Ploutarchou tou Chairōneōs Ta ēthika =

581쪽

ἐκον χορος ini, μάζων, ωμὸς δὲ - - νόμος Theophrastum ad duo millia simul auditorum in schola habuisse reint Diogenes Laertius V. 37. 78. E. πεκχuo Sensem undas, inuere M. Omissum in Stephani Thesauro, reposuit ex hoc loco D Scottus in Appendice nec alibi deprehendi. Simplex ἐκχεω, μαα uere, facio ut istinuat Plutarchus de Fortun Rom.

lem, eum per invidiam e inimicisias itales nihil ei auxilii domo inuerri, in Italia H aera vi et ex um*. Sympos .

III p. 649. Dr ταν οἱ μει μὴ μισερυπω ν, οι δὲ μὴ διαμ- λάώωσιν, ἀλλ' ὀλιγον ἄθρουν λαμπις ἐκχέωσιν Aristides T. I.

P. MI M. vis. τῶν ἡμις - λαμάτων ἐκχα - ψυχὴν preιrisD-- maspectacuta de is animiam id est, distundit, oblectaι nisi aliquando codex aliquid asserat, indivi, vel 78 Ε. φιλοσοφῶν σος ως δοξαν Scilicet λόγους, parus philosophia eas, pia plurimum ad opinionem apud vulgum,

ad ex malimam, Ariolam, vatiant: φιλοσοφῶν abest in Ald ML Xyl. A. E. Hari. osc. I. a C. Venet Isiduo postrem habent non nisi additum in margine. Diserte adest in annot et Pol unde sumsit Stephanusi certe postulatur a loci hujus ratione. Λογος, pars philo-fυbuae supra notavimus p. 75. B. Δοξα, ut hic, in deteriorem parten subinde accipitur Sympos . . p. 564. 4

Alia dudum notavimus ad Ser. Num ind. p. 3: --Εditionis p. 549. F. ec nunc adeo notassem, si recte ab Interprete redditum vidissem.

582쪽

78. E. κατα--d Vertunt devolant, quod est, ex superiore in locum inferiorem volant huic sane loco non convenit. Et vero καταύρων de avibus usitatum, qtra vota, sin Aeum conferunt ibique considunt, sive is fit altus sive humilis; quod Onsidere non nisi demittendo a fieri potest, quod est Plutarcho satis frequens opp., . 41. F. 286. A. 34o C. 359. B. 37 I. E. II. E. 967. C. Vit. 3. A. Iaa. A. 364. D. 68o A. 737. D. 78. E. ore τὰ σκυλάκια, Wὶν ὁ Πλάτam Rep. VII. p.

Num Vind. p. II hujus editionis p. 548. C. 78. Ε - τὰς ἔνδαις - τας απορίας - τὰ σοφίσματα rantentiones, dubitaιiones, eamulationes est abutentium di lectica, cujus est adeo munus et locus contra illas capti

ne philosophum instrarere quod fecit Aristoteles in libris .. σπις ικων ἐλεγχον et Plato saepius istos homines exa-mtavit, in primis dialogo Euthydemo negotium istud, mine σοφίας ἐρι κης appellans igitur ἔρις ab ipsa dialecti

segregatur: v. c. Plutarch. Desin orac. p. 43I E - τὰ μενίσων, τὰ δὲ μ βάσειν, esti ἐκπολον ουσης, φιλο--έας ἁπάσης. Hoc veterum sophistarum erat, a Domini disciplina Socrates juvenes avocabat, ut ait idem Platon Quaest. p. 999 L. quippe οἰηματος πληρουm Beri ιας, , -- ιζήλουν χολὴν - διαπριως ἀπράκτους is ἐρισι καὶ φιλο- αις. Athenaeus XIII. 6II. At Lacedaemonii ου προσίενroe Gra ,τορικὴν ουτ φιλοσοφίαν τὰς ἐν τοῖς λόγοις -- φιλοτιμέας,

ἡ ἔριδας, αὐτους ἀκαιρους ἐλέγχους Aristides T. II. P. 3IIQIσοκράτης σπις ὰς μὰν προσώρηκε του περὶ ' ἔριν -- άν αυτοὶ φαῖεν λαλεκτικὸς φιλόσοφον δε αὐτον και τους ibi, M.

