장음표시 사용
11쪽
Auctoris Hoerenti et Olympiodori Alexandrini vita Platoni Ctu nihil Sint aliud nisi initia, altera prolegomenon in platioSophiam PlatoniS, quae primus Hermannus in edidit, altera Commentarii qui dicitur Olympiodori in Platonis Alcibiadem priorem quem CreugeruS Vulgavit, qui in auctoreSvitarum illarum inquirere voluerint, eo tota hae duo opera PerUEStigare Portet a tamen Saeptu accidit, ut, qui S ad noSCendo Uitarum auctore Contuli SSent, iidem Cetera operum illoruni arte ne in manu quidem Sum Prent, nedum RS diligenter Perlegerent ne tamen e St, ut mirandum Sit. tam Etsi enim et vitae et maiora, quibu eae Continentur, opset typi de Scripta' sunt, idque illarum altera quater, ali ra OVienS, EX hi Protegomena bis, Commentarius in Platonis Alcibiadem Semel, tamen cum prior ita ViX Semel,
commentarrorum de avuStASima bibliotheca Caesarea Vindobonenset
lib. septi n. d. alter studio et opera Ossarii Vindob. 1781 p. 277.' ibid. p. 99 ii l. et lib. Sext. d. alter stud et p. Ollarii Vindob. 178 p. 12.' vid. nota, quam Oc addidit, quem supra not. 1 laudavimus.' Bibliotheca Graeca d. quari cur. Hartes vol. X amburg 1807p. 631. hi notis dia commenta ire manuscris ' θ=nsiodore fur e medon de Platon in Millini napasin en cIosedique ou burna de sciences, des lettreSet de aris an III Om. I aris. 179 p. 20 sq. ' liber iniqe ne ati essian ne riechischemanrichriste de laiser- lichen o entlichen Bibliothe in Mileti de a MSSe de Science historiques, shilolokique et solitique de Pacademia imperiale des sciences de Mint-PeterS- bourrit Om. I etrop. 1842-1844 p. 251.
12쪽
Concentum, qui inter Proles omenon atque Olympiodori locos
quosdam inter Ederet Hermannu in monuit in Certam originis notam Protegomena PrBeferre nullam dixit praeter has duas,
i Praelat voluminis, quod . 6 noti denotavimus, P. XXVII sq. ' vellem post Proclum dixisset, qui bis in protegomenis laudatus est, ut et pauli a ille dixi et in notabo.' vid editio Ius peium Q atonis Didotianae vol. Ill Fama 1873 p.
Olympiodorum referendis iis argumenti ContendiSSE, ut Zellerus y ea Olympiodori dicere non dubitaret. at tamen ipse reudenthalius plenius in rem inquiri et voluit et a me inquiSitum iri significavit.' namque ne aliis quidem auCtori
legomena, quae lim' in indicem scriptionum Olympiodori rettuliSSet in o Strema eiusdem recognitione M tacitu inde eiecit. oeperus' Vesro iis verbis rem tetigit, ut facile intellega ne hun quidem virum egregium definire quicquam VoluiSSO. quae Cum ita sint, nihil relinquitur nisi ut ipsi
quaeStionem incohatam ad Certum aliquem finem perduCere Conemur. Vae, Um re teStibu agi non queat, tota fere
rationibus ex ipsi auctoris perenti et Olympiodori ScriptiSadferendi explicetur ideoque ad adcuratam Protegomen OΠCuni Scripti Olympiodori Comparationem redeat neCESSO St. Priu Squam Vero Com Parationem eam inStituaS, alia quaestio Profliganda est, utrum ad illam omnia quae Olympiodori feruntur Scripta admittenda sint necne alii enim alia Cripta ab L l Tmpiodoro id quidem, qui vitam Platoni Condidit, Rhi Udi CRIH. Commentario tamen in Platonis Alcibiadem et in iusdem sirgiani' nemo Olympiodori ESSe negaVit, quamquam non ab PS Olympiodoro litteris eos mandatoS QSS ZederuSy recte SuSpicatu est. nec multum ad rem Per- tul Ut iluod id EI Uir Celeberrimus Commentarios in Phaedonem )
' Obmsiodori hilosofhi scholis in Platonis oviam d. Alberi. Afinius in Iahnii nov. annal philol. et paedag. suppl. XIV Lips. 848 p. 104 sqq. 236 sqq. 35 sqq. 517 sqq. ' l. l. p. 852 not. 1.' Obmpiodori Hilosophi scholia in Platonis Phaedonem ed. incra
13쪽
et in Philestium i Platonis nihil aliud ESSE dixit ni Si epitomas,
instituendam uti licebit, , ne ipse quidem. ut opinor, quod ad parte NuaSdam commentarii in Phaedonem attinet, Sent Ontiam Suam premet dum modo alia iusta CauSa Uariatae earum formae reddamus, id quod suo loco ' faciemuS neque
