[Opera omnia

발행: 1835년

분량: 553페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

qui frueremur, quod omnino nostri erga te ossici ratio postulabat deinde per nos ipsos hanc legationem obiisse, mus. Quoniam autem, morbo prorsus, tanquam catenis vincli, jacemus, nec sponte nostra et Voluntate hoc detrimentum accepimus, quod supererat, id facimus, equo per litteras adimus, atque amplectimur, et oXOS Ulam Ur, eamque fiduciam concipimus , ut pro condiacon nostro Eugenio rogemus, quem a tua mentis magnitudine ac praestantia deposcimus. Ac si quidem nullum crimen est eas a miliaritas quae ipsi cum Regiano homine conscelerato et nefario intercessit, neque enim cum quicquam aliud sceleris p dmisisse constat, ob iis ipsum, cujus tu arbiter ac patronus es : si autem id crimen esse censes, certo in Dei gratiam, cui astitit, ac senectutis nostrae ala Sa, 'Illam multis viris Dei metu praeditis onerationi esse non ignoras, hanc igitur, quaeso, gratiam et nobis, et universo loro

concede ; atquc hominem calumnia liborando ausia libidivinas pos estico. Si hoc feceris, pro iis , quod tribuis, non minora nisi hoc dictu nimis mugnum est, recipies

hoc est, nostras Oratione S.

192쪽

Superiores Distolis, quamvis incerti ten oris, necessa rio huic Proemittendo erant quc Sequitur, neu PoI5O, quam Procopio sor sit. Constantinopoli habitumes anno 589 concili rem au quod matur , forte eris initio, et citius etiam a Theodorio Gregorius honoris

causa vocatus St. Vorum cum adesse nollet, aut accedente morbo non posset, ad Procopium notarium, Seu

Theodosio a secretis , t uti Titi montius , Seu Prwfectum urbis Coχ stantinoPolitan P. Mi habet Gotho-fredus, Epistolam ibo, aliaS 55 dedit, qua Se excusat, et Procopium rogat, u de Operam, ne piissimus imperator inertio ac ignaviae se condemnet, sod instruxi . tali ignoscat, etc. Ait autem sei rogorius ab omnibus iscorum co=iciliis abhorrcre, Proseler rixa et con- tentiones, quibus intor c conflictant iti Es , si vera scribere oportet, hoc animo sum, Ni Omnem episcoporum conventum fugiam, quoniam nullius Concilii finem hostium et austu in vidi, o quod depulsio nem malorum potius, quam accessionem et in Cremonium habuerit. Semper enim sunt contentio nos, o dominandi cupiditates, ac ne me, quae'so, gravQm et molestum exis-

limes, haec scribentem, no ullis quidem Verbis explicari queunt citius quo aliquis improbitatis arguetur, dum aliisse judicem praebet, quam illorum improbitalem comprimat Propterea momet ipse collegi, animaequo celaritatem in sola quieto ac solitudino mihi positam judicavi. imc vero huic quoque eo judicio patronus morbus CC edit,

'lia 1 v. Scripta anno SI, ore in selliale.

193쪽

EPISTOLA. TXXXI.

litippo qui qia otidio sere extremos esto spiritus, nec ulla in re me ipso lati ii eo fit quo ob hanc causam ignoscat nobis tua animi magnitudo, detque peram ne pissimus imperator nos in ortio atque ignaviae condemnet, sed infirmitati ignoscat, ob quam se quoque nobis, instar alitis cujuspiam beneficii hoc postulantibus, secedendi potesta tona fecisse noVit.

EPISTOLA CXXXI . OLYMPIO.