Hinc ἐρις,κοι, subsae, Aristoteli Sophist. Uench. I. I Qindeque Clementi Alex. Strom. I. p. 289. dicti philosophi Μegarici ab Euclide profecti ire Laert. II. I . Et priores et hi in sophismatibus versabantur hisque tamquam instrumentis sapientiae utebantur loco syllogismi est enim

583쪽

DE SENT PROFECTU IN VIRT. p. 78. E, F 575σόφιαμα auctore Aristotele Topio VIII. 4. συλλογκτμος ἐροπικός. De Sophistarum ratione ψι κῆς et generibus σοφι- σμώων, et alii monuerunt, et copiose L. Cresollius in Theatro Sophist. II. 6.

78. E. τοῖς διαλεκτικοι ἐν-ς, μυς πισιτιζοντο προ σο- μαν. An vero priores modo memorati non item dialecticam ad sophisticam convertunt Immo unum ejus attingunt locum, qui est de contentione dubitatione, sophismatibus. At hi interius se induentes in dialecticam, ex ea quas pabulantur e sub dia capiunι factitandae sopbi eae. Factitare sephisticam, σηπευων, frequens verbum, non item nomen σοφιs αα quod Pollux ut barbarum repudiat IV. 5o: habet tamen Plutarchus De Stoic Repu . . OQ. E. fortasse ex Chrysippo, qui τρος ποδεέμ- - - ἀρμόζοντας

τον σοφον Α --αν Diogenes Laert. II. II3 scriptura incerta Et σοφι-ε et σπι-- famist, qui philosophiam, rhetoricam, aliamve disciplinam mercede docet Aristo-- , ut philosephus, sophistis vanam sapientiam tribu hat, nec eos nisi hac et mercede docendo definit Sophist. Elanch. I. Q H γὰρ ἡ σπις ικὴ φαινο- σοφια, υσα ινμέ κή ὁ σοφιμ, χρηματι ς ἄπο πινομένης σοφίας, ουσης δε μη. Sed de Verbi usu et vi al1ia dicemus. In μισιlίζοντα , quod Proprie est pabulantur, ridi s et commeatum a retini, suavia est metaphora ad disciplinam, copias ac sub dia petunt. Sic De Sanit Hend. p. Ia5. α ἐμπίμπλα παρ- έρων

αὐτον ἐπισιτι μνος. De Cupidit. Divitiar. p. 525. α Δη----ἐκ της - νέας ἔπεσιτέω ο Proprie dicit re in Lysandro p. 438. A. Antonio p. 93 . . et apud alios. 78. F. - δὲ - χρωας-Q-οι 'λιοι δὲ facit intelligentiam dissicilem sit, omnia iaciliora erunt. -- - cum aliis muneribus duo habet hic dicta munera: Primum χμας et ψάρια colligere, quas oratione me in Progymnasmatis usum et exercitationem: quales habemus in

584쪽

576 D., AN ADU IN PLUTARCHI ME Progymnasiuatibus Hermogenis, eonis, Iahanii, Aphthinnii, Prisciani dehide, his componendis rhetoricam docere et inestum lacere, M ροσιν αμματι ruri quod Metur significare illa dictio .a via ais τἀ λόγους Anachar squidem sententia satis est perspicua sed quomodo congruat cum illo παροριθμὸν - παρα-- - λόγους, item apparet Fortasse vera lectio est, τους λόγους παρον -- - προαρ- ρονος ora limes gas minere reminem ran audientibus, et ab his vicissim deripiuntur πι----δε--ede. Hac notione est verbum in Stoicorum placitis apud Stobaeum Erim Ethic. p. 83 et μητε πλεονάθα - σοφον, οι τε βουκολωδεα , με διετα εὐοιπε παραρι am με ἡ Θέρω παραρι ini ιν ταυτα γὰρ --τα τὴν - - . --- - κατὰ - τόπον - σι -- ram. Hemenius in si editiones Ma verbum nihili δἀiam , pro quo scripti qui, iam libri dant δι--α , mutavit in διαπα--: quod sinquens vox ἀπάτην repudiat nec enim Scriptor non ineptus dicat, in verbo α-- contineri rara ν, aut iri norati in ἀπάτη inesse διαπαΤα- , quod per se manifestum, hic laevinnon habet malim certe δεκαζε si nec tamen ut Pro indubitato in contextum recipi velim. Nec de Praesente Plutarchi loco assirmem me verum vidisse Codex C. habet scholion, quod apponendum censemus, si quis iste inde aliquid utilitatis capiat. Igitur Anacharsidia dicto

