Ploutarchou tou Chairōneōs Ta ēthika =

발행: 연대 미상

분량: 623페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

611쪽

DE SENT PROFECTU IN VIRT. p. 85. A. sos Euripidis nomine, habet Plutarchus in Pompeio p. 658. D. Similis huic est alius Euripideus ex Danae p. Mus-

graV. T. III. p. 558. Stob. Gesin Serm. VII. p. 86. Grol. P. 47. si τοῖσι μαιοισιν - ἀπανταχοῖ - χαρακτὴρ χρηςος εἰς si χια : ubi Disti licet novissima Scholi editio quoque retineat, vix tamen dubitem quin auctor scripserit Ιἐρεπα. ippolyto 43 Φευ, φευ' το σῶφρον ἀλαπανταχου καλον, - δοξα -λην ἐν βροτοις κομι=r . 85. A. χρησαμένοις ora setium in calamitatem inriderintrita enim sere τύχη deteriorem in partem ponitur. Vii. P. I. B. et . . 6 8. F. De Aud Poet. P. 35. D: τους σαμώνους τύχαις, eos qui adversam habudrunt frtunam. Plenius De Fortuna p. 97 D: δαίμονι κακω πάντα i χρώ

μενος.

85. A. naita αρὸ ὀφθαλμων του ἄπας γαλυς η γε πη- μενου H gregium praeceptum, cujus au rem Epicurii laudat Seneca p. XI: Ah ginis vir bonus nobis eligendus es ac semper ante oculos habendus, ut coamquam illo spectante vivamus, et Omnia tamquam illo viden e faciamus me, mi Lucili, picurus princepit, cui dem nobis et indagogum dedi r p. XXV. Sed et Stoicorum est: Epictetus Enchirid. Cap. XXXIII. -- τινι λέλλης συμ-

σαλλαμ ε μάλις τῶν ιν οπερα ,κούντων, πιρααλ σαυτω, TI αν ἐποίησεν re τούτω Σωκρα ς ε Ζηνων - ου ἀπορησεις του πιν -- προσηκόντως τω ἐμπεσοντι et aliis item locis motatis ab Io Uptono Zenonis resere nionitum Galenus

in egregio libro De Proprii Animi triusque Affectuum Dignotione et Curatione T. VI Edit Charier. p. 523.

ν Ουτω γουν - μων εἰ πάνα πράτΤΩ - ἀσφαλως, ως ἀπολογησομένους ὀλίγον - ερον παιδαγωγοῖς' --αζε γαρ υτως κέῖνος εἰνηρ του πολλους τῶν ἀνθρώπων σοίμους σας τοῖς πέλας ἐπιτιμῶν, κὰν μή ς αυτους παρακαλῆ. M. Antoninus XI. 6.

ubi multa de hoc praecepto collegit h. at erus. Praeclare accommodavit ad eloquentia institutionem Longinus De Sublim. Sedi. XIV. init. Ουκοὐ κο- μα νέκυν

612쪽

Aus Rhod inua in Antim. XVII. a. memorana illa tamen I quibusdam doma hominibus legendum vis ri et postea, hunc laudans Ialuis Gyriadus Histor Deor. Syntagm. I. p. 5. A quaedam tradena de se m*Iis r quorum sane haud infrequena est mentio in Veterum

libris praecipui gumento noris sunt aucto s Strabo . p. 7M seq. et Scholiastes Apinini Rhodii I. Iaas uini dum a Phrygiae monte Lia: Da si, quod,

digitorum iustar, quinque essent, quanquam numero varie et phares produntur seni inventores, masi sapientiae doctor , celebranxur aiatare Thrasyllo, sexaginta et tib Mamiis ante Ganymedis raptum exstitisse resert leniens Alexandrinua Suom. I. p. 335. D qui eodem libro p. 3ω A. haec ad nostrum locum praetinentia habet: ταμ