Rihil superioribus Litteris perfecit Gregorius. Imo terata mandata per Icarium et Olympium Cappadoci eprinsectum. Utrique respondit Litterm ad Icarium Periere, quem illustrissimum vocat in Epistola ad Ostmpium, quin supereSt. Ea ipsa est quin equit Ur. Hoc mihi morbo ipso gravius est, quod cum aeger sim,

aegro l3re anien non credar, verum peregrinationem ita

longam intro, in medios tumultus me ipsum impellere jube3r, a quibus secessisse tam mihi gratum fuit, ut hoc nomine grati im quoquo corporis assii clioni propemodum habeam. Quieta enim et a negotiis semota vitae rati ac, tuos; e vita splendoro prces tantior os t. Hoc et illiastrissimo quoquo Icario non ita pridem scripsi, cum idem jussum accepissem et nunc a tua animi magnitudine pelo, ut pro nobis quoque id scribero ne gravetur, quippe quem morbi locupletem testem habemus Argumento est damnum illi id, quod nunc accepimus, cum per corporis infirmitatem nec Bd te acetarrero, nec te frui, nobis licuerit, Nesidelam Commodo, iamque eximia virtute praedito, ut pra)ludia quoquo ipsa magistratus tui xcellentiora sint ea gloria qua ui alii tot magistratus empore consequuntur.

194쪽

EPISTOLA CXXXIV. SATURNIO.

Eae haes istola, qttin ejusdem cum princedentibus argu menti atque ejusdem etiam anni est, liquet quam bene erga Ecclesiam esset animatus Gregorii S, quantoque studio Pacem et concordiam prosequeretur. Quod ἐρδum Vectat, quamυi graυi morbo laboraret, Omnia, inquit, apii nos Dei benoscio recte se habent. Nihilanaeius, nihil sollicitus, nisi de Ecclesiis foede turbatis, Moet et ut ne concilium tristi sine claudatur concilium, inquam, illud quod anno 58 2 proaeims conSecutum es incumenicam illam Synodum, in qua sede Constantinui litana cesserat, non autem ut Laronio is umest, aliud concilium quod anno 585 , Saturnino consule, Constantinopoli etiam Theodosius convocavit. Νο est apud me dubium , alioqui temerarium esset scribere, quin amicitia ossicium a me requiras. Externis enim potestatem, nobis autem fiduciam tribuis, ut conservus bonus, iis qui hoc conseculi sunt, ut ad Deum appropinquent. Quocirca e quoque alloquimur, et cupiditati morem gerentes, rerum nostrarum statum tibi exponimus. Omnia apud nos Dei beneficio recto se habent, hoc uno excepto, quod de Ecclesiis anxii ct solliciti sumus, tam cede perturbatis. His quacumque ratione potueris,

communem Concordiam, et re et sermo no impigre constitue, quandoquidem rursus Episcopi coeunt, a metuendum rursus St, ne tinc quoque pudor suffundamur, si haec

Synodus sinistrum sinem habuerit, quemadmodum habuit superior. Nam qua nobis contigerunt, a leo inania

Alias Lxxii. Scripta anno 38 a.

195쪽

scienti et cognosce iacta et judicanda relinquemus, etiamsi jucundo niua in idiae cessimus, ac volentibus; non tanquam suavem quamdam rem, ut plerisque videtur, sed admodum periculosam relinquentes, ac velut ex gravio aspera tempestate ad tranquillum quemdam et tutum

Eadem Occcrsione, eademque tempestate datim sunt Littera ad Victorem, qui ab Iuliani tempore magistri militum dignitatem cum laudo tenebat. Dunc hortatur, ut communi tranquillitati manum porrigat, quandoquidem Synodus rursum cogitur , rursumquc crtamen existit, et stolictis Ecclesio rebus vom ferat. No quia nunc scribimus , audaces Sum US; sed, quia non citius, pigri. Im ne hoc quidem. Non enim praesto sunt quibus Litteras demus. Et quidem quam putas nos hoc cupere, ruri procul a monasteri coni morant os illic- quo corpus nostrum curante. Nunc autem, iam sese osser occasio , et te salutamus, et a te petimus, Ut quem nobis praesentibus honorona habuisti, eumdem quoquo absentibus habeas, nec nos disjunctionem nostram per- inoleste serentes per litteras consolari graveris. Quoniam autona rursum Synodus cogitur, rui Sumque certamen existit, idque per medios hostes, res nostras Sedulo Observantes, communi tranquillitati manum porrige, ut qui Ecclesii pars sis haud minima ut abjectissima nec omniaco incendio, quod nunc Ecclesiam invasit, deflagrare atque

Alias Hira Scripta eoilem anno.

