장음표시 사용
531쪽
Eunomius autem acceptum a magistro eli dogma donaturarum inaequalitate anta animi acrimonia et contontione propagavit, ut lota nominorum secta, extincto Aetii nomine, Eunomiana fuerit appellata. De Apollinario, quoniam hic ejus errores recensentur, nihil dico , ne bis crambe inquit Bili., ut est in proverbio, ne scilicet repetita fastidium generent.
εξeπιτροπες Permissionem, inquit Bill. hoc loco transtuli a Verbo , πιτρεπω absurdum enim fuisset Veriere eae mandato et delegato. Neque enim verisimile est Theodosium insigni pictato i peditum, haereticis mandasse ut errores suos spargerent ac diffunderent; verum illos potius optimi principis clementia bulentes , atque Ecclesias congregantes , hoc audaciae suae praetexuisse, quod Se permissu imperatoris sacere dicerent, quae sacerent. Et certe hoc cis Theodosium permisisse testatur noster Gregorius in sua ita, eoque etiam nomine ipsum reprehendit, ut non satis magno et praeditum tametsi postea, ut ipsius factum excuset, causam aliquam proserat. Combes. ως ξεπιτροπῆς τουτο ποtουυτες, Nelit facta rei licentia , relicto
Arganthonius, rex Tartessiorum , cui Anacreon poeta centum et quinquaginta tribuit annos trecentos vixissexolunt alii.
IIoc loco, ait Bili., δια κοσμησις mundum hunc a Specia
532쪽
5us ANNOTATIONES. bilem significat, quemadmodum apud Dionysium reopas i lam saepe pro Angelis accipitur. Verum Combes. Digeδtamque rerum molem luce pelagi in morem Pente ObruenS.
Ajρ anam , filiam meam. Nihil magis certum ac ex ploratum ex omnibus Gregorii rebus gestis videri potest, Ut cum Baronio loquar, quam ipsum perpetuam coluisse virginitatem. Filiam igitur non habuit. Sic tamen vocat Alypianam, quae silia erat Gorgoniae sororis Suae.
Coeterum enim Eugenio et 'onno exigua ratio ducenda St. Mirum sorte videri possit Gregorium turpitudinem sempiternam publicis tabulis inurere amnibus suis. Sic postea Gregorius Magnus coram frequenti populo Gordiano virginis amitae suae lapsum narrare Veritus non
Γαρ ὁρος Vox illa ex graeco latine reddita, gener est, et haec est vocis hujus frequentior usus. Verum linguae grreaepe peritissimi, ut Henricus Stephanus , Budaeus, eici, profitentur γαμ ος interdum quemlibet amnem significare. Imo vero et apud Latinos eadem est vis hujus vocis gener. Justinus misi. lib. viii, virum sororis generum appellat. Itaque non proprie generum, scit Gregorii amnem,
qui Ohio sugeniam vel ontium Gorgoni ae sororis suae
533쪽
ANNOTATIONEs. 523siliam uxorem duxerat, suisse Metellum existimare de
ANNOTATI 83 pag. 333. De Sigillion apud Trebellium Pollionem in Claudio sit
mentio. In eo estamento Voces sunt, quibus Vestimenta significantur, ut Camosum, vel Coma sum , quae ob nimiam antiquitatem inter exoticas abierunt.
Graecus interpres inae uno homine, Primigenio Adamno, mulier Eoa et si lius Seth prodieri ni illa quidem eae coSta Secta St, ibi autem utriusque Adam et Noe ΟΡ-sus extitit matrimonii legibus. Ma quidem genita non fuit, Seth Nero genitu 3. Ambo tamen pariter homines jucrc.
His verbis solvit , quod ex Deorum hullitudine objici poterat. Ei enim si unaquaeque e tribus personis Deus nuncia pala est, quid ina pedit ilominus res quoque dii apud nos dicantur, quemadmodum et res Angeli et tres homines, alii quo in quibus una percipitur natura. Illi sane, inquit Theologias refellens hoc argumentum, d
ANNO DATI 86 pag. 358. Sic ipso degit illius et vertit: Non grauibus autem
534쪽
5α ΑΝΝΟ ΤΑΤΙΟΝES. juncta laus culpis erat. Et in nota ad hunc locum 'eυῖα peccata honori quodam riodo, inquit, et laudi dabantur. Quod quam absurduna sit, quum Gregorio et Scripturis repugnet, nemo non intelligit. Nunquam certe laudata, nunquam honori habila leguntur in Scripturis peccata quasi Deo probante minora vitia. Mundi sunt oculi ejus, ne in aham videant. Obscuri ac dissicilioris hujus sensus
iste est Tunc temporis gravissima peccata veniam aliquando conSequebantur quin Nero non a uino dum gra- Mia plectebantur, ina quali ac Neluti contraria lance, πρenSo utrorum qu merito. In d καλωυ MOX τιμητέα. Vocis hujus notissima est in jure haec acceptio. In scruta
bilis hujus Dei judicii exemplum suppeditant David et
Moyses ille quidem ob gravissima peccata leviter poenas luit isto vero ob leviusculum dolictum promissa terra, in cujus desiderio erat, exclusus suit.