superscriptum est: at, in ιιικρον, - δοκεῖ ἰασαν το γαρ μομεν μαρτυρήσω e λόγω quid hoc monitum, in primis mcula σὶν sibi velit, alii viderint; ego non videor in marigine adscriptum est: προς αν ἀλλο - χή - τους ' --ας τῆ νομισματι οδον ου προς votis' οὐ προς το ς eo αε εοπλίζων οὐ νμ Θεῶν - οὐ πως τι των συμφεμ ον aera m αλλ ἡ τρος μνον τὸ αρι ais κοὐ καταλογίζε ν -- κων νόμισμα Caeterum ultima Plutarchi verba αλλο δ οὐ- oνησιν an αὐτῶν τιθέμενοι, Possint accipi per mesin, jumgenda praepositione cum verbo, in ἀποτιθέμενοι, να- e ruri parum in usum reponentes sensu simili atque in II ratiano se I. I. Iara cindo e compono, qu- mox σα-ρ m. Item in illo Plutarchi Pyrrh. p. 4- Ar Πορ

585쪽

δεν των seram iam si τουτο εἰς ε δει τὰ μαρχοντα ain , qui rerum ominarum nullam servasse ad eum usum, ad Pennca reponere debemus. Sic s. μνημbi ν τιθε τι, aliquid inmemoria repimare Plato Leg. VII. p. 636 F consuetudinem notans eorum, qui juvenibus suadebant carmina metarum ediscere λους ποπιὰς ἐκ-ή-ντας' ι δὲ ἐκ πάντων κεφάλαια is απες, α τινας ἔλας μεις εἰς ταμ ευναγαγόντες, ἐκμανθάνων φασὶ δειν εἰς μνήμην τιθεμένους, εἰ μάλλα τις

- ἡμῖν καὶ - ἐκ πολυπειρίας καὶ πολ---κ Da t. Certe in praesenti loco Plutarchi - αὐτῶν retinendum, quamquam quidam libri dissentiunt Me α-- A. E. Osc. a. Hari. T: αὐταν vel αὐτῶν Vula. ἀφ' ἐα-- Collat Muret Iannot. Sensus est, nullam aliam ex his rebus parum reponunt ad Uum at νιus aism. P. 79. A. AH ανους--- ρ α ροωρώνουd Antiphanes quin fignificetur mediae ille poeta Comoediae, non est quod dubitemus dictum quidem ipsum, et quis hoc ad Platonia auditores a crimnodaverit, non memini me alibi legere. Legendum περ - Πλαταπος συνάψων, nexus sententis quodammodo suadet quamquam, per temPorum rationem, Platonis familiaris idem Antiphanem audire potuerit Platonis smilis est sententia Leg. II. p. 575. Fi φρόνη ιν ις με - εας ἀ-- ἀτυχες λορά, προς τὸ γηρο προπρον . istola II. p. 7o'. et M γὰρ ἄνθρωποι αὐτοι ἀκηκο-ς,

79. A. κοπάς ασιν -- Ἀρ- λαεο-τα--συμφέρεαι dMosc. x et Vulc. - ις hic etiam is-- omittit. Vulgata praestat Κρισις judirium judicundi factivas, saepe apud alios et Plutarchum, opp. Mori . O . Ε. Ioas. D. IIas. F. it. 888. D. M. A. alibi hujus est laus in -- τὸ - τά loreo is ταις κρι- ι, Adv. Stoic. p. I I. Et haec est καπάτασις, intus ius Mniis, opp. or. II 47. A. 6 9. D. omnino constituti et ordo rerum antea turbatarum it 386. D. V. B. 86a A. 65. E. et alibi. ix VOL. VI. P p