196쪽

consumi sine. Verum quicquid eorum instrumentorum, quae ad extinguendam flammam apta sunt, poteris, adhibe, aliosque hortare ita sici, ut publicis negotiis melius se habentibus, meliori quoque flatu res tuae sint.

EPISTOLA CXXXIV . IDEM.

Altera ad eumdem Victorem Distola hic commode o locari OSSO NiSa est; itam, etsi hoc tempore Sor tam hon conStet, cribi tamen Potuit. In ea Gregorius res Princlare gestas Victoris Proedicat, eique 'perechium

commendat.

Vero Victor os tu, atque in omnibus robus palmam Oblinos, vir ad nili 3ndo 'am ut hostes, quandiu licuit, armis Vincebas, ita nunc Danes benignitato vincis. Oh oam CallSam, hii ne quoquo salii latio non libi offerre non dubita Vimus, at quo cum alia latione clarissimum siliun Hypero Chium, quom te et propior morum legantiam, si ipsius periculiani soceris , et propter nos, a quibus in omnibus robus gratiam intro in animum induxisti, honor assecturum Ss scio. Quamobrem in amicitiae nostrae monimen-lum, quam . ita anti facias, porsuasum habeo, cum fiduciam in le collocare jube.

Alias eis Uv. Seripla Oilem circiter temporo.

197쪽

EPISTOLA CXXXV . SOPHRONIO RTFECTO.

Ejusdem argumenti ac temporis, atque prior ad Victo rem , est sine tibi illa Epistola ad Sophronium, de quo jam fuse Etenim in ea prioris nomine concilii , suiquo ipsius, Jona instar in pelagus projecti dum meminit, Constantinopolitanum Primum, cui adeo Secundum anni 58 opponit, concilium certissime designat Sophronium ad componendas i3coporum controυerSias sarciendamque inter Orientales et Occidentales concordiam hortatur.

ΤnΑΝ qui I L philosophanan hoc nobis injuriae intulerunt, qui nostri odio flagrabant, utque linam alia quadam hujusmodi injuria nos assiciant, ut pluribus bono si iis nos ipsis obstrictos esse agnoscamus. Mulla nim sunt, in quibus ii, qui Luduntur, boneficium accipiunt, et contra iis , qui bono sicium accipiunt, iniuria intertur. At quo ad hunc modum res nostra se habent. Quod si aliis hujus rui dom non facimus, o quidum certo, cui libenti animo

vitae nostra ratio noua reddimus, instar omnium scire volumus, imo vero et scire confidimus o ignorantibus idem sacero Vos vero, Obsecro, omni studio in hoc incumbito, ut si non prius, nunc saltem orbis segmenta malo disjuncta conspirent et Oeniat, ac pri sortim, si eos inveneritis, non ob fido doctrinam, sed ob privatas simultates inter se distractos ac divulsos, quod quidem ipso observavi. Ι oc et vobis mercedem tulerit, si id 3otuerilis et nobis minus moeroris habiturus est noster se Cossus , si apparuerit nos eum non incas Stim amplo Xos fuisse, sed sponte nosmetip-

198쪽

sos in pelagus Jona illius instar, projecisse, ut sedetur tempestas, ac Vectores luto serventur. Quod si nihilominus tempestato ac tantur, nos certo, quod in nobis suit praestitimuS.

EPISTOLA CXXXV D. O DARIO EXERCITUS DI CI.