Pro lenibus a ter conspicit rebus Deum. Ita illius.
est, ut ipsum Deum aspiceret, legem qu Promulgaret. Nihil ineptum magis, magisque a Gregorii mente alienum, quam utraque haec versio Planus est Vatis sensus Gai id, inquit, gravioribus delictis minores poenas dedit; deinde
prosequitur ISte autem Moyses , λ' levioribus punitus eSt graviδSime, cum esset vir tantus, quem Suo et SasPectu dignatus fuerat. - Sic Benedicti ni quorum lectionem et versionem referre nobis est necessarium. Sed salsa utraque videtur Forte ponendum est, ut in ditis VerS 58 , οὐ μεγιστα τω καλω τιμητεα, et interpretandum Virtutes non maximin honori habebantur. Deinde vertendus est cum Leuv. versu si , in hunc modum : Moyses
535쪽
ANNOTATIONES. 525 autem conSecutus Styro meritis non magnis, ut videret
Deum , etc. Quo facto , Omnia optimo quadrant. Exemplum Davidis ostendit Da axima peccata poenis imparibus puniri Moysi h storia, mediocribus critis magna conferri munera; lisaei vindicta , ultiones Sanctorum, id est, ultio nos pro Sanctis a Deo intentatas, modum quasi
excussisse. Videat lector et judicet. R. novi Ed.)ANNOTA Tio 88 pag. 365.
Pythagorei, qui metempsychosim, seu animarum in alia atque alia corpora migrationem induxerunt, eas animas quae Virtutem coluis Sent, in praestantissima quaeque Corpora migrare , iis vero qui se viliorum illecebris dedissent, obscoenissima quaeque corpora tribui docebant.
Pootae singunt Ixionem ob scelus admissum, rotae anfixum fuisse, atque in Orbem perpetuo volvi et contorqueri sic illi miseram animam ex homine in belluam et
canem et serpentem , et C. , postea rursus ad hominem reducunt.
Dissicilis illo locus qui doctrinae Pelagianae de peccato Originali savero videtur, dissicili or redditur versione Billii, qui metro serviens sic habet Signum pueris tantummodo, ac veluti Grogorius docuerit baptisma non osse remedium pueris, quo deleatur peccatum, Sed tantummodo signum, quo Deo consecrantur, quod olim Pelagianorum dogma fuit. Mollius ergo interpretari debuisset illius Gregorii Verba, nec addere Vocem tantummodo, quae Pelagian ο
536쪽
516 ANNOTATION EA. dogmati favet, a quo tum Gregorius, tum ipsius interpres abhorrent. Comparate igitur loquitur Gregorius, utique magis in adultis, quam in pueris, remedii rationem habero baptismum, qui in pueris Peccaturn duntaaeat oiuginale, in adultis autem etiam contractas propria voluntate labes abstergit nec vero, pace doctissimi illi dixerim, idem est de omnibus ac de Gorgonia et similibus adultis, qui ante baptismum sic vixerunt, ut jam omnem peccati rea tum depulisse viderentur, quibus hoc num supererat ut exteriori baptismatis signo, Christo adjungerentur.
Vido in intolligere Eucharistiam et mysteria , quae Vere lypi essus sanguinis ac immolati Christi mystica. ANNOTATI 92 pag. 379.
Plurimos et quidem genuinos Scripturae libros a calalogo suo excitidit, quos tamen Ecclesia veros ac legitimos esse pronuntiavit. Sed ignoscendus est error, cum haec scriberet Gregorius, quo tempore nondum quicquam certe ea de re suerat desinitum.
Eύτεκυους Non obam dulces aquas ad bibendum reddidit Propheta, sed etiam sertiles, ita ut agri antea steriles, iis irrigati sontibus, sertiles evaderent. ANNOTATies 94h ibid. Λεπρω εργο . Hic significo miraculum liberatae ab obsi-
537쪽
ANNOTATIONE . su7dione Samariae, qua eam Syri cingebant , qui subito timore correpti divinitus immisso, omni belli apparatu in castris relicto et annona, noctu confugerunt; quod primi noverunt civibusque nuntiarunt leprosi.
Haec Gregorii opinio repugnat Apostoli verbis, qui asserit Christum do ea tribu fuisse de qua nullus altari praestosuit Manifestum est, inquit, Hebr. VII, 5 et I 4, quod eae uda ortus, in qua tribu Ghil de Sacerdoιibus it Myses locutu eSt.
Certo si ex tribu Lovi orta linea masculina suisset Maria, Christus ex stirpo David satus et de tribu Iuda vere dici non posset, quod fidei et Scripturis adversatur. Vide infra v. 7, ubi Gregorius asserit Josephum et uariam ex eadem tribu ortos fuisse.
