

Ἀσπάζοντα προ τῆς τῶν αλμῶν ωις, ιη τὰ ψευδη. t Rufin-kenius et Vala narius hanc in primis ferebant felicem conjecturam. Nunc video quanta hujus elicitatis pars Perierit. In emendandis locis corruptis praecipue in lacunis explendis primum et facilius est rem et sententiam perspicere, alterum ac dissicilius ipsa verba consequi. Neque tunc ipse emendationi meae posterioris partis tantum tribuebam, quantum prioris quippe quae Ixionis satis

certa retinet vestigia, ad ejusque mentioncm verba rupturasque probabiliter contexta Nec totum hoc inventum silerit ipsum se νφιον et Iunonis mulacrum. Verbum Alωσι mutandum vel in αρο- Ηουσι, vel in τάτΤουσι, cum Κustero. 38. F. - ἡ σκεδ J Venet Rodia . Vulcob. ε-δ . D. νεφέαισι. Videtur esse Empedoclis. P. 39. A. προσλσαρουσιν Xylander, ti pergat dicere fa-guam Cruserius, ad rentque , militer Amyotus, ets'arrestent. Utraque fignificatio ex linguae consuetudine locum habet: λιπαρος proprie pinguis, niιidus, a λίπος ου-Mm, pinguedo, a tenacitate et continuitate transfertur ad assiduitatem et perseverantiam in studio ac proposito, ubi nulla fit laboris intermissio unde Theaetet adolescentis studium cum flumine olei comparavit Socrates apud Platonem P. II5. D. Isin verbum λιπαρων notat conti itatem rogandi et flagitandi, quae in aliis compositis emitur, et in ἐκλιπαρῶν, de quo dicemus ad p. I98. F. Plutarchus in hoc libro p. 47. B: . --- ἐκ-ου, - προσλ -ρουσα. γλιχόμπον του πρόσω, experientem vula, perseverantem, regredi cupientem. Def.ct. Orac. p. 438 Ar ὐπεραλλοι - δε φιλοτιμίρ. τῶν ρέ- προσλιπαρωντων, quum facerrius, tamquam bonos eorum ageretur, magno sudis niterentur, is eoque perseverarent. Emili Paulo p. 267 Ε τοῖς M. - π, οπερ κηρίοις μάλα ι, προσλιπαρο-τες, ssidue peram danis pecuniar. iucullo p. 514 A: πολλὰ προσελοπάρα

334쪽

Λουκουλλος, ἀει- αὐ- μααν μιαν μαλόδεα ταῖς ψυχοῖ, hoc loco utraque notio valet et perfreerandi et Iasea :s in Eumene, fine, p. 596 A: προσλιπαρ- - δεόμενος item Pompei p. 625. Aci προσλιπαρούντων ἁ κατα-- et Catone Min. p. 766. D. Conferatur et II. Stephanus es L. Gr. . II. p. 7χ. Dictetus Diff. III. 4: χωρα κατέχει καὶ ταμ αρο--άρω ita cum Wolfio legendum pro ταυτ . Dion Chrys. r. I. p. 6 B: τω μόρω ab αελασα προσλιπαρούντας, eos qui assidis adsum vir mansuetia innocenti Lucianus Abdic. I 6. . II. p. I x προσελιπάρησα, subaudiendum α- , indus apud eum sui. 39. A. ἔαππαιπά - ad se trahens idem sere est, quod alibi ἰδία λαων, Murens ut feret quid collocuturus Plutarchus milio Paulo p. 69. D: τους -οτέρους - τῆς arat νῆ -ισπασάμενος quum juniores secum frar cin morium ad murium m seduxi ι. Pompei p. 623. Ε Πομπη--ππασί-- τον' risu κοὐ συμ 3 1ποπέπαντα, - - λενον - - θή - ώτα, προυκα τῶ in ρόπως ἀεις πελεn ἀπαγαγόντας, Pompeium, posteaquam eduxisse onmm tamquam

foret eum eo collociaurus, e eum re ambulasset, et eum interrogasse quanam rempus haberet, idque avidivisere, tum ficte ribus imperasse, ut eum abdticerentis interficerent Bruto p. 991 D. quum coniurati ad Caesarem interficiendum parati

λόγους. Numenius ap. Euseb. Praep. mang. XIV. P. 737.

p. I 4. Pollucis tamen exemplaria habebant hoc vocati luis II. - α Imrος κ αὐλός-. Comparatio edu-tionis puerorum cum domitum equoriam, Veteribus non

ius equens, nobis supra animadversionem habuit P. I a. B.