586쪽

ctis scriptisque irae adserunt morem e magniι--aema, id est, quin ad mores formandos e animi mariaι--- - πια de hac notione vocis μος et alibi viuiniua, et cli mi ad Quaest Plat. I. p. 999. D in B oth. fit. Vol. III. Part. I. P. 6-a . Verbi συμφέρεα rationem nullam his erunt Latinae Versiones atqui saepe est Plutarcho uri aliqua ' contexuum ea e , ractare eam, versari e da re in ea, consentire. Opp. Mor. p. 46I. B. E. 8a7. B. R1M9. B. F. ιI5. B. it. 3o. B. 369. F. 877. C. 9 5.

9. A. - τον---ον Fabula de Vulpe aegrotantem Leonem invisente, quae est XXXVII in editi med. Hid. soni repetita ab I M. Heusingema proverbialam habet α-kbritatem, a mulus vel breviter nificata, ves duerte memorata, quorum mentiones notarunt D. Lambinus ad I rati se. I. I. 75. et J IIudsonua l. c. qui nec buno PMarchi locum omisit. 79. B. ἄσπι γὰρ ὁ Σο κλης ἔλεγε--Σος-- enim S phocles dictavi, se, quum a chyli Uum, tanda προσσιαι auriuisviam minutasset, teriis jam sim et sutare S inem, id

est, Optimam e maxima cum moribus onjunctam partem. Dicitiaena per breviloquentiam Pro -- Σοφοκλης αρον τῆ ἡ δωσσωρος, πρῶτον μὰν τὸν πιον, λα τὸ π Ne opus hacorrigere : πρωτον μὲν item omittitur, ut iaυ --, de quo

monuit Abreschius Ananiadu in Eschy p. sis. Detragoediae incrementis post AEschylum a Sophotae Eta, Aristoteles De Poetica Sect X ubi eximius vir TD-hittiae videatur. Di*genes Laertius III 56. Themis a in LXXVI. p. 316. D uberius etiam Monymus in Vita Sophoclis scholiis praemissa, in qua conlplures sunt Mudiis notationes ex antiquis Vitarum ac Didas sariun script ribus sumtae, quam compilavit Suidas in v. Σομ-M MN archus sua ex perdito auctore habet. Quid si haea et κατασκ- in λάεν vidimus ad p. 16 C. et o D nunc is iniim per se quodque spectantur ' κος alia in laude, hic in vitio ponitur: est quidem illa gramisas. -- ,

587쪽

o. XII. p. 8o. V. p. 9a. XXXIX. p. 14. XL. p. aaO. isque sed saepe vana eadem et infata, tumida. III. P. 18 κακὼ δὲ ὀγκοι - λὰ σωμάτων -- λόγων εἰ χαῖνοι κοὐ οινα

- δὶ περι- mria. At hoc loco universe ratio Eschyli ad istam et pompam composita significatur. Est in tri est dia non modo verborum, sed et rerum, γκος Pseudo-Plutarchus Vit Homer CCXIII h τροπεδία τὴν ἀρχὴν ἔλαεο κ μώκου εἰς ἔγκον πραγμάτων κοῖ λόγων Θαρθῶσα. Dionysius Hal in Dinarcho P. I 15 Α, Υπερι--τῆς κατασκευῆ τὸ μὴ τραγικὸν miδὲ ὀγκῶδε . Plutarchus Demetr. p. my. A de Alexandri successoribus,, - σκηνης το βαρος -οκρίνοιντο ψ τώ ογκον τοῖ ἀν- omnino vobiam mvni evitam e sentaιionem perfnras, quam quis gerit, significat. Vii. p. m. B. IIO. B. 3a E. 97. A. 353 A--3. B. 8a A. 526. B, C. 533. B. 585. B. 586 B. 787. B. 797. A. 8 . L. Sane hujusmodi erat in Esthyli tragica ratione, quod reprehensoribus ansam praebere posset: nec Aristophanes in Ranis dissimulavit. Κατασκευ item de rebus accipiendum, vel de distributione et sorinatione fa-hulae .et argumenti vel de externo apparatu scem et personarum, omnino da illa parte, quos sub oculos ea ιιὰ idque malim: siquidem in distributione fabulae nil κατάτεχνον, valda et nimis arii issem, tribui potest Eschylo: sc καὶαι - , disiciorum, Opp. Mor P. 4 . A. 785. F. it. 191 D. II. E. 3m Ε. 333. E. 518. A. D. 6o6 C. Ἀ- Arumaria, machinin Opp. Μor. I 8. . Confectis veru, Vit. 58 Ε. m. A. 983. D. paratus, it 576. D. F. 616. E. Urris omastis, Vit. 5o8. F. Aristides T. I. 17. 348. 187. 189. 3a. 474. 475 54o. 563. 568. Vesuui,

