[Opera omnia

172쪽

atque commodo privamur, tamque admirabili virtute praedito, ut magistratus quoque tui praeludia gloriam eam, quam alii toto magistratus sui tempore consequuntur, antecellant.

Suppleae Odimpima ob Secrat Gregorius ut ne pro Paulo

deprecationern uam acerbe rejiciat. Occ ASIO volucris, discrimen ingens morbus autem graVis . atque ejusmodi, qui nos pene motus omnis expertes reddiderit. Quid restat, nisi ut Deum rem . tuam Irie misericordiam supplex ob sperem illum nimirum, ut lilii benigniora consilia in moralem immitiat hanc autem , Ut ne deprecationem nostram dure atque acerba rejiciat, Verum leni ac mansueto animo miserum illum Pauluin accipiat, quem Deus justitiae prpesos, sub manus tua duXil. hac fortasse do causa , ut te per lenitatis et clementiae magnitudinem illustriorem reddat, ac nostras ad Delam preces, Sirius sunt, bonignitati tuae concilici.

Alias Lxxiii. Scripta eodem circiter tempore.

173쪽

Concessas ab Olymρι priore gratia commemorat Pereos ho=iores, qtto ibi ha bot, ad novas petendas Eustratii causa Proυocatur GregoriuS. Es tibi aliud quoque litterarum argumentum, quarum tu, si vere loquendum St, Causa es; nimirum per eos honores, quos mihi habes, ad petendum me provocans. En tibi alius quoque supplex timoris vinculis constrictus hic, inquam, cognatu noster Eustratius, qui nobiscum, ac

per nos, ad bonitatis tuae pede sese pro Sternit, nec perpetuo a tuo imperi per contumaciam sese abstruliere sustinens, etiamsi ustus eum metu perterruit, nec per alium,

quam me, ad pedes tibi accidere in inimum iu ducens quo scilicet adhibitis hujusmodi deprecatoribus, quos, si nihil aliud, ipse magnos ossicis , dum deprecatio nos sic excipis, splendidiorem sibi benignitatem uiam concilio t. Unum duntaxat, idque breve. di eam. Caeteras quidem priores gratias nobis concedebas hanc tu ipsius judicio

dabis, quandoquidem semel o Sirpin senectutem et corporis infirmitatem hujusmodi honoribus consoliari in animum induxisti. Addam etiam quod hac ratione placidius tibi divinum numen reddi S.

174쪽

Toto quadrages linc tempore anni 582 ad Pascha, quod in diem 1 Aprilis hoc anno incidebat, Gregorius,

quem morbus et senium solitis abstinentia laboribus veram dare non sinebant, quod int)itus hac arto deperdere sibi videbatur, tu solitudine et continuo studuit silentio compensare Varia tamen eo temPorcsor sit Epistolas, in quibus plerisque silentii quod sibi proeεcripserat , meminit. Ias inter tres ad Cledonium sunt Distola et ali eiu alios. Quaenis, ta id silentium in ostrian sibi velit Modum sermonis et taciturnitatis vult. Nam qui totum superavit, idem minore negotio partem quoque Superabit ac priu-terca concitatum animi motum sed ut, dum sermone minimo offertur, verum in se ipso absumitur.

Quibus do causis taceat, Cledo=rium ti 'sus certiorem facit. SERMONE tacemus, ut quae loqui opus sit discamus , a nos ipsos ad turbulentos animi motus in imperi ac potestate tenendos exercemus. Si quis hoc accipit, bono est si secus, hoc quoque ieri nobis silentium stori, quod multis nihil respondemus.

Alias xcvi. Scripta anno 38 a tempore Quadragesimae. - Alius xcviii. Selipta iisdem imo et tempore.

175쪽

Cladonium ad congressum suum Gregorius adiri titi. CONGREsssu nostrum haud prohibeo. Nam etsi lingua lacet, at aures tamen sermonibus tuis praebebimus, quandoquidem audire quae oporteat, haud in serius est, quam ea loqui.

EPISTOLA CX . PALLADIO.

Admorens Christi legi, simile simili doce Gregoriuδ, silontium silentio. Novus admonitionis modus. Nam quia loquens lingitas non cohibui, silentium silentio docui, simile simili edocens. Est et Christi ista lex : quoniam dum leges nobis

conderet, non purgavit humana natura hominem mansuefacit, Secundum Ognam suae erga nos dispensationis clementiam.

Alias xcvii. Scripta iisdem anno et tempore. - Alia ccxxxi Scripta eodem tempore.

176쪽

Gratiam ut inter Se communicent, optat Gregorius. Τ solitudini, at lite ita immodico jejunio das peram ego silentio Gratiam inter nos communicemus. Cum autem una erimus, divinas laudes simul canemus, ut rationi consentaneum silentium, ita etiam divinum sermonem OsserenteS.

Celeusium repreheνι sit, quod Sacra jejuni non ervet, et foeda spectacula Prostonat. ExcΕΡ to, etiam tacens, ut silentii quoque sermonem esse intelligas, per calamum se proserentem Loquar autem, quae et amicitiae nostrae, et linjusmodi tempori conveniunt. nique agis, O Judex, qui non jejunas. Et quomodo leges humanas servabis, qui divinas contemnis ac pro nihilo duci. Purga tribunal tuum, ne duorum alterum tibi accidat , iat aut malus fias, aut existimeris. Foeda spectacula proponere, se ipsum traducere est. In summa, o JudeX, te judicium subiturum esse scito : et

minus peccabis. His nihil melius habebam, quod tibi prae-

borem a Alias cit. Scripta eodem tempore. - Alias xxiv. Scripta eodem tempore.

