[Opera omnia

발행: 1835년

분량: 553페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

orati plerosque movet, atque actio, quod taciti cujusdam monitoris instar est. II. Magnum esse censemus de iis, a quibus laesi sumus, poena sumpsisse : magnum, inquam, nam et hoc ad aliorum vitia corrigenda utile est at multo hoc majus ac divinius est, acceptam iniuriam tolerare. Illiid enim improbitatem coercet hoc autem ad , robitatem adducit; quod quidem longo praestantius et per se Clitas est, quam axitio ab tinere. Ingentem nobis humani latis quaestum prO-

positum esse cxistimemias, et ea, ride tu nos Idmissa sunt, condonemus, ut ipsi quoque Veniam consequamur , et

bonignitatem bonignitati adhibeamus. III. Zelatoris cognomentum hinc obtinuit Phinees, quod Madianitidem una cum eo, qui Stuprum ipsi in serobat, pugione transfixit, atque X Israelitica natione probrum exemit at majorem hoc nomine laudem tulit, quod pro popul in scelus collapso preces fudit. 'lemus igii tu nos quoque, ut Scripturae Verbi Utar , a placemus,

set esset quassatio nobisque istud ad justitiam reputo, tur . n Laudibus item assectus est Moses, quod ex illata Israelitae injuria dolore commotus, Egyptium occiderit': verum majorem hinc sui admirationem concitavit, quod Mariam sororem lepra, propterea quod Urmura Verat, laborantem , precibus suis in sanitatem vindicavit. Quinca etiam quae sequuntur animadverte. Ninivitis excidium denuntiatur ' sed peccatum lacrymis redemerunt Manasses inter Reges sceleratissimus Q at inter eos, qui salutem consecuti sunt, ob luctum clarissimus.

IV. . Quid tibi faciam , Ephraim , inquit Deus Quan

tam iracundiam prae se fert hic sermo et tamen consestim propugnatio subjungitur. Quid benignitate celerius p

LI. 8

122쪽

Sodomiti cum ignem adversus eos , qui es iam abigunt, Discipuli postulant at ille ultionem recusat Malchi, unius ex petulantibus illis et contum otiosis, aurona Petrus amputat , Jesus autem restititit. Quid autem ille, qui, septies- ne si piri lapso ignosceret, percunctatus fuerat Pannon Ut praeli arcu ac niuiis rostri citis no latui' soptenario enim septuagios septies adjicitur. Quid debitor illo doquo in Evangeliis monito sit, qui ea dein, quod sibi remissa suerant, minime remisit P annonio noui in acerbius ab eo debilum repetitur PV. Donique an non illa precationis forma huc spectat, ut veniam nobis venia comparenatis Cum igitur tot exempla nobis praesto sint, Dei benignitatem ac facili latomimitemur, nec quantum mali in peccati ilione positu nisit, ex nobis ipsis discere in niuium inducamus. Benignitatis seriem villos. Primiani legum soracit, deinde jubet pollicetur, minutur, increpat, poenas intendit, cohibet; minatur rursum cum dactus fuerit, Ligam inscrt, id- quo paulatim, viam scilicet emoridationi aperiens. Quamobrem OS NO' De Operam demus, ct et ente serium HS , nequo enim id tutum ost, vortim ut eos, a quihil loesi suu His, In tu a, tigulos, Unigni loto iaporomus, atque ad verecundiam et reverentiam astringamus, qui conscientia potius quam iracundia lorqueantur. Ne siculneam , quae fructus adhuc ferre queat, Siccitate Ticiamus, no D inutilom et inutiliter locum occia pantem, damnenatas, cui industri agricolae cura et diliguntia fortasse Dic debitur. Noc tantum atquc celebre opus ob diaboli sor lasso improbitatem atque invidiam tam cito dulcamus. Diu potius animum ita comparennis, Ut benignos Otius quam sevo ros, et pauperum potius quam exacti juris amantes nos