Vit. Ia. E. Aristides . II. p. m. G, eis της κατα- σκεπης non capio caperem δριμυ, arxuιum nunc malim χμ περπ3ὸν πτερώργον, et sea προικον, quod proxima comparatio commendare vidctur. Κατ-χνον omnes habent libri, ut mox κοπατόπι- nec mutandi adest cauta, Pp a

588쪽

sso D. W ANIMAM IN PLUTARCHI LIB.

licet parum fit exemplorum, nec mihi alibi lectum: νικως laintur in Pericle p. I5a F recte re diatur ab H Stephano ad eum locum et in 'es L. Gr. T III p. 1434 Ar et abest totum in codice inscuens Α---χνικῶς, at in codice Parisiensi legitur , τεχνικῶς. Haec paranimium curata reprehensonem habere poterat; quidem, Judio Aristotele Poetis. VI. ἡ δὲ μ ψυχαγωγ π ρον,

λώεις est -τaeris, plurimam habet cum moribus co m-ctionem r oratio, verbenum delemis et rio quam definit Aristoteles i. c. την διὰ της ὀν-ασιας ιρε pia ν. 79. B. -- ρ κῶν Exposuimus ad p. 6. A. 79. C. σάρκω. Per metaphoram de aliis eo in a, rarissimum est de rebus moralibus, idque in bonam partem nam animo sere opponitur, Sympos VIII. . 74s. F Adv. Colot. p. IIaa D: Plato Leg. XI p. 673. B. Iaalias σάρξ. Hic notat discendarum rerum materiam quasi

teneram et fructuosam, nutrimentum augendo animo artum. Sic de medicamento p. 54. Ε τὸ σαρουν τῆ --μεως. 3o A. His κουσαν. Conseratur H Steph. Thecti Gr. T. III. P. 743.79. C. ψ-νίδης Notavimus ad p. 4 . F.

79. D. Πλάτωνι ἡ Ξενοφῶντι νουνJ De argumento P clara exstat Senecae Epist. CUIII. unde quaedam are mmus ad p. 3o. C. ' ἀρ- v, decerpere, ut mHec se rin , quod notavimus ad p. 43. C: Μωος, ω, suaviter, siquident cicadin re pascuntur et χνους, iamWo, quae in P mis, juventute hominum aisimaliumque quoriundam a paret, eleganter transfertur ad orationis integritatem aeteneritatem. Sic Dionysus Halic aliquoties De Composit. Cap. XXV. p. 3o De Demosth. V Cap. LI. p. 194. Comparans oratores pictoribus πτίλα r ποῖ e mmentibus. p. ad Pompei Cap. II. p. Ia7 de Platonis dictione, ' τε σῖ- αυrii μανοῖς της ασπισπιος - - λεληθοτως -ιηρέχει, χλοερ- τέ τι κώ τε λος κα ριπον ἄροτἀναδίδοviri, item De Demosth. V Cap. V. p. 66. Ibid. XXXVIII. p. 186 'ανθῆ τις αυταῖς χνοῖς ἄρχωοππωπὰ