177쪽

Se tacentem re Iudice damnetque, Celeusium Gregorius admonet. N in tacentem judices ac damnes, quemadmodum nec ego te loquentem, quod de cibis Paulus promulgavit . Quod si judicas, timo ne lingua mea adversus te primum concito tur, si te silentio dignum nanciscatur.

Celeus ἰum loquaciorem hominem taciturnus Gregorius egregio cari' i et irridet. QuoN u silentium et rusticitatem mihi objicis, vir bello et urbane, age sabulam minime inscitam tibi estingam, ut experiar, num hac saltem ratione ineptam istam loquacitatem compescere queam. Hirundines quondam Fgnos cavillis incessebant, propterea quod nec cum hominibus consuetudinem habere, nec canendi artem in publicum proferre vellent, sed circa prata solum et numina vitam agerent, ac solitudinem amplecterentur, paUeaque Canerent, quae ero canerent, in se ipsis canerent, perinde atque eos musices suppuderet. At nostrae, inquiebant, sunt urbes, nostri homines et thalamici atque apud homines

Alias xxv. Scripta eodem tempore. - Om. xiv 5. - Alias I. Scripta eodem tempore.

178쪽

168 GREGORII THEOLOGIgarrimus, resque nostras ipsis exponimus, nimirum vetera

illa o Attica , Pandioncm 54 , Athenas aereum, Thraciana, peregrinationem assinitatem, contu Deliam, linguae exsectionem, litteras, praeterque Omnia It m et quomodoox hominibus in aves mulata sumus. At cygni, quod Carum garrulitatem exosam haberent, vix quidem eas Iermone dignas duxerunt ut autem dignas duxerunt rat, pripe clarae, inquiunt, causa nostra in solitudinem quoquo quispiam libens se contulerit, ut musicam nudiat, cum Zophyro pennas nostras inflandas permittimus, ut suave quiddam et concinnum inspiret. Quare , si non mulium ite apud multos canimus, at illud certe in nobis pulcherrimum est, quod modum in canendo tenemus, nec Iasi cam tumultibus permiscemus. Vos autem et in pedes admissas homines fastidiunt, et canen los aversantur , idque optimo juro , quippe quae ne excisa quid cui lingua silere queatis, Verum ipsae missam vocem et ahamitatem v Stram lugentes, qua vis alia ave prosus a lingua praedita te an ora loquaciores sitis. Intellige quid loquar, ait Pindariis, ac si taciturnitatem meam tua loquitandi facilitate praestantiorem esse inveneris, silentiu ui nostrum inepto carpere

ut tu insectari desino. Ilioqui proverbium dicam ut vovissimum ita etiam Brevissimum Itim cantabunt cygni,

cum graculi iacuerint.

179쪽

EPISTOLA XV . THEODORO.

Ad Theodorum Tyanensem, paulo ante Pascha anni 58 2, scriptes nobis videntur sic Littera quibuscum Philo caliam rige=ὶ is ad amicum, muneris loco, Perferri curavit, ut aliquid haberet, quod sui e Basilii Magni

memoriam refricaret. FΕsTuu atquo Litterae, quodque praestanti Us est , tempus antevortis, dum alacritate nobis praestas, ut est celebritatem o gaudia anticipemus. Atque haec quidem a tua pietato. Nos autem quod omnium maximum habemus hoc est, procos, tibi vicissim damus. Ut autem aliquid etiam, quod tibi nostri memoriam refricet, a nobis, atque item a sancto Basilio, habeas . Philocaliae Origenis librum ad emisimus earum rerum quae litterarum studiosis utiles sint, collectanea quaedam continentem. HOC munus et a C cipias velim, o utilitatis X e perceptae argumentum n Obis praebeas, nimirum ut a studio et a Spiritu adjutus.

Alius xxxvii. Circa Pa,cha anni 58a.

180쪽

Quo tempore silentium tenebat Gregorius, non solum Litteras scripsit, sed etiam monachos in Lamide degentes invisit, imprimis Eulalium, nec tamen Silentium rupit , verum tacens, et tanquin adumbratus inoisit. Moae solutajam lingua, quos iacens inviSerat, eosdem loquens Midere cupiebat, et adfuturum Pollicebatur. Hinc in Litteris sequentibus ad Eulalium

signisicat. Miu et silentii locus, et philosophiae palaestra Lamis

extitit quam ut tacens contemplatus sum, ita etiam loquens videre concupisco, ut et fratrum desiderio satisfaciam, et os, Sermonum meorum malo interpretes, obverborum parcimoniam Ulciscar. Ipse enim, qui loquor adero , non jam in allegoricum sensum tractus, nec conjectura quadam adumbratus, sed pure ac plane intellectus.

Eulalio sermonem impertire et vicissim cupit accipere GregoriuS. uiui novum quiddam accidit. Nam qui te praesente tacui, idem absentem requiro ut et Sermonem impertiam,

Alias cix. Eodem tempore. - Alias c. Scripta eodem anno, post Pascha.