Koppii ε notam, qua scholia in Philebum in Cod. reg. BRV. 100 Stratoni adscribi dixit Vellorus β digmam putaViSSet, Cui
Commemoratione Sua auctoritatem adferret, Si errori PerSpiciendo VACAUiSSet nam inj codice' illo scholia in Philebum inscripta Sunt Oi φυτου εἰς τον ἱλωον. - PraeCedunt autem non StratoniS, sed Olympiodori scholia in Platonis Phaedonem. Sed Cum Sive per peccatum bibliopegi sive per alium errorem factum ESSet, ut membra Scholiorum Olympiodori in Plia dones in mirifice per totum codicem disicerentur atque etiam inliorum inuCtorum ΟPubCuli Inter Se diSiungerentur, fors tulit, ut ea illorum parS, quae Praecederet, ita inciperet Στρατωνος πορια προ τον στρωτον λόγον τευ Scrib. OH areo τευ εναντιουν. at o non
atonis Philebus rec saluaum accesserunt Obmpiodori scholia in Philebum Lips. 1820. quae editio cum isdem fixis litterarum sormis ibidem an 1826 iteraretur, addenda quaedam et corrigenda in protegomena relata sunt.' Obmpiodori philosophi Alexandrini in meteora Aristotelis commenta-rιι Ioannis grammatici Philogoni scholia in primum meteortim Aristotelis Venet. apud Aldi l. 155 I. editor, quantum ex praefatione coniectare licet, Federicus Turrisanus videtur fuisse. 3 vid infra . . ' Damasci philosophi Platonici quaestiones de primis principiis d. MN Francos a M. 826 p. IT 1 Ol. 5. J Id. Praeter locum, quem proxime laudavi eiusdem voluminis p. 837 not.' catalo tis codicum manuscristorum bibliothecae Wiae avaricae. voluminis primi codices Graecos comflexi tom. monach. 1806 p. 26 sqq. et inckhius praelat libri, quam p. 9 not. 8 laudavimus p. I not. 3.
Stratoni opuSCulum, sed Olympiodori in eorum, quae a Stratone Platoni opposita erant, Summarium St, id quod ut nun ad PQrSPiciendum Si facile, ita tum nondum editis otiam scholiis illi difficile fuit. Cum igitur KoppiUS per errorum illud et oi ai Tot ad Stratonem rettulerit, o dici BaV. 100 auctoritas ad Citi si iii Philebum ab Olympiodoro abiudicanda mini nuuno Valet. t at alii illum ipsum in Phaedo
ex parte tantum Olympiodori esse Voluerunt ne reliqua quidem operi ad unum eundemque quamVi alium Atque Olympiodorum, Sed ad plures et ab Olympiodoro et inter Sodi UerSO auctore referenteS. X us Holstenius y et Finckhius infuerunt, quibus Theclingat adStipulatus Si qui Si argumenta commentarii illius Olympiodori,SSe negant, Sententiam eorum non OSSum non improbare neque Sancta-Crucius q)nseque Cousinus' de commentario illo disserentes ita iudicaverunt. Sed Contra OS Una dicere commodum erit atque eo S, qui Commentarium in AriStoteli meteorologica Olympiodori Platonici SSe non putaverunt, Sed tu Olympiodoro, qui
in Phaed. 186, 27. ita enim saepissime et Olympiodori et auctoris Heerenti locos indicaturum me legentes sciant, ut in Alc. in Gov. in Phaed. in Phil. in met Olympiodori commentarios qui dicuntur in Alcibiadem Gorgiam haedonem hilebum meteorologica et rol. auctoris Hesereni protegomena in philosophiam latonis significent numeri adscripti paginas paginarumque versus editionum, quarum indice proxime descripsi, denotant in uno commentari in meteorologica paginarum Versus numerare non potui, quia ii, penes quos bibliothecae universitatis Vratistaviensis est cura, suo iure haud ita facile editiones Aldinas expetentibus suppeditant.' quodsi non Strato scholiorum in Philebum auctor est, ne Strato quidem roelum laudavit non est igitur, ut Strato aliqui post roclum vel etiam discipulus Procli fuisse putandus sit itaque iam ne ipse quidem Zellerus recusabit, quo minus Stratonem apud Damascium notissimum illum Lampsacenum intellegamus. Rh istolae ad disersos collegit Boissonade laris 181 p. 29. - vid. eius praefat. p. VI q. h de Numenio hilosopho Platonico dissert. Bonnens. 1875 p. 9
' loco, quem p. 7 not. 5 demonstraVi, p. 19 sqq. y vid. libri, quem p. 9 not. 4 demonstravi, P. MI iiq.