589쪽

-- σαιοτρώου δὲ ψ παλαο πυ - νος ινρμυ νοο ροσπνέοντα, ut verissime restituit usterus.79. D. πιι-- ----βοάαι Animadvertimus ad p. 9.F. ubi idem refertur. Fuit quum Μων in μι- vel ἀμοια mutatum vellem nunc nil muto. ro λέγουσι dant λεγεται Pol Janhot Schoit Anon. T. V. B. Reliquam partem habet Stobaeus Sem. XXIX. p. aω sine nomine auctoris, Certe ex Plutarcho, sive ex hoc, sive deperdito loco si ex hoc, non fine varietate ro υλος ιν -- αγωνα ψων τακτον Gesnerus annotat rei η, καὶ mis L. γ του θεάτρου ἐκ iso onmς, -- Ἱωνα ψη όρας asi ἐςιν ασκησις' --πως σιωπα, οἱ δὲ Θεάριενο μωσιν. In verbo νῆας subaudiendum v αγ-ι ut Odyss. E. 485. - τοτ ιγων δυσῆα προσ-

η - ἐγ- έοντα, Ἀγκων νῆας Aristaenet Epist. I. 19, 7 quam dictionem attigit Abreschius Liat Aristaen. p. I 8 item Th. Gaiaherus ad . Antonin XII. 5. p. 35I Cum ipso Eschyli dicto Ion Chiiis, unus e classicis tragicis, subinde et aliis et Plutarcho memoratus, ex recentioribus nactus est in primis magnum Benileium, qui ejus res enarraret in Epistola ad illium p. 5o seq. hunc ipsum Plut-M hi locum apponens. - πως, percusso, passivam tione est in Lucullo p. 5I3 A: υκ ἐκίνει πεπληγότας πολ- λαπις, m movebat victos inpe Nicia p. 529. F τού Νικὼ ει-- τος ε ν, αλλ' αὐό Θαύματι -ληγότος. Quod pro isse in uno est Vula του ἐτέρου, non repudiem. 79. E. ροπίδαςJ Idem reseriur in Amphili. p. 9o. B. Amphthem Lacon. p. a I'. ci et similis argumenti aliud p -8. E. Fortasse quis requimi ιτο ante Wκρον, ut duobus illis locis exstat. Raro quidem sed tamen aliquando omittitur: v. c. De Sera Num Vind. P 564 Ε: Φιτε -- ουτ μι- γε - πε M. διαφευγεν ἡ βιασάμενος, nemo is vel parvus vel magnu his νοῦ - clam vel

vi meren Julianus Imp. r. I. p. 41. VII. m. A quod exposuimus Biblioth. Crit Vol. III. Part. II p. 63. bus addatur L. Bos Ellips. r. p. 563.79. E. Διπέπιες Seneca Epist. XC. p. 3154 -- ,

o te, convam is Diogenem mireris et Dindatum Uter μ

590쪽

φι eum vidis puerum cava manu bibentem aquam, rem protinus exemis e pertiti alicem, hae obj-xammae fri, Quamda homo sultus Uemaeuas farciniatis habetis Di genes Laertius VI. 37 Θεασάμνός ποτε παιδον πῶς ma

LVII. p. 4 et D ὁ που - ἔρ- - - τόπα Celsus apud Orig. VIII. p. 789. B. Quaedam ad hunc usum p ωntia notarunt Dorvillius ad Chariton. p. 643. et Abresectius Auctario Dilucid Daucyd. p. 36O.

μενοι. Idem dimim citavit Plutarchus in Demosthene p. 8 8 C: imitatus est Dionysius Halic Antiq. Ronia I p. aor ut monuimus Biblioth. Crit Vol. III. Pari. II. p. 6. 79. F. δογματα ποιῶντες Dicta debent fieri mere , id est, quae firma scientia et asstassem in animo defixa tene mus, et ut vitae legem sequamur, ita ex princeptis fiunt dogmata, id est, Decreta quo de argumento tradit Seneca

Epist. XCV. p. 3 a. pictetus apud Stob Serm. XXIX. p. aom: ἰοενα χρὴ - ου M. δόγμα παραγ- αν ἀαν - ,

κροτο προς - βιον. Retulit in Epicteti Framentic tonsa

라틴어 텍스트