613쪽

1 bem Maenae, certe eodem consilio recitari lita a RVerruncatinos malorum geniorum assis fi de his Phitarchus Sympos VII. p. 7ω D: 1 Μανοι οὐ δα-νι-

ι ἀ- -- sexum p. At meum XII p. 548. C. Mupio antinadversus pist. Criti P. I 8 'Eν σκυταρίοις --Το- φορῶν μοσει- άμ ωπα κα Andri Mes Pytha- risus ap. Clementem Alaxandr Suom. V. P. 568. E. Ephesia γράμμα memorans unum ex iis apponis symbolum sex noniambus constans, quorum unum αφώ --.ten, ab ala nomenis is ex Idaeis Dactyri proditure Minentem exscripsit Hesychim voce μόσια γράμματα: tibi alios, qui uter argumentum attigeriint, laudat IcVossius et alii quibus addatur Gaiahem ad M. Anton num XI. 6. et P. Pantirrus ad Minoin Proverb. IX. 39.

-gius, ovi addatur Is Casauhorma ad Strabonem l. c. et

Anta v. ad Athen. p. o. Minc intes, dum est dictum Aristotelis, quod ex perdita ei in Epistola rettuli Disin Chrys. r. XLVII. p. 5M. C. querentis de civibus suis Stagiritis, qui urbem sirutam restitui non curarent, sed inam sparem habitare mallent ις- Αρι τέλει ἁ-έλλων-- Δακτύλους, i. e. Aristitatis iiiser m pisula feribi ita, ω γ. δε- οπμiandi negori abaci ι diei enim se un-

ων α --ra Minus Da los id est, homine agrest et montanis suis sedibus deditos. 85. B. διαλαμ- incisus, Mnplectens Plutarchus

614쪽

Antonio p. 93 I. At διομαμάνων του -- κους Te cis complectens juvenes eos exercisa cerus es in na Fragm. I. 4. Pausanias III. I9. p. 259 διαλα οσαν - - ' αἱ γυναῖκες comprehendentes ac vincismus' Grex Heianam.

X. I3. p. 829: in tam δεσμοῖς aerem. Alia dedimus ad Plutarchum De Sera Num. Hae p. 565. A. 85. C. τοῖς τοιούτοις talibus negotia obviam ire e de Meus pronominis diximus p. I5. B. . . Aia n. ος-- ουρπηψας an μενος Nexari trididium nec in ejus ita, ubi ei locus erat p. 668. D. nec in Amphthematibus, retulit Plutarchus. Simila quidem huic memorat Cicero in pro Archia Io: -- rus ille Alexander m in Sige ad Acbulis tumulum ad inust,

O fortunate, inquit, do cens, qui tuo irrutis H--- praeconem inveneris. Rarior vox κουροφημία exstat apud M. Antoninum II. I7. III. o. IV. 9 D. ι - - ερο ερίαν-οπιόνος. Longinus de Sublim. XIV. n. -- - , 5ςερ --ου -- μη τελεσφοροώρονα χρο-ον eamdemque restituit Ruhnhenius XLIII. p. 5o in editione Nupiana p. 13a. Unus codex C. habet υς εροφωνίας. 85. C. ἡ καλῶς Legendum videtur j του καλοῖς, et se quoque annotavit eg. 85. E. αὐ- χόμενοι ποιεῖν μεγα τὸ μική τινι προσποίμενον. putante id, quo parvo addatur, nil magnum e reo posse. Non est opus Misen conjectura το μυον μικρῆ--. Unus codex C. aliam habet lectionem, ποιου serio Pruοκμ-οι-οιεῖν, haud inepto sensu, nil existimantes mayniam, quod parvo addatur et caeteroquin Graeci pro ο-- - ἀψάκων, vel ποιεῖν, saepe usurpant ποιου - δανα quo de usu notata in adversariis ad Iulianum alibi expromemus.