335쪽

ἐλωδονα με ορών Neque hoc Spinthari dimim eam de- bet habere vim, ut eum faciamus scriptorem alicujus libri, in quo illud posuerit ut secisse videntur I. Ionsius De Scripti Hist Philos. II. 1 6. et J A ribricius Bibl. Gr. T. 4 5ao quamquam memorandus certe fuit. Sed nimiriun habuit filium Aristoxenum, clarum illum in musica, philosephis ommque doctrina, hominem quem hoc patris sui dictum memoria prodidisse credibile est, sive in alio quodam libro, sive in iis Epaminondae si forte, ut aliorum multorum Vita scripsi magnorum virorum, ita Epaminondae Vitam scripserit quamquam diserte eam in Veteriun libris me natam non invenimus. Ita Plutarchus dictum quoddam laudat Aristarchi patris Theodectis, non aliunde, ut credibile est, nisi ex libro quodam Theodectis opp. m. p. 478. C. Item ab Aristotele citatur

'φόδωροι Generat. Anim. III 6 additora του Βρύσωνος σο- ι λα-- mist. Animal. IX. II et VI. s. ubi perperam

est II οσης quae Herodo di aeon ipse, sed filius Biγ- son in aliquo scripto memoriae prodidisse videtur; qui et alibi si Aristates ut scriptor memorauia et Rhet. III. a.

De stiis Epaminondae et consuetudine audiendi, operae pretium est et convenit argumento hujus Plutarcheae in Putationis, apponere verba Corn. Nepotis in illius Vita IL

Wodas, Nam di πιὸ disere Studiose avidiandi ex hoe enim Deusim. Uta arbis λι- si pis quum in circulum veni et, in quo unda republiea did ιaretur, arucis philosophia fremis haberatur; in quam inde prius Ucessit, quam ad μα- fremo se adtactus. 39. B. -- Hoc ea potestate, qua Latinis facile, frequens est Plutarcho, opp. m. p. 6a F οὐ- γάρ h ι

336쪽

parationi adhibet Plutarchus De Garrulitate . soa C: κωφότης γὰρ - - ος ἐς ν ν λοχία ἄν - ον, οἶμαι, μεμ- μάνων τὴν φύσιν ἔτι μίαν γλ ais, laum, Auctor proditur rano Stoicus a Diogene Laertio VII. 3 - λυρο- μειράκιον, Διὰ τειο, dira δύο ἄτα ἔχομεν, -- ω, πλείω ρον ἀκουαμεν νονα δε λέγωμεν. Ad quem locum Si baei et Nili mentiones adsert,enagius. Illa est Sem. XXXVI. P. I 7. 39. B. ω κόσμος ἀσφαλ Dιν ἡ σι--, Proverbiale nescio ubi lectum notavi Νεω γαρ ες κόσμος ἀσφαλ σιγὴ ri sane ut verissimum, ita in praeceptis celebratum Attigimus supra p. Io. E. Expressum sorte ex similibus Sophoclis Mace 95 Γύναι, γυναιεὶ κόσμον σιγὴ φέρει. --pidis Antiop. X. p. 548 Κόσμος δὲ σιγης ς έφανος ρος κακου. rest. 54 . Η ωμεν 'A σφαλες ερον, φιλα ut

distinguit L. C. Valchenarius ad Hippolyt. 78a Epictetus

Locus Plutarchi in serraginem onachorum, Maximi et Antonii, relatus est, edit Stobaei Wechel p. 387. 39. B. ξυλακ 'r-ς κα ri Unum hoc habet exempIum Η. Stephanus estes L. Gr. T. III. p. 737. cui addatur alterum Plutarchi in Arato p. Imo C: ὁ δε Φέ arare ἐκωνωμεν οὐδὲ ἀντώπι, καίπερ τι ξος in ὀρτηου - πολλάκις εὐλα-

κτήσας, λέγοντος αντου.