14쪽
AriStoteli Sectam secutus esset, tribuerunt ii fuerunt Fabri
ex his qui aetates rauctoris commentarii in Alcibiadem et
interpreti meteorologicon magno intervallo disiuncta fuisse Contenderunt, Contra illo Satis Zellerus y conscripsit. ut iam nemo hoc argumento abuti poSSit aliud Vero, Contra quod iam Sancta Crucius y non multa protulit, nec tamen istuS Zelleru rationem habuit, nunc iuvat diluere. dixerunt igitur alterium Commentarii auctorem Platonis. alterius AristoteliSdi Sciplinam professum 'SSe neque alterum utrum CriPtia magistri alterius inlustravisse quod quam falsum Sit vel ex uno Gommentarii cim meteorologica folio IerSPiCue apparet. nam se se Olympiodorus est Aristotelem vituperat, quod non recte ilatonis me Tartaro Sententiam inccepiSSet, it JPSO, quae Plato de ea re in Phaedone . I 12 sqq. dixit, StudioSetuetur quin etiam et ethica et physica interpretatione locum Platonis explicuisse se ait ' atque summam explicationi eiuS repetit. Cum autem interpretatio illa nullo alio eiuSdem Comment ri loco occurrat, nemo non videt Olympiodorum memoriare quae aliquando rim inlustrando Platonis Phaedon in medium irotulisset atqui in commentari, in Phaedonem idque in iis partibus, quas Olympiodori SSe negaverunt 168,23 - 169, A. 205. 20-25 167. 32- 168. I. 205. 11 - 16
Scripta VidemuS, quae optime Cum illa interpretatione iongruunt quattuor enim inferorum fluvii tum sedes animarum tum materia Sive quattuor elementa significari dicuntur ibidem 20l et a 2 etiam aliud Moprehendi vestigium. unde
Conicia mommentarium hunc aut ab Olympiodoro aut Certe
k bibliotheca Graeca ed quari cur. artes vol. inamburg 1807p. 28 sqq. ' vid. eius praefat. p. X sqq. vid locus, quem p. 8 not. 4 demonstraVi, p. 252. Aristotelis meteorologicorum libri I rec. deIer vol prius Lips.183 praefat. p. XIX. ' l. l. p. 23. ' l. l. p. 852 not. 1. l. l. p. 202.
Commemorat auctor, id quod bene quadrat ad ea, quae desit sive Alexandreae Sive Aegypti et omnibu nota et ab Olympiodori in me . f. 37 v. et f. 26 . notata Sunt quae cum ita sint, et Commentariu in Platonis Phaedonem totus Olympiodoro reStituenduS St, et is, qui est in Aristotelis meteorologica, non alii Olympiodoro peripatetico, qui ea aetates nullus fuit, Sed latonico illi vitaeque Platoni auctori
adscribendus. o Posterius vel ob eam tauSam Placebit quod Zellerus, huius modi rerum exiStimator CautiSSimuS, etiam minore argumentorum Copia e PerduCtu ESt, I OPUS Olympiodoro Platonico Vindicaret quare Plura argumenta, quamquam multa etiam PraeSto Sunt, nun quidem adferre
omitto, quia in pS Protegomenon Cum Olympiodoro omparatione fieri non poterit, quin Saepe utriSque, germani et Suspectis Olympiodori commentariiS, de Suem rebus Cum iSdem protegomeni Convenire Videamus, id quod videlicet non tantum ad protegomena Olympiodoro vindiCanda, Verum etiam ad commentario illo eidem au Ctori restituendo Conferet. Sed quamquam omnibus quae Olympiodori feruntur Scriptis noStro iure pro Olympiodorei uti nos POSS Sive e-
monStravimuS, Sive demonstratum iri mon StraVimus, Amen
nunc quidem vel 9Si ea illorum parteS. quae de Vita latoni Sunt, a Comparatione Cum ProtegOmeni in Stituenda excludimus quod Cum facimuS i no agere Cia S, ut ne qua fallacia capiamur, si X eiu modi CrIPtorum UnSENSU, Uie argumento hiStorico natus eSSe possit, efficere aliquid Conemur, Cum Certior Via B de Stinatum pateat quae in eo ES POSita, ut PotiuS, quae de philoSophia Scriptisque Platoni SaliiSque rebu uta Imque traduntur, at Curate inter Se OmPΔ- remuS, quia in hi quanto Saepius di SCreparct Inter Se Solent SCriptoreS, tanto malu Pondu habebit Si qua reperietur Pro legomenon Cum Olympiodoro ConVenientia. PraeStat igitur nun quidem miSSi Vitis reliqua tantum et auctori Heerenti
et Olympiodori inter Se Committere, quo in Stituto si quid de
origine totorum operum eluCubrati Primu tum laemum in
viti ad nostra inventa inter Se Conciliandis periculum facie-Πiu S id Juod aut fidem aut refutationem Sententiae, quam uni PTOPonemUS, adferet quae Cum ita Sint pro 196, I, 202. I et in Alc. ea, quae inter . atque 3 Paginam de cinctu trax L Creugero limSS sunt. id i SL Olympiodori
15쪽
vitam Platonis Sive appendiciis rasonicae M. Hermann. 190, 24-195, 13 et in Goz. 162, 22- 166, 30, qui loci omnes
in enarranda Platoni vita VerSantur, Praetereo iamque reliquo locos, quibu Protegomenon auctori cum Olympiodoro Convenit, indico ne non Summam locorum Conlatorum breviter repeto, Cum deScribendis ipsi locis servire legentium commoditati quamui Volenti mihi per auguStias huius ommentationi non liceat.