123쪽

EPISTOLA LXXVII. II 5

praebeamus nec eorum potius qui nos ad id inflammant, qudm qui retinent, rationem habeamus. In quo illud quoque , si nihil aliud nobis coli siderundum est, nimirum turpe ac sic dirui esse, Si Cum paupCribus concertare videamur , qui hoc nomine, et quidem magno, Superiore conditione sunt, quod, etiamsi olioqui injuriam inserant, ob culamitatem tamen hominibus misericordialia movent. Fac nunc putes omnes pauperes, ac pauperum alendorum studiosos ad genua tua prosterni, omnes item Monachos

o Virgines pro ipsis supplicantes Ilis innibus , istorum loco, hoc beneficii da, quandoquidem etiam salis stlicti

atque obtriti sunt, ut ex eo liquet, quod nos obsecraruiri,)ac praesertim nobis, Dorum nomine, do precantibus. Quod si tibi gravo atque indignum videtur, nos ab ipsis con-lomptu habitos fuisse, multo velim tibi rhuius videatur, nos haec tibi suadentos minimo exaudiri. Pulchro autem Paulo utinaui Deus ea quae in nos contumeliose perpetravit, condonet.

124쪽

EPISTOLA LXXVIII . THEOTECNO.

Tanta est hujus Epistoloe curn Proeco lenis, tum argumenti, tum et hodi, congruentia, ut ea di0ungere fas non sit. Videtur enim utraque eadem occaSione eodemque tempore Scr ta, cum P teodorus, Theotecnus et alii, qui media inter sacra mysteria lapidibus Propemodum obruti cum Gregorio fuerant, sed Gregorio minus injurim patientes, acrilegos in judicium o- care PoenaSque rePOScere Parabant. Quos Theologus ab ultionis desiderio, ad benignitatem et injurit oblivionem magnis Patientico exemρ lis et documentis nititur eNocare Pheotecnum imprimis monet, ut baptismi recens suscepti gratiam, intulicorum cruore non contaminet, ne iterum purgatione, quod periculum non Vulgare est, Opus habeat. No quidem nos fugit, vix fieri posse, ut recente injuria, ac lagrante adhuc iracundi , rationes ad miliantur. Iracundia enina et maestitia oculo carent, a prae Sertim cum jure ac merito quis stomachatur. At quoniam ipsi quoque simul laesi et contunieli assecti sumus, nec minus stomacham Ur, ob eam Causana aequum etiam est consilium nostrum minime a te contemni. Gravia perpessi sumus adde, si lubet, qualia nemo alius mortalium. At ne propterea nobis ipsis injuriam inseramus, nec tantum pietatis odium concipiamus, quantum nobis minime expedit. Magna res est uxor, et chara re siliata necdum tamen animae anteponenda. cniat tibi in mentem, to baptismi gra-

125쪽

tiam recens consecutum osse, atque lavacro peccata eluisse. Est autem non vulgaris periculi donum illud cruore contu minare, aliaque rursum purgatione opus habere. Quamobrem ne committamus. ut nobis ipsis insidias tendamus, ac fiduciam, in ae ad Deum est, amittamus, dum nosipsos iis, a quibus laesi sumus, acerbos et saevos praebem VS, ac plus

aequo indignamur Uoui inem Deo et suturis suppliciis relinquamus : nos autem editis benignitatis documentis, judicis benignitatem nobis conciliemus, atque ignOScam US, ut veniam Obtineamus. Nec te inanis haec cogitatio in fraudem inducat, nempe justam ultionem culpa carere nec crimen in eo haberi, qui sontem et sceleratum legibus dedid serit Romanis suί leges sunt nobis item Osipae. At illorum leges modiam excedunt, O acerbae sunt, atque ad cruorem usque gras Santur nostrae benignae et humanae, O surore adversus eos , a quibus injuriam accepimus, utendi potestatem nobis facientes. is haereamus, has sequamur : ut ob exiguum beneficium, exigua enim ac nullius pretii haec vita ost mogna ab ipso Deo, hoc est, ipsius benignitatem et spes suturas recipiamus.

126쪽

EPISTOLA LXXIX . SIMPLICIT.