39. C. ς Αἰκίνης φησὶ J Utrum Oratorem dicat an Socraticum, haud facile est ad dijudicandum, siquidem in neutrius scriptis diserte sententia haec proditur vi quidem apud illuni in Oratione De Falsa Legatione p. 396. D: περὶ 1ε της ἄλλης καππορίας δέομα -- οἶ-δρες, ἐά τι παραλά- , μὴ μνη- ωερπταν με , -- , πιών ποθῆτε μου

337쪽

DE RECTA AUDIENDI RATIONE. p. 39. C, D. sis

Δουσα , μαψὰν προκατέγνωκ- ῶς ἀδικῶ, αλλ' in 'ν ευνοί ἀκέοντες. Quem locum imitatus est Cicero orat pro Cluentio, a Quamobrem a vobis, judices antaequam de ipsa caussa dicere incipis, hinc postulo uin ego de unaquaque re dicame diluam, aciest pia e rearia sunt, taciti cogitationi -- s subjiciatis, sed ad extremum exspectatis et me meum dicendi ordiaeism fervare patiamini cum peroram, tum, siquideri minuritum, requiratis. in enim potius adumbrata dicam Ciceroni, quam, quod voluit Ursinus, ex Andocidis Orat. De ysteriis edit. Steph. p. a. I τάδε δε - δέο-

φήματα πών. 39. C. - ακούοντες, ολ ἀκουέμνοι, λόγοm M προ λννον--τας, ἀκηρονῶσι Non assentior I. Nupio, Longinum haec imitari De SubLIII. fin. -- ουδεν --ονΘότας απροοπὰς ο - μνουσιν. Verbum in i νειν non hanc habet infrequentiam, nec locus eam similitudinena, quae ab imitatione repetenda

fit. In Plutarcho duplex brevi spatio antithesis, et ipsa veritatis inuigo, miram habet vim. Ex simili quadam reduinim est illud de vino Sympos VII. p. 7I5 Α ὁ οἰνος

--λμα γῆ τὸν τύφω-J Platoni haec perperam tribuit Antoni Sont. p. Iω quum ipsa haec sint Phitarchi verba. Illius secius, Maximus simile quid prodit sub Socratia nomino P. 57 . et Stobaeus Sem. XXII p. 189 τοῦ μεν κενὸς ἁ-ὸς το ευμα διων , τους δε Moses aer iam το -- Timoni Silli V. Theodoretum De Curand Gr. AffeELII p. 489 Ποια ει Ἀριδο- - α' vis maeram Ba ' Θρι-οι, κενεῆς οἰ-σιος ἔμπλεοι, οἱ quod posuit M. Stephanus dies. Philos p. 6I. O in et 'σις, est faba simι- opis , et apud Plutarchum Opp. or. p. 43. B. 44. A. M. A. Q. E. I. C. E. 999. Q qui locus ex eadem arrogam, atque uirium comparatione ductus est. meraclitus apud Maxi-

338쪽

mum p. 5 o. Ηρέκλατος ὁ φυσικὸς - ἀ- ἔλεγον πα-- γ ῆς. Gessierim perperam reddit per vin om rectius vertitur apud Diog. Laert. IV. m. qui tribu Bioni. u.

ripides Glauco Magni L p. 565. T. III EL, M. a.

τὸ φόρη - τις ἀμπου κα- ωσυ onus est arrog tria masi λα s. Aliud Heraesiti apud Diogenem Laert. IX. 7 τήν τε avra Iam νέον nari. Notavis, verbo, sin IL C is onus ad Athenaeiun p. 76o longe uberaua et ad hunc locum apposite Th. Gaiahem ad Μ. Antonin XI 39. et XII. 7. maerem eos hic fingulari exemplo est .a-demare, Miso quid privare et fi quando occurrit, sese

ρων. Sic Theophrastus apud Plutarchum Ore Mor P. aya C Aristotese Problem. II. I. M. X. 37. XI. 26. De Spiritu Alexander Aphrod. Proiaem. II. M. Cum sententia nostri loci convenit Dion Chrys. r. IV. p. II.

. l. o. Α πρὸς εὐ- ώνη - μα inparetur Philo Jud. De Propaed. p. 433. D. Quia Rer Div. Haeres p. 483. Α. AEt quae notavimus p. 45. C. O. A. ab M μή , δια ροι - α γαλλου-- νεοπέρους πιν ,- --- ρημότας εἰς τὸ αὐτό Recepta etiam altera meliori lectione ετέρους vertendam In quia pomeriatur, nisu A, obiicias alior Fosdam, pia de eodem auum ni mari

339쪽

ssiorem μαι Διαπέ-ν, perverter Aterpretamd supra p. 9.Ε Ap te Demosthenes Orat Philipp. IV. p. m. D:4αν--οι, fedetis aequo animo audiantes istis, qui Hae pervertere a refellere volunt. In vem justoque distorquendo ac pervetetendo frequens est dictio. M. A. ri φιληκομ πρὸς ἡ φιλοδοξίαν em σάμενον- FRso a Plutarcheae proprietatis concisa brevitate et plurium

dictionum in nari qua constrimone sententia ita in concipienda, per sudium rudiendi parem facere cum sussiogimini dis audisndi parem farer cum Adsi gloriari id

est, si disero sudis, aditionis et glarim in Oncordiam redigere, ree ditiare. Dicitur σπενδεα τινι, pacem facere cum aliquo. Vitarum p. 56I. F. 56a. F. 637. E. 93I B: Item οπμε ι αρός τινα, opp. Μor. p. 494 D: Vitariam P. 8 Ε. 54I A. 93I C. has in unam contraxit Plutarchua. Atque haud scio an quid ad hanc dimonem valuerit uripidis missium, cujus haud dissimile est in Oresto

I68a: σπένδορι- δε συμφοραῖς, Μενέλαε, καὶ σοῖς, Λοεια ει- σπισμαιν' sensu minime expedito, qui et Scholiastem exercuerit, ortasse ita explicando, In gratiam redeo, et cum ἐnimisistis nostris, O Menelae et eum tuis, o Apulo, ora M. In construendis pluribus plurium nominum casibus cernitur pars Plutarcheae consuetudinis. Sic supra p. 6 B: καπο ου μένος H - - κρωιν - των -- ὀνο- ο judici βbem opinioni per hemis nominat infra 54, C: πιεται' ὁμοιό τι τῆς ἰσόωος, militudine inquatilat m mn- radiis, i. e. fastilitudinem retinui, praestantiam amico concedit. 99et B: as AH πάνω ταῖς δοκεῖς - λαιμαργέας εα- γόμνος. amolaohte P. 25I C: της κης αὐτοῖς Mnλπου iam is 3 ιμολεοντος εὐτυχιαι νιτιθεμένης quum poena illis ea im neretis' p- ud fortunum Timoleontis defenderet. Alia dabimus ad p. 41. C. a. D. 32. E. V. B. ἄσπιρ ιν istam ἱεράν-- Sic mox λοίγων ἀφιγ--μ νος kiam P. a. F. Semnonum dapes et epuliae, Platoni est frequens dictu, Lyfide p. a . Dci αὐτὰ μόνω ουιῶ ν ημῶν οὐ ροτα πον - όγω Phaedro p. 337. Α τῶν λιθ

340쪽

του λόγου. Ibid. MI A. IX. p. soa C. Timaeo P. 523. D. Ibid. 526. B: -- απου-λη-- τὸν - λόν- ωίαππ.Nec minus frequens studiosis philosophi Plutarchus Opp. Mor P. 713. C. IIo. D. Lucianus Lexi . T. II. p. 318. Iesianus Ep. XL p. 4I9. D. XLI. p. I. B. Defius ΕP. C. p. 239. B. Isidorus Pelusiota Ep. II. a I 8. In hac usurpatione est genus, quo diam ωπάτωρ - - δωτυ--is dicuntur sic Plato in principio Iunaei Eli, diis, πῶς

apposite ad nostrum locum in XXXIII. p. 367 A: --

hοινὴν ναμών -wrέσωνται Libanius Orat. V. p. m. D. et orat edit. Bongiovanni XII. p. 177. Illum priorem usum de ὲς-- ό- attigerunt P. Victorius M. Lect. II. I et J. Davisus ad Ciceronis Divinat. I. a M. B. και Θυσέας ἀπαρχην παρειλημμένον I Xylander, adfarei imprimisias invitatum recte : atque item rus ua, invisatum ne forte quis putet, eos aut legisse aut legi voluisse παρακεκλημένον, quod proprie est inmisarum cum παραλημμενον si adbibitum, assumtum. Neque hoc loco illa proprietas nimium severe exigenda est. Utrumque in re convivali usitatum Pluinctio ν παρακαλῶν, imitare,