Pro 196, 3 in Alc. 122 14. 218 13 - 14 Aristoteles dotis Orio dicitur. Prol. 196, 3 4 in Alc. 1, 4 sivo Olympiod vis. Iason )190, 3 Aristoteli τα ει τω φυσμα Philosophia theologica Sive theologia appellantur. Prol. 196, 4 - in Alc. sive Olympiod vis. Maron. 190 4- in Goz. 46, 2L 22 initium των ire τα
Pro 196. - AD 1 7 9 Sive Olympiod vi Maron. 190, 6 - initium τῶν μει τα φυσικ a Aristotelis ad eorum Studia tranSfertur, qui e Platoni philoSophia qua sibi quisque utilia ducant, haurire Contendant Hactenu protegomenon et Olympiodori in Alcibiadsincommentarii initia Congruere iam Lambecius ' est post umH0rmannus' indicaverunt. Pro 202. 5. 27. 207, 1 L 12 in Alc. Plato omnibus philoSophi praestare dicitur. o 202 27 - 203, 2 in Goz. 35, 11 I6. 184, 7--l86, 2 188, 1 - 26 190, 19 - 21. 193, 14 17 199 23-32. 202 4-21. 203. 7-- aed. 154, 3 - 15 quid intor Platonis ot poetarum fabula interSit, XPonitur, qua in re ad Platon. r. puli. II P. 377 qq. reSpicitur. Pro 202 35-37 in Alc. 6, 16 I, 2 in Goz. I, 9 - 10nunte divinum bonum a nunquam fallax esse dicitur. o 2D2 36 G in Rhaed. 29, 15 - 16 fallacia aut ex ignoratione Veri aut e mendacio naSci dicuntur.
y linrmanni enim vitae Platonis Olympiodoreae editio, quam laudare consueVi, non tantum ipsam vitam, verum etiam prooemium continet, quod quidem vitae antecedit, nec tamen ad ipsam, sed ad totum in Alcibiadem commentarium spectat.' loco, que11 p. 7 not. 1 laudavimus, p. 27 not. 2. prassat o a III.
Pro 203 9 Q in Alc. 50, 27 n or . 47, 28 185.5 aed. 27, 32 tum totus quidam Platonis . vi II
p. 378 D locu tum vocula δυσεκνι ατος inde deprompta adhibetur. Pro 203, 1 - 15 n Rhaed. 45, 25 - 148, 0. 188, 24--27. 189, 30-190, 2 adiuvante CauSae a uiri BCtiS distinguuntur, id quod ad Platon Phaed. p. 95 quo primisque p. 99 B. Tim. p. 46 respicit. Frol. 203 15 - 16 n Phaed. 147, 14 148, 10 cauSa perfecta triplex dicitur, exemplaris effectiva finalis. Pro 203, 6 - 19 n Alc. 138, 1- in Phaed. 46, 30 33 Anaxagorae de intellectu sententia Secundum lat. Fhaed. P. 97 qq. Ponderatur. Prol. 203, 22 in Alc. 133 4- materia formae XPΘrS
22-25. 194, 28 40. principium rerum non en Se Uniam Sive bonum SS demonStratur. Pro 204 3 I. 207, 15 - 16 is haed. 28, 14 16 Stoicorum illud, nihil esse in rerum natura niSi CorPorta, O
De prol. 204, 6 id ea, qua infra ad prol. 207. 2 di
Prol. 204, 7. 207, 18 in P i 238, 2 4 principali CauSa
16쪽
mis i. t 5, -- Plato ob eam Causam υδεν Ida alia i lucti genus dixisse dii itur quod Ceria Cognitioni genera re-
134. 1 - 1 in i Sputationibu iS, qui interrogatur, Con Cludere dicitur, in quo ad Platon D. r. m 11 A rospicitur Pro 206 27-29 γ AD 175, 15 - 1 ad Platon Crat p. 390 C reSpicitur. Pro 206 30 , AD 12. 16-IS. 17 1 - 2. 120 15 - 16 ad Platon Theaet. 9 150 C re SpiCitur. o 206. 30 32 et Phaed. 73. 23-24 ad laton. ae . p. 246 E respicitur. Fro 206, 35 - 207, 2. 209, 37 AD 12, 13 - 14 63,1 - 2I. 99, 15 -' Sapiente obStetricibus simile dicuntur, quae ipSae libero non iniciant parientibus, sed tantum modo in luCem Protrahant. Pro 207, - in D. 114 4-13 in Goz. 65, 23-24 locus Platon D. r. p. 114 E adfertur. Pro 207, 1 - 15 ρ Goz. 25. 13 - 14. 188, 27 - 29. I 89, 2 - in haec. 48, 33 praeter unum quicquam aliud
rerum prinCipium negatur ESSO.
o 207, 8 - 19 in haed. 48. 32-33 f 237, 1 - 12. 255 38-256, 5 finis et infinitum proxime unum
ol. 207, 9 in hi 261 3 - 16 mundus intellogibilis
locum fini et infinito proximum tenere utatur.