Quoedam Cappadocines Ecclesia, s episcop, destituta

c91rimunt conSensu elo ii servum Simplicim , divitis matronoe et in PauPere munisi re, sed lim reticis uspicionibus flagrantis euntique foci incolin adius ilium et Gregorium adducunt rogantes ut illum ibi chiscopum darent annuerunt episcopi servitiis precibus Servumque invitum ac reluctantem rutam runt , non ea te lato domi me corraenati. Quod ubi illa rescivit plena minarum et conυiciorum atque etiam documentorum litterande dii; nu Sa quis pceb impud NΛmulier Basilium, ut minus peritum, docere quire etiam sceleratos homines adversus eum concitavit. ΓeScΥ si Basilius, sicque iracundin mulieris comPressi insolentiam, ut quan liu triviae it mutire auS NOnεit. At eo mortuo, ad ingenium rediit, et ad Cregorium ea de re scr*sit, ea honorisiice quidem de Basilio loquenS, Seu tamen Nehementer contendens, ut Serbior

dinatio antiquaretur minabatur incularia judicia. II is littoris expondit Gregorius multo lenius quam 3cr Sera Basilius. I. co sanctum illum et communem patrem nostrum laudibus vehis illud, inquam, fidei columon, illam veritatis norma ira , t religionis Ormam , plenam prudentia canitiem ilhun vitar humanae et virtutis modum M pergres Stam, illum fidelem scrvum et magnum pontificem, Dei et hominum mediatorem, Spiritusque sancti domicilium : hoc

Alia xxxv i. Scripta anno 379, ante vel post superiorem.

127쪽

EPISTOLA LXXIX. iis

quidem recte facis, quandoquidem nec ulla orati sanctae illitis et beatae animae laudibus pur inveniri potest, nisi mihi amor imponit, ut etia in incero cum desideri permixtus Illud oro in te et quidem vehementer miror, quod

cum cum et sanctum Virum laudes, atque hactenus, ut aequum est, honore assicias, ipsius tamen pus vertore conaris, non sectas ac pro sanorum hominum, contumeliaque maxime dignorum, quique vane temereque vixerint, atque e vita discesserint. Nam si collegam nostrum, quasi mancipium uiam Vindicas , At lite exiguum hoc lucrum aucti paris , nosci qua ratione probaverim , ut parcius et moderati iacto litar, ol hoc tua animi mognitudine perquam indignum est. An non enim iniquum et absurdum fuerit, cum auro et argent stipuissuisque opibiis Doum honoros, ubi illus fortasso ostentationis est quam pietatis, saeui dote omnino ecle, iam mulctare velle, sanctissimumque donarium dupriae dari PII. Sin autem, quia id libero ac pro potes lato secimus

necta, ea re prius e certiorem fecimus . nec liboralitati tuae munificentiaeque tem litis dedimus, idcirco succenses,

i iis ii quidem aliquid dixeris, humanusquo est hic associus.

IIlud utilem scito, tanto majorem nunc, quam illo tempore , largitionem tuam Oro, quant magnificentius est accipientibus concessisse, quam si ipsa largita suisses.

Atque illo modo Dei tantum gratia id sacere videris lio cautem, o nobis quoque illius cultoribus, dignis quo habilis , qui nomen ipsius portemus, praeclare me ruboris . Ac proinde, nec illi nec nobis succense. Ille enim vim passus est, non injiarium intulit nos alitem quid uitriim, si benigili lato tua si oti . conam unique omnium sust,ngii, credentes, e pro res si sumus quod si quidem nolintilli dgratiam aut malitiose et subdole tuleiunt, ipsi id rint Deoque rationem reddant. Nec enim nostrum est hod

128쪽

scire, nec in omnium mentes pervadere. O Vero, quo tandem Diodo id repudiare ac rejicere facile potuissemus, tantamque vim lacrymarum aspernari, nec loci solitudinem OV ori, tanto tempore inculti et pastore destituti, ac spiritalem curam et administrationem requirentis PIII. Illud vero tibi vel imprimis exploratum est, eos, Uitum assentiebantur, at nunc inficiantur, rem nec piam nec honestis et ingenuis hominibus dignam sacere. Ac mullo melior eorum ratio sutura osset situm obstitissent, quam cum hoc tempore adulantur, factumque UUm Vertunt, hominesque magis, quam Deum metuunt. Tecum ipsa constituito, hos , qua sunt animi facilitate , dicturos iterum se tui metu sententiam mutasse, et quidem multo Veritas quoniam semper eos delinquero oportet, salsasque et captiosas excusationes captare. Quod si haec quidem a

nobis recte dici tibi videntur, verum administratae rei sa miliaris rationem reposcis, nam id quoque ad me delatum est, non enim in litteris tuis objecisti, justo sano et