Hic carmen novum incipit in Cod. 99o, cum hoc titulo : περὶ τῆς γευeαλογιας του ρt του κατα Λουκαυ Hic totam genealogiam, ut est apud Matthaeum et Lucam , versibus proseculus est Gregorius Nobis eamdem , inquit Billius carminibus exprimere minime placuit, tum quia cuivis eam ab Evangelistis petere licet, tum quia tota hebraicis nominibus constat, a quibus vix dici potest, quantum latinae musae abhorreant.
538쪽
Parvum illud Carmon est majoris sine dubio fragmen tum, cui deesse vidon ir principium et sinis. Ibi nimagitur de miraculis, sicut o de parabolis, nec solum de Luca loquitur, sed et de Marco. N. nov. d.)
Memoria lapsus videbitur Gregorius si eumdem esse existimaverit Herodem, qui Joannem obtruncari, a C eum qui puero jussit occidici quem errorem pluribus esse sa- miliarem observat Hieronymus Matth. II. erodes enim Magnus, quo jubente, insantes caesi sunt, obierat priusquam X A gypto puer Jesus reverteretur. Verum nihil obstat, quominus sanctus Doctor de utroque voluerit sermonem sacere, interponendo scilicet virgulam.
Em νυμιδὶν Ita rei turpissimae honestissimum nomen imponebant : γαπη namque Charitatem significat, ac pro casto et sanct amore propria accipitur. Hinc Agaporum nomine appellabantur convivia quae olim in Ecclosia ex charitate celebrabantur. Hoc vero loco per αγαπην, συυ et ταξις illa foeda significatur, qua non Sine magna piorum omnium Ossensione, et ingenti Ecclesiae probro Onachi quidam, aut alioqui caelibatum professi, foeminas sibi contubernales adiungebant, ac turpissimam hanc vitae Societatem αγαπη appellare non verebantur. Vir sceminam, cum qua habitabat, agapetam, foemina autem Virum agapetum nominabat. De synisactis et agapetis extat doc-
539쪽
iissi in Muratorii disquisitio, in qua uni3actorum et ag petaron originem repetit a temporibus Cypriani, qui habitantes cum sacris Virginibus clericos arguit canones resor conciliorum, quae huic morbo occurrerunt, querelas virorum proborum qui Voce et scriptis reclamarunt, atque excusationes a synis actis adhibitas dissolvit. Vide Anec dota graeca, edita Pata Vii, in-4 . an. 709, pag. 2i8.
Id est, virtus Brumnis, ut rosa spinis, obsepta. Billius a Gregorii mente videtur abesse longius, dum vertit: In medio malorum irtus, quasi vitiorum , hisque Horatii verbis, p. XVIII, V. 9, abutitUr Virtus est tmedium itiorum utrinque reductum.
uomus dicitur convicii, maledicentiae, ac reprehensionis deus, quem e nocte natum refert esiodus, tantae
libertatis sui in reprehendendo, ut et sandalia et crepidas Veneris reprehenderet. De illius mordacitate passim viduapud Lucianum. ANNOTAT Io io bis pag. 457.
ciet τε Aixη Αlludit adoratum qui singit Δίκη, seu Justitiam, quam Latini Astroeam Vocant, bove caeso terraS reliquisse atque in caelum avolasse Tanta enim, ait Tullius, lib. I i, do Ratur deorum, aurea petate utilitas porcipi pulabatur ex bobus , ut corum visceribus vesci scelus haboretur. Colum ulla in Praefat. lib. vi, ait olim tam capitale fuisse necare bovem quam civem Plinius, LI. 34
540쪽
lib. viii, cap. 45, scribit, quemdam ob inteisuetum bovem actum fuisse in exilium. Bili.
Κουριδιοιο. Sup. lin. εκ παρθtυι-ὶς QuaSi, cui is go virgini nuρδerato tantam continentiae laudem cornicibus tribuunt, qui de avium natura petractarunt, ut extincto conjuge, non parvo tempore, sed novem etiam aetates in summa castimonia viduae perseverent. Bill
Σαλαραυδιχα Salamandra animal quadrupes, laceriae simile, stellatum, cauda brevi, propter exuberantem
quamdam humoris copiam, in igne vivere dicitur. Vide Plin. lib. X cap 67. ANNOTAT 1, ii Ooy pag. 46 9.
Κερασ6ολος Semen est durum quod cum frumento et leguminibus una nascitur, colore nigrum, rotundum et magnitudine grano milii par, quod cum aliis leguminibus coctum duritiem non do ponit. Dictum sero inde est, quod inter seminandum et prandiana cornua boum tangat, et in ea incidat. Hinc Plato, initio lib. de legibus κεραο6ό .ου, dicit hominem indoctum, contumacem legibus non Ob
Re quis inter nos eae ista cio is aliquis Serninis quoucornu tetigit, naturan intita is, qui adeo durus Et priE-1ractus evadat, ut emolliri nequeat, sicut nec sentina illa igne.