Alle, i etiam Magistro militum , cum jam cori ilium celebraretur, Litteras dedit Gregorius , quibus obsecratu pacem et concordiam inter Discvox, qui conveneront, foveat et tueatur. Is Magister militum Moda-ν ius erat natione Gothus, seu Christianus. ΤΠ nobis et cognatus, et familiaris os, et quicquid eius modi a quoquam dici possit Pietas en tua nos conjunxit et Virtutis gloria, quam in te nimadvertimus hinc videliceti l hid perspicue ostendente, Gra) iam et Barbariam, Corporum, non animorum, esSe di crimen, ac locorum distantiam, non utem morum ac voluntatem. tquo utinam

multi ex iis , qui onere nobiscum uncti sunt, probitatem tuam imitentur Sic enim non dubito , quin res omnes nostrae, tam publicae quam privatast Ibello habiturae sint.

Τ autem rogo atque Obsecro , ut quemadmodum X ternum bellum ni anu tua et consilio e prudentia extinguis, Sirenu animo partes nostras tutans, ita etiam nostrum quoque comprimas nimirum quantum in te situm erit, contendens, ut Episcopis, qui nunc convenerunt, pacatussimis sit. Etenim stirpe in unum coiro , nec tamen dum mulorum sinem repor ire, verum tutia ulli biis semper tu mullias adjungere, majoris, ut tu quoque non ignoras, si infamiae.

199쪽

Eidem Modario Ahseriptam hanc EpiStolam princedent ἐδtιbjungere visum est. Si quis pro 'mittendam judica Merit, eo libontius assentiemtim, quod ossicio3a tantum salutatio est, quam forte Modaris Scripsit, Postquam Constantinopolim reliquit. Quidquid sit, Theodorum quemdam Sub Mouario militem eju3dom auctoritati

ac Potenti commendat.

Pn EsTANTIAM tuam saltatandi iam pridem desiderio tenebar ac Deo gratiam habeo, qui hujus rei facultatem mihi dedit. Cum autem, quonam pacto cum , qui tibi hanc Epistolam reddit, possem remunerari, mecum CXquirerem, optimum illud inveni, ut eum auctoritati tuae ac potentiae commendarem. Quem partim etiam nostra causa velim lubenter videas, ut qui, et meus sit, et item tuus noster, inquam , contubernalis, tuus autem miles; de hoc Theodoro loquor, qui nunc per Os ad c accedit ut ipso quoque honorem euin sentiat, quo a te semper assecti fuimus, atque etiamnum asscimur.

Alia cxxxvi. Scripta eadem circa temporB.

200쪽

Circa cfc tempora, ctim Farianzena Ecclesia ab Apollinaristis magis ac magis in dies turbaretur, ObiScs-Pis λὶ ivei Sotque OPulo, Pusilli et uagἹιἰ NociferantibuS, ct obSecrantibus, ut Gregorius assumpto Ecclesiae clavo, eam ab imminente servaret naufragio tandem Miclus deae tras dedit, eque Eccle3io curam, Deo ju-

Ioc Lovori Colonions in secunda Cappadocia Epis

copo denuntiat. Atini TRABAR milii pro iis quoque, Ua praecesserunt, a vobis excus sitione in deberi, ita imple quida in uua et stolidus. Quonia ui aut oua Objurgandi me iuem non facitis, sed ad priora certamina quidpiam semper adjicilis, ac contumelias contumeliis cumulatis, haud scio qua causa permoti, sive quod nos invisos habeatis, sive ut per nostri contemplum ab aliis gratiam ineatis; haec quidem De et noscenda et judicanda relinquimus, o Quem nulla res fugit a iit ait Scriptura, etiamsi verti iti sucum faciamus, ut speciosior sit apud multitudinem praetextus. Τuae autem pictati hoc denuntiamus: manus damus et edimus, atque Ecclesiae curam, Deo ante , pro virili nostra sine cunctatione suscepturi sumus , quandoquidem hoc contenditis, ac praesertim urgente hac tempus late, propter imminentem, ut ipso scribis, advorsariorum incursionem;)scd ut humile hoc corpus Deo commodaturi Sumus, quan

SEARCH

MENU NAVIGATION