Pro 207. 20 in Rhi 251, 1 - 11 dii transmundani
mundo intellegibili citeriore cliCuntur. Pro 207, 20 - 21 in D. 19, 12 - 14 n Goz. 190, 24 I in Rhes 251 9 10 inferior OCu mundani quam transmundanis diis tribuitur. I ro 207, 21. 204, 6 in D. 21, 12 - 22 6, ubi lacunae codico eidensi' explenda St, iis Goz. 25, 24 - 26. ubi αγγευ- Pro λλας Cribendum St, ut infra ' monStrabitur,41 9 10. 199, 27 in Phaed. 51, 4 inter deo atque homines angeli medii dicuntur ESSE, Cum Plato et et ' AD. 17 4 - 11 in f aed. 55, 29-32. 195 7 - 12 ipse Olym-
Diodorus daemone eum loCum obtinere diCant a licet angeli Da lac. 22. de Sententia Chaldaeorum genus tantum daemonum quamVi de tribus praestantiSSimum di- Ciantur atquct etiam r= Goz. I, 9 11 ρ Phaed. 7, 26 daemonibuS, quo alterum aEmonum genu Et PSum Ο-min daemonum iam anguStiu Valente nuncupatum St, iStinguantur, tamen Et r= Aia. 21, 16 19 daemone Sermone
Cotidiano angeli appellari dicuntur et i et Gor . 202, - λ aed. 22, 2 Q. 159 11-ta in F et 246, 20 - 21 extrEmis Saepe media quoque Significari adfirmatur, ut facile intellegasho quoque Protegomenon OCO, quo de agitur, Vocabulum angelorum ab Olympiodor profectum ESS POSSΘ. Δ ne illud quidem alisenum ti Olympiodoro iudicandum St, quougenera angelorum duodeCim SSe dicuntur licet enim Olympiodorus r= Aia. 15 5-7 17 11 - 19 6 in Phaed. 155 33-156,5 195, 1, 24 daemone aliter Partitu Sit, tamen, ut qui ipse i=r Phaed. 195. 13 - 14 daemone dii mundanis Suh- Strato esse dixerit et forsitan Procli in conrnrent in Iason. Alc. r. p. 68 V. 10-P. 69 ecl. Creuger daemonum di Uisionem Sub SECuius Sit, nun han partitionem videtur Praeferre a ne qui miretur, quid Sit, quod ego in duodenario generum daemonum numero non offendam, qui ex loco is hi I. 251, - 10, quem proxime PS Conferri iuSSi, noSSe debeam denarium mundanorum deorum numerum Olympiodoro probatum fuiSSe, monendum Videtur Olympio -
17쪽
doriam daemones non tantum ad decem illos deos verum etiam in Alc. U. 3-IU λ Gorar. 54 D - 23 ad Sphaerasii Subiecta referre. ha autem non decem Sed duodecim esse et r=r Phaed. 164, 29- 165, 2 idfirmatur, Et nemo mirabitur, qui et a Goz. 190, 26-19 I, 2 ComparaUerit NeptunuSenim, ad quem etiam ho Saeculo per Leverrierum et Galleum inSperatum regnum delatum St, iam tum trES SPhaera obtinebat ignctam aeriam aquatilΘm ut nihil bStet, quo minus ad eum tria, ad reliquo no Uem mundano deo Singulo Singula RQmonum genera EUOCem US. ΝΘ Praeter an alia quoque ratione locu expediri PoteSt. Cet enim, id quod etiam PraeStat, daemone Cum eodem ProClo, Cuiu loCum huc pertinentem iam Supra demonStra UimuS, ad duodecim duce, tranSmundanoS, qui et Phal. 251, 6 9 10 Commemorantur di Stribuere, Cum in Bam artem CCiPienda Sint, quae in Phaed. 19ου. 31-34 traduntur.
animi hominum ferae rationi EXPertES, hi ea, qua a terra Stirpibus Continentur, inferiora dicuntur. Prol. 207, 23-24 γ Phaed. 155 33--34. Η6, 2. 195. 16 17 animantibus Corpora CorPOribu materia, quae Erum ultima Sit, OStPonuntur.
OL 207. 24 in Alc. 17. 15 n Phil. 279. 6 - 1 genus
materiae iniunctum ipsa materia antiquius diCitur. ol. 20ου. - li 3 P rL Η6, 26 Plato non omnia praecepta Sua in Vulgus didi SSE Putatur. Pro 208, 22 37 3 Goz. 3, 5 - 16 Cur Plato Comicos atque tragico Ceteroquin a Se reiecto inducendi PerSoniSimitatu Sit, eundem in modum X Ponitur. Pro 208. 25-27 in Goz. 132 6 Q Plato ComoediaStragoediaSque Spernatu ESS dicitur. o 209, 3 - Η Alc. 56, 20-24 Sermoni Cum mundo similitudo narratur. Pro 209 14 18 ρι Alc. 56 16 - 20 dialogu Sermo Pulcherrimus iudicatur quod animanti pulcherrimo id est mundo reSpondeat in qua re ad Platon Rhae . p. 264 C
Pro 209. 21 - 22 in Gorg. Id 3 27 - 1Η4 5 Cur aetate puerili fabulis delectemur, EXPliciatur. Pro 2l0 3 - 12 3 Alc. 56 2, 57, 3 in Goz. 11, 23 - 27 quare Sermo orationi PraeStet, EXPlaniatur.
Pro 210, 5 - 11 in Alc. 57, 1 - 2. 108 9 - 12 AEschin1si quoddam dictum des dormientibus iudiCibu Commemoratur. Prol. 10, 7 in Alc. 113, 23-25 anguium tenacitas imagini CauSa adhibetur. o 210, 23 - 24 in Alc. 17, 14-15 aed. 155, 33 35. 195, 14- IS ex rebu mundu Compleri cliCitur,
materia, genere SiVE OrPore, natura iU anima rationis ex-Perti, animo ratione utente, intelleCtu deo.
22 - 24 personae dialogorum Platoni aliae Cientia alia recta opinione uti diCuntur. Pro 212, 20 - 28 f AD 103, 10-17 eaedem notae animi, intellectuS, de Propriae ComParent dei enim mentionem per laCunam excidisSe infra monStrabo. Pro 212, 30 β in Goz. 4, 30 β omne, quod gignitur, ex Sex Sclem auSi gigni diCitur, materia, genere, Causa esseCtiva, fine, exemplari, inStrumento hi Protegomenon cum Olympiodoro Concentu iam ab Hermanno notatus eo magi PremenduS St, quod USquam alibi, quod Ciam, haec CauSarum in ex partita divisio CCurrit Olympiodoro autem USitatam eam fuiSSe etiam ex loCo, qui S in Phaed. 173, 29 474, 1 RPParet.
o 213 9 - 11 in Alc. 11, 7 in Goz. 3, 19. 5, 31 - 32 in Thaed. 193 11 - 12 in hi 238, 30-37 ialogorum Platoni in parte Sive in Capita diStinctione agitur. o 213, 1 - 11 n Alc. 62, 19 141. 4. 142, 3-4.165, 2 - 13. 170, 2. 5. 171, 3 5 in Phaed. 39, 2- partes dialogorum Platoni Segmenta APPellantur. Pro 213, 18 19 in Phaed. 13, 13 - 16 distinctio dialogorum non a ratioCinationibu petenda utatur.
Pro 213 20 21 in Alc. 114 26 - 27 decem in dialogo,
qui Alcibiades prior inscrthitur, ratioCinatione CommemΟ-
Pro 213, 37-214, 1 in Phaed. 147 21 - 22. 174, 12 13
triPle omnium, quae Sunt, genus diCitur, unum, quod intellegentia Contineatur, alterum, quod Cogitando CognΟSCatur, tertium, quod SenS PerciPiatur.
18쪽
Pilaton Phaedr. p. 23 provo Catur. Prol. 214 9 In in . lc. 3 - , 24 DI OV. 3. 18.4, 1 - 27 3 Phaed. 14, 23-25. 22 31 - 23, 1. 74, 36 - 37. 193. 3-l ista Phil. 237 4-23Η, 29 iis mei. f. 2 r. Θ Οnsiliis singularum philosophorun Scriptionum agitur. Prol. 15. 23 - 26 3 Goz. 4, 6 22 Gorgias qui insCri-hitur dialogus Cur non des accipi nda potius quam facienda iniuria esse putandus Siti X Ponitur. Pro 215. 26 - 27 3 Goz. 4. 26 - 27 eiusdem dialogi quod Verum it Propositum, CongruΘnter EXPonitur. Pro 216 13 IA =r Gor . . II J SEntenti Porum, qui Platonem in i orgia id agere Censeant, ut oratoriam Gorgiae artem reiciat falsa dicitur. Prol. 216, 30 - 1. 217, 2, 2R 3 Phaed. 12 32 - 3, 3. 17, 13 - 16 Excelsus se altus Platoni animus nudatur. Pro 217 1 - 2 4. 3 Phi 237. 4-l perperam facere dicuntur, qui Platonem in Philetio id gisse existimant, ut de
Pro 218 18 ν Phaed. 166, 7 - 10 pinomis a Platone abiudicatur utrumques locum ciam Freuuenthalius conferri
Pro 219 16 3r ne f. 4 Proclus divinus appellatur. OL 219 24 3 Atici 10. 16 3 Phil. SI, 24 - 25Ham-hlichus divinus dicitur. Pro 219, 28 29. 3, 34 220 1l 1 de delecti ab Iamblicho Platonis dialogi Timaeus qui inscribitur dialoguSPOS Omne PhySiCOS, qui Parmenides post omnes theologi COS dialogo legendus esse dicitur. Cum vero dialogi lictologici PΟSteriore loco Ponantur ex omnibus autem dialogiS, qui ante Timaeum et Parmenidem legi iubentur, Philptio ultimuS OCuStribuatur, APParet auctorem pro legomenon et Philebum in theologiCis dialogi numerare et Parmenidem poS Philetium legi velle utrumque autem Olympiodorum doCutSS EX locis, qui sunt r= rL 239. Η 237, 47 - 26 IaCile conligas.
quod autem Parmenides ex omnibus Platoni dialogi postremus legi iubetur, ne id quidem pSum non Convenit in Olympiodorum, quippe qui dialogum illum δυτοις Comparandum SS dixerit in Alc. 11 4 f. o 219, 30 B in Alc. 10, 20 - 11, 6 ex omnibus Platonis dialogis Alcibiades primu tractandu EAS dicitur. OL 219, 37 - 220, 1 virtutum eadem in quinque genera divisio idemque ordo proponitur, quibu Olympiodorus in Phaed. 3, 18 29 36, 17 - 29 89, 13 --90, 5 acquievit. Pro 220 1 - 2 in Alc. 177, 21 - 24 in Goz. 6, 1 fpost Alcibiadem Gorgias legendu EAS dicitur. Pro 220, 2 in Gorr. 6 6 post Gorgiam Phaedo legi
o 220, 3- in Goz. 6 6 in Phaed. 14, 23 - 25. 22, 31 - 23, 1. 74, 36 - 37. 193 13 - 15 Phaedo dialogus Purgatorius diCitur. Prol. 220, 3, 37 in Alc. 1, 10-2, 14 sive Olympiod. zII. Mason. d. Hermann. 190 9 - 23 Plato in Phaedro spublica Timaeo ἐνθουσι assιίς Su ESSe di Citur quod vero in protegomeni Hot τισὶ dialogis, in Commentario autem in Alcibiadem praeter illos tres in solo Theaeteto ενθουσι asim dicitur SSe id neque Hermannus y moratus est si quidem concentum ΟCorum PlaniSSimum PutaVit, neque ego Curandum existimavi, cum mihi nihil aliud nisi is ἐν αλλι, τινι in illo bat ἐν aλλοις τισὶ latere PerSuaSiSSem.
Pro 220, 37 - 221, 1 in Phaed. 16, 9 - 11. 76 9-10 ad Platon Rhae . p. 245 C q. reSPicitur. Prol. 221, 11 - 1 in Alc. 92, 3 - 10 iSSenSi falsi, Con- Sensio veri notae dicuntur de sententia Flatonis in Alc. r. P. 11 D B. Pro 221, 27 - 31 in Alc. 111 9 - 10. 111 16-112, 31 12 6-7 9 - 10. 12 - 15. 22 - 23. 186, 25 - 187, 3. 187, 25. 193, 2, 2 qui uni persuadet, idem multiS, qui multi Persuadet, idem uni perSuadere posse putandu dicitur, id quod Plato in Alc. r. p. 114 B D praecipit. Pro 221, 32 - 222, 1 in ore. 65, - 21 verba PlatoniSex Goz. p. 465 iporcottiκη τρος ἰατρικην, τουτ ρυτορικὴ
19쪽
Prol. 222, 1 et in Goz. 3, 30-31, 12, 26 - 27. 57,5 V. 126 17 18 Demosthenis quoddam de Aeschine vulgi adulatore diCtum in CulCatur. Prol. 222 9 - 14 in Alc. 9 1 - 11. 171, 1, 21 Platonis in Alcibiade priore naturae hominis definitio Eundem in
Pro 222 26 - 27 in Goz. 3, 17-18. 3, 24-4, 11 Platonis in ingesndis sermonibus partium PerSoni dandarum ratio taσκεtri PPellatur.
rfit II. Indicavi locoS, quibu auctori protegomenon Cum Olympiodoro Conveniret; nun quantum ConVenientia illa ad pro- legomena Olympiodoro incliCanda Valeat, quaeram a ne ipse quidem ignoro in iiS, quae CongeSSi, SS nonnulla, quae Per Se minu ad rem agendam Pertineant. Sed ea Sisingula forte non magnum pondu habent, Certe tamen inter Se Conexa non nihil effiCiunt, praeSertim Cum in tanta prole-gomenon revitate tanta sit id genu loCorum frequentia. praeterea an qualemCumque Commentationem meam PrΟ- legomeni Commentario alicui utinam non inutili, illud quidsm Certe, non nimi eXiguo SSe Volui, quo faCtum St, ut Omparandi studio paullo prolixius indulgerem sed fastidiosi si qui erunt exiStimatores, omnia id genu teStimonia quamvis liCet reiCiant, tamen satis multa reliqua SSe intellegent quorum Si qui Concordiam Casu natam dicat, PSi, ut Pinor, magno Pere mirentur quid enim Potest abSurdiu ESSE quam CaS MCtum putare, ut duo Scriptores prooemii ferea verbum inter se Convenientibus uterεntur idemque cleargumenti maxime ancipitibus mirifice Congruerent an verodo Platone aliisque philosophis iudicia, fabularum poetarum
CenSUra, de natura deorum Sententiae, CauSarum numeriIS
appellatioque, univerSa rerum inde a principio Sque ad materiam progreSSio, Platoni generi enarrandi PraeStantia, eiusdem dialogorum ordo et ConSilia, Sermonum Cum mundo ComParatio eorum, quae in toto mundo Sunt, iStinctio, virtutum distributio conlocatioque axiomata Sunt, de quibuS quivis homines inter se Concinant adde huc, Si placet, indivisionibus, Similitudinibus, reguliS, narratiunCuli ConSenSum et quiSquam dubitabit, quin protegomena artiSSimo Cognationis vinculo Cum Scriptis Olympiodori cohaereant quae cum ita sint, quale Sit i vinculum, quaerendum videtur. atque auctorem protegomenon ex Olympiodori diversis
20쪽
lego me ni traduntur in Commentarii S Jlympiodori et uno deSiderantur et iam tum. Cum tiam Plure Si quam odio Su PerSunt, tam montarii Jlympiodori EX Starent, QSiderata fui S SE PutandR Sunt multarum ni rerum clua in Prologo mctna generali referri dixti Θnt, in Singulctrum Scriptionum EXPlicatione parte nullae QSSe OSSunt quid o tur Parte SPro lego me non alia e Commentarii Olympiodori petitae erunt, alia aliunde dSumpta est Cum Prioribus Cite et Ommode in unum puSculum coagmΘntata PutabimuS at nimiam dicet aliqui Olympiodorum etiam PSum Protegomen Condere potui SSe e quibus auctor Heerenti Sua hauriret potuit Sane, Sed Ο posito eri simillimum est hae ipsa de quibus agimuS, Pro lego mena ab Olympiodoro a non ab alio RUCtore Pro fe Ct ESSH. Proictgomenon igitur auctor ex scriptis Olympiodori non hausit atque Olym PiodoruS, aliquanto plurium librorum Scriptor, e prole omeni PotiSSimum omnia illa concordantia frustula in Commentario Suo transtuliSSeetiam multo minu putanduS St. in quibu Enim Cum Prole gomeni Con Sentit, ea AOP tam tu Propria, tam Suo loco POS ita atquct BC QSSaria, tam fu Se atque etiam dilucidius En nrrata Sunt, ut ea nemo e tantulo libello arce SSita arbitrQtur et ne illa quidem ratione re EXPli Catur, ut Utrumque, Olympiodorum et auctorem ΙΙeerenti tertii Criptori auctoritatem equi dicamus quis Si enim CriPtor, in quem universa tali ratio et di SCiplina quali Prole gomeni Cum OlymPl odor Communis est. Con Ueniat eiu modi si qui fuit, o Si Proclum fuerit necesSe St. id enim neminem fugiat, qui aliquam Procli scriptionum notitiam habeati Procli inventa ab Olympiodoro et auCtor protegomenon non tantum modo Re P Proferri. Vorum non Unquam etiam aut excoli est Xornari aut immutari se reici atque apud Olympiodorum rem e Sae Piu ita hahctre non St, quod demon- Strem, Cum Vel loci, quo Creugerv. ii indice auctorum in
locos quibus ravo tori proles Ona non cum trocloe Con Veniret. Sex indicavit reudent halius loco, quem p. 8 not. laudavimus, P. 208 Ot. I.
tribus prioribus init sertim heologiae ac philosophiae partibus adhibitorum ad nomen Procli notavit, rem Sati cleClctrent. in Prol egomena autem idem Cader uno Saltem exemplo OStendam prol. igitur 10, 9 Il2, 28 ea, quibus dialogus Completur, iiS, quae in tot mundo Unt, ΘSPondere diCuntUr, id quod ProCli prae CeptUm est, Ut faCile ex eiu commens in Halon. Alc. r. 10, 3 - 15 ecl. Creuger intellegi licet. at vide, UantUm tamen in perSequenda eadem Similitudine pro- legomena a Pro Clo diSCrepent etenim reSpondere inter Sedicuntur in protegomeniS:
Τ θεου et γαθου coniugationem lacuna ab editoribus non agnita obseuratam esse ubi docturus essem, supra p. 19 ad prol. 212, 20 - 28 adnotaVi. de χρησίμιον sive de fructu, qui ex legendis scriptis iis, ad quae inlustranda adgrediebantur, percipi posset, interpretes non mittebant X- ponere. Vid. Olympiod in Alc. 9, 24 10, 19 et ex iis, quos Brandisius, in scholiti in Aristotelem in Aristotelia oper. χἀ academ rey BOUMSS. VOl.