85. E. 4' ἐλπὶς ἐγsυτέρα του τέλους -ἀίζουσα Videtur hoc Plutarchus ab alio Scriptore sumsisse: eistius putabat e Sophoclis alaim Colone petitum esse. quidem sedem auctoris nondum inveni. 85. E. I γαρ τὸ - α τουτο; enim id est, quia per ho mihi et ρ Negans interrogatio Nullum ex acre fuctum percipiam, Hinc res με alit, sis absis, au- eumdem erit. Dictum eorum, qui aliquid ut parvum negli-

615쪽

hannes Chrysostomus vel ex Plutarchi hoc, vel e commum hausit fonte Comment in . . Tom. IV. Homit in

Epist ad Rom. p. 62. D. Διο παρακαλῶ τὴν αρχην, φυλαττώμεθα - τὰ μικρα φύγωμεν κααά τὰ γὰρ μεγάλα ἀπο τούτων τίκτετα ἡ γὰρ - ἔκ-ον αμάρτημα -- λεγειν, Οὐθεν παρὰ τουτο τἀτο γουν τὴν κακιαν εἰσπνοε, τουτο τὰς ρας ἀν- τω ληri, - της πόλεως τὰ τειχη κατεαλε, τὸ καθ' ἔκαςο λέ--γειν, iam παρα τουτο οἴ- - - των σωμάτων τὰ μόγιςαακεται σηματα, ταν τὰ μικρὰ καταφρον sq. dem Tom. I.

Homit in Matth. XIV. p. 5 8. Ε Μὴ τοίνυν λέγε, ουδὲν

jani Chrysostomi monita cum hoc Plutarchi loco contulit Is Casa onus ad Persi Sat. V. 66 p. 396. alia item addens quae partim eadem partim similia attulit h. Gat Lerus ad M. Antoninum III 6 p. 78. Huc pertinet dictum Zetionis p. Diogenem Laert. VII. ω τὸ εἶ γίνεΘα

μὲν -- μικρον, - - ροκρον εἶν ' οἱ δε, Σ κράτους τουτο Lot :in Socrate II. 3ν το τε νάσεδεα , μικρον - μη εἶναψ παραὶμκρον, quod ita expediendum et cum priore conciliatis dum ut legatur, τό τε εἶ, μώκ- ρον μὰ εἶναι, παρὰ μικρον δεαρχε E quod bene se habeι, id non quidem parvum sp, ita tamen a parvo incipere Philo Jud. De Creat. Principis

p. 728. D: το παρὰ μικρὸν ου μικρον σφάλμα ηγουμενοι Aristoteles Republ. V. 3 3 Ἐτι δε διὰ το παρὰ μικρον - πολιτεῖαι μεταεάλλου , λεγο δε παρὰ μικρον, ἔτι πολλάκις λανθάνει Μ-γάλη γινομένη μ σαεασις ων νομίμων, ταν πταοορασι τ ροκρόν.

616쪽

ma D. f. AN ADU IN PLUTARCHI ML Ad eamdem sententiam illud Demosinenia in De Re

P. 68 Α τ α -- μέν κ' τοῖτο --- βου-- -- τὸ δε ι ος ρογα, ο γ-- ροτὰ τουτου. Aliua est inis somniis αμ μώκρὸν pro modum, parum abf-ι quin- an Ma item cernitur Prae filionia . . , junctae cum Morassitivo, significatis d-rentiam et momentum rei ad vi sic e ciendum ut in aliis, veluti -- πο- να----aso imservat quam superare : - - τουτ' istaeis, par - - factum est, id est, - - - - - - tare suis' eque locis attingemas. 85. F. -ται - Ita quoque Gerae habet in an codex, cujus collationem postea nactus sum quo magis illud viri' Α--ον repudiandum. Non tueri, dedecorere, laudem e propriam vel a rioribu acceptam, est eam κατα--. Ergo is, qin putat, se magnum nec habere nec dedecorare, facis et proesima reddisur ad Pam----genda. Est autem illud aeu magnaem - δε- σώσου mesa bene is vi δυοῖν, pro ni magmvim ad δελ- -- MMN.Aristoteli Ethic Nicom. IV. s. ii γαλόω γ notatur . με- μέγα οι- κου, qui nisi pro amo habes, m -- - ρα- ι diversus plane ab homine praesentia loes putante sem magnum habere, quod ι-ri, e a diae M a ---ου immuna servara debeat. Sed Verbi καταιω-- in exemplis Plutarcheis demonstretur Malim Herodoti P. 863. Ε:'Amam viri ρο- ών τὸν φακλέα - - ἀγώ-- Arrisidiaurea vi nobilitat-fuam ab Hamua prosecta . De F