humane ea reposcatur; nec quicquam eo nomine queremur : neque enim nobis loco lenitatem facilitate Dique dominis fraudi esSe. IV. Quid jam superest virum fortasse, ut indignum, arripere, ob eamque causam in ipsius ordinationem invadere. Nam hoc quoque objicere , Speciosius quodammodo fuerit. Mihi vero ad hoc simplex et facilis est oratio. Nos, nec alium quemdam, ex iis, qui criminis alicujus rei sunt, incognita causa dimittimus, ne si arctissima quidem amicitia nobis conjunctus sit, nobilitatoque insignis neque enim Deo et ecclesiastica lege quicquam venerabilius est: nec hunc dimittemus. Verum si quis a liquid habet, quod eram CCUSet te praesente , simulque judicant , si ita libuerit; sin minus, absente quoque, nobis judicibus cxploratus, si quidem innocens inventus fuerit, etiamsi servus

129쪽

sit, absolvatiar. Nam et servorum et herorum idem ostpater ac Deus , nec dignitatibus jus definitur: si vero con-Victus sucrit a proprio peccato condemnabitur. Ita siet, ut nec lex violetur, nec defuncto ignominia inseratur, nam de me fortasse nihil curandum est, utpote nullius pretii homine, et tu improbam suspicionem fugias, quasi ob id quod a nobis fideque sana abhorreas, haec Versute potius, quam generose machineris atque alio movente in aliud impetum detorqueas. Quod quidem , si me monitorem audieris, non sacies, quia ne sanctum, nec honeS- tum est neque contemptis nostris legibus, ad externas confugies , ac nobiscum pertinacius contendes verum

ignosces, si quid propter gratiae Isbertatem simplicius secimus, potiusque habebis honeste Vinci, quam male incere,

nimirum Spiritui obsistendo.

EPISTOLA LXXX . UDOXIO RHETORI.

Post Basilii mortem scriptam csse hanes istolam con Stat eaque non longo post tempore videtur scripta Eudoaelo, qui Eudoaeti alterius , celeberrimi hetoris, erat silius, et rhetor ipse. QUAE BIs quo statu res nostrae sint Admodum acerbo. Basilium non habeo, Caesarium non habeo, hoc est, Spiritalem fratrem, et corporeum si Pater meus et matern me dereliquerunt me ut cum Davide loquar. Corpus aegriam St, Senectu caput premit, curae aliae aliis inle-Xuntur, incursant negotia, insidi almici, Ecclesiae res pastore et gubernatore carent. Pereunt bona nuda et aperta

130쪽

sunt malara navigatio in nocte; a nusqtiam, Christus dormit. Quid actum P Una mihi malorum depulsio, mors. Ac res tiam alterius vitae mihi formidolosae sunt ox hujus vitae rebus conjecturam ducenti.

Gregorium 'ssenum in peragrandis et componendis Mariarum provinciarum Ecclesiis ita sum partem non poenitendam , in quo creatu fuit ePi3cvuS, On- Stat Posui33g. Proseterea Gregorius Razianzenus illum conSolans tondio tot Pere 2 rinationum assectum et ὀυτχεραινουτα, ut ait, κὶ πεοι Soli com Parat, qui Orbem terrarum radiis suis illustrans, assidue circumcurSat: compara et tellis erraticis quarum τὸ πλαυο ευαρμονιου:ερε namque ver in Iesum Christum pietatis cauSαν Scuus PulSus Sedeuua propriaque carens Ecclesia, huc illuc exul, extorris, quocumque utilitas sic c&Si ἔ-rtim υ Ocare eo Se conferebat. Vide argettinentum quod

Casau bon proe misit notis in Epist. Greg. 13s ad Eustathiam Robis hono Ερ istola convenire magis Nidetur legationi illi quam )sseno,in. 579, concilium Antiochenum domandavit. Loconuu circuitu angeris, tibique instabilis esse videris, quemadmodum ligna , quae a luis eduntur Absit, Iroximie, absit ut ita a socius sis illorum Onim cursiis CoaC-tus est, tuus autem circuitus Deo gratus et acco plus fixit in quo tibi ac stabile os multis pro de se, qua in Vis loco minime fixus sis. Nisi vero quis solum accuset , quia in

Alia xxxiv. Scripta anno circiter 58o.

SEARCH

MENU NAVIGATION