617쪽

D A τὸ κώ- ην, Πέρσαις ἄνοροι Κυρε κἀπικυν-. ri sophanes Nub Iaaa Ἀτὰρ οὐδ-οτέ γε την πατρίδα καται - 'c'. Avib. I 451 G γένος οὐ καταια - ubi similia ex Euripide adsert Bergiems. Demosthenes in Pro Coron. P. 3a7. B. Aristides Panathen p. IV M. - άκλ σι αδ- πη πών -- τὴν ναυμαχέα τοῖς Ελλησι ἐγενετο, κοινῆ τῶν τε -- Α γυναικῶν οὐ μν καα6πιναν ταώτην τοῖς ἔργοις ψεει . . or Platon. II. p. a17 Ἀθηναῖοι δε--ουδενὶ τούτων seris σαυ. οὐ καπi μαν τῶν προὐπηργμνων μέν.85. F. οὐ γὰρ αἱμασιαν iv κο- ριγγον Ἀρδωντες.)βριγκὸν C: Mosc. a. a. Venet. Hor. εια sed in his 1 mis summa ubique varietas pro σωρεύοντες dant συλλέγονυς C. Hor. Hari Colleg. Nov. osc. a. et I astana manu.

Rei ipsius exemplum habemus moenia Athenarum consilio Themistoclis per subitam properationdiri instaurata quod Thucydides prodit, L 93 Tiam φ τρόπον οἱ μναῖοι την-ων ἡ χισαν, ὀλίγω χρων και δηλη ἡ οἰκοδομία μι κοὐ νυν

καυλόγησαν. in Conielius Nepos in Themistocle VI Hane legaticinem incepi Themistocles, e solus rim pra-jecidus es reliqui legati, tum exirent, quum satis altitudo muri eorum videremri rincepiι interim omnes feria atque liberi opus aeremi, neque ulli loco parcerent, sue facerasset, sua profanαι, ve nisurus, ve publicus e undia

quae, quod idoneum ad umen in pinarem, congererent. Quo

factum es, ut Atheniensium muri ex sacellis Iepulcrisque con- rerit. p. 86. A. κεκρότασα χρυσε κρηπὶς Pindari dictum ex incerto Carmine, plenius memoratum ab Aristiae Or de Paraphthemate T. II. p. 37M in γὰρ δημωμα Πίμον

orem partem retulit quoque Plutarchus De Formis Reip. p. 8a6 ν Κεκρωπα χρυσέα κρη is Ἀωδαῖς Specta-

618쪽

vit eodem scriptori com Demosthenis, inter opella L eiani T. III. p. 499 H e- τον λέγονα σέα -- κοπὸΠ-ρον quod doctissimus, Solanus minus retulis

ad alliae Pindari imam de pugna ad Artemisium, in

tulit in Epist. Ia8. T. I. p. 859. Dci ἀλλὰ τῶν ριο -- Π--ος in χρυσέας πις αμο ιτα Θαλά- κώπας μι-σ-εομεν. Locum hic a Plutarcho adhibitum eruditissimis Schneidem in Fragmentis Pindari tramini p. 68.

tens, hi, quod friuito A, mprobas nihil, isti cum των γενομν- cimigit perperam illo quidem nimirum Pu bat, σφένων per se solum non habere sensum huic Ioco accommodatum, qui sine in hoc vocabulo aliquid ι- λωιis requirere videtur. Atqui γινορονα hin loco, ut alii sunt ea, qiuae flent res, quae magis univeri consuetudine, quam fmgulari judicio sunt: sunt etiam fructus, initi-us quin duae notiones, conjunme Imia, in hanc Pluta

chi sentcntiam conveniunt hi oblatas, vulgo, ---tirilitatumque Ocea ne non temere admittu- Isocrates Panathen p. 489 τιμης δε--ερῶν - γιγνομένης, αλιο ἷ- re defodare locus vulgo corruptus in Ameriana editione T. II. p. 596. mutatus licet, tamen per ram redditus. Trapezitico p. 629, τους τόκους - γιγωρο- ὰποδωσαν redditisum debrias, ras Epist. VII. p. 728 D

buxit. Atque item subinde Theophrastus v. Stob. XLIL

619쪽

exercere se ad ea quin condueunt et oportet prequens est

Aristidi cujus locos satis habemus numeris paginarum notasse sic igitur . I. p. D. M . o. N. 5a3 5a7. T. II p. 3 a. I, 8. 58. 34. 3os. 31 o. 27. a 3. 86. A. ἡπεν ον τον Πολ- τον οἰόμεθα λέγειν De quo Pol cistam putanm dicere nee verant, nec huic loco c-gruam habet sententiam quaeri qua exstare deberet, se tem corrigendum erat οἰάριε , De re putemus dicerei laetitum: Ad MLineium illam μὴ elori Actionen a om--ολ-s. Atque in hac ratione adhuc acquiescebam, spreta altera, in quam postea quoque eistium incidisses

vidi, κτέρα τὸν Πολύκλώπον οἰόμενοι λεπαν quam nunc probo, ut et loco congruentem, et partim a codicibus fimatam;

siquidem οἰομνοι est in Ald Bas. Hari Colleg. Nov. osc. a. T. B. Pol Particula κπέρευ semel alibi occurrit apud Plutarchum Consol. Uxor P. 6II. B. Vulgo obliterata. De nobilissimo illo pictore et statuario, Veterum mentiones collegit F. Iunius in Catalogo Artificum p. 167. Idem dictum refert Plutarchus Symp. II p. 636. B, C: - τέ-

verbium Ad unguem, de operibus summa diligentia perfectis et absolutis origo duplex : altera, ad quam hoc Polycleti dictum refert I Winhelman Historia Artis, An notat ad T. I. P. 79. edit. Gum quod plastae in fingendo

620쪽

IIa D. W -IΜADU IN PLUTARCHI in λluto partes signi subtiliores ungue formare soleant ab tera, quod laevitas ac politura signi explorabatur ungue, qui si quid asperi flendisset, id artifices corrigere soldibant: cujus non justam rationem habuit vir ille dinamus, quamquam a plurimis Veterum commemoretae eod-

suetudinis neque etiam ejusmodi adfert testimonia, quibus essiciatur quod vult, illam priorem rationem sol modo exemplis, non item peribus ad illa exempla seth adhiberi solitam fuisse. Et hic Plutarchi Iocus resertur Acommissuras lapidum aedificii complanandas et amus ebaequandas. tmoratii A. P. 94 Perfectrum δε- ea gavi ad unguam, ad inaginem et opus, non ad ex 'plum, pertinet. Et Θναιων Suidas reddit -- ἐννυει, quod et usus confirmat Scriptorum in metaphonea significatione του ἀκριεολογεῖ t, de qua Phrynichus p. Ιω ibique Nunnesius Dionysius mi Opp. Rhet. p. I I. Λυσιακον χαρακτῆρς ἐκμέμακτα εἰς in ad tingaeae I ἄ-- Loias. Plura petantur ab Erasmo Adag. p. 5η:Ιs Calaisono ad Pers. I. interpretibus Horatii Le. Lexicographis, cum Latinis in vias, tum Graecis a

SEARCH

MENU